latin.tess

<Matthew.1.1> liber generationis Iesu Christi filii David filii Abraham
<Matthew.1.2> Abraham genuit Isaac Isaac autem genuit Iacob Iacob autem genuit Iudam et fratres eius
<Matthew.1.3> Iudas autem genuit Phares et Zara de Thamar Phares autem genuit Esrom Esrom autem genuit Aram
<Matthew.1.4> Aram autem genuit Aminadab Aminadab autem genuit Naasson Naasson autem genuit Salmon
<Matthew.1.5> Salmon autem genuit Booz de Rachab Booz autem genuit Obed ex Ruth Obed autem genuit Iesse Iesse autem genuit David regem
<Matthew.1.6> David autem rex genuit Salomonem ex ea quae fuit Uriae
<Matthew.1.7> Salomon autem genuit Roboam Roboam autem genuit Abiam Abia autem genuit Asa
<Matthew.1.8> Asa autem genuit Iosaphat Iosaphat autem genuit Ioram Ioram autem genuit Oziam
<Matthew.1.9> Ozias autem genuit Ioatham Ioatham autem genuit Achaz Achaz autem genuit Ezechiam
<Matthew.1.10> Ezechias autem genuit Manassen Manasses autem genuit Amon Amon autem genuit Iosiam
<Matthew.1.11> Iosias autem genuit Iechoniam et fratres eius in transmigratione Babylonis
<Matthew.1.12> et post transmigrationem Babylonis Iechonias genuit Salathihel Salathihel autem genuit Zorobabel
<Matthew.1.13> Zorobabel autem genuit Abiud Abiud autem genuit Eliachim Eliachim autem genuit Azor
<Matthew.1.14> Azor autem genuit Saddoc Saddoc autem genuit Achim Achim autem genuit Eliud
<Matthew.1.15> Eliud autem genuit Eleazar Eleazar autem genuit Matthan Matthan autem genuit Iacob
<Matthew.1.16> Iacob autem genuit Ioseph virum Mariae de qua natus est Iesus qui vocatur Christus
<Matthew.1.17> omnes ergo generationes ab Abraham usque ad David generationes quattuordecim et a David usque ad transmigrationem Babylonis generationes quattuordecim et a transmigratione Babylonis usque ad Christum generationes quattuordecim
<Matthew.1.18> Christi autem generatio sic erat cum esset desponsata mater eius Maria Ioseph antequam convenirent inventa est in utero habens de Spiritu Sancto
<Matthew.1.19> Ioseph autem vir eius cum esset iustus et nollet eam traducere voluit occulte dimittere eam
<Matthew.1.20> haec autem eo cogitante ecce angelus Domini in somnis apparuit ei dicens Ioseph fili David noli timere accipere Mariam coniugem tuam quod enim in ea natum est de Spiritu Sancto est
<Matthew.1.21> pariet autem filium et vocabis nomen eius Iesum ipse enim salvum faciet populum suum a peccatis eorum
<Matthew.1.22> hoc autem totum factum est ut adimpleretur id quod dictum est a Domino per prophetam dicentem
<Matthew.1.23> ecce virgo in utero habebit et pariet filium et vocabunt nomen eius Emmanuhel quod est interpretatum Nobiscum Deus
<Matthew.1.24> exsurgens autem Ioseph a somno fecit sicut praecepit ei angelus Domini et accepit coniugem suam
<Matthew.1.25> et non cognoscebat eam donec peperit filium suum primogenitum et vocavit nomen eius Iesum
<Matthew.2.1> cum ergo natus esset Iesus in Bethleem Iudaeae in diebus Herodis regis ecce magi ab oriente venerunt Hierosolymam
<Matthew.2.2> dicentes ubi est qui natus est rex Iudaeorum vidimus enim stellam eius in oriente et venimus adorare eum
<Matthew.2.3> audiens autem Herodes rex turbatus est et omnis Hierosolyma cum illo
<Matthew.2.4> et congregans omnes principes sacerdotum et scribas populi sciscitabatur ab eis ubi Christus nasceretur
<Matthew.2.5> at illi dixerunt ei in Bethleem Iudaeae sic enim scriptum est per prophetam
<Matthew.2.6> et tu Bethleem terra Iuda nequaquam minima es in principibus Iuda ex te enim exiet dux qui reget populum meum Israhel
<Matthew.2.7> tunc Herodes clam vocatis magis diligenter didicit ab eis tempus stellae quae apparuit eis
<Matthew.2.8> et mittens illos in Bethleem dixit ite et interrogate diligenter de puero et cum inveneritis renuntiate mihi ut et ego veniens adorem eum
<Matthew.2.9> qui cum audissent regem abierunt et ecce stella quam viderant in oriente antecedebat eos usque dum veniens staret supra ubi erat puer
<Matthew.2.10> videntes autem stellam gavisi sunt gaudio magno valde
<Matthew.2.11> et intrantes domum invenerunt puerum cum Maria matre eius et procidentes adoraverunt eum et apertis thesauris suis obtulerunt ei munera aurum tus et murram
<Matthew.2.12> et responso accepto in somnis ne redirent ad Herodem per aliam viam reversi sunt in regionem suam
<Matthew.2.13> qui cum recessissent ecce angelus Domini apparuit in somnis Ioseph dicens surge et accipe puerum et matrem eius et fuge in Aegyptum et esto ibi usque dum dicam tibi futurum est enim ut Herodes quaerat puerum ad perdendum eum
<Matthew.2.14> qui consurgens accepit puerum et matrem eius nocte et recessit in Aegyptum
<Matthew.2.15> et erat ibi usque ad obitum Herodis ut adimpleretur quod dictum est a Domino per prophetam dicentem ex Aegypto vocavi filium meum
<Matthew.2.16> tunc Herodes videns quoniam inlusus esset a magis iratus est valde et mittens occidit omnes pueros qui erant in Bethleem et in omnibus finibus eius a bimatu et infra secundum tempus quod exquisierat a magis
<Matthew.2.17> tunc adimpletum est quod dictum est per Hieremiam prophetam dicentem
<Matthew.2.18> vox in Rama audita est ploratus et ululatus multus Rachel plorans filios suos et noluit consolari quia non sunt
<Matthew.2.19> defuncto autem Herode ecce apparuit angelus Domini in somnis Ioseph in Aegypto
<Matthew.2.20> dicens surge et accipe puerum et matrem eius et vade in terram Israhel defuncti sunt enim qui quaerebant animam pueri
<Matthew.2.21> qui surgens accepit puerum et matrem eius et venit in terram Israhel
<Matthew.2.22> audiens autem quod Archelaus regnaret in Iudaea pro Herode patre suo timuit illo ire et admonitus in somnis secessit in partes Galilaeae
<Matthew.2.23> et veniens habitavit in civitate quae vocatur Nazareth ut adimpleretur quod dictum est per prophetas quoniam Nazareus vocabitur
<Matthew.3.1> in diebus autem illis venit Iohannes Baptista praedicans in deserto Iudaeae
<Matthew.3.2> et dicens paenitentiam agite adpropinquavit enim regnum caelorum
<Matthew.3.3> hic est enim qui dictus est per Esaiam prophetam dicentem vox clamantis in deserto parate viam Domini rectas facite semitas eius
<Matthew.3.4> ipse autem Iohannes habebat vestimentum de pilis camelorum et zonam pelliciam circa lumbos suos esca autem eius erat lucustae et mel silvestre
<Matthew.3.5> tunc exiebat ad eum Hierosolyma et omnis Iudaea et omnis regio circa Iordanen
<Matthew.3.6> et baptizabantur in Iordane ab eo confitentes peccata sua
<Matthew.3.7> videns autem multos Pharisaeorum et Sadducaeorum venientes ad baptismum suum dixit eis progenies viperarum quis demonstravit vobis fugere a futura ira
<Matthew.3.8> facite ergo fructum dignum paenitentiae
<Matthew.3.9> et ne velitis dicere intra vos patrem habemus Abraham dico enim vobis quoniam potest Deus de lapidibus istis suscitare filios Abrahae
<Matthew.3.10> iam enim securis ad radicem arborum posita est omnis ergo arbor quae non facit fructum bonum exciditur et in ignem mittitur
<Matthew.3.11> ego quidem vos baptizo in aqua in paenitentiam qui autem post me venturus est fortior me est cuius non sum dignus calciamenta portare ipse vos baptizabit in Spiritu Sancto et igni
<Matthew.3.12> cuius ventilabrum in manu sua et permundabit aream suam et congregabit triticum suum in horreum paleas autem conburet igni inextinguibili
<Matthew.3.13> tunc venit Iesus a Galilaea in Iordanen ad Iohannem ut baptizaretur ab eo
<Matthew.3.14> Iohannes autem prohibebat eum dicens ego a te debeo baptizari et tu venis ad me
<Matthew.3.15> respondens autem Iesus dixit ei sine modo sic enim decet nos implere omnem iustitiam tunc dimisit eum
<Matthew.3.16> baptizatus autem confestim ascendit de aqua et ecce aperti sunt ei caeli et vidit Spiritum Dei descendentem sicut columbam venientem super se
<Matthew.3.17> et ecce vox de caelis dicens hic est Filius meus dilectus in quo mihi conplacui
<Matthew.4.1> tunc Iesus ductus est in desertum ab Spiritu ut temptaretur a diabolo
<Matthew.4.2> et cum ieiunasset quadraginta diebus et quadraginta noctibus postea esuriit
<Matthew.4.3> et accedens temptator dixit ei si Filius Dei es dic ut lapides isti panes fiant
<Matthew.4.4> qui respondens dixit scriptum est non in pane solo vivet homo sed in omni verbo quod procedit de ore Dei
<Matthew.4.5> tunc adsumit eum diabolus in sanctam civitatem et statuit eum supra pinnaculum templi
<Matthew.4.6> et dixit ei si Filius Dei es mitte te deorsum scriptum est enim quia angelis suis mandabit de te et in manibus tollent te ne forte offendas ad lapidem pedem tuum
<Matthew.4.7> ait illi Iesus rursum scriptum est non temptabis Dominum Deum tuum
<Matthew.4.8> iterum adsumit eum diabolus in montem excelsum valde et ostendit ei omnia regna mundi et gloriam eorum
<Matthew.4.9> et dixit illi haec tibi omnia dabo si cadens adoraveris me
<Matthew.4.10> tunc dicit ei Iesus vade Satanas scriptum est Dominum Deum tuum adorabis et illi soli servies
<Matthew.4.11> tunc reliquit eum diabolus et ecce angeli accesserunt et ministrabant ei
<Matthew.4.12> cum autem audisset quod Iohannes traditus esset secessit in Galilaeam
<Matthew.4.13> et relicta civitate Nazareth venit et habitavit in Capharnaum maritimam in finibus Zabulon et Nepthalim
<Matthew.4.14> ut adimpleretur quod dictum est per Esaiam prophetam
<Matthew.4.15> terra Zabulon et terra Nepthalim via maris trans Iordanen Galilaeae gentium
<Matthew.4.16> populus qui sedebat in tenebris lucem vidit magnam et sedentibus in regione et umbra mortis lux orta est eis
<Matthew.4.17> exinde coepit Iesus praedicare et dicere paenitentiam agite adpropinquavit enim regnum caelorum
<Matthew.4.18> ambulans autem iuxta mare Galilaeae vidit duos fratres Simonem qui vocatur Petrus et Andream fratrem eius mittentes rete in mare erant enim piscatores
<Matthew.4.19> et ait illis venite post me et faciam vos fieri piscatores hominum
<Matthew.4.20> at illi continuo relictis retibus secuti sunt eum
<Matthew.4.21> et procedens inde vidit alios duos fratres Iacobum Zebedaei et Iohannem fratrem eius in navi cum Zebedaeo patre eorum reficientes retia sua et vocavit eos
<Matthew.4.22> illi autem statim relictis retibus et patre secuti sunt eum
<Matthew.4.23> et circumibat Iesus totam Galilaeam docens in synagogis eorum et praedicans evangelium regni et sanans omnem languorem et omnem infirmitatem in populo
<Matthew.4.24> et abiit opinio eius in totam Syriam et obtulerunt ei omnes male habentes variis languoribus et tormentis conprehensos et qui daemonia habebant et lunaticos et paralyticos et curavit eos
<Matthew.4.25> et secutae sunt eum turbae multae de Galilaea et Decapoli et Hierosolymis et Iudaea et de trans Iordanen
<Matthew.5.1> videns autem turbas ascendit in montem et cum sedisset accesserunt ad eum discipuli eius
<Matthew.5.2> et aperiens os suum docebat eos dicens
<Matthew.5.3> beati pauperes spiritu quoniam ipsorum est regnum caelorum
<Matthew.5.4> beati mites quoniam ipsi possidebunt terram
<Matthew.5.5> beati qui lugent quoniam ipsi consolabuntur
<Matthew.5.6> beati qui esuriunt et sitiunt iustitiam quoniam ipsi saturabuntur
<Matthew.5.7> beati misericordes quia ipsi misericordiam consequentur
<Matthew.5.8> beati mundo corde quoniam ipsi Deum videbunt
<Matthew.5.9> beati pacifici quoniam filii Dei vocabuntur
<Matthew.5.10> beati qui persecutionem patiuntur propter iustitiam quoniam ipsorum est regnum caelorum
<Matthew.5.11> beati estis cum maledixerint vobis et persecuti vos fuerint et dixerint omne malum adversum vos mentientes propter me
<Matthew.5.12> gaudete et exultate quoniam merces vestra copiosa est in caelis sic enim persecuti sunt prophetas qui fuerunt ante vos
<Matthew.5.13> vos estis sal terrae quod si sal evanuerit in quo sallietur ad nihilum valet ultra nisi ut mittatur foras et conculcetur ab hominibus
<Matthew.5.14> vos estis lux mundi non potest civitas abscondi supra montem posita
<Matthew.5.15> neque accendunt lucernam et ponunt eam sub modio sed super candelabrum ut luceat omnibus qui in domo sunt
<Matthew.5.16> sic luceat lux vestra coram hominibus ut videant vestra bona opera et glorificent Patrem vestrum qui in caelis est
<Matthew.5.17> nolite putare quoniam veni solvere legem aut prophetas non veni solvere sed adimplere
<Matthew.5.18> amen quippe dico vobis donec transeat caelum et terra iota unum aut unus apex non praeteribit a lege donec omnia fiant
<Matthew.5.19> qui ergo solverit unum de mandatis istis minimis et docuerit sic homines minimus vocabitur in regno caelorum qui autem fecerit et docuerit hic magnus vocabitur in regno caelorum
<Matthew.5.20> dico enim vobis quia nisi abundaverit iustitia vestra plus quam scribarum et Pharisaeorum non intrabitis in regnum caelorum
<Matthew.5.21> audistis quia dictum est antiquis non occides qui autem occiderit reus erit iudicio
<Matthew.5.22> ego autem dico vobis quia omnis qui irascitur fratri suo reus erit iudicio qui autem dixerit fratri suo racha reus erit concilio qui autem dixerit fatue reus erit gehennae ignis
<Matthew.5.23> si ergo offeres munus tuum ad altare et ibi recordatus fueris quia frater tuus habet aliquid adversum te
<Matthew.5.24> relinque ibi munus tuum ante altare et vade prius reconciliare fratri tuo et tunc veniens offers munus tuum
<Matthew.5.25> esto consentiens adversario tuo cito dum es in via cum eo ne forte tradat te adversarius iudici et iudex tradat te ministro et in carcerem mittaris
<Matthew.5.26> amen dico tibi non exies inde donec reddas novissimum quadrantem
<Matthew.5.27> audistis quia dictum est antiquis non moechaberis
<Matthew.5.28> ego autem dico vobis quoniam omnis qui viderit mulierem ad concupiscendum eam iam moechatus est eam in corde suo
<Matthew.5.29> quod si oculus tuus dexter scandalizat te erue eum et proice abs te expedit enim tibi ut pereat unum membrorum tuorum quam totum corpus tuum mittatur in gehennam
<Matthew.5.30> et si dextera manus tua scandalizat te abscide eam et proice abs te expedit tibi ut pereat unum membrorum tuorum quam totum corpus tuum eat in gehennam
<Matthew.5.31> dictum est autem quicumque dimiserit uxorem suam det illi libellum repudii
<Matthew.5.32> ego autem dico vobis quia omnis qui dimiserit uxorem suam excepta fornicationis causa facit eam moechari et qui dimissam duxerit adulterat
<Matthew.5.33> iterum audistis quia dictum est antiquis non peierabis reddes autem Domino iuramenta tua
<Matthew.5.34> ego autem dico vobis non iurare omnino neque per caelum quia thronus Dei est
<Matthew.5.35> neque per terram quia scabillum est pedum eius neque per Hierosolymam quia civitas est magni Regis
<Matthew.5.36> neque per caput tuum iuraveris quia non potes unum capillum album facere aut nigrum
<Matthew.5.37> sit autem sermo vester est est non non quod autem his abundantius est a malo est
<Matthew.5.38> audistis quia dictum est oculum pro oculo et dentem pro dente
<Matthew.5.39> ego autem dico vobis non resistere malo sed si quis te percusserit in dextera maxilla tua praebe illi et alteram
<Matthew.5.40> et ei qui vult tecum iudicio contendere et tunicam tuam tollere remitte ei et pallium
<Matthew.5.41> et quicumque te angariaverit mille passus vade cum illo alia duo
<Matthew.5.42> qui petit a te da ei et volenti mutuari a te ne avertaris
<Matthew.5.43> audistis quia dictum est diliges proximum tuum et odio habebis inimicum tuum
<Matthew.5.44> ego autem dico vobis diligite inimicos vestros benefacite his qui oderunt vos et orate pro persequentibus et calumniantibus vos
<Matthew.5.45> ut sitis filii Patris vestri qui in caelis est qui solem suum oriri facit super bonos et malos et pluit super iustos et iniustos
<Matthew.5.46> si enim diligatis eos qui vos diligunt quam mercedem habebitis nonne et publicani hoc faciunt
<Matthew.5.47> et si salutaveritis fratres vestros tantum quid amplius facitis nonne et ethnici hoc faciunt
<Matthew.5.48> estote ergo vos perfecti sicut et Pater vester caelestis perfectus est
<Matthew.6.1> adtendite ne iustitiam vestram faciatis coram hominibus ut videamini ab eis alioquin mercedem non habebitis apud Patrem vestrum qui in caelis est
<Matthew.6.2> cum ergo facies elemosynam noli tuba canere ante te sicut hypocritae faciunt in synagogis et in vicis ut honorificentur ab hominibus amen dico vobis receperunt mercedem suam
<Matthew.6.3> te autem faciente elemosynam nesciat sinistra tua quid faciat dextera tua
<Matthew.6.4> ut sit elemosyna tua in abscondito et Pater tuus qui videt in abscondito reddet tibi
<Matthew.6.5> et cum oratis non eritis sicut hypocritae qui amant in synagogis et in angulis platearum stantes orare ut videantur ab hominibus amen dico vobis receperunt mercedem suam
<Matthew.6.6> tu autem cum orabis intra in cubiculum tuum et cluso ostio tuo ora Patrem tuum in abscondito et Pater tuus qui videt in abscondito reddet tibi
<Matthew.6.7> orantes autem nolite multum loqui sicut ethnici putant enim quia in multiloquio suo exaudiantur
<Matthew.6.8> nolite ergo adsimilari eis scit enim Pater vester quibus opus sit vobis antequam petatis eum
<Matthew.6.9> sic ergo vos orabitis Pater noster qui in caelis es sanctificetur nomen tuum
<Matthew.6.10> veniat regnum tuum fiat voluntas tua sicut in caelo et in terra
<Matthew.6.11> panem nostrum supersubstantialem da nobis hodie
<Matthew.6.12> et dimitte nobis debita nostra sicut et nos dimisimus debitoribus nostris
<Matthew.6.13> et ne inducas nos in temptationem sed libera nos a malo
<Matthew.6.14> si enim dimiseritis hominibus peccata eorum dimittet et vobis Pater vester caelestis delicta vestra
<Matthew.6.15> si autem non dimiseritis hominibus nec Pater vester dimittet peccata vestra
<Matthew.6.16> cum autem ieiunatis nolite fieri sicut hypocritae tristes demoliuntur enim facies suas ut pareant hominibus ieiunantes amen dico vobis quia receperunt mercedem suam
<Matthew.6.17> tu autem cum ieiunas ungue caput tuum et faciem tuam lava
<Matthew.6.18> ne videaris hominibus ieiunans sed Patri tuo qui est in abscondito et Pater tuus qui videt in abscondito reddet tibi
<Matthew.6.19> nolite thesaurizare vobis thesauros in terra ubi erugo et tinea demolitur ubi fures effodiunt et furantur
<Matthew.6.20> thesaurizate autem vobis thesauros in caelo ubi neque erugo neque tinea demolitur et ubi fures non effodiunt nec furantur
<Matthew.6.21> ubi enim est thesaurus tuus ibi est et cor tuum
<Matthew.6.22> lucerna corporis est oculus si fuerit oculus tuus simplex totum corpus tuum lucidum erit
<Matthew.6.23> si autem oculus tuus nequam fuerit totum corpus tuum tenebrosum erit si ergo lumen quod in te est tenebrae sunt tenebrae quantae erunt
<Matthew.6.24> nemo potest duobus dominis servire aut enim unum odio habebit et alterum diliget aut unum sustinebit et alterum contemnet non potestis Deo servire et mamonae
<Matthew.6.25> ideo dico vobis ne solliciti sitis animae vestrae quid manducetis neque corpori vestro quid induamini nonne anima plus est quam esca et corpus plus est quam vestimentum
<Matthew.6.26> respicite volatilia caeli quoniam non serunt neque metunt neque congregant in horrea et Pater vester caelestis pascit illa nonne vos magis pluris estis illis
<Matthew.6.27> quis autem vestrum cogitans potest adicere ad staturam suam cubitum unum
<Matthew.6.28> et de vestimento quid solliciti estis considerate lilia agri quomodo crescunt non laborant nec nent
<Matthew.6.29> dico autem vobis quoniam nec Salomon in omni gloria sua coopertus est sicut unum ex istis
<Matthew.6.30> si autem faenum agri quod hodie est et cras in clibanum mittitur Deus sic vestit quanto magis vos minimae fidei
<Matthew.6.31> nolite ergo solliciti esse dicentes quid manducabimus aut quid bibemus aut quo operiemur
<Matthew.6.32> haec enim omnia gentes inquirunt scit enim Pater vester quia his omnibus indigetis
<Matthew.6.33> quaerite autem primum regnum et iustitiam eius et omnia haec adicientur vobis
<Matthew.6.34> nolite ergo esse solliciti in crastinum crastinus enim dies sollicitus erit sibi ipse sufficit diei malitia sua
<Matthew.7.1> nolite iudicare ut non iudicemini
<Matthew.7.2> in quo enim iudicio iudicaveritis iudicabimini et in qua mensura mensi fueritis metietur vobis
<Matthew.7.3> quid autem vides festucam in oculo fratris tui et trabem in oculo tuo non vides
<Matthew.7.4> aut quomodo dicis fratri tuo sine eiciam festucam de oculo tuo et ecce trabis est in oculo tuo
<Matthew.7.5> hypocrita eice primum trabem de oculo tuo et tunc videbis eicere festucam de oculo fratris tui
<Matthew.7.6> nolite dare sanctum canibus neque mittatis margaritas vestras ante porcos ne forte conculcent eas pedibus suis et conversi disrumpant vos
<Matthew.7.7> petite et dabitur vobis quaerite et invenietis pulsate et aperietur vobis
<Matthew.7.8> omnis enim qui petit accipit et qui quaerit invenit et pulsanti aperietur
<Matthew.7.9> aut quis est ex vobis homo quem si petierit filius suus panem numquid lapidem porriget ei
<Matthew.7.10> aut si piscem petet numquid serpentem porriget ei
<Matthew.7.11> si ergo vos cum sitis mali nostis bona dare filiis vestris quanto magis Pater vester qui in caelis est dabit bona petentibus se
<Matthew.7.12> omnia ergo quaecumque vultis ut faciant vobis homines et vos facite eis haec est enim lex et prophetae
<Matthew.7.13> intrate per angustam portam quia lata porta et spatiosa via quae ducit ad perditionem et multi sunt qui intrant per eam
<Matthew.7.14> quam angusta porta et arta via quae ducit ad vitam et pauci sunt qui inveniunt eam
<Matthew.7.15> adtendite a falsis prophetis qui veniunt ad vos in vestimentis ovium intrinsecus autem sunt lupi rapaces
<Matthew.7.16> a fructibus eorum cognoscetis eos numquid colligunt de spinis uvas aut de tribulis ficus
<Matthew.7.17> sic omnis arbor bona fructus bonos facit mala autem arbor fructus malos facit
<Matthew.7.18> non potest arbor bona fructus malos facere neque arbor mala fructus bonos facere
<Matthew.7.19> omnis arbor quae non facit fructum bonum exciditur et in ignem mittitur
<Matthew.7.20> igitur ex fructibus eorum cognoscetis eos
<Matthew.7.21> non omnis qui dicit mihi Domine Domine intrabit in regnum caelorum sed qui facit voluntatem Patris mei qui in caelis est ipse intrabit in regnum caelorum
<Matthew.7.22> multi dicent mihi in illa die Domine Domine nonne in nomine tuo prophetavimus et in tuo nomine daemonia eiecimus et in tuo nomine virtutes multas fecimus
<Matthew.7.23> et tunc confitebor illis quia numquam novi vos discedite a me qui operamini iniquitatem
<Matthew.7.24> omnis ergo qui audit verba mea haec et facit ea adsimilabitur viro sapienti qui aedificavit domum suam supra petram
<Matthew.7.25> et descendit pluvia et venerunt flumina et flaverunt venti et inruerunt in domum illam et non cecidit fundata enim erat super petram
<Matthew.7.26> et omnis qui audit verba mea haec et non facit ea similis erit viro stulto qui aedificavit domum suam supra harenam
<Matthew.7.27> et descendit pluvia et venerunt flumina et flaverunt venti et inruerunt in domum illam et cecidit et fuit ruina eius magna
<Matthew.7.28> et factum est cum consummasset Iesus verba haec admirabantur turbae super doctrinam eius
<Matthew.7.29> erat enim docens eos sicut potestatem habens non sicut scribae eorum et Pharisaei
<Matthew.8.1> cum autem descendisset de monte secutae sunt eum turbae multae
<Matthew.8.2> et ecce leprosus veniens adorabat eum dicens Domine si vis potes me mundare
<Matthew.8.3> et extendens manum tetigit eum Iesus dicens volo mundare et confestim mundata est lepra eius
<Matthew.8.4> et ait illi Iesus vide nemini dixeris sed vade ostende te sacerdoti et offer munus quod praecepit Moses in testimonium illis
<Matthew.8.5> cum autem introisset Capharnaum accessit ad eum centurio rogans eum
<Matthew.8.6> et dicens Domine puer meus iacet in domo paralyticus et male torquetur
<Matthew.8.7> et ait illi Iesus ego veniam et curabo eum
<Matthew.8.8> et respondens centurio ait Domine non sum dignus ut intres sub tectum meum sed tantum dic verbo et sanabitur puer meus
<Matthew.8.9> nam et ego homo sum sub potestate habens sub me milites et dico huic vade et vadit et alio veni et venit et servo meo fac hoc et facit
<Matthew.8.10> audiens autem Iesus miratus est et sequentibus se dixit amen dico vobis non inveni tantam fidem in Israhel
<Matthew.8.11> dico autem vobis quod multi ab oriente et occidente venient et recumbent cum Abraham et Isaac et Iacob in regno caelorum
<Matthew.8.12> filii autem regni eicientur in tenebras exteriores ibi erit fletus et stridor dentium
<Matthew.8.13> et dixit Iesus centurioni vade et sicut credidisti fiat tibi et sanatus est puer in hora illa
<Matthew.8.14> et cum venisset Iesus in domum Petri vidit socrum eius iacentem et febricitantem
<Matthew.8.15> et tetigit manum eius et dimisit eam febris et surrexit et ministrabat eis
<Matthew.8.16> vespere autem facto obtulerunt ei multos daemonia habentes et eiciebat spiritus verbo et omnes male habentes curavit
<Matthew.8.17> ut adimpleretur quod dictum est per Esaiam prophetam dicentem ipse infirmitates nostras accepit et aegrotationes portavit
<Matthew.8.18> videns autem Iesus turbas multas circum se iussit ire trans fretum
<Matthew.8.19> et accedens unus scriba ait illi magister sequar te quocumque ieris
<Matthew.8.20> et dicit ei Iesus vulpes foveas habent et volucres caeli tabernacula Filius autem hominis non habet ubi caput reclinet
<Matthew.8.21> alius autem de discipulis eius ait illi Domine permitte me primum ire et sepelire patrem meum
<Matthew.8.22> Iesus autem ait illi sequere me et dimitte mortuos sepelire mortuos suos
<Matthew.8.23> et ascendente eo in navicula secuti sunt eum discipuli eius
<Matthew.8.24> et ecce motus magnus factus est in mari ita ut navicula operiretur fluctibus ipse vero dormiebat
<Matthew.8.25> et accesserunt et suscitaverunt eum dicentes Domine salva nos perimus
<Matthew.8.26> et dicit eis quid timidi estis modicae fidei tunc surgens imperavit ventis et mari et facta est tranquillitas magna
<Matthew.8.27> porro homines mirati sunt dicentes qualis est hic quia et venti et mare oboediunt ei
<Matthew.8.28> et cum venisset trans fretum in regionem Gerasenorum occurrerunt ei duo habentes daemonia de monumentis exeuntes saevi nimis ita ut nemo posset transire per viam illam
<Matthew.8.29> et ecce clamaverunt dicentes quid nobis et tibi Fili Dei venisti huc ante tempus torquere nos
<Matthew.8.30> erat autem non longe ab illis grex porcorum multorum pascens
<Matthew.8.31> daemones autem rogabant eum dicentes si eicis nos mitte nos in gregem porcorum
<Matthew.8.32> et ait illis ite at illi exeuntes abierunt in porcos et ecce impetu abiit totus grex per praeceps in mare et mortui sunt in aquis
<Matthew.8.33> pastores autem fugerunt et venientes in civitatem nuntiaverunt omnia et de his qui daemonia habuerant
<Matthew.8.34> et ecce tota civitas exiit obviam Iesu et viso eo rogabant ut transiret a finibus eorum
<Matthew.9.1> et ascendens in naviculam transfretavit et venit in civitatem suam
<Matthew.9.2> et ecce offerebant ei paralyticum iacentem in lecto et videns Iesus fidem illorum dixit paralytico confide fili remittuntur tibi peccata tua
<Matthew.9.3> et ecce quidam de scribis dixerunt intra se hic blasphemat
<Matthew.9.4> et cum vidisset Iesus cogitationes eorum dixit ut quid cogitatis mala in cordibus vestris
<Matthew.9.5> quid est facilius dicere dimittuntur tibi peccata aut dicere surge et ambula
<Matthew.9.6> ut sciatis autem quoniam Filius hominis habet potestatem in terra dimittendi peccata tunc ait paralytico surge tolle lectum tuum et vade in domum tuam
<Matthew.9.7> et surrexit et abiit in domum suam
<Matthew.9.8> videntes autem turbae timuerunt et glorificaverunt Deum qui dedit potestatem talem hominibus
<Matthew.9.9> et cum transiret inde Iesus vidit hominem sedentem in teloneo Mattheum nomine et ait illi sequere me et surgens secutus est eum
<Matthew.9.10> et factum est discumbente eo in domo ecce multi publicani et peccatores venientes discumbebant cum Iesu et discipulis eius
<Matthew.9.11> et videntes Pharisaei dicebant discipulis eius quare cum publicanis et peccatoribus manducat magister vester
<Matthew.9.12> at Iesus audiens ait non est opus valentibus medico sed male habentibus
<Matthew.9.13> euntes autem discite quid est misericordiam volo et non sacrificium non enim veni vocare iustos sed peccatores
<Matthew.9.14> tunc accesserunt ad eum discipuli Iohannis dicentes quare nos et Pharisaei ieiunamus frequenter discipuli autem tui non ieiunant
<Matthew.9.15> et ait illis Iesus numquid possunt filii sponsi lugere quamdiu cum illis est sponsus venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus et tunc ieiunabunt
<Matthew.9.16> nemo autem inmittit commissuram panni rudis in vestimentum vetus tollit enim plenitudinem eius a vestimento et peior scissura fit
<Matthew.9.17> neque mittunt vinum novum in utres veteres alioquin rumpuntur utres et vinum effunditur et utres pereunt sed vinum novum in utres novos mittunt et ambo conservantur
<Matthew.9.18> haec illo loquente ad eos ecce princeps unus accessit et adorabat eum dicens filia mea modo defuncta est sed veni inpone manum super eam et vivet
<Matthew.9.19> et surgens Iesus sequebatur eum et discipuli eius
<Matthew.9.20> et ecce mulier quae sanguinis fluxum patiebatur duodecim annis accessit retro et tetigit fimbriam vestimenti eius
<Matthew.9.21> dicebat enim intra se si tetigero tantum vestimentum eius salva ero
<Matthew.9.22> at Iesus conversus et videns eam dixit confide filia fides tua te salvam fecit et salva facta est mulier ex illa hora
<Matthew.9.23> et cum venisset Iesus in domum principis et vidisset tibicines et turbam tumultuantem
<Matthew.9.24> dicebat recedite non est enim mortua puella sed dormit et deridebant eum
<Matthew.9.25> et cum eiecta esset turba intravit et tenuit manum eius et surrexit puella
<Matthew.9.26> et exiit fama haec in universam terram illam
<Matthew.9.27> et transeunte inde Iesu secuti sunt eum duo caeci clamantes et dicentes miserere nostri Fili David
<Matthew.9.28> cum autem venisset domum accesserunt ad eum caeci et dicit eis Iesus creditis quia possum hoc facere vobis dicunt ei utique Domine
<Matthew.9.29> tunc tetigit oculos eorum dicens secundum fidem vestram fiat vobis
<Matthew.9.30> et aperti sunt oculi illorum et comminatus est illis Iesus dicens videte ne quis sciat
<Matthew.9.31> illi autem exeuntes diffamaverunt eum in tota terra illa
<Matthew.9.32> egressis autem illis ecce obtulerunt ei hominem mutum daemonium habentem
<Matthew.9.33> et eiecto daemone locutus est mutus et miratae sunt turbae dicentes numquam paruit sic in Israhel
<Matthew.9.34> Pharisaei autem dicebant in principe daemoniorum eicit daemones
<Matthew.9.35> et circumibat Iesus civitates omnes et castella docens in synagogis eorum et praedicans evangelium regni et curans omnem languorem et omnem infirmitatem
<Matthew.9.36> videns autem turbas misertus est eis quia erant vexati et iacentes sicut oves non habentes pastorem
<Matthew.9.37> tunc dicit discipulis suis messis quidem multa operarii autem pauci
<Matthew.9.38> rogate ergo dominum messis ut eiciat operarios in messem suam
<Matthew.10.1> et convocatis duodecim discipulis suis dedit illis potestatem spirituum inmundorum ut eicerent eos et curarent omnem languorem et omnem infirmitatem
<Matthew.10.2> duodecim autem apostolorum nomina sunt haec primus Simon qui dicitur Petrus et Andreas frater eius
<Matthew.10.3> Iacobus Zebedaei et Iohannes frater eius Philippus et Bartholomeus Thomas et Mattheus publicanus et Iacobus Alphei et Thaddeus
<Matthew.10.4> Simon Cananeus et Iudas Scariotes qui et tradidit eum
<Matthew.10.5> hos duodecim misit Iesus praecipiens eis et dicens in viam gentium ne abieritis et in civitates Samaritanorum ne intraveritis
<Matthew.10.6> sed potius ite ad oves quae perierunt domus Israhel
<Matthew.10.7> euntes autem praedicate dicentes quia adpropinquavit regnum caelorum
<Matthew.10.8> infirmos curate mortuos suscitate leprosos mundate daemones eicite gratis accepistis gratis date
<Matthew.10.9> nolite possidere aurum neque argentum neque pecuniam in zonis vestris
<Matthew.10.10> non peram in via neque duas tunicas neque calciamenta neque virgam dignus enim est operarius cibo suo
<Matthew.10.11> in quamcumque civitatem aut castellum intraveritis interrogate quis in ea dignus sit et ibi manete donec exeatis
<Matthew.10.12> intrantes autem in domum salutate eam
<Matthew.10.13> et siquidem fuerit domus digna veniat pax vestra super eam si autem non fuerit digna pax vestra ad vos revertatur
<Matthew.10.14> et quicumque non receperit vos neque audierit sermones vestros exeuntes foras de domo vel de civitate excutite pulverem de pedibus vestris
<Matthew.10.15> amen dico vobis tolerabilius erit terrae Sodomorum et Gomorraeorum in die iudicii quam illi civitati
<Matthew.10.16> ecce ego mitto vos sicut oves in medio luporum estote ergo prudentes sicut serpentes et simplices sicut columbae
<Matthew.10.17> cavete autem ab hominibus tradent enim vos in conciliis et in synagogis suis flagellabunt vos
<Matthew.10.18> et ad praesides et ad reges ducemini propter me in testimonium illis et gentibus
<Matthew.10.19> cum autem tradent vos nolite cogitare quomodo aut quid loquamini dabitur enim vobis in illa hora quid loquamini
<Matthew.10.20> non enim vos estis qui loquimini sed Spiritus Patris vestri qui loquitur in vobis
<Matthew.10.21> tradet autem frater fratrem in mortem et pater filium et insurgent filii in parentes et morte eos adficient
<Matthew.10.22> et eritis odio omnibus propter nomen meum qui autem perseveraverit in finem hic salvus erit
<Matthew.10.23> cum autem persequentur vos in civitate ista fugite in aliam amen enim dico vobis non consummabitis civitates Israhel donec veniat Filius hominis
<Matthew.10.24> non est discipulus super magistrum nec servus super dominum suum
<Matthew.10.25> sufficit discipulo ut sit sicut magister eius et servus sicut dominus eius si patrem familias Beelzebub vocaverunt quanto magis domesticos eius
<Matthew.10.26> ne ergo timueritis eos nihil enim opertum quod non revelabitur et occultum quod non scietur
<Matthew.10.27> quod dico vobis in tenebris dicite in lumine et quod in aure auditis praedicate super tecta
<Matthew.10.28> et nolite timere eos qui occidunt corpus animam autem non possunt occidere sed potius eum timete qui potest et animam et corpus perdere in gehennam
<Matthew.10.29> nonne duo passeres asse veneunt et unus ex illis non cadet super terram sine Patre vestro
<Matthew.10.30> vestri autem et capilli capitis omnes numerati sunt
<Matthew.10.31> nolite ergo timere multis passeribus meliores estis vos
<Matthew.10.32> omnis ergo qui confitebitur me coram hominibus confitebor et ego eum coram Patre meo qui est in caelis
<Matthew.10.33> qui autem negaverit me coram hominibus negabo et ego eum coram Patre meo qui est in caelis
<Matthew.10.34> nolite arbitrari quia venerim mittere pacem in terram non veni pacem mittere sed gladium
<Matthew.10.35> veni enim separare hominem adversus patrem suum et filiam adversus matrem suam et nurum adversus socrum suam
<Matthew.10.36> et inimici hominis domestici eius
<Matthew.10.37> qui amat patrem aut matrem plus quam me non est me dignus et qui amat filium aut filiam super me non est me dignus
<Matthew.10.38> et qui non accipit crucem suam et sequitur me non est me dignus
<Matthew.10.39> qui invenit animam suam perdet illam et qui perdiderit animam suam propter me inveniet eam
<Matthew.10.40> qui recipit vos me recipit et qui me recipit recipit eum qui me misit
<Matthew.10.41> qui recipit prophetam in nomine prophetae mercedem prophetae accipiet et qui recipit iustum in nomine iusti mercedem iusti accipiet
<Matthew.10.42> et quicumque potum dederit uni ex minimis istis calicem aquae frigidae tantum in nomine discipuli amen dico vobis non perdet mercedem suam
<Matthew.11.1> et factum est cum consummasset Iesus praecipiens duodecim discipulis suis transiit inde ut doceret et praedicaret in civitatibus eorum
<Matthew.11.2> Iohannes autem cum audisset in vinculis opera Christi mittens duos de discipulis suis
<Matthew.11.3> ait illi tu es qui venturus es an alium expectamus
<Matthew.11.4> et respondens Iesus ait illis euntes renuntiate Iohanni quae auditis et videtis
<Matthew.11.5> caeci vident claudi ambulant leprosi mundantur surdi audiunt mortui resurgunt pauperes evangelizantur
<Matthew.11.6> et beatus est qui non fuerit scandalizatus in me
<Matthew.11.7> illis autem abeuntibus coepit Iesus dicere ad turbas de Iohanne quid existis in desertum videre harundinem vento agitatam
<Matthew.11.8> sed quid existis videre hominem mollibus vestitum ecce qui mollibus vestiuntur in domibus regum sunt
<Matthew.11.9> sed quid existis videre prophetam etiam dico vobis et plus quam prophetam
<Matthew.11.10> hic enim est de quo scriptum est ecce ego mitto angelum meum ante faciem tuam qui praeparabit viam tuam ante te
<Matthew.11.11> amen dico vobis non surrexit inter natos mulierum maior Iohanne Baptista qui autem minor est in regno caelorum maior est illo
<Matthew.11.12> a diebus autem Iohannis Baptistae usque nunc regnum caelorum vim patitur et violenti rapiunt illud
<Matthew.11.13> omnes enim prophetae et lex usque ad Iohannem prophetaverunt
<Matthew.11.14> et si vultis recipere ipse est Helias qui venturus est
<Matthew.11.15> qui habet aures audiendi audiat
<Matthew.11.16> cui autem similem aestimabo generationem istam similis est pueris sedentibus in foro qui clamantes coaequalibus
<Matthew.11.17> dicunt cecinimus vobis et non saltastis lamentavimus et non planxistis
<Matthew.11.18> venit enim Iohannes neque manducans neque bibens et dicunt daemonium habet
<Matthew.11.19> venit Filius hominis manducans et bibens et dicunt ecce homo vorax et potator vini publicanorum et peccatorum amicus et iustificata est sapientia a filiis suis
<Matthew.11.20> tunc coepit exprobrare civitatibus in quibus factae sunt plurimae virtutes eius quia non egissent paenitentiam
<Matthew.11.21> vae tibi Corazain vae tibi Bethsaida quia si in Tyro et Sidone factae essent virtutes quae factae sunt in vobis olim in cilicio et cinere paenitentiam egissent
<Matthew.11.22> verumtamen dico vobis Tyro et Sidoni remissius erit in die iudicii quam vobis
<Matthew.11.23> et tu Capharnaum numquid usque in caelum exaltaberis usque in infernum descendes quia si in Sodomis factae fuissent virtutes quae factae sunt in te forte mansissent usque in hunc diem
<Matthew.11.24> verumtamen dico vobis quia terrae Sodomorum remissius erit in die iudicii quam tibi
<Matthew.11.25> in illo tempore respondens Iesus dixit confiteor tibi Pater Domine caeli et terrae quia abscondisti haec a sapientibus et prudentibus et revelasti ea parvulis
<Matthew.11.26> ita Pater quoniam sic fuit placitum ante te
<Matthew.11.27> omnia mihi tradita sunt a Patre meo et nemo novit Filium nisi Pater neque Patrem quis novit nisi Filius et cui voluerit Filius revelare
<Matthew.11.28> venite ad me omnes qui laboratis et onerati estis et ego reficiam vos
<Matthew.11.29> tollite iugum meum super vos et discite a me quia mitis sum et humilis corde et invenietis requiem animabus vestris
<Matthew.11.30> iugum enim meum suave est et onus meum leve est
<Matthew.12.1> in illo tempore abiit Iesus sabbato per sata discipuli autem eius esurientes coeperunt vellere spicas et manducare
<Matthew.12.2> Pharisaei autem videntes dixerunt ei ecce discipuli tui faciunt quod non licet eis facere sabbatis
<Matthew.12.3> at ille dixit eis non legistis quid fecerit David quando esuriit et qui cum eo erant
<Matthew.12.4> quomodo intravit in domum Dei et panes propositionis comedit quos non licebat ei edere neque his qui cum eo erant nisi solis sacerdotibus
<Matthew.12.5> aut non legistis in lege quia sabbatis sacerdotes in templo sabbatum violant et sine crimine sunt
<Matthew.12.6> dico autem vobis quia templo maior est hic
<Matthew.12.7> si autem sciretis quid est misericordiam volo et non sacrificium numquam condemnassetis innocentes
<Matthew.12.8> dominus est enim Filius hominis etiam sabbati
<Matthew.12.9> et cum inde transisset venit in synagogam eorum
<Matthew.12.10> et ecce homo manum habens aridam et interrogabant eum dicentes si licet sabbatis curare ut accusarent eum
<Matthew.12.11> ipse autem dixit illis quis erit ex vobis homo qui habeat ovem unam et si ceciderit haec sabbatis in foveam nonne tenebit et levabit eam
<Matthew.12.12> quanto magis melior est homo ove itaque licet sabbatis benefacere
<Matthew.12.13> tunc ait homini extende manum tuam et extendit et restituta est sanitati sicut altera
<Matthew.12.14> exeuntes autem Pharisaei consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent
<Matthew.12.15> Iesus autem sciens recessit inde et secuti sunt eum multi et curavit eos omnes
<Matthew.12.16> et praecepit eis ne manifestum eum facerent
<Matthew.12.17> ut adimpleretur quod dictum est per Esaiam prophetam dicentem
<Matthew.12.18> ecce puer meus quem elegi dilectus meus in quo bene placuit animae meae ponam spiritum meum super eum et iudicium gentibus nuntiabit
<Matthew.12.19> non contendet neque clamabit neque audiet aliquis in plateis vocem eius
<Matthew.12.20> harundinem quassatam non confringet et linum fumigans non extinguet donec eiciat ad victoriam iudicium
<Matthew.12.21> et in nomine eius gentes sperabunt
<Matthew.12.22> tunc oblatus est ei daemonium habens caecus et mutus et curavit eum ita ut loqueretur et videret
<Matthew.12.23> et stupebant omnes turbae et dicebant numquid hic est Filius David
<Matthew.12.24> Pharisaei autem audientes dixerunt hic non eicit daemones nisi in Beelzebub principe daemoniorum
<Matthew.12.25> Iesus autem sciens cogitationes eorum dixit eis omne regnum divisum contra se desolatur et omnis civitas vel domus divisa contra se non stabit
<Matthew.12.26> et si Satanas Satanan eicit adversus se divisus est quomodo ergo stabit regnum eius
<Matthew.12.27> et si ego in Beelzebub eicio daemones filii vestri in quo eiciunt ideo ipsi iudices erunt vestri
<Matthew.12.28> si autem ego in Spiritu Dei eicio daemones igitur pervenit in vos regnum Dei
<Matthew.12.29> aut quomodo potest quisquam intrare in domum fortis et vasa eius diripere nisi prius alligaverit fortem et tunc domum illius diripiat
<Matthew.12.30> qui non est mecum contra me est et qui non congregat mecum spargit
<Matthew.12.31> ideo dico vobis omne peccatum et blasphemia remittetur hominibus Spiritus autem blasphemia non remittetur
<Matthew.12.32> et quicumque dixerit verbum contra Filium hominis remittetur ei qui autem dixerit contra Spiritum Sanctum non remittetur ei neque in hoc saeculo neque in futuro
<Matthew.12.33> aut facite arborem bonam et fructum eius bonum aut facite arborem malam et fructum eius malum siquidem ex fructu arbor agnoscitur
<Matthew.12.34> progenies viperarum quomodo potestis bona loqui cum sitis mali ex abundantia enim cordis os loquitur
<Matthew.12.35> bonus homo de bono thesauro profert bona et malus homo de malo thesauro profert mala
<Matthew.12.36> dico autem vobis quoniam omne verbum otiosum quod locuti fuerint homines reddent rationem de eo in die iudicii
<Matthew.12.37> ex verbis enim tuis iustificaberis et ex verbis tuis condemnaberis
<Matthew.12.38> tunc responderunt ei quidam de scribis et Pharisaeis dicentes magister volumus a te signum videre
<Matthew.12.39> qui respondens ait illis generatio mala et adultera signum quaerit et signum non dabitur ei nisi signum Ionae prophetae
<Matthew.12.40> sicut enim fuit Ionas in ventre ceti tribus diebus et tribus noctibus sic erit Filius hominis in corde terrae tribus diebus et tribus noctibus
<Matthew.12.41> viri ninevitae surgent in iudicio cum generatione ista et condemnabunt eam quia paenitentiam egerunt in praedicatione Ionae et ecce plus quam Iona hic
<Matthew.12.42> regina austri surget in iudicio cum generatione ista et condemnabit eam quia venit a finibus terrae audire sapientiam Salomonis et ecce plus quam Salomon hic
<Matthew.12.43> cum autem inmundus spiritus exierit ab homine ambulat per loca arida quaerens requiem et non invenit
<Matthew.12.44> tunc dicit revertar in domum meam unde exivi et veniens invenit vacantem scopis mundatam et ornatam
<Matthew.12.45> tunc vadit et adsumit septem alios spiritus secum nequiores se et intrantes habitant ibi et fiunt novissima hominis illius peiora prioribus sic erit et generationi huic pessimae
<Matthew.12.46> adhuc eo loquente ad turbas ecce mater eius et fratres stabant foris quaerentes loqui ei
<Matthew.12.47> dixit autem ei quidam ecce mater tua et fratres tui foris stant quaerentes te
<Matthew.12.48> at ipse respondens dicenti sibi ait quae est mater mea et qui sunt fratres mei
<Matthew.12.49> et extendens manum in discipulos suos dixit ecce mater mea et fratres mei
<Matthew.12.50> quicumque enim fecerit voluntatem Patris mei qui in caelis est ipse meus et frater et soror et mater est
<Matthew.13.1> in illo die exiens Iesus de domo sedebat secus mare
<Matthew.13.2> et congregatae sunt ad eum turbae multae ita ut in naviculam ascendens sederet et omnis turba stabat in litore
<Matthew.13.3> et locutus est eis multa in parabolis dicens ecce exiit qui seminat seminare
<Matthew.13.4> et dum seminat quaedam ceciderunt secus viam et venerunt volucres et comederunt ea
<Matthew.13.5> alia autem ceciderunt in petrosa ubi non habebat terram multam et continuo exorta sunt quia non habebant altitudinem terrae
<Matthew.13.6> sole autem orto aestuaverunt et quia non habebant radicem aruerunt
<Matthew.13.7> alia autem ceciderunt in spinas et creverunt spinae et suffocaverunt ea
<Matthew.13.8> alia vero ceciderunt in terram bonam et dabant fructum aliud centesimum aliud sexagesimum aliud tricesimum
<Matthew.13.9> qui habet aures audiendi audiat
<Matthew.13.10> et accedentes discipuli dixerunt ei quare in parabolis loqueris eis
<Matthew.13.11> qui respondens ait illis quia vobis datum est nosse mysteria regni caelorum illis autem non est datum
<Matthew.13.12> qui enim habet dabitur ei et abundabit qui autem non habet et quod habet auferetur ab eo
<Matthew.13.13> ideo in parabolis loquor eis quia videntes non vident et audientes non audiunt neque intellegunt
<Matthew.13.14> et adimpletur eis prophetia Esaiae dicens auditu audietis et non intellegetis et videntes videbitis et non videbitis
<Matthew.13.15> incrassatum est enim cor populi huius et auribus graviter audierunt et oculos suos cluserunt nequando oculis videant et auribus audiant et corde intellegant et convertantur et sanem eos
<Matthew.13.16> vestri autem beati oculi quia vident et aures vestrae quia audiunt
<Matthew.13.17> amen quippe dico vobis quia multi prophetae et iusti cupierunt videre quae videtis et non viderunt et audire quae auditis et non audierunt
<Matthew.13.18> vos ergo audite parabolam seminantis
<Matthew.13.19> omnis qui audit verbum regni et non intellegit venit malus et rapit quod seminatum est in corde eius hic est qui secus viam seminatus est
<Matthew.13.20> qui autem supra petrosa seminatus est hic est qui verbum audit et continuo cum gaudio accipit illud
<Matthew.13.21> non habet autem in se radicem sed est temporalis facta autem tribulatione et persecutione propter verbum continuo scandalizatur
<Matthew.13.22> qui autem est seminatus in spinis hic est qui verbum audit et sollicitudo saeculi istius et fallacia divitiarum suffocat verbum et sine fructu efficitur
<Matthew.13.23> qui vero in terra bona seminatus est hic est qui audit verbum et intellegit et fructum adfert et facit aliud quidem centum aliud autem sexaginta porro aliud triginta
<Matthew.13.24> aliam parabolam proposuit illis dicens simile factum est regnum caelorum homini qui seminavit bonum semen in agro suo
<Matthew.13.25> cum autem dormirent homines venit inimicus eius et superseminavit zizania in medio tritici et abiit
<Matthew.13.26> cum autem crevisset herba et fructum fecisset tunc apparuerunt et zizania
<Matthew.13.27> accedentes autem servi patris familias dixerunt ei domine nonne bonum semen seminasti in agro tuo unde ergo habet zizania
<Matthew.13.28> et ait illis inimicus homo hoc fecit servi autem dixerunt ei vis imus et colligimus ea
<Matthew.13.29> et ait non ne forte colligentes zizania eradicetis simul cum eis et triticum
<Matthew.13.30> sinite utraque crescere usque ad messem et in tempore messis dicam messoribus colligite primum zizania et alligate ea fasciculos ad conburendum triticum autem congregate in horreum meum
<Matthew.13.31> aliam parabolam proposuit eis dicens simile est regnum caelorum grano sinapis quod accipiens homo seminavit in agro suo
<Matthew.13.32> quod minimum quidem est omnibus seminibus cum autem creverit maius est omnibus holeribus et fit arbor ita ut volucres caeli veniant et habitent in ramis eius
<Matthew.13.33> aliam parabolam locutus est eis simile est regnum caelorum fermento quod acceptum mulier abscondit in farinae satis tribus donec fermentatum est totum
<Matthew.13.34> haec omnia locutus est Iesus in parabolis ad turbas et sine parabolis non loquebatur eis
<Matthew.13.35> ut impleretur quod dictum erat per prophetam dicentem aperiam in parabolis os meum eructabo abscondita a constitutione mundi
<Matthew.13.36> tunc dimissis turbis venit in domum et accesserunt ad eum discipuli eius dicentes dissere nobis parabolam zizaniorum agri
<Matthew.13.37> qui respondens ait qui seminat bonum semen est Filius hominis
<Matthew.13.38> ager autem est mundus bonum vero semen hii sunt filii regni zizania autem filii sunt nequam
<Matthew.13.39> inimicus autem qui seminavit ea est diabolus messis vero consummatio saeculi est messores autem angeli sunt
<Matthew.13.40> sicut ergo colliguntur zizania et igni conburuntur sic erit in consummatione saeculi
<Matthew.13.41> mittet Filius hominis angelos suos et colligent de regno eius omnia scandala et eos qui faciunt iniquitatem
<Matthew.13.42> et mittent eos in caminum ignis ibi erit fletus et stridor dentium
<Matthew.13.43> tunc iusti fulgebunt sicut sol in regno Patris eorum qui habet aures audiat
<Matthew.13.44> simile est regnum caelorum thesauro abscondito in agro quem qui invenit homo abscondit et prae gaudio illius vadit et vendit universa quae habet et emit agrum illum
<Matthew.13.45> iterum simile est regnum caelorum homini negotiatori quaerenti bonas margaritas
<Matthew.13.46> inventa autem una pretiosa margarita abiit et vendidit omnia quae habuit et emit eam
<Matthew.13.47> iterum simile est regnum caelorum sagenae missae in mare et ex omni genere congreganti
<Matthew.13.48> quam cum impleta esset educentes et secus litus sedentes elegerunt bonos in vasa malos autem foras miserunt
<Matthew.13.49> sic erit in consummatione saeculi exibunt angeli et separabunt malos de medio iustorum
<Matthew.13.50> et mittent eos in caminum ignis ibi erit fletus et stridor dentium
<Matthew.13.51> intellexistis haec omnia dicunt ei etiam
<Matthew.13.52> ait illis ideo omnis scriba doctus in regno caelorum similis est homini patri familias qui profert de thesauro suo nova et vetera
<Matthew.13.53> et factum est cum consummasset Iesus parabolas istas transiit inde
<Matthew.13.54> et veniens in patriam suam docebat eos in synagogis eorum ita ut mirarentur et dicerent unde huic sapientia haec et virtutes
<Matthew.13.55> nonne hic est fabri filius nonne mater eius dicitur Maria et fratres eius Iacobus et Ioseph et Simon et Iudas
<Matthew.13.56> et sorores eius nonne omnes apud nos sunt unde ergo huic omnia ista
<Matthew.13.57> et scandalizabantur in eo Iesus autem dixit eis non est propheta sine honore nisi in patria sua et in domo sua
<Matthew.13.58> et non fecit ibi virtutes multas propter incredulitatem illorum
<Matthew.14.1> in illo tempore audiit Herodes tetrarcha famam Iesu
<Matthew.14.2> et ait pueris suis hic est Iohannes Baptista ipse surrexit a mortuis et ideo virtutes inoperantur in eo
<Matthew.14.3> Herodes enim tenuit Iohannem et alligavit eum et posuit in carcere propter Herodiadem uxorem fratris sui
<Matthew.14.4> dicebat enim illi Iohannes non licet tibi habere eam
<Matthew.14.5> et volens illum occidere timuit populum quia sicut prophetam eum habebant
<Matthew.14.6> die autem natalis Herodis saltavit filia Herodiadis in medio et placuit Herodi
<Matthew.14.7> unde cum iuramento pollicitus est ei dare quodcumque postulasset ab eo
<Matthew.14.8> at illa praemonita a matre sua da mihi inquit hic in disco caput Iohannis Baptistae
<Matthew.14.9> et contristatus est rex propter iuramentum autem et eos qui pariter recumbebant iussit dari
<Matthew.14.10> misitque et decollavit Iohannem in carcere
<Matthew.14.11> et adlatum est caput eius in disco et datum est puellae et tulit matri suae
<Matthew.14.12> et accedentes discipuli eius tulerunt corpus et sepelierunt illud et venientes nuntiaverunt Iesu
<Matthew.14.13> quod cum audisset Iesus secessit inde in navicula in locum desertum seorsum et cum audissent turbae secutae sunt eum pedestres de civitatibus
<Matthew.14.14> et exiens vidit turbam multam et misertus est eius et curavit languidos eorum
<Matthew.14.15> vespere autem facto accesserunt ad eum discipuli eius dicentes desertus est locus et hora iam praeteriit dimitte turbas ut euntes in castella emant sibi escas
<Matthew.14.16> Iesus autem dixit eis non habent necesse ire date illis vos manducare
<Matthew.14.17> responderunt ei non habemus hic nisi quinque panes et duos pisces
<Matthew.14.18> qui ait eis adferte illos mihi huc
<Matthew.14.19> et cum iussisset turbam discumbere supra faenum acceptis quinque panibus et duobus piscibus aspiciens in caelum benedixit et fregit et dedit discipulis panes discipuli autem turbis
<Matthew.14.20> et manducaverunt omnes et saturati sunt et tulerunt reliquias duodecim cofinos fragmentorum plenos
<Matthew.14.21> manducantium autem fuit numerus quinque milia virorum exceptis mulieribus et parvulis
<Matthew.14.22> et statim iussit discipulos ascendere in navicula et praecedere eum trans fretum donec dimitteret turbas
<Matthew.14.23> et dimissa turba ascendit in montem solus orare vespere autem facto solus erat ibi
<Matthew.14.24> navicula autem in medio mari iactabatur fluctibus erat enim contrarius ventus
<Matthew.14.25> quarta autem vigilia noctis venit ad eos ambulans supra mare
<Matthew.14.26> et videntes eum supra mare ambulantem turbati sunt dicentes quia fantasma est et prae timore clamaverunt
<Matthew.14.27> statimque Iesus locutus est eis dicens habete fiduciam ego sum nolite timere
<Matthew.14.28> respondens autem Petrus dixit Domine si tu es iube me venire ad te super aquas
<Matthew.14.29> at ipse ait veni et descendens Petrus de navicula ambulabat super aquam ut veniret ad Iesum
<Matthew.14.30> videns vero ventum validum timuit et cum coepisset mergi clamavit dicens Domine salvum me fac
<Matthew.14.31> et continuo Iesus extendens manum adprehendit eum et ait illi modicae fidei quare dubitasti
<Matthew.14.32> et cum ascendissent in naviculam cessavit ventus
<Matthew.14.33> qui autem in navicula erant venerunt et adoraverunt eum dicentes vere Filius Dei es
<Matthew.14.34> et cum transfretassent venerunt in terram Gennesar
<Matthew.14.35> et cum cognovissent eum viri loci illius miserunt in universam regionem illam et obtulerunt ei omnes male habentes
<Matthew.14.36> et rogabant eum ut vel fimbriam vestimenti eius tangerent et quicumque tetigerunt salvi facti sunt
<Matthew.15.1> tunc accesserunt ad eum ab Hierosolymis scribae et Pharisaei dicentes
<Matthew.15.2> quare discipuli tui transgrediuntur traditionem seniorum non enim lavant manus suas cum panem manducant
<Matthew.15.3> ipse autem respondens ait illis quare et vos transgredimini mandatum Dei propter traditionem vestram
<Matthew.15.4> nam Deus dixit honora patrem et matrem et qui maledixerit patri vel matri morte moriatur
<Matthew.15.5> vos autem dicitis quicumque dixerit patri vel matri munus quodcumque est ex me tibi proderit
<Matthew.15.6> et non honorificabit patrem suum aut matrem et irritum fecistis mandatum Dei propter traditionem vestram
<Matthew.15.7> hypocritae bene prophetavit de vobis Esaias dicens
<Matthew.15.8> populus hic labiis me honorat cor autem eorum longe est a me
<Matthew.15.9> sine causa autem colunt me docentes doctrinas mandata hominum
<Matthew.15.10> et convocatis ad se turbis dixit eis audite et intellegite
<Matthew.15.11> non quod intrat in os coinquinat hominem sed quod procedit ex ore hoc coinquinat hominem
<Matthew.15.12> tunc accedentes discipuli eius dixerunt ei scis quia Pharisaei audito verbo scandalizati sunt
<Matthew.15.13> at ille respondens ait omnis plantatio quam non plantavit Pater meus caelestis eradicabitur
<Matthew.15.14> sinite illos caeci sunt duces caecorum caecus autem si caeco ducatum praestet ambo in foveam cadunt
<Matthew.15.15> respondens autem Petrus dixit ei edissere nobis parabolam istam
<Matthew.15.16> at ille dixit adhuc et vos sine intellectu estis
<Matthew.15.17> non intellegitis quia omne quod in os intrat in ventrem vadit et in secessum emittitur
<Matthew.15.18> quae autem procedunt de ore de corde exeunt et ea coinquinant hominem
<Matthew.15.19> de corde enim exeunt cogitationes malae homicidia adulteria fornicationes furta falsa testimonia blasphemiae
<Matthew.15.20> haec sunt quae coinquinant hominem non lotis autem manibus manducare non coinquinat hominem
<Matthew.15.21> et egressus inde Iesus secessit in partes Tyri et Sidonis
<Matthew.15.22> et ecce mulier chananea a finibus illis egressa clamavit dicens ei miserere mei Domine Fili David filia mea male a daemonio vexatur
<Matthew.15.23> qui non respondit ei verbum et accedentes discipuli eius rogabant eum dicentes dimitte eam quia clamat post nos
<Matthew.15.24> ipse autem respondens ait non sum missus nisi ad oves quae perierunt domus Israhel
<Matthew.15.25> at illa venit et adoravit eum dicens Domine adiuva me
<Matthew.15.26> qui respondens ait non est bonum sumere panem filiorum et mittere canibus
<Matthew.15.27> at illa dixit etiam Domine nam et catelli edunt de micis quae cadunt de mensa dominorum suorum
<Matthew.15.28> tunc respondens Iesus ait illi o mulier magna est fides tua fiat tibi sicut vis et sanata est filia illius ex illa hora
<Matthew.15.29> et cum transisset inde Iesus venit secus mare Galilaeae et ascendens in montem sedebat ibi
<Matthew.15.30> et accesserunt ad eum turbae multae habentes secum mutos clodos caecos debiles et alios multos et proiecerunt eos ad pedes eius et curavit eos
<Matthew.15.31> ita ut turbae mirarentur videntes mutos loquentes clodos ambulantes caecos videntes et magnificabant Deum Israhel
<Matthew.15.32> Iesus autem convocatis discipulis suis dixit misereor turbae quia triduo iam perseverant mecum et non habent quod manducent et dimittere eos ieiunos nolo ne deficiant in via
<Matthew.15.33> et dicunt ei discipuli unde ergo nobis in deserto panes tantos ut saturemus turbam tantam
<Matthew.15.34> et ait illis Iesus quot panes habetis at illi dixerunt septem et paucos pisciculos
<Matthew.15.35> et praecepit turbae ut discumberet super terram
<Matthew.15.36> et accipiens septem panes et pisces et gratias agens fregit et dedit discipulis suis et discipuli dederunt populo
<Matthew.15.37> et comederunt omnes et saturati sunt et quod superfuit de fragmentis tulerunt septem sportas plenas
<Matthew.15.38> erant autem qui manducaverant quattuor milia hominum extra parvulos et mulieres
<Matthew.15.39> et dimissa turba ascendit in naviculam et venit in fines Magedan
<Matthew.16.1> et accesserunt ad eum Pharisaei et Sadducaei temptantes et rogaverunt eum ut signum de caelo ostenderet eis
<Matthew.16.2> at ille respondens ait eis facto vespere dicitis serenum erit rubicundum est enim caelum
<Matthew.16.3> et mane hodie tempestas rutilat enim triste caelum
<Matthew.16.4> faciem ergo caeli diiudicare nostis signa autem temporum non potestis generatio mala et adultera signum quaerit et signum non dabitur ei nisi signum Ionae et relictis illis abiit
<Matthew.16.5> et cum venissent discipuli eius trans fretum obliti sunt panes accipere
<Matthew.16.6> qui dixit illis intuemini et cavete a fermento Pharisaeorum et Sadducaeorum
<Matthew.16.7> at illi cogitabant inter se dicentes quia panes non accepimus
<Matthew.16.8> sciens autem Iesus dixit quid cogitatis inter vos modicae fidei quia panes non habetis
<Matthew.16.9> nondum intellegitis neque recordamini quinque panum quinque milium hominum et quot cofinos sumpsistis
<Matthew.16.10> neque septem panum quattuor milium hominum et quot sportas sumpsistis
<Matthew.16.11> quare non intellegitis quia non de pane dixi vobis cavete a fermento Pharisaeorum et Sadducaeorum
<Matthew.16.12> tunc intellexerunt quia non dixerit cavendum a fermento panum sed a doctrina Pharisaeorum et Sadducaeorum
<Matthew.16.13> venit autem Iesus in partes Caesareae Philippi et interrogabat discipulos suos dicens quem dicunt homines esse Filium hominis
<Matthew.16.14> at illi dixerunt alii Iohannem Baptistam alii autem Heliam alii vero Hieremiam aut unum ex prophetis
<Matthew.16.15> dicit illis vos autem quem me esse dicitis
<Matthew.16.16> respondens Simon Petrus dixit tu es Christus Filius Dei vivi
<Matthew.16.17> respondens autem Iesus dixit ei beatus es Simon Bar Iona quia caro et sanguis non revelavit tibi sed Pater meus qui in caelis est
<Matthew.16.18> et ego dico tibi quia tu es Petrus et super hanc petram aedificabo ecclesiam meam et portae inferi non praevalebunt adversum eam
<Matthew.16.19> et tibi dabo claves regni caelorum et quodcumque ligaveris super terram erit ligatum in caelis et quodcumque solveris super terram erit solutum in caelis
<Matthew.16.20> tunc praecepit discipulis suis ut nemini dicerent quia ipse esset Iesus Christus
<Matthew.16.21> exinde coepit Iesus ostendere discipulis suis quia oporteret eum ire Hierosolymam et multa pati a senioribus et scribis et principibus sacerdotum et occidi et tertia die resurgere
<Matthew.16.22> et adsumens eum Petrus coepit increpare illum dicens absit a te Domine non erit tibi hoc
<Matthew.16.23> qui conversus dixit Petro vade post me Satana scandalum es mihi quia non sapis ea quae Dei sunt sed ea quae hominum
<Matthew.16.24> tunc Iesus dixit discipulis suis si quis vult post me venire abneget semet ipsum et tollat crucem suam et sequatur me
<Matthew.16.25> qui enim voluerit animam suam salvam facere perdet eam qui autem perdiderit animam suam propter me inveniet eam
<Matthew.16.26> quid enim prodest homini si mundum universum lucretur animae vero suae detrimentum patiatur aut quam dabit homo commutationem pro anima sua
<Matthew.16.27> Filius enim hominis venturus est in gloria Patris sui cum angelis suis et tunc reddet unicuique secundum opus eius
<Matthew.16.28> amen dico vobis sunt quidam de hic stantibus qui non gustabunt mortem donec videant Filium hominis venientem in regno suo
<Matthew.17.1> et post dies sex adsumpsit Iesus Petrum et Iacobum et Iohannem fratrem eius et ducit illos in montem excelsum seorsum
<Matthew.17.2> et transfiguratus est ante eos et resplenduit facies eius sicut sol vestimenta autem eius facta sunt alba sicut nix
<Matthew.17.3> et ecce apparuit illis Moses et Helias cum eo loquentes
<Matthew.17.4> respondens autem Petrus dixit ad Iesum Domine bonum est nos hic esse si vis faciamus hic tria tabernacula tibi unum et Mosi unum et Heliae unum
<Matthew.17.5> adhuc eo loquente ecce nubes lucida obumbravit eos et ecce vox de nube dicens hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene conplacuit ipsum audite
<Matthew.17.6> et audientes discipuli ceciderunt in faciem suam et timuerunt valde
<Matthew.17.7> et accessit Iesus et tetigit eos dixitque eis surgite et nolite timere
<Matthew.17.8> levantes autem oculos suos neminem viderunt nisi solum Iesum
<Matthew.17.9> et descendentibus illis de monte praecepit Iesus dicens nemini dixeritis visionem donec Filius hominis a mortuis resurgat
<Matthew.17.10> et interrogaverunt eum discipuli dicentes quid ergo scribae dicunt quod Heliam oporteat primum venire
<Matthew.17.11> at ille respondens ait eis Helias quidem venturus est et restituet omnia
<Matthew.17.12> dico autem vobis quia Helias iam venit et non cognoverunt eum sed fecerunt in eo quaecumque voluerunt sic et Filius hominis passurus est ab eis
<Matthew.17.13> tunc intellexerunt discipuli quia de Iohanne Baptista dixisset eis
<Matthew.17.14> et cum venisset ad turbam accessit ad eum homo genibus provolutus ante eum dicens
<Matthew.17.15> Domine miserere filii mei quia lunaticus est et male patitur nam saepe cadit in ignem et crebro in aquam
<Matthew.17.16> et obtuli eum discipulis tuis et non potuerunt curare eum
<Matthew.17.17> respondens Iesus ait o generatio incredula et perversa quousque ero vobiscum usquequo patiar vos adferte huc illum ad me
<Matthew.17.18> et increpavit ei Iesus et exiit ab eo daemonium et curatus est puer ex illa hora
<Matthew.17.19> tunc accesserunt discipuli ad Iesum secreto et dixerunt quare nos non potuimus eicere illum
<Matthew.17.20> dicit illis propter incredulitatem vestram amen quippe dico vobis si habueritis fidem sicut granum sinapis dicetis monti huic transi hinc et transibit et nihil inpossibile erit vobis
<Matthew.17.22> conversantibus autem eis in Galilaea dixit illis Iesus Filius hominis tradendus est in manus hominum
<Matthew.17.23> et occident eum et tertio die resurget et contristati sunt vehementer
<Matthew.17.24> et cum venissent Capharnaum accesserunt qui didragma accipiebant ad Petrum et dixerunt magister vester non solvit didragma
<Matthew.17.25> ait etiam et cum intrasset domum praevenit eum Iesus dicens quid tibi videtur Simon reges terrae a quibus accipiunt tributum vel censum a filiis suis an ab alienis
<Matthew.17.26> et ille dixit ab alienis dixit illi Iesus ergo liberi sunt filii
<Matthew.17.27> ut autem non scandalizemus eos vade ad mare et mitte hamum et eum piscem qui primus ascenderit tolle et aperto ore eius invenies staterem illum sumens da eis pro me et te
<Matthew.18.1> in illa hora accesserunt discipuli ad Iesum dicentes quis putas maior est in regno caelorum
<Matthew.18.2> et advocans Iesus parvulum statuit eum in medio eorum
<Matthew.18.3> et dixit amen dico vobis nisi conversi fueritis et efficiamini sicut parvuli non intrabitis in regnum caelorum
<Matthew.18.4> quicumque ergo humiliaverit se sicut parvulus iste hic est maior in regno caelorum
<Matthew.18.5> et qui susceperit unum parvulum talem in nomine meo me suscipit
<Matthew.18.6> qui autem scandalizaverit unum de pusillis istis qui in me credunt expedit ei ut suspendatur mola asinaria in collo eius et demergatur in profundum maris
<Matthew.18.7> vae mundo ab scandalis necesse est enim ut veniant scandala verumtamen vae homini per quem scandalum venit
<Matthew.18.8> si autem manus tua vel pes tuus scandalizat te abscide eum et proice abs te bonum tibi est ad vitam ingredi debilem vel clodum quam duas manus vel duos pedes habentem mitti in ignem aeternum
<Matthew.18.9> et si oculus tuus scandalizat te erue eum et proice abs te bonum tibi est unoculum in vitam intrare quam duos oculos habentem mitti in gehennam ignis
<Matthew.18.10> videte ne contemnatis unum ex his pusillis dico enim vobis quia angeli eorum in caelis semper vident faciem Patris mei qui in caelis est
<Matthew.18.12> quid vobis videtur si fuerint alicui centum oves et erraverit una ex eis nonne relinquet nonaginta novem in montibus et vadit quaerere eam quae erravit
<Matthew.18.13> et si contigerit ut inveniat eam amen dico vobis quia gaudebit super eam magis quam super nonaginta novem quae non erraverunt
<Matthew.18.14> sic non est voluntas ante Patrem vestrum qui in caelis est ut pereat unus de pusillis istis
<Matthew.18.15> si autem peccaverit in te frater tuus vade et corripe eum inter te et ipsum solum si te audierit lucratus es fratrem tuum
<Matthew.18.16> si autem non te audierit adhibe tecum adhuc unum vel duos ut in ore duorum testium vel trium stet omne verbum
<Matthew.18.17> quod si non audierit eos dic ecclesiae si autem et ecclesiam non audierit sit tibi sicut ethnicus et publicanus
<Matthew.18.18> amen dico vobis quaecumque alligaveritis super terram erunt ligata et in caelo et quaecumque solveritis super terram erunt soluta et in caelo
<Matthew.18.19> iterum dico vobis quia si duo ex vobis consenserint super terram de omni re quacumque petierint fiet illis a Patre meo qui in caelis est
<Matthew.18.20> ubi enim sunt duo vel tres congregati in nomine meo ibi sum in medio eorum
<Matthew.18.21> tunc accedens Petrus ad eum dixit Domine quotiens peccabit in me frater meus et dimittam ei usque septies
<Matthew.18.22> dicit illi Iesus non dico tibi usque septies sed usque septuagies septies
<Matthew.18.23> ideo adsimilatum est regnum caelorum homini regi qui voluit rationem ponere cum servis suis
<Matthew.18.24> et cum coepisset rationem ponere oblatus est ei unus qui debebat decem milia talenta
<Matthew.18.25> cum autem non haberet unde redderet iussit eum dominus venundari et uxorem eius et filios et omnia quae habebat et reddi
<Matthew.18.26> procidens autem servus ille orabat eum dicens patientiam habe in me et omnia reddam tibi
<Matthew.18.27> misertus autem dominus servi illius dimisit eum et debitum dimisit ei
<Matthew.18.28> egressus autem servus ille invenit unum de conservis suis qui debebat ei centum denarios et tenens suffocabat eum dicens redde quod debes
<Matthew.18.29> et procidens conservus eius rogabat eum dicens patientiam habe in me et omnia reddam tibi
<Matthew.18.30> ille autem noluit sed abiit et misit eum in carcerem donec redderet debitum
<Matthew.18.31> videntes autem conservi eius quae fiebant contristati sunt valde et venerunt et narraverunt domino suo omnia quae facta erant
<Matthew.18.32> tunc vocavit illum dominus suus et ait illi serve nequam omne debitum dimisi tibi quoniam rogasti me
<Matthew.18.33> non ergo oportuit et te misereri conservi tui sicut et ego tui misertus sum
<Matthew.18.34> et iratus dominus eius tradidit eum tortoribus quoadusque redderet universum debitum
<Matthew.18.35> sic et Pater meus caelestis faciet vobis si non remiseritis unusquisque fratri suo de cordibus vestris
<Matthew.19.1> et factum est cum consummasset Iesus sermones istos migravit a Galilaea et venit in fines Iudaeae trans Iordanen
<Matthew.19.2> et secutae sunt eum turbae multae et curavit eos ibi
<Matthew.19.3> et accesserunt ad eum Pharisaei temptantes eum et dicentes si licet homini dimittere uxorem suam quacumque ex causa
<Matthew.19.4> qui respondens ait eis non legistis quia qui fecit ab initio masculum et feminam fecit eos
<Matthew.19.5> et dixit propter hoc dimittet homo patrem et matrem et adherebit uxori suae et erunt duo in carne una
<Matthew.19.6> itaque iam non sunt duo sed una caro quod ergo Deus coniunxit homo non separet
<Matthew.19.7> dicunt illi quid ergo Moses mandavit dari libellum repudii et dimittere
<Matthew.19.8> ait illis quoniam Moses ad duritiam cordis vestri permisit vobis dimittere uxores vestras ab initio autem non sic fuit
<Matthew.19.9> dico autem vobis quia quicumque dimiserit uxorem suam nisi ob fornicationem et aliam duxerit moechatur et qui dimissam duxerit moechatur
<Matthew.19.10> dicunt ei discipuli eius si ita est causa homini cum uxore non expedit nubere
<Matthew.19.11> qui dixit non omnes capiunt verbum istud sed quibus datum est
<Matthew.19.12> sunt enim eunuchi qui de matris utero sic nati sunt et sunt eunuchi qui facti sunt ab hominibus et sunt eunuchi qui se ipsos castraverunt propter regnum caelorum qui potest capere capiat
<Matthew.19.13> tunc oblati sunt ei parvuli ut manus eis inponeret et oraret discipuli autem increpabant eis
<Matthew.19.14> Iesus vero ait eis sinite parvulos et nolite eos prohibere ad me venire talium est enim regnum caelorum
<Matthew.19.15> et cum inposuisset eis manus abiit inde
<Matthew.19.16> et ecce unus accedens ait illi magister bone quid boni faciam ut habeam vitam aeternam
<Matthew.19.17> qui dixit ei quid me interrogas de bono unus est bonus Deus si autem vis ad vitam ingredi serva mandata
<Matthew.19.18> dicit illi quae Iesus autem dixit non homicidium facies non adulterabis non facies furtum non falsum testimonium dices
<Matthew.19.19> honora patrem et matrem et diliges proximum tuum sicut te ipsum
<Matthew.19.20> dicit illi adulescens omnia haec custodivi quid adhuc mihi deest
<Matthew.19.21> ait illi Iesus si vis perfectus esse vade vende quae habes et da pauperibus et habebis thesaurum in caelo et veni sequere me
<Matthew.19.22> cum audisset autem adulescens verbum abiit tristis erat enim habens multas possessiones
<Matthew.19.23> Iesus autem dixit discipulis suis amen dico vobis quia dives difficile intrabit in regnum caelorum
<Matthew.19.24> et iterum dico vobis facilius est camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum caelorum
<Matthew.19.25> auditis autem his discipuli mirabantur valde dicentes quis ergo poterit salvus esse
<Matthew.19.26> aspiciens autem Iesus dixit illis apud homines hoc inpossibile est apud Deum autem omnia possibilia sunt
<Matthew.19.27> tunc respondens Petrus dixit ei ecce nos reliquimus omnia et secuti sumus te quid ergo erit nobis
<Matthew.19.28> Iesus autem dixit illis amen dico vobis quod vos qui secuti estis me in regeneratione cum sederit Filius hominis in sede maiestatis suae sedebitis et vos super sedes duodecim iudicantes duodecim tribus Israhel
<Matthew.19.29> et omnis qui reliquit domum vel fratres aut sorores aut patrem aut matrem aut uxorem aut filios aut agros propter nomen meum centuplum accipiet et vitam aeternam possidebit
<Matthew.19.30> multi autem erunt primi novissimi et novissimi primi
<Matthew.20.1> simile est enim regnum caelorum homini patri familias qui exiit primo mane conducere operarios in vineam suam
<Matthew.20.2> conventione autem facta cum operariis ex denario diurno misit eos in vineam suam
<Matthew.20.3> et egressus circa horam tertiam vidit alios stantes in foro otiosos
<Matthew.20.4> et illis dixit ite et vos in vineam et quod iustum fuerit dabo vobis
<Matthew.20.5> illi autem abierunt iterum autem exiit circa sextam et nonam horam et fecit similiter
<Matthew.20.6> circa undecimam vero exiit et invenit alios stantes et dicit illis quid hic statis tota die otiosi
<Matthew.20.7> dicunt ei quia nemo nos conduxit dicit illis ite et vos in vineam
<Matthew.20.8> cum sero autem factum esset dicit dominus vineae procuratori suo voca operarios et redde illis mercedem incipiens a novissimis usque ad primos
<Matthew.20.9> cum venissent ergo qui circa undecimam horam venerant acceperunt singulos denarios
<Matthew.20.10> venientes autem et primi arbitrati sunt quod plus essent accepturi acceperunt autem et ipsi singulos denarios
<Matthew.20.11> et accipientes murmurabant adversus patrem familias
<Matthew.20.12> dicentes hii novissimi una hora fecerunt et pares illos nobis fecisti qui portavimus pondus diei et aestus
<Matthew.20.13> at ille respondens uni eorum dixit amice non facio tibi iniuriam nonne ex denario convenisti mecum
<Matthew.20.14> tolle quod tuum est et vade volo autem et huic novissimo dare sicut et tibi
<Matthew.20.15> aut non licet mihi quod volo facere an oculus tuus nequam est quia ego bonus sum
<Matthew.20.16> sic erunt novissimi primi et primi novissimi multi sunt enim vocati pauci autem electi
<Matthew.20.17> et ascendens Iesus Hierosolymam adsumpsit duodecim discipulos secreto et ait illis
<Matthew.20.18> ecce ascendimus Hierosolymam et Filius hominis tradetur principibus sacerdotum et scribis et condemnabunt eum morte
<Matthew.20.19> et tradent eum gentibus ad deludendum et flagellandum et crucifigendum et tertia die resurget
<Matthew.20.20> tunc accessit ad eum mater filiorum Zebedaei cum filiis suis adorans et petens aliquid ab eo
<Matthew.20.21> qui dixit ei quid vis ait illi dic ut sedeant hii duo filii mei unus ad dexteram tuam et unus ad sinistram in regno tuo
<Matthew.20.22> respondens autem Iesus dixit nescitis quid petatis potestis bibere calicem quem ego bibiturus sum dicunt ei possumus
<Matthew.20.23> ait illis calicem quidem meum bibetis sedere autem ad dexteram meam et sinistram non est meum dare vobis sed quibus paratum est a Patre meo
<Matthew.20.24> et audientes decem indignati sunt de duobus fratribus
<Matthew.20.25> Iesus autem vocavit eos ad se et ait scitis quia principes gentium dominantur eorum et qui maiores sunt potestatem exercent in eos
<Matthew.20.26> non ita erit inter vos sed quicumque voluerit inter vos maior fieri sit vester minister
<Matthew.20.27> et qui voluerit inter vos primus esse erit vester servus
<Matthew.20.28> sicut Filius hominis non venit ministrari sed ministrare et dare animam suam redemptionem pro multis
<Matthew.20.29> et egredientibus eis ab Hiericho secuta est eum turba multa
<Matthew.20.30> et ecce duo caeci sedentes secus viam audierunt quia Iesus transiret et clamaverunt dicentes Domine miserere nostri Fili David
<Matthew.20.31> turba autem increpabat eos ut tacerent at illi magis clamabant dicentes Domine miserere nostri Fili David
<Matthew.20.32> et stetit Iesus et vocavit eos et ait quid vultis ut faciam vobis
<Matthew.20.33> dicunt illi Domine ut aperiantur oculi nostri
<Matthew.20.34> misertus autem eorum Iesus tetigit oculos eorum et confestim viderunt et secuti sunt eum
<Matthew.21.1> et cum adpropinquassent Hierosolymis et venissent Bethfage ad montem Oliveti tunc Iesus misit duos discipulos
<Matthew.21.2> dicens eis ite in castellum quod contra vos est et statim invenietis asinam alligatam et pullum cum ea solvite et adducite mihi
<Matthew.21.3> et si quis vobis aliquid dixerit dicite quia Dominus his opus habet et confestim dimittet eos
<Matthew.21.4> hoc autem factum est ut impleretur quod dictum est per prophetam dicentem
<Matthew.21.5> dicite filiae Sion ecce rex tuus venit tibi mansuetus et sedens super asinam et pullum filium subiugalis
<Matthew.21.6> euntes autem discipuli fecerunt sicut praecepit illis Iesus
<Matthew.21.7> et adduxerunt asinam et pullum et inposuerunt super eis vestimenta sua et eum desuper sedere fecerunt
<Matthew.21.8> plurima autem turba straverunt vestimenta sua in via alii autem caedebant ramos de arboribus et sternebant in via
<Matthew.21.9> turbae autem quae praecedebant et quae sequebantur clamabant dicentes osanna Filio David benedictus qui venturus est in nomine Domini osanna in altissimis
<Matthew.21.10> et cum intrasset Hierosolymam commota est universa civitas dicens quis est hic
<Matthew.21.11> populi autem dicebant hic est Iesus propheta a Nazareth Galilaeae
<Matthew.21.12> et intravit Iesus in templum Dei et eiciebat omnes vendentes et ementes in templo et mensas nummulariorum et cathedras vendentium columbas evertit
<Matthew.21.13> et dicit eis scriptum est domus mea domus orationis vocabitur vos autem fecistis eam speluncam latronum
<Matthew.21.14> et accesserunt ad eum caeci et claudi in templo et sanavit eos
<Matthew.21.15> videntes autem principes sacerdotum et scribae mirabilia quae fecit et pueros clamantes in templo et dicentes osanna Filio David indignati sunt
<Matthew.21.16> et dixerunt ei audis quid isti dicant Iesus autem dicit eis utique numquam legistis quia ex ore infantium et lactantium perfecisti laudem
<Matthew.21.17> et relictis illis abiit foras extra civitatem in Bethaniam ibique mansit
<Matthew.21.18> mane autem revertens in civitatem esuriit
<Matthew.21.19> et videns fici arborem unam secus viam venit ad eam et nihil invenit in ea nisi folia tantum et ait illi numquam ex te fructus nascatur in sempiternum et arefacta est continuo ficulnea
<Matthew.21.20> et videntes discipuli mirati sunt dicentes quomodo continuo aruit
<Matthew.21.21> respondens autem Iesus ait eis amen dico vobis si habueritis fidem et non haesitaveritis non solum de ficulnea facietis sed et si monti huic dixeritis tolle et iacta te in mare fiet
<Matthew.21.22> et omnia quaecumque petieritis in oratione credentes accipietis
<Matthew.21.23> et cum venisset in templum accesserunt ad eum docentem principes sacerdotum et seniores populi dicentes in qua potestate haec facis et quis tibi dedit hanc potestatem
<Matthew.21.24> respondens Iesus dixit illis interrogabo vos et ego unum sermonem quem si dixeritis mihi et ego vobis dicam in qua potestate haec facio
<Matthew.21.25> baptismum Iohannis unde erat e caelo an ex hominibus at illi cogitabant inter se dicentes si dixerimus e caelo dicet nobis quare ergo non credidistis illi
<Matthew.21.26> si autem dixerimus ex hominibus timemus turbam omnes enim habent Iohannem sicut prophetam
<Matthew.21.27> et respondentes Iesu dixerunt nescimus ait illis et ipse nec ego dico vobis in qua potestate haec facio
<Matthew.21.28> quid autem vobis videtur homo habebat duos filios et accedens ad primum dixit fili vade hodie operare in vinea mea
<Matthew.21.29> ille autem respondens ait nolo postea autem paenitentia motus abiit
<Matthew.21.30> accedens autem ad alterum dixit similiter at ille respondens ait eo domine et non ivit
<Matthew.21.31> quis ex duobus fecit voluntatem patris dicunt novissimus dicit illis Iesus amen dico vobis quia publicani et meretrices praecedunt vos in regno Dei
<Matthew.21.32> venit enim ad vos Iohannes in via iustitiae et non credidistis ei publicani autem et meretrices crediderunt ei vos autem videntes nec paenitentiam habuistis postea ut crederetis ei
<Matthew.21.33> aliam parabolam audite homo erat pater familias qui plantavit vineam et sepem circumdedit ei et fodit in ea torcular et aedificavit turrem et locavit eam agricolis et peregre profectus est
<Matthew.21.34> cum autem tempus fructuum adpropinquasset misit servos suos ad agricolas ut acciperent fructus eius
<Matthew.21.35> et agricolae adprehensis servis eius alium ceciderunt alium occiderunt alium vero lapidaverunt
<Matthew.21.36> iterum misit alios servos plures prioribus et fecerunt illis similiter
<Matthew.21.37> novissime autem misit ad eos filium suum dicens verebuntur filium meum
<Matthew.21.38> agricolae autem videntes filium dixerunt intra se hic est heres venite occidamus eum et habebimus hereditatem eius
<Matthew.21.39> et adprehensum eum eiecerunt extra vineam et occiderunt
<Matthew.21.40> cum ergo venerit dominus vineae quid faciet agricolis illis
<Matthew.21.41> aiunt illi malos male perdet et vineam locabit aliis agricolis qui reddant ei fructum temporibus suis
<Matthew.21.42> dicit illis Iesus numquam legistis in scripturis lapidem quem reprobaverunt aedificantes hic factus est in caput anguli a Domino factum est istud et est mirabile in oculis nostris
<Matthew.21.43> ideo dico vobis quia auferetur a vobis regnum Dei et dabitur genti facienti fructus eius
<Matthew.21.44> et qui ceciderit super lapidem istum confringetur super quem vero ceciderit conteret eum
<Matthew.21.45> et cum audissent principes sacerdotum et Pharisaei parabolas eius cognoverunt quod de ipsis diceret
<Matthew.21.46> et quaerentes eum tenere timuerunt turbas quoniam sicut prophetam eum habebant
<Matthew.22.1> et respondens Iesus dixit iterum in parabolis eis dicens
<Matthew.22.2> simile factum est regnum caelorum homini regi qui fecit nuptias filio suo
<Matthew.22.3> et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias et nolebant venire
<Matthew.22.4> iterum misit alios servos dicens dicite invitatis ecce prandium meum paravi tauri mei et altilia occisa et omnia parata venite ad nuptias
<Matthew.22.5> illi autem neglexerunt et abierunt alius in villam suam alius vero ad negotiationem suam
<Matthew.22.6> reliqui vero tenuerunt servos eius et contumelia adfectos occiderunt
<Matthew.22.7> rex autem cum audisset iratus est et missis exercitibus suis perdidit homicidas illos et civitatem illorum succendit
<Matthew.22.8> tunc ait servis suis nuptiae quidem paratae sunt sed qui invitati erant non fuerunt digni
<Matthew.22.9> ite ergo ad exitus viarum et quoscumque inveneritis vocate ad nuptias
<Matthew.22.10> et egressi servi eius in vias congregaverunt omnes quos invenerunt malos et bonos et impletae sunt nuptiae discumbentium
<Matthew.22.11> intravit autem rex ut videret discumbentes et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali
<Matthew.22.12> et ait illi amice quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem at ille obmutuit
<Matthew.22.13> tunc dixit rex ministris ligatis pedibus eius et manibus mittite eum in tenebras exteriores ibi erit fletus et stridor dentium
<Matthew.22.14> multi autem sunt vocati pauci vero electi
<Matthew.22.15> tunc abeuntes Pharisaei consilium inierunt ut caperent eum in sermone
<Matthew.22.16> et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis dicentes magister scimus quia verax es et viam Dei in veritate doces et non est tibi cura de aliquo non enim respicis personam hominum
<Matthew.22.17> dic ergo nobis quid tibi videatur licet censum dare Caesari an non
<Matthew.22.18> cognita autem Iesus nequitia eorum ait quid me temptatis hypocritae
<Matthew.22.19> ostendite mihi nomisma census at illi obtulerunt ei denarium
<Matthew.22.20> et ait illis Iesus cuius est imago haec et suprascriptio
<Matthew.22.21> dicunt ei Caesaris tunc ait illis reddite ergo quae sunt Caesaris Caesari et quae sunt Dei Deo
<Matthew.22.22> et audientes mirati sunt et relicto eo abierunt
<Matthew.22.23> in illo die accesserunt ad eum Sadducaei qui dicunt non esse resurrectionem et interrogaverunt eum
<Matthew.22.24> dicentes magister Moses dixit si quis mortuus fuerit non habens filium ut ducat frater eius uxorem illius et suscitet semen fratri suo
<Matthew.22.25> erant autem apud nos septem fratres et primus uxore ducta defunctus est et non habens semen reliquit uxorem suam fratri suo
<Matthew.22.26> similiter secundus et tertius usque ad septimum
<Matthew.22.27> novissime autem omnium et mulier defuncta est
<Matthew.22.28> in resurrectione ergo cuius erit de septem uxor omnes enim habuerunt eam
<Matthew.22.29> respondens autem Iesus ait illis erratis nescientes scripturas neque virtutem Dei
<Matthew.22.30> in resurrectione enim neque nubent neque nubentur sed sunt sicut angeli Dei in caelo
<Matthew.22.31> de resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis
<Matthew.22.32> ego sum Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob non est Deus mortuorum sed viventium
<Matthew.22.33> et audientes turbae mirabantur in doctrina eius
<Matthew.22.34> Pharisaei autem audientes quod silentium inposuisset Sadducaeis convenerunt in unum
<Matthew.22.35> et interrogavit eum unus ex eis legis doctor temptans eum
<Matthew.22.36> magister quod est mandatum magnum in lege
<Matthew.22.37> ait illi Iesus diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua
<Matthew.22.38> hoc est maximum et primum mandatum
<Matthew.22.39> secundum autem simile est huic diliges proximum tuum sicut te ipsum
<Matthew.22.40> in his duobus mandatis universa lex pendet et prophetae
<Matthew.22.41> congregatis autem Pharisaeis interrogavit eos Iesus
<Matthew.22.42> dicens quid vobis videtur de Christo cuius filius est dicunt ei David
<Matthew.22.43> ait illis quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum dicens
<Matthew.22.44> dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum
<Matthew.22.45> si ergo David vocat eum Dominum quomodo filius eius est
<Matthew.22.46> et nemo poterat respondere ei verbum neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare
<Matthew.23.1> tunc Iesus locutus est ad turbas et discipulos suos
<Matthew.23.2> dicens super cathedram Mosi sederunt scribae et Pharisaei
<Matthew.23.3> omnia ergo quaecumque dixerint vobis servate et facite secundum opera vero eorum nolite facere dicunt enim et non faciunt
<Matthew.23.4> alligant autem onera gravia et inportabilia et inponunt in umeros hominum digito autem suo nolunt ea movere
<Matthew.23.5> omnia vero opera sua faciunt ut videantur ab hominibus dilatant enim phylacteria sua et magnificant fimbrias
<Matthew.23.6> amant autem primos recubitus in cenis et primas cathedras in synagogis
<Matthew.23.7> et salutationes in foro et vocari ab hominibus rabbi
<Matthew.23.8> vos autem nolite vocari rabbi unus enim est magister vester omnes autem vos fratres estis
<Matthew.23.9> et patrem nolite vocare vobis super terram unus enim est Pater vester qui in caelis est
<Matthew.23.10> nec vocemini magistri quia magister vester unus est Christus
<Matthew.23.11> qui maior est vestrum erit minister vester
<Matthew.23.12> qui autem se exaltaverit humiliabitur et qui se humiliaverit exaltabitur
<Matthew.23.15> vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae quia circuitis mare et aridam ut faciatis unum proselytum et cum fuerit factus facitis eum filium gehennae duplo quam vos
<Matthew.23.16> vae vobis duces caeci qui dicitis quicumque iuraverit per templum nihil est qui autem iuraverit in aurum templi debet
<Matthew.23.17> stulti et caeci quid enim maius est aurum an templum quod sanctificat aurum
<Matthew.23.18> et quicumque iuraverit in altari nihil est quicumque autem iuraverit in dono quod est super illud debet
<Matthew.23.19> caeci quid enim maius est donum an altare quod sanctificat donum
<Matthew.23.20> qui ergo iurat in altare iurat in eo et in omnibus quae super illud sunt
<Matthew.23.21> et qui iuraverit in templo iurat in illo et in eo qui inhabitat in ipso
<Matthew.23.22> et qui iurat in caelo iurat in throno Dei et in eo qui sedet super eum
<Matthew.23.23> vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae quia decimatis mentam et anethum et cyminum et reliquistis quae graviora sunt legis iudicium et misericordiam et fidem haec oportuit facere et illa non omittere
<Matthew.23.24> duces caeci excolantes culicem camelum autem gluttientes
<Matthew.23.25> vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae quia mundatis quod de foris est calicis et parapsidis intus autem pleni sunt rapina et inmunditia
<Matthew.23.26> Pharisaee caece munda prius quod intus est calicis et parapsidis ut fiat et id quod de foris est mundum
<Matthew.23.27> vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae quia similes estis sepulchris dealbatis quae a foris parent hominibus speciosa intus vero plena sunt ossibus mortuorum et omni spurcitia
<Matthew.23.28> sic et vos a foris quidem paretis hominibus iusti intus autem pleni estis hypocrisi et iniquitate
<Matthew.23.29> vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae quia aedificatis sepulchra prophetarum et ornatis monumenta iustorum
<Matthew.23.30> et dicitis si fuissemus in diebus patrum nostrorum non essemus socii eorum in sanguine prophetarum
<Matthew.23.31> itaque testimonio estis vobismet ipsis quia filii estis eorum qui prophetas occiderunt
<Matthew.23.32> et vos implete mensuram patrum vestrorum
<Matthew.23.33> serpentes genimina viperarum quomodo fugietis a iudicio gehennae
<Matthew.23.34> ideo ecce ego mitto ad vos prophetas et sapientes et scribas ex illis occidetis et crucifigetis et ex eis flagellabitis in synagogis vestris et persequemini de civitate in civitatem
<Matthew.23.35> ut veniat super vos omnis sanguis iustus qui effusus est super terram a sanguine Abel iusti usque ad sanguinem Zacchariae filii Barachiae quem occidistis inter templum et altare
<Matthew.23.36> amen dico vobis venient haec omnia super generationem istam
<Matthew.23.37> Hierusalem Hierusalem quae occidis prophetas et lapidas eos qui ad te missi sunt quotiens volui congregare filios tuos quemadmodum gallina congregat pullos suos sub alas et noluisti
<Matthew.23.38> ecce relinquitur vobis domus vestra deserta
<Matthew.23.39> dico enim vobis non me videbitis amodo donec dicatis benedictus qui venit in nomine Domini
<Matthew.24.1> et egressus Iesus de templo ibat et accesserunt discipuli eius ut ostenderent ei aedificationes templi
<Matthew.24.2> ipse autem respondens dixit eis videtis haec omnia amen dico vobis non relinquetur hic lapis super lapidem qui non destruatur
<Matthew.24.3> sedente autem eo super montem Oliveti accesserunt ad eum discipuli secreto dicentes dic nobis quando haec erunt et quod signum adventus tui et consummationis saeculi
<Matthew.24.4> et respondens Iesus dixit eis videte ne quis vos seducat
<Matthew.24.5> multi enim venient in nomine meo dicentes ego sum Christus et multos seducent
<Matthew.24.6> audituri autem estis proelia et opiniones proeliorum videte ne turbemini oportet enim haec fieri sed nondum est finis
<Matthew.24.7> consurget enim gens in gentem et regnum in regnum et erunt pestilentiae et fames et terraemotus per loca
<Matthew.24.8> haec autem omnia initia sunt dolorum
<Matthew.24.9> tunc tradent vos in tribulationem et occident vos et eritis odio omnibus gentibus propter nomen meum
<Matthew.24.10> et tunc scandalizabuntur multi et invicem tradent et odio habebunt invicem
<Matthew.24.11> et multi pseudoprophetae surgent et seducent multos
<Matthew.24.12> et quoniam abundabit iniquitas refrigescet caritas multorum
<Matthew.24.13> qui autem permanserit usque in finem hic salvus erit
<Matthew.24.14> et praedicabitur hoc evangelium regni in universo orbe in testimonium omnibus gentibus et tunc veniet consummatio
<Matthew.24.15> cum ergo videritis abominationem desolationis quae dicta est a Danihelo propheta stantem in loco sancto qui legit intellegat
<Matthew.24.16> tunc qui in Iudaea sunt fugiant ad montes
<Matthew.24.17> et qui in tecto non descendat tollere aliquid de domo sua
<Matthew.24.18> et qui in agro non revertatur tollere tunicam suam
<Matthew.24.19> vae autem praegnatibus et nutrientibus in illis diebus
<Matthew.24.20> orate autem ut non fiat fuga vestra hieme vel sabbato
<Matthew.24.21> erit enim tunc tribulatio magna qualis non fuit ab initio mundi usque modo neque fiet
<Matthew.24.22> et nisi breviati fuissent dies illi non fieret salva omnis caro sed propter electos breviabuntur dies illi
<Matthew.24.23> tunc si quis vobis dixerit ecce hic Christus aut illic nolite credere
<Matthew.24.24> surgent enim pseudochristi et pseudoprophetae et dabunt signa magna et prodigia ita ut in errorem inducantur si fieri potest etiam electi
<Matthew.24.25> ecce praedixi vobis
<Matthew.24.26> si ergo dixerint vobis ecce in deserto est nolite exire ecce in penetrabilibus nolite credere
<Matthew.24.27> sicut enim fulgur exit ab oriente et paret usque in occidente ita erit et adventus Filii hominis
<Matthew.24.28> ubicumque fuerit corpus illuc congregabuntur aquilae
<Matthew.24.29> statim autem post tribulationem dierum illorum sol obscurabitur et luna non dabit lumen suum et stellae cadent de caelo et virtutes caelorum commovebuntur
<Matthew.24.30> et tunc parebit signum Filii hominis in caelo et tunc plangent omnes tribus terrae et videbunt Filium hominis venientem in nubibus caeli cum virtute multa et maiestate
<Matthew.24.31> et mittet angelos suos cum tuba et voce magna et congregabunt electos eius a quattuor ventis a summis caelorum usque ad terminos eorum
<Matthew.24.32> ab arbore autem fici discite parabolam cum iam ramus eius tener fuerit et folia nata scitis quia prope est aestas
<Matthew.24.33> ita et vos cum videritis haec omnia scitote quia prope est in ianuis
<Matthew.24.34> amen dico vobis quia non praeteribit haec generatio donec omnia haec fiant
<Matthew.24.35> caelum et terra transibunt verba vero mea non praeteribunt
<Matthew.24.36> de die autem illa et hora nemo scit neque angeli caelorum nisi Pater solus
<Matthew.24.37> sicut autem in diebus Noe ita erit et adventus Filii hominis
<Matthew.24.38> sicut enim erant in diebus ante diluvium comedentes et bibentes nubentes et nuptum tradentes usque ad eum diem quo introivit in arcam Noe
<Matthew.24.39> et non cognoverunt donec venit diluvium et tulit omnes ita erit et adventus Filii hominis
<Matthew.24.40> tunc duo erunt in agro unus adsumetur et unus relinquetur
<Matthew.24.41> duae molentes in mola una adsumetur et una relinquetur
<Matthew.24.42> vigilate ergo quia nescitis qua hora Dominus vester venturus sit
<Matthew.24.43> illud autem scitote quoniam si sciret pater familias qua hora fur venturus esset vigilaret utique et non sineret perfodiri domum suam
<Matthew.24.44> ideoque et vos estote parati quia qua nescitis hora Filius hominis venturus est
<Matthew.24.45> quis putas est fidelis servus et prudens quem constituit dominus suus supra familiam suam ut det illis cibum in tempore
<Matthew.24.46> beatus ille servus quem cum venerit dominus eius invenerit sic facientem
<Matthew.24.47> amen dico vobis quoniam super omnia bona sua constituet eum
<Matthew.24.48> si autem dixerit malus servus ille in corde suo moram facit dominus meus venire
<Matthew.24.49> et coeperit percutere conservos suos manducet autem et bibat cum ebriis
<Matthew.24.50> veniet dominus servi illius in die qua non sperat et hora qua ignorat
<Matthew.24.51> et dividet eum partemque eius ponet cum hypocritis illic erit fletus et stridor dentium
<Matthew.25.1> tunc simile erit regnum caelorum decem virginibus quae accipientes lampadas suas exierunt obviam sponso et sponsae
<Matthew.25.2> quinque autem ex eis erant fatuae et quinque prudentes
<Matthew.25.3> sed quinque fatuae acceptis lampadibus non sumpserunt oleum secum
<Matthew.25.4> prudentes vero acceperunt oleum in vasis suis cum lampadibus
<Matthew.25.5> moram autem faciente sponso dormitaverunt omnes et dormierunt
<Matthew.25.6> media autem nocte clamor factus est ecce sponsus venit exite obviam ei
<Matthew.25.7> tunc surrexerunt omnes virgines illae et ornaverunt lampades suas
<Matthew.25.8> fatuae autem sapientibus dixerunt date nobis de oleo vestro quia lampades nostrae extinguntur
<Matthew.25.9> responderunt prudentes dicentes ne forte non sufficiat nobis et vobis ite potius ad vendentes et emite vobis
<Matthew.25.10> dum autem irent emere venit sponsus et quae paratae erant intraverunt cum eo ad nuptias et clausa est ianua
<Matthew.25.11> novissime veniunt et reliquae virgines dicentes domine domine aperi nobis
<Matthew.25.12> at ille respondens ait amen dico vobis nescio vos
<Matthew.25.13> vigilate itaque quia nescitis diem neque horam
<Matthew.25.14> sicut enim homo proficiscens vocavit servos suos et tradidit illis bona sua
<Matthew.25.15> et uni dedit quinque talenta alii autem duo alii vero unum unicuique secundum propriam virtutem et profectus est statim
<Matthew.25.16> abiit autem qui quinque talenta acceperat et operatus est in eis et lucratus est alia quinque
<Matthew.25.17> similiter qui duo acceperat lucratus est alia duo
<Matthew.25.18> qui autem unum acceperat abiens fodit in terra et abscondit pecuniam domini sui
<Matthew.25.19> post multum vero temporis venit dominus servorum illorum et posuit rationem cum eis
<Matthew.25.20> et accedens qui quinque talenta acceperat obtulit alia quinque talenta dicens domine quinque talenta mihi tradidisti ecce alia quinque superlucratus sum
<Matthew.25.21> ait illi dominus eius euge bone serve et fidelis quia super pauca fuisti fidelis super multa te constituam intra in gaudium domini tui
<Matthew.25.22> accessit autem et qui duo talenta acceperat et ait domine duo talenta tradidisti mihi ecce alia duo lucratus sum
<Matthew.25.23> ait illi dominus eius euge serve bone et fidelis quia super pauca fuisti fidelis supra multa te constituam intra in gaudium domini tui
<Matthew.25.24> accedens autem et qui unum talentum acceperat ait domine scio quia homo durus es metis ubi non seminasti et congregas ubi non sparsisti
<Matthew.25.25> et timens abii et abscondi talentum tuum in terra ecce habes quod tuum est
<Matthew.25.26> respondens autem dominus eius dixit ei serve male et piger sciebas quia meto ubi non semino et congrego ubi non sparsi
<Matthew.25.27> oportuit ergo te mittere pecuniam meam nummulariis et veniens ego recepissem utique quod meum est cum usura
<Matthew.25.28> tollite itaque ab eo talentum et date ei qui habet decem talenta
<Matthew.25.29> omni enim habenti dabitur et abundabit ei autem qui non habet et quod videtur habere auferetur ab eo
<Matthew.25.30> et inutilem servum eicite in tenebras exteriores illic erit fletus et stridor dentium
<Matthew.25.31> cum autem venerit Filius hominis in maiestate sua et omnes angeli cum eo tunc sedebit super sedem maiestatis suae
<Matthew.25.32> et congregabuntur ante eum omnes gentes et separabit eos ab invicem sicut pastor segregat oves ab hedis
<Matthew.25.33> et statuet oves quidem a dextris suis hedos autem a sinistris
<Matthew.25.34> tunc dicet rex his qui a dextris eius erunt venite benedicti Patris mei possidete paratum vobis regnum a constitutione mundi
<Matthew.25.35> esurivi enim et dedistis mihi manducare sitivi et dedistis mihi bibere hospes eram et collexistis me
<Matthew.25.36> nudus et operuistis me infirmus et visitastis me in carcere eram et venistis ad me
<Matthew.25.37> tunc respondebunt ei iusti dicentes Domine quando te vidimus esurientem et pavimus sitientem et dedimus tibi potum
<Matthew.25.38> quando autem te vidimus hospitem et colleximus te aut nudum et cooperuimus
<Matthew.25.39> aut quando te vidimus infirmum aut in carcere et venimus ad te
<Matthew.25.40> et respondens rex dicet illis amen dico vobis quamdiu fecistis uni de his fratribus meis minimis mihi fecistis
<Matthew.25.41> tunc dicet et his qui a sinistris erunt discedite a me maledicti in ignem aeternum qui paratus est diabolo et angelis eius
<Matthew.25.42> esurivi enim et non dedistis mihi manducare sitivi et non dedistis mihi potum
<Matthew.25.43> hospes eram et non collexistis me nudus et non operuistis me infirmus et in carcere et non visitastis me
<Matthew.25.44> tunc respondebunt et ipsi dicentes Domine quando te vidimus esurientem aut sitientem aut hospitem aut nudum aut infirmum vel in carcere et non ministravimus tibi
<Matthew.25.45> tunc respondebit illis dicens amen dico vobis quamdiu non fecistis uni de minoribus his nec mihi fecistis
<Matthew.25.46> et ibunt hii in supplicium aeternum iusti autem in vitam aeternam
<Matthew.26.1> et factum est cum consummasset Iesus sermones hos omnes dixit discipulis suis
<Matthew.26.2> scitis quia post biduum pascha fiet et Filius hominis tradetur ut crucifigatur
<Matthew.26.3> tunc congregati sunt principes sacerdotum et seniores populi in atrium principis sacerdotum qui dicebatur Caiaphas
<Matthew.26.4> et consilium fecerunt ut Iesum dolo tenerent et occiderent
<Matthew.26.5> dicebant autem non in die festo ne forte tumultus fieret in populo
<Matthew.26.6> cum autem esset Iesus in Bethania in domo Simonis leprosi
<Matthew.26.7> accessit ad eum mulier habens alabastrum unguenti pretiosi et effudit super caput ipsius recumbentis
<Matthew.26.8> videntes autem discipuli indignati sunt dicentes ut quid perditio haec
<Matthew.26.9> potuit enim istud venundari multo et dari pauperibus
<Matthew.26.10> sciens autem Iesus ait illis quid molesti estis mulieri opus bonum operata est in me
<Matthew.26.11> nam semper pauperes habetis vobiscum me autem non semper habetis
<Matthew.26.12> mittens enim haec unguentum hoc in corpus meum ad sepeliendum me fecit
<Matthew.26.13> amen dico vobis ubicumque praedicatum fuerit hoc evangelium in toto mundo dicetur et quod haec fecit in memoriam eius
<Matthew.26.14> tunc abiit unus de duodecim qui dicitur Iudas Scarioth ad principes sacerdotum
<Matthew.26.15> et ait illis quid vultis mihi dare et ego vobis eum tradam at illi constituerunt ei triginta argenteos
<Matthew.26.16> et exinde quaerebat oportunitatem ut eum traderet
<Matthew.26.17> prima autem azymorum accesserunt discipuli ad Iesum dicentes ubi vis paremus tibi comedere pascha
<Matthew.26.18> at Iesus dixit ite in civitatem ad quendam et dicite ei magister dicit tempus meum prope est apud te facio pascha cum discipulis meis
<Matthew.26.19> et fecerunt discipuli sicut constituit illis Iesus et paraverunt pascha
<Matthew.26.20> vespere autem facto discumbebat cum duodecim discipulis
<Matthew.26.21> et edentibus illis dixit amen dico vobis quia unus vestrum me traditurus est
<Matthew.26.22> et contristati valde coeperunt singuli dicere numquid ego sum Domine
<Matthew.26.23> at ipse respondens ait qui intinguit mecum manum in parapside hic me tradet
<Matthew.26.24> Filius quidem hominis vadit sicut scriptum est de illo vae autem homini illi per quem Filius hominis traditur bonum erat ei si natus non fuisset homo ille
<Matthew.26.25> respondens autem Iudas qui tradidit eum dixit numquid ego sum rabbi ait illi tu dixisti
<Matthew.26.26> cenantibus autem eis accepit Iesus panem et benedixit ac fregit deditque discipulis suis et ait accipite et comedite hoc est corpus meum
<Matthew.26.27> et accipiens calicem gratias egit et dedit illis dicens bibite ex hoc omnes
<Matthew.26.28> hic est enim sanguis meus novi testamenti qui pro multis effunditur in remissionem peccatorum
<Matthew.26.29> dico autem vobis non bibam amodo de hoc genimine vitis usque in diem illum cum illud bibam vobiscum novum in regno Patris mei
<Matthew.26.30> et hymno dicto exierunt in montem Oliveti
<Matthew.26.31> tunc dicit illis Iesus omnes vos scandalum patiemini in me in ista nocte scriptum est enim percutiam pastorem et dispergentur oves gregis
<Matthew.26.32> postquam autem resurrexero praecedam vos in Galilaeam
<Matthew.26.33> respondens autem Petrus ait illi et si omnes scandalizati fuerint in te ego numquam scandalizabor
<Matthew.26.34> ait illi Iesus amen dico tibi quia in hac nocte antequam gallus cantet ter me negabis
<Matthew.26.35> ait illi Petrus etiam si oportuerit me mori tecum non te negabo similiter et omnes discipuli dixerunt
<Matthew.26.36> tunc venit Iesus cum illis in villam quae dicitur Gethsemani et dixit discipulis suis sedete hic donec vadam illuc et orem
<Matthew.26.37> et adsumpto Petro et duobus filiis Zebedaei coepit contristari et maestus esse
<Matthew.26.38> tunc ait illis tristis est anima mea usque ad mortem sustinete hic et vigilate mecum
<Matthew.26.39> et progressus pusillum procidit in faciem suam orans et dicens mi Pater si possibile est transeat a me calix iste verumtamen non sicut ego volo sed sicut tu
<Matthew.26.40> et venit ad discipulos et invenit eos dormientes et dicit Petro sic non potuistis una hora vigilare mecum
<Matthew.26.41> vigilate et orate ut non intretis in temptationem spiritus quidem promptus est caro autem infirma
<Matthew.26.42> iterum secundo abiit et oravit dicens Pater mi si non potest hic calix transire nisi bibam illum fiat voluntas tua
<Matthew.26.43> et venit iterum et invenit eos dormientes erant enim oculi eorum gravati
<Matthew.26.44> et relictis illis iterum abiit et oravit tertio eundem sermonem dicens
<Matthew.26.45> tunc venit ad discipulos suos et dicit illis dormite iam et requiescite ecce adpropinquavit hora et Filius hominis traditur in manus peccatorum
<Matthew.26.46> surgite eamus ecce adpropinquavit qui me tradit
<Matthew.26.47> adhuc ipso loquente ecce Iudas unus de duodecim venit et cum eo turba multa cum gladiis et fustibus a principibus sacerdotum et senioribus populi
<Matthew.26.48> qui autem tradidit eum dedit illis signum dicens quemcumque osculatus fuero ipse est tenete eum
<Matthew.26.49> et confestim accedens ad Iesum dixit have rabbi et osculatus est eum
<Matthew.26.50> dixitque illi Iesus amice ad quod venisti tunc accesserunt et manus iniecerunt in Iesum et tenuerunt eum
<Matthew.26.51> et ecce unus ex his qui erant cum Iesu extendens manum exemit gladium suum et percutiens servum principis sacerdotum amputavit auriculam eius
<Matthew.26.52> tunc ait illi Iesus converte gladium tuum in locum suum omnes enim qui acceperint gladium gladio peribunt
<Matthew.26.53> an putas quia non possum rogare Patrem meum et exhibebit mihi modo plus quam duodecim legiones angelorum
<Matthew.26.54> quomodo ergo implebuntur scripturae quia sic oportet fieri
<Matthew.26.55> in illa hora dixit Iesus turbis tamquam ad latronem existis cum gladiis et fustibus conprehendere me cotidie apud vos sedebam docens in templo et non me tenuistis
<Matthew.26.56> hoc autem totum factum est ut implerentur scripturae prophetarum tunc discipuli omnes relicto eo fugerunt
<Matthew.26.57> at illi tenentes Iesum duxerunt ad Caiaphan principem sacerdotum ubi scribae et seniores convenerant
<Matthew.26.58> Petrus autem sequebatur eum a longe usque in atrium principis sacerdotum et ingressus intro sedebat cum ministris ut videret finem
<Matthew.26.59> principes autem sacerdotum et omne concilium quaerebant falsum testimonium contra Iesum ut eum morti traderent
<Matthew.26.60> et non invenerunt cum multi falsi testes accessissent novissime autem venerunt duo falsi testes
<Matthew.26.61> et dixerunt hic dixit possum destruere templum Dei et post triduum aedificare illud
<Matthew.26.62> et surgens princeps sacerdotum ait illi nihil respondes ad ea quae isti adversum te testificantur
<Matthew.26.63> Iesus autem tacebat et princeps sacerdotum ait illi adiuro te per Deum vivum ut dicas nobis si tu es Christus Filius Dei
<Matthew.26.64> dicit illi Iesus tu dixisti verumtamen dico vobis amodo videbitis Filium hominis sedentem a dextris virtutis et venientem in nubibus caeli
<Matthew.26.65> tunc princeps sacerdotum scidit vestimenta sua dicens blasphemavit quid adhuc egemus testibus ecce nunc audistis blasphemiam
<Matthew.26.66> quid vobis videtur at illi respondentes dixerunt reus est mortis
<Matthew.26.67> tunc expuerunt in faciem eius et colaphis eum ceciderunt alii autem palmas in faciem ei dederunt
<Matthew.26.68> dicentes prophetiza nobis Christe quis est qui te percussit
<Matthew.26.69> Petrus vero sedebat foris in atrio et accessit ad eum una ancilla dicens et tu cum Iesu Galilaeo eras
<Matthew.26.70> at ille negavit coram omnibus dicens nescio quid dicis
<Matthew.26.71> exeunte autem illo ianuam vidit eum alia et ait his qui erant ibi et hic erat cum Iesu Nazareno
<Matthew.26.72> et iterum negavit cum iuramento quia non novi hominem
<Matthew.26.73> et post pusillum accesserunt qui stabant et dixerunt Petro vere et tu ex illis es nam et loquella tua manifestum te facit
<Matthew.26.74> tunc coepit detestari et iurare quia non novisset hominem et continuo gallus cantavit
<Matthew.26.75> et recordatus est Petrus verbi Iesu quod dixerat priusquam gallus cantet ter me negabis et egressus foras ploravit amare
<Matthew.27.1> mane autem facto consilium inierunt omnes principes sacerdotum et seniores populi adversus Iesum ut eum morti traderent
<Matthew.27.2> et vinctum adduxerunt eum et tradiderunt Pontio Pilato praesidi
<Matthew.27.3> tunc videns Iudas qui eum tradidit quod damnatus esset paenitentia ductus rettulit triginta argenteos principibus sacerdotum et senioribus
<Matthew.27.4> dicens peccavi tradens sanguinem iustum at illi dixerunt quid ad nos tu videris
<Matthew.27.5> et proiectis argenteis in templo recessit et abiens laqueo se suspendit
<Matthew.27.6> principes autem sacerdotum acceptis argenteis dixerunt non licet mittere eos in corbanan quia pretium sanguinis est
<Matthew.27.7> consilio autem inito emerunt ex illis agrum figuli in sepulturam peregrinorum
<Matthew.27.8> propter hoc vocatus est ager ille Acheldemach ager sanguinis usque in hodiernum diem
<Matthew.27.9> tunc impletum est quod dictum est per Hieremiam prophetam dicentem et acceperunt triginta argenteos pretium adpretiati quem adpretiaverunt a filiis Israhel
<Matthew.27.10> et dederunt eos in agrum figuli sicut constituit mihi Dominus
<Matthew.27.11> Iesus autem stetit ante praesidem et interrogavit eum praeses dicens tu es rex Iudaeorum dicit ei Iesus tu dicis
<Matthew.27.12> et cum accusaretur a principibus sacerdotum et senioribus nihil respondit
<Matthew.27.13> tunc dicit illi Pilatus non audis quanta adversum te dicant testimonia
<Matthew.27.14> et non respondit ei ad ullum verbum ita ut miraretur praeses vehementer
<Matthew.27.15> per diem autem sollemnem consueverat praeses dimittere populo unum vinctum quem voluissent
<Matthew.27.16> habebat autem tunc vinctum insignem qui dicebatur Barabbas
<Matthew.27.17> congregatis ergo illis dixit Pilatus quem vultis dimittam vobis Barabban an Iesum qui dicitur Christus
<Matthew.27.18> sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum
<Matthew.27.19> sedente autem illo pro tribunali misit ad illum uxor eius dicens nihil tibi et iusto illi multa enim passa sum hodie per visum propter eum
<Matthew.27.20> princeps autem sacerdotum et seniores persuaserunt populis ut peterent Barabban Iesum vero perderent
<Matthew.27.21> respondens autem praeses ait illis quem vultis vobis de duobus dimitti at illi dixerunt Barabban
<Matthew.27.22> dicit illis Pilatus quid igitur faciam de Iesu qui dicitur Christus
<Matthew.27.23> dicunt omnes crucifigatur ait illis praeses quid enim mali fecit at illi magis clamabant dicentes crucifigatur
<Matthew.27.24> videns autem Pilatus quia nihil proficeret sed magis tumultus fieret accepta aqua lavit manus coram populo dicens innocens ego sum a sanguine iusti huius vos videritis
<Matthew.27.25> et respondens universus populus dixit sanguis eius super nos et super filios nostros
<Matthew.27.26> tunc dimisit illis Barabban Iesum autem flagellatum tradidit eis ut crucifigeretur
<Matthew.27.27> tunc milites praesidis suscipientes Iesum in praetorio congregaverunt ad eum universam cohortem
<Matthew.27.28> et exuentes eum clamydem coccineam circumdederunt ei
<Matthew.27.29> et plectentes coronam de spinis posuerunt super caput eius et harundinem in dextera eius et genu flexo ante eum inludebant dicentes have rex Iudaeorum
<Matthew.27.30> et expuentes in eum acceperunt harundinem et percutiebant caput eius
<Matthew.27.31> et postquam inluserunt ei exuerunt eum clamydem et induerunt eum vestimentis eius et duxerunt eum ut crucifigerent
<Matthew.27.32> exeuntes autem invenerunt hominem cyreneum nomine Simonem hunc angariaverunt ut tolleret crucem eius
<Matthew.27.33> et venerunt in locum qui dicitur Golgotha quod est Calvariae locus
<Matthew.27.34> et dederunt ei vinum bibere cum felle mixtum et cum gustasset noluit bibere
<Matthew.27.35> postquam autem crucifixerunt eum diviserunt vestimenta eius sortem mittentes
<Matthew.27.36> et sedentes servabant eum
<Matthew.27.37> et inposuerunt super caput eius causam ipsius scriptam hic est Iesus rex Iudaeorum
<Matthew.27.38> tunc crucifixi sunt cum eo duo latrones unus a dextris et unus a sinistris
<Matthew.27.39> praetereuntes autem blasphemabant eum moventes capita sua
<Matthew.27.40> et dicentes qui destruit templum et in triduo illud reaedificat salva temet ipsum si Filius Dei es descende de cruce
<Matthew.27.41> similiter et principes sacerdotum inludentes cum scribis et senioribus dicentes
<Matthew.27.42> alios salvos fecit se ipsum non potest salvum facere si rex Israhel est descendat nunc de cruce et credemus ei
<Matthew.27.43> confidet in Deo liberet nunc eum si vult dixit enim quia Dei Filius sum
<Matthew.27.44> id ipsum autem et latrones qui fixi erant cum eo inproperabant ei
<Matthew.27.45> a sexta autem hora tenebrae factae sunt super universam terram usque ad horam nonam
<Matthew.27.46> et circa horam nonam clamavit Iesus voce magna dicens Heli Heli lema sabacthani hoc est Deus meus Deus meus ut quid dereliquisti me
<Matthew.27.47> quidam autem illic stantes et audientes dicebant Heliam vocat iste
<Matthew.27.48> et continuo currens unus ex eis acceptam spongiam implevit aceto et inposuit harundini et dabat ei bibere
<Matthew.27.49> ceteri vero dicebant sine videamus an veniat Helias liberans eum
<Matthew.27.50> Iesus autem iterum clamans voce magna emisit spiritum
<Matthew.27.51> et ecce velum templi scissum est in duas partes a summo usque deorsum et terra mota est et petrae scissae sunt
<Matthew.27.52> et monumenta aperta sunt et multa corpora sanctorum qui dormierant surrexerunt
<Matthew.27.53> et exeuntes de monumentis post resurrectionem eius venerunt in sanctam civitatem et apparuerunt multis
<Matthew.27.54> centurio autem et qui cum eo erant custodientes Iesum viso terraemotu et his quae fiebant timuerunt valde dicentes vere Dei Filius erat iste
<Matthew.27.55> erant autem ibi mulieres multae a longe quae secutae erant Iesum a Galilaea ministrantes ei
<Matthew.27.56> inter quas erat Maria Magdalene et Maria Iacobi et Ioseph mater et mater filiorum Zebedaei
<Matthew.27.57> cum sero autem factum esset venit quidam homo dives ab Arimathia nomine Ioseph qui et ipse discipulus erat Iesu
<Matthew.27.58> hic accessit ad Pilatum et petiit corpus Iesu tunc Pilatus iussit reddi corpus
<Matthew.27.59> et accepto corpore Ioseph involvit illud sindone munda
<Matthew.27.60> et posuit illud in monumento suo novo quod exciderat in petra et advolvit saxum magnum ad ostium monumenti et abiit
<Matthew.27.61> erat autem ibi Maria Magdalene et altera Maria sedentes contra sepulchrum
<Matthew.27.62> altera autem die quae est post parasceven convenerunt principes sacerdotum et Pharisaei ad Pilatum
<Matthew.27.63> dicentes domine recordati sumus quia seductor ille dixit adhuc vivens post tres dies resurgam
<Matthew.27.64> iube ergo custodiri sepulchrum usque in diem tertium ne forte veniant discipuli eius et furentur eum et dicant plebi surrexit a mortuis et erit novissimus error peior priore
<Matthew.27.65> ait illis Pilatus habetis custodiam ite custodite sicut scitis
<Matthew.27.66> illi autem abeuntes munierunt sepulchrum signantes lapidem cum custodibus
<Matthew.28.1> vespere autem sabbati quae lucescit in primam sabbati venit Maria Magdalene et altera Maria videre sepulchrum
<Matthew.28.2> et ecce terraemotus factus est magnus angelus enim Domini descendit de caelo et accedens revolvit lapidem et sedebat super eum
<Matthew.28.3> erat autem aspectus eius sicut fulgur et vestimentum eius sicut nix
<Matthew.28.4> prae timore autem eius exterriti sunt custodes et facti sunt velut mortui
<Matthew.28.5> respondens autem angelus dixit mulieribus nolite timere vos scio enim quod Iesum qui crucifixus est quaeritis
<Matthew.28.6> non est hic surrexit enim sicut dixit venite videte locum ubi positus erat Dominus
<Matthew.28.7> et cito euntes dicite discipulis eius quia surrexit et ecce praecedit vos in Galilaeam ibi eum videbitis ecce praedixi vobis
<Matthew.28.8> et exierunt cito de monumento cum timore et magno gaudio currentes nuntiare discipulis eius
<Matthew.28.9> et ecce Iesus occurrit illis dicens havete illae autem accesserunt et tenuerunt pedes eius et adoraverunt eum
<Matthew.28.10> tunc ait illis Iesus nolite timere ite nuntiate fratribus meis ut eant in Galilaeam ibi me videbunt
<Matthew.28.11> quae cum abissent ecce quidam de custodibus venerunt in civitatem et nuntiaverunt principibus sacerdotum omnia quae facta fuerant
<Matthew.28.12> et congregati cum senioribus consilio accepto pecuniam copiosam dederunt militibus
<Matthew.28.13> dicentes dicite quia discipuli eius nocte venerunt et furati sunt eum nobis dormientibus
<Matthew.28.14> et si hoc auditum fuerit a praeside nos suadebimus ei et securos vos faciemus
<Matthew.28.15> at illi accepta pecunia fecerunt sicut erant docti et divulgatum est verbum istud apud Iudaeos usque in hodiernum diem
<Matthew.28.16> undecim autem discipuli abierunt in Galilaeam in montem ubi constituerat illis Iesus
<Matthew.28.17> et videntes eum adoraverunt quidam autem dubitaverunt
<Matthew.28.18> et accedens Iesus locutus est eis dicens data est mihi omnis potestas in caelo et in terra
<Matthew.28.19> euntes ergo docete omnes gentes baptizantes eos in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti
<Matthew.28.20> docentes eos servare omnia quaecumque mandavi vobis et ecce ego vobiscum sum omnibus diebus usque ad consummationem saeculi
<Mark.1.1> initium evangelii Iesu Christi Filii Dei
<Mark.1.2> sicut scriptum est in Esaia propheta ecce mitto angelum meum ante faciem tuam qui praeparabit viam tuam
<Mark.1.3> vox clamantis in deserto parate viam Domini rectas facite semitas eius
<Mark.1.4> fuit Iohannes in deserto baptizans et praedicans baptismum paenitentiae in remissionem peccatorum
<Mark.1.5> et egrediebatur ad illum omnis Iudaeae regio et Hierosolymitae universi et baptizabantur ab illo in Iordane flumine confitentes peccata sua
<Mark.1.6> et erat Iohannes vestitus pilis cameli et zona pellicia circa lumbos eius et lucustas et mel silvestre edebat
<Mark.1.7> et praedicabat dicens venit fortior me post me cuius non sum dignus procumbens solvere corrigiam calciamentorum eius
<Mark.1.8> ego baptizavi vos aqua ille vero baptizabit vos Spiritu Sancto
<Mark.1.9> et factum est in diebus illis venit Iesus a Nazareth Galilaeae et baptizatus est in Iordane ab Iohanne
<Mark.1.10> et statim ascendens de aqua vidit apertos caelos et Spiritum tamquam columbam descendentem et manentem in ipso
<Mark.1.11> et vox facta est de caelis tu es Filius meus dilectus in te conplacui
<Mark.1.12> et statim Spiritus expellit eum in desertum
<Mark.1.13> et erat in deserto quadraginta diebus et quadraginta noctibus et temptabatur a Satana eratque cum bestiis et angeli ministrabant illi
<Mark.1.14> postquam autem traditus est Iohannes venit Iesus in Galilaeam praedicans evangelium regni Dei
<Mark.1.15> et dicens quoniam impletum est tempus et adpropinquavit regnum Dei paenitemini et credite evangelio
<Mark.1.16> et praeteriens secus mare Galilaeae vidit Simonem et Andream fratrem eius mittentes retia in mare erant enim piscatores
<Mark.1.17> et dixit eis Iesus venite post me et faciam vos fieri piscatores hominum
<Mark.1.18> et protinus relictis retibus secuti sunt eum
<Mark.1.19> et progressus inde pusillum vidit Iacobum Zebedaei et Iohannem fratrem eius et ipsos in navi conponentes retia
<Mark.1.20> et statim vocavit illos et relicto patre suo Zebedaeo in navi cum mercennariis secuti sunt eum
<Mark.1.21> et ingrediuntur Capharnaum et statim sabbatis ingressus synagogam docebat eos
<Mark.1.22> et stupebant super doctrina eius erat enim docens eos quasi potestatem habens et non sicut scribae
<Mark.1.23> et erat in synagoga eorum homo in spiritu inmundo et exclamavit
<Mark.1.24> dicens quid nobis et tibi Iesu Nazarene venisti perdere nos scio qui sis Sanctus Dei
<Mark.1.25> et comminatus est ei Iesus dicens obmutesce et exi de homine
<Mark.1.26> et discerpens eum spiritus inmundus et exclamans voce magna exivit ab eo
<Mark.1.27> et mirati sunt omnes ita ut conquirerent inter se dicentes quidnam est hoc quae doctrina haec nova quia in potestate et spiritibus inmundis imperat et oboediunt ei
<Mark.1.28> et processit rumor eius statim in omnem regionem Galilaeae
<Mark.1.29> et protinus egredientes de synagoga venerunt in domum Simonis et Andreae cum Iacobo et Iohanne
<Mark.1.30> decumbebat autem socrus Simonis febricitans et statim dicunt ei de illa
<Mark.1.31> et accedens elevavit eam adprehensa manu eius et continuo dimisit eam febris et ministrabat eis
<Mark.1.32> vespere autem facto cum occidisset sol adferebant ad eum omnes male habentes et daemonia habentes
<Mark.1.33> et erat omnis civitas congregata ad ianuam
<Mark.1.34> et curavit multos qui vexabantur variis languoribus et daemonia multa eiciebat et non sinebat loqui ea quoniam sciebant eum
<Mark.1.35> et diluculo valde surgens egressus abiit in desertum locum ibique orabat
<Mark.1.36> et persecutus est eum Simon et qui cum illo erant
<Mark.1.37> et cum invenissent eum dixerunt ei quia omnes quaerunt te
<Mark.1.38> et ait illis eamus in proximos vicos et civitates ut et ibi praedicem ad hoc enim veni
<Mark.1.39> et erat praedicans in synagogis eorum et omni Galilaea et daemonia eiciens
<Mark.1.40> et venit ad eum leprosus deprecans eum et genu flexo dixit si vis potes me mundare
<Mark.1.41> Iesus autem misertus eius extendit manum suam et tangens eum ait illi volo mundare
<Mark.1.42> et cum dixisset statim discessit ab eo lepra et mundatus est
<Mark.1.43> et comminatus ei statim eiecit illum
<Mark.1.44> et dicit ei vide nemini dixeris sed vade ostende te principi sacerdotum et offer pro emundatione tua quae praecepit Moses in testimonium illis
<Mark.1.45> at ille egressus coepit praedicare et diffamare sermonem ita ut iam non posset manifeste in civitatem introire sed foris in desertis locis esse et conveniebant ad eum undique
<Mark.2.1> et iterum intravit Capharnaum post dies
<Mark.2.2> et auditum est quod in domo esset et convenerunt multi ita ut non caperet neque ad ianuam et loquebatur eis verbum
<Mark.2.3> et venerunt ferentes ad eum paralyticum qui a quattuor portabatur
<Mark.2.4> et cum non possent offerre eum illi prae turba nudaverunt tectum ubi erat et patefacientes submiserunt grabattum in quo paralyticus iacebat
<Mark.2.5> cum vidisset autem Iesus fidem illorum ait paralytico fili dimittuntur tibi peccata
<Mark.2.6> erant autem illic quidam de scribis sedentes et cogitantes in cordibus suis
<Mark.2.7> quid hic sic loquitur blasphemat quis potest dimittere peccata nisi solus Deus
<Mark.2.8> quo statim cognito Iesus spiritu suo quia sic cogitarent intra se dicit illis quid ista cogitatis in cordibus vestris
<Mark.2.9> quid est facilius dicere paralytico dimittuntur tibi peccata an dicere surge et tolle grabattum tuum et ambula
<Mark.2.10> ut autem sciatis quia potestatem habet Filius hominis in terra dimittendi peccata ait paralytico
<Mark.2.11> tibi dico surge tolle grabattum tuum et vade in domum tuam
<Mark.2.12> et statim ille surrexit et sublato grabatto abiit coram omnibus ita ut admirarentur omnes et honorificarent Deum dicentes quia numquam sic vidimus
<Mark.2.13> et egressus est rursus ad mare omnisque turba veniebat ad eum et docebat eos
<Mark.2.14> et cum praeteriret vidit Levin Alphei sedentem ad teloneum et ait illi sequere me et surgens secutus est eum
<Mark.2.15> et factum est cum accumberet in domo illius multi publicani et peccatores simul discumbebant cum Iesu et discipulis eius erant enim multi qui et sequebantur eum
<Mark.2.16> et scribae et Pharisaei videntes quia manducaret cum peccatoribus et publicanis dicebant discipulis eius quare cum publicanis et peccatoribus manducat et bibit magister vester
<Mark.2.17> hoc audito Iesus ait illis non necesse habent sani medicum sed qui male habent non enim veni vocare iustos sed peccatores
<Mark.2.18> et erant discipuli Iohannis et Pharisaei ieiunantes et veniunt et dicunt illi cur discipuli Iohannis et Pharisaeorum ieiunant tui autem discipuli non ieiunant
<Mark.2.19> et ait illis Iesus numquid possunt filii nuptiarum quamdiu sponsus cum illis est ieiunare quanto tempore habent secum sponsum non possunt ieiunare
<Mark.2.20> venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus et tunc ieiunabunt in illa die
<Mark.2.21> nemo adsumentum panni rudis adsuit vestimento veteri alioquin aufert supplementum novum a veteri et maior scissura fit
<Mark.2.22> et nemo mittit vinum novellum in utres veteres alioquin disrumpet vinum utres et vinum effunditur et utres peribunt sed vinum novum in utres novos mitti debet
<Mark.2.23> et factum est iterum cum sabbatis ambularet per sata et discipuli eius coeperunt praegredi et vellere spicas
<Mark.2.24> Pharisaei autem dicebant ei ecce quid faciunt sabbatis quod non licet
<Mark.2.25> et ait illis numquam legistis quid fecerit David quando necessitatem habuit et esuriit ipse et qui cum eo erant
<Mark.2.26> quomodo introiit in domum Dei sub Abiathar principe sacerdotum et panes propositionis manducavit quos non licet manducare nisi sacerdotibus et dedit eis qui cum eo erant
<Mark.2.27> et dicebat eis sabbatum propter hominem factum est et non homo propter sabbatum
<Mark.2.28> itaque dominus est Filius hominis etiam sabbati
<Mark.3.1> et introivit iterum synagogam et erat ibi homo habens manum aridam
<Mark.3.2> et observabant eum si sabbatis curaret ut accusarent illum
<Mark.3.3> et ait homini habenti manum aridam surge in medium
<Mark.3.4> et dicit eis licet sabbatis bene facere an male animam salvam facere an perdere at illi tacebant
<Mark.3.5> et circumspiciens eos cum ira contristatus super caecitatem cordis eorum dicit homini extende manum tuam et extendit et restituta est manus illi
<Mark.3.6> exeuntes autem statim Pharisaei cum Herodianis consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent
<Mark.3.7> et Iesus cum discipulis suis secessit ad mare et multa turba a Galilaea et Iudaea secuta est eum
<Mark.3.8> et ab Hierosolymis et ab Idumea et trans Iordanen et qui circa Tyrum et Sidonem multitudo magna audientes quae faciebat venerunt ad eum
<Mark.3.9> et dixit discipulis suis ut navicula sibi deserviret propter turbam ne conprimerent eum
<Mark.3.10> multos enim sanabat ita ut inruerent in eum ut illum tangerent quotquot habebant plagas
<Mark.3.11> et spiritus inmundi cum illum videbant procidebant ei et clamabant dicentes
<Mark.3.12> tu es Filius Dei et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum
<Mark.3.13> et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse et venerunt ad eum
<Mark.3.14> et fecit ut essent duodecim cum illo et ut mitteret eos praedicare
<Mark.3.15> et dedit illis potestatem curandi infirmitates et eiciendi daemonia
<Mark.3.16> et inposuit Simoni nomen Petrus
<Mark.3.17> et Iacobum Zebedaei et Iohannem fratrem Iacobi et inposuit eis nomina Boanerges quod est Filii tonitrui
<Mark.3.18> et Andream et Philippum et Bartholomeum et Mattheum et Thomam et Iacobum Alphei et Thaddeum et Simonem Cananeum
<Mark.3.19> et Iudam Scarioth qui et tradidit illum
<Mark.3.20> et veniunt ad domum et convenit iterum turba ita ut non possent neque panem manducare
<Mark.3.21> et cum audissent sui exierunt tenere eum dicebant enim quoniam in furorem versus est
<Mark.3.22> et scribae qui ab Hierosolymis descenderant dicebant quoniam Beelzebub habet et quia in principe daemonum eicit daemonia
<Mark.3.23> et convocatis eis in parabolis dicebat illis quomodo potest Satanas Satanan eicere
<Mark.3.24> et si regnum in se dividatur non potest stare regnum illud
<Mark.3.25> et si domus super semet ipsam dispertiatur non poterit domus illa stare
<Mark.3.26> et si Satanas consurrexit in semet ipsum dispertitus est et non potest stare sed finem habet
<Mark.3.27> nemo potest vasa fortis ingressus in domum diripere nisi prius fortem alliget et tunc domum eius diripiet
<Mark.3.28> amen dico vobis quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata et blasphemiae quibus blasphemaverint
<Mark.3.29> qui autem blasphemaverit in Spiritum Sanctum non habet remissionem in aeternum sed reus erit aeterni delicti
<Mark.3.30> quoniam dicebant spiritum inmundum habet
<Mark.3.31> et veniunt mater eius et fratres et foris stantes miserunt ad eum vocantes eum
<Mark.3.32> et sedebat circa eum turba et dicunt ei ecce mater tua et fratres tui foris quaerunt te
<Mark.3.33> et respondens eis ait quae est mater mea et fratres mei
<Mark.3.34> et circumspiciens eos qui in circuitu eius sedebant ait ecce mater mea et fratres mei
<Mark.3.35> qui enim fecerit voluntatem Dei hic frater meus et soror mea et mater est
<Mark.4.1> et iterum coepit docere ad mare et congregata est ad eum turba multa ita ut in navem ascendens sederet in mari et omnis turba circa mare super terram erat
<Mark.4.2> et docebat eos in parabolis multa et dicebat illis in doctrina sua
<Mark.4.3> audite ecce exiit seminans ad seminandum
<Mark.4.4> et dum seminat aliud cecidit circa viam et venerunt volucres et comederunt illud
<Mark.4.5> aliud vero cecidit super petrosa ubi non habuit terram multam et statim exortum est quoniam non habebat altitudinem terrae
<Mark.4.6> et quando exortus est sol exaestuavit et eo quod non haberet radicem exaruit
<Mark.4.7> et aliud cecidit in spinas et ascenderunt spinae et offocaverunt illud et fructum non dedit
<Mark.4.8> et aliud cecidit in terram bonam et dabat fructum ascendentem et crescentem et adferebat unum triginta et unum sexaginta et unum centum
<Mark.4.9> et dicebat qui habet aures audiendi audiat
<Mark.4.10> et cum esset singularis interrogaverunt eum hii qui cum eo erant cum duodecim parabolas
<Mark.4.11> et dicebat eis vobis datum est mysterium regni Dei illis autem qui foris sunt in parabolis omnia fiunt
<Mark.4.12> ut videntes videant et non videant et audientes audiant et non intellegant nequando convertantur et dimittantur eis peccata
<Mark.4.13> et ait illis nescitis parabolam hanc et quomodo omnes parabolas cognoscetis
<Mark.4.14> qui seminat verbum seminat
<Mark.4.15> hii autem sunt qui circa viam ubi seminatur verbum et cum audierint confestim venit Satanas et aufert verbum quod seminatum est in corda eorum
<Mark.4.16> et hii sunt similiter qui super petrosa seminantur qui cum audierint verbum statim cum gaudio accipiunt illud
<Mark.4.17> et non habent radicem in se sed temporales sunt deinde orta tribulatione et persecutione propter verbum confestim scandalizantur
<Mark.4.18> et alii sunt qui in spinis seminantur hii sunt qui verbum audiunt
<Mark.4.19> et aerumnae saeculi et deceptio divitiarum et circa reliqua concupiscentiae introeuntes suffocant verbum et sine fructu efficitur
<Mark.4.20> et hii sunt qui super terram bonam seminati sunt qui audiunt verbum et suscipiunt et fructificant unum triginta et unum sexaginta et unum centum
<Mark.4.21> et dicebat illis numquid venit lucerna ut sub modio ponatur aut sub lecto nonne ut super candelabrum ponatur
<Mark.4.22> non enim est aliquid absconditum quod non manifestetur nec factum est occultum sed ut in palam veniat
<Mark.4.23> si quis habet aures audiendi audiat
<Mark.4.24> et dicebat illis videte quid audiatis in qua mensura mensi fueritis remetietur vobis et adicietur vobis
<Mark.4.25> qui enim habet dabitur illi et qui non habet etiam quod habet auferetur ab illo
<Mark.4.26> et dicebat sic est regnum Dei quemadmodum si homo iaciat sementem in terram
<Mark.4.27> et dormiat et exsurgat nocte ac die et semen germinet et increscat dum nescit ille
<Mark.4.28> ultro enim terra fructificat primum herbam deinde spicam deinde plenum frumentum in spica
<Mark.4.29> et cum se produxerit fructus statim mittit falcem quoniam adest messis
<Mark.4.30> et dicebat cui adsimilabimus regnum Dei aut cui parabolae conparabimus illud
<Mark.4.31> sicut granum sinapis quod cum seminatum fuerit in terra minus est omnibus seminibus quae sunt in terra
<Mark.4.32> et cum seminatum fuerit ascendit et fit maius omnibus holeribus et facit ramos magnos ita ut possint sub umbra eius aves caeli habitare
<Mark.4.33> et talibus multis parabolis loquebatur eis verbum prout poterant audire
<Mark.4.34> sine parabola autem non loquebatur eis seorsum autem discipulis suis disserebat omnia
<Mark.4.35> et ait illis illa die cum sero esset factum transeamus contra
<Mark.4.36> et dimittentes turbam adsumunt eum ita ut erat in navi et aliae naves erant cum illo
<Mark.4.37> et facta est procella magna venti et fluctus mittebat in navem ita ut impleretur navis
<Mark.4.38> et erat ipse in puppi supra cervical dormiens et excitant eum et dicunt ei magister non ad te pertinet quia perimus
<Mark.4.39> et exsurgens comminatus est vento et dixit mari tace obmutesce et cessavit ventus et facta est tranquillitas magna
<Mark.4.40> et ait illis quid timidi estis necdum habetis fidem et timuerunt magno timore et dicebant ad alterutrum quis putas est iste quia et ventus et mare oboediunt ei
<Mark.5.1> et venerunt trans fretum maris in regionem Gerasenorum
<Mark.5.2> et exeunti ei de navi statim occurrit ei de monumentis homo in spiritu inmundo
<Mark.5.3> qui domicilium habebat in monumentis et neque catenis iam quisquam eum poterat ligare
<Mark.5.4> quoniam saepe conpedibus et catenis vinctus disrupisset catenas et conpedes comminuisset et nemo poterat eum domare
<Mark.5.5> et semper nocte ac die in monumentis et in montibus erat clamans et concidens se lapidibus
<Mark.5.6> videns autem Iesum a longe cucurrit et adoravit eum
<Mark.5.7> et clamans voce magna dicit quid mihi et tibi Iesu Fili Dei summi adiuro te per Deum ne me torqueas
<Mark.5.8> dicebat enim illi exi spiritus inmunde ab homine
<Mark.5.9> et interrogabat eum quod tibi nomen est et dicit ei Legio nomen mihi est quia multi sumus
<Mark.5.10> et deprecabatur eum multum ne se expelleret extra regionem
<Mark.5.11> erat autem ibi circa montem grex porcorum magnus pascens
<Mark.5.12> et deprecabantur eum spiritus dicentes mitte nos in porcos ut in eos introeamus
<Mark.5.13> et concessit eis statim Iesus et exeuntes spiritus inmundi introierunt in porcos et magno impetu grex praecipitatus est in mare ad duo milia et suffocati sunt in mare
<Mark.5.14> qui autem pascebant eos fugerunt et nuntiaverunt in civitatem et in agros et egressi sunt videre quid esset facti
<Mark.5.15> et veniunt ad Iesum et vident illum qui a daemonio vexabatur sedentem vestitum et sanae mentis et timuerunt
<Mark.5.16> et narraverunt illis qui viderant qualiter factum esset ei qui daemonium habuerat et de porcis
<Mark.5.17> et rogare eum coeperunt ut discederet de finibus eorum
<Mark.5.18> cumque ascenderet navem coepit illum deprecari qui daemonio vexatus fuerat ut esset cum illo
<Mark.5.19> et non admisit eum sed ait illi vade in domum tuam ad tuos et adnuntia illis quanta tibi Dominus fecerit et misertus sit tui
<Mark.5.20> et abiit et coepit praedicare in Decapoli quanta sibi fecisset Iesus et omnes mirabantur
<Mark.5.21> et cum transcendisset Iesus in navi rursus trans fretum convenit turba multa ad illum et erat circa mare
<Mark.5.22> et venit quidam de archisynagogis nomine Iairus et videns eum procidit ad pedes eius
<Mark.5.23> et deprecabatur eum multum dicens quoniam filia mea in extremis est veni inpone manus super eam ut salva sit et vivat
<Mark.5.24> et abiit cum illo et sequebatur eum turba multa et conprimebant illum
<Mark.5.25> et mulier quae erat in profluvio sanguinis annis duodecim
<Mark.5.26> et fuerat multa perpessa a conpluribus medicis et erogaverat omnia sua nec quicquam profecerat sed magis deterius habebat
<Mark.5.27> cum audisset de Iesu venit in turba retro et tetigit vestimentum eius
<Mark.5.28> dicebat enim quia si vel vestimentum eius tetigero salva ero
<Mark.5.29> et confestim siccatus est fons sanguinis eius et sensit corpore quod sanata esset a plaga
<Mark.5.30> et statim Iesus cognoscens in semet ipso virtutem quae exierat de eo conversus ad turbam aiebat quis tetigit vestimenta mea
<Mark.5.31> et dicebant ei discipuli sui vides turbam conprimentem te et dicis quis me tetigit
<Mark.5.32> et circumspiciebat videre eam quae hoc fecerat
<Mark.5.33> mulier autem timens et tremens sciens quod factum esset in se venit et procidit ante eum et dixit ei omnem veritatem
<Mark.5.34> ille autem dixit ei filia fides tua te salvam fecit vade in pace et esto sana a plaga tua
<Mark.5.35> adhuc eo loquente veniunt ab archisynagogo dicentes quia filia tua mortua est quid ultra vexas magistrum
<Mark.5.36> Iesus autem verbo quod dicebatur audito ait archisynagogo noli timere tantummodo crede
<Mark.5.37> et non admisit quemquam sequi se nisi Petrum et Iacobum et Iohannem fratrem Iacobi
<Mark.5.38> et veniunt in domum archisynagogi et videt tumultum et flentes et heiulantes multum
<Mark.5.39> et ingressus ait eis quid turbamini et ploratis puella non est mortua sed dormit
<Mark.5.40> et inridebant eum ipse vero eiectis omnibus adsumit patrem et matrem puellae et qui secum erant et ingreditur ubi erat puella iacens
<Mark.5.41> et tenens manum puellae ait illi talitha cumi quod est interpretatum puella tibi dico surge
<Mark.5.42> et confestim surrexit puella et ambulabat erat autem annorum duodecim et obstipuerunt stupore maximo
<Mark.5.43> et praecepit illis vehementer ut nemo id sciret et dixit dari illi manducare
<Mark.6.1> et egressus inde abiit in patriam suam et sequebantur illum discipuli sui
<Mark.6.2> et facto sabbato coepit in synagoga docere et multi audientes admirabantur in doctrina eius dicentes unde huic haec omnia et quae est sapientia quae data est illi et virtutes tales quae per manus eius efficiuntur
<Mark.6.3> nonne iste est faber filius Mariae frater Iacobi et Ioseph et Iudae et Simonis nonne et sorores eius hic nobiscum sunt et scandalizabantur in illo
<Mark.6.4> et dicebat eis Iesus quia non est propheta sine honore nisi in patria sua et in cognatione sua et in domo sua
<Mark.6.5> et non poterat ibi virtutem ullam facere nisi paucos infirmos inpositis manibus curavit
<Mark.6.6> et mirabatur propter incredulitatem eorum
<Mark.6.7> et circumibat castella in circuitu docens et convocavit duodecim et coepit eos mittere binos et dabat illis potestatem spirituum inmundorum
<Mark.6.8> et praecepit eis ne quid tollerent in via nisi virgam tantum non peram non panem neque in zona aes
<Mark.6.9> sed calciatos sandaliis et ne induerentur duabus tunicis
<Mark.6.10> et dicebat eis quocumque introieritis in domum illic manete donec exeatis inde
<Mark.6.11> et quicumque non receperint vos nec audierint vos exeuntes inde excutite pulverem de pedibus vestris in testimonium illis
<Mark.6.12> et exeuntes praedicabant ut paenitentiam agerent
<Mark.6.13> et daemonia multa eiciebant et unguebant oleo multos aegrotos et sanabant
<Mark.6.14> et audivit Herodes rex manifestum enim factum est nomen eius et dicebat quia Iohannes Baptista resurrexit a mortuis et propterea inoperantur virtutes in illo
<Mark.6.15> alii autem dicebant quia Helias est alii vero dicebant propheta est quasi unus ex prophetis
<Mark.6.16> quo audito Herodes ait quem ego decollavi Iohannem hic a mortuis resurrexit
<Mark.6.17> ipse enim Herodes misit ac tenuit Iohannem et vinxit eum in carcere propter Herodiadem uxorem Philippi fratris sui quia duxerat eam
<Mark.6.18> dicebat enim Iohannes Herodi non licet tibi habere uxorem fratris tui
<Mark.6.19> Herodias autem insidiabatur illi et volebat occidere eum nec poterat
<Mark.6.20> Herodes enim metuebat Iohannem sciens eum virum iustum et sanctum et custodiebat eum et audito eo multa faciebat et libenter eum audiebat
<Mark.6.21> et cum dies oportunus accidisset Herodes natalis sui cenam fecit principibus et tribunis et primis Galilaeae
<Mark.6.22> cumque introisset filia ipsius Herodiadis et saltasset et placuisset Herodi simulque recumbentibus rex ait puellae pete a me quod vis et dabo tibi
<Mark.6.23> et iuravit illi quia quicquid petieris dabo tibi licet dimidium regni mei
<Mark.6.24> quae cum exisset dixit matri suae quid petam et illa dixit caput Iohannis Baptistae
<Mark.6.25> cumque introisset statim cum festinatione ad regem petivit dicens volo ut protinus des mihi in disco caput Iohannis Baptistae
<Mark.6.26> et contristatus rex propter iusiurandum et propter simul recumbentes noluit eam contristare
<Mark.6.27> sed misso speculatore praecepit adferri caput eius in disco et decollavit eum in carcere
<Mark.6.28> et adtulit caput eius in disco et dedit illud puellae et puella dedit matri suae
<Mark.6.29> quo audito discipuli eius venerunt et tulerunt corpus eius et posuerunt illud in monumento
<Mark.6.30> et convenientes apostoli ad Iesum renuntiaverunt illi omnia quae egerant et docuerant
<Mark.6.31> et ait illis venite seorsum in desertum locum et requiescite pusillum erant enim qui veniebant et rediebant multi et nec manducandi spatium habebant
<Mark.6.32> et ascendentes in navi abierunt in desertum locum seorsum
<Mark.6.33> et viderunt eos abeuntes et cognoverunt multi et pedestre et de omnibus civitatibus concurrerunt illuc et praevenerunt eos
<Mark.6.34> et exiens vidit multam turbam Iesus et misertus est super eos quia erant sicut oves non habentes pastorem et coepit docere illos multa
<Mark.6.35> et cum iam hora multa fieret accesserunt discipuli eius dicentes desertus est locus hic et iam hora praeterivit
<Mark.6.36> dimitte illos ut euntes in proximas villas et vicos emant sibi cibos quos manducent
<Mark.6.37> et respondens ait illis date illis manducare et dixerunt ei euntes emamus denariis ducentis panes et dabimus eis manducare
<Mark.6.38> et dicit eis quot panes habetis ite et videte et cum cognovissent dicunt quinque et duos pisces
<Mark.6.39> et praecepit illis ut accumbere facerent omnes secundum contubernia super viride faenum
<Mark.6.40> et discubuerunt in partes per centenos et per quinquagenos
<Mark.6.41> et acceptis quinque panibus et duobus piscibus intuens in caelum benedixit et fregit panes et dedit discipulis suis ut ponerent ante eos et duos pisces divisit omnibus
<Mark.6.42> et manducaverunt omnes et saturati sunt
<Mark.6.43> et sustulerunt reliquias fragmentorum duodecim cofinos plenos et de piscibus
<Mark.6.44> erant autem qui manducaverunt quinque milia virorum
<Mark.6.45> et statim coegit discipulos suos ascendere navem ut praecederent eum trans fretum ad Bethsaidam dum ipse dimitteret populum
<Mark.6.46> et cum dimisisset eos abiit in montem orare
<Mark.6.47> et cum sero esset erat navis in medio mari et ipse solus in terra
<Mark.6.48> et videns eos laborantes in remigando erat enim ventus contrarius eis et circa quartam vigiliam noctis venit ad eos ambulans super mare et volebat praeterire eos
<Mark.6.49> at illi ut viderunt eum ambulantem super mare putaverunt fantasma esse et exclamaverunt
<Mark.6.50> omnes enim eum viderunt et conturbati sunt et statim locutus est cum eis et dixit illis confidite ego sum nolite timere
<Mark.6.51> et ascendit ad illos in navem et cessavit ventus et plus magis intra se stupebant
<Mark.6.52> non enim intellexerant de panibus erat enim cor illorum obcaecatum
<Mark.6.53> et cum transfretassent pervenerunt in terram Gennesareth et adplicuerunt
<Mark.6.54> cumque egressi essent de navi continuo cognoverunt eum
<Mark.6.55> et percurrentes universam regionem illam coeperunt in grabattis eos qui se male habebant circumferre ubi audiebant eum esse
<Mark.6.56> et quocumque introibat in vicos vel in villas aut civitates in plateis ponebant infirmos et deprecabantur eum ut vel fimbriam vestimenti eius tangerent et quotquot tangebant eum salvi fiebant
<Mark.7.1> et conveniunt ad eum Pharisaei et quidam de scribis venientes ab Hierosolymis
<Mark.7.2> et cum vidissent quosdam ex discipulis eius communibus manibus id est non lotis manducare panes vituperaverunt
<Mark.7.3> Pharisaei enim et omnes Iudaei nisi crebro lavent manus non manducant tenentes traditionem seniorum
<Mark.7.4> et a foro nisi baptizentur non comedunt et alia multa sunt quae tradita sunt illis servare baptismata calicum et urceorum et aeramentorum et lectorum
<Mark.7.5> et interrogant eum Pharisaei et scribae quare discipuli tui non ambulant iuxta traditionem seniorum sed communibus manibus manducant panem
<Mark.7.6> at ille respondens dixit eis bene prophetavit Esaias de vobis hypocritis sicut scriptum est populus hic labiis me honorat cor autem eorum longe est a me
<Mark.7.7> in vanum autem me colunt docentes doctrinas praecepta hominum
<Mark.7.8> relinquentes enim mandatum Dei tenetis traditionem hominum baptismata urceorum et calicum et alia similia his facitis multa
<Mark.7.9> et dicebat illis bene irritum facitis praeceptum Dei ut traditionem vestram servetis
<Mark.7.10> Moses enim dixit honora patrem tuum et matrem tuam et qui maledixerit patri aut matri morte moriatur
<Mark.7.11> vos autem dicitis si dixerit homo patri aut matri corban quod est donum quodcumque ex me tibi profuerit
<Mark.7.12> et ultra non dimittitis eum quicquam facere patri suo aut matri
<Mark.7.13> rescindentes verbum Dei per traditionem vestram quam tradidistis et similia huiusmodi multa facitis
<Mark.7.14> et advocans iterum turbam dicebat illis audite me omnes et intellegite
<Mark.7.15> nihil est extra hominem introiens in eum quod possit eum coinquinare sed quae de homine procedunt illa sunt quae communicant hominem
<Mark.7.17> et cum introisset in domum a turba interrogabant eum discipuli eius parabolam
<Mark.7.18> et ait illis sic et vos inprudentes estis non intellegitis quia omne extrinsecus introiens in hominem non potest eum communicare
<Mark.7.19> quia non introit in cor eius sed in ventrem et in secessum exit purgans omnes escas
<Mark.7.20> dicebat autem quoniam quae de homine exeunt illa communicant hominem
<Mark.7.21> ab intus enim de corde hominum cogitationes malae procedunt adulteria fornicationes homicidia
<Mark.7.22> furta avaritiae nequitiae dolus inpudicitia oculus malus blasphemia superbia stultitia
<Mark.7.23> omnia haec mala ab intus procedunt et communicant hominem
<Mark.7.24> et inde surgens abiit in fines Tyri et Sidonis et ingressus domum neminem voluit scire et non potuit latere
<Mark.7.25> mulier enim statim ut audivit de eo cuius habebat filia spiritum inmundum intravit et procidit ad pedes eius
<Mark.7.26> erat autem mulier gentilis Syrophoenissa genere et rogabat eum ut daemonium eiceret de filia eius
<Mark.7.27> qui dixit illi sine prius saturari filios non est enim bonum sumere panem filiorum et mittere canibus
<Mark.7.28> at illa respondit et dicit ei utique Domine nam et catelli sub mensa comedunt de micis puerorum
<Mark.7.29> et ait illi propter hunc sermonem vade exiit daemonium de filia tua
<Mark.7.30> et cum abisset domum suam invenit puellam iacentem supra lectum et daemonium exisse
<Mark.7.31> et iterum exiens de finibus Tyri venit per Sidonem ad mare Galilaeae inter medios fines Decapoleos
<Mark.7.32> et adducunt ei surdum et mutum et deprecantur eum ut inponat illi manum
<Mark.7.33> et adprehendens eum de turba seorsum misit digitos suos in auriculas et expuens tetigit linguam eius
<Mark.7.34> et suspiciens in caelum ingemuit et ait illi eppheta quod est adaperire
<Mark.7.35> et statim apertae sunt aures eius et solutum est vinculum linguae eius et loquebatur recte
<Mark.7.36> et praecepit illis ne cui dicerent quanto autem eis praecipiebat tanto magis plus praedicabant
<Mark.7.37> et eo amplius admirabantur dicentes bene omnia fecit et surdos facit audire et mutos loqui
<Mark.8.1> in illis diebus iterum cum turba multa esset nec haberent quod manducarent convocatis discipulis ait illis
<Mark.8.2> misereor super turba quia ecce iam triduo sustinent me nec habent quod manducent
<Mark.8.3> et si dimisero eos ieiunos in domum suam deficient in via quidam enim ex eis de longe venerunt
<Mark.8.4> et responderunt ei discipuli sui unde istos poterit quis hic saturare panibus in solitudine
<Mark.8.5> et interrogavit eos quot panes habetis qui dixerunt septem
<Mark.8.6> et praecepit turbae discumbere supra terram et accipiens septem panes gratias agens fregit et dabat discipulis suis ut adponerent et adposuerunt turbae
<Mark.8.7> et habebant pisciculos paucos et ipsos benedixit et iussit adponi
<Mark.8.8> et manducaverunt et saturati sunt et sustulerunt quod superaverat de fragmentis septem sportas
<Mark.8.9> erant autem qui manducaverunt quasi quattuor milia et dimisit eos
<Mark.8.10> et statim ascendens navem cum discipulis suis venit in partes Dalmanutha
<Mark.8.11> et exierunt Pharisaei et coeperunt conquirere cum eo quaerentes ab illo signum de caelo temptantes eum
<Mark.8.12> et ingemescens spiritu ait quid generatio ista quaerit signum amen dico vobis si dabitur generationi isti signum
<Mark.8.13> et dimittens eos ascendens iterum abiit trans fretum
<Mark.8.14> et obliti sunt sumere panes et nisi unum panem non habebant secum in navi
<Mark.8.15> et praecipiebat eis dicens videte cavete a fermento Pharisaeorum et fermento Herodis
<Mark.8.16> et cogitabant ad alterutrum dicentes quia panes non habemus
<Mark.8.17> quo cognito Iesus ait illis quid cogitatis quia panes non habetis nondum cognoscitis nec intellegitis adhuc caecatum habetis cor vestrum
<Mark.8.18> oculos habentes non videtis et aures habentes non auditis nec recordamini
<Mark.8.19> quando quinque panes fregi in quinque milia et quot cofinos fragmentorum plenos sustulistis dicunt ei duodecim
<Mark.8.20> quando et septem panes in quattuor milia quot sportas fragmentorum tulistis et dicunt ei septem
<Mark.8.21> et dicebat eis quomodo nondum intellegitis
<Mark.8.22> et veniunt Bethsaida et adducunt ei caecum et rogabant eum ut illum tangeret
<Mark.8.23> et adprehendens manum caeci eduxit eum extra vicum et expuens in oculos eius inpositis manibus suis interrogavit eum si aliquid videret
<Mark.8.24> et aspiciens ait video homines velut arbores ambulantes
<Mark.8.25> deinde iterum inposuit manus super oculos eius et coepit videre et restitutus est ita ut videret clare omnia
<Mark.8.26> et misit illum in domum suam dicens vade in domum tuam et si in vicum introieris nemini dixeris
<Mark.8.27> et egressus est Iesus et discipuli eius in castella Caesareae Philippi et in via interrogabat discipulos suos dicens eis quem me dicunt esse homines
<Mark.8.28> qui responderunt illi dicentes Iohannem Baptistam alii Heliam alii vero quasi unum de prophetis
<Mark.8.29> tunc dicit illis vos vero quem me dicitis esse respondens Petrus ait ei tu es Christus
<Mark.8.30> et comminatus est eis ne cui dicerent de illo
<Mark.8.31> et coepit docere illos quoniam oportet Filium hominis multa pati et reprobari a senioribus et a summis sacerdotibus et scribis et occidi et post tres dies resurgere
<Mark.8.32> et palam verbum loquebatur et adprehendens eum Petrus coepit increpare eum
<Mark.8.33> qui conversus et videns discipulos suos comminatus est Petro dicens vade retro me Satana quoniam non sapis quae Dei sunt sed quae sunt hominum
<Mark.8.34> et convocata turba cum discipulis suis dixit eis si quis vult post me sequi deneget se ipsum et tollat crucem suam et sequatur me
<Mark.8.35> qui enim voluerit animam suam salvam facere perdet eam qui autem perdiderit animam suam propter me et evangelium salvam eam faciet
<Mark.8.36> quid enim proderit homini si lucretur mundum totum et detrimentum faciat animae suae
<Mark.8.37> aut quid dabit homo commutationem pro anima sua
<Mark.8.38> qui enim me confusus fuerit et mea verba in generatione ista adultera et peccatrice et Filius hominis confundetur eum cum venerit in gloria Patris sui cum angelis sanctis
<Mark.10.1> et inde exsurgens venit in fines Iudaeae ultra Iordanen et conveniunt iterum turbae ad eum et sicut consueverat iterum docebat illos
<Mark.10.2> et accedentes Pharisaei interrogabant eum si licet viro uxorem dimittere temptantes eum
<Mark.10.3> at ille respondens dixit eis quid vobis praecepit Moses
<Mark.10.4> qui dixerunt Moses permisit libellum repudii scribere et dimittere
<Mark.10.5> quibus respondens Iesus ait ad duritiam cordis vestri scripsit vobis praeceptum istud
<Mark.10.6> ab initio autem creaturae masculum et feminam fecit eos Deus
<Mark.10.7> propter hoc relinquet homo patrem suum et matrem et adherebit ad uxorem suam
<Mark.10.8> et erunt duo in carne una itaque iam non sunt duo sed una caro
<Mark.10.9> quod ergo Deus iunxit homo non separet
<Mark.10.10> et in domo iterum discipuli eius de eodem interrogaverunt eum
<Mark.10.11> et dicit illis quicumque dimiserit uxorem suam et aliam duxerit adulterium committit super eam
<Mark.10.12> et si uxor dimiserit virum suum et alii nupserit moechatur
<Mark.10.13> et offerebant illi parvulos ut tangeret illos discipuli autem comminabantur offerentibus
<Mark.10.14> quos cum videret Iesus indigne tulit et ait illis sinite parvulos venire ad me et ne prohibueritis eos talium est enim regnum Dei
<Mark.10.15> amen dico vobis quisque non receperit regnum Dei velut parvulus non intrabit in illud
<Mark.10.16> et conplexans eos et inponens manus super illos benedicebat eos
<Mark.10.17> et cum egressus esset in viam procurrens quidam genu flexo ante eum rogabat eum magister bone quid faciam ut vitam aeternam percipiam
<Mark.10.18> Iesus autem dixit ei quid me dicis bonum nemo bonus nisi unus Deus
<Mark.10.19> praecepta nosti ne adulteres ne occidas ne fureris ne falsum testimonium dixeris ne fraudem feceris honora patrem tuum et matrem
<Mark.10.20> et ille respondens ait illi magister omnia haec conservavi a iuventute mea
<Mark.10.21> Iesus autem intuitus eum dilexit eum et dixit illi unum tibi deest vade quaecumque habes vende et da pauperibus et habebis thesaurum in caelo et veni sequere me
<Mark.10.22> qui contristatus in verbo abiit maerens erat enim habens possessiones multas
<Mark.10.23> et circumspiciens Iesus ait discipulis suis quam difficile qui pecunias habent in regnum Dei introibunt
<Mark.10.24> discipuli autem obstupescebant in verbis eius at Iesus rursus respondens ait illis filioli quam difficile est confidentes in pecuniis regnum Dei introire
<Mark.10.25> facilius est camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum Dei
<Mark.10.26> qui magis admirabantur dicentes ad semet ipsos et quis potest salvus fieri
<Mark.10.27> et intuens illos Iesus ait apud homines inpossibile est sed non apud Deum omnia enim possibilia sunt apud Deum
<Mark.10.28> coepit Petrus ei dicere ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te
<Mark.10.29> respondens Iesus ait amen dico vobis nemo est qui reliquerit domum aut fratres aut sorores aut matrem aut patrem aut filios aut agros propter me et propter evangelium
<Mark.10.30> qui non accipiat centies tantum nunc in tempore hoc domos et fratres et sorores et matres et filios et agros cum persecutionibus et in saeculo futuro vitam aeternam
<Mark.10.31> multi autem erunt primi novissimi et novissimi primi
<Mark.10.32> erant autem in via ascendentes in Hierosolyma et praecedebat illos Iesus et stupebant et sequentes timebant et adsumens iterum duodecim coepit illis dicere quae essent ei ventura
<Mark.10.33> quia ecce ascendimus in Hierosolyma et Filius hominis tradetur principibus sacerdotum et scribis et senioribus et damnabunt eum morti et tradent eum gentibus
<Mark.10.34> et inludent ei et conspuent eum et flagellabunt eum et interficient eum et tertia die resurget
<Mark.10.35> et accedunt ad illum Iacobus et Iohannes filii Zebedaei dicentes magister volumus ut quodcumque petierimus facias nobis
<Mark.10.36> at ille dixit eis quid vultis ut faciam vobis
<Mark.10.37> et dixerunt da nobis ut unus ad dexteram tuam et alius ad sinistram tuam sedeamus in gloria tua
<Mark.10.38> Iesus autem ait eis nescitis quid petatis potestis bibere calicem quem ego bibo aut baptismum quo ego baptizor baptizari
<Mark.10.39> at illi dixerunt ei possumus Iesus autem ait eis calicem quidem quem ego bibo bibetis et baptismum quo ego baptizor baptizabimini
<Mark.10.40> sedere autem ad dexteram meam vel ad sinistram non est meum dare sed quibus paratum est
<Mark.10.41> et audientes decem coeperunt indignari de Iacobo et Iohanne
<Mark.10.42> Iesus autem vocans eos ait illis scitis quia hii qui videntur principari gentibus dominantur eis et principes eorum potestatem habent ipsorum
<Mark.10.43> non ita est autem in vobis sed quicumque voluerit fieri maior erit vester minister
<Mark.10.44> et quicumque voluerit in vobis primus esse erit omnium servus
<Mark.10.45> nam et Filius hominis non venit ut ministraretur ei sed ut ministraret et daret animam suam redemptionem pro multis
<Mark.10.46> et veniunt Hierichum et proficiscente eo de Hiericho et discipulis eius et plurima multitudine filius Timei Bartimeus caecus sedebat iuxta viam mendicans
<Mark.10.47> qui cum audisset quia Iesus Nazarenus est coepit clamare et dicere Fili David Iesu miserere mei
<Mark.10.48> et comminabantur illi multi ut taceret at ille multo magis clamabat Fili David miserere mei
<Mark.10.49> et stans Iesus praecepit illum vocari et vocant caecum dicentes ei animaequior esto surge vocat te
<Mark.10.50> qui proiecto vestimento suo exiliens venit ad eum
<Mark.10.51> et respondens illi Iesus dixit quid vis tibi faciam caecus autem dixit ei rabboni ut videam
<Mark.10.52> Iesus autem ait illi vade fides tua te salvum fecit et confestim vidit et sequebatur eum in via
<Mark.11.1> et cum adpropinquarent Hierosolymae et Bethaniae ad montem Olivarum mittit duos ex discipulis suis
<Mark.11.2> et ait illis ite in castellum quod est contra vos et statim introeuntes illuc invenietis pullum ligatum super quem nemo adhuc hominum sedit solvite illum et adducite
<Mark.11.3> et si quis vobis dixerit quid facitis dicite quia Domino necessarius est et continuo illum dimittet huc
<Mark.11.4> et abeuntes invenerunt pullum ligatum ante ianuam foris in bivio et solvunt eum
<Mark.11.5> et quidam de illic stantibus dicebant illis quid facitis solventes pullum
<Mark.11.6> qui dixerunt eis sicut praeceperat illis Iesus et dimiserunt eis
<Mark.11.7> et duxerunt pullum ad Iesum et inponunt illi vestimenta sua et sedit super eo
<Mark.11.8> multi autem vestimenta sua straverunt in via alii autem frondes caedebant de arboribus et sternebant in via
<Mark.11.9> et qui praeibant et qui sequebantur clamabant dicentes osanna benedictus qui venit in nomine Domini
<Mark.11.10> benedictum quod venit regnum patris nostri David osanna in excelsis
<Mark.11.11> et introivit Hierosolyma in templum et circumspectis omnibus cum iam vespera esset hora exivit in Bethania cum duodecim
<Mark.11.12> et alia die cum exirent a Bethania esuriit
<Mark.11.13> cumque vidisset a longe ficum habentem folia venit si quid forte inveniret in ea et cum venisset ad eam nihil invenit praeter folia non enim erat tempus ficorum
<Mark.11.14> et respondens dixit ei iam non amplius in aeternum quisquam fructum ex te manducet et audiebant discipuli eius
<Mark.11.15> et veniunt Hierosolymam et cum introisset templum coepit eicere vendentes et ementes in templo et mensas nummulariorum et cathedras vendentium columbas evertit
<Mark.11.16> et non sinebat ut quisquam vas transferret per templum
<Mark.11.17> et docebat dicens eis non scriptum est quia domus mea domus orationis vocabitur omnibus gentibus vos autem fecistis eam speluncam latronum
<Mark.11.18> quo audito principes sacerdotum et scribae quaerebant quomodo eum perderent timebant enim eum quoniam universa turba admirabatur super doctrina eius
<Mark.11.19> et cum vespera facta esset egrediebatur de civitate
<Mark.11.20> et cum mane transirent viderunt ficum aridam factam a radicibus
<Mark.11.21> et recordatus Petrus dicit ei rabbi ecce ficus cui maledixisti aruit
<Mark.11.22> et respondens Iesus ait illis habete fidem Dei
<Mark.11.23> amen dico vobis quicumque dixerit huic monti tollere et mittere in mare et non haesitaverit in corde suo sed crediderit quia quodcumque dixerit fiat fiet ei
<Mark.11.24> propterea dico vobis omnia quaecumque orantes petitis credite quia accipietis et veniet vobis
<Mark.11.25> et cum stabitis ad orandum dimittite si quid habetis adversus aliquem ut et Pater vester qui in caelis est dimittat vobis peccata vestra
<Mark.11.27> et veniunt rursus Hierosolymam et cum ambularet in templo accedunt ad eum summi sacerdotes et scribae et seniores
<Mark.11.28> et dicunt illi in qua potestate haec facis et quis tibi dedit hanc potestatem ut ista facias
<Mark.11.29> Iesus autem respondens ait illis interrogabo vos et ego unum verbum et respondete mihi et dicam vobis in qua potestate haec faciam
<Mark.11.30> baptismum Iohannis de caelo erat an ex hominibus respondete mihi
<Mark.11.31> at illi cogitabant secum dicentes si dixerimus de caelo dicet quare ergo non credidistis ei
<Mark.11.32> sed dicemus ex hominibus timebant populum omnes enim habebant Iohannem quia vere propheta esset
<Mark.11.33> et respondentes dicunt Iesu nescimus respondens Iesus ait illis neque ego dico vobis in qua potestate haec faciam
<Mark.12.1> et coepit illis in parabolis loqui vineam pastinavit homo et circumdedit sepem et fodit lacum et aedificavit turrem et locavit eam agricolis et peregre profectus est
<Mark.12.2> et misit ad agricolas in tempore servum ut ab agricolis acciperet de fructu vineae
<Mark.12.3> qui adprehensum eum ceciderunt et dimiserunt vacuum
<Mark.12.4> et iterum misit ad illos alium servum et illum capite vulneraverunt et contumeliis adfecerunt
<Mark.12.5> et rursum alium misit et illum occiderunt et plures alios quosdam caedentes alios vero occidentes
<Mark.12.6> adhuc ergo unum habens filium carissimum et illum misit ad eos novissimum dicens quia reverebuntur filium meum
<Mark.12.7> coloni autem dixerunt ad invicem hic est heres venite occidamus eum et nostra erit hereditas
<Mark.12.8> et adprehendentes eum occiderunt et eiecerunt extra vineam
<Mark.12.9> quid ergo faciet dominus vineae veniet et perdet colonos et dabit vineam aliis
<Mark.12.10> nec scripturam hanc legistis lapidem quem reprobaverunt aedificantes hic factus est in caput anguli
<Mark.12.11> a Domino factum est istud et est mirabile in oculis nostris
<Mark.12.12> et quaerebant eum tenere et timuerunt turbam cognoverunt enim quoniam ad eos parabolam hanc dixerit et relicto eo abierunt
<Mark.12.13> et mittunt ad eum quosdam ex Pharisaeis et Herodianis ut eum caperent in verbo
<Mark.12.14> qui venientes dicunt ei magister scimus quoniam verax es et non curas quemquam nec enim vides in faciem hominis sed in veritate viam Dei doces licet dari tributum Caesari an non dabimus
<Mark.12.15> qui sciens versutiam eorum ait illis quid me temptatis adferte mihi denarium ut videam
<Mark.12.16> at illi adtulerunt et ait illis cuius est imago haec et inscriptio dicunt illi Caesaris
<Mark.12.17> respondens autem Iesus dixit illis reddite igitur quae sunt Caesaris Caesari et quae sunt Dei Deo et mirabantur super eo
<Mark.12.18> et venerunt ad eum Sadducaei qui dicunt resurrectionem non esse et interrogabant eum dicentes
<Mark.12.19> magister Moses nobis scripsit ut si cuius frater mortuus fuerit et dimiserit uxorem et filios non reliquerit accipiat frater eius uxorem ipsius et resuscitet semen fratri suo
<Mark.12.20> septem ergo fratres erant et primus accepit uxorem et mortuus est non relicto semine
<Mark.12.21> et secundus accepit eam et mortuus est et nec iste reliquit semen et tertius similiter
<Mark.12.22> et acceperunt eam similiter septem et non reliquerunt semen novissima omnium defuncta est et mulier
<Mark.12.23> in resurrectione ergo cum resurrexerint cuius de his erit uxor septem enim habuerunt eam uxorem
<Mark.12.24> et respondens Iesus ait illis non ideo erratis non scientes scripturas neque virtutem Dei
<Mark.12.25> cum enim a mortuis resurrexerint neque nubent neque nubentur sed sunt sicut angeli in caelis
<Mark.12.26> de mortuis autem quod resurgant non legistis in libro Mosi super rubum quomodo dixerit illi Deus inquiens ego sum Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob
<Mark.12.27> non est Deus mortuorum sed vivorum vos ergo multum erratis
<Mark.12.28> et accessit unus de scribis qui audierat illos conquirentes et videns quoniam bene illis responderit interrogavit eum quod esset primum omnium mandatum
<Mark.12.29> Iesus autem respondit ei quia primum omnium mandatum est audi Israhel Dominus Deus noster Deus unus est
<Mark.12.30> et diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex tota mente tua et ex tota virtute tua hoc est primum mandatum
<Mark.12.31> secundum autem simile illi diliges proximum tuum tamquam te ipsum maius horum aliud mandatum non est
<Mark.12.32> et ait illi scriba bene magister in veritate dixisti quia unus est et non est alius praeter eum
<Mark.12.33> et ut diligatur ex toto corde et ex toto intellectu et ex tota anima et ex tota fortitudine et diligere proximum tamquam se ipsum maius est omnibus holocaustomatibus et sacrificiis
<Mark.12.34> Iesus autem videns quod sapienter respondisset dixit illi non es longe a regno Dei et nemo iam audebat eum interrogare
<Mark.12.35> et respondens Iesus dicebat docens in templo quomodo dicunt scribae Christum Filium esse David
<Mark.12.36> ipse enim David dicit in Spiritu Sancto dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum
<Mark.12.37> ipse ergo David dicit eum Dominum et unde est filius eius et multa turba eum libenter audivit
<Mark.12.38> et dicebat eis in doctrina sua cavete a scribis qui volunt in stolis ambulare et salutari in foro
<Mark.12.39> et in primis cathedris sedere in synagogis et primos discubitus in cenis
<Mark.12.40> qui devorant domos viduarum sub obtentu prolixae orationis hii accipient prolixius iudicium
<Mark.12.41> et sedens Iesus contra gazofilacium aspiciebat quomodo turba iactaret aes in gazofilacium et multi divites iactabant multa
<Mark.12.42> cum venisset autem una vidua pauper misit duo minuta quod est quadrans
<Mark.12.43> et convocans discipulos suos ait illis amen dico vobis quoniam vidua haec pauper plus omnibus misit qui miserunt in gazofilacium
<Mark.12.44> omnes enim ex eo quod abundabat illis miserunt haec vero de penuria sua omnia quae habuit misit totum victum suum
<Mark.13.1> et cum egrederetur de templo ait illi unus ex discipulis suis magister aspice quales lapides et quales structurae
<Mark.13.2> et respondens Iesus ait illi vides has omnes magnas aedificationes non relinquetur lapis super lapidem qui non destruatur
<Mark.13.3> et cum sederet in montem Olivarum contra templum interrogabant eum separatim Petrus et Iacobus et Iohannes et Andreas
<Mark.13.4> dic nobis quando ista fient et quod signum erit quando haec omnia incipient consummari
<Mark.13.5> et respondens Iesus coepit dicere illis videte ne quis vos seducat
<Mark.13.6> multi enim venient in nomine meo dicentes quia ego sum et multos seducent
<Mark.13.7> cum audieritis autem bella et opiniones bellorum ne timueritis oportet enim fieri sed nondum finis
<Mark.13.8> exsurget autem gens super gentem et regnum super regnum et erunt terraemotus per loca et fames initium dolorum haec
<Mark.13.9> videte autem vosmet ipsos tradent enim vos conciliis et in synagogis vapulabitis et ante praesides et reges stabitis propter me in testimonium illis
<Mark.13.10> et in omnes gentes primum oportet praedicari evangelium
<Mark.13.11> et cum duxerint vos tradentes nolite praecogitare quid loquamini sed quod datum vobis fuerit in illa hora id loquimini non enim estis vos loquentes sed Spiritus Sanctus
<Mark.13.12> tradet autem frater fratrem in mortem et pater filium et consurgent filii in parentes et morte adficient eos
<Mark.13.13> et eritis odio omnibus propter nomen meum qui autem sustinuerit in finem hic salvus erit
<Mark.13.14> cum autem videritis abominationem desolationis stantem ubi non debet qui legit intellegat tunc qui in Iudaea sunt fugiant in montes
<Mark.13.15> et qui super tectum ne descendat in domum nec introeat ut tollat quid de domo sua
<Mark.13.16> et qui in agro erit non revertatur retro tollere vestimentum suum
<Mark.13.17> vae autem praegnatibus et nutrientibus in illis diebus
<Mark.13.18> orate vero ut hieme non fiant
<Mark.13.19> erunt enim dies illi tribulationes tales quales non fuerunt ab initio creaturae quam condidit Deus usque nunc neque fient
<Mark.13.20> et nisi breviasset Dominus dies non fuisset salva omnis caro sed propter electos quos elegit breviavit dies
<Mark.13.21> et tunc si quis vobis dixerit ecce hic est Christus ecce illic ne credideritis
<Mark.13.22> exsurgent enim pseudochristi et pseudoprophetae et dabunt signa et portenta ad seducendos si potest fieri etiam electos
<Mark.13.23> vos ergo videte ecce praedixi vobis omnia
<Mark.13.24> sed in illis diebus post tribulationem illam sol contenebrabitur et luna non dabit splendorem suum
<Mark.13.25> et erunt stellae caeli decidentes et virtutes quae sunt in caelis movebuntur
<Mark.13.26> et tunc videbunt Filium hominis venientem in nubibus cum virtute multa et gloria
<Mark.13.27> et tunc mittet angelos suos et congregabit electos suos a quattuor ventis a summo terrae usque ad summum caeli
<Mark.13.28> a ficu autem discite parabolam cum iam ramus eius tener fuerit et nata fuerint folia cognoscitis quia in proximo sit aestas
<Mark.13.29> sic et vos cum videritis haec fieri scitote quod in proximo sit in ostiis
<Mark.13.30> amen dico vobis quoniam non transiet generatio haec donec omnia ista fiant
<Mark.13.31> caelum et terra transibunt verba autem mea non transibunt
<Mark.13.32> de die autem illo vel hora nemo scit neque angeli in caelo neque Filius nisi Pater
<Mark.13.33> videte vigilate et orate nescitis enim quando tempus sit
<Mark.13.34> sicut homo qui peregre profectus reliquit domum suam et dedit servis suis potestatem cuiusque operis et ianitori praecipiat ut vigilet
<Mark.13.35> vigilate ergo nescitis enim quando dominus domus veniat sero an media nocte an galli cantu an mane
<Mark.13.36> ne cum venerit repente inveniat vos dormientes
<Mark.13.37> quod autem vobis dico omnibus dico vigilate
<Mark.14.1> erat autem pascha et azyma post biduum et quaerebant summi sacerdotes et scribae quomodo eum dolo tenerent et occiderent
<Mark.14.2> dicebant enim non in die festo ne forte tumultus fieret populi
<Mark.14.3> et cum esset Bethaniae in domo Simonis leprosi et recumberet venit mulier habens alabastrum unguenti nardi spicati pretiosi et fracto alabastro effudit super caput eius
<Mark.14.4> erant autem quidam indigne ferentes intra semet ipsos et dicentes ut quid perditio ista unguenti facta est
<Mark.14.5> poterat enim unguentum istud veniri plus quam trecentis denariis et dari pauperibus et fremebant in eam
<Mark.14.6> Iesus autem dixit sinite eam quid illi molesti estis bonum opus operata est in me
<Mark.14.7> semper enim pauperes habetis vobiscum et cum volueritis potestis illis benefacere me autem non semper habetis
<Mark.14.8> quod habuit haec fecit praevenit unguere corpus meum in sepulturam
<Mark.14.9> amen dico vobis ubicumque praedicatum fuerit evangelium istud in universum mundum et quod fecit haec narrabitur in memoriam eius
<Mark.14.10> et Iudas Scariotis unus de duodecim abiit ad summos sacerdotes ut proderet eum illis
<Mark.14.11> qui audientes gavisi sunt et promiserunt ei pecuniam se daturos et quaerebat quomodo illum oportune traderet
<Mark.14.12> et primo die azymorum quando pascha immolabant dicunt ei discipuli quo vis eamus et paremus tibi ut manduces pascha
<Mark.14.13> et mittit duos ex discipulis suis et dicit eis ite in civitatem et occurret vobis homo laguenam aquae baiulans sequimini eum
<Mark.14.14> et quocumque introierit dicite domino domus quia magister dicit ubi est refectio mea ubi pascha cum discipulis meis manducem
<Mark.14.15> et ipse vobis demonstrabit cenaculum grande stratum et illic parate nobis
<Mark.14.16> et abierunt discipuli eius et venerunt in civitatem et invenerunt sicut dixerat illis et praeparaverunt pascha
<Mark.14.17> vespere autem facto venit cum duodecim
<Mark.14.18> et discumbentibus eis et manducantibus ait Iesus amen dico vobis quia unus ex vobis me tradet qui manducat mecum
<Mark.14.19> at illi coeperunt contristari et dicere ei singillatim numquid ego
<Mark.14.20> qui ait illis unus ex duodecim qui intinguit mecum in catino
<Mark.14.21> et Filius quidem hominis vadit sicut scriptum est de eo vae autem homini illi per quem Filius hominis traditur bonum ei si non esset natus homo ille
<Mark.14.22> et manducantibus illis accepit Iesus panem et benedicens fregit et dedit eis et ait sumite hoc est corpus meum
<Mark.14.23> et accepto calice gratias agens dedit eis et biberunt ex illo omnes
<Mark.14.24> et ait illis hic est sanguis meus novi testamenti qui pro multis effunditur
<Mark.14.25> amen dico vobis quod iam non bibam de genimine vitis usque in diem illum cum illud bibam novum in regno Dei
<Mark.14.26> et hymno dicto exierunt in montem Olivarum
<Mark.14.27> et ait eis Iesus omnes scandalizabimini in nocte ista quia scriptum est percutiam pastorem et dispergentur oves
<Mark.14.28> sed posteaquam resurrexero praecedam vos in Galilaeam
<Mark.14.29> Petrus autem ait ei et si omnes scandalizati fuerint sed non ego
<Mark.14.30> et ait illi Iesus amen dico tibi quia tu hodie in nocte hac priusquam bis gallus vocem dederit ter me es negaturus
<Mark.14.31> at ille amplius loquebatur et si oportuerit me simul conmori tibi non te negabo similiter autem et omnes dicebant
<Mark.14.32> et veniunt in praedium cui nomen Gethsemani et ait discipulis suis sedete hic donec orem
<Mark.14.33> et adsumit Petrum et Iacobum et Iohannem secum et coepit pavere et taedere
<Mark.14.34> et ait illis tristis est anima mea usque ad mortem sustinete hic et vigilate
<Mark.14.35> et cum processisset paululum procidit super terram et orabat ut si fieri posset transiret ab eo hora
<Mark.14.36> et dixit Abba Pater omnia possibilia tibi sunt transfer calicem hunc a me sed non quod ego volo sed quod tu
<Mark.14.37> et venit et invenit eos dormientes et ait Petro Simon dormis non potuisti una hora vigilare
<Mark.14.38> vigilate et orate ut non intretis in temptationem spiritus quidem promptus caro vero infirma
<Mark.14.39> et iterum abiens oravit eundem sermonem dicens
<Mark.14.40> et reversus denuo invenit eos dormientes erant enim oculi illorum ingravati et ignorabant quid responderent ei
<Mark.14.41> et venit tertio et ait illis dormite iam et requiescite sufficit venit hora ecce traditur Filius hominis in manus peccatorum
<Mark.14.42> surgite eamus ecce qui me tradit prope est
<Mark.14.43> et adhuc eo loquente venit Iudas Scarioth unus ex duodecim et cum illo turba cum gladiis et lignis a summis sacerdotibus et a scribis et a senioribus
<Mark.14.44> dederat autem traditor eius signum eis dicens quemcumque osculatus fuero ipse est tenete eum et ducite
<Mark.14.45> et cum venisset statim accedens ad eum ait rabbi et osculatus est eum
<Mark.14.46> at illi manus iniecerunt in eum et tenuerunt eum
<Mark.14.47> unus autem quidam de circumstantibus educens gladium percussit servum summi sacerdotis et amputavit illi auriculam
<Mark.14.48> et respondens Iesus ait illis tamquam ad latronem existis cum gladiis et lignis conprehendere me
<Mark.14.49> cotidie eram apud vos in templo docens et non me tenuistis sed ut adimpleantur scripturae
<Mark.14.50> tunc discipuli eius relinquentes eum omnes fugerunt
<Mark.14.51> adulescens autem quidam sequebatur illum amictus sindone super nudo et tenuerunt eum
<Mark.14.52> at ille reiecta sindone nudus profugit ab eis
<Mark.14.53> et adduxerunt Iesum ad summum sacerdotem et conveniunt omnes sacerdotes et scribae et seniores
<Mark.14.54> Petrus autem a longe secutus est eum usque intro in atrium summi sacerdotis et sedebat cum ministris et calefaciebat se ad ignem
<Mark.14.55> summi vero sacerdotes et omne concilium quaerebant adversum Iesum testimonium ut eum morti traderent nec inveniebant
<Mark.14.56> multi enim testimonium falsum dicebant adversus eum et convenientia testimonia non erant
<Mark.14.57> et quidam surgentes falsum testimonium ferebant adversus eum dicentes
<Mark.14.58> quoniam nos audivimus eum dicentem ego dissolvam templum hoc manufactum et per triduum aliud non manufactum aedificabo
<Mark.14.59> et non erat conveniens testimonium illorum
<Mark.14.60> et exsurgens summus sacerdos in medium interrogavit Iesum dicens non respondes quicquam ad ea quae tibi obiciuntur ab his
<Mark.14.61> ille autem tacebat et nihil respondit rursum summus sacerdos interrogabat eum et dicit ei tu es Christus Filius Benedicti
<Mark.14.62> Iesus autem dixit illi ego sum et videbitis Filium hominis a dextris sedentem Virtutis et venientem cum nubibus caeli
<Mark.14.63> summus autem sacerdos scindens vestimenta sua ait quid adhuc desideramus testes
<Mark.14.64> audistis blasphemiam quid vobis videtur qui omnes condemnaverunt eum esse reum mortis
<Mark.14.65> et coeperunt quidam conspuere eum et velare faciem eius et colaphis eum caedere et dicere ei prophetiza et ministri alapis eum caedebant
<Mark.14.66> et cum esset Petrus in atrio deorsum venit una ex ancillis summi sacerdotis
<Mark.14.67> et cum vidisset Petrum calefacientem se aspiciens illum ait et tu cum Iesu Nazareno eras
<Mark.14.68> at ille negavit dicens neque scio neque novi quid dicas et exiit foras ante atrium et gallus cantavit
<Mark.14.69> rursus autem cum vidisset illum ancilla coepit dicere circumstantibus quia hic ex illis est
<Mark.14.70> at ille iterum negavit et post pusillum rursus qui adstabant dicebant Petro vere ex illis es nam et Galilaeus es
<Mark.14.71> ille autem coepit anathematizare et iurare quia nescio hominem istum quem dicitis
<Mark.14.72> et statim iterum gallus cantavit et recordatus est Petrus verbi quod dixerat ei Iesus priusquam gallus cantet bis ter me negabis et coepit flere
<Mark.15.1> et confestim mane consilium facientes summi sacerdotes cum senioribus et scribis et universo concilio vincientes Iesum duxerunt et tradiderunt Pilato
<Mark.15.2> et interrogavit eum Pilatus tu es rex Iudaeorum at ille respondens ait illi tu dicis
<Mark.15.3> et accusabant eum summi sacerdotes in multis
<Mark.15.4> Pilatus autem rursum interrogavit eum dicens non respondes quicquam vide in quantis te accusant
<Mark.15.5> Iesus autem amplius nihil respondit ita ut miraretur Pilatus
<Mark.15.6> per diem autem festum dimittere solebat illis unum ex vinctis quemcumque petissent
<Mark.15.7> erat autem qui dicebatur Barabbas qui cum seditiosis erat vinctus qui in seditione fecerant homicidium
<Mark.15.8> et cum ascendisset turba coepit rogare sicut semper faciebat illis
<Mark.15.9> Pilatus autem respondit eis et dixit vultis dimittam vobis regem Iudaeorum
<Mark.15.10> sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum summi sacerdotes
<Mark.15.11> pontifices autem concitaverunt turbam ut magis Barabban dimitteret eis
<Mark.15.12> Pilatus autem iterum respondens ait illis quid ergo vultis faciam regi Iudaeorum
<Mark.15.13> at illi iterum clamaverunt crucifige eum
<Mark.15.14> Pilatus vero dicebat eis quid enim mali fecit at illi magis clamabant crucifige eum
<Mark.15.15> Pilatus autem volens populo satisfacere dimisit illis Barabban et tradidit Iesum flagellis caesum ut crucifigeretur
<Mark.15.16> milites autem duxerunt eum intro in atrium praetorii et convocant totam cohortem
<Mark.15.17> et induunt eum purpuram et inponunt ei plectentes spineam coronam
<Mark.15.18> et coeperunt salutare eum have rex Iudaeorum
<Mark.15.19> et percutiebant caput eius harundine et conspuebant eum et ponentes genua adorabant eum
<Mark.15.20> et postquam inluserunt ei exuerunt illum purpuram et induerunt eum vestimentis suis et educunt illum ut crucifigerent eum
<Mark.15.21> et angariaverunt praetereuntem quempiam Simonem Cyreneum venientem de villa patrem Alexandri et Rufi ut tolleret crucem eius
<Mark.15.22> et perducunt illum in Golgotha locum quod est interpretatum Calvariae locus
<Mark.15.23> et dabant ei bibere murratum vinum et non accepit
<Mark.15.24> et crucifigentes eum diviserunt vestimenta eius mittentes sortem super eis quis quid tolleret
<Mark.15.25> erat autem hora tertia et crucifixerunt eum
<Mark.15.26> et erat titulus causae eius inscriptus rex Iudaeorum
<Mark.15.27> et cum eo crucifigunt duos latrones unum a dextris et alium a sinistris eius
<Mark.15.29> et praetereuntes blasphemabant eum moventes capita sua et dicentes va qui destruit templum et in tribus diebus aedificat
<Mark.15.30> salvum fac temet ipsum descendens de cruce
<Mark.15.31> similiter et summi sacerdotes ludentes ad alterutrum cum scribis dicebant alios salvos fecit se ipsum non potest salvum facere
<Mark.15.32> Christus rex Israhel descendat nunc de cruce ut videamus et credamus et qui cum eo crucifixi erant conviciabantur ei
<Mark.15.33> et facta hora sexta tenebrae factae sunt per totam terram usque in horam nonam
<Mark.15.34> et hora nona exclamavit Iesus voce magna dicens Heloi Heloi lama sabacthani quod est interpretatum Deus meus Deus meus ut quid dereliquisti me
<Mark.15.35> et quidam de circumstantibus audientes dicebant ecce Heliam vocat
<Mark.15.36> currens autem unus et implens spongiam aceto circumponensque calamo potum dabat ei dicens sinite videamus si veniat Helias ad deponendum eum
<Mark.15.37> Iesus autem emissa voce magna exspiravit
<Mark.15.38> et velum templi scissum est in duo a sursum usque deorsum
<Mark.15.39> videns autem centurio qui ex adverso stabat quia sic clamans exspirasset ait vere homo hic Filius Dei erat
<Mark.15.40> erant autem et mulieres de longe aspicientes inter quas et Maria Magdalene et Maria Iacobi minoris et Ioseph mater et Salome
<Mark.15.41> et cum esset in Galilaea sequebantur eum et ministrabant ei et aliae multae quae simul cum eo ascenderant Hierosolyma
<Mark.15.42> et cum iam sero esset factum quia erat parasceve quod est ante sabbatum
<Mark.15.43> venit Ioseph ab Arimathia nobilis decurio qui et ipse erat expectans regnum Dei et audacter introiit ad Pilatum et petiit corpus Iesu
<Mark.15.44> Pilatus autem mirabatur si iam obisset et accersito centurione interrogavit eum si iam mortuus esset
<Mark.15.45> et cum cognovisset a centurione donavit corpus Ioseph
<Mark.15.46> Ioseph autem mercatus sindonem et deponens eum involvit sindone et posuit eum in monumento quod erat excisum de petra et advolvit lapidem ad ostium monumenti
<Mark.15.47> Maria autem Magdalene et Maria Ioseph aspiciebant ubi poneretur
<Mark.16.1> et cum transisset sabbatum Maria Magdalene et Maria Iacobi et Salome emerunt aromata ut venientes unguerent eum
<Mark.16.2> et valde mane una sabbatorum veniunt ad monumentum orto iam sole
<Mark.16.3> et dicebant ad invicem quis revolvet nobis lapidem ab ostio monumenti
<Mark.16.4> et respicientes vident revolutum lapidem erat quippe magnus valde
<Mark.16.5> et introeuntes in monumento viderunt iuvenem sedentem in dextris coopertum stola candida et obstipuerunt
<Mark.16.6> qui dicit illis nolite expavescere Iesum quaeritis Nazarenum crucifixum surrexit non est hic ecce locus ubi posuerunt eum
<Mark.16.7> sed ite et dicite discipulis eius et Petro quia praecedit vos in Galilaeam ibi eum videbitis sicut dixit vobis
<Mark.16.8> at illae exeuntes fugerunt de monumento invaserat enim eas tremor et pavor et nemini quicquam dixerunt timebant enim
<Mark.16.9> surgens autem mane prima sabbati apparuit primo Mariae Magdalenae de qua eiecerat septem daemonia
<Mark.16.10> illa vadens nuntiavit his qui cum eo fuerant lugentibus et flentibus
<Mark.16.11> et illi audientes quia viveret et visus esset ab ea non crediderunt
<Mark.16.12> post haec autem duobus ex eis ambulantibus ostensus est in alia effigie euntibus in villam
<Mark.16.13> et illi euntes nuntiaverunt ceteris nec illis crediderunt
<Mark.16.14> novissime recumbentibus illis undecim apparuit et exprobravit incredulitatem illorum et duritiam cordis quia his qui viderant eum resurrexisse non crediderant
<Mark.16.15> et dixit eis euntes in mundum universum praedicate evangelium omni creaturae
<Mark.16.16> qui crediderit et baptizatus fuerit salvus erit qui vero non crediderit condemnabitur
<Mark.16.17> signa autem eos qui crediderint haec sequentur in nomine meo daemonia eicient linguis loquentur novis
<Mark.16.18> serpentes tollent et si mortiferum quid biberint non eos nocebit super aegrotos manus inponent et bene habebunt
<Mark.16.19> et Dominus quidem postquam locutus est eis adsumptus est in caelum et sedit a dextris Dei
<Mark.16.20> illi autem profecti praedicaverunt ubique Domino cooperante et sermonem confirmante sequentibus signis
<Luke.1.1> quoniam quidem multi conati sunt ordinare narrationem quae in nobis conpletae sunt rerum
<Luke.1.2> sicut tradiderunt nobis qui ab initio ipsi viderunt et ministri fuerunt sermonis
<Luke.1.3> visum est et mihi adsecuto a principio omnibus diligenter ex ordine tibi scribere optime Theophile
<Luke.1.4> ut cognoscas eorum verborum de quibus eruditus es veritatem
<Luke.1.5> fuit in diebus Herodis regis Iudaeae sacerdos quidam nomine Zaccharias de vice Abia et uxor illi de filiabus Aaron et nomen eius Elisabeth
<Luke.1.6> erant autem iusti ambo ante Deum incedentes in omnibus mandatis et iustificationibus Domini sine querella
<Luke.1.7> et non erat illis filius eo quod esset Elisabeth sterilis et ambo processissent in diebus suis
<Luke.1.8> factum est autem cum sacerdotio fungeretur in ordine vicis suae ante Deum
<Luke.1.9> secundum consuetudinem sacerdotii sorte exiit ut incensum poneret ingressus in templum Domini
<Luke.1.10> et omnis multitudo erat populi orans foris hora incensi
<Luke.1.11> apparuit autem illi angelus Domini stans a dextris altaris incensi
<Luke.1.12> et Zaccharias turbatus est videns et timor inruit super eum
<Luke.1.13> ait autem ad illum angelus ne timeas Zaccharia quoniam exaudita est deprecatio tua et uxor tua Elisabeth pariet tibi filium et vocabis nomen eius Iohannem
<Luke.1.14> et erit gaudium tibi et exultatio et multi in nativitate eius gaudebunt
<Luke.1.15> erit enim magnus coram Domino et vinum et sicera non bibet et Spiritu Sancto replebitur adhuc ex utero matris suae
<Luke.1.16> et multos filiorum Israhel convertet ad Dominum Deum ipsorum
<Luke.1.17> et ipse praecedet ante illum in spiritu et virtute Heliae ut convertat corda patrum in filios et incredibiles ad prudentiam iustorum parare Domino plebem perfectam
<Luke.1.18> et dixit Zaccharias ad angelum unde hoc sciam ego enim sum senex et uxor mea processit in diebus suis
<Luke.1.19> et respondens angelus dixit ei ego sum Gabrihel qui adsto ante Deum et missus sum loqui ad te et haec tibi evangelizare
<Luke.1.20> et ecce eris tacens et non poteris loqui usque in diem quo haec fiant pro eo quod non credidisti verbis meis quae implebuntur in tempore suo
<Luke.1.21> et erat plebs expectans Zacchariam et mirabantur quod tardaret ipse in templo
<Luke.1.22> egressus autem non poterat loqui ad illos et cognoverunt quod visionem vidisset in templo et ipse erat innuens illis et permansit mutus
<Luke.1.23> et factum est ut impleti sunt dies officii eius abiit in domum suam
<Luke.1.24> post hos autem dies concepit Elisabeth uxor eius et occultabat se mensibus quinque dicens
<Luke.1.25> quia sic mihi fecit Dominus in diebus quibus respexit auferre obprobrium meum inter homines
<Luke.1.26> in mense autem sexto missus est angelus Gabrihel a Deo in civitatem Galilaeae cui nomen Nazareth
<Luke.1.27> ad virginem desponsatam viro cui nomen erat Ioseph de domo David et nomen virginis Maria
<Luke.1.28> et ingressus angelus ad eam dixit have gratia plena Dominus tecum benedicta tu in mulieribus
<Luke.1.29> quae cum vidisset turbata est in sermone eius et cogitabat qualis esset ista salutatio
<Luke.1.30> et ait angelus ei ne timeas Maria invenisti enim gratiam apud Deum
<Luke.1.31> ecce concipies in utero et paries filium et vocabis nomen eius Iesum
<Luke.1.32> hic erit magnus et Filius Altissimi vocabitur et dabit illi Dominus Deus sedem David patris eius
<Luke.1.33> et regnabit in domo Iacob in aeternum et regni eius non erit finis
<Luke.1.34> dixit autem Maria ad angelum quomodo fiet istud quoniam virum non cognosco
<Luke.1.35> et respondens angelus dixit ei Spiritus Sanctus superveniet in te et virtus Altissimi obumbrabit tibi ideoque et quod nascetur sanctum vocabitur Filius Dei
<Luke.1.36> et ecce Elisabeth cognata tua et ipsa concepit filium in senecta sua et hic mensis est sextus illi quae vocatur sterilis
<Luke.1.37> quia non erit inpossibile apud Deum omne verbum
<Luke.1.38> dixit autem Maria ecce ancilla Domini fiat mihi secundum verbum tuum et discessit ab illa angelus
<Luke.1.39> exsurgens autem Maria in diebus illis abiit in montana cum festinatione in civitatem Iuda
<Luke.1.40> et intravit in domum Zacchariae et salutavit Elisabeth
<Luke.1.41> et factum est ut audivit salutationem Mariae Elisabeth exultavit infans in utero eius et repleta est Spiritu Sancto Elisabeth
<Luke.1.42> et exclamavit voce magna et dixit benedicta tu inter mulieres et benedictus fructus ventris tui
<Luke.1.43> et unde hoc mihi ut veniat mater Domini mei ad me
<Luke.1.44> ecce enim ut facta est vox salutationis tuae in auribus meis exultavit in gaudio infans in utero meo
<Luke.1.45> et beata quae credidit quoniam perficientur ea quae dicta sunt ei a Domino
<Luke.1.46> et ait Maria magnificat anima mea Dominum
<Luke.1.47> et exultavit spiritus meus in Deo salutari meo
<Luke.1.48> quia respexit humilitatem ancillae suae ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes
<Luke.1.49> quia fecit mihi magna qui potens est et sanctum nomen eius
<Luke.1.50> et misericordia eius in progenies et progenies timentibus eum
<Luke.1.51> fecit potentiam in brachio suo dispersit superbos mente cordis sui
<Luke.1.52> deposuit potentes de sede et exaltavit humiles
<Luke.1.53> esurientes implevit bonis et divites dimisit inanes
<Luke.1.54> suscepit Israhel puerum suum memorari misericordiae
<Luke.1.55> sicut locutus est ad patres nostros Abraham et semini eius in saecula
<Luke.1.56> mansit autem Maria cum illa quasi mensibus tribus et reversa est in domum suam
<Luke.1.57> Elisabeth autem impletum est tempus pariendi et peperit filium
<Luke.1.58> et audierunt vicini et cognati eius quia magnificavit Dominus misericordiam suam cum illa et congratulabantur ei
<Luke.1.59> et factum est in die octavo venerunt circumcidere puerum et vocabant eum nomine patris eius Zacchariam
<Luke.1.60> et respondens mater eius dixit nequaquam sed vocabitur Iohannes
<Luke.1.61> et dixerunt ad illam quia nemo est in cognatione tua qui vocetur hoc nomine
<Luke.1.62> innuebant autem patri eius quem vellet vocari eum
<Luke.1.63> et postulans pugillarem scripsit dicens Iohannes est nomen eius et mirati sunt universi
<Luke.1.64> apertum est autem ilico os eius et lingua eius et loquebatur benedicens Deum
<Luke.1.65> et factus est timor super omnes vicinos eorum et super omnia montana Iudaeae divulgabantur omnia verba haec
<Luke.1.66> et posuerunt omnes qui audierant in corde suo dicentes quid putas puer iste erit etenim manus Domini erat cum illo
<Luke.1.67> et Zaccharias pater eius impletus est Spiritu Sancto et prophetavit dicens
<Luke.1.68> benedictus Deus Israhel quia visitavit et fecit redemptionem plebi suae
<Luke.1.69> et erexit cornu salutis nobis in domo David pueri sui
<Luke.1.70> sicut locutus est per os sanctorum qui a saeculo sunt prophetarum eius
<Luke.1.71> salutem ex inimicis nostris et de manu omnium qui oderunt nos
<Luke.1.72> ad faciendam misericordiam cum patribus nostris et memorari testamenti sui sancti
<Luke.1.73> iusiurandum quod iuravit ad Abraham patrem nostrum
<Luke.1.74> daturum se nobis ut sine timore de manu inimicorum nostrorum liberati serviamus illi
<Luke.1.75> in sanctitate et iustitia coram ipso omnibus diebus nostris
<Luke.1.76> et tu puer propheta Altissimi vocaberis praeibis enim ante faciem Domini parare vias eius
<Luke.1.77> ad dandam scientiam salutis plebi eius in remissionem peccatorum eorum
<Luke.1.78> per viscera misericordiae Dei nostri in quibus visitavit nos oriens ex alto
<Luke.1.79> inluminare his qui in tenebris et in umbra mortis sedent ad dirigendos pedes nostros in viam pacis
<Luke.1.80> puer autem crescebat et confortabatur spiritu et erat in deserto usque in diem ostensionis suae ad Israhel
<Luke.2.1> factum est autem in diebus illis exiit edictum a Caesare Augusto ut describeretur universus orbis
<Luke.2.2> haec descriptio prima facta est praeside Syriae Cyrino
<Luke.2.3> et ibant omnes ut profiterentur singuli in suam civitatem
<Luke.2.4> ascendit autem et Ioseph a Galilaea de civitate Nazareth in Iudaeam civitatem David quae vocatur Bethleem eo quod esset de domo et familia David
<Luke.2.5> ut profiteretur cum Maria desponsata sibi uxore praegnate
<Luke.2.6> factum est autem cum essent ibi impleti sunt dies ut pareret
<Luke.2.7> et peperit filium suum primogenitum et pannis eum involvit et reclinavit eum in praesepio quia non erat eis locus in diversorio
<Luke.2.8> et pastores erant in regione eadem vigilantes et custodientes vigilias noctis supra gregem suum
<Luke.2.9> et ecce angelus Domini stetit iuxta illos et claritas Dei circumfulsit illos et timuerunt timore magno
<Luke.2.10> et dixit illis angelus nolite timere ecce enim evangelizo vobis gaudium magnum quod erit omni populo
<Luke.2.11> quia natus est vobis hodie salvator qui est Christus Dominus in civitate David
<Luke.2.12> et hoc vobis signum invenietis infantem pannis involutum et positum in praesepio
<Luke.2.13> et subito facta est cum angelo multitudo militiae caelestis laudantium Deum et dicentium
<Luke.2.14> gloria in altissimis Deo et in terra pax in hominibus bonae voluntatis
<Luke.2.15> et factum est ut discesserunt ab eis angeli in caelum pastores loquebantur ad invicem transeamus usque Bethleem et videamus hoc verbum quod factum est quod fecit Dominus et ostendit nobis
<Luke.2.16> et venerunt festinantes et invenerunt Mariam et Ioseph et infantem positum in praesepio
<Luke.2.17> videntes autem cognoverunt de verbo quod dictum erat illis de puero hoc
<Luke.2.18> et omnes qui audierunt mirati sunt et de his quae dicta erant a pastoribus ad ipsos
<Luke.2.19> Maria autem conservabat omnia verba haec conferens in corde suo
<Luke.2.20> et reversi sunt pastores glorificantes et laudantes Deum in omnibus quae audierant et viderant sicut dictum est ad illos
<Luke.2.21> et postquam consummati sunt dies octo ut circumcideretur vocatum est nomen eius Iesus quod vocatum est ab angelo priusquam in utero conciperetur
<Luke.2.22> et postquam impleti sunt dies purgationis eius secundum legem Mosi tulerunt illum in Hierusalem ut sisterent eum Domino
<Luke.2.23> sicut scriptum est in lege Domini quia omne masculinum adaperiens vulvam sanctum Domino vocabitur
<Luke.2.24> et ut darent hostiam secundum quod dictum est in lege Domini par turturum aut duos pullos columbarum
<Luke.2.25> et ecce homo erat in Hierusalem cui nomen Symeon et homo iste iustus et timoratus expectans consolationem Israhel et Spiritus Sanctus erat in eo
<Luke.2.26> et responsum acceperat ab Spiritu Sancto non visurum se mortem nisi prius videret Christum Domini
<Luke.2.27> et venit in Spiritu in templum et cum inducerent puerum Iesum parentes eius ut facerent secundum consuetudinem legis pro eo
<Luke.2.28> et ipse accepit eum in ulnas suas et benedixit Deum et dixit
<Luke.2.29> nunc dimittis servum tuum Domine secundum verbum tuum in pace
<Luke.2.30> quia viderunt oculi mei salutare tuum
<Luke.2.31> quod parasti ante faciem omnium populorum
<Luke.2.32> lumen ad revelationem gentium et gloriam plebis tuae Israhel
<Luke.2.33> et erat pater eius et mater mirantes super his quae dicebantur de illo
<Luke.2.34> et benedixit illis Symeon et dixit ad Mariam matrem eius ecce positus est hic in ruinam et resurrectionem multorum in Israhel et in signum cui contradicetur
<Luke.2.35> et tuam ipsius animam pertransiet gladius ut revelentur ex multis cordibus cogitationes
<Luke.2.36> et erat Anna prophetissa filia Phanuhel de tribu Aser haec processerat in diebus multis et vixerat cum viro suo annis septem a virginitate sua
<Luke.2.37> et haec vidua usque ad annos octoginta quattuor quae non discedebat de templo ieiuniis et obsecrationibus serviens nocte ac die
<Luke.2.38> et haec ipsa hora superveniens confitebatur Domino et loquebatur de illo omnibus qui expectabant redemptionem Hierusalem
<Luke.2.39> et ut perfecerunt omnia secundum legem Domini reversi sunt in Galilaeam in civitatem suam Nazareth
<Luke.2.40> puer autem crescebat et confortabatur plenus sapientia et gratia Dei erat in illo
<Luke.2.41> et ibant parentes eius per omnes annos in Hierusalem in die sollemni paschae
<Luke.2.42> et cum factus esset annorum duodecim ascendentibus illis in Hierosolymam secundum consuetudinem diei festi
<Luke.2.43> consummatisque diebus cum redirent remansit puer Iesus in Hierusalem et non cognoverunt parentes eius
<Luke.2.44> existimantes autem illum esse in comitatu venerunt iter diei et requirebant eum inter cognatos et notos
<Luke.2.45> et non invenientes regressi sunt in Hierusalem requirentes eum
<Luke.2.46> et factum est post triduum invenerunt illum in templo sedentem in medio doctorum audientem illos et interrogantem
<Luke.2.47> stupebant autem omnes qui eum audiebant super prudentia et responsis eius
<Luke.2.48> et videntes admirati sunt et dixit mater eius ad illum fili quid fecisti nobis sic ecce pater tuus et ego dolentes quaerebamus te
<Luke.2.49> et ait ad illos quid est quod me quaerebatis nesciebatis quia in his quae Patris mei sunt oportet me esse
<Luke.2.50> et ipsi non intellexerunt verbum quod locutus est ad illos
<Luke.2.51> et descendit cum eis et venit Nazareth et erat subditus illis et mater eius conservabat omnia verba haec in corde suo
<Luke.2.52> et Iesus proficiebat sapientia aetate et gratia apud Deum et homines
<Luke.3.1> anno autem quintodecimo imperii Tiberii Caesaris procurante Pontio Pilato Iudaeam tetrarcha autem Galilaeae Herode Philippo autem fratre eius tetrarcha Itureae et Trachonitidis regionis et Lysania Abilinae tetrarcha
<Luke.3.2> sub principibus sacerdotum Anna et Caiapha factum est verbum Dei super Iohannem Zacchariae filium in deserto
<Luke.3.3> et venit in omnem regionem Iordanis praedicans baptismum paenitentiae in remissionem peccatorum
<Luke.3.4> sicut scriptum est in libro sermonum Esaiae prophetae vox clamantis in deserto parate viam Domini rectas facite semitas eius
<Luke.3.5> omnis vallis implebitur et omnis mons et collis humiliabitur et erunt prava in directa et aspera in vias planas
<Luke.3.6> et videbit omnis caro salutare Dei
<Luke.3.7> dicebat ergo ad turbas quae exiebant ut baptizarentur ab ipso genimina viperarum quis ostendit vobis fugere a ventura ira
<Luke.3.8> facite ergo fructus dignos paenitentiae et ne coeperitis dicere patrem habemus Abraham dico enim vobis quia potest Deus de lapidibus istis suscitare filios Abrahae
<Luke.3.9> iam enim securis ad radicem arborum posita est omnis ergo arbor non faciens fructum exciditur et in ignem mittitur
<Luke.3.10> et interrogabant eum turbae dicentes quid ergo faciemus
<Luke.3.11> respondens autem dicebat illis qui habet duas tunicas det non habenti et qui habet escas similiter faciat
<Luke.3.12> venerunt autem et publicani ut baptizarentur et dixerunt ad illum magister quid faciemus
<Luke.3.13> at ille dixit ad eos nihil amplius quam quod constitutum est vobis faciatis
<Luke.3.14> interrogabant autem eum et milites dicentes quid faciemus et nos et ait illis neminem concutiatis neque calumniam faciatis et contenti estote stipendiis vestris
<Luke.3.15> existimante autem populo et cogitantibus omnibus in cordibus suis de Iohanne ne forte ipse esset Christus
<Luke.3.16> respondit Iohannes dicens omnibus ego quidem aqua baptizo vos venit autem fortior me cuius non sum dignus solvere corrigiam calciamentorum eius ipse vos baptizabit in Spiritu Sancto et igni
<Luke.3.17> cuius ventilabrum in manu eius et purgabit aream suam et congregabit triticum in horreum suum paleas autem conburet igni inextinguibili
<Luke.3.18> multa quidem et alia exhortans evangelizabat populum
<Luke.3.19> Herodes autem tetrarcha cum corriperetur ab illo de Herodiade uxore fratris sui et de omnibus malis quae fecit Herodes
<Luke.3.20> adiecit et hoc supra omnia et inclusit Iohannem in carcere
<Luke.3.21> factum est autem cum baptizaretur omnis populus et Iesu baptizato et orante apertum est caelum
<Luke.3.22> et descendit Spiritus Sanctus corporali specie sicut columba in ipsum et vox de caelo facta est tu es Filius meus dilectus in te conplacuit mihi
<Luke.3.23> et ipse Iesus erat incipiens quasi annorum triginta ut putabatur filius Ioseph qui fuit Heli
<Luke.3.24> qui fuit Matthat qui fuit Levi qui fuit Melchi qui fuit Iannae qui fuit Ioseph
<Luke.3.25> qui fuit Matthathiae qui fuit Amos qui fuit Naum qui fuit Esli qui fuit Naggae
<Luke.3.26> qui fuit Maath qui fuit Matthathiae qui fuit Semei qui fuit Iosech qui fuit Ioda
<Luke.3.27> qui fuit Iohanna qui fuit Resa qui fuit Zorobabel qui fuit Salathihel qui fuit Neri
<Luke.3.28> qui fuit Melchi qui fuit Addi qui fuit Cosam qui fuit Helmadam qui fuit Her
<Luke.3.29> qui fuit Iesu qui fuit Eliezer qui fuit Iorim qui fuit Matthat qui fuit Levi
<Luke.3.30> qui fuit Symeon qui fuit Iuda qui fuit Ioseph qui fuit Iona qui fuit Eliachim
<Luke.3.31> qui fuit Melea qui fuit Menna qui fuit Matthata qui fuit Nathan qui fuit David
<Luke.3.32> qui fuit Iesse qui fuit Obed qui fuit Booz qui fuit Salmon qui fuit Naasson
<Luke.3.33> qui fuit Aminadab qui fuit Aram qui fuit Esrom qui fuit Phares qui fuit Iudae
<Luke.3.34> qui fuit Iacob qui fuit Isaac qui fuit Abraham qui fuit Thare qui fuit Nachor
<Luke.3.35> qui fuit Seruch qui fuit Ragau qui fuit Phalec qui fuit Eber qui fuit Sale
<Luke.3.36> qui fuit Cainan qui fuit Arfaxat qui fuit Sem qui fuit Noe qui fuit Lamech
<Luke.3.37> qui fuit Mathusalae qui fuit Enoch qui fuit Iared qui fuit Malelehel qui fuit Cainan
<Luke.3.38> qui fuit Enos qui fuit Seth qui fuit Adam qui fuit Dei
<Luke.4.1> Iesus autem plenus Spiritu Sancto regressus est ab Iordane et agebatur in Spiritu in desertum
<Luke.4.2> diebus quadraginta et temptabatur a diabolo et nihil manducavit in diebus illis et consummatis illis esuriit
<Luke.4.3> dixit autem illi diabolus si Filius Dei es dic lapidi huic ut panis fiat
<Luke.4.4> et respondit ad illum Iesus scriptum est quia non in pane solo vivet homo sed in omni verbo Dei
<Luke.4.5> et duxit illum diabolus et ostendit illi omnia regna orbis terrae in momento temporis
<Luke.4.6> et ait ei tibi dabo potestatem hanc universam et gloriam illorum quia mihi tradita sunt et cui volo do illa
<Luke.4.7> tu ergo si adoraveris coram me erunt tua omnia
<Luke.4.8> et respondens Iesus dixit illi scriptum est Dominum Deum tuum adorabis et illi soli servies
<Luke.4.9> et duxit illum in Hierusalem et statuit eum supra pinnam templi et dixit illi si Filius Dei es mitte te hinc deorsum
<Luke.4.10> scriptum est enim quod angelis suis mandabit de te ut conservent te
<Luke.4.11> et quia in manibus tollent te ne forte offendas ad lapidem pedem tuum
<Luke.4.12> et respondens Iesus ait illi dictum est non temptabis Dominum Deum tuum
<Luke.4.13> et consummata omni temptatione diabolus recessit ab illo usque ad tempus
<Luke.4.14> et regressus est Iesus in virtute Spiritus in Galilaeam et fama exiit per universam regionem de illo
<Luke.4.15> et ipse docebat in synagogis eorum et magnificabatur ab omnibus
<Luke.4.16> et venit Nazareth ubi erat nutritus et intravit secundum consuetudinem suam die sabbati in synagogam et surrexit legere
<Luke.4.17> et traditus est illi liber prophetae Esaiae et ut revolvit librum invenit locum ubi scriptum erat
<Luke.4.18> Spiritus Domini super me propter quod unxit me evangelizare pauperibus misit me
<Luke.4.19> praedicare captivis remissionem et caecis visum dimittere confractos in remissionem praedicare annum Domini acceptum et diem retributionis
<Luke.4.20> et cum plicuisset librum reddidit ministro et sedit et omnium in synagoga oculi erant intendentes in eum
<Luke.4.21> coepit autem dicere ad illos quia hodie impleta est haec scriptura in auribus vestris
<Luke.4.22> et omnes testimonium illi dabant et mirabantur in verbis gratiae quae procedebant de ore ipsius et dicebant nonne hic filius est Ioseph
<Luke.4.23> et ait illis utique dicetis mihi hanc similitudinem medice cura te ipsum quanta audivimus facta in Capharnaum fac et hic in patria tua
<Luke.4.24> ait autem amen dico vobis quia nemo propheta acceptus est in patria sua
<Luke.4.25> in veritate dico vobis multae viduae erant in diebus Heliae in Israhel quando clusum est caelum annis tribus et mensibus sex cum facta est fames magna in omni terra
<Luke.4.26> et ad nullam illarum missus est Helias nisi in Sareptha Sidoniae ad mulierem viduam
<Luke.4.27> et multi leprosi erant in Israhel sub Heliseo propheta et nemo eorum mundatus est nisi Neman Syrus
<Luke.4.28> et repleti sunt omnes in synagoga ira haec audientes
<Luke.4.29> et surrexerunt et eiecerunt illum extra civitatem et duxerunt illum usque ad supercilium montis supra quem civitas illorum erat aedificata ut praecipitarent eum
<Luke.4.30> ipse autem transiens per medium illorum ibat
<Luke.4.31> et descendit in Capharnaum civitatem Galilaeae ibique docebat illos sabbatis
<Luke.4.32> et stupebant in doctrina eius quia in potestate erat sermo ipsius
<Luke.4.33> et in synagoga erat homo habens daemonium inmundum et exclamavit voce magna
<Luke.4.34> dicens sine quid nobis et tibi Iesu Nazarene venisti perdere nos scio te qui sis Sanctus Dei
<Luke.4.35> et increpavit illi Iesus dicens obmutesce et exi ab illo et cum proiecisset illum daemonium in medium exiit ab illo nihilque illum nocuit
<Luke.4.36> et factus est pavor in omnibus et conloquebantur ad invicem dicentes quod est hoc verbum quia in potestate et virtute imperat inmundis spiritibus et exeunt
<Luke.4.37> et divulgabatur fama de illo in omnem locum regionis
<Luke.4.38> surgens autem de synagoga introivit in domum Simonis socrus autem Simonis tenebatur magnis febribus et rogaverunt illum pro ea
<Luke.4.39> et stans super illam imperavit febri et dimisit illam et continuo surgens ministrabat illis
<Luke.4.40> cum sol autem occidisset omnes qui habebant infirmos variis languoribus ducebant illos ad eum at ille singulis manus inponens curabat eos
<Luke.4.41> exiebant autem etiam daemonia a multis clamantia et dicentia quia tu es Filius Dei et increpans non sinebat ea loqui quia sciebant ipsum esse Christum
<Luke.4.42> facta autem die egressus ibat in desertum locum et turbae requirebant eum et venerunt usque ad ipsum et detinebant illum ne discederet ab eis
<Luke.4.43> quibus ille ait quia et aliis civitatibus oportet me evangelizare regnum Dei quia ideo missus sum
<Luke.4.44> et erat praedicans in synagogis Galilaeae
<Luke.5.1> factum est autem cum turbae inruerent in eum ut audirent verbum Dei et ipse stabat secus stagnum Gennesareth
<Luke.5.2> et vidit duas naves stantes secus stagnum piscatores autem descenderant et lavabant retia
<Luke.5.3> ascendens autem in unam navem quae erat Simonis rogavit eum a terra reducere pusillum et sedens docebat de navicula turbas
<Luke.5.4> ut cessavit autem loqui dixit ad Simonem duc in altum et laxate retia vestra in capturam
<Luke.5.5> et respondens Simon dixit illi praeceptor per totam noctem laborantes nihil cepimus in verbo autem tuo laxabo rete
<Luke.5.6> et cum hoc fecissent concluserunt piscium multitudinem copiosam rumpebatur autem rete eorum
<Luke.5.7> et annuerunt sociis qui erant in alia navi ut venirent et adiuvarent eos et venerunt et impleverunt ambas naviculas ita ut mergerentur
<Luke.5.8> quod cum videret Simon Petrus procidit ad genua Iesu dicens exi a me quia homo peccator sum Domine
<Luke.5.9> stupor enim circumdederat eum et omnes qui cum illo erant in captura piscium quam ceperant
<Luke.5.10> similiter autem Iacobum et Iohannem filios Zebedaei qui erant socii Simonis et ait ad Simonem Iesus noli timere ex hoc iam homines eris capiens
<Luke.5.11> et subductis ad terram navibus relictis omnibus secuti sunt illum
<Luke.5.12> et factum est cum esset in una civitatum et ecce vir plenus lepra et videns Iesum et procidens in faciem rogavit eum dicens Domine si vis potes me mundare
<Luke.5.13> et extendens manum tetigit illum dicens volo mundare et confestim lepra discessit ab illo
<Luke.5.14> et ipse praecepit illi ut nemini diceret sed vade ostende te sacerdoti et offer pro emundatione tua sicut praecepit Moses in testimonium illis
<Luke.5.15> perambulabat autem magis sermo de illo et conveniebant turbae multae ut audirent et curarentur ab infirmitatibus suis
<Luke.5.16> ipse autem secedebat in deserto et orabat
<Luke.5.17> et factum est in una dierum et ipse sedebat docens et erant Pharisaei sedentes et legis doctores qui venerant ex omni castello Galilaeae et Iudaeae et Hierusalem et virtus erat Domini ad sanandum eos
<Luke.5.18> et ecce viri portantes in lecto hominem qui erat paralyticus et quaerebant eum inferre et ponere ante eum
<Luke.5.19> et non invenientes qua parte illum inferrent prae turba ascenderunt supra tectum per tegulas submiserunt illum cum lecto in medium ante Iesum
<Luke.5.20> quorum fidem ut vidit dixit homo remittuntur tibi peccata tua
<Luke.5.21> et coeperunt cogitare scribae et Pharisaei dicentes quis est hic qui loquitur blasphemias quis potest dimittere peccata nisi solus Deus
<Luke.5.22> ut cognovit autem Iesus cogitationes eorum respondens dixit ad illos quid cogitatis in cordibus vestris
<Luke.5.23> quid est facilius dicere dimittuntur tibi peccata an dicere surge et ambula
<Luke.5.24> ut autem sciatis quia Filius hominis potestatem habet in terra dimittere peccata ait paralytico tibi dico surge tolle lectum tuum et vade in domum tuam
<Luke.5.25> et confestim surgens coram illis tulit in quo iacebat et abiit in domum suam magnificans Deum
<Luke.5.26> et stupor adprehendit omnes et magnificabant Deum et repleti sunt timore dicentes quia vidimus mirabilia hodie
<Luke.5.27> et post haec exiit et vidit publicanum nomine Levi sedentem ad teloneum et ait illi sequere me
<Luke.5.28> et relictis omnibus surgens secutus est eum
<Luke.5.29> et fecit ei convivium magnum Levi in domo sua et erat turba multa publicanorum et aliorum qui cum illis erant discumbentes
<Luke.5.30> et murmurabant Pharisaei et scribae eorum dicentes ad discipulos eius quare cum publicanis et peccatoribus manducatis et bibitis
<Luke.5.31> et respondens Iesus dixit ad illos non egent qui sani sunt medico sed qui male habent
<Luke.5.32> non veni vocare iustos sed peccatores in paenitentiam
<Luke.5.33> at illi dixerunt ad eum quare discipuli Iohannis ieiunant frequenter et obsecrationes faciunt similiter et Pharisaeorum tui autem edunt et bibunt
<Luke.5.34> quibus ipse ait numquid potestis filios sponsi dum cum illis est sponsus facere ieiunare
<Luke.5.35> venient autem dies et cum ablatus fuerit ab illis sponsus tunc ieiunabunt in illis diebus
<Luke.5.36> dicebat autem et similitudinem ad illos quia nemo commissuram a vestimento novo inmittit in vestimentum vetus alioquin et novum rumpit et veteri non convenit commissura a novo
<Luke.5.37> et nemo mittit vinum novum in utres veteres alioquin rumpet vinum novum utres et ipsum effundetur et utres peribunt
<Luke.5.38> sed vinum novum in utres novos mittendum est et utraque conservantur
<Luke.5.39> et nemo bibens vetus statim vult novum dicit enim vetus melius est
<Luke.6.1> factum est autem in sabbato secundoprimo cum transiret per sata vellebant discipuli eius spicas et manducabant confricantes manibus
<Luke.6.2> quidam autem Pharisaeorum dicebant illis quid facitis quod non licet in sabbatis
<Luke.6.3> et respondens Iesus ad eos dixit nec hoc legistis quod fecit David cum esurisset ipse et qui cum eo erant
<Luke.6.4> quomodo intravit in domum Dei et panes propositionis sumpsit et manducavit et dedit his qui cum ipso erant quos non licet manducare nisi tantum sacerdotibus
<Luke.6.5> et dicebat illis quia dominus est Filius hominis etiam sabbati
<Luke.6.6> factum est autem et in alio sabbato ut intraret in synagogam et doceret et erat ibi homo et manus eius dextra erat arida
<Luke.6.7> observabant autem scribae et Pharisaei si in sabbato curaret ut invenirent accusare illum
<Luke.6.8> ipse vero sciebat cogitationes eorum et ait homini qui habebat manum aridam surge et sta in medium et surgens stetit
<Luke.6.9> ait autem ad illos Iesus interrogo vos si licet sabbato bene facere an male animam salvam facere an perdere
<Luke.6.10> et circumspectis omnibus dixit homini extende manum tuam et extendit et restituta est manus eius
<Luke.6.11> ipsi autem repleti sunt insipientia et conloquebantur ad invicem quidnam facerent Iesu
<Luke.6.12> factum est autem in illis diebus exiit in montem orare et erat pernoctans in oratione Dei
<Luke.6.13> et cum dies factus esset vocavit discipulos suos et elegit duodecim ex ipsis quos et apostolos nominavit
<Luke.6.14> Simonem quem cognominavit Petrum et Andream fratrem eius Iacobum et Iohannem Philippum et Bartholomeum
<Luke.6.15> Mattheum et Thomam Iacobum Alphei et Simonem qui vocatur Zelotes
<Luke.6.16> Iudam Iacobi et Iudam Scarioth qui fuit proditor
<Luke.6.17> et descendens cum illis stetit in loco campestri et turba discipulorum eius et multitudo copiosa plebis ab omni Iudaea et Hierusalem et maritimae Tyri et Sidonis
<Luke.6.18> qui venerunt ut audirent eum et sanarentur a languoribus suis et qui vexabantur ab spiritibus inmundis curabantur
<Luke.6.19> et omnis turba quaerebant eum tangere quia virtus de illo exiebat et sanabat omnes
<Luke.6.20> et ipse elevatis oculis in discipulos suos dicebat beati pauperes quia vestrum est regnum Dei
<Luke.6.21> beati qui nunc esuritis quia saturabimini beati qui nunc fletis quia ridebitis
<Luke.6.22> beati eritis cum vos oderint homines et cum separaverint vos et exprobraverint et eiecerint nomen vestrum tamquam malum propter Filium hominis
<Luke.6.23> gaudete in illa die et exultate ecce enim merces vestra multa in caelo secundum haec enim faciebant prophetis patres eorum
<Luke.6.24> verumtamen vae vobis divitibus quia habetis consolationem vestram
<Luke.6.25> vae vobis qui saturati estis quia esurietis vae vobis qui ridetis nunc quia lugebitis et flebitis
<Luke.6.26> vae cum bene vobis dixerint omnes homines secundum haec faciebant prophetis patres eorum
<Luke.6.27> sed vobis dico qui auditis diligite inimicos vestros benefacite his qui vos oderunt
<Luke.6.28> benedicite maledicentibus vobis orate pro calumniantibus vos
<Luke.6.29> ei qui te percutit in maxillam praebe et alteram et ab eo qui aufert tibi vestimentum etiam tunicam noli prohibere
<Luke.6.30> omni autem petenti te tribue et qui aufert quae tua sunt ne repetas
<Luke.6.31> et prout vultis ut faciant vobis homines et vos facite illis similiter
<Luke.6.32> et si diligitis eos qui vos diligunt quae vobis est gratia nam et peccatores diligentes se diligunt
<Luke.6.33> et si benefeceritis his qui vobis benefaciunt quae vobis est gratia siquidem et peccatores hoc faciunt
<Luke.6.34> et si mutuum dederitis his a quibus speratis recipere quae gratia est vobis nam et peccatores peccatoribus fenerantur ut recipiant aequalia
<Luke.6.35> verumtamen diligite inimicos vestros et benefacite et mutuum date nihil desperantes et erit merces vestra multa et eritis filii Altissimi quia ipse benignus est super ingratos et malos
<Luke.6.36> estote ergo misericordes sicut et Pater vester misericors est
<Luke.6.37> nolite iudicare et non iudicabimini nolite condemnare et non condemnabimini dimittite et dimittemini
<Luke.6.38> date et dabitur vobis mensuram bonam confersam et coagitatam et supereffluentem dabunt in sinum vestrum eadem quippe mensura qua mensi fueritis remetietur vobis
<Luke.6.39> dicebat autem illis et similitudinem numquid potest caecus caecum ducere nonne ambo in foveam cadent
<Luke.6.40> non est discipulus super magistrum perfectus autem omnis erit sicut magister eius
<Luke.6.41> quid autem vides festucam in oculo fratris tui trabem autem quae in oculo tuo est non consideras
<Luke.6.42> et quomodo potes dicere fratri tuo frater sine eiciam festucam de oculo tuo ipse in oculo tuo trabem non videns hypocrita eice primum trabem de oculo tuo et tunc perspicies ut educas festucam de oculo fratris tui
<Luke.6.43> non est enim arbor bona quae facit fructus malos neque arbor mala faciens fructum bonum
<Luke.6.44> unaquaeque enim arbor de fructu suo cognoscitur neque enim de spinis colligunt ficus neque de rubo vindemiant uvam
<Luke.6.45> bonus homo de bono thesauro cordis sui profert bonum et malus homo de malo profert malum ex abundantia enim cordis os loquitur
<Luke.6.46> quid autem vocatis me Domine Domine et non facitis quae dico
<Luke.6.47> omnis qui venit ad me et audit sermones meos et facit eos ostendam vobis cui similis est
<Luke.6.48> similis est homini aedificanti domum qui fodit in altum et posuit fundamenta supra petram inundatione autem facta inlisum est flumen domui illi et non potuit eam movere fundata enim erat supra petram
<Luke.6.49> qui autem audivit et non fecit similis est homini aedificanti domum suam supra terram sine fundamento in quam inlisus est fluvius et continuo concidit et facta est ruina domus illius magna
<Luke.7.1> cum autem implesset omnia verba sua in aures plebis intravit Capharnaum
<Luke.7.2> centurionis autem cuiusdam servus male habens erat moriturus qui illi erat pretiosus
<Luke.7.3> et cum audisset de Iesu misit ad eum seniores Iudaeorum rogans eum ut veniret et salvaret servum eius
<Luke.7.4> at illi cum venissent ad Iesum rogabant eum sollicite dicentes ei quia dignus est ut hoc illi praestes
<Luke.7.5> diligit enim gentem nostram et synagogam ipse aedificavit nobis
<Luke.7.6> Iesus autem ibat cum illis et cum iam non longe esset a domo misit ad eum centurio amicos dicens Domine noli vexari non enim dignus sum ut sub tectum meum intres
<Luke.7.7> propter quod et me ipsum non sum dignum arbitratus ut venirem ad te sed dic verbo et sanabitur puer meus
<Luke.7.8> nam et ego homo sum sub potestate constitutus habens sub me milites et dico huic vade et vadit et alio veni et venit et servo meo fac hoc et facit
<Luke.7.9> quo audito Iesus miratus est et conversus sequentibus se turbis dixit amen dico vobis nec in Israhel tantam fidem inveni
<Luke.7.10> et reversi qui missi fuerant domum invenerunt servum qui languerat sanum
<Luke.7.11> et factum est deinceps ibat in civitatem quae vocatur Naim et ibant cum illo discipuli eius et turba copiosa
<Luke.7.12> cum autem adpropinquaret portae civitatis et ecce defunctus efferebatur filius unicus matri suae et haec vidua erat et turba civitatis multa cum illa
<Luke.7.13> quam cum vidisset Dominus misericordia motus super ea dixit illi noli flere
<Luke.7.14> et accessit et tetigit loculum hii autem qui portabant steterunt et ait adulescens tibi dico surge
<Luke.7.15> et resedit qui erat mortuus et coepit loqui et dedit illum matri suae
<Luke.7.16> accepit autem omnes timor et magnificabant Deum dicentes quia propheta magnus surrexit in nobis et quia Deus visitavit plebem suam
<Luke.7.17> et exiit hic sermo in universam Iudaeam de eo et omnem circa regionem
<Luke.7.18> et nuntiaverunt Iohanni discipuli eius de omnibus his
<Luke.7.19> et convocavit duos de discipulis suis Iohannes et misit ad Dominum dicens tu es qui venturus es an alium expectamus
<Luke.7.20> cum autem venissent ad eum viri dixerunt Iohannes Baptista misit nos ad te dicens tu es qui venturus es an alium expectamus
<Luke.7.21> in ipsa autem hora curavit multos a languoribus et plagis et spiritibus malis et caecis multis donavit visum
<Luke.7.22> et respondens dixit illis euntes nuntiate Iohanni quae vidistis et audistis quia caeci vident claudi ambulant leprosi mundantur surdi audiunt mortui resurgunt pauperes evangelizantur
<Luke.7.23> et beatus est quicumque non fuerit scandalizatus in me
<Luke.7.24> et cum discessissent nuntii Iohannis coepit dicere de Iohanne ad turbas quid existis in desertum videre harundinem vento moveri
<Luke.7.25> sed quid existis videre hominem mollibus vestimentis indutum ecce qui in veste pretiosa sunt et deliciis in domibus regum sunt
<Luke.7.26> sed quid existis videre prophetam utique dico vobis et plus quam prophetam
<Luke.7.27> hic est de quo scriptum est ecce mitto angelum meum ante faciem tuam qui praeparabit viam tuam ante te
<Luke.7.28> dico enim vobis maior inter natos mulierum propheta Iohanne Baptista nemo est qui autem minor est in regno Dei maior est illo
<Luke.7.29> et omnis populus audiens et publicani iustificaverunt Deum baptizati baptismo Iohannis
<Luke.7.30> Pharisaei autem et legis periti consilium Dei spreverunt in semet ipsos non baptizati ab eo
<Luke.7.31> cui ergo similes dicam homines generationis huius et cui similes sunt
<Luke.7.32> similes sunt pueris sedentibus in foro et loquentibus ad invicem et dicentibus cantavimus vobis tibiis et non saltastis lamentavimus et non plorastis
<Luke.7.33> venit enim Iohannes Baptista neque manducans panem neque bibens vinum et dicitis daemonium habet
<Luke.7.34> venit Filius hominis manducans et bibens et dicitis ecce homo devorator et bibens vinum amicus publicanorum et peccatorum
<Luke.7.35> et iustificata est sapientia ab omnibus filiis suis
<Luke.7.36> rogabat autem illum quidam de Pharisaeis ut manducaret cum illo et ingressus domum Pharisaei discubuit
<Luke.7.37> et ecce mulier quae erat in civitate peccatrix ut cognovit quod accubuit in domo Pharisaei adtulit alabastrum unguenti
<Luke.7.38> et stans retro secus pedes eius lacrimis coepit rigare pedes eius et capillis capitis sui tergebat et osculabatur pedes eius et unguento unguebat
<Luke.7.39> videns autem Pharisaeus qui vocaverat eum ait intra se dicens hic si esset propheta sciret utique quae et qualis mulier quae tangit eum quia peccatrix est
<Luke.7.40> et respondens Iesus dixit ad illum Simon habeo tibi aliquid dicere at ille ait magister dic
<Luke.7.41> duo debitores erant cuidam feneratori unus debebat denarios quingentos alius quinquaginta
<Luke.7.42> non habentibus illis unde redderent donavit utrisque quis ergo eum plus diliget
<Luke.7.43> respondens Simon dixit aestimo quia is cui plus donavit at ille dixit ei recte iudicasti
<Luke.7.44> et conversus ad mulierem dixit Simoni vides hanc mulierem intravi in domum tuam aquam pedibus meis non dedisti haec autem lacrimis rigavit pedes meos et capillis suis tersit
<Luke.7.45> osculum mihi non dedisti haec autem ex quo intravit non cessavit osculari pedes meos
<Luke.7.46> oleo caput meum non unxisti haec autem unguento unxit pedes meos
<Luke.7.47> propter quod dico tibi remittentur ei peccata multa quoniam dilexit multum cui autem minus dimittitur minus diligit
<Luke.7.48> dixit autem ad illam remittuntur tibi peccata
<Luke.7.49> et coeperunt qui simul accumbebant dicere intra se quis est hic qui etiam peccata dimittit
<Luke.7.50> dixit autem ad mulierem fides tua te salvam fecit vade in pace
<Luke.8.1> et factum est deinceps et ipse iter faciebat per civitatem et castellum praedicans et evangelizans regnum Dei et duodecim cum illo
<Luke.8.2> et mulieres aliquae quae erant curatae ab spiritibus malignis et infirmitatibus Maria quae vocatur Magdalene de qua daemonia septem exierant
<Luke.8.3> et Iohanna uxor Chuza procuratoris Herodis et Susanna et aliae multae quae ministrabant eis de facultatibus suis
<Luke.8.4> cum autem turba plurima conveniret et de civitatibus properarent ad eum dixit per similitudinem
<Luke.8.5> exiit qui seminat seminare semen suum et dum seminat aliud cecidit secus viam et conculcatum est et volucres caeli comederunt illud
<Luke.8.6> et aliud cecidit supra petram et natum aruit quia non habebat humorem
<Luke.8.7> et aliud cecidit inter spinas et simul exortae spinae suffocaverunt illud
<Luke.8.8> et aliud cecidit in terram bonam et ortum fecit fructum centuplum haec dicens clamabat qui habet aures audiendi audiat
<Luke.8.9> interrogabant autem eum discipuli eius quae esset haec parabola
<Luke.8.10> quibus ipse dixit vobis datum est nosse mysterium regni Dei ceteris autem in parabolis ut videntes non videant et audientes non intellegant
<Luke.8.11> est autem haec parabola semen est verbum Dei
<Luke.8.12> qui autem secus viam sunt qui audiunt deinde venit diabolus et tollit verbum de corde eorum ne credentes salvi fiant
<Luke.8.13> nam qui supra petram qui cum audierint cum gaudio suscipiunt verbum et hii radices non habent qui ad tempus credunt et in tempore temptationis recedunt
<Luke.8.14> quod autem in spinis cecidit hii sunt qui audierunt et a sollicitudinibus et divitiis et voluptatibus vitae euntes suffocantur et non referunt fructum
<Luke.8.15> quod autem in bonam terram hii sunt qui in corde bono et optimo audientes verbum retinent et fructum adferunt in patientia
<Luke.8.16> nemo autem lucernam accendens operit eam vaso aut subtus lectum ponit sed supra candelabrum ponit ut intrantes videant lumen
<Luke.8.17> non enim est occultum quod non manifestetur nec absconditum quod non cognoscatur et in palam veniat
<Luke.8.18> videte ergo quomodo auditis qui enim habet dabitur illi et quicumque non habet etiam quod putat se habere auferetur ab illo
<Luke.8.19> venerunt autem ad illum mater et fratres eius et non poterant adire ad eum prae turba
<Luke.8.20> et nuntiatum est illi mater tua et fratres tui stant foris volentes te videre
<Luke.8.21> qui respondens dixit ad eos mater mea et fratres mei hii sunt qui verbum Dei audiunt et faciunt
<Luke.8.22> factum est autem in una dierum et ipse ascendit in naviculam et discipuli eius et ait ad illos transfretemus trans stagnum et ascenderunt
<Luke.8.23> navigantibus autem illis obdormiit et descendit procella venti in stagnum et conplebantur et periclitabantur
<Luke.8.24> accedentes autem suscitaverunt eum dicentes praeceptor perimus at ille surgens increpavit ventum et tempestatem aquae et cessavit et facta est tranquillitas
<Luke.8.25> dixit autem illis ubi est fides vestra qui timentes mirati sunt dicentes ad invicem quis putas hic est quia et ventis imperat et mari et oboediunt ei
<Luke.8.26> enavigaverunt autem ad regionem Gerasenorum quae est contra Galilaeam
<Luke.8.27> et cum egressus esset ad terram occurrit illi vir quidam qui habebat daemonium iam temporibus multis et vestimento non induebatur neque in domo manebat sed in monumentis
<Luke.8.28> is ut vidit Iesum procidit ante illum et exclamans voce magna dixit quid mihi et tibi est Iesu Fili Dei altissimi obsecro te ne me torqueas
<Luke.8.29> praecipiebat enim spiritui inmundo ut exiret ab homine multis enim temporibus arripiebat illum et vinciebatur catenis et conpedibus custoditus et ruptis vinculis agebatur a daemonio in deserta
<Luke.8.30> interrogavit autem illum Iesus dicens quod tibi nomen est at ille dixit Legio quia intraverunt daemonia multa in eum
<Luke.8.31> et rogabant illum ne imperaret illis ut in abyssum irent
<Luke.8.32> erat autem ibi grex porcorum multorum pascentium in monte et rogabant eum ut permitteret eos in illos ingredi et permisit illos
<Luke.8.33> exierunt ergo daemonia ab homine et intraverunt in porcos et impetu abiit grex per praeceps in stagnum et suffocatus est
<Luke.8.34> quod ut viderunt factum qui pascebant fugerunt et nuntiaverunt in civitatem et in villas
<Luke.8.35> exierunt autem videre quod factum est et venerunt ad Iesum et invenerunt hominem sedentem a quo daemonia exierant vestitum ac sana mente ad pedes eius et timuerunt
<Luke.8.36> nuntiaverunt autem illis et qui viderant quomodo sanus factus esset a Legione
<Luke.8.37> et rogaverunt illum omnis multitudo regionis Gerasenorum ut discederet ab ipsis quia timore magno tenebantur ipse autem ascendens navem reversus est
<Luke.8.38> et rogabat illum vir a quo daemonia exierant ut cum eo esset dimisit autem eum Iesus dicens
<Luke.8.39> redi domum tuam et narra quanta tibi fecit Deus et abiit per universam civitatem praedicans quanta illi fecisset Iesus
<Luke.8.40> factum est autem cum redisset Iesus excepit illum turba erant enim omnes expectantes eum
<Luke.8.41> et ecce venit vir cui nomen Iairus et ipse princeps synagogae erat et cecidit ad pedes Iesu rogans eum ut intraret in domum eius
<Luke.8.42> quia filia unica erat illi fere annorum duodecim et haec moriebatur et contigit dum iret a turbis conprimebatur
<Luke.8.43> et mulier quaedam erat in fluxu sanguinis ab annis duodecim quae in medicos erogaverat omnem substantiam suam nec ab ullo potuit curari
<Luke.8.44> accessit retro et tetigit fimbriam vestimenti eius et confestim stetit fluxus sanguinis eius
<Luke.8.45> et ait Iesus quis est qui me tetigit negantibus autem omnibus dixit Petrus et qui cum illo erant praeceptor turbae te conprimunt et adfligunt et dicis quis me tetigit
<Luke.8.46> et dixit Iesus tetigit me aliquis nam ego novi virtutem de me exisse
<Luke.8.47> videns autem mulier quia non latuit tremens venit et procidit ante pedes illius et ob quam causam tetigerit eum indicavit coram omni populo et quemadmodum confestim sanata sit
<Luke.8.48> at ipse dixit illi filia fides tua te salvam fecit vade in pace
<Luke.8.49> adhuc illo loquente venit a principe synagogae dicens ei quia mortua est filia tua noli vexare illum
<Luke.8.50> Iesus autem audito hoc verbo respondit patri puellae noli timere crede tantum et salva erit
<Luke.8.51> et cum venisset domum non permisit intrare secum quemquam nisi Petrum et Iohannem et Iacobum et patrem et matrem puellae
<Luke.8.52> flebant autem omnes et plangebant illam at ille dixit nolite flere non est mortua sed dormit
<Luke.8.53> et deridebant eum scientes quia mortua esset
<Luke.8.54> ipse autem tenens manum eius clamavit dicens puella surge
<Luke.8.55> et reversus est spiritus eius et surrexit continuo et iussit illi dari manducare
<Luke.8.56> et stupuerunt parentes eius quibus praecepit ne alicui dicerent quod factum erat
<Luke.9.1> convocatis autem duodecim apostolis dedit illis virtutem et potestatem super omnia daemonia et ut languores curarent
<Luke.9.2> et misit illos praedicare regnum Dei et sanare infirmos
<Luke.9.3> et ait ad illos nihil tuleritis in via neque virgam neque peram neque panem neque pecuniam neque duas tunicas habeatis
<Luke.9.4> et in quamcumque domum intraveritis ibi manete et inde ne exeatis
<Luke.9.5> et quicumque non receperint vos exeuntes de civitate illa etiam pulverem pedum vestrorum excutite in testimonium supra illos
<Luke.9.6> egressi autem circumibant per castella evangelizantes et curantes ubique
<Luke.9.7> audivit autem Herodes tetrarcha omnia quae fiebant ab eo et haesitabat eo quod diceretur
<Luke.9.8> a quibusdam quia Iohannes surrexit a mortuis a quibusdam vero quia Helias apparuit ab aliis autem quia propheta unus de antiquis surrexit
<Luke.9.9> et ait Herodes Iohannem ego decollavi quis autem est iste de quo audio ego talia et quaerebat videre eum
<Luke.9.10> et reversi apostoli narraverunt illi quaecumque fecerunt et adsumptis illis secessit seorsum in locum desertum qui est Bethsaida
<Luke.9.11> quod cum cognovissent turbae secutae sunt illum et excepit illos et loquebatur illis de regno Dei et eos qui cura indigebant sanabat
<Luke.9.12> dies autem coeperat declinare et accedentes duodecim dixerunt illi dimitte turbas ut euntes in castella villasque quae circa sunt devertant et inveniant escas quia hic in loco deserto sumus
<Luke.9.13> ait autem ad illos vos date illis manducare at illi dixerunt non sunt nobis plus quam quinque panes et duo pisces nisi forte nos eamus et emamus in omnem hanc turbam escas
<Luke.9.14> erant autem fere viri quinque milia ait autem ad discipulos suos facite illos discumbere per convivia quinquagenos
<Luke.9.15> et ita fecerunt et discumbere fecerunt omnes
<Luke.9.16> acceptis autem quinque panibus et duobus piscibus respexit in caelum et benedixit illis et fregit et distribuit discipulis suis ut ponerent ante turbas
<Luke.9.17> et manducaverunt omnes et saturati sunt et sublatum est quod superfuit illis fragmentorum cofini duodecim
<Luke.9.18> et factum est cum solus esset orans erant cum illo et discipuli et interrogavit illos dicens quem me dicunt esse turbae
<Luke.9.19> at illi responderunt et dixerunt Iohannem Baptistam alii autem Heliam alii quia propheta unus de prioribus surrexit
<Luke.9.20> dixit autem illis vos autem quem me esse dicitis respondens Simon Petrus dixit Christum Dei
<Luke.9.21> at ille increpans illos praecepit ne cui dicerent hoc
<Luke.9.22> dicens quia oportet Filium hominis multa pati et reprobari a senioribus et principibus sacerdotum et scribis et occidi et tertia die resurgere
<Luke.9.23> dicebat autem ad omnes si quis vult post me venire abneget se ipsum et tollat crucem suam cotidie et sequatur me
<Luke.9.24> qui enim voluerit animam suam salvam facere perdet illam nam qui perdiderit animam suam propter me salvam faciet illam
<Luke.9.25> quid enim proficit homo si lucretur universum mundum se autem ipsum perdat et detrimentum sui faciat
<Luke.9.26> nam qui me erubuerit et meos sermones hunc Filius hominis erubescet cum venerit in maiestate sua et Patris et sanctorum angelorum
<Luke.9.27> dico autem vobis vere sunt aliqui hic stantes qui non gustabunt mortem donec videant regnum Dei
<Luke.9.28> factum est autem post haec verba fere dies octo et adsumpsit Petrum et Iohannem et Iacobum et ascendit in montem ut oraret
<Luke.9.29> et factum est dum oraret species vultus eius altera et vestitus eius albus refulgens
<Luke.9.30> et ecce duo viri loquebantur cum illo erant autem Moses et Helias
<Luke.9.31> visi in maiestate et dicebant excessum eius quem conpleturus erat in Hierusalem
<Luke.9.32> Petrus vero et qui cum illo gravati erant somno et evigilantes viderunt maiestatem eius et duos viros qui stabant cum illo
<Luke.9.33> et factum est cum discederent ab illo ait Petrus ad Iesum praeceptor bonum est nos hic esse et faciamus tria tabernacula unum tibi et unum Mosi et unum Heliae nesciens quid diceret
<Luke.9.34> haec autem illo loquente facta est nubes et obumbravit eos et timuerunt intrantibus illis in nubem
<Luke.9.35> et vox facta est de nube dicens hic est Filius meus electus ipsum audite
<Luke.9.36> et dum fieret vox inventus est Iesus solus et ipsi tacuerunt et nemini dixerunt in illis diebus quicquam ex his quae viderant
<Luke.9.37> factum est autem in sequenti die descendentibus illis de monte occurrit illi turba multa
<Luke.9.38> et ecce vir de turba exclamavit dicens magister obsecro te respice in filium meum quia unicus est mihi
<Luke.9.39> et ecce spiritus adprehendit illum et subito clamat et elidit et dissipat eum cum spuma et vix discedit dilanians eum
<Luke.9.40> et rogavi discipulos tuos ut eicerent illum et non potuerunt
<Luke.9.41> respondens autem Iesus dixit o generatio infidelis et perversa usquequo ero apud vos et patiar vos adduc huc filium tuum
<Luke.9.42> et cum accederet elisit illum daemonium et dissipavit
<Luke.9.43> et increpavit Iesus spiritum inmundum et sanavit puerum et reddidit illum patri eius
<Luke.9.44> stupebant autem omnes in magnitudine Dei omnibusque mirantibus in omnibus quae faciebat dixit ad discipulos suos ponite vos in cordibus vestris sermones istos Filius enim hominis futurum est ut tradatur in manus hominum
<Luke.9.45> at illi ignorabant verbum istud et erat velatum ante eos ut non sentirent illud et timebant interrogare eum de hoc verbo
<Luke.9.46> intravit autem cogitatio in eos quis eorum maior esset
<Luke.9.47> at Iesus videns cogitationes cordis illorum adprehendens puerum statuit eum secus se
<Luke.9.48> et ait illis quicumque susceperit puerum istum in nomine meo me recipit et quicumque me recipit recipit eum qui me misit nam qui minor est inter omnes vos hic maior est
<Luke.9.49> respondens autem Iohannes dixit praeceptor vidimus quendam in nomine tuo eicientem daemonia et prohibuimus eum quia non sequitur nobiscum
<Luke.9.50> et ait ad illum Iesus nolite prohibere qui enim non est adversum vos pro vobis est
<Luke.9.51> factum est autem dum conplerentur dies adsumptionis eius et ipse faciem suam firmavit ut iret Hierusalem
<Luke.9.52> et misit nuntios ante conspectum suum et euntes intraverunt in civitatem Samaritanorum ut pararent illi
<Luke.9.53> et non receperunt eum quia facies eius erat euntis Hierusalem
<Luke.9.54> cum vidissent autem discipuli eius Iacobus et Iohannes dixerunt Domine vis dicimus ut ignis descendat de caelo et consumat illos
<Luke.9.55> et conversus increpavit illos
<Luke.9.56> et abierunt in aliud castellum
<Luke.9.57> factum est autem ambulantibus illis in via dixit quidam ad illum sequar te quocumque ieris
<Luke.9.58> et ait illi Iesus vulpes foveas habent et volucres caeli nidos Filius autem hominis non habet ubi caput reclinet
<Luke.9.59> ait autem ad alterum sequere me ille autem dixit Domine permitte mihi primum ire sepelire patrem meum
<Luke.9.60> dixitque ei Iesus sine ut mortui sepeliant mortuos suos tu autem vade adnuntia regnum Dei
<Luke.9.61> et ait alter sequar te Domine sed primum permitte mihi renuntiare his qui domi sunt
<Luke.9.62> ait ad illum Iesus nemo mittens manum suam in aratrum et aspiciens retro aptus est regno Dei
<Luke.10.1> post haec autem designavit Dominus et alios septuaginta duos et misit illos binos ante faciem suam in omnem civitatem et locum quo erat ipse venturus
<Luke.10.2> et dicebat illis messis quidem multa operarii autem pauci rogate ergo Dominum messis ut mittat operarios in messem
<Luke.10.3> ite ecce ego mitto vos sicut agnos inter lupos
<Luke.10.4> nolite portare sacculum neque peram neque calciamenta et neminem per viam salutaveritis
<Luke.10.5> in quamcumque domum intraveritis primum dicite pax huic domui
<Luke.10.6> et si ibi fuerit filius pacis requiescet super illam pax vestra sin autem ad vos revertetur
<Luke.10.7> in eadem autem domo manete edentes et bibentes quae apud illos sunt dignus enim est operarius mercede sua nolite transire de domo in domum
<Luke.10.8> et in quamcumque civitatem intraveritis et susceperint vos manducate quae adponuntur vobis
<Luke.10.9> et curate infirmos qui in illa sunt et dicite illis adpropinquavit in vos regnum Dei
<Luke.10.10> in quamcumque civitatem intraveritis et non receperint vos exeuntes in plateas eius dicite
<Luke.10.11> etiam pulverem qui adhesit nobis de civitate vestra extergimus in vos tamen hoc scitote quia adpropinquavit regnum Dei
<Luke.10.12> dico vobis quia Sodomis in die illa remissius erit quam illi civitati
<Luke.10.13> vae tibi Corazain vae tibi Bethsaida quia si in Tyro et Sidone factae fuissent virtutes quae in vobis factae sunt olim in cilicio et cinere sedentes paeniterent
<Luke.10.14> verumtamen Tyro et Sidoni remissius erit in iudicio quam vobis
<Luke.10.15> et tu Capharnaum usque in caelum exaltata usque ad infernum demergeris
<Luke.10.16> qui vos audit me audit et qui vos spernit me spernit qui autem me spernit spernit eum qui me misit
<Luke.10.17> reversi sunt autem septuaginta duo cum gaudio dicentes Domine etiam daemonia subiciuntur nobis in nomine tuo
<Luke.10.18> et ait illis videbam Satanan sicut fulgur de caelo cadentem
<Luke.10.19> ecce dedi vobis potestatem calcandi supra serpentes et scorpiones et supra omnem virtutem inimici et nihil vobis nocebit
<Luke.10.20> verumtamen in hoc nolite gaudere quia spiritus vobis subiciuntur gaudete autem quod nomina vestra scripta sunt in caelis
<Luke.10.21> in ipsa hora exultavit Spiritu Sancto et dixit confiteor tibi Pater Domine caeli et terrae quod abscondisti haec a sapientibus et prudentibus et revelasti ea parvulis etiam Pater quia sic placuit ante te
<Luke.10.22> omnia mihi tradita sunt a Patre meo et nemo scit qui sit Filius nisi Pater et qui sit Pater nisi Filius et cui voluerit Filius revelare
<Luke.10.23> et conversus ad discipulos suos dixit beati oculi qui vident quae videtis
<Luke.10.24> dico enim vobis quod multi prophetae et reges voluerunt videre quae vos videtis et non viderunt et audire quae auditis et non audierunt
<Luke.10.25> et ecce quidam legis peritus surrexit temptans illum et dicens magister quid faciendo vitam aeternam possidebo
<Luke.10.26> at ille dixit ad eum in lege quid scriptum est quomodo legis
<Luke.10.27> ille respondens dixit diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex omnibus viribus tuis et ex omni mente tua et proximum tuum sicut te ipsum
<Luke.10.28> dixitque illi recte respondisti hoc fac et vives
<Luke.10.29> ille autem volens iustificare se ipsum dixit ad Iesum et quis est meus proximus
<Luke.10.30> suscipiens autem Iesus dixit homo quidam descendebat ab Hierusalem in Hiericho et incidit in latrones qui etiam despoliaverunt eum et plagis inpositis abierunt semivivo relicto
<Luke.10.31> accidit autem ut sacerdos quidam descenderet eadem via et viso illo praeterivit
<Luke.10.32> similiter et Levita cum esset secus locum et videret eum pertransiit
<Luke.10.33> Samaritanus autem quidam iter faciens venit secus eum et videns eum misericordia motus est
<Luke.10.34> et adpropians alligavit vulnera eius infundens oleum et vinum et inponens illum in iumentum suum duxit in stabulum et curam eius egit
<Luke.10.35> et altera die protulit duos denarios et dedit stabulario et ait curam illius habe et quodcumque supererogaveris ego cum rediero reddam tibi
<Luke.10.36> quis horum trium videtur tibi proximus fuisse illi qui incidit in latrones
<Luke.10.37> at ille dixit qui fecit misericordiam in illum et ait illi Iesus vade et tu fac similiter
<Luke.10.38> factum est autem dum irent et ipse intravit in quoddam castellum et mulier quaedam Martha nomine excepit illum in domum suam
<Luke.10.39> et huic erat soror nomine Maria quae etiam sedens secus pedes Domini audiebat verbum illius
<Luke.10.40> Martha autem satagebat circa frequens ministerium quae stetit et ait Domine non est tibi curae quod soror mea reliquit me solam ministrare dic ergo illi ut me adiuvet
<Luke.10.41> et respondens dixit illi Dominus Martha Martha sollicita es et turbaris erga plurima
<Luke.10.42> porro unum est necessarium Maria optimam partem elegit quae non auferetur ab ea
<Luke.11.1> et factum est cum esset in loco quodam orans ut cessavit dixit unus ex discipulis eius ad eum Domine doce nos orare sicut et Iohannes docuit discipulos suos
<Luke.11.2> et ait illis cum oratis dicite Pater sanctificetur nomen tuum adveniat regnum tuum
<Luke.11.3> panem nostrum cotidianum da nobis cotidie
<Luke.11.4> et dimitte nobis peccata nostra siquidem et ipsi dimittimus omni debenti nobis et ne nos inducas in temptationem
<Luke.11.5> et ait ad illos quis vestrum habebit amicum et ibit ad illum media nocte et dicit illi amice commoda mihi tres panes
<Luke.11.6> quoniam amicus meus venit de via ad me et non habeo quod ponam ante illum
<Luke.11.7> et ille de intus respondens dicat noli mihi molestus esse iam ostium clausum est et pueri mei mecum sunt in cubili non possum surgere et dare tibi
<Luke.11.8> dico vobis et si non dabit illi surgens eo quod amicus eius sit propter inprobitatem tamen eius surget et dabit illi quotquot habet necessarios
<Luke.11.9> et ego vobis dico petite et dabitur vobis quaerite et invenietis pulsate et aperietur vobis
<Luke.11.10> omnis enim qui petit accipit et qui quaerit invenit et pulsanti aperietur
<Luke.11.11> quis autem ex vobis patrem petet panem numquid lapidem dabit illi aut piscem numquid pro pisce serpentem dabit illi
<Luke.11.12> aut si petierit ovum numquid porriget illi scorpionem
<Luke.11.13> si ergo vos cum sitis mali nostis bona data dare filiis vestris quanto magis Pater vester de caelo dabit spiritum bonum petentibus se
<Luke.11.14> et erat eiciens daemonium et illud erat mutum et cum eiecisset daemonium locutus est mutus et admiratae sunt turbae
<Luke.11.15> quidam autem ex eis dixerunt in Beelzebub principe daemoniorum eicit daemonia
<Luke.11.16> et alii temptantes signum de caelo quaerebant ab eo
<Luke.11.17> ipse autem ut vidit cogitationes eorum dixit eis omne regnum in se ipsum divisum desolatur et domus supra domum cadet
<Luke.11.18> si autem et Satanas in se ipsum divisus est quomodo stabit regnum ipsius quia dicitis in Beelzebub eicere me daemonia
<Luke.11.19> si autem ego in Beelzebub eicio daemonia filii vestri in quo eiciunt ideo ipsi iudices vestri erunt
<Luke.11.20> porro si in digito Dei eicio daemonia profecto praevenit in vos regnum Dei
<Luke.11.21> cum fortis armatus custodit atrium suum in pace sunt ea quae possidet
<Luke.11.22> si autem fortior illo superveniens vicerit eum universa arma eius aufert in quibus confidebat et spolia eius distribuit
<Luke.11.23> qui non est mecum adversum me est et qui non colligit mecum dispergit
<Luke.11.24> cum inmundus spiritus exierit de homine perambulat per loca inaquosa quaerens requiem et non inveniens dicit revertar in domum meam unde exivi
<Luke.11.25> et cum venerit invenit scopis mundatam
<Luke.11.26> et tunc vadit et adsumit septem alios spiritus nequiores se et ingressi habitant ibi et sunt novissima hominis illius peiora prioribus
<Luke.11.27> factum est autem cum haec diceret extollens vocem quaedam mulier de turba dixit illi beatus venter qui te portavit et ubera quae suxisti
<Luke.11.28> at ille dixit quippini beati qui audiunt verbum Dei et custodiunt
<Luke.11.29> turbis autem concurrentibus coepit dicere generatio haec generatio nequam est signum quaerit et signum non dabitur illi nisi signum Ionae
<Luke.11.30> nam sicut Ionas fuit signum Ninevitis ita erit et Filius hominis generationi isti
<Luke.11.31> regina austri surget in iudicio cum viris generationis huius et condemnabit illos quia venit a finibus terrae audire sapientiam Salomonis et ecce plus Salomone hic
<Luke.11.32> viri ninevitae surgent in iudicio cum generatione hac et condemnabunt illam quia paenitentiam egerunt ad praedicationem Ionae et ecce plus Iona hic
<Luke.11.33> nemo lucernam accendit et in abscondito ponit neque sub modio sed supra candelabrum ut qui ingrediuntur lumen videant
<Luke.11.34> lucerna corporis tui est oculus tuus si oculus tuus fuerit simplex totum corpus tuum lucidum erit si autem nequam fuerit etiam corpus tuum tenebrosum erit
<Luke.11.35> vide ergo ne lumen quod in te est tenebrae sint
<Luke.11.36> si ergo corpus tuum totum lucidum fuerit non habens aliquam partem tenebrarum erit lucidum totum et sicut lucerna fulgoris inluminabit te
<Luke.11.37> et cum loqueretur rogavit illum quidam Pharisaeus ut pranderet apud se et ingressus recubuit
<Luke.11.38> Pharisaeus autem coepit intra se reputans dicere quare non baptizatus esset ante prandium
<Luke.11.39> et ait Dominus ad illum nunc vos Pharisaei quod de foris est calicis et catini mundatis quod autem intus est vestrum plenum est rapina et iniquitate
<Luke.11.40> stulti nonne qui fecit quod de foris est etiam id quod de intus est fecit
<Luke.11.41> verumtamen quod superest date elemosynam et ecce omnia munda sunt vobis
<Luke.11.42> sed vae vobis Pharisaeis quia decimatis mentam et rutam et omne holus et praeteritis iudicium et caritatem Dei haec autem oportuit facere et illa non omittere
<Luke.11.43> vae vobis Pharisaeis quia diligitis primas cathedras in synagogis et salutationes in foro
<Luke.11.44> vae vobis quia estis ut monumenta quae non parent et homines ambulantes supra nesciunt
<Luke.11.45> respondens autem quidam ex legis peritis ait illi magister haec dicens etiam nobis contumeliam facis
<Luke.11.46> at ille ait et vobis legis peritis vae quia oneratis homines oneribus quae portari non possunt et ipsi uno digito vestro non tangitis sarcinas
<Luke.11.47> vae vobis quia aedificatis monumenta prophetarum patres autem vestri occiderunt illos
<Luke.11.48> profecto testificamini quod consentitis operibus patrum vestrorum quoniam quidem ipsi eos occiderunt vos autem aedificatis eorum sepulchra
<Luke.11.49> propterea et sapientia Dei dixit mittam ad illos prophetas et apostolos et ex illis occident et persequentur
<Luke.11.50> ut inquiratur sanguis omnium prophetarum qui effusus est a constitutione mundi a generatione ista
<Luke.11.51> a sanguine Abel usque ad sanguinem Zacchariae qui periit inter altare et aedem ita dico vobis requiretur ab hac generatione
<Luke.11.52> vae vobis legis peritis quia tulistis clavem scientiae ipsi non introistis et eos qui introibant prohibuistis
<Luke.11.53> cum haec ad illos diceret coeperunt Pharisaei et legis periti graviter insistere et os eius opprimere de multis
<Luke.11.54> insidiantes et quaerentes capere aliquid ex ore eius ut accusarent eum
<Luke.12.1> multis autem turbis circumstantibus ita ut se invicem conculcarent coepit dicere ad discipulos suos adtendite a fermento Pharisaeorum quae est hypocrisis
<Luke.12.2> nihil autem opertum est quod non reveletur neque absconditum quod non sciatur
<Luke.12.3> quoniam quae in tenebris dixistis in lumine dicentur et quod in aurem locuti estis in cubiculis praedicabitur in tectis
<Luke.12.4> dico autem vobis amicis meis ne terreamini ab his qui occidunt corpus et post haec non habent amplius quod faciant
<Luke.12.5> ostendam autem vobis quem timeatis timete eum qui postquam occiderit habet potestatem mittere in gehennam ita dico vobis hunc timete
<Luke.12.6> nonne quinque passeres veneunt dipundio et unus ex illis non est in oblivione coram Deo
<Luke.12.7> sed et capilli capitis vestri omnes numerati sunt nolite ergo timere multis passeribus pluris estis
<Luke.12.8> dico autem vobis omnis quicumque confessus fuerit in me coram hominibus et Filius hominis confitebitur in illo coram angelis Dei
<Luke.12.9> qui autem negaverit me coram hominibus denegabitur coram angelis Dei
<Luke.12.10> et omnis qui dicit verbum in Filium hominis remittetur illi ei autem qui in Spiritum Sanctum blasphemaverit non remittetur
<Luke.12.11> cum autem inducent vos in synagogas et ad magistratus et potestates nolite solliciti esse qualiter aut quid respondeatis aut quid dicatis
<Luke.12.12> Spiritus enim Sanctus docebit vos in ipsa hora quae oporteat dicere
<Luke.12.13> ait autem quidam ei de turba magister dic fratri meo ut dividat mecum hereditatem
<Luke.12.14> at ille dixit ei homo quis me constituit iudicem aut divisorem super vos
<Luke.12.15> dixitque ad illos videte et cavete ab omni avaritia quia non in abundantia cuiusquam vita eius est ex his quae possidet
<Luke.12.16> dixit autem similitudinem ad illos dicens hominis cuiusdam divitis uberes fructus ager adtulit
<Luke.12.17> et cogitabat intra se dicens quid faciam quod non habeo quo congregem fructus meos
<Luke.12.18> et dixit hoc faciam destruam horrea mea et maiora faciam et illuc congregabo omnia quae nata sunt mihi et bona mea
<Luke.12.19> et dicam animae meae anima habes multa bona posita in annos plurimos requiesce comede bibe epulare
<Luke.12.20> dixit autem illi Deus stulte hac nocte animam tuam repetunt a te quae autem parasti cuius erunt
<Luke.12.21> sic est qui sibi thesaurizat et non est in Deum dives
<Luke.12.22> dixitque ad discipulos suos ideo dico vobis nolite solliciti esse animae quid manducetis neque corpori quid vestiamini
<Luke.12.23> anima plus est quam esca et corpus quam vestimentum
<Luke.12.24> considerate corvos quia non seminant neque metunt quibus non est cellarium neque horreum et Deus pascit illos quanto magis vos pluris estis illis
<Luke.12.25> quis autem vestrum cogitando potest adicere ad staturam suam cubitum unum
<Luke.12.26> si ergo neque quod minimum est potestis quid de ceteris solliciti estis
<Luke.12.27> considerate lilia quomodo crescunt non laborant non nent dico autem vobis nec Salomon in omni gloria sua vestiebatur sicut unum ex istis
<Luke.12.28> si autem faenum quod hodie in agro est et cras in clibanum mittitur Deus sic vestit quanto magis vos pusillae fidei
<Luke.12.29> et vos nolite quaerere quid manducetis aut quid bibatis et nolite in sublime tolli
<Luke.12.30> haec enim omnia gentes mundi quaerunt Pater autem vester scit quoniam his indigetis
<Luke.12.31> verumtamen quaerite regnum Dei et haec omnia adicientur vobis
<Luke.12.32> nolite timere pusillus grex quia conplacuit Patri vestro dare vobis regnum
<Luke.12.33> vendite quae possidetis et date elemosynam facite vobis sacculos qui non veterescunt thesaurum non deficientem in caelis quo fur non adpropiat neque tinea corrumpit
<Luke.12.34> ubi enim thesaurus vester est ibi et cor vestrum erit
<Luke.12.35> sint lumbi vestri praecincti et lucernae ardentes
<Luke.12.36> et vos similes hominibus expectantibus dominum suum quando revertatur a nuptiis ut cum venerit et pulsaverit confestim aperiant ei
<Luke.12.37> beati servi illi quos cum venerit dominus invenerit vigilantes amen dico vobis quod praecinget se et faciet illos discumbere et transiens ministrabit illis
<Luke.12.38> et si venerit in secunda vigilia et si in tertia vigilia venerit et ita invenerit beati sunt servi illi
<Luke.12.39> hoc autem scitote quia si sciret pater familias qua hora fur veniret vigilaret utique et non sineret perfodiri domum suam
<Luke.12.40> et vos estote parati quia qua hora non putatis Filius hominis venit
<Luke.12.41> ait autem ei Petrus Domine ad nos dicis hanc parabolam an et ad omnes
<Luke.12.42> dixit autem Dominus quis putas est fidelis dispensator et prudens quem constituet dominus super familiam suam ut det illis in tempore tritici mensuram
<Luke.12.43> beatus ille servus quem cum venerit dominus invenerit ita facientem
<Luke.12.44> vere dico vobis quia supra omnia quae possidet constituet illum
<Luke.12.45> quod si dixerit servus ille in corde suo moram facit dominus meus venire et coeperit percutere pueros et ancillas et edere et bibere et inebriari
<Luke.12.46> veniet dominus servi illius in die qua non sperat et hora qua nescit et dividet eum partemque eius cum infidelibus ponet
<Luke.12.47> ille autem servus qui cognovit voluntatem domini sui et non praeparavit et non fecit secundum voluntatem eius vapulabit multas
<Luke.12.48> qui autem non cognovit et fecit digna plagis vapulabit paucis omni autem cui multum datum est multum quaeretur ab eo et cui commendaverunt multum plus petent ab eo
<Luke.12.49> ignem veni mittere in terram et quid volo si accendatur
<Luke.12.50> baptisma autem habeo baptizari et quomodo coartor usque dum perficiatur
<Luke.12.51> putatis quia pacem veni dare in terram non dico vobis sed separationem
<Luke.12.52> erunt enim ex hoc quinque in domo una divisi tres in duo et duo in tres
<Luke.12.53> dividentur pater in filium et filius in patrem suum mater in filiam et filia in matrem socrus in nurum suam et nurus in socrum suam
<Luke.12.54> dicebat autem et ad turbas cum videritis nubem orientem ab occasu statim dicitis nimbus venit et ita fit
<Luke.12.55> et cum austrum flantem dicitis quia aestus erit et fit
<Luke.12.56> hypocritae faciem terrae et caeli nostis probare hoc autem tempus quomodo non probatis
<Luke.12.57> quid autem et a vobis ipsis non iudicatis quod iustum est
<Luke.12.58> cum autem vadis cum adversario tuo ad principem in via da operam liberari ab illo ne forte trahat te apud iudicem et iudex tradat te exactori et exactor mittat te in carcerem
<Luke.12.59> dico tibi non exies inde donec etiam novissimum minutum reddas
<Luke.13.1> aderant autem quidam ipso in tempore nuntiantes illi de Galilaeis quorum sanguinem Pilatus miscuit cum sacrificiis eorum
<Luke.13.2> et respondens dixit illis putatis quod hii Galilaei prae omnibus Galilaeis peccatores fuerunt quia talia passi sunt
<Luke.13.3> non dico vobis sed nisi paenitentiam habueritis omnes similiter peribitis
<Luke.13.4> sicut illi decem et octo supra quos cecidit turris in Siloam et occidit eos putatis quia et ipsi debitores fuerunt praeter omnes homines habitantes in Hierusalem
<Luke.13.5> non dico vobis sed si non paenitentiam egeritis omnes similiter peribitis
<Luke.13.6> dicebat autem hanc similitudinem arborem fici habebat quidam plantatam in vinea sua et venit quaerens fructum in illa et non invenit
<Luke.13.7> dixit autem ad cultorem vineae ecce anni tres sunt ex quo venio quaerens fructum in ficulnea hac et non invenio succide ergo illam ut quid etiam terram occupat
<Luke.13.8> at ille respondens dixit illi domine dimitte illam et hoc anno usque dum fodiam circa illam et mittam stercora
<Luke.13.9> et si quidem fecerit fructum sin autem in futurum succides eam
<Luke.13.10> erat autem docens in synagoga eorum sabbatis
<Luke.13.11> et ecce mulier quae habebat spiritum infirmitatis annis decem et octo et erat inclinata nec omnino poterat sursum respicere
<Luke.13.12> quam cum videret Iesus vocavit ad se et ait illi mulier dimissa es ab infirmitate tua
<Luke.13.13> et inposuit illi manus et confestim erecta est et glorificabat Deum
<Luke.13.14> respondens autem archisynagogus indignans quia sabbato curasset Iesus dicebat turbae sex dies sunt in quibus oportet operari in his ergo venite et curamini et non in die sabbati
<Luke.13.15> respondit autem ad illum Dominus et dixit hypocritae unusquisque vestrum sabbato non solvit bovem suum aut asinum a praesepio et ducit adaquare
<Luke.13.16> hanc autem filiam Abrahae quam alligavit Satanas ecce decem et octo annis non oportuit solvi a vinculo isto die sabbati
<Luke.13.17> et cum haec diceret erubescebant omnes adversarii eius et omnis populus gaudebat in universis quae gloriose fiebant ab eo
<Luke.13.18> dicebat ergo cui simile est regnum Dei et cui simile esse existimabo illud
<Luke.13.19> simile est grano sinapis quod acceptum homo misit in hortum suum et crevit et factum est in arborem magnam et volucres caeli requieverunt in ramis eius
<Luke.13.20> et iterum dixit cui simile aestimabo regnum Dei
<Luke.13.21> simile est fermento quod acceptum mulier abscondit in farinae sata tria donec fermentaretur totum
<Luke.13.22> et ibat per civitates et castella docens et iter faciens in Hierusalem
<Luke.13.23> ait autem illi quidam Domine si pauci sunt qui salvantur ipse autem dixit ad illos
<Luke.13.24> contendite intrare per angustam portam quia multi dico vobis quaerunt intrare et non poterunt
<Luke.13.25> cum autem intraverit pater familias et cluserit ostium et incipietis foris stare et pulsare ostium dicentes Domine aperi nobis et respondens dicet vobis nescio vos unde sitis
<Luke.13.26> tunc incipietis dicere manducavimus coram te et bibimus et in plateis nostris docuisti
<Luke.13.27> et dicet vobis nescio vos unde sitis discedite a me omnes operarii iniquitatis
<Luke.13.28> ibi erit fletus et stridor dentium cum videritis Abraham et Isaac et Iacob et omnes prophetas in regno Dei vos autem expelli foras
<Luke.13.29> et venient ab oriente et occidente et aquilone et austro et accumbent in regno Dei
<Luke.13.30> et ecce sunt novissimi qui erunt primi et sunt primi qui erunt novissimi
<Luke.13.31> in ipsa die accesserunt quidam Pharisaeorum dicentes illi exi et vade hinc quia Herodes vult te occidere
<Luke.13.32> et ait illis ite dicite vulpi illi ecce eicio daemonia et sanitates perficio hodie et cras et tertia consummor
<Luke.13.33> verumtamen oportet me hodie et cras et sequenti ambulare quia non capit prophetam perire extra Hierusalem
<Luke.13.34> Hierusalem Hierusalem quae occidis prophetas et lapidas eos qui mittuntur ad te quotiens volui congregare filios tuos quemadmodum avis nidum suum sub pinnis et noluisti
<Luke.13.35> ecce relinquitur vobis domus vestra dico autem vobis quia non videbitis me donec veniat cum dicetis benedictus qui venit in nomine Domini
<Luke.14.1> et factum est cum intraret in domum cuiusdam principis Pharisaeorum sabbato manducare panem et ipsi observabant eum
<Luke.14.2> et ecce homo quidam hydropicus erat ante illum
<Luke.14.3> et respondens Iesus dixit ad legis peritos et Pharisaeos dicens si licet sabbato curare
<Luke.14.4> at illi tacuerunt ipse vero adprehensum sanavit eum ac dimisit
<Luke.14.5> et respondens ad illos dixit cuius vestrum asinus aut bos in puteum cadet et non continuo extrahet illum die sabbati
<Luke.14.6> et non poterant ad haec respondere illi
<Luke.14.7> dicebat autem et ad invitatos parabolam intendens quomodo primos accubitus eligerent dicens ad illos
<Luke.14.8> cum invitatus fueris ad nuptias non discumbas in primo loco ne forte honoratior te sit invitatus ab eo
<Luke.14.9> et veniens is qui te et illum vocavit dicat tibi da huic locum et tunc incipias cum rubore novissimum locum tenere
<Luke.14.10> sed cum vocatus fueris vade recumbe in novissimo loco ut cum venerit qui te invitavit dicat tibi amice ascende superius tunc erit tibi gloria coram simul discumbentibus
<Luke.14.11> quia omnis qui se exaltat humiliabitur et qui se humiliat exaltabitur
<Luke.14.12> dicebat autem et ei qui se invitaverat cum facis prandium aut cenam noli vocare amicos tuos neque fratres tuos neque cognatos neque vicinos divites ne forte et ipsi te reinvitent et fiat tibi retributio
<Luke.14.13> sed cum facis convivium voca pauperes debiles claudos caecos
<Luke.14.14> et beatus eris quia non habent retribuere tibi retribuetur enim tibi in resurrectione iustorum
<Luke.14.15> haec cum audisset quidam de simul discumbentibus dixit illi beatus qui manducabit panem in regno Dei
<Luke.14.16> at ipse dixit ei homo quidam fecit cenam magnam et vocavit multos
<Luke.14.17> et misit servum suum hora cenae dicere invitatis ut venirent quia iam parata sunt omnia
<Luke.14.18> et coeperunt simul omnes excusare primus dixit ei villam emi et necesse habeo exire et videre illam rogo te habe me excusatum
<Luke.14.19> et alter dixit iuga boum emi quinque et eo probare illa rogo te habe me excusatum
<Luke.14.20> et alius dixit uxorem duxi et ideo non possum venire
<Luke.14.21> et reversus servus nuntiavit haec domino suo tunc iratus pater familias dixit servo suo exi cito in plateas et vicos civitatis et pauperes ac debiles et caecos et claudos introduc huc
<Luke.14.22> et ait servus domine factum est ut imperasti et adhuc locus est
<Luke.14.23> et ait dominus servo exi in vias et sepes et conpelle intrare ut impleatur domus mea
<Luke.14.24> dico autem vobis quod nemo virorum illorum qui vocati sunt gustabit cenam meam
<Luke.14.25> ibant autem turbae multae cum eo et conversus dixit ad illos
<Luke.14.26> si quis venit ad me et non odit patrem suum et matrem et uxorem et filios et fratres et sorores adhuc autem et animam suam non potest esse meus discipulus
<Luke.14.27> et qui non baiulat crucem suam et venit post me non potest esse meus discipulus
<Luke.14.28> quis enim ex vobis volens turrem aedificare non prius sedens conputat sumptus qui necessarii sunt si habet ad perficiendum
<Luke.14.29> ne posteaquam posuerit fundamentum et non potuerit perficere omnes qui vident incipiant inludere ei
<Luke.14.30> dicentes quia hic homo coepit aedificare et non potuit consummare
<Luke.14.31> aut qui rex iturus committere bellum adversus alium regem non sedens prius cogitat si possit cum decem milibus occurrere ei qui cum viginti milibus venit ad se
<Luke.14.32> alioquin adhuc illo longe agente legationem mittens rogat ea quae pacis sunt
<Luke.14.33> sic ergo omnis ex vobis qui non renuntiat omnibus quae possidet non potest meus esse discipulus
<Luke.14.34> bonum est sal si autem sal quoque evanuerit in quo condietur
<Luke.14.35> neque in terram neque in sterquilinium utile est sed foras mittetur qui habet aures audiendi audiat
<Luke.15.1> erant autem adpropinquantes ei publicani et peccatores ut audirent illum
<Luke.15.2> et murmurabant Pharisaei et scribae dicentes quia hic peccatores recipit et manducat cum illis
<Luke.15.3> et ait ad illos parabolam istam dicens
<Luke.15.4> quis ex vobis homo qui habet centum oves et si perdiderit unam ex illis nonne dimittit nonaginta novem in deserto et vadit ad illam quae perierat donec inveniat illam
<Luke.15.5> et cum invenerit eam inponit in umeros suos gaudens
<Luke.15.6> et veniens domum convocat amicos et vicinos dicens illis congratulamini mihi quia inveni ovem meam quae perierat
<Luke.15.7> dico vobis quod ita gaudium erit in caelo super uno peccatore paenitentiam habente quam super nonaginta novem iustis qui non indigent paenitentia
<Luke.15.8> aut quae mulier habens dragmas decem si perdiderit dragmam unam nonne accendit lucernam et everrit domum et quaerit diligenter donec inveniat
<Luke.15.9> et cum invenerit convocat amicas et vicinas dicens congratulamini mihi quia inveni dragmam quam perdideram
<Luke.15.10> ita dico vobis gaudium erit coram angelis Dei super uno peccatore paenitentiam agente
<Luke.15.11> ait autem homo quidam habuit duos filios
<Luke.15.12> et dixit adulescentior ex illis patri pater da mihi portionem substantiae quae me contingit et divisit illis substantiam
<Luke.15.13> et non post multos dies congregatis omnibus adulescentior filius peregre profectus est in regionem longinquam et ibi dissipavit substantiam suam vivendo luxuriose
<Luke.15.14> et postquam omnia consummasset facta est fames valida in regione illa et ipse coepit egere
<Luke.15.15> et abiit et adhesit uni civium regionis illius et misit illum in villam suam ut pasceret porcos
<Luke.15.16> et cupiebat implere ventrem suum de siliquis quas porci manducabant et nemo illi dabat
<Luke.15.17> in se autem reversus dixit quanti mercennarii patris mei abundant panibus ego autem hic fame pereo
<Luke.15.18> surgam et ibo ad patrem meum et dicam illi pater peccavi in caelum et coram te
<Luke.15.19> et iam non sum dignus vocari filius tuus fac me sicut unum de mercennariis tuis
<Luke.15.20> et surgens venit ad patrem suum cum autem adhuc longe esset vidit illum pater ipsius et misericordia motus est et adcurrens cecidit supra collum eius et osculatus est illum
<Luke.15.21> dixitque ei filius pater peccavi in caelum et coram te iam non sum dignus vocari filius tuus
<Luke.15.22> dixit autem pater ad servos suos cito proferte stolam primam et induite illum et date anulum in manum eius et calciamenta in pedes
<Luke.15.23> et adducite vitulum saginatum et occidite et manducemus et epulemur
<Luke.15.24> quia hic filius meus mortuus erat et revixit perierat et inventus est et coeperunt epulari
<Luke.15.25> erat autem filius eius senior in agro et cum veniret et adpropinquaret domui audivit symphoniam et chorum
<Luke.15.26> et vocavit unum de servis et interrogavit quae haec essent
<Luke.15.27> isque dixit illi frater tuus venit et occidit pater tuus vitulum saginatum quia salvum illum recepit
<Luke.15.28> indignatus est autem et nolebat introire pater ergo illius egressus coepit rogare illum
<Luke.15.29> at ille respondens dixit patri suo ecce tot annis servio tibi et numquam mandatum tuum praeterii et numquam dedisti mihi hedum ut cum amicis meis epularer
<Luke.15.30> sed postquam filius tuus hic qui devoravit substantiam suam cum meretricibus venit occidisti illi vitulum saginatum
<Luke.15.31> at ipse dixit illi fili tu semper mecum es et omnia mea tua sunt
<Luke.15.32> epulari autem et gaudere oportebat quia frater tuus hic mortuus erat et revixit perierat et inventus est
<Luke.16.1> dicebat autem et ad discipulos suos homo quidam erat dives qui habebat vilicum et hic diffamatus est apud illum quasi dissipasset bona ipsius
<Luke.16.2> et vocavit illum et ait illi quid hoc audio de te redde rationem vilicationis tuae iam enim non poteris vilicare
<Luke.16.3> ait autem vilicus intra se quid faciam quia dominus meus aufert a me vilicationem fodere non valeo mendicare erubesco
<Luke.16.4> scio quid faciam ut cum amotus fuero a vilicatione recipiant me in domos suas
<Luke.16.5> convocatis itaque singulis debitoribus domini sui dicebat primo quantum debes domino meo
<Luke.16.6> at ille dixit centum cados olei dixitque illi accipe cautionem tuam et sede cito scribe quinquaginta
<Luke.16.7> deinde alio dixit tu vero quantum debes qui ait centum choros tritici ait illi accipe litteras tuas et scribe octoginta
<Luke.16.8> et laudavit dominus vilicum iniquitatis quia prudenter fecisset quia filii huius saeculi prudentiores filiis lucis in generatione sua sunt
<Luke.16.9> et ego vobis dico facite vobis amicos de mamona iniquitatis ut cum defeceritis recipiant vos in aeterna tabernacula
<Luke.16.10> qui fidelis est in minimo et in maiori fidelis est et qui in modico iniquus est et in maiori iniquus est
<Luke.16.11> si ergo in iniquo mamona fideles non fuistis quod verum est quis credet vobis
<Luke.16.12> et si in alieno fideles non fuistis quod vestrum est quis dabit vobis
<Luke.16.13> nemo servus potest duobus dominis servire aut enim unum odiet et alterum diliget aut uni adherebit et alterum contemnet non potestis Deo servire et mamonae
<Luke.16.14> audiebant autem omnia haec Pharisaei qui erant avari et deridebant illum
<Luke.16.15> et ait illis vos estis qui iustificatis vos coram hominibus Deus autem novit corda vestra quia quod hominibus altum est abominatio est ante Deum
<Luke.16.16> lex et prophetae usque ad Iohannem ex eo regnum Dei evangelizatur et omnis in illud vim facit
<Luke.16.17> facilius est autem caelum et terram praeterire quam de lege unum apicem cadere
<Luke.16.18> omnis qui dimittit uxorem suam et ducit alteram moechatur et qui dimissam a viro ducit moechatur
<Luke.16.19> homo quidam erat dives et induebatur purpura et bysso et epulabatur cotidie splendide
<Luke.16.20> et erat quidam mendicus nomine Lazarus qui iacebat ad ianuam eius ulceribus plenus
<Luke.16.21> cupiens saturari de micis quae cadebant de mensa divitis sed et canes veniebant et lingebant ulcera eius
<Luke.16.22> factum est autem ut moreretur mendicus et portaretur ab angelis in sinum Abrahae mortuus est autem et dives et sepultus est in inferno
<Luke.16.23> elevans oculos suos cum esset in tormentis videbat Abraham a longe et Lazarum in sinu eius
<Luke.16.24> et ipse clamans dixit pater Abraham miserere mei et mitte Lazarum ut intinguat extremum digiti sui in aqua ut refrigeret linguam meam quia crucior in hac flamma
<Luke.16.25> et dixit illi Abraham fili recordare quia recepisti bona in vita tua et Lazarus similiter mala nunc autem hic consolatur tu vero cruciaris
<Luke.16.26> et in his omnibus inter nos et vos chasma magnum firmatum est ut hii qui volunt hinc transire ad vos non possint neque inde huc transmeare
<Luke.16.27> et ait rogo ergo te pater ut mittas eum in domum patris mei
<Luke.16.28> habeo enim quinque fratres ut testetur illis ne et ipsi veniant in locum hunc tormentorum
<Luke.16.29> et ait illi Abraham habent Mosen et prophetas audiant illos
<Luke.16.30> at ille dixit non pater Abraham sed si quis ex mortuis ierit ad eos paenitentiam agent
<Luke.16.31> ait autem illi si Mosen et prophetas non audiunt neque si quis ex mortuis resurrexerit credent
<Luke.17.1> et ad discipulos suos ait inpossibile est ut non veniant scandala vae autem illi per quem veniunt
<Luke.17.2> utilius est illi si lapis molaris inponatur circa collum eius et proiciatur in mare quam ut scandalizet unum de pusillis istis
<Luke.17.3> adtendite vobis si peccaverit frater tuus increpa illum et si paenitentiam egerit dimitte illi
<Luke.17.4> et si septies in die peccaverit in te et septies in die conversus fuerit ad te dicens paenitet me dimitte illi
<Luke.17.5> et dixerunt apostoli Domino adauge nobis fidem
<Luke.17.6> dixit autem Dominus si haberetis fidem sicut granum sinapis diceretis huic arbori moro eradicare et transplantare in mare et oboediret vobis
<Luke.17.7> quis autem vestrum habens servum arantem aut pascentem qui regresso de agro dicet illi statim transi recumbe
<Luke.17.8> et non dicet ei para quod cenem et praecinge te et ministra mihi donec manducem et bibam et post haec tu manducabis et bibes
<Luke.17.9> numquid gratiam habet servo illi quia fecit quae sibi imperaverat non puto
<Luke.17.10> sic et vos cum feceritis omnia quae praecepta sunt vobis dicite servi inutiles sumus quod debuimus facere fecimus
<Luke.17.11> et factum est dum iret in Hierusalem transiebat per mediam Samariam et Galilaeam
<Luke.17.12> et cum ingrederetur quoddam castellum occurrerunt ei decem viri leprosi qui steterunt a longe
<Luke.17.13> et levaverunt vocem dicentes Iesu praeceptor miserere nostri
<Luke.17.14> quos ut vidit dixit ite ostendite vos sacerdotibus et factum est dum irent mundati sunt
<Luke.17.15> unus autem ex illis ut vidit quia mundatus est regressus est cum magna voce magnificans Deum
<Luke.17.16> et cecidit in faciem ante pedes eius gratias agens et hic erat Samaritanus
<Luke.17.17> respondens autem Iesus dixit nonne decem mundati sunt et novem ubi sunt
<Luke.17.18> non est inventus qui rediret et daret gloriam Deo nisi hic alienigena
<Luke.17.19> et ait illi surge vade quia fides tua te salvum fecit
<Luke.17.20> interrogatus autem a Pharisaeis quando venit regnum Dei respondit eis et dixit non venit regnum Dei cum observatione
<Luke.17.21> neque dicent ecce hic aut ecce illic ecce enim regnum Dei intra vos est
<Luke.17.22> et ait ad discipulos venient dies quando desideretis videre unum diem Filii hominis et non videbitis
<Luke.17.23> et dicent vobis ecce hic ecce illic nolite ire neque sectemini
<Luke.17.24> nam sicut fulgur coruscans de sub caelo in ea quae sub caelo sunt fulget ita erit Filius hominis in die sua
<Luke.17.25> primum autem oportet illum multa pati et reprobari a generatione hac
<Luke.17.26> et sicut factum est in diebus Noe ita erit et in diebus Filii hominis
<Luke.17.27> edebant et bibebant uxores ducebant et dabantur ad nuptias usque in diem qua intravit Noe in arcam et venit diluvium et perdidit omnes
<Luke.17.28> similiter sicut factum est in diebus Loth edebant et bibebant emebant et vendebant plantabant aedificabant
<Luke.17.29> qua die autem exiit Loth a Sodomis pluit ignem et sulphur de caelo et omnes perdidit
<Luke.17.30> secundum haec erit qua die Filius hominis revelabitur
<Luke.17.31> in illa hora qui fuerit in tecto et vasa eius in domo ne descendat tollere illa et qui in agro similiter non redeat retro
<Luke.17.32> memores estote uxoris Loth
<Luke.17.33> quicumque quaesierit animam suam salvare perdet illam et qui perdiderit illam vivificabit eam
<Luke.17.34> dico vobis illa nocte erunt duo in lecto uno unus adsumetur et alter relinquetur
<Luke.17.35> duae erunt molentes in unum una adsumetur et altera relinquetur duo in agro unus adsumetur et alter relinquetur
<Luke.17.37> qui dixit eis ubicumque fuerit corpus illuc congregabuntur aquilae
<Luke.18.1> dicebat autem et parabolam ad illos quoniam oportet semper orare et non deficere
<Luke.18.2> dicens iudex quidam erat in quadam civitate qui Deum non timebat et hominem non verebatur
<Luke.18.3> vidua autem quaedam erat in civitate illa et veniebat ad eum dicens vindica me de adversario meo
<Luke.18.4> et nolebat per multum tempus post haec autem dixit intra se et si Deum non timeo nec hominem revereor
<Luke.18.5> tamen quia molesta est mihi haec vidua vindicabo illam ne in novissimo veniens suggillet me
<Luke.18.6> ait autem Dominus audite quid iudex iniquitatis dicit
<Luke.18.7> Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte et patientiam habebit in illis
<Luke.18.8> dico vobis quia cito faciet vindictam illorum verumtamen Filius hominis veniens putas inveniet fidem in terra
<Luke.18.9> dixit autem et ad quosdam qui in se confidebant tamquam iusti et aspernabantur ceteros parabolam istam
<Luke.18.10> duo homines ascenderunt in templum ut orarent unus Pharisaeus et alter publicanus
<Luke.18.11> Pharisaeus stans haec apud se orabat Deus gratias ago tibi quia non sum sicut ceteri hominum raptores iniusti adulteri vel ut etiam hic publicanus
<Luke.18.12> ieiuno bis in sabbato decimas do omnium quae possideo
<Luke.18.13> et publicanus a longe stans nolebat nec oculos ad caelum levare sed percutiebat pectus suum dicens Deus propitius esto mihi peccatori
<Luke.18.14> dico vobis descendit hic iustificatus in domum suam ab illo quia omnis qui se exaltat humiliabitur et qui se humiliat exaltabitur
<Luke.18.15> adferebant autem ad illum et infantes ut eos tangeret quod cum viderent discipuli increpabant illos
<Luke.18.16> Iesus autem convocans illos dixit sinite pueros venire ad me et nolite eos vetare talium est enim regnum Dei
<Luke.18.17> amen dico vobis quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer non intrabit in illud
<Luke.18.18> et interrogavit eum quidam princeps dicens magister bone quid faciens vitam aeternam possidebo
<Luke.18.19> dixit autem ei Iesus quid me dicis bonum nemo bonus nisi solus Deus
<Luke.18.20> mandata nosti non occides non moechaberis non furtum facies non falsum testimonium dices honora patrem tuum et matrem
<Luke.18.21> qui ait haec omnia custodivi a iuventute mea
<Luke.18.22> quo audito Iesus ait ei adhuc unum tibi deest omnia quaecumque habes vende et da pauperibus et habebis thesaurum in caelo et veni sequere me
<Luke.18.23> his ille auditis contristatus est quia dives erat valde
<Luke.18.24> videns autem illum Iesus tristem factum dixit quam difficile qui pecunias habent in regnum Dei intrabunt
<Luke.18.25> facilius est enim camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum Dei
<Luke.18.26> et dixerunt qui audiebant et quis potest salvus fieri
<Luke.18.27> ait illis quae inpossibilia sunt apud homines possibilia sunt apud Deum
<Luke.18.28> ait autem Petrus ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te
<Luke.18.29> qui dixit eis amen dico vobis nemo est qui reliquit domum aut parentes aut fratres aut uxorem aut filios propter regnum Dei
<Luke.18.30> et non recipiat multo plura in hoc tempore et in saeculo venturo vitam aeternam
<Luke.18.31> adsumpsit autem Iesus duodecim et ait illis ecce ascendimus Hierosolyma et consummabuntur omnia quae scripta sunt per prophetas de Filio hominis
<Luke.18.32> tradetur enim gentibus et inludetur et flagellabitur et conspuetur
<Luke.18.33> et postquam flagellaverint occident eum et die tertia resurget
<Luke.18.34> et ipsi nihil horum intellexerunt et erat verbum istud absconditum ab eis et non intellegebant quae dicebantur
<Luke.18.35> factum est autem cum adpropinquaret Hiericho caecus quidam sedebat secus viam mendicans
<Luke.18.36> et cum audiret turbam praetereuntem interrogabat quid hoc esset
<Luke.18.37> dixerunt autem ei quod Iesus Nazarenus transiret
<Luke.18.38> et clamavit dicens Iesu Fili David miserere mei
<Luke.18.39> et qui praeibant increpabant eum ut taceret ipse vero multo magis clamabat Fili David miserere mei
<Luke.18.40> stans autem Iesus iussit illum adduci ad se et cum adpropinquasset interrogavit illum
<Luke.18.41> dicens quid tibi vis faciam at ille dixit Domine ut videam
<Luke.18.42> et Iesus dixit illi respice fides tua te salvum fecit
<Luke.18.43> et confestim vidit et sequebatur illum magnificans Deum et omnis plebs ut vidit dedit laudem Deo
<Luke.19.1> et ingressus perambulabat Hiericho
<Luke.19.2> et ecce vir nomine Zaccheus et hic erat princeps publicanorum et ipse dives
<Luke.19.3> et quaerebat videre Iesum quis esset et non poterat prae turba quia statura pusillus erat
<Luke.19.4> et praecurrens ascendit in arborem sycomorum ut videret illum quia inde erat transiturus
<Luke.19.5> et cum venisset ad locum suspiciens Iesus vidit illum et dixit ad eum Zacchee festinans descende quia hodie in domo tua oportet me manere
<Luke.19.6> et festinans descendit et excepit illum gaudens
<Luke.19.7> et cum viderent omnes murmurabant dicentes quod ad hominem peccatorem devertisset
<Luke.19.8> stans autem Zaccheus dixit ad Dominum ecce dimidium bonorum meorum Domine do pauperibus et si quid aliquem defraudavi reddo quadruplum
<Luke.19.9> ait Iesus ad eum quia hodie salus domui huic facta est eo quod et ipse filius sit Abrahae
<Luke.19.10> venit enim Filius hominis quaerere et salvum facere quod perierat
<Luke.19.11> haec illis audientibus adiciens dixit parabolam eo quod esset prope Hierusalem et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur
<Luke.19.12> dixit ergo homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum et reverti
<Luke.19.13> vocatis autem decem servis suis dedit illis decem mnas et ait ad illos negotiamini dum venio
<Luke.19.14> cives autem eius oderant illum et miserunt legationem post illum dicentes nolumus hunc regnare super nos
<Luke.19.15> et factum est ut rediret accepto regno et iussit vocari servos quibus dedit pecuniam ut sciret quantum quisque negotiatus esset
<Luke.19.16> venit autem primus dicens domine mna tua decem mnas adquisivit
<Luke.19.17> et ait illi euge bone serve quia in modico fidelis fuisti eris potestatem habens supra decem civitates
<Luke.19.18> et alter venit dicens domine mna tua fecit quinque mnas
<Luke.19.19> et huic ait et tu esto supra quinque civitates
<Luke.19.20> et alter venit dicens domine ecce mna tua quam habui repositam in sudario
<Luke.19.21> timui enim te quia homo austeris es tollis quod non posuisti et metis quod non seminasti
<Luke.19.22> dicit ei de ore tuo te iudico serve nequam sciebas quod ego austeris homo sum tollens quod non posui et metens quod non seminavi
<Luke.19.23> et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam et ego veniens cum usuris utique exegissem illud
<Luke.19.24> et adstantibus dixit auferte ab illo mnam et date illi qui decem mnas habet
<Luke.19.25> et dixerunt ei domine habet decem mnas
<Luke.19.26> dico autem vobis quia omni habenti dabitur ab eo autem qui non habet et quod habet auferetur ab eo
<Luke.19.27> verumtamen inimicos meos illos qui noluerunt me regnare super se adducite huc et interficite ante me
<Luke.19.28> et his dictis praecedebat ascendens in Hierosolyma
<Luke.19.29> et factum est cum adpropinquasset ad Bethfage et Bethania ad montem qui vocatur Oliveti misit duos discipulos suos
<Luke.19.30> dicens ite in castellum quod contra est in quod introeuntes invenietis pullum asinae alligatum cui nemo umquam hominum sedit solvite illum et adducite
<Luke.19.31> et si quis vos interrogaverit quare solvitis sic dicetis ei quia Dominus operam eius desiderat
<Luke.19.32> abierunt autem qui missi erant et invenerunt sicut dixit illis stantem pullum
<Luke.19.33> solventibus autem illis pullum dixerunt domini eius ad illos quid solvitis pullum
<Luke.19.34> at illi dixerunt quia Dominus eum necessarium habet
<Luke.19.35> et duxerunt illum ad Iesum et iactantes vestimenta sua supra pullum inposuerunt Iesum
<Luke.19.36> eunte autem illo substernebant vestimenta sua in via
<Luke.19.37> et cum adpropinquaret iam ad descensum montis Oliveti coeperunt omnes turbae discentium gaudentes laudare Deum voce magna super omnibus quas viderant virtutibus
<Luke.19.38> dicentes benedictus qui venit rex in nomine Domini pax in caelo et gloria in excelsis
<Luke.19.39> et quidam Pharisaeorum de turbis dixerunt ad illum magister increpa discipulos tuos
<Luke.19.40> quibus ipse ait dico vobis quia si hii tacuerint lapides clamabunt
<Luke.19.41> et ut adpropinquavit videns civitatem flevit super illam dicens
<Luke.19.42> quia si cognovisses et tu et quidem in hac die tua quae ad pacem tibi nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis
<Luke.19.43> quia venient dies in te et circumdabunt te inimici tui vallo et circumdabunt te et coangustabunt te undique
<Luke.19.44> ad terram prosternent te et filios qui in te sunt et non relinquent in te lapidem super lapidem eo quod non cognoveris tempus visitationis tuae
<Luke.19.45> et ingressus in templum coepit eicere vendentes in illo et ementes
<Luke.19.46> dicens illis scriptum est quia domus mea domus orationis est vos autem fecistis illam speluncam latronum
<Luke.19.47> et erat docens cotidie in templo principes autem sacerdotum et scribae et principes plebis quaerebant illum perdere
<Luke.19.48> et non inveniebant quid facerent illi omnis enim populus suspensus erat audiens illum
<Luke.20.1> et factum est in una dierum docente illo populum in templo et evangelizante convenerunt principes sacerdotum et scribae cum senioribus
<Luke.20.2> et aiunt dicentes ad illum dic nobis in qua potestate haec facis aut quis est qui dedit tibi hanc potestatem
<Luke.20.3> respondens autem dixit ad illos interrogabo vos et ego verbum respondete mihi
<Luke.20.4> baptismum Iohannis de caelo erat an ex hominibus
<Luke.20.5> at illi cogitabant inter se dicentes quia si dixerimus de caelo dicet quare ergo non credidistis illi
<Luke.20.6> si autem dixerimus ex hominibus plebs universa lapidabit nos certi sunt enim Iohannem prophetam esse
<Luke.20.7> et responderunt se nescire unde esset
<Luke.20.8> et Iesus ait illis neque ego dico vobis in qua potestate haec facio
<Luke.20.9> coepit autem dicere ad plebem parabolam hanc homo plantavit vineam et locavit eam colonis et ipse peregre fuit multis temporibus
<Luke.20.10> et in tempore misit ad cultores servum ut de fructu vineae darent illi qui caesum dimiserunt eum inanem
<Luke.20.11> et addidit alterum servum mittere illi autem hunc quoque caedentes et adficientes contumelia dimiserunt inanem
<Luke.20.12> et addidit tertium mittere qui et illum vulnerantes eiecerunt
<Luke.20.13> dixit autem dominus vineae quid faciam mittam filium meum dilectum forsitan cum hunc viderint verebuntur
<Luke.20.14> quem cum vidissent coloni cogitaverunt inter se dicentes hic est heres occidamus illum ut nostra fiat hereditas
<Luke.20.15> et eiectum illum extra vineam occiderunt quid ergo faciet illis dominus vineae
<Luke.20.16> veniet et perdet colonos istos et dabit vineam aliis quo audito dixerunt illi absit
<Luke.20.17> ille autem aspiciens eos ait quid est ergo hoc quod scriptum est lapidem quem reprobaverunt aedificantes hic factus est in caput anguli
<Luke.20.18> omnis qui ceciderit supra illum lapidem conquassabitur supra quem autem ceciderit comminuet illum
<Luke.20.19> et quaerebant principes sacerdotum et scribae mittere in illum manus illa hora et timuerunt populum cognoverunt enim quod ad ipsos dixerit similitudinem istam
<Luke.20.20> et observantes miserunt insidiatores qui se iustos simularent ut caperent eum in sermone et traderent illum principatui et potestati praesidis
<Luke.20.21> et interrogaverunt illum dicentes magister scimus quia recte dicis et doces et non accipis personam sed in veritate viam Dei doces
<Luke.20.22> licet nobis dare tributum Caesari an non
<Luke.20.23> considerans autem dolum illorum dixit ad eos quid me temptatis
<Luke.20.24> ostendite mihi denarium cuius habet imaginem et inscriptionem respondentes dixerunt Caesaris
<Luke.20.25> et ait illis reddite ergo quae Caesaris sunt Caesari et quae Dei sunt Deo
<Luke.20.26> et non potuerunt verbum eius reprehendere coram plebe et mirati in responso eius tacuerunt
<Luke.20.27> accesserunt autem quidam Sadducaeorum qui negant esse resurrectionem et interrogaverunt eum
<Luke.20.28> dicentes magister Moses scripsit nobis si frater alicuius mortuus fuerit habens uxorem et hic sine filiis fuerit ut accipiat eam frater eius uxorem et suscitet semen fratri suo
<Luke.20.29> septem ergo fratres erant et primus accepit uxorem et mortuus est sine filiis
<Luke.20.30> et sequens accepit illam et ipse mortuus est sine filio
<Luke.20.31> et tertius accepit illam similiter et omnes septem et non reliquerunt semen et mortui sunt
<Luke.20.32> novissima omnium mortua est et mulier
<Luke.20.33> in resurrectione ergo cuius eorum erit uxor siquidem septem habuerunt eam uxorem
<Luke.20.34> et ait illis Iesus filii saeculi huius nubunt et traduntur ad nuptias
<Luke.20.35> illi autem qui digni habebuntur saeculo illo et resurrectione ex mortuis neque nubunt neque ducunt uxores
<Luke.20.36> neque enim ultra mori poterunt aequales enim angelis sunt et filii sunt Dei cum sint filii resurrectionis
<Luke.20.37> quia vero resurgant mortui et Moses ostendit secus rubum sicut dicit Dominum Deum Abraham et Deum Isaac et Deum Iacob
<Luke.20.38> Deus autem non est mortuorum sed vivorum omnes enim vivunt ei
<Luke.20.39> respondentes autem quidam scribarum dixerunt magister bene dixisti
<Luke.20.40> et amplius non audebant eum quicquam interrogare
<Luke.20.41> dixit autem ad illos quomodo dicunt Christum Filium David esse
<Luke.20.42> et ipse David dicit in libro Psalmorum dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis
<Luke.20.43> donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum
<Luke.20.44> David ergo Dominum illum vocat et quomodo filius eius est
<Luke.20.45> audiente autem omni populo dixit discipulis suis
<Luke.20.46> adtendite a scribis qui volunt ambulare in stolis et amant salutationes in foro et primas cathedras in synagogis et primos discubitus in conviviis
<Luke.20.47> qui devorant domos viduarum simulantes longam orationem hii accipient damnationem maiorem
<Luke.21.1> respiciens autem vidit eos qui mittebant munera sua in gazofilacium divites
<Luke.21.2> vidit autem et quandam viduam pauperculam mittentem aera minuta duo
<Luke.21.3> et dixit vere dico vobis quia vidua haec pauper plus quam omnes misit
<Luke.21.4> nam omnes hii ex abundanti sibi miserunt in munera Dei haec autem ex eo quod deest illi omnem victum suum quem habuit misit
<Luke.21.5> et quibusdam dicentibus de templo quod lapidibus bonis et donis ornatum esset dixit
<Luke.21.6> haec quae videtis venient dies in quibus non relinquetur lapis super lapidem qui non destruatur
<Luke.21.7> interrogaverunt autem illum dicentes praeceptor quando haec erunt et quod signum cum fieri incipient
<Luke.21.8> qui dixit videte ne seducamini multi enim venient in nomine meo dicentes quia ego sum et tempus adpropinquavit nolite ergo ire post illos
<Luke.21.9> cum autem audieritis proelia et seditiones nolite terreri oportet primum haec fieri sed non statim finis
<Luke.21.10> tunc dicebat illis surget gens contra gentem et regnum adversus regnum
<Luke.21.11> terraemotus magni erunt per loca et pestilentiae et fames terroresque de caelo et signa magna erunt
<Luke.21.12> sed ante haec omnia inicient vobis manus suas et persequentur tradentes in synagogas et custodias trahentes ad reges et praesides propter nomen meum
<Luke.21.13> continget autem vobis in testimonium
<Luke.21.14> ponite ergo in cordibus vestris non praemeditari quemadmodum respondeatis
<Luke.21.15> ego enim dabo vobis os et sapientiam cui non poterunt resistere et contradicere omnes adversarii vestri
<Luke.21.16> trademini autem a parentibus et fratribus et cognatis et amicis et morte adficient ex vobis
<Luke.21.17> et eritis odio omnibus propter nomen meum
<Luke.21.18> et capillus de capite vestro non peribit
<Luke.21.19> in patientia vestra possidebitis animas vestras
<Luke.21.20> cum autem videritis circumdari ab exercitu Hierusalem tunc scitote quia adpropinquavit desolatio eius
<Luke.21.21> tunc qui in Iudaea sunt fugiant in montes et qui in medio eius discedant et qui in regionibus non intrent in eam
<Luke.21.22> quia dies ultionis hii sunt ut impleantur omnia quae scripta sunt
<Luke.21.23> vae autem praegnatibus et nutrientibus in illis diebus erit enim pressura magna supra terram et ira populo huic
<Luke.21.24> et cadent in ore gladii et captivi ducentur in omnes gentes et Hierusalem calcabitur a gentibus donec impleantur tempora nationum
<Luke.21.25> et erunt signa in sole et luna et stellis et in terris pressura gentium prae confusione sonitus maris et fluctuum
<Luke.21.26> arescentibus hominibus prae timore et expectatione quae supervenient universo orbi nam virtutes caelorum movebuntur
<Luke.21.27> et tunc videbunt Filium hominis venientem in nube cum potestate magna et maiestate
<Luke.21.28> his autem fieri incipientibus respicite et levate capita vestra quoniam adpropinquat redemptio vestra
<Luke.21.29> et dixit illis similitudinem videte ficulneam et omnes arbores
<Luke.21.30> cum producunt iam ex se fructum scitis quoniam prope est aestas
<Luke.21.31> ita et vos cum videritis haec fieri scitote quoniam prope est regnum Dei
<Luke.21.32> amen dico vobis quia non praeteribit generatio haec donec omnia fiant
<Luke.21.33> caelum et terra transibunt verba autem mea non transient
<Luke.21.34> adtendite autem vobis ne forte graventur corda vestra in crapula et ebrietate et curis huius vitae et superveniat in vos repentina dies illa
<Luke.21.35> tamquam laqueus enim superveniet in omnes qui sedent super faciem omnis terrae
<Luke.21.36> vigilate itaque omni tempore orantes ut digni habeamini fugere ista omnia quae futura sunt et stare ante Filium hominis
<Luke.21.37> erat autem diebus docens in templo noctibus vero exiens morabatur in monte qui vocatur Oliveti
<Luke.21.38> et omnis populus manicabat ad eum in templo audire eum
<Luke.22.1> adpropinquabat autem dies festus azymorum qui dicitur pascha
<Luke.22.2> et quaerebant principes sacerdotum et scribae quomodo eum interficerent timebant vero plebem
<Luke.22.3> intravit autem Satanas in Iudam qui cognominatur Scarioth unum de duodecim
<Luke.22.4> et abiit et locutus est cum principibus sacerdotum et magistratibus quemadmodum illum traderet eis
<Luke.22.5> et gavisi sunt et pacti sunt pecuniam illi dare
<Luke.22.6> et spopondit et quaerebat oportunitatem ut traderet illum sine turbis
<Luke.22.7> venit autem dies azymorum in qua necesse erat occidi pascha
<Luke.22.8> et misit Petrum et Iohannem dicens euntes parate nobis pascha ut manducemus
<Luke.22.9> at illi dixerunt ubi vis paremus
<Luke.22.10> et dixit ad eos ecce introeuntibus vobis in civitatem occurret vobis homo amphoram aquae portans sequimini eum in domum in qua intrat
<Luke.22.11> et dicetis patri familias domus dicit tibi magister ubi est diversorium ubi pascha cum discipulis meis manducem
<Luke.22.12> et ipse vobis ostendet cenaculum magnum stratum et ibi parate
<Luke.22.13> euntes autem invenerunt sicut dixit illis et paraverunt pascha
<Luke.22.14> et cum facta esset hora discubuit et duodecim apostoli cum eo
<Luke.22.15> et ait illis desiderio desideravi hoc pascha manducare vobiscum antequam patiar
<Luke.22.16> dico enim vobis quia ex hoc non manducabo illud donec impleatur in regno Dei
<Luke.22.17> et accepto calice gratias egit et dixit accipite et dividite inter vos
<Luke.22.18> dico enim vobis quod non bibam de generatione vitis donec regnum Dei veniat
<Luke.22.19> et accepto pane gratias egit et fregit et dedit eis dicens hoc est corpus meum quod pro vobis datur hoc facite in meam commemorationem
<Luke.22.20> similiter et calicem postquam cenavit dicens hic est calix novum testamentum in sanguine meo quod pro vobis funditur
<Luke.22.21> verumtamen ecce manus tradentis me mecum est in mensa
<Luke.22.22> et quidem Filius hominis secundum quod definitum est vadit verumtamen vae illi homini per quem traditur
<Luke.22.23> et ipsi coeperunt quaerere inter se quis esset ex eis qui hoc facturus esset
<Luke.22.24> facta est autem et contentio inter eos quis eorum videretur esse maior
<Luke.22.25> dixit autem eis reges gentium dominantur eorum et qui potestatem habent super eos benefici vocantur
<Luke.22.26> vos autem non sic sed qui maior est in vobis fiat sicut iunior et qui praecessor est sicut ministrator
<Luke.22.27> nam quis maior est qui recumbit an qui ministrat nonne qui recumbit ego autem in medio vestrum sum sicut qui ministrat
<Luke.22.28> vos autem estis qui permansistis mecum in temptationibus meis
<Luke.22.29> et ego dispono vobis sicut disposuit mihi Pater meus regnum
<Luke.22.30> ut edatis et bibatis super mensam meam in regno et sedeatis super thronos iudicantes duodecim tribus Israhel
<Luke.22.31> ait autem Dominus Simon Simon ecce Satanas expetivit vos ut cribraret sicut triticum
<Luke.22.32> ego autem rogavi pro te ut non deficiat fides tua et tu aliquando conversus confirma fratres tuos
<Luke.22.33> qui dixit ei Domine tecum paratus sum et in carcerem et in mortem ire
<Luke.22.34> et ille dixit dico tibi Petre non cantabit hodie gallus donec ter abneges nosse me
<Luke.22.35> et dixit eis quando misi vos sine sacculo et pera et calciamentis numquid aliquid defuit vobis at illi dixerunt nihil
<Luke.22.36> dixit ergo eis sed nunc qui habet sacculum tollat similiter et peram et qui non habet vendat tunicam suam et emat gladium
<Luke.22.37> dico enim vobis quoniam adhuc hoc quod scriptum est oportet impleri in me et quod cum iniustis deputatus est etenim ea quae sunt de me finem habent
<Luke.22.38> at illi dixerunt Domine ecce gladii duo hic at ille dixit eis satis est
<Luke.22.39> et egressus ibat secundum consuetudinem in montem Olivarum secuti sunt autem illum et discipuli
<Luke.22.40> et cum pervenisset ad locum dixit illis orate ne intretis in temptationem
<Luke.22.41> et ipse avulsus est ab eis quantum iactus est lapidis et positis genibus orabat
<Luke.22.42> dicens Pater si vis transfer calicem istum a me verumtamen non mea voluntas sed tua fiat
<Luke.22.43> apparuit autem illi angelus de caelo confortans eum et factus in agonia prolixius orabat
<Luke.22.44> et factus est sudor eius sicut guttae sanguinis decurrentis in terram
<Luke.22.45> et cum surrexisset ab oratione et venisset ad discipulos suos invenit eos dormientes prae tristitia
<Luke.22.46> et ait illis quid dormitis surgite orate ne intretis in temptationem
<Luke.22.47> adhuc eo loquente ecce turba et qui vocabatur Iudas unus de duodecim antecedebat eos et adpropinquavit Iesu ut oscularetur eum
<Luke.22.48> Iesus autem dixit ei Iuda osculo Filium hominis tradis
<Luke.22.49> videntes autem hii qui circa ipsum erant quod futurum erat dixerunt ei Domine si percutimus in gladio
<Luke.22.50> et percussit unus ex illis servum principis sacerdotum et amputavit auriculam eius dextram
<Luke.22.51> respondens autem Iesus ait sinite usque huc et cum tetigisset auriculam eius sanavit eum
<Luke.22.52> dixit autem Iesus ad eos qui venerant ad se principes sacerdotum et magistratus templi et seniores quasi ad latronem existis cum gladiis et fustibus
<Luke.22.53> cum cotidie vobiscum fuerim in templo non extendistis manus in me sed haec est hora vestra et potestas tenebrarum
<Luke.22.54> conprehendentes autem eum duxerunt ad domum principis sacerdotum Petrus vero sequebatur a longe
<Luke.22.55> accenso autem igni in medio atrio et circumsedentibus illis erat Petrus in medio eorum
<Luke.22.56> quem cum vidisset ancilla quaedam sedentem ad lumen et eum fuisset intuita dixit et hic cum illo erat
<Luke.22.57> at ille negavit eum dicens mulier non novi illum
<Luke.22.58> et post pusillum alius videns eum dixit et tu de illis es Petrus vero ait o homo non sum
<Luke.22.59> et intervallo facto quasi horae unius alius quidam adfirmabat dicens vere et hic cum illo erat nam et Galilaeus est
<Luke.22.60> et ait Petrus homo nescio quod dicis et continuo adhuc illo loquente cantavit gallus
<Luke.22.61> et conversus Dominus respexit Petrum et recordatus est Petrus verbi Domini sicut dixit quia priusquam gallus cantet ter me negabis
<Luke.22.62> et egressus foras Petrus flevit amare
<Luke.22.63> et viri qui tenebant illum inludebant ei caedentes
<Luke.22.64> et velaverunt eum et percutiebant faciem eius et interrogabant eum dicentes prophetiza quis est qui te percussit
<Luke.22.65> et alia multa blasphemantes dicebant in eum
<Luke.22.66> et ut factus est dies convenerunt seniores plebis et principes sacerdotum et scribae et duxerunt illum in concilium suum dicentes si tu es Christus dic nobis
<Luke.22.67> et ait illis si vobis dixero non creditis mihi
<Luke.22.68> si autem et interrogavero non respondebitis mihi neque dimittetis
<Luke.22.69> ex hoc autem erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei
<Luke.22.70> dixerunt autem omnes tu ergo es Filius Dei qui ait vos dicitis quia ego sum
<Luke.22.71> at illi dixerunt quid adhuc desideramus testimonium ipsi enim audivimus de ore eius
<Luke.23.1> et surgens omnis multitudo eorum duxerunt illum ad Pilatum
<Luke.23.2> coeperunt autem accusare illum dicentes hunc invenimus subvertentem gentem nostram et prohibentem tributa dari Caesari et dicentem se Christum regem esse
<Luke.23.3> Pilatus autem interrogavit eum dicens tu es rex Iudaeorum at ille respondens ait tu dicis
<Luke.23.4> ait autem Pilatus ad principes sacerdotum et turbas nihil invenio causae in hoc homine
<Luke.23.5> at illi invalescebant dicentes commovet populum docens per universam Iudaeam et incipiens a Galilaea usque huc
<Luke.23.6> Pilatus autem audiens Galilaeam interrogavit si homo Galilaeus esset
<Luke.23.7> et ut cognovit quod de Herodis potestate esset remisit eum ad Herodem qui et ipse Hierosolymis erat illis diebus
<Luke.23.8> Herodes autem viso Iesu gavisus est valde erat enim cupiens ex multo tempore videre eum eo quod audiret multa de illo et sperabat signum aliquod videre ab eo fieri
<Luke.23.9> interrogabat autem illum multis sermonibus at ipse nihil illi respondebat
<Luke.23.10> stabant etiam principes sacerdotum et scribae constanter accusantes eum
<Luke.23.11> sprevit autem illum Herodes cum exercitu suo et inlusit indutum veste alba et remisit ad Pilatum
<Luke.23.12> et facti sunt amici Herodes et Pilatus in ipsa die nam antea inimici erant ad invicem
<Luke.23.13> Pilatus autem convocatis principibus sacerdotum et magistratibus et plebe
<Luke.23.14> dixit ad illos obtulistis mihi hunc hominem quasi avertentem populum et ecce ego coram vobis interrogans nullam causam inveni in homine isto ex his in quibus eum accusatis
<Luke.23.15> sed neque Herodes nam remisi vos ad illum et ecce nihil dignum morte actum est ei
<Luke.23.16> emendatum ergo illum dimittam
<Luke.23.18> exclamavit autem simul universa turba dicens tolle hunc et dimitte nobis Barabban
<Luke.23.19> qui erat propter seditionem quandam factam in civitate et homicidium missus in carcerem
<Luke.23.20> iterum autem Pilatus locutus est ad illos volens dimittere Iesum
<Luke.23.21> at illi succlamabant dicentes crucifige crucifige illum
<Luke.23.22> ille autem tertio dixit ad illos quid enim mali fecit iste nullam causam mortis invenio in eo corripiam ergo illum et dimittam
<Luke.23.23> at illi instabant vocibus magnis postulantes ut crucifigeretur et invalescebant voces eorum
<Luke.23.24> et Pilatus adiudicavit fieri petitionem eorum
<Luke.23.25> dimisit autem illis eum qui propter homicidium et seditionem missus fuerat in carcerem quem petebant Iesum vero tradidit voluntati eorum
<Luke.23.26> et cum ducerent eum adprehenderunt Simonem quendam Cyrenensem venientem de villa et inposuerunt illi crucem portare post Iesum
<Luke.23.27> sequebatur autem illum multa turba populi et mulierum quae plangebant et lamentabant eum
<Luke.23.28> conversus autem ad illas Iesus dixit filiae Hierusalem nolite flere super me sed super vos ipsas flete et super filios vestros
<Luke.23.29> quoniam ecce venient dies in quibus dicent beatae steriles et ventres qui non genuerunt et ubera quae non lactaverunt
<Luke.23.30> tunc incipient dicere montibus cadite super nos et collibus operite nos
<Luke.23.31> quia si in viridi ligno haec faciunt in arido quid fiet
<Luke.23.32> ducebantur autem et alii duo nequam cum eo ut interficerentur
<Luke.23.33> et postquam venerunt in locum qui vocatur Calvariae ibi crucifixerunt eum et latrones unum a dextris et alterum a sinistris
<Luke.23.34> Iesus autem dicebat Pater dimitte illis non enim sciunt quid faciunt dividentes vero vestimenta eius miserunt sortes
<Luke.23.35> et stabat populus expectans et deridebant illum principes cum eis dicentes alios salvos fecit se salvum faciat si hic est Christus Dei electus
<Luke.23.36> inludebant autem ei et milites accedentes et acetum offerentes illi
<Luke.23.37> dicentes si tu es rex Iudaeorum salvum te fac
<Luke.23.38> erat autem et superscriptio inscripta super illum litteris graecis et latinis et hebraicis hic est rex Iudaeorum
<Luke.23.39> unus autem de his qui pendebant latronibus blasphemabat eum dicens si tu es Christus salvum fac temet ipsum et nos
<Luke.23.40> respondens autem alter increpabat illum dicens neque tu times Deum quod in eadem damnatione es
<Luke.23.41> et nos quidem iuste nam digna factis recipimus hic vero nihil mali gessit
<Luke.23.42> et dicebat ad Iesum Domine memento mei cum veneris in regnum tuum
<Luke.23.43> et dixit illi Iesus amen dico tibi hodie mecum eris in paradiso
<Luke.23.44> erat autem fere hora sexta et tenebrae factae sunt in universa terra usque in nonam horam
<Luke.23.45> et obscuratus est sol et velum templi scissum est medium
<Luke.23.46> et clamans voce magna Iesus ait Pater in manus tuas commendo spiritum meum et haec dicens exspiravit
<Luke.23.47> videns autem centurio quod factum fuerat glorificavit Deum dicens vere hic homo iustus erat
<Luke.23.48> et omnis turba eorum qui simul aderant ad spectaculum istud et videbant quae fiebant percutientes pectora sua revertebantur
<Luke.23.49> stabant autem omnes noti eius a longe et mulieres quae secutae erant eum a Galilaea haec videntes
<Luke.23.50> et ecce vir nomine Ioseph qui erat decurio vir bonus et iustus
<Luke.23.51> hic non consenserat consilio et actibus eorum ab Arimathia civitate Iudaeae qui expectabat et ipse regnum Dei
<Luke.23.52> hic accessit ad Pilatum et petiit corpus Iesu
<Luke.23.53> et depositum involvit sindone et posuit eum in monumento exciso in quo nondum quisquam positus fuerat
<Luke.23.54> et dies erat parasceves et sabbatum inlucescebat
<Luke.23.55> subsecutae autem mulieres quae cum ipso venerant de Galilaea viderunt monumentum et quemadmodum positum erat corpus eius
<Luke.23.56> et revertentes paraverunt aromata et unguenta et sabbato quidem siluerunt secundum mandatum
<Luke.24.1> una autem sabbati valde diluculo venerunt ad monumentum portantes quae paraverant aromata
<Luke.24.2> et invenerunt lapidem revolutum a monumento
<Luke.24.3> et ingressae non invenerunt corpus Domini Iesu
<Luke.24.4> et factum est dum mente consternatae essent de isto ecce duo viri steterunt secus illas in veste fulgenti
<Luke.24.5> cum timerent autem et declinarent vultum in terram dixerunt ad illas quid quaeritis viventem cum mortuis
<Luke.24.6> non est hic sed surrexit recordamini qualiter locutus est vobis cum adhuc in Galilaea esset
<Luke.24.7> dicens quia oportet Filium hominis tradi in manus hominum peccatorum et crucifigi et die tertia resurgere
<Luke.24.8> et recordatae sunt verborum eius
<Luke.24.9> et regressae a monumento nuntiaverunt haec omnia illis undecim et ceteris omnibus
<Luke.24.10> erat autem Maria Magdalene et Iohanna et Maria Iacobi et ceterae quae cum eis erant quae dicebant ad apostolos haec
<Luke.24.11> et visa sunt ante illos sicut deliramentum verba ista et non credebant illis
<Luke.24.12> Petrus autem surgens cucurrit ad monumentum et procumbens videt linteamina sola posita et abiit secum mirans quod factum fuerat
<Luke.24.13> et ecce duo ex illis ibant ipsa die in castellum quod erat in spatio stadiorum sexaginta ab Hierusalem nomine Emmaus
<Luke.24.14> et ipsi loquebantur ad invicem de his omnibus quae acciderant
<Luke.24.15> et factum est dum fabularentur et secum quaererent et ipse Iesus adpropinquans ibat cum illis
<Luke.24.16> oculi autem illorum tenebantur ne eum agnoscerent
<Luke.24.17> et ait ad illos qui sunt hii sermones quos confertis ad invicem ambulantes et estis tristes
<Luke.24.18> et respondens unus cui nomen Cleopas dixit ei tu solus peregrinus es in Hierusalem et non cognovisti quae facta sunt in illa his diebus
<Luke.24.19> quibus ille dixit quae et dixerunt de Iesu Nazareno qui fuit vir propheta potens in opere et sermone coram Deo et omni populo
<Luke.24.20> et quomodo eum tradiderunt summi sacerdotum et principes nostri in damnationem mortis et crucifixerunt eum
<Luke.24.21> nos autem sperabamus quia ipse esset redempturus Israhel et nunc super haec omnia tertia dies hodie quod haec facta sunt
<Luke.24.22> sed et mulieres quaedam ex nostris terruerunt nos quae ante lucem fuerunt ad monumentum
<Luke.24.23> et non invento corpore eius venerunt dicentes se etiam visionem angelorum vidisse qui dicunt eum vivere
<Luke.24.24> et abierunt quidam ex nostris ad monumentum et ita invenerunt sicut mulieres dixerunt ipsum vero non viderunt
<Luke.24.25> et ipse dixit ad eos o stulti et tardi corde ad credendum in omnibus quae locuti sunt prophetae
<Luke.24.26> nonne haec oportuit pati Christum et ita intrare in gloriam suam
<Luke.24.27> et incipiens a Mose et omnibus prophetis interpretabatur illis in omnibus scripturis quae de ipso erant
<Luke.24.28> et adpropinquaverunt castello quo ibant et ipse se finxit longius ire
<Luke.24.29> et coegerunt illum dicentes mane nobiscum quoniam advesperascit et inclinata est iam dies et intravit cum illis
<Luke.24.30> et factum est dum recumberet cum illis accepit panem et benedixit ac fregit et porrigebat illis
<Luke.24.31> et aperti sunt oculi eorum et cognoverunt eum et ipse evanuit ex oculis eorum
<Luke.24.32> et dixerunt ad invicem nonne cor nostrum ardens erat in nobis dum loqueretur in via et aperiret nobis scripturas
<Luke.24.33> et surgentes eadem hora regressi sunt in Hierusalem et invenerunt congregatos undecim et eos qui cum ipsis erant
<Luke.24.34> dicentes quod surrexit Dominus vere et apparuit Simoni
<Luke.24.35> et ipsi narrabant quae gesta erant in via et quomodo cognoverunt eum in fractione panis
<Luke.24.36> dum haec autem loquuntur Iesus stetit in medio eorum et dicit eis pax vobis ego sum nolite timere
<Luke.24.37> conturbati vero et conterriti existimabant se spiritum videre
<Luke.24.38> et dixit eis quid turbati estis et cogitationes ascendunt in corda vestra
<Luke.24.39> videte manus meas et pedes quia ipse ego sum palpate et videte quia spiritus carnem et ossa non habet sicut me videtis habere
<Luke.24.40> et cum hoc dixisset ostendit eis manus et pedes
<Luke.24.41> adhuc autem illis non credentibus et mirantibus prae gaudio dixit habetis hic aliquid quod manducetur
<Luke.24.42> at illi obtulerunt ei partem piscis assi et favum mellis
<Luke.24.43> et cum manducasset coram eis sumens reliquias dedit eis
<Luke.24.44> et dixit ad eos haec sunt verba quae locutus sum ad vos cum adhuc essem vobiscum quoniam necesse est impleri omnia quae scripta sunt in lege Mosi et prophetis et psalmis de me
<Luke.24.45> tunc aperuit illis sensum ut intellegerent scripturas
<Luke.24.46> et dixit eis quoniam sic scriptum est et sic oportebat Christum pati et resurgere a mortuis die tertia
<Luke.24.47> et praedicari in nomine eius paenitentiam et remissionem peccatorum in omnes gentes incipientibus ab Hierosolyma
<Luke.24.48> vos autem estis testes horum
<Luke.24.49> et ego mitto promissum Patris mei in vos vos autem sedete in civitate quoadusque induamini virtutem ex alto
<Luke.24.50> eduxit autem eos foras in Bethaniam et elevatis manibus suis benedixit eis
<Luke.24.51> et factum est dum benediceret illis recessit ab eis et ferebatur in caelum
<Luke.24.52> et ipsi adorantes regressi sunt in Hierusalem cum gaudio magno
<Luke.24.53> et erant semper in templo laudantes et benedicentes Deum amen
<John.1.1> in principio erat Verbum et Verbum erat apud Deum et Deus erat Verbum
<John.1.2> hoc erat in principio apud Deum
<John.1.3> omnia per ipsum facta sunt et sine ipso factum est nihil quod factum est
<John.1.4> in ipso vita erat et vita erat lux hominum
<John.1.5> et lux in tenebris lucet et tenebrae eam non conprehenderunt
<John.1.6> fuit homo missus a Deo cui nomen erat Iohannes
<John.1.7> hic venit in testimonium ut testimonium perhiberet de lumine ut omnes crederent per illum
<John.1.8> non erat ille lux sed ut testimonium perhiberet de lumine
<John.1.9> erat lux vera quae inluminat omnem hominem venientem in mundum
<John.1.10> in mundo erat et mundus per ipsum factus est et mundus eum non cognovit
<John.1.11> in propria venit et sui eum non receperunt
<John.1.12> quotquot autem receperunt eum dedit eis potestatem filios Dei fieri his qui credunt in nomine eius
<John.1.13> qui non ex sanguinibus neque ex voluntate carnis neque ex voluntate viri sed ex Deo nati sunt
<John.1.14> et Verbum caro factum est et habitavit in nobis et vidimus gloriam eius gloriam quasi unigeniti a Patre plenum gratiae et veritatis
<John.1.15> Iohannes testimonium perhibet de ipso et clamat dicens hic erat quem dixi vobis qui post me venturus est ante me factus est quia prior me erat
<John.1.16> et de plenitudine eius nos omnes accepimus et gratiam pro gratia
<John.1.17> quia lex per Mosen data est gratia et veritas per Iesum Christum facta est
<John.1.18> Deum nemo vidit umquam unigenitus Filius qui est in sinu Patris ipse enarravit
<John.1.19> et hoc est testimonium Iohannis quando miserunt Iudaei ab Hierosolymis sacerdotes et Levitas ad eum ut interrogarent eum tu quis es
<John.1.20> et confessus est et non negavit et confessus est quia non sum ego Christus
<John.1.21> et interrogaverunt eum quid ergo Helias es tu et dicit non sum propheta es tu et respondit non
<John.1.22> dixerunt ergo ei quis es ut responsum demus his qui miserunt nos quid dicis de te ipso
<John.1.23> ait ego vox clamantis in deserto dirigite viam Domini sicut dixit Esaias propheta
<John.1.24> et qui missi fuerant erant ex Pharisaeis
<John.1.25> et interrogaverunt eum et dixerunt ei quid ergo baptizas si tu non es Christus neque Helias neque propheta
<John.1.26> respondit eis Iohannes dicens ego baptizo in aqua medius autem vestrum stetit quem vos non scitis
<John.1.27> ipse est qui post me venturus est qui ante me factus est cuius ego non sum dignus ut solvam eius corrigiam calciamenti
<John.1.28> haec in Bethania facta sunt trans Iordanen ubi erat Iohannes baptizans
<John.1.29> altera die videt Iohannes Iesum venientem ad se et ait ecce agnus Dei qui tollit peccatum mundi
<John.1.30> hic est de quo dixi post me venit vir qui ante me factus est quia prior me erat
<John.1.31> et ego nesciebam eum sed ut manifestaretur Israhel propterea veni ego in aqua baptizans
<John.1.32> et testimonium perhibuit Iohannes dicens quia vidi Spiritum descendentem quasi columbam de caelo et mansit super eum
<John.1.33> et ego nesciebam eum sed qui misit me baptizare in aqua ille mihi dixit super quem videris Spiritum descendentem et manentem super eum hic est qui baptizat in Spiritu Sancto
<John.1.34> et ego vidi et testimonium perhibui quia hic est Filius Dei
<John.1.35> altera die iterum stabat Iohannes et ex discipulis eius duo
<John.1.36> et respiciens Iesum ambulantem dicit ecce agnus Dei
<John.1.37> et audierunt eum duo discipuli loquentem et secuti sunt Iesum
<John.1.38> conversus autem Iesus et videns eos sequentes dicit eis quid quaeritis qui dixerunt ei rabbi quod dicitur interpretatum magister ubi habitas
<John.1.39> dicit eis venite et videte venerunt et viderunt ubi maneret et apud eum manserunt die illo hora autem erat quasi decima
<John.1.40> erat autem Andreas frater Simonis Petri unus ex duobus qui audierant ab Iohanne et secuti fuerant eum
<John.1.41> invenit hic primum fratrem suum Simonem et dicit ei invenimus Messiam quod est interpretatum Christus
<John.1.42> et adduxit eum ad Iesum intuitus autem eum Iesus dixit tu es Simon filius Iohanna tu vocaberis Cephas quod interpretatur Petrus
<John.1.43> in crastinum voluit exire in Galilaeam et invenit Philippum et dicit ei Iesus sequere me
<John.1.44> erat autem Philippus a Bethsaida civitate Andreae et Petri
<John.1.45> invenit Philippus Nathanahel et dicit ei quem scripsit Moses in lege et prophetae invenimus Iesum filium Ioseph a Nazareth
<John.1.46> et dixit ei Nathanahel a Nazareth potest aliquid boni esse dicit ei Philippus veni et vide
<John.1.47> vidit Iesus Nathanahel venientem ad se et dicit de eo ecce vere Israhelita in quo dolus non est
<John.1.48> dicit ei Nathanahel unde me nosti respondit Iesus et dixit ei priusquam te Philippus vocaret cum esses sub ficu vidi te
<John.1.49> respondit ei Nathanahel et ait rabbi tu es Filius Dei tu es rex Israhel
<John.1.50> respondit Iesus et dixit ei quia dixi tibi vidi te sub ficu credis maius his videbis
<John.1.51> et dicit ei amen amen dico vobis videbitis caelum apertum et angelos Dei ascendentes et descendentes supra Filium hominis
<John.2.1> et die tertio nuptiae factae sunt in Cana Galilaeae et erat mater Iesu ibi
<John.2.2> vocatus est autem ibi et Iesus et discipuli eius ad nuptias
<John.2.3> et deficiente vino dicit mater Iesu ad eum vinum non habent
<John.2.4> et dicit ei Iesus quid mihi et tibi est mulier nondum venit hora mea
<John.2.5> dicit mater eius ministris quodcumque dixerit vobis facite
<John.2.6> erant autem ibi lapideae hydriae sex positae secundum purificationem Iudaeorum capientes singulae metretas binas vel ternas
<John.2.7> dicit eis Iesus implete hydrias aqua et impleverunt eas usque ad summum
<John.2.8> et dicit eis Iesus haurite nunc et ferte architriclino et tulerunt
<John.2.9> ut autem gustavit architriclinus aquam vinum factam et non sciebat unde esset ministri autem sciebant qui haurierant aquam vocat sponsum architriclinus
<John.2.10> et dicit ei omnis homo primum bonum vinum ponit et cum inebriati fuerint tunc id quod deterius est tu servasti bonum vinum usque adhuc
<John.2.11> hoc fecit initium signorum Iesus in Cana Galilaeae et manifestavit gloriam suam et crediderunt in eum discipuli eius
<John.2.12> post hoc descendit Capharnaum ipse et mater eius et fratres eius et discipuli eius et ibi manserunt non multis diebus
<John.2.13> et prope erat pascha Iudaeorum et ascendit Hierosolyma Iesus
<John.2.14> et invenit in templo vendentes boves et oves et columbas et nummularios sedentes
<John.2.15> et cum fecisset quasi flagellum de funiculis omnes eiecit de templo oves quoque et boves et nummulariorum effudit aes et mensas subvertit
<John.2.16> et his qui columbas vendebant dixit auferte ista hinc nolite facere domum Patris mei domum negotiationis
<John.2.17> recordati vero sunt discipuli eius quia scriptum est zelus domus tuae comedit me
<John.2.18> responderunt ergo Iudaei et dixerunt ei quod signum ostendis nobis quia haec facis
<John.2.19> respondit Iesus et dixit eis solvite templum hoc et in tribus diebus excitabo illud
<John.2.20> dixerunt ergo Iudaei quadraginta et sex annis aedificatum est templum hoc et tu tribus diebus excitabis illud
<John.2.21> ille autem dicebat de templo corporis sui
<John.2.22> cum ergo resurrexisset a mortuis recordati sunt discipuli eius quia hoc dicebat et crediderunt scripturae et sermoni quem dixit Iesus
<John.2.23> cum autem esset Hierosolymis in pascha in die festo multi crediderunt in nomine eius videntes signa eius quae faciebat
<John.2.24> ipse autem Iesus non credebat semet ipsum eis eo quod ipse nosset omnes
<John.2.25> et quia opus ei non erat ut quis testimonium perhiberet de homine ipse enim sciebat quid esset in homine
<John.3.1> erat autem homo ex Pharisaeis Nicodemus nomine princeps Iudaeorum
<John.3.2> hic venit ad eum nocte et dixit ei rabbi scimus quia a Deo venisti magister nemo enim potest haec signa facere quae tu facis nisi fuerit Deus cum eo
<John.3.3> respondit Iesus et dixit ei amen amen dico tibi nisi quis natus fuerit denuo non potest videre regnum Dei
<John.3.4> dicit ad eum Nicodemus quomodo potest homo nasci cum senex sit numquid potest in ventrem matris suae iterato introire et nasci
<John.3.5> respondit Iesus amen amen dico tibi nisi quis renatus fuerit ex aqua et Spiritu non potest introire in regnum Dei
<John.3.6> quod natum est ex carne caro est et quod natum est ex Spiritu spiritus est
<John.3.7> non mireris quia dixi tibi oportet vos nasci denuo
<John.3.8> Spiritus ubi vult spirat et vocem eius audis sed non scis unde veniat et quo vadat sic est omnis qui natus est ex Spiritu
<John.3.9> respondit Nicodemus et dixit ei quomodo possunt haec fieri
<John.3.10> respondit Iesus et dixit ei tu es magister Israhel et haec ignoras
<John.3.11> amen amen dico tibi quia quod scimus loquimur et quod vidimus testamur et testimonium nostrum non accipitis
<John.3.12> si terrena dixi vobis et non creditis quomodo si dixero vobis caelestia credetis
<John.3.13> et nemo ascendit in caelum nisi qui descendit de caelo Filius hominis qui est in caelo
<John.3.14> et sicut Moses exaltavit serpentem in deserto ita exaltari oportet Filium hominis
<John.3.15> ut omnis qui credit in ipso non pereat sed habeat vitam aeternam
<John.3.16> sic enim dilexit Deus mundum ut Filium suum unigenitum daret ut omnis qui credit in eum non pereat sed habeat vitam aeternam
<John.3.17> non enim misit Deus Filium suum in mundum ut iudicet mundum sed ut salvetur mundus per ipsum
<John.3.18> qui credit in eum non iudicatur qui autem non credit iam iudicatus est quia non credidit in nomine unigeniti Filii Dei
<John.3.19> hoc est autem iudicium quia lux venit in mundum et dilexerunt homines magis tenebras quam lucem erant enim eorum mala opera
<John.3.20> omnis enim qui mala agit odit lucem et non venit ad lucem ut non arguantur opera eius
<John.3.21> qui autem facit veritatem venit ad lucem ut manifestentur eius opera quia in Deo sunt facta
<John.3.22> post haec venit Iesus et discipuli eius in iudaeam terram et illic demorabatur cum eis et baptizabat
<John.3.23> erat autem et Iohannes baptizans in Aenon iuxta Salim quia aquae multae erant illic et adveniebant et baptizabantur
<John.3.24> nondum enim missus fuerat in carcerem Iohannes
<John.3.25> facta est ergo quaestio ex discipulis Iohannis cum Iudaeis de purificatione
<John.3.26> et venerunt ad Iohannem et dixerunt ei rabbi qui erat tecum trans Iordanen cui tu testimonium perhibuisti ecce hic baptizat et omnes veniunt ad eum
<John.3.27> respondit Iohannes et dixit non potest homo accipere quicquam nisi fuerit ei datum de caelo
<John.3.28> ipsi vos mihi testimonium perhibetis quod dixerim ego non sum Christus sed quia missus sum ante illum
<John.3.29> qui habet sponsam sponsus est amicus autem sponsi qui stat et audit eum gaudio gaudet propter vocem sponsi hoc ergo gaudium meum impletum est
<John.3.30> illum oportet crescere me autem minui
<John.3.31> qui desursum venit supra omnes est qui est de terra de terra est et de terra loquitur qui de caelo venit supra omnes est
<John.3.32> et quod vidit et audivit hoc testatur et testimonium eius nemo accipit
<John.3.33> qui accipit eius testimonium signavit quia Deus verax est
<John.3.34> quem enim misit Deus verba Dei loquitur non enim ad mensuram dat Deus Spiritum
<John.3.35> Pater diligit Filium et omnia dedit in manu eius
<John.3.36> qui credit in Filium habet vitam aeternam qui autem incredulus est Filio non videbit vitam sed ira Dei manet super eum
<John.4.1> ut ergo cognovit Iesus quia audierunt Pharisaei quia Iesus plures discipulos facit et baptizat quam Iohannes
<John.4.2> quamquam Iesus non baptizaret sed discipuli eius
<John.4.3> reliquit Iudaeam et abiit iterum in Galilaeam
<John.4.4> oportebat autem eum transire per Samariam
<John.4.5> venit ergo in civitatem Samariae quae dicitur Sychar iuxta praedium quod dedit Iacob Ioseph filio suo
<John.4.6> erat autem ibi fons Iacob Iesus ergo fatigatus ex itinere sedebat sic super fontem hora erat quasi sexta
<John.4.7> venit mulier de Samaria haurire aquam dicit ei Iesus da mihi bibere
<John.4.8> discipuli enim eius abierant in civitatem ut cibos emerent
<John.4.9> dicit ergo ei mulier illa samaritana quomodo tu Iudaeus cum sis bibere a me poscis quae sum mulier samaritana non enim coutuntur Iudaei Samaritanis
<John.4.10> respondit Iesus et dixit ei si scires donum Dei et quis est qui dicit tibi da mihi bibere tu forsitan petisses ab eo et dedisset tibi aquam vivam
<John.4.11> dicit ei mulier Domine neque in quo haurias habes et puteus altus est unde ergo habes aquam vivam
<John.4.12> numquid tu maior es patre nostro Iacob qui dedit nobis puteum et ipse ex eo bibit et filii eius et pecora eius
<John.4.13> respondit Iesus et dixit ei omnis qui bibit ex aqua hac sitiet iterum qui autem biberit ex aqua quam ego dabo ei non sitiet in aeternum
<John.4.14> sed aqua quam dabo ei fiet in eo fons aquae salientis in vitam aeternam
<John.4.15> dicit ad eum mulier Domine da mihi hanc aquam ut non sitiam neque veniam huc haurire
<John.4.16> dicit ei Iesus vade voca virum tuum et veni huc
<John.4.17> respondit mulier et dixit non habeo virum dicit ei Iesus bene dixisti quia non habeo virum
<John.4.18> quinque enim viros habuisti et nunc quem habes non est tuus vir hoc vere dixisti
<John.4.19> dicit ei mulier Domine video quia propheta es tu
<John.4.20> patres nostri in monte hoc adoraverunt et vos dicitis quia Hierosolymis est locus ubi adorare oportet
<John.4.21> dicit ei Iesus mulier crede mihi quia veniet hora quando neque in monte hoc neque in Hierosolymis adorabitis Patrem
<John.4.22> vos adoratis quod nescitis nos adoramus quod scimus quia salus ex Iudaeis est
<John.4.23> sed venit hora et nunc est quando veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate nam et Pater tales quaerit qui adorent eum
<John.4.24> spiritus est Deus et eos qui adorant eum in spiritu et veritate oportet adorare
<John.4.25> dicit ei mulier scio quia Messias venit qui dicitur Christus cum ergo venerit ille nobis adnuntiabit omnia
<John.4.26> dicit ei Iesus ego sum qui loquor tecum
<John.4.27> et continuo venerunt discipuli eius et mirabantur quia cum muliere loquebatur nemo tamen dixit quid quaeris aut quid loqueris cum ea
<John.4.28> reliquit ergo hydriam suam mulier et abiit in civitatem et dicit illis hominibus
<John.4.29> venite videte hominem qui dixit mihi omnia quaecumque feci numquid ipse est Christus
<John.4.30> exierunt de civitate et veniebant ad eum
<John.4.31> interea rogabant eum discipuli dicentes rabbi manduca
<John.4.32> ille autem dixit eis ego cibum habeo manducare quem vos nescitis
<John.4.33> dicebant ergo discipuli ad invicem numquid aliquis adtulit ei manducare
<John.4.34> dicit eis Iesus meus cibus est ut faciam voluntatem eius qui misit me ut perficiam opus eius
<John.4.35> nonne vos dicitis quod adhuc quattuor menses sunt et messis venit ecce dico vobis levate oculos vestros et videte regiones quia albae sunt iam ad messem
<John.4.36> et qui metit mercedem accipit et congregat fructum in vitam aeternam ut et qui seminat simul gaudeat et qui metit
<John.4.37> in hoc enim est verbum verum quia alius est qui seminat et alius est qui metit
<John.4.38> ego misi vos metere quod vos non laborastis alii laboraverunt et vos in laborem eorum introistis
<John.4.39> ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum propter verbum mulieris testimonium perhibentis quia dixit mihi omnia quaecumque feci
<John.4.40> cum venissent ergo ad illum Samaritani rogaverunt eum ut ibi maneret et mansit ibi duos dies
<John.4.41> et multo plures crediderunt propter sermonem eius
<John.4.42> et mulieri dicebant quia iam non propter tuam loquellam credimus ipsi enim audivimus et scimus quia hic est vere salvator mundi
<John.4.43> post duos autem dies exiit inde et abiit in Galilaeam
<John.4.44> ipse enim Iesus testimonium perhibuit quia propheta in sua patria honorem non habet
<John.4.45> cum ergo venisset in Galilaeam exceperunt eum Galilaei cum omnia vidissent quae fecerat Hierosolymis in die festo et ipsi enim venerant in diem festum
<John.4.46> venit ergo iterum in Cana Galilaeae ubi fecit aquam vinum et erat quidam regulus cuius filius infirmabatur Capharnaum
<John.4.47> hic cum audisset quia Iesus adveniret a Iudaea in Galilaeam abiit ad eum et rogabat eum ut descenderet et sanaret filium eius incipiebat enim mori
<John.4.48> dixit ergo Iesus ad eum nisi signa et prodigia videritis non creditis
<John.4.49> dicit ad eum regulus Domine descende priusquam moriatur filius meus
<John.4.50> dicit ei Iesus vade filius tuus vivit credidit homo sermoni quem dixit ei Iesus et ibat
<John.4.51> iam autem eo descendente servi occurrerunt ei et nuntiaverunt dicentes quia filius eius viveret
<John.4.52> interrogabat ergo horam ab eis in qua melius habuerit et dixerunt ei quia heri hora septima reliquit eum febris
<John.4.53> cognovit ergo pater quia illa hora erat in qua dixit ei Iesus filius tuus vivit et credidit ipse et domus eius tota
<John.4.54> hoc iterum secundum signum fecit Iesus cum venisset a Iudaea in Galilaeam
<John.5.1> post haec erat dies festus Iudaeorum et ascendit Iesus Hierosolymis
<John.5.2> est autem Hierosolymis super Probatica piscina quae cognominatur hebraice Bethsaida quinque porticus habens
<John.5.3> in his iacebat multitudo magna languentium caecorum claudorum aridorum expectantium aquae motum
<John.5.5> erat autem quidam homo ibi triginta et octo annos habens in infirmitate sua
<John.5.6> hunc cum vidisset Iesus iacentem et cognovisset quia multum iam tempus habet dicit ei vis sanus fieri
<John.5.7> respondit ei languidus Domine hominem non habeo ut cum turbata fuerit aqua mittat me in piscinam dum venio enim ego alius ante me descendit
<John.5.8> dicit ei Iesus surge tolle grabattum tuum et ambula
<John.5.9> et statim sanus factus est homo et sustulit grabattum suum et ambulabat erat autem sabbatum in illo die
<John.5.10> dicebant Iudaei illi qui sanatus fuerat sabbatum est non licet tibi tollere grabattum tuum
<John.5.11> respondit eis qui me fecit sanum ille mihi dixit tolle grabattum tuum et ambula
<John.5.12> interrogaverunt ergo eum quis est ille homo qui dixit tibi tolle grabattum tuum et ambula
<John.5.13> is autem qui sanus fuerat effectus nesciebat quis esset Iesus enim declinavit turba constituta in loco
<John.5.14> postea invenit eum Iesus in templo et dixit illi ecce sanus factus es iam noli peccare ne deterius tibi aliquid contingat
<John.5.15> abiit ille homo et nuntiavit Iudaeis quia Iesus esset qui fecit eum sanum
<John.5.16> propterea persequebantur Iudaei Iesum quia haec faciebat in sabbato
<John.5.17> Iesus autem respondit eis Pater meus usque modo operatur et ego operor
<John.5.18> propterea ergo magis quaerebant eum Iudaei interficere quia non solum solvebat sabbatum sed et Patrem suum dicebat Deum aequalem se faciens Deo respondit itaque Iesus et dixit eis
<John.5.19> amen amen dico vobis non potest Filius a se facere quicquam nisi quod viderit Patrem facientem quaecumque enim ille fecerit haec et Filius similiter facit
<John.5.20> Pater enim diligit Filium et omnia demonstrat ei quae ipse facit et maiora his demonstrabit ei opera ut vos miremini
<John.5.21> sicut enim Pater suscitat mortuos et vivificat sic et Filius quos vult vivificat
<John.5.22> neque enim Pater iudicat quemquam sed iudicium omne dedit Filio
<John.5.23> ut omnes honorificent Filium sicut honorificant Patrem qui non honorificat Filium non honorificat Patrem qui misit illum
<John.5.24> amen amen dico vobis quia qui verbum meum audit et credit ei qui misit me habet vitam aeternam et in iudicium non venit sed transit a morte in vitam
<John.5.25> amen amen dico vobis quia venit hora et nunc est quando mortui audient vocem Filii Dei et qui audierint vivent
<John.5.26> sicut enim Pater habet vitam in semet ipso sic dedit et Filio vitam habere in semet ipso
<John.5.27> et potestatem dedit ei et iudicium facere quia Filius hominis est
<John.5.28> nolite mirari hoc quia venit hora in qua omnes qui in monumentis sunt audient vocem eius
<John.5.29> et procedent qui bona fecerunt in resurrectionem vitae qui vero mala egerunt in resurrectionem iudicii
<John.5.30> non possum ego a me ipso facere quicquam sicut audio iudico et iudicium meum iustum est quia non quaero voluntatem meam sed voluntatem eius qui misit me
<John.5.31> si ego testimonium perhibeo de me testimonium meum non est verum
<John.5.32> alius est qui testimonium perhibet de me et scio quia verum est testimonium quod perhibet de me
<John.5.33> vos misistis ad Iohannem et testimonium perhibuit veritati
<John.5.34> ego autem non ab homine testimonium accipio sed haec dico ut vos salvi sitis
<John.5.35> ille erat lucerna ardens et lucens vos autem voluistis exultare ad horam in luce eius
<John.5.36> ego autem habeo testimonium maius Iohanne opera enim quae dedit mihi Pater ut perficiam ea ipsa opera quae ego facio testimonium perhibent de me quia Pater me misit
<John.5.37> et qui misit me Pater ipse testimonium perhibuit de me neque vocem eius umquam audistis neque speciem eius vidistis
<John.5.38> et verbum eius non habetis in vobis manens quia quem misit ille huic vos non creditis
<John.5.39> scrutamini scripturas quia vos putatis in ipsis vitam aeternam habere et illae sunt quae testimonium perhibent de me
<John.5.40> et non vultis venire ad me ut vitam habeatis
<John.5.41> claritatem ab hominibus non accipio
<John.5.42> sed cognovi vos quia dilectionem Dei non habetis in vobis
<John.5.43> ego veni in nomine Patris mei et non accipitis me si alius venerit in nomine suo illum accipietis
<John.5.44> quomodo potestis vos credere qui gloriam ab invicem accipitis et gloriam quae a solo est Deo non quaeritis
<John.5.45> nolite putare quia ego accusaturus sim vos apud Patrem est qui accuset vos Moses in quo vos speratis
<John.5.46> si enim crederetis Mosi crederetis forsitan et mihi de me enim ille scripsit
<John.5.47> si autem illius litteris non creditis quomodo meis verbis credetis
<John.6.1> post haec abiit Iesus trans mare Galilaeae quod est Tiberiadis
<John.6.2> et sequebatur eum multitudo magna quia videbant signa quae faciebat super his qui infirmabantur
<John.6.3> subiit ergo in montem Iesus et ibi sedebat cum discipulis suis
<John.6.4> erat autem proximum pascha dies festus Iudaeorum
<John.6.5> cum sublevasset ergo oculos Iesus et vidisset quia multitudo maxima venit ad eum dicit ad Philippum unde ememus panes ut manducent hii
<John.6.6> hoc autem dicebat temptans eum ipse enim sciebat quid esset facturus
<John.6.7> respondit ei Philippus ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis ut unusquisque modicum quid accipiat
<John.6.8> dicit ei unus ex discipulis eius Andreas frater Simonis Petri
<John.6.9> est puer unus hic qui habet quinque panes hordiacios et duos pisces sed haec quid sunt inter tantos
<John.6.10> dixit ergo Iesus facite homines discumbere erat autem faenum multum in loco discubuerunt ergo viri numero quasi quinque milia
<John.6.11> accepit ergo panes Iesus et cum gratias egisset distribuit discumbentibus similiter et ex piscibus quantum volebant
<John.6.12> ut autem impleti sunt dixit discipulis suis colligite quae superaverunt fragmenta ne pereant
<John.6.13> collegerunt ergo et impleverunt duodecim cofinos fragmentorum ex quinque panibus hordiaciis quae superfuerunt his qui manducaverunt
<John.6.14> illi ergo homines cum vidissent quod fecerat signum dicebant quia hic est vere propheta qui venturus est in mundum
<John.6.15> Iesus ergo cum cognovisset quia venturi essent ut raperent eum et facerent eum regem fugit iterum in montem ipse solus
<John.6.16> ut autem sero factum est descenderunt discipuli eius ad mare
<John.6.17> et cum ascendissent navem venerunt trans mare in Capharnaum et tenebrae iam factae erant et non venerat ad eos Iesus
<John.6.18> mare autem vento magno flante exsurgebat
<John.6.19> cum remigassent ergo quasi stadia viginti quinque aut triginta vident Iesum ambulantem super mare et proximum navi fieri et timuerunt
<John.6.20> ille autem dicit eis ego sum nolite timere
<John.6.21> voluerunt ergo accipere eum in navi et statim fuit navis ad terram quam ibant
<John.6.22> altera die turba quae stabat trans mare vidit quia navicula alia non erat ibi nisi una et quia non introisset cum discipulis suis Iesus in navem sed soli discipuli eius abissent
<John.6.23> aliae vero supervenerunt naves a Tiberiade iuxta locum ubi manducaverant panem gratias agente Domino
<John.6.24> cum ergo vidisset turba quia Iesus non esset ibi neque discipuli eius ascenderunt naviculas et venerunt Capharnaum quaerentes Iesum
<John.6.25> et cum invenissent eum trans mare dixerunt ei rabbi quando huc venisti
<John.6.26> respondit eis Iesus et dixit amen amen dico vobis quaeritis me non quia vidistis signa sed quia manducastis ex panibus et saturati estis
<John.6.27> operamini non cibum qui perit sed qui permanet in vitam aeternam quem Filius hominis vobis dabit hunc enim Pater signavit Deus
<John.6.28> dixerunt ergo ad eum quid faciemus ut operemur opera Dei
<John.6.29> respondit Iesus et dixit eis hoc est opus Dei ut credatis in eum quem misit ille
<John.6.30> dixerunt ergo ei quod ergo tu facis signum ut videamus et credamus tibi quid operaris
<John.6.31> patres nostri manna manducaverunt in deserto sicut scriptum est panem de caelo dedit eis manducare
<John.6.32> dixit ergo eis Iesus amen amen dico vobis non Moses dedit vobis panem de caelo sed Pater meus dat vobis panem de caelo verum
<John.6.33> panis enim Dei est qui descendit de caelo et dat vitam mundo
<John.6.34> dixerunt ergo ad eum Domine semper da nobis panem hunc
<John.6.35> dixit autem eis Iesus ego sum panis vitae qui veniet ad me non esuriet et qui credit in me non sitiet umquam
<John.6.36> sed dixi vobis quia et vidistis me et non creditis
<John.6.37> omne quod dat mihi Pater ad me veniet et eum qui venit ad me non eiciam foras
<John.6.38> quia descendi de caelo non ut faciam voluntatem meam sed voluntatem eius qui misit me
<John.6.39> haec est autem voluntas eius qui misit me Patris ut omne quod dedit mihi non perdam ex eo sed resuscitem illum novissimo die
<John.6.40> haec est enim voluntas Patris mei qui misit me ut omnis qui videt Filium et credit in eum habeat vitam aeternam et resuscitabo ego eum in novissimo die
<John.6.41> murmurabant ergo Iudaei de illo quia dixisset ego sum panis qui de caelo descendi
<John.6.42> et dicebant nonne hic est Iesus filius Ioseph cuius nos novimus patrem et matrem quomodo ergo dicit hic quia de caelo descendi
<John.6.43> respondit ergo Iesus et dixit eis nolite murmurare in invicem
<John.6.44> nemo potest venire ad me nisi Pater qui misit me traxerit eum et ego resuscitabo eum novissimo die
<John.6.45> est scriptum in prophetis et erunt omnes docibiles Dei omnis qui audivit a Patre et didicit venit ad me
<John.6.46> non quia Patrem vidit quisquam nisi is qui est a Deo hic vidit Patrem
<John.6.47> amen amen dico vobis qui credit in me habet vitam aeternam
<John.6.48> ego sum panis vitae
<John.6.49> patres vestri manducaverunt in deserto manna et mortui sunt
<John.6.50> hic est panis de caelo descendens ut si quis ex ipso manducaverit non moriatur
<John.6.51> ego sum panis vivus qui de caelo descendi
<John.6.52> si quis manducaverit ex hoc pane vivet in aeternum et panis quem ego dabo caro mea est pro mundi vita
<John.6.53> litigabant ergo Iudaei ad invicem dicentes quomodo potest hic nobis carnem suam dare ad manducandum
<John.6.54> dixit ergo eis Iesus amen amen dico vobis nisi manducaveritis carnem Filii hominis et biberitis eius sanguinem non habetis vitam in vobis
<John.6.55> qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem habet vitam aeternam et ego resuscitabo eum in novissimo die
<John.6.56> caro enim mea vere est cibus et sanguis meus vere est potus
<John.6.57> qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem in me manet et ego in illo
<John.6.58> sicut misit me vivens Pater et ego vivo propter Patrem et qui manducat me et ipse vivet propter me
<John.6.59> hic est panis qui de caelo descendit non sicut manducaverunt patres vestri manna et mortui sunt qui manducat hunc panem vivet in aeternum
<John.6.60> haec dixit in synagoga docens in Capharnaum
<John.6.61> multi ergo audientes ex discipulis eius dixerunt durus est hic sermo quis potest eum audire
<John.6.62> sciens autem Iesus apud semet ipsum quia murmurarent de hoc discipuli eius dixit eis hoc vos scandalizat
<John.6.63> si ergo videritis Filium hominis ascendentem ubi erat prius
<John.6.64> spiritus est qui vivificat caro non prodest quicquam verba quae ego locutus sum vobis spiritus et vita sunt
<John.6.65> sed sunt quidam ex vobis qui non credunt sciebat enim ab initio Iesus qui essent credentes et quis traditurus esset eum
<John.6.66> et dicebat propterea dixi vobis quia nemo potest venire ad me nisi fuerit ei datum a Patre meo
<John.6.67> ex hoc multi discipulorum eius abierunt retro et iam non cum illo ambulabant
<John.6.68> dixit ergo Iesus ad duodecim numquid et vos vultis abire
<John.6.69> respondit ergo ei Simon Petrus Domine ad quem ibimus verba vitae aeternae habes
<John.6.70> et nos credidimus et cognovimus quia tu es Christus Filius Dei
<John.6.71> respondit eis Iesus nonne ego vos duodecim elegi et ex vobis unus diabolus est
<John.7.1> post haec ambulabat Iesus in Galilaeam non enim volebat in Iudaeam ambulare quia quaerebant eum Iudaei interficere
<John.7.2> erat autem in proximo dies festus Iudaeorum scenopegia
<John.7.3> dixerunt autem ad eum fratres eius transi hinc et vade in Iudaeam ut et discipuli tui videant opera tua quae facis
<John.7.4> nemo quippe in occulto quid facit et quaerit ipse in palam esse si haec facis manifesta te ipsum mundo
<John.7.5> neque enim fratres eius credebant in eum
<John.7.6> dicit ergo eis Iesus tempus meum nondum advenit tempus autem vestrum semper est paratum
<John.7.7> non potest mundus odisse vos me autem odit quia ego testimonium perhibeo de illo quia opera eius mala sunt
<John.7.8> vos ascendite ad diem festum hunc ego non ascendo ad diem festum istum quia meum tempus nondum impletum est
<John.7.9> haec cum dixisset ipse mansit in Galilaea
<John.7.10> ut autem ascenderunt fratres eius tunc et ipse ascendit ad diem festum non manifeste sed quasi in occulto
<John.7.11> Iudaei ergo quaerebant eum in die festo et dicebant ubi est ille
<John.7.12> et murmur multus de eo erat in turba; quidam enim dicebant quia bonus est alii autem dicebant non sed seducit turbas
<John.7.13> nemo tamen palam loquebatur de illo propter metum Iudaeorum
<John.7.14> iam autem die festo mediante ascendit Iesus in templum et docebat
<John.7.15> et mirabantur Iudaei dicentes quomodo hic litteras scit cum non didicerit
<John.7.16> respondit eis Iesus et dixit mea doctrina non est mea sed eius qui misit me
<John.7.17> si quis voluerit voluntatem eius facere cognoscet de doctrina utrum ex Deo sit an ego a me ipso loquar
<John.7.18> qui a semet ipso loquitur gloriam propriam quaerit qui autem quaerit gloriam eius qui misit illum hic verax est et iniustitia in illo non est
<John.7.19> nonne Moses dedit vobis legem et nemo ex vobis facit legem
<John.7.20> quid me quaeritis interficere respondit turba et dixit daemonium habes quis te quaerit interficere
<John.7.21> respondit Iesus et dixit eis unum opus feci et omnes miramini
<John.7.22> propterea Moses dedit vobis circumcisionem non quia ex Mose est sed ex patribus et in sabbato circumciditis hominem
<John.7.23> si circumcisionem accipit homo in sabbato ut non solvatur lex Mosi mihi indignamini quia totum hominem sanum feci in sabbato
<John.7.24> nolite iudicare secundum faciem sed iustum iudicium iudicate
<John.7.25> dicebant ergo quidam ex Hierosolymis nonne hic est quem quaerunt interficere
<John.7.26> et ecce palam loquitur et nihil ei dicunt numquid vere cognoverunt principes quia hic est Christus
<John.7.27> sed hunc scimus unde sit Christus autem cum venerit nemo scit unde sit
<John.7.28> clamabat ergo docens in templo Iesus et dicens et me scitis et unde sim scitis et a me ipso non veni sed est verus qui misit me quem vos non scitis
<John.7.29> ego scio eum quia ab ipso sum et ipse me misit
<John.7.30> quaerebant ergo eum adprehendere et nemo misit in illum manus quia nondum venerat hora eius
<John.7.31> de turba autem multi crediderunt in eum et dicebant Christus cum venerit numquid plura signa faciet quam quae hic facit
<John.7.32> audierunt Pharisaei turbam murmurantem de illo haec et miserunt principes et Pharisaei ministros ut adprehenderent eum
<John.7.33> dixit ergo Iesus adhuc modicum tempus vobiscum sum et vado ad eum qui misit me
<John.7.34> quaeretis me et non invenietis et ubi sum ego vos non potestis venire
<John.7.35> dixerunt ergo Iudaei ad se ipsos quo hic iturus est quia non inveniemus eum numquid in dispersionem gentium iturus est et docturus gentes
<John.7.36> quis est hic sermo quem dixit quaeretis me et non invenietis et ubi sum ego non potestis venire
<John.7.37> in novissimo autem die magno festivitatis stabat Iesus et clamabat dicens si quis sitit veniat ad me et bibat
<John.7.38> qui credit in me sicut dixit scriptura flumina de ventre eius fluent aquae vivae
<John.7.39> hoc autem dixit de Spiritu quem accepturi erant credentes in eum non enim erat Spiritus quia Iesus nondum fuerat glorificatus
<John.7.40> ex illa ergo turba cum audissent hos sermones eius dicebant hic est vere propheta
<John.7.41> alii dicebant hic est Christus quidam autem dicebant numquid a Galilaea Christus venit
<John.7.42> nonne scriptura dicit quia ex semine David et Bethleem castello ubi erat David venit Christus
<John.7.43> dissensio itaque facta est in turba propter eum
<John.7.44> quidam autem ex ipsis volebant adprehendere eum sed nemo misit super illum manus
<John.7.45> venerunt ergo ministri ad pontifices et Pharisaeos et dixerunt eis illi quare non adduxistis eum
<John.7.46> responderunt ministri numquam sic locutus est homo sicut hic homo
<John.7.47> responderunt ergo eis Pharisaei numquid et vos seducti estis
<John.7.48> numquid aliquis ex principibus credidit in eum aut ex Pharisaeis
<John.7.49> sed turba haec quae non novit legem maledicti sunt
<John.7.50> dicit Nicodemus ad eos ille qui venit ad eum nocte qui unus erat ex ipsis
<John.7.51> numquid lex nostra iudicat hominem nisi audierit ab ipso prius et cognoverit quid faciat
<John.7.52> responderunt et dixerunt ei numquid et tu Galilaeus es scrutare et vide quia propheta a Galilaea non surgit
<John.7.53> et reversi sunt unusquisque in domum suam
<John.8.1> Iesus autem perrexit in montem Oliveti
<John.8.2> et diluculo iterum venit in templum et omnis populus venit ad eum et sedens docebat eos
<John.8.3> adducunt autem scribae et Pharisaei mulierem in adulterio deprehensam et statuerunt eam in medio
<John.8.4> et dixerunt ei magister haec mulier modo deprehensa est in adulterio
<John.8.5> in lege autem Moses mandavit nobis huiusmodi lapidare tu ergo quid dicis
<John.8.6> haec autem dicebant temptantes eum ut possent accusare eum Iesus autem inclinans se deorsum digito scribebat in terra
<John.8.7> cum autem perseverarent interrogantes eum erexit se et dixit eis qui sine peccato est vestrum primus in illam lapidem mittat
<John.8.8> et iterum se inclinans scribebat in terra
<John.8.9> audientes autem unus post unum exiebant incipientes a senioribus et remansit solus et mulier in medio stans
<John.8.10> erigens autem se Iesus dixit ei mulier ubi sunt nemo te condemnavit
<John.8.11> quae dixit nemo Domine dixit autem Iesus nec ego te condemnabo vade et amplius iam noli peccare
<John.8.12> iterum ergo locutus est eis Iesus dicens ego sum lux mundi qui sequitur me non ambulabit in tenebris sed habebit lucem vitae
<John.8.13> dixerunt ergo ei Pharisaei tu de te ipso testimonium perhibes testimonium tuum non est verum
<John.8.14> respondit Iesus et dixit eis et si ego testimonium perhibeo de me ipso verum est testimonium meum quia scio unde veni et quo vado vos autem nescitis unde venio aut quo vado
<John.8.15> vos secundum carnem iudicatis ego non iudico quemquam
<John.8.16> et si iudico ego iudicium meum verum est quia solus non sum sed ego et qui me misit Pater
<John.8.17> et in lege vestra scriptum est quia duorum hominum testimonium verum est
<John.8.18> ego sum qui testimonium perhibeo de me ipso et testimonium perhibet de me qui misit me Pater
<John.8.19> dicebant ergo ei ubi est Pater tuus respondit Iesus neque me scitis neque Patrem meum si me sciretis forsitan et Patrem meum sciretis
<John.8.20> haec verba locutus est in gazofilacio docens in templo et nemo adprehendit eum quia necdum venerat hora eius
<John.8.21> dixit ergo iterum eis Iesus ego vado et quaeretis me et in peccato vestro moriemini quo ego vado vos non potestis venire
<John.8.22> dicebant ergo Iudaei numquid interficiet semet ipsum quia dicit quo ego vado vos non potestis venire
<John.8.23> et dicebat eis vos de deorsum estis ego de supernis sum vos de mundo hoc estis ego non sum de hoc mundo
<John.8.24> dixi ergo vobis quia moriemini in peccatis vestris si enim non credideritis quia ego sum moriemini in peccato vestro
<John.8.25> dicebant ergo ei tu quis es dixit eis Iesus principium quia et loquor vobis
<John.8.26> multa habeo de vobis loqui et iudicare sed qui misit me verax est et ego quae audivi ab eo haec loquor in mundo
<John.8.27> et non cognoverunt quia Patrem eis dicebat
<John.8.28> dixit ergo eis Iesus cum exaltaveritis Filium hominis tunc cognoscetis quia ego sum et a me ipso facio nihil sed sicut docuit me Pater haec loquor
<John.8.29> et qui me misit mecum est non reliquit me solum quia ego quae placita sunt ei facio semper
<John.8.30> haec illo loquente multi crediderunt in eum
<John.8.31> dicebat ergo Iesus ad eos qui crediderunt ei Iudaeos si vos manseritis in sermone meo vere discipuli mei eritis
<John.8.32> et cognoscetis veritatem et veritas liberabit vos
<John.8.33> responderunt ei semen Abrahae sumus et nemini servivimus umquam quomodo tu dicis liberi eritis
<John.8.34> respondit eis Iesus amen amen dico vobis quia omnis qui facit peccatum servus est peccati
<John.8.35> servus autem non manet in domo in aeternum filius manet in aeternum
<John.8.36> si ergo Filius vos liberaverit vere liberi eritis
<John.8.37> scio quia filii Abrahae estis sed quaeritis me interficere quia sermo meus non capit in vobis
<John.8.38> ego quod vidi apud Patrem loquor et vos quae vidistis apud patrem vestrum facitis
<John.8.39> responderunt et dixerunt ei pater noster Abraham est dicit eis Iesus si filii Abrahae estis opera Abrahae facite
<John.8.40> nunc autem quaeritis me interficere hominem qui veritatem vobis locutus sum quam audivi a Deo hoc Abraham non fecit
<John.8.41> vos facitis opera patris vestri dixerunt itaque ei nos ex fornicatione non sumus nati unum patrem habemus Deum
<John.8.42> dixit ergo eis Iesus si Deus pater vester esset diligeretis utique me ego enim ex Deo processi et veni neque enim a me ipso veni sed ille me misit
<John.8.43> quare loquellam meam non cognoscitis quia non potestis audire sermonem meum
<John.8.44> vos ex patre diabolo estis et desideria patris vestri vultis facere ille homicida erat ab initio et in veritate non stetit quia non est veritas in eo cum loquitur mendacium ex propriis loquitur quia mendax est et pater eius
<John.8.45> ego autem quia veritatem dico non creditis mihi
<John.8.46> quis ex vobis arguit me de peccato si veritatem dico quare vos non creditis mihi
<John.8.47> qui est ex Deo verba Dei audit propterea vos non auditis quia ex Deo non estis
<John.8.48> responderunt igitur Iudaei et dixerunt ei nonne bene dicimus nos quia Samaritanus es tu et daemonium habes
<John.8.49> respondit Iesus ego daemonium non habeo sed honorifico Patrem meum et vos inhonoratis me
<John.8.50> ego autem non quaero gloriam meam est qui quaerit et iudicat
<John.8.51> amen amen dico vobis si quis sermonem meum servaverit mortem non videbit in aeternum
<John.8.52> dixerunt ergo Iudaei nunc cognovimus quia daemonium habes Abraham mortuus est et prophetae et tu dicis si quis sermonem meum servaverit non gustabit mortem in aeternum
<John.8.53> numquid tu maior es patre nostro Abraham qui mortuus est et prophetae mortui sunt quem te ipsum facis
<John.8.54> respondit Iesus si ego glorifico me ipsum gloria mea nihil est est Pater meus qui glorificat me quem vos dicitis quia Deus noster est
<John.8.55> et non cognovistis eum ego autem novi eum et si dixero quia non scio eum ero similis vobis mendax sed scio eum et sermonem eius servo
<John.8.56> Abraham pater vester exultavit ut videret diem meum et vidit et gavisus est
<John.8.57> dixerunt ergo Iudaei ad eum quinquaginta annos nondum habes et Abraham vidisti
<John.8.58> dixit eis Iesus amen amen dico vobis antequam Abraham fieret ego sum
<John.8.59> tulerunt ergo lapides ut iacerent in eum Iesus autem abscondit se et exivit de templo
<John.9.1> et praeteriens vidit hominem caecum a nativitate
<John.9.2> et interrogaverunt eum discipuli sui rabbi quis peccavit hic aut parentes eius ut caecus nasceretur
<John.9.3> respondit Iesus neque hic peccavit neque parentes eius sed ut manifestetur opera Dei in illo
<John.9.4> me oportet operari opera eius qui misit me donec dies est venit nox quando nemo potest operari
<John.9.5> quamdiu in mundo sum lux sum mundi
<John.9.6> haec cum dixisset expuit in terram et fecit lutum ex sputo et linuit lutum super oculos eius
<John.9.7> et dixit ei vade lava in natatoria Siloae quod interpretatur Missus abiit ergo et lavit et venit videns
<John.9.8> itaque vicini et qui videbant eum prius quia mendicus erat dicebant nonne hic est qui sedebat et mendicabat alii dicebant quia hic est
<John.9.9> alii autem nequaquam sed similis est eius ille dicebat quia ego sum
<John.9.10> dicebant ergo ei quomodo aperti sunt oculi tibi
<John.9.11> respondit ille homo qui dicitur Iesus lutum fecit et unxit oculos meos et dixit mihi vade ad natatoriam Siloae et lava et abii et lavi et vidi
<John.9.12> dixerunt ei ubi est ille ait nescio
<John.9.13> adducunt eum ad Pharisaeos qui caecus fuerat
<John.9.14> erat autem sabbatum quando lutum fecit Iesus et aperuit oculos eius
<John.9.15> iterum ergo interrogabant eum Pharisaei quomodo vidisset ille autem dixit eis lutum posuit mihi super oculos et lavi et video
<John.9.16> dicebant ergo ex Pharisaeis quidam non est hic homo a Deo quia sabbatum non custodit alii dicebant quomodo potest homo peccator haec signa facere et scisma erat in eis
<John.9.17> dicunt ergo caeco iterum tu quid dicis de eo qui aperuit oculos tuos ille autem dixit quia propheta est
<John.9.18> non crediderunt ergo Iudaei de illo quia caecus fuisset et vidisset donec vocaverunt parentes eius qui viderat
<John.9.19> et interrogaverunt eos dicentes hic est filius vester quem vos dicitis quia caecus natus est quomodo ergo nunc videt
<John.9.20> responderunt eis parentes eius et dixerunt scimus quia hic est filius noster et quia caecus natus est
<John.9.21> quomodo autem nunc videat nescimus aut quis eius aperuit oculos nos nescimus ipsum interrogate aetatem habet ipse de se loquatur
<John.9.22> haec dixerunt parentes eius quia timebant Iudaeos iam enim conspiraverant Iudaei ut si quis eum confiteretur Christum extra synagogam fieret
<John.9.23> propterea parentes eius dixerunt quia aetatem habet ipsum interrogate
<John.9.24> vocaverunt ergo rursum hominem qui fuerat caecus et dixerunt ei da gloriam Deo nos scimus quia hic homo peccator est
<John.9.25> dixit ergo ille si peccator est nescio unum scio quia caecus cum essem modo video
<John.9.26> dixerunt ergo illi quid fecit tibi quomodo aperuit tibi oculos
<John.9.27> respondit eis dixi vobis iam et audistis quid iterum vultis audire numquid et vos vultis discipuli eius fieri
<John.9.28> maledixerunt ei et dixerunt tu discipulus illius es nos autem Mosi discipuli sumus
<John.9.29> nos scimus quia Mosi locutus est Deus hunc autem nescimus unde sit
<John.9.30> respondit ille homo et dixit eis in hoc enim mirabile est quia vos nescitis unde sit et aperuit meos oculos
<John.9.31> scimus autem quia peccatores Deus non audit sed si quis Dei cultor est et voluntatem eius facit hunc exaudit
<John.9.32> a saeculo non est auditum quia aperuit quis oculos caeci nati
<John.9.33> nisi esset hic a Deo non poterat facere quicquam
<John.9.34> responderunt et dixerunt ei in peccatis natus es totus et tu doces nos et eiecerunt eum foras
<John.9.35> audivit Iesus quia eiecerunt eum foras et cum invenisset eum dixit ei tu credis in Filium Dei
<John.9.36> respondit ille et dixit quis est Domine ut credam in eum
<John.9.37> et dixit ei Iesus et vidisti eum et qui loquitur tecum ipse est
<John.9.38> at ille ait credo Domine et procidens adoravit eum
<John.9.39> dixit ei Iesus in iudicium ego in hunc mundum veni ut qui non vident videant et qui vident caeci fiant
<John.9.40> et audierunt ex Pharisaeis qui cum ipso erant et dixerunt ei numquid et nos caeci sumus
<John.9.41> dixit eis Iesus si caeci essetis non haberetis peccatum nunc vero dicitis quia videmus peccatum vestrum manet
<John.10.1> amen amen dico vobis qui non intrat per ostium in ovile ovium sed ascendit aliunde ille fur est et latro
<John.10.2> qui autem intrat per ostium pastor est ovium
<John.10.3> huic ostiarius aperit et oves vocem eius audiunt et proprias oves vocat nominatim et educit eas
<John.10.4> et cum proprias oves emiserit ante eas vadit et oves illum sequuntur quia sciunt vocem eius
<John.10.5> alienum autem non sequuntur sed fugient ab eo quia non noverunt vocem alienorum
<John.10.6> hoc proverbium dixit eis Iesus illi autem non cognoverunt quid loqueretur eis
<John.10.7> dixit ergo eis iterum Iesus amen amen dico vobis quia ego sum ostium ovium
<John.10.8> omnes quotquot venerunt fures sunt et latrones sed non audierunt eos oves
<John.10.9> ego sum ostium per me si quis introierit salvabitur et ingredietur et egredietur et pascua inveniet
<John.10.10> fur non venit nisi ut furetur et mactet et perdat ego veni ut vitam habeant et abundantius habeant
<John.10.11> ego sum pastor bonus bonus pastor animam suam dat pro ovibus
<John.10.12> mercennarius et qui non est pastor cuius non sunt oves propriae videt lupum venientem et dimittit oves et fugit et lupus rapit et dispergit oves
<John.10.13> mercennarius autem fugit quia mercennarius est et non pertinet ad eum de ovibus
<John.10.14> ego sum pastor bonus et cognosco meas et cognoscunt me meae
<John.10.15> sicut novit me Pater et ego agnosco Patrem et animam meam pono pro ovibus
<John.10.16> et alias oves habeo quae non sunt ex hoc ovili et illas oportet me adducere et vocem meam audient et fiet unum ovile unus pastor
<John.10.17> propterea me Pater diligit quia ego pono animam meam ut iterum sumam eam
<John.10.18> nemo tollit eam a me sed ego pono eam a me ipso potestatem habeo ponendi eam et potestatem habeo iterum sumendi eam hoc mandatum accepi a Patre meo
<John.10.19> dissensio iterum facta est inter Iudaeos propter sermones hos
<John.10.20> dicebant autem multi ex ipsis daemonium habet et insanit quid eum auditis
<John.10.21> alii dicebant haec verba non sunt daemonium habentis numquid daemonium potest caecorum oculos aperire
<John.10.22> facta sunt autem encenia in Hierosolymis et hiemps erat
<John.10.23> et ambulabat Iesus in templo in porticu Salomonis
<John.10.24> circumdederunt ergo eum Iudaei et dicebant ei quousque animam nostram tollis si tu es Christus dic nobis palam
<John.10.25> respondit eis Iesus loquor vobis et non creditis opera quae ego facio in nomine Patris mei haec testimonium perhibent de me
<John.10.26> sed vos non creditis quia non estis ex ovibus meis
<John.10.27> oves meae vocem meam audiunt et ego cognosco eas et sequuntur me
<John.10.28> et ego vitam aeternam do eis et non peribunt in aeternum et non rapiet eas quisquam de manu mea
<John.10.29> Pater meus quod dedit mihi maius omnibus est et nemo potest rapere de manu Patris mei
<John.10.30> ego et Pater unum sumus
<John.10.31> sustulerunt lapides Iudaei ut lapidarent eum
<John.10.32> respondit eis Iesus multa opera bona ostendi vobis ex Patre meo propter quod eorum opus me lapidatis
<John.10.33> responderunt ei Iudaei de bono opere non lapidamus te sed de blasphemia et quia tu homo cum sis facis te ipsum Deum
<John.10.34> respondit eis Iesus nonne scriptum est in lege vestra quia ego dixi dii estis
<John.10.35> si illos dixit deos ad quos sermo Dei factus est et non potest solvi scriptura
<John.10.36> quem Pater sanctificavit et misit in mundum vos dicitis quia blasphemas quia dixi Filius Dei sum
<John.10.37> si non facio opera Patris mei nolite credere mihi
<John.10.38> si autem facio et si mihi non vultis credere operibus credite ut cognoscatis et credatis quia in me est Pater et ego in Patre
<John.10.39> quaerebant ergo eum prendere et exivit de manibus eorum
<John.10.40> et abiit iterum trans Iordanen in eum locum ubi erat Iohannes baptizans primum et mansit illic
<John.10.41> et multi venerunt ad eum et dicebant quia Iohannes quidem signum fecit nullum
<John.10.42> omnia autem quaecumque dixit Iohannes de hoc vera erant et multi crediderunt in eum
<John.11.1> erat autem quidam languens Lazarus a Bethania de castello Mariae et Marthae sororis eius
<John.11.2> Maria autem erat quae unxit Dominum unguento et extersit pedes eius capillis suis cuius frater Lazarus infirmabatur
<John.11.3> miserunt ergo sorores ad eum dicentes Domine ecce quem amas infirmatur
<John.11.4> audiens autem Iesus dixit eis infirmitas haec non est ad mortem sed pro gloria Dei ut glorificetur Filius Dei per eam
<John.11.5> diligebat autem Iesus Martham et sororem eius Mariam et Lazarum
<John.11.6> ut ergo audivit quia infirmabatur tunc quidem mansit in eodem loco duobus diebus
<John.11.7> deinde post haec dicit discipulis suis eamus in Iudaeam iterum
<John.11.8> dicunt ei discipuli rabbi nunc quaerebant te Iudaei lapidare et iterum vadis illuc
<John.11.9> respondit Iesus nonne duodecim horae sunt diei si quis ambulaverit in die non offendit quia lucem huius mundi videt
<John.11.10> si autem ambulaverit nocte offendit quia lux non est in eo
<John.11.11> haec ait et post hoc dicit eis Lazarus amicus noster dormit sed vado ut a somno exsuscitem eum
<John.11.12> dixerunt ergo discipuli eius Domine si dormit salvus erit
<John.11.13> dixerat autem Iesus de morte eius illi autem putaverunt quia de dormitione somni diceret
<John.11.14> tunc ergo dixit eis Iesus manifeste Lazarus mortuus est
<John.11.15> et gaudeo propter vos ut credatis quoniam non eram ibi sed eamus ad eum
<John.11.16> dixit ergo Thomas qui dicitur Didymus ad condiscipulos eamus et nos ut moriamur cum eo
<John.11.17> venit itaque Iesus et invenit eum quattuor dies iam in monumento habentem
<John.11.18> erat autem Bethania iuxta Hierosolyma quasi stadiis quindecim
<John.11.19> multi autem ex Iudaeis venerant ad Martham et Mariam ut consolarentur eas de fratre suo
<John.11.20> Martha ergo ut audivit quia Iesus venit occurrit illi Maria autem domi sedebat
<John.11.21> dixit ergo Martha ad Iesum Domine si fuisses hic frater meus non fuisset mortuus
<John.11.22> sed et nunc scio quia quaecumque poposceris a Deo dabit tibi Deus
<John.11.23> dicit illi Iesus resurget frater tuus
<John.11.24> dicit ei Martha scio quia resurget in resurrectione in novissima die
<John.11.25> dixit ei Iesus ego sum resurrectio et vita qui credit in me et si mortuus fuerit vivet
<John.11.26> et omnis qui vivit et credit in me non morietur in aeternum credis hoc
<John.11.27> ait illi utique Domine ego credidi quia tu es Christus Filius Dei qui in mundum venisti
<John.11.28> et cum haec dixisset abiit et vocavit Mariam sororem suam silentio dicens magister adest et vocat te
<John.11.29> illa ut audivit surgit cito et venit ad eum
<John.11.30> nondum enim venerat Iesus in castellum sed erat adhuc in illo loco ubi occurrerat ei Martha
<John.11.31> Iudaei igitur qui erant cum ea in domo et consolabantur eam cum vidissent Mariam quia cito surrexit et exiit secuti sunt eam dicentes quia vadit ad monumentum ut ploret ibi
<John.11.32> Maria ergo cum venisset ubi erat Iesus videns eum cecidit ad pedes eius et dixit ei Domine si fuisses hic non esset mortuus frater meus
<John.11.33> Iesus ergo ut vidit eam plorantem et Iudaeos qui venerant cum ea plorantes fremuit spiritu et turbavit se ipsum
<John.11.34> et dixit ubi posuistis eum dicunt ei Domine veni et vide
<John.11.35> et lacrimatus est Iesus
<John.11.36> dixerunt ergo Iudaei ecce quomodo amabat eum
<John.11.37> quidam autem dixerunt ex ipsis non poterat hic qui aperuit oculos caeci facere ut et hic non moreretur
<John.11.38> Iesus ergo rursum fremens in semet ipso venit ad monumentum erat autem spelunca et lapis superpositus erat ei
<John.11.39> ait Iesus tollite lapidem dicit ei Martha soror eius qui mortuus fuerat Domine iam fetet quadriduanus enim est
<John.11.40> dicit ei Iesus nonne dixi tibi quoniam si credideris videbis gloriam Dei
<John.11.41> tulerunt ergo lapidem Iesus autem elevatis sursum oculis dixit Pater gratias ago tibi quoniam audisti me
<John.11.42> ego autem sciebam quia semper me audis sed propter populum qui circumstat dixi ut credant quia tu me misisti
<John.11.43> haec cum dixisset voce magna clamavit Lazare veni foras
<John.11.44> et statim prodiit qui fuerat mortuus ligatus pedes et manus institis et facies illius sudario erat ligata dicit Iesus eis solvite eum et sinite abire
<John.11.45> multi ergo ex Iudaeis qui venerant ad Mariam et viderant quae fecit crediderunt in eum
<John.11.46> quidam autem ex ipsis abierunt ad Pharisaeos et dixerunt eis quae fecit Iesus
<John.11.47> collegerunt ergo pontifices et Pharisaei concilium et dicebant quid facimus quia hic homo multa signa facit
<John.11.48> si dimittimus eum sic omnes credent in eum et venient Romani et tollent nostrum et locum et gentem
<John.11.49> unus autem ex ipsis Caiaphas cum esset pontifex anni illius dixit eis vos nescitis quicquam
<John.11.50> nec cogitatis quia expedit nobis ut unus moriatur homo pro populo et non tota gens pereat
<John.11.51> hoc autem a semet ipso non dixit sed cum esset pontifex anni illius prophetavit quia Iesus moriturus erat pro gente
<John.11.52> et non tantum pro gente sed et ut filios Dei qui erant dispersi congregaret in unum
<John.11.53> ab illo ergo die cogitaverunt ut interficerent eum
<John.11.54> Iesus ergo iam non in palam ambulabat apud Iudaeos sed abiit in regionem iuxta desertum in civitatem quae dicitur Efrem et ibi morabatur cum discipulis
<John.11.55> proximum autem erat pascha Iudaeorum et ascenderunt multi Hierosolyma de regione ante pascha ut sanctificarent se ipsos
<John.11.56> quaerebant ergo Iesum et conloquebantur ad invicem in templo stantes quid putatis quia non veniat ad diem festum
<John.11.57> dederant autem pontifices et Pharisaei mandatum ut si quis cognoverit ubi sit indicet ut adprehendant eum
<John.12.1> Iesus ergo ante sex dies paschae venit Bethaniam ubi fuerat Lazarus mortuus quem suscitavit Iesus
<John.12.2> fecerunt autem ei cenam ibi et Martha ministrabat Lazarus vero unus erat ex discumbentibus cum eo
<John.12.3> Maria ergo accepit libram unguenti nardi pistici pretiosi unxit pedes Iesu et extersit capillis suis pedes eius et domus impleta est ex odore unguenti
<John.12.4> dicit ergo unus ex discipulis eius Iudas Scariotis qui erat eum traditurus
<John.12.5> quare hoc unguentum non veniit trecentis denariis et datum est egenis
<John.12.6> dixit autem hoc non quia de egenis pertinebat ad eum sed quia fur erat et loculos habens ea quae mittebantur portabat
<John.12.7> dixit ergo Iesus sine illam ut in die sepulturae meae servet illud
<John.12.8> pauperes enim semper habetis vobiscum me autem non semper habetis
<John.12.9> cognovit ergo turba multa ex Iudaeis quia illic est et venerunt non propter Iesum tantum sed ut Lazarum viderent quem suscitavit a mortuis
<John.12.10> cogitaverunt autem principes sacerdotum ut et Lazarum interficerent
<John.12.11> quia multi propter illum abibant ex Iudaeis et credebant in Iesum
<John.12.12> in crastinum autem turba multa quae venerat ad diem festum cum audissent quia venit Iesus Hierosolyma
<John.12.13> acceperunt ramos palmarum et processerunt obviam ei et clamabant osanna benedictus qui venit in nomine Domini rex Israhel
<John.12.14> et invenit Iesus asellum et sedit super eum sicut scriptum est
<John.12.15> noli timere filia Sion ecce rex tuus venit sedens super pullum asinae
<John.12.16> haec non cognoverunt discipuli eius primum sed quando glorificatus est Iesus tunc recordati sunt quia haec erant scripta de eo et haec fecerunt ei
<John.12.17> testimonium ergo perhibebat turba quae erat cum eo quando Lazarum vocavit de monumento et suscitavit eum a mortuis
<John.12.18> propterea et obviam venit ei turba quia audierunt eum fecisse hoc signum
<John.12.19> Pharisaei ergo dixerunt ad semet ipsos videtis quia nihil proficimus ecce mundus totus post eum abiit
<John.12.20> erant autem gentiles quidam ex his qui ascenderant ut adorarent in die festo
<John.12.21> hii ergo accesserunt ad Philippum qui erat a Bethsaida Galilaeae et rogabant eum dicentes domine volumus Iesum videre
<John.12.22> venit Philippus et dicit Andreae Andreas rursum et Philippus dixerunt Iesu
<John.12.23> Iesus autem respondit eis dicens venit hora ut clarificetur Filius hominis
<John.12.24> amen amen dico vobis nisi granum frumenti cadens in terram mortuum fuerit
<John.12.25> ipsum solum manet si autem mortuum fuerit multum fructum adfert qui amat animam suam perdet eam et qui odit animam suam in hoc mundo in vitam aeternam custodit eam
<John.12.26> si quis mihi ministrat me sequatur et ubi sum ego illic et minister meus erit si quis mihi ministraverit honorificabit eum Pater meus
<John.12.27> nunc anima mea turbata est et quid dicam Pater salvifica me ex hora hac sed propterea veni in horam hanc
<John.12.28> Pater clarifica tuum nomen venit ergo vox de caelo et clarificavi et iterum clarificabo
<John.12.29> turba ergo quae stabat et audierat dicebant tonitruum factum esse alii dicebant angelus ei locutus est
<John.12.30> respondit Iesus et dixit non propter me vox haec venit sed propter vos
<John.12.31> nunc iudicium est mundi nunc princeps huius mundi eicietur foras
<John.12.32> et ego si exaltatus fuero a terra omnia traham ad me ipsum
<John.12.33> hoc autem dicebat significans qua morte esset moriturus
<John.12.34> respondit ei turba nos audivimus ex lege quia Christus manet in aeternum et quomodo tu dicis oportet exaltari Filium hominis quis est iste Filius hominis
<John.12.35> dixit ergo eis Iesus adhuc modicum lumen in vobis est ambulate dum lucem habetis ut non tenebrae vos conprehendant et qui ambulat in tenebris nescit quo vadat
<John.12.36> dum lucem habetis credite in lucem ut filii lucis sitis haec locutus est Iesus et abiit et abscondit se ab eis
<John.12.37> cum autem tanta signa fecisset coram eis non credebant in eum
<John.12.38> ut sermo Esaiae prophetae impleretur quem dixit Domine quis credidit auditui nostro et brachium Domini cui revelatum est
<John.12.39> propterea non poterant credere quia iterum dixit Esaias
<John.12.40> excaecavit oculos eorum et induravit eorum cor ut non videant oculis et intellegant corde et convertantur et sanem eos
<John.12.41> haec dixit Esaias quando vidit gloriam eius et locutus est de eo
<John.12.42> verumtamen et ex principibus multi crediderunt in eum sed propter Pharisaeos non confitebantur ut de synagoga non eicerentur
<John.12.43> dilexerunt enim gloriam hominum magis quam gloriam Dei
<John.12.44> Iesus autem clamavit et dixit qui credit in me non credit in me sed in eum qui misit me
<John.12.45> et qui videt me videt eum qui misit me
<John.12.46> ego lux in mundum veni ut omnis qui credit in me in tenebris non maneat
<John.12.47> et si quis audierit verba mea et non custodierit ego non iudico eum non enim veni ut iudicem mundum sed ut salvificem mundum
<John.12.48> qui spernit me et non accipit verba mea habet qui iudicet eum sermo quem locutus sum ille iudicabit eum in novissimo die
<John.12.49> quia ego ex me ipso non sum locutus sed qui misit me Pater ipse mihi mandatum dedit quid dicam et quid loquar
<John.12.50> et scio quia mandatum eius vita aeterna est quae ergo ego loquor sicut dixit mihi Pater sic loquor
<John.13.1> ante diem autem festum paschae sciens Iesus quia venit eius hora ut transeat ex hoc mundo ad Patrem cum dilexisset suos qui erant in mundo in finem dilexit eos
<John.13.2> et cena facta cum diabolus iam misisset in corde ut traderet eum Iudas Simonis Scariotis
<John.13.3> sciens quia omnia dedit ei Pater in manus et quia a Deo exivit et ad Deum vadit
<John.13.4> surgit a cena et ponit vestimenta sua et cum accepisset linteum praecinxit se
<John.13.5> deinde mittit aquam in pelvem et coepit lavare pedes discipulorum et extergere linteo quo erat praecinctus
<John.13.6> venit ergo ad Simonem Petrum et dicit ei Petrus Domine tu mihi lavas pedes
<John.13.7> respondit Iesus et dicit ei quod ego facio tu nescis modo scies autem postea
<John.13.8> dicit ei Petrus non lavabis mihi pedes in aeternum respondit Iesus ei si non lavero te non habes partem mecum
<John.13.9> dicit ei Simon Petrus Domine non tantum pedes meos sed et manus et caput
<John.13.10> dicit ei Iesus qui lotus est non indiget ut lavet sed est mundus totus et vos mundi estis sed non omnes
<John.13.11> sciebat enim quisnam esset qui traderet eum propterea dixit non estis mundi omnes
<John.13.12> postquam ergo lavit pedes eorum et accepit vestimenta sua cum recubuisset iterum dixit eis scitis quid fecerim vobis
<John.13.13> vos vocatis me magister et Domine et bene dicitis sum etenim
<John.13.14> si ergo ego lavi vestros pedes Dominus et magister et vos debetis alter alterius lavare pedes
<John.13.15> exemplum enim dedi vobis ut quemadmodum ego feci vobis ita et vos faciatis
<John.13.16> amen amen dico vobis non est servus maior domino suo neque apostolus maior eo qui misit illum
<John.13.17> si haec scitis beati eritis si feceritis ea
<John.13.18> non de omnibus vobis dico ego scio quos elegerim sed ut impleatur scriptura qui manducat mecum panem levavit contra me calcaneum suum
<John.13.19> amodo dico vobis priusquam fiat ut credatis cum factum fuerit quia ego sum
<John.13.20> amen amen dico vobis qui accipit si quem misero me accipit qui autem me accipit accipit eum qui me misit
<John.13.21> cum haec dixisset Iesus turbatus est spiritu et protestatus est et dixit amen amen dico vobis quia unus ex vobis tradet me
<John.13.22> aspiciebant ergo ad invicem discipuli haesitantes de quo diceret
<John.13.23> erat ergo recumbens unus ex discipulis eius in sinu Iesu quem diligebat Iesus
<John.13.24> innuit ergo huic Simon Petrus et dicit ei quis est de quo dicit
<John.13.25> itaque cum recubuisset ille supra pectus Iesu dicit ei Domine quis est
<John.13.26> respondit Iesus ille est cui ego intinctum panem porrexero et cum intinxisset panem dedit Iudae Simonis Scariotis
<John.13.27> et post buccellam tunc introivit in illum Satanas dicit ei Iesus quod facis fac citius
<John.13.28> hoc autem nemo scivit discumbentium ad quid dixerit ei
<John.13.29> quidam enim putabant quia loculos habebat Iudas quia dicit ei Iesus eme ea quae opus sunt nobis ad diem festum aut egenis ut aliquid daret
<John.13.30> cum ergo accepisset ille buccellam exivit continuo erat autem nox
<John.13.31> cum ergo exisset dicit Iesus nunc clarificatus est Filius hominis et Deus clarificatus est in eo
<John.13.32> si Deus clarificatus est in eo et Deus clarificabit eum in semet ipso et continuo clarificabit eum
<John.13.33> filioli adhuc modicum vobiscum sum quaeretis me et sicut dixi Iudaeis quo ego vado vos non potestis venire et vobis dico modo
<John.13.34> mandatum novum do vobis ut diligatis invicem sicut dilexi vos ut et vos diligatis invicem
<John.13.35> in hoc cognoscent omnes quia mei discipuli estis si dilectionem habueritis ad invicem
<John.13.36> dicit ei Simon Petrus Domine quo vadis respondit Iesus quo ego vado non potes me modo sequi sequeris autem postea
<John.13.37> dicit ei Petrus quare non possum sequi te modo animam meam pro te ponam
<John.13.38> respondit Iesus animam tuam pro me ponis amen amen dico tibi non cantabit gallus donec me ter neges
<John.14.1> non turbetur cor vestrum creditis in Deum et in me credite
<John.14.2> in domo Patris mei mansiones multae sunt si quo minus dixissem vobis quia vado parare vobis locum
<John.14.3> et si abiero et praeparavero vobis locum iterum venio et accipiam vos ad me ipsum ut ubi sum ego et vos sitis
<John.14.4> et quo ego vado scitis et viam scitis
<John.14.5> dicit ei Thomas Domine nescimus quo vadis et quomodo possumus viam scire
<John.14.6> dicit ei Iesus ego sum via et veritas et vita nemo venit ad Patrem nisi per me
<John.14.7> si cognovissetis me et Patrem meum utique cognovissetis et amodo cognoscitis eum et vidistis eum
<John.14.8> dicit ei Philippus Domine ostende nobis Patrem et sufficit nobis
<John.14.9> dicit ei Iesus tanto tempore vobiscum sum et non cognovistis me Philippe qui vidit me vidit et Patrem quomodo tu dicis ostende nobis Patrem
<John.14.10> non credis quia ego in Patre et Pater in me est verba quae ego loquor vobis a me ipso non loquor Pater autem in me manens ipse facit opera
<John.14.11> non creditis quia ego in Patre et Pater in me est
<John.14.12> alioquin propter opera ipsa credite amen amen dico vobis qui credit in me opera quae ego facio et ipse faciet et maiora horum faciet quia ego ad Patrem vado
<John.14.13> et quodcumque petieritis in nomine meo hoc faciam ut glorificetur Pater in Filio
<John.14.14> si quid petieritis me in nomine meo hoc faciam
<John.14.15> si diligitis me mandata mea servate
<John.14.16> et ego rogabo Patrem et alium paracletum dabit vobis ut maneat vobiscum in aeternum
<John.14.17> Spiritum veritatis quem mundus non potest accipere quia non videt eum nec scit eum vos autem cognoscitis eum quia apud vos manebit et in vobis erit
<John.14.18> non relinquam vos orfanos veniam ad vos
<John.14.19> adhuc modicum et mundus me iam non videt vos autem videtis me quia ego vivo et vos vivetis
<John.14.20> in illo die vos cognoscetis quia ego sum in Patre meo et vos in me et ego in vobis
<John.14.21> qui habet mandata mea et servat ea ille est qui diligit me qui autem diligit me diligetur a Patre meo et ego diligam eum et manifestabo ei me ipsum
<John.14.22> dicit ei Iudas non ille Scariotis Domine quid factum est quia nobis manifestaturus es te ipsum et non mundo
<John.14.23> respondit Iesus et dixit ei si quis diligit me sermonem meum servabit et Pater meus diliget eum et ad eum veniemus et mansiones apud eum faciemus
<John.14.24> qui non diligit me sermones meos non servat et sermonem quem audistis non est meus sed eius qui misit me Patris
<John.14.25> haec locutus sum vobis apud vos manens
<John.14.26> paracletus autem Spiritus Sanctus quem mittet Pater in nomine meo ille vos docebit omnia et suggeret vobis omnia quaecumque dixero vobis
<John.14.27> pacem relinquo vobis pacem meam do vobis non quomodo mundus dat ego do vobis non turbetur cor vestrum neque formidet
<John.14.28> audistis quia ego dixi vobis vado et venio ad vos si diligeretis me gauderetis utique quia vado ad Patrem quia Pater maior me est
<John.14.29> et nunc dixi vobis priusquam fiat ut cum factum fuerit credatis
<John.14.30> iam non multa loquar vobiscum venit enim princeps mundi huius et in me non habet quicquam
<John.14.31> sed ut cognoscat mundus quia diligo Patrem et sicut mandatum dedit mihi Pater sic facio surgite eamus hinc
<John.15.1> ego sum vitis vera et Pater meus agricola est
<John.15.2> omnem palmitem in me non ferentem fructum tollet eum et omnem qui fert fructum purgabit eum ut fructum plus adferat
<John.15.3> iam vos mundi estis propter sermonem quem locutus sum vobis
<John.15.4> manete in me et ego in vobis sicut palmes non potest ferre fructum a semet ipso nisi manserit in vite sic nec vos nisi in me manseritis
<John.15.5> ego sum vitis vos palmites qui manet in me et ego in eo hic fert fructum multum quia sine me nihil potestis facere
<John.15.6> si quis in me non manserit mittetur foras sicut palmes et aruit et colligent eos et in ignem mittunt et ardent
<John.15.7> si manseritis in me et verba mea in vobis manserint quodcumque volueritis petetis et fiet vobis
<John.15.8> in hoc clarificatus est Pater meus ut fructum plurimum adferatis et efficiamini mei discipuli
<John.15.9> sicut dilexit me Pater et ego dilexi vos manete in dilectione mea
<John.15.10> si praecepta mea servaveritis manebitis in dilectione mea sicut et ego Patris mei praecepta servavi et maneo in eius dilectione
<John.15.11> haec locutus sum vobis ut gaudium meum in vobis sit et gaudium vestrum impleatur
<John.15.12> hoc est praeceptum meum ut diligatis invicem sicut dilexi vos
<John.15.13> maiorem hac dilectionem nemo habet ut animam suam quis ponat pro amicis suis
<John.15.14> vos amici mei estis si feceritis quae ego praecipio vobis
<John.15.15> iam non dico vos servos quia servus nescit quid facit dominus eius vos autem dixi amicos quia omnia quaecumque audivi a Patre meo nota feci vobis
<John.15.16> non vos me elegistis sed ego elegi vos et posui vos ut eatis et fructum adferatis et fructus vester maneat ut quodcumque petieritis Patrem in nomine meo det vobis
<John.15.17> haec mando vobis ut diligatis invicem
<John.15.18> si mundus vos odit scitote quia me priorem vobis odio habuit
<John.15.19> si de mundo fuissetis mundus quod suum erat diligeret quia vero de mundo non estis sed ego elegi vos de mundo propterea odit vos mundus
<John.15.20> mementote sermonis mei quem ego dixi vobis non est servus maior domino suo si me persecuti sunt et vos persequentur si sermonem meum servaverunt et vestrum servabunt
<John.15.21> sed haec omnia facient vobis propter nomen meum quia nesciunt eum qui misit me
<John.15.22> si non venissem et locutus fuissem eis peccatum non haberent nunc autem excusationem non habent de peccato suo
<John.15.23> qui me odit et Patrem meum odit
<John.15.24> si opera non fecissem in eis quae nemo alius fecit peccatum non haberent nunc autem et viderunt et oderunt et me et Patrem meum
<John.15.25> sed ut impleatur sermo qui in lege eorum scriptus est quia odio me habuerunt gratis
<John.15.26> cum autem venerit paracletus quem ego mittam vobis a Patre Spiritum veritatis qui a Patre procedit ille testimonium perhibebit de me
<John.15.27> et vos testimonium perhibetis quia ab initio mecum estis
<John.16.1> haec locutus sum vobis ut non scandalizemini
<John.16.2> absque synagogis facient vos sed venit hora ut omnis qui interficit vos arbitretur obsequium se praestare Deo
<John.16.3> et haec facient quia non noverunt Patrem neque me
<John.16.4> sed haec locutus sum vobis ut cum venerit hora eorum reminiscamini quia ego dixi vobis
<John.16.5> haec autem vobis ab initio non dixi quia vobiscum eram at nunc vado ad eum qui me misit et nemo ex vobis interrogat me quo vadis
<John.16.6> sed quia haec locutus sum vobis tristitia implevit cor vestrum
<John.16.7> sed ego veritatem dico vobis expedit vobis ut ego vadam si enim non abiero paracletus non veniet ad vos si autem abiero mittam eum ad vos
<John.16.8> et cum venerit ille arguet mundum de peccato et de iustitia et de iudicio
<John.16.9> de peccato quidem quia non credunt in me
<John.16.10> de iustitia vero quia ad Patrem vado et iam non videbitis me
<John.16.11> de iudicio autem quia princeps mundi huius iudicatus est
<John.16.12> adhuc multa habeo vobis dicere sed non potestis portare modo
<John.16.13> cum autem venerit ille Spiritus veritatis docebit vos in omnem veritatem non enim loquetur a semet ipso sed quaecumque audiet loquetur et quae ventura sunt adnuntiabit vobis
<John.16.14> ille me clarificabit quia de meo accipiet et adnuntiabit vobis
<John.16.15> omnia quaecumque habet Pater mea sunt propterea dixi quia de meo accipit et adnuntiabit vobis
<John.16.16> modicum et iam non videbitis me et iterum modicum et videbitis me quia vado ad Patrem
<John.16.17> dixerunt ergo ex discipulis eius ad invicem quid est hoc quod dicit nobis modicum et non videbitis me et iterum modicum et videbitis me et quia vado ad Patrem
<John.16.18> dicebant ergo quid est hoc quod dicit modicum nescimus quid loquitur
<John.16.19> cognovit autem Iesus quia volebant eum interrogare et dixit eis de hoc quaeritis inter vos quia dixi modicum et non videbitis me et iterum modicum et videbitis me
<John.16.20> amen amen dico vobis quia plorabitis et flebitis vos mundus autem gaudebit vos autem contristabimini sed tristitia vestra vertetur in gaudium
<John.16.21> mulier cum parit tristitiam habet quia venit hora eius cum autem pepererit puerum iam non meminit pressurae propter gaudium quia natus est homo in mundum
<John.16.22> et vos igitur nunc quidem tristitiam habetis iterum autem videbo vos et gaudebit cor vestrum et gaudium vestrum nemo tollit a vobis
<John.16.23> et in illo die me non rogabitis quicquam amen amen dico vobis si quid petieritis Patrem in nomine meo dabit vobis
<John.16.24> usque modo non petistis quicquam in nomine meo petite et accipietis ut gaudium vestrum sit plenum
<John.16.25> haec in proverbiis locutus sum vobis venit hora cum iam non in proverbiis loquar vobis sed palam de Patre adnuntiabo vobis
<John.16.26> illo die in nomine meo petetis et non dico vobis quia ego rogabo Patrem de vobis
<John.16.27> ipse enim Pater amat vos quia vos me amastis et credidistis quia ego a Deo exivi
<John.16.28> exivi a Patre et veni in mundum iterum relinquo mundum et vado ad Patrem
<John.16.29> dicunt ei discipuli eius ecce nunc palam loqueris et proverbium nullum dicis
<John.16.30> nunc scimus quia scis omnia et non opus est tibi ut quis te interroget in hoc credimus quia a Deo existi
<John.16.31> respondit eis Iesus modo creditis
<John.16.32> ecce venit hora et iam venit ut dispergamini unusquisque in propria et me solum relinquatis et non sum solus quia Pater mecum est
<John.16.33> haec locutus sum vobis ut in me pacem habeatis in mundo pressuram habetis sed confidite ego vici mundum
<John.17.1> haec locutus est Iesus et sublevatis oculis in caelum dixit Pater venit hora clarifica Filium tuum ut Filius tuus clarificet te
<John.17.2> sicut dedisti ei potestatem omnis carnis ut omne quod dedisti ei det eis vitam aeternam
<John.17.3> haec est autem vita aeterna ut cognoscant te solum verum Deum et quem misisti Iesum Christum
<John.17.4> ego te clarificavi super terram opus consummavi quod dedisti mihi ut faciam
<John.17.5> et nunc clarifica me tu Pater apud temet ipsum claritatem quam habui priusquam mundus esset apud te
<John.17.6> manifestavi nomen tuum hominibus quos dedisti mihi de mundo tui erant et mihi eos dedisti et sermonem tuum servaverunt
<John.17.7> nunc cognoverunt quia omnia quae dedisti mihi abs te sunt
<John.17.8> quia verba quae dedisti mihi dedi eis et ipsi acceperunt et cognoverunt vere quia a te exivi et crediderunt quia tu me misisti
<John.17.9> ego pro eis rogo non pro mundo rogo sed pro his quos dedisti mihi quia tui sunt
<John.17.10> et mea omnia tua sunt et tua mea sunt et clarificatus sum in eis
<John.17.11> et iam non sum in mundo et hii in mundo sunt et ego ad te venio Pater sancte serva eos in nomine tuo quos dedisti mihi ut sint unum sicut et nos
<John.17.12> cum essem cum eis ego servabam eos in nomine tuo quos dedisti mihi custodivi et nemo ex his perivit nisi filius perditionis ut scriptura impleatur
<John.17.13> nunc autem ad te venio et haec loquor in mundo ut habeant gaudium meum impletum in semet ipsis
<John.17.14> ego dedi eis sermonem tuum et mundus odio eos habuit quia non sunt de mundo sicut et ego non sum de mundo
<John.17.15> non rogo ut tollas eos de mundo sed ut serves eos ex malo
<John.17.16> de mundo non sunt sicut et ego non sum de mundo
<John.17.17> sanctifica eos in veritate sermo tuus veritas est
<John.17.18> sicut me misisti in mundum et ego misi eos in mundum
<John.17.19> et pro eis ego sanctifico me ipsum ut sint et ipsi sanctificati in veritate
<John.17.20> non pro his autem rogo tantum sed et pro eis qui credituri sunt per verbum eorum in me
<John.17.21> ut omnes unum sint sicut tu Pater in me et ego in te ut et ipsi in nobis unum sint ut mundus credat quia tu me misisti
<John.17.22> et ego claritatem quam dedisti mihi dedi eis ut sint unum sicut nos unum sumus
<John.17.23> ego in eis et tu in me ut sint consummati in unum et cognoscat mundus quia tu me misisti et dilexisti eos sicut me dilexisti
<John.17.24> Pater quos dedisti mihi volo ut ubi ego sum et illi sint mecum ut videant claritatem meam quam dedisti mihi quia dilexisti me ante constitutionem mundi
<John.17.25> Pater iuste et mundus te non cognovit ego autem te cognovi et hii cognoverunt quia tu me misisti
<John.17.26> et notum feci eis nomen tuum et notum faciam ut dilectio qua dilexisti me in ipsis sit et ego in ipsis
<John.18.1> haec cum dixisset Iesus egressus est cum discipulis suis trans torrentem Cedron ubi erat hortus in quem introivit ipse et discipuli eius
<John.18.2> sciebat autem et Iudas qui tradebat eum ipsum locum quia frequenter Iesus convenerat illuc cum discipulis suis
<John.18.3> Iudas ergo cum accepisset cohortem et a pontificibus et Pharisaeis ministros venit illuc cum lanternis et facibus et armis
<John.18.4> Iesus itaque sciens omnia quae ventura erant super eum processit et dicit eis quem quaeritis
<John.18.5> responderunt ei Iesum Nazarenum dicit eis Iesus ego sum stabat autem et Iudas qui tradebat eum cum ipsis
<John.18.6> ut ergo dixit eis ego sum abierunt retrorsum et ceciderunt in terram
<John.18.7> iterum ergo eos interrogavit quem quaeritis illi autem dixerunt Iesum Nazarenum
<John.18.8> respondit Iesus dixi vobis quia ego sum si ergo me quaeritis sinite hos abire
<John.18.9> ut impleretur sermo quem dixit quia quos dedisti mihi non perdidi ex ipsis quemquam
<John.18.10> Simon ergo Petrus habens gladium eduxit eum et percussit pontificis servum et abscidit eius auriculam dextram erat autem nomen servo Malchus
<John.18.11> dixit ergo Iesus Petro mitte gladium in vaginam calicem quem dedit mihi Pater non bibam illum
<John.18.12> cohors ergo et tribunus et ministri Iudaeorum conprehenderunt Iesum et ligaverunt eum
<John.18.13> et adduxerunt eum ad Annam primum erat enim socer Caiaphae qui erat pontifex anni illius
<John.18.14> erat autem Caiaphas qui consilium dederat Iudaeis quia expedit unum hominem mori pro populo
<John.18.15> sequebatur autem Iesum Simon Petrus et alius discipulus discipulus autem ille erat notus pontifici et introivit cum Iesu in atrium pontificis
<John.18.16> Petrus autem stabat ad ostium foris exivit ergo discipulus alius qui erat notus pontifici et dixit ostiariae et introduxit Petrum
<John.18.17> dicit ergo Petro ancilla ostiaria numquid et tu ex discipulis es hominis istius dicit ille non sum
<John.18.18> stabant autem servi et ministri ad prunas quia frigus erat et calefiebant erat autem cum eis et Petrus stans et calefaciens se
<John.18.19> pontifex ergo interrogavit Iesum de discipulis suis et de doctrina eius
<John.18.20> respondit ei Iesus ego palam locutus sum mundo ego semper docui in synagoga et in templo quo omnes Iudaei conveniunt et in occulto locutus sum nihil
<John.18.21> quid me interrogas interroga eos qui audierunt quid locutus sum ipsis ecce hii sciunt quae dixerim ego
<John.18.22> haec autem cum dixisset unus adsistens ministrorum dedit alapam Iesu dicens sic respondes pontifici
<John.18.23> respondit ei Iesus si male locutus sum testimonium perhibe de malo si autem bene quid me caedis
<John.18.24> et misit eum Annas ligatum ad Caiaphan pontificem
<John.18.25> erat autem Simon Petrus stans et calefaciens se dixerunt ergo ei numquid et tu ex discipulis eius es negavit ille et dixit non sum
<John.18.26> dicit unus ex servis pontificis cognatus eius cuius abscidit Petrus auriculam nonne ego te vidi in horto cum illo
<John.18.27> iterum ergo negavit Petrus et statim gallus cantavit
<John.18.28> adducunt ergo Iesum a Caiapha in praetorium erat autem mane et ipsi non introierunt in praetorium ut non contaminarentur sed manducarent pascha
<John.18.29> exivit ergo Pilatus ad eos foras et dixit quam accusationem adfertis adversus hominem hunc
<John.18.30> responderunt et dixerunt ei si non esset hic malefactor non tibi tradidissemus eum
<John.18.31> dixit ergo eis Pilatus accipite eum vos et secundum legem vestram iudicate eum dixerunt ergo ei Iudaei nobis non licet interficere quemquam
<John.18.32> ut sermo Iesu impleretur quem dixit significans qua esset morte moriturus
<John.18.33> introivit ergo iterum in praetorium Pilatus et vocavit Iesum et dixit ei tu es rex Iudaeorum
<John.18.34> et respondit Iesus a temet ipso hoc dicis an alii tibi dixerunt de me
<John.18.35> respondit Pilatus numquid ego Iudaeus sum gens tua et pontifices tradiderunt te mihi quid fecisti
<John.18.36> respondit Iesus regnum meum non est de mundo hoc si ex hoc mundo esset regnum meum ministri mei decertarent ut non traderer Iudaeis nunc autem meum regnum non est hinc
<John.18.37> dixit itaque ei Pilatus ergo rex es tu respondit Iesus tu dicis quia rex sum ego ego in hoc natus sum et ad hoc veni in mundum ut testimonium perhibeam veritati omnis qui est ex veritate audit meam vocem
<John.18.38> dicit ei Pilatus quid est veritas et cum hoc dixisset iterum exivit ad Iudaeos et dicit eis ego nullam invenio in eo causam
<John.18.39> est autem consuetudo vobis ut unum dimittam vobis in pascha vultis ergo dimittam vobis regem Iudaeorum
<John.18.40> clamaverunt rursum omnes dicentes non hunc sed Barabban erat autem Barabbas latro
<John.19.1> tunc ergo adprehendit Pilatus Iesum et flagellavit
<John.19.2> et milites plectentes coronam de spinis inposuerunt capiti eius et veste purpurea circumdederunt eum
<John.19.3> et veniebant ad eum et dicebant have rex Iudaeorum et dabant ei alapas
<John.19.4> exiit iterum Pilatus foras et dicit eis ecce adduco vobis eum foras
<John.19.5> ut cognoscatis quia in eo nullam causam invenio et purpureum vestimentum et dicit eis ecce homo
<John.19.6> cum ergo vidissent eum pontifices et ministri clamabant dicentes crucifige crucifige dicit eis Pilatus accipite eum vos et crucifigite ego enim non invenio in eo causam
<John.19.7> responderunt ei Iudaei nos legem habemus et secundum legem debet mori quia Filium Dei se fecit
<John.19.8> cum ergo audisset Pilatus hunc sermonem magis timuit
<John.19.9> et ingressus est praetorium iterum et dicit ad Iesum unde es tu Iesus autem responsum non dedit ei
<John.19.10> dicit ergo ei Pilatus mihi non loqueris nescis quia potestatem habeo crucifigere te et potestatem habeo dimittere te
<John.19.11> respondit Iesus non haberes potestatem adversum me ullam nisi tibi esset datum desuper propterea qui tradidit me tibi maius peccatum habet
<John.19.12> exinde quaerebat Pilatus dimittere eum Iudaei autem clamabant dicentes si hunc dimittis non es amicus Caesaris omnis qui se regem facit contradicit Caesari
<John.19.13> Pilatus ergo cum audisset hos sermones adduxit foras Iesum et sedit pro tribunali in locum qui dicitur Lithostrotus hebraice autem Gabbatha
<John.19.14> erat autem parasceve paschae hora quasi sexta et dicit Iudaeis ecce rex vester
<John.19.15> illi autem clamabant tolle tolle crucifige eum dixit eis Pilatus regem vestrum crucifigam responderunt pontifices non habemus regem nisi Caesarem
<John.19.16> tunc ergo tradidit eis illum ut crucifigeretur susceperunt autem Iesum et eduxerunt
<John.19.17> et baiulans sibi crucem exivit in eum qui dicitur Calvariae locum hebraice Golgotha
<John.19.18> ubi eum crucifixerunt et cum eo alios duos hinc et hinc medium autem Iesum
<John.19.19> scripsit autem et titulum Pilatus et posuit super crucem erat autem scriptum Iesus Nazarenus rex Iudaeorum
<John.19.20> hunc ergo titulum multi legerunt Iudaeorum quia prope civitatem erat locus ubi crucifixus est Iesus et erat scriptum hebraice graece et latine
<John.19.21> dicebant ergo Pilato pontifices Iudaeorum noli scribere rex Iudaeorum sed quia ipse dixit rex sum Iudaeorum
<John.19.22> respondit Pilatus quod scripsi scripsi
<John.19.23> milites ergo cum crucifixissent eum acceperunt vestimenta eius et fecerunt quattuor partes unicuique militi partem et tunicam erat autem tunica inconsutilis desuper contexta per totum
<John.19.24> dixerunt ergo ad invicem non scindamus eam sed sortiamur de illa cuius sit ut scriptura impleatur dicens partiti sunt vestimenta mea sibi et in vestem meam miserunt sortem et milites quidem haec fecerunt
<John.19.25> stabant autem iuxta crucem Iesu mater eius et soror matris eius Maria Cleopae et Maria Magdalene
<John.19.26> cum vidisset ergo Iesus matrem et discipulum stantem quem diligebat dicit matri suae mulier ecce filius tuus
<John.19.27> deinde dicit discipulo ecce mater tua et ex illa hora accepit eam discipulus in sua
<John.19.28> postea sciens Iesus quia iam omnia consummata sunt ut consummaretur scriptura dicit sitio
<John.19.29> vas ergo positum erat aceto plenum illi autem spongiam plenam aceto hysopo circumponentes obtulerunt ori eius
<John.19.30> cum ergo accepisset Iesus acetum dixit consummatum est et inclinato capite tradidit spiritum
<John.19.31> Iudaei ergo quoniam parasceve erat ut non remanerent in cruce corpora sabbato erat enim magnus dies ille sabbati rogaverunt Pilatum ut frangerentur eorum crura et tollerentur
<John.19.32> venerunt ergo milites et primi quidem fregerunt crura et alterius qui crucifixus est cum eo
<John.19.33> ad Iesum autem cum venissent ut viderunt eum iam mortuum non fregerunt eius crura
<John.19.34> sed unus militum lancea latus eius aperuit et continuo exivit sanguis et aqua
<John.19.35> et qui vidit testimonium perhibuit et verum est eius testimonium et ille scit quia vera dicit ut et vos credatis
<John.19.36> facta sunt enim haec ut scriptura impleatur os non comminuetis ex eo
<John.19.37> et iterum alia scriptura dicit videbunt in quem transfixerunt
<John.19.38> post haec autem rogavit Pilatum Ioseph ab Arimathia eo quod esset discipulus Iesu occultus autem propter metum Iudaeorum ut tolleret corpus Iesu et permisit Pilatus venit ergo et tulit corpus Iesu
<John.19.39> venit autem et Nicodemus qui venerat ad Iesum nocte primum ferens mixturam murrae et aloes quasi libras centum
<John.19.40> acceperunt ergo corpus Iesu et ligaverunt eum linteis cum aromatibus sicut mos Iudaeis est sepelire
<John.19.41> erat autem in loco ubi crucifixus est hortus et in horto monumentum novum in quo nondum quisquam positus erat
<John.19.42> ibi ergo propter parasceven Iudaeorum quia iuxta erat monumentum posuerunt Iesum
<John.20.1> una autem sabbati Maria Magdalene venit mane cum adhuc tenebrae essent ad monumentum et videt lapidem sublatum a monumento
<John.20.2> cucurrit ergo et venit ad Simonem Petrum et ad alium discipulum quem amabat Iesus et dicit eis tulerunt Dominum de monumento et nescimus ubi posuerunt eum
<John.20.3> exiit ergo Petrus et ille alius discipulus et venerunt ad monumentum
<John.20.4> currebant autem duo simul et ille alius discipulus praecucurrit citius Petro et venit primus ad monumentum
<John.20.5> et cum se inclinasset videt posita linteamina non tamen introivit
<John.20.6> venit ergo Simon Petrus sequens eum et introivit in monumentum et videt linteamina posita
<John.20.7> et sudarium quod fuerat super caput eius non cum linteaminibus positum sed separatim involutum in unum locum
<John.20.8> tunc ergo introivit et ille discipulus qui venerat primus ad monumentum et vidit et credidit
<John.20.9> nondum enim sciebant scripturam quia oportet eum a mortuis resurgere
<John.20.10> abierunt ergo iterum ad semet ipsos discipuli
<John.20.11> Maria autem stabat ad monumentum foris plorans dum ergo fleret inclinavit se et prospexit in monumentum
<John.20.12> et vidit duos angelos in albis sedentes unum ad caput et unum ad pedes ubi positum fuerat corpus Iesu
<John.20.13> dicunt ei illi mulier quid ploras dicit eis quia tulerunt Dominum meum et nescio ubi posuerunt eum
<John.20.14> haec cum dixisset conversa est retrorsum et videt Iesum stantem et non sciebat quia Iesus est
<John.20.15> dicit ei Iesus mulier quid ploras quem quaeris illa existimans quia hortulanus esset dicit ei domine si tu sustulisti eum dicito mihi ubi posuisti eum et ego eum tollam
<John.20.16> dicit ei Iesus Maria conversa illa dicit ei rabboni quod dicitur magister
<John.20.17> dicit ei Iesus noli me tangere nondum enim ascendi ad Patrem meum vade autem ad fratres meos et dic eis ascendo ad Patrem meum et Patrem vestrum et Deum meum et Deum vestrum
<John.20.18> venit Maria Magdalene adnuntians discipulis quia vidi Dominum et haec dixit mihi
<John.20.19> cum esset ergo sero die illo una sabbatorum et fores essent clausae ubi erant discipuli propter metum Iudaeorum venit Iesus et stetit in medio et dicit eis pax vobis
<John.20.20> et hoc cum dixisset ostendit eis manus et latus gavisi sunt ergo discipuli viso Domino
<John.20.21> dixit ergo eis iterum pax vobis sicut misit me Pater et ego mitto vos
<John.20.22> hoc cum dixisset insuflavit et dicit eis accipite Spiritum Sanctum
<John.20.23> quorum remiseritis peccata remittuntur eis quorum retinueritis detenta sunt
<John.20.24> Thomas autem unus ex duodecim qui dicitur Didymus non erat cum eis quando venit Iesus
<John.20.25> dixerunt ergo ei alii discipuli vidimus Dominum ille autem dixit eis nisi videro in manibus eius figuram clavorum et mittam digitum meum in locum clavorum et mittam manum meam in latus eius non credam
<John.20.26> et post dies octo iterum erant discipuli eius intus et Thomas cum eis venit Iesus ianuis clausis et stetit in medio et dixit pax vobis
<John.20.27> deinde dicit Thomae infer digitum tuum huc et vide manus meas et adfer manum tuam et mitte in latus meum et noli esse incredulus sed fidelis
<John.20.28> respondit Thomas et dixit ei Dominus meus et Deus meus
<John.20.29> dicit ei Iesus quia vidisti me credidisti beati qui non viderunt et crediderunt
<John.20.30> multa quidem et alia signa fecit Iesus in conspectu discipulorum suorum quae non sunt scripta in libro hoc
<John.20.31> haec autem scripta sunt ut credatis quia Iesus est Christus Filius Dei et ut credentes vitam habeatis in nomine eius
<John.21.1> postea manifestavit se iterum Iesus ad mare Tiberiadis manifestavit autem sic
<John.21.2> erant simul Simon Petrus et Thomas qui dicitur Didymus et Nathanahel qui erat a Cana Galilaeae et filii Zebedaei et alii ex discipulis eius duo
<John.21.3> dicit eis Simon Petrus vado piscari dicunt ei venimus et nos tecum et exierunt et ascenderunt in navem et illa nocte nihil prendiderunt
<John.21.4> mane autem iam facto stetit Iesus in litore non tamen cognoverunt discipuli quia Iesus est
<John.21.5> dicit ergo eis Iesus pueri numquid pulmentarium habetis responderunt ei non
<John.21.6> dixit eis mittite in dexteram navigii rete et invenietis miserunt ergo et iam non valebant illud trahere a multitudine piscium
<John.21.7> dicit ergo discipulus ille quem diligebat Iesus Petro Dominus est Simon Petrus cum audisset quia Dominus est tunicam succinxit se erat enim nudus et misit se in mare
<John.21.8> alii autem discipuli navigio venerunt non enim longe erant a terra sed quasi a cubitis ducentis trahentes rete piscium
<John.21.9> ut ergo descenderunt in terram viderunt prunas positas et piscem superpositum et panem
<John.21.10> dicit eis Iesus adferte de piscibus quos prendidistis nunc
<John.21.11> ascendit Simon Petrus et traxit rete in terram plenum magnis piscibus centum quinquaginta tribus et cum tanti essent non est scissum rete
<John.21.12> dicit eis Iesus venite prandete et nemo audebat discentium interrogare eum tu quis es scientes quia Dominus esset
<John.21.13> et venit Iesus et accepit panem et dat eis et piscem similiter
<John.21.14> hoc iam tertio manifestatus est Iesus discipulis cum surrexisset a mortuis
<John.21.15> cum ergo prandissent dicit Simoni Petro Iesus Simon Iohannis diligis me plus his dicit ei etiam Domine tu scis quia amo te dicit ei pasce agnos meos
<John.21.16> dicit ei iterum Simon Iohannis diligis me ait illi etiam Domine tu scis quia amo te dicit ei pasce agnos meos
<John.21.17> dicit ei tertio Simon Iohannis amas me contristatus est Petrus quia dixit ei tertio amas me et dicit ei Domine tu omnia scis tu scis quia amo te dicit ei pasce oves meas
<John.21.18> amen amen dico tibi cum esses iunior cingebas te et ambulabas ubi volebas cum autem senueris extendes manus tuas et alius te cinget et ducet quo non vis
<John.21.19> hoc autem dixit significans qua morte clarificaturus esset Deum et hoc cum dixisset dicit ei sequere me
<John.21.20> conversus Petrus vidit illum discipulum quem diligebat Iesus sequentem qui et recubuit in cena super pectus eius et dixit Domine quis est qui tradit te
<John.21.21> hunc ergo cum vidisset Petrus dicit Iesu Domine hic autem quid
<John.21.22> dicit ei Iesus si sic eum volo manere donec veniam quid ad te tu me sequere
<John.21.23> exivit ergo sermo iste in fratres quia discipulus ille non moritur et non dixit ei Iesus non moritur sed si sic eum volo manere donec venio quid ad te
<John.21.24> hic est discipulus qui testimonium perhibet de his et scripsit haec et scimus quia verum est testimonium eius
<John.21.25> sunt autem et alia multa quae fecit Iesus quae si scribantur per singula nec ipsum arbitror mundum capere eos qui scribendi sunt libros amen
<Acts.1.1> primum quidem sermonem feci de omnibus o Theophile quae coepit Iesus facere et docere
<Acts.1.2> usque in diem qua praecipiens apostolis per Spiritum Sanctum quos elegit adsumptus est
<Acts.1.3> quibus et praebuit se ipsum vivum post passionem suam in multis argumentis per dies quadraginta apparens eis et loquens de regno Dei
<Acts.1.4> et convescens praecepit eis ab Hierosolymis ne discederent sed expectarent promissionem Patris quam audistis per os meum
<Acts.1.5> quia Iohannes quidem baptizavit aqua vos autem baptizabimini Spiritu Sancto non post multos hos dies
<Acts.1.6> igitur qui convenerant interrogabant eum dicentes Domine si in tempore hoc restitues regnum Israhel
<Acts.1.7> dixit autem eis non est vestrum nosse tempora vel momenta quae Pater posuit in sua potestate
<Acts.1.8> sed accipietis virtutem supervenientis Spiritus Sancti in vos et eritis mihi testes in Hierusalem et in omni Iudaea et Samaria et usque ad ultimum terrae
<Acts.1.9> et cum haec dixisset videntibus illis elevatus est et nubes suscepit eum ab oculis eorum
<Acts.1.10> cumque intuerentur in caelum eunte illo ecce duo viri adstiterunt iuxta illos in vestibus albis
<Acts.1.11> qui et dixerunt viri galilaei quid statis aspicientes in caelum hic Iesus qui adsumptus est a vobis in caelum sic veniet quemadmodum vidistis eum euntem in caelum
<Acts.1.12> tunc reversi sunt Hierosolymam a monte qui vocatur Oliveti qui est iuxta Hierusalem sabbati habens iter
<Acts.1.13> et cum introissent in cenaculum ascenderunt ubi manebant Petrus et Iohannes Iacobus et Andreas Philippus et Thomas Bartholomeus et Mattheus Iacobus Alphei et Simon Zelotes et Iudas Iacobi
<Acts.1.14> hii omnes erant perseverantes unianimiter in oratione cum mulieribus et Maria matre Iesu et fratribus eius
<Acts.1.15> et in diebus illis exsurgens Petrus in medio fratrum dixit erat autem turba nominum simul fere centum viginti
<Acts.1.16> viri fratres oportet impleri scripturam quam praedixit Spiritus Sanctus per os David de Iuda qui fuit dux eorum qui conprehenderunt Iesum
<Acts.1.17> quia connumeratus erat in nobis et sortitus est sortem ministerii huius
<Acts.1.18> et hic quidem possedit agrum de mercede iniquitatis et suspensus crepuit medius et diffusa sunt omnia viscera eius
<Acts.1.19> et notum factum est omnibus habitantibus Hierusalem ita ut appellaretur ager ille lingua eorum Acheldemach hoc est ager Sanguinis
<Acts.1.20> scriptum est enim in libro Psalmorum fiat commoratio eius deserta et non sit qui inhabitet in ea et episcopatum eius accipiat alius
<Acts.1.21> oportet ergo ex his viris qui nobiscum congregati sunt in omni tempore quo intravit et exivit inter nos Dominus Iesus
<Acts.1.22> incipiens a baptismate Iohannis usque in diem qua adsumptus est a nobis testem resurrectionis eius nobiscum fieri unum ex istis
<Acts.1.23> et statuerunt duos Ioseph qui vocabatur Barsabban qui cognominatus est Iustus et Matthiam
<Acts.1.24> et orantes dixerunt tu Domine qui corda nosti omnium ostende quem elegeris ex his duobus unum
<Acts.1.25> accipere locum ministerii huius et apostolatus de quo praevaricatus est Iudas ut abiret in locum suum
<Acts.1.26> et dederunt sortes eis et cecidit sors super Matthiam et adnumeratus est cum undecim apostolis
<Acts.2.1> et cum conplerentur dies pentecostes erant omnes pariter in eodem loco
<Acts.2.2> et factus est repente de caelo sonus tamquam advenientis spiritus vehementis et replevit totam domum ubi erant sedentes
<Acts.2.3> et apparuerunt illis dispertitae linguae tamquam ignis seditque supra singulos eorum
<Acts.2.4> et repleti sunt omnes Spiritu Sancto et coeperunt loqui aliis linguis prout Spiritus Sanctus dabat eloqui illis
<Acts.2.5> erant autem in Hierusalem habitantes Iudaei viri religiosi ex omni natione quae sub caelo sunt
<Acts.2.6> facta autem hac voce convenit multitudo et mente confusa est quoniam audiebat unusquisque lingua sua illos loquentes
<Acts.2.7> stupebant autem omnes et mirabantur dicentes nonne omnes ecce isti qui loquuntur Galilaei sunt
<Acts.2.8> et quomodo nos audivimus unusquisque lingua nostra in qua nati sumus
<Acts.2.9> Parthi et Medi et Elamitae et qui habitant Mesopotamiam et Iudaeam et Cappadociam Pontum et Asiam
<Acts.2.10> Frygiam et Pamphiliam Aegyptum et partes Lybiae quae est circa Cyrenen et advenae romani
<Acts.2.11> Iudaei quoque et proselyti Cretes et Arabes audivimus loquentes eos nostris linguis magnalia Dei
<Acts.2.12> stupebant autem omnes et mirabantur ad invicem dicentes quidnam hoc vult esse
<Acts.2.13> alii autem inridentes dicebant quia musto pleni sunt isti
<Acts.2.14> stans autem Petrus cum undecim levavit vocem suam et locutus est eis viri iudaei et qui habitatis Hierusalem universi hoc vobis notum sit et auribus percipite verba mea
<Acts.2.15> non enim sicut vos aestimatis hii ebrii sunt cum sit hora diei tertia
<Acts.2.16> sed hoc est quod dictum est per prophetam Iohel
<Acts.2.17> et erit in novissimis diebus dicit Dominus effundam de Spiritu meo super omnem carnem et prophetabunt filii vestri et filiae vestrae et iuvenes vestri visiones videbunt et seniores vestri somnia somniabunt
<Acts.2.18> et quidem super servos meos et super ancillas meas in diebus illis effundam de Spiritu meo et prophetabunt
<Acts.2.19> et dabo prodigia in caelo sursum et signa in terra deorsum sanguinem et ignem et vaporem fumi
<Acts.2.20> sol convertetur in tenebras et luna in sanguinem antequam veniat dies Domini magnus et manifestus
<Acts.2.21> et erit omnis quicumque invocaverit nomen Domini salvus erit
<Acts.2.22> viri israhelitae audite verba haec Iesum Nazarenum virum adprobatum a Deo in vobis virtutibus et prodigiis et signis quae fecit per illum Deus in medio vestri sicut vos scitis
<Acts.2.23> hunc definito consilio et praescientia Dei traditum per manus iniquorum adfigentes interemistis
<Acts.2.24> quem Deus suscitavit solutis doloribus inferni iuxta quod inpossibile erat teneri illum ab eo
<Acts.2.25> David enim dicit in eum providebam Dominum coram me semper quoniam a dextris meis est ne commovear
<Acts.2.26> propter hoc laetatum est cor meum et exultavit lingua mea insuper et caro mea requiescet in spe
<Acts.2.27> quoniam non derelinques animam meam in inferno neque dabis Sanctum tuum videre corruptionem
<Acts.2.28> notas fecisti mihi vias vitae replebis me iucunditate cum facie tua
<Acts.2.29> viri fratres liceat audenter dicere ad vos de patriarcha David quoniam et defunctus est et sepultus est et sepulchrum eius est apud nos usque in hodiernum diem
<Acts.2.30> propheta igitur cum esset et sciret quia iureiurando iurasset illi Deus de fructu lumbi eius sedere super sedem eius
<Acts.2.31> providens locutus est de resurrectione Christi quia neque derelictus est in inferno neque caro eius vidit corruptionem
<Acts.2.32> hunc Iesum resuscitavit Deus cui omnes nos testes sumus
<Acts.2.33> dextera igitur Dei exaltatus et promissione Spiritus Sancti accepta a Patre effudit hunc quem vos videtis et audistis
<Acts.2.34> non enim David ascendit in caelos dicit autem ipse dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis
<Acts.2.35> donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum
<Acts.2.36> certissime ergo sciat omnis domus Israhel quia et Dominum eum et Christum Deus fecit hunc Iesum quem vos crucifixistis
<Acts.2.37> his auditis conpuncti sunt corde et dixerunt ad Petrum et ad reliquos apostolos quid faciemus viri fratres
<Acts.2.38> Petrus vero ad illos paenitentiam inquit agite et baptizetur unusquisque vestrum in nomine Iesu Christi in remissionem peccatorum vestrorum et accipietis donum Sancti Spiritus
<Acts.2.39> vobis enim est repromissio et filiis vestris et omnibus qui longe sunt quoscumque advocaverit Dominus Deus noster
<Acts.2.40> aliis etiam verbis pluribus testificatus est et exhortabatur eos dicens salvamini a generatione ista prava
<Acts.2.41> qui ergo receperunt sermonem eius baptizati sunt et adpositae sunt in illa die animae circiter tria milia
<Acts.2.42> erant autem perseverantes in doctrina apostolorum et communicatione fractionis panis et orationibus
<Acts.2.43> fiebat autem omni animae timor multa quoque prodigia et signa per apostolos fiebant in Hierusalem et metus erat magnus in universis
<Acts.2.44> omnes etiam qui credebant erant pariter et habebant omnia communia
<Acts.2.45> possessiones et substantias vendebant et dividebant illa omnibus prout cuique opus erat
<Acts.2.46> cotidie quoque perdurantes unianimiter in templo et frangentes circa domos panem sumebant cibum cum exultatione et simplicitate cordis
<Acts.2.47> conlaudantes Deum et habentes gratiam ad omnem plebem Dominus autem augebat qui salvi fierent cotidie in id ipsum
<Acts.3.1> Petrus autem et Iohannes ascendebant in templum ad horam orationis nonam
<Acts.3.2> et quidam vir qui erat claudus ex utero matris suae baiulabatur quem ponebant cotidie ad portam templi quae dicitur Speciosa ut peteret elemosynam ab introeuntibus in templum
<Acts.3.3> is cum vidisset Petrum et Iohannem incipientes introire in templum rogabat ut elemosynam acciperet
<Acts.3.4> intuens autem in eum Petrus cum Iohanne dixit respice in nos
<Acts.3.5> at ille intendebat in eos sperans se aliquid accepturum ab eis
<Acts.3.6> Petrus autem dixit argentum et aurum non est mihi quod autem habeo hoc tibi do in nomine Iesu Christi Nazareni surge et ambula
<Acts.3.7> et adprehensa ei manu dextera adlevavit eum et protinus consolidatae sunt bases eius et plantae
<Acts.3.8> et exiliens stetit et ambulabat et intravit cum illis in templum ambulans et exiliens et laudans Dominum
<Acts.3.9> et vidit omnis populus eum ambulantem et laudantem Deum
<Acts.3.10> cognoscebant autem illum quoniam ipse erat qui ad elemosynam sedebat ad Speciosam portam templi et impleti sunt stupore et extasi in eo quod contigerat illi
<Acts.3.11> cum teneret autem Petrum et Iohannem concurrit omnis populus ad eos ad porticum qui appellatur Salomonis stupentes
<Acts.3.12> videns autem Petrus respondit ad populum viri israhelitae quid miramini in hoc aut nos quid intuemini quasi nostra virtute aut pietate fecerimus hunc ambulare
<Acts.3.13> Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob Deus patrum nostrorum glorificavit Filium suum Iesum quem vos quidem tradidistis et negastis ante faciem Pilati iudicante illo dimitti
<Acts.3.14> vos autem sanctum et iustum negastis et petistis virum homicidam donari vobis
<Acts.3.15> auctorem vero vitae interfecistis quem Deus suscitavit a mortuis cuius nos testes sumus
<Acts.3.16> et in fide nominis eius hunc quem videtis et nostis confirmavit nomen eius et fides quae per eum est dedit integram sanitatem istam in conspectu omnium vestrum
<Acts.3.17> et nunc fratres scio quia per ignorantiam fecistis sicut et principes vestri
<Acts.3.18> Deus autem quae praenuntiavit per os omnium prophetarum pati Christum suum implevit sic
<Acts.3.19> paenitemini igitur et convertimini ut deleantur vestra peccata
<Acts.3.20> ut cum venerint tempora refrigerii a conspectu Domini et miserit eum qui praedicatus est vobis Iesum Christum
<Acts.3.21> quem oportet caelum quidem suscipere usque in tempora restitutionis omnium quae locutus est Deus per os sanctorum suorum a saeculo prophetarum
<Acts.3.22> Moses quidem dixit quia prophetam vobis suscitabit Dominus Deus vester de fratribus vestris tamquam me ipsum audietis iuxta omnia quaecumque locutus fuerit vobis
<Acts.3.23> erit autem omnis anima quae non audierit prophetam illum exterminabitur de plebe
<Acts.3.24> et omnes prophetae a Samuhel et deinceps qui locuti sunt et adnuntiaverunt dies istos
<Acts.3.25> vos estis filii prophetarum et testamenti quod disposuit Deus ad patres vestros dicens ad Abraham et in semine tuo benedicentur omnes familiae terrae
<Acts.3.26> vobis primum Deus suscitans Filium suum misit eum benedicentem vobis ut convertat se unusquisque a nequitia sua
<Acts.4.1> loquentibus autem illis ad populum supervenerunt sacerdotes et magistratus templi et Sadducaei
<Acts.4.2> dolentes quod docerent populum et adnuntiarent in Iesu resurrectionem ex mortuis
<Acts.4.3> et iniecerunt in eis manus et posuerunt eos in custodiam in crastinum erat enim iam vespera
<Acts.4.4> multi autem eorum qui audierant verbum crediderunt et factus est numerus virorum quinque milia
<Acts.4.5> factum est autem in crastinum ut congregarentur principes eorum et seniores et scribae in Hierusalem
<Acts.4.6> et Annas princeps sacerdotum et Caiphas et Iohannes et Alexander et quotquot erant de genere sacerdotali
<Acts.4.7> et statuentes eos in medio interrogabant in qua virtute aut in quo nomine fecistis hoc vos
<Acts.4.8> tunc Petrus repletus Spiritu Sancto dixit ad eos principes populi et seniores
<Acts.4.9> si nos hodie diiudicamur in benefacto hominis infirmi in quo iste salvus factus est
<Acts.4.10> notum sit omnibus vobis et omni plebi Israhel quia in nomine Iesu Christi Nazareni quem vos crucifixistis quem Deus suscitavit a mortuis in hoc iste adstat coram vobis sanus
<Acts.4.11> hic est lapis qui reprobatus est a vobis aedificantibus qui factus est in caput anguli
<Acts.4.12> et non est in alio aliquo salus nec enim nomen aliud est sub caelo datum hominibus in quo oportet nos salvos fieri
<Acts.4.13> videntes autem Petri constantiam et Iohannis conperto quod homines essent sine litteris et idiotae admirabantur et cognoscebant eos quoniam cum Iesu fuerant
<Acts.4.14> hominem quoque videntes stantem cum eis qui curatus fuerat nihil poterant contradicere
<Acts.4.15> iusserunt autem eos foras extra concilium secedere et conferebant ad invicem
<Acts.4.16> dicentes quid faciemus hominibus istis quoniam quidem notum signum factum est per eos omnibus habitantibus in Hierusalem manifestum et non possumus negare
<Acts.4.17> sed ne amplius divulgetur in populum comminemur eis ne ultra loquantur in nomine hoc ulli hominum
<Acts.4.18> et vocantes eos denuntiaverunt ne omnino loquerentur neque docerent in nomine Iesu
<Acts.4.19> Petrus vero et Iohannes respondentes dixerunt ad eos si iustum est in conspectu Dei vos potius audire quam Deum iudicate
<Acts.4.20> non enim possumus quae vidimus et audivimus non loqui
<Acts.4.21> at illi comminantes dimiserunt eos non invenientes quomodo punirent eos propter populum quia omnes clarificabant Deum in eo quod acciderat
<Acts.4.22> annorum enim erat amplius quadraginta homo in quo factum erat signum istud sanitatis
<Acts.4.23> dimissi autem venerunt ad suos et adnuntiaverunt eis quanta ad eos principes sacerdotum et seniores dixissent
<Acts.4.24> qui cum audissent unianimiter levaverunt vocem ad Deum et dixerunt Domine tu qui fecisti caelum et terram et mare et omnia quae in eis sunt
<Acts.4.25> qui Spiritu Sancto per os patris nostri David pueri tui dixisti quare fremuerunt gentes et populi meditati sunt inania
<Acts.4.26> adstiterunt reges terrae et principes convenerunt in unum adversus Dominum et adversus Christum eius
<Acts.4.27> convenerunt enim vere in civitate ista adversus sanctum puerum tuum Iesum quem unxisti Herodes et Pontius Pilatus cum gentibus et populis Israhel
<Acts.4.28> facere quae manus tua et consilium decreverunt fieri
<Acts.4.29> et nunc Domine respice in minas eorum et da servis tuis cum omni fiducia loqui verbum tuum
<Acts.4.30> in eo cum manum tuam extendas sanitates et signa et prodigia fieri per nomen sancti Filii tui Iesu
<Acts.4.31> et cum orassent motus est locus in quo erant congregati et repleti sunt omnes Spiritu Sancto et loquebantur verbum Dei cum fiducia
<Acts.4.32> multitudinis autem credentium erat cor et anima una nec quisquam eorum quae possidebant aliquid suum esse dicebat sed erant illis omnia communia
<Acts.4.33> et virtute magna reddebant apostoli testimonium resurrectionis Iesu Christi Domini et gratia magna erat in omnibus illis
<Acts.4.34> neque enim quisquam egens erat inter illos quotquot enim possessores agrorum aut domorum erant vendentes adferebant pretia eorum quae vendebant
<Acts.4.35> et ponebant ante pedes apostolorum dividebantur autem singulis prout cuique opus erat
<Acts.4.36> Ioseph autem qui cognominatus est Barnabas ab apostolis quod est interpretatum Filius consolationis Levites Cyprius genere
<Acts.4.37> cum haberet agrum vendidit illum et adtulit pretium et posuit ante pedes apostolorum
<Acts.5.1> vir autem quidam nomine Ananias cum Saffira uxore sua vendidit agrum
<Acts.5.2> et fraudavit de pretio agri conscia uxore sua et adferens partem quandam ad pedes apostolorum posuit
<Acts.5.3> dixit autem Petrus Anania cur temptavit Satanas cor tuum mentiri te Spiritui Sancto et fraudare de pretio agri
<Acts.5.4> nonne manens tibi manebat et venundatum in tua erat potestate quare posuisti in corde tuo hanc rem non es mentitus hominibus sed Deo
<Acts.5.5> audiens autem Ananias haec verba cecidit et exspiravit et factus est timor magnus in omnes qui audierant
<Acts.5.6> surgentes autem iuvenes amoverunt eum et efferentes sepelierunt
<Acts.5.7> factum est autem quasi horarum trium spatium et uxor ipsius nesciens quod factum fuerat introiit
<Acts.5.8> respondit autem ei Petrus dic mihi si tanti agrum vendidistis at illa dixit etiam tanti
<Acts.5.9> Petrus autem ad eam quid utique convenit vobis temptare Spiritum Domini ecce pedes eorum qui sepelierunt virum tuum ad ostium et efferent te
<Acts.5.10> confestim cecidit ante pedes eius et exspiravit intrantes autem iuvenes invenerunt illam mortuam et extulerunt et sepelierunt ad virum suum
<Acts.5.11> et factus est timor magnus in universa ecclesia et in omnes qui audierunt haec
<Acts.5.12> per manus autem apostolorum fiebant signa et prodigia multa in plebe et erant unianimiter omnes in porticu Salomonis
<Acts.5.13> ceterorum autem nemo audebat coniungere se illis sed magnificabat eos populus
<Acts.5.14> magis autem augebatur credentium in Domino multitudo virorum ac mulierum
<Acts.5.15> ita ut in plateas eicerent infirmos et ponerent in lectulis et grabattis ut veniente Petro saltim umbra illius obumbraret quemquam eorum
<Acts.5.16> concurrebat autem et multitudo vicinarum civitatum Hierusalem adferentes aegros et vexatos ab spiritibus inmundis qui curabantur omnes
<Acts.5.17> exsurgens autem princeps sacerdotum et omnes qui cum illo erant quae est heresis Sadducaeorum repleti sunt zelo
<Acts.5.18> et iniecerunt manus in apostolos et posuerunt illos in custodia publica
<Acts.5.19> angelus autem Domini per noctem aperiens ianuas carceris et educens eos dixit
<Acts.5.20> ite et stantes loquimini in templo plebi omnia verba vitae huius
<Acts.5.21> qui cum audissent intraverunt diluculo in templum et docebant adveniens autem princeps sacerdotum et qui cum eo erant convocaverunt concilium et omnes seniores filiorum Israhel et miserunt in carcerem ut adducerentur
<Acts.5.22> cum venissent autem ministri et aperto carcere non invenissent illos reversi nuntiaverunt
<Acts.5.23> dicentes carcerem quidem invenimus clausum cum omni diligentia et custodes stantes ad ianuas aperientes autem neminem intus invenimus
<Acts.5.24> ut audierunt autem hos sermones magistratus templi et principes sacerdotum ambigebant de illis quidnam fieret
<Acts.5.25> adveniens autem quidam nuntiavit eis quia ecce viri quos posuistis in carcere sunt in templo stantes et docentes populum
<Acts.5.26> tunc abiit magistratus cum ministris et adduxit illos sine vi timebant enim populum ne lapidarentur
<Acts.5.27> et cum adduxissent illos statuerunt in concilio et interrogavit eos princeps sacerdotum
<Acts.5.28> dicens praecipiendo praecepimus vobis ne doceretis in nomine isto et ecce replestis Hierusalem doctrina vestra et vultis inducere super nos sanguinem hominis istius
<Acts.5.29> respondens autem Petrus et apostoli dixerunt oboedire oportet Deo magis quam hominibus
<Acts.5.30> Deus patrum nostrorum suscitavit Iesum quem vos interemistis suspendentes in ligno
<Acts.5.31> hunc Deus principem et salvatorem exaltavit dextera sua ad dandam paenitentiam Israhel et remissionem peccatorum
<Acts.5.32> et nos sumus testes horum verborum et Spiritus Sanctus quem dedit Deus omnibus oboedientibus sibi
<Acts.5.33> haec cum audissent dissecabantur et cogitabant interficere illos
<Acts.5.34> surgens autem quidam in concilio Pharisaeus nomine Gamalihel legis doctor honorabilis universae plebi iussit foras ad breve homines fieri
<Acts.5.35> dixitque ad illos viri israhelitae adtendite vobis super hominibus istis quid acturi sitis
<Acts.5.36> ante hos enim dies extitit Theodas dicens esse se aliquem cui consensit virorum numerus circiter quadringentorum qui occisus est et omnes quicumque credebant ei dissipati sunt et redactus est ad nihilum
<Acts.5.37> post hunc extitit Iudas Galilaeus in diebus professionis et avertit populum post se et ipse periit et omnes quotquot consenserunt ei dispersi sunt
<Acts.5.38> et nunc itaque dico vobis discedite ab hominibus istis et sinite illos quoniam si est ex hominibus consilium hoc aut opus dissolvetur
<Acts.5.39> si vero ex Deo est non poteritis dissolvere eos ne forte et Deo repugnare inveniamini consenserunt autem illi
<Acts.5.40> et convocantes apostolos caesis denuntiaverunt ne loquerentur in nomine Iesu et dimiserunt eos
<Acts.5.41> et illi quidem ibant gaudentes a conspectu concilii quoniam digni habiti sunt pro nomine Iesu contumeliam pati
<Acts.5.42> omni autem die in templo et circa domos non cessabant docentes et evangelizantes Christum Iesum
<Acts.6.1> in diebus autem illis crescente numero discipulorum factus est murmur Graecorum adversus Hebraeos eo quod dispicerentur in ministerio cotidiano viduae eorum
<Acts.6.2> convocantes autem duodecim multitudinem discipulorum dixerunt non est aequum nos derelinquere verbum Dei et ministrare mensis
<Acts.6.3> considerate ergo fratres viros ex vobis boni testimonii septem plenos Spiritu et sapientia quos constituamus super hoc opus
<Acts.6.4> nos vero orationi et ministerio verbi instantes erimus
<Acts.6.5> et placuit sermo coram omni multitudine et elegerunt Stephanum virum plenum fide et Spiritu Sancto et Philippum et Prochorum et Nicanorem et Timonem et Parmenam et Nicolaum advenam Antiochenum
<Acts.6.6> hos statuerunt ante conspectum apostolorum et orantes inposuerunt eis manus
<Acts.6.7> et verbum Dei crescebat et multiplicabatur numerus discipulorum in Hierusalem valde multa etiam turba sacerdotum oboediebat fidei
<Acts.6.8> Stephanus autem plenus gratia et fortitudine faciebat prodigia et signa magna in populo
<Acts.6.9> surrexerunt autem quidam de synagoga quae appellatur Libertinorum et Cyrenensium et Alexandrinorum et eorum qui erant a Cilicia et Asia disputantes cum Stephano
<Acts.6.10> et non poterant resistere sapientiae et Spiritui quo loquebatur
<Acts.6.11> tunc submiserunt viros qui dicerent se audisse eum dicentem verba blasphemiae in Mosen et Deum
<Acts.6.12> commoverunt itaque plebem et seniores et scribas et concurrentes rapuerunt eum et adduxerunt in concilium
<Acts.6.13> et statuerunt testes falsos dicentes homo iste non cessat loqui verba adversus locum sanctum et legem
<Acts.6.14> audivimus enim eum dicentem quoniam Iesus Nazarenus hic destruet locum istum et mutabit traditiones quas tradidit nobis Moses
<Acts.6.15> et intuentes eum omnes qui sedebant in concilio viderunt faciem eius tamquam faciem angeli
<Acts.7.1> dixit autem princeps sacerdotum si haec ita se habent
<Acts.7.2> qui ait viri fratres et patres audite Deus gloriae apparuit patri nostro Abraham cum esset in Mesopotamiam priusquam moraretur in Charram
<Acts.7.3> et dixit ad illum exi de terra tua et de cognatione tua et veni in terram quam tibi monstravero
<Acts.7.4> tunc exiit de terra Chaldeorum et habitavit in Charram et inde postquam mortuus est pater eius transtulit illum in terram istam in qua nunc vos habitatis
<Acts.7.5> et non dedit illi hereditatem in ea nec passum pedis et repromisit dare illi eam in possessionem et semini eius post ipsum cum non haberet filium
<Acts.7.6> locutus est autem Deus quia erit semen eius accola in terra aliena et servituti eos subicient et male tractabunt eos annis quadringentis
<Acts.7.7> et gentem cui servierint iudicabo ego dixit Deus et post haec exibunt et deservient mihi in loco isto
<Acts.7.8> et dedit illi testamentum circumcisionis et sic genuit Isaac et circumcidit eum die octava et Isaac Iacob et Iacob duodecim patriarchas
<Acts.7.9> et patriarchae aemulantes Ioseph vendiderunt in Aegyptum et erat Deus cum eo
<Acts.7.10> et eripuit eum ex omnibus tribulationibus eius et dedit ei gratiam et sapientiam in conspectu Pharaonis regis Aegypti et constituit eum praepositum super Aegyptum et super omnem domum suam
<Acts.7.11> venit autem fames in universam Aegyptum et Chanaan et tribulatio magna et non inveniebant cibos patres nostri
<Acts.7.12> cum audisset autem Iacob esse frumentum in Aegypto misit patres nostros primum
<Acts.7.13> et in secundo cognitus est Ioseph a fratribus suis et manifestatum est Pharaoni genus eius
<Acts.7.14> mittens autem Ioseph accersivit Iacob patrem suum et omnem cognationem in animabus septuaginta quinque
<Acts.7.15> et descendit Iacob in Aegyptum et defunctus est ipse et patres nostri
<Acts.7.16> et translati sunt in Sychem et positi sunt in sepulchro quod emit Abraham pretio argenti a filiis Emmor filii Sychem
<Acts.7.17> cum adpropinquaret autem tempus repromissionis quam confessus erat Deus Abrahae crevit populus et multiplicatus est in Aegypto
<Acts.7.18> quoadusque surrexit rex alius in Aegypto qui non sciebat Ioseph
<Acts.7.19> hic circumveniens genus nostrum adflixit patres ut exponerent infantes suos ne vivificarentur
<Acts.7.20> eodem tempore natus est Moses et fuit gratus Deo qui nutritus est tribus mensibus in domo patris sui
<Acts.7.21> exposito autem illo sustulit eum filia Pharaonis et enutrivit eum sibi in filium
<Acts.7.22> et eruditus est Moses omni sapientia Aegyptiorum et erat potens in verbis et in operibus suis
<Acts.7.23> cum autem impleretur ei quadraginta annorum tempus ascendit in cor eius ut visitaret fratres suos filios Israhel
<Acts.7.24> et cum vidisset quendam iniuriam patientem vindicavit illum et fecit ultionem ei qui iniuriam sustinebat percusso Aegyptio
<Acts.7.25> existimabat autem intellegere fratres quoniam Deus per manum ipsius daret salutem illis at illi non intellexerunt
<Acts.7.26> sequenti vero die apparuit illis litigantibus et reconciliabat eos in pacem dicens viri fratres estis ut quid nocetis alterutrum
<Acts.7.27> qui autem iniuriam faciebat proximo reppulit eum dicens quis te constituit principem et iudicem super nos
<Acts.7.28> numquid interficere me tu vis quemadmodum interfecisti heri Aegyptium
<Acts.7.29> fugit autem Moses in verbo isto et factus est advena in terra Madiam ubi generavit filios duos
<Acts.7.30> et expletis annis quadraginta apparuit illi in deserto montis Sina angelus in igne flammae rubi
<Acts.7.31> Moses autem videns admiratus est visum et accedente illo ut consideraret facta est vox Domini
<Acts.7.32> ego Deus patrum tuorum Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob tremefactus autem Moses non audebat considerare
<Acts.7.33> dixit autem illi Dominus solve calciamentum pedum tuorum locus enim in quo stas terra sancta est
<Acts.7.34> videns vidi adflictionem populi mei qui est in Aegypto et gemitum eorum audivi et descendi liberare eos et nunc veni et mittam te in Aegyptum
<Acts.7.35> hunc Mosen quem negaverunt dicentes quis te constituit principem et iudicem hunc Deus principem et redemptorem misit cum manu angeli qui apparuit illi in rubo
<Acts.7.36> hic eduxit illos faciens prodigia et signa in terra Aegypti et in Rubro mari et in deserto annis quadraginta
<Acts.7.37> hic est Moses qui dixit filiis Israhel prophetam vobis suscitabit Deus de fratribus vestris tamquam me
<Acts.7.38> hic est qui fuit in ecclesia in solitudine cum angelo qui loquebatur ei in monte Sina et cum patribus nostris qui accepit verba vitae dare nobis
<Acts.7.39> cui noluerunt oboedire patres nostri sed reppulerunt et aversi sunt cordibus suis in Aegyptum
<Acts.7.40> dicentes ad Aaron fac nobis deos qui praecedant nos Moses enim hic qui eduxit nos de terra Aegypti nescimus quid factum sit ei
<Acts.7.41> et vitulum fecerunt in illis diebus et obtulerunt hostiam simulacro et laetabantur in operibus manuum suarum
<Acts.7.42> convertit autem Deus et tradidit eos servire militiae caeli sicut scriptum est in libro Prophetarum numquid victimas aut hostias obtulistis mihi annis quadraginta in deserto domus Israhel
<Acts.7.43> et suscepistis tabernaculum Moloch et sidus dei vestri Rempham figuras quas fecistis adorare eas et transferam vos trans Babylonem
<Acts.7.44> tabernaculum testimonii fuit patribus nostris in deserto sicut disposuit loquens ad Mosen ut faceret illud secundum formam quam viderat
<Acts.7.45> quod et induxerunt suscipientes patres nostri cum Iesu in possessionem gentium quas expulit Deus a facie patrum nostrorum usque in diebus David
<Acts.7.46> qui invenit gratiam ante Deum et petiit ut inveniret tabernaculum Deo Iacob
<Acts.7.47> Salomon autem aedificavit illi domum
<Acts.7.48> sed non Excelsus in manufactis habitat sicut propheta dicit
<Acts.7.49> caelum mihi sedis est terra autem scabillum pedum meorum quam domum aedificabitis mihi dicit Dominus aut quis locus requietionis meae est
<Acts.7.50> nonne manus mea fecit haec omnia
<Acts.7.51> dura cervice et incircumcisi cordibus et auribus vos semper Spiritui Sancto resistitis sicut patres vestri et vos
<Acts.7.52> quem prophetarum non sunt persecuti patres vestri et occiderunt eos qui praenuntiabant de adventu Iusti cuius vos nunc proditores et homicidae fuistis
<Acts.7.53> qui accepistis legem in dispositionem angelorum et non custodistis
<Acts.7.54> audientes autem haec dissecabantur cordibus suis et stridebant dentibus in eum
<Acts.7.55> cum autem esset plenus Spiritu Sancto intendens in caelum vidit gloriam Dei et Iesum stantem a dextris Dei et ait ecce video caelos apertos et Filium hominis a dextris stantem Dei
<Acts.7.56> exclamantes autem voce magna continuerunt aures suas et impetum fecerunt unianimiter in eum
<Acts.7.57> et eicientes eum extra civitatem lapidabant et testes deposuerunt vestimenta sua secus pedes adulescentis qui vocabatur Saulus
<Acts.7.58> et lapidabant Stephanum invocantem et dicentem Domine Iesu suscipe spiritum meum
<Acts.7.59> positis autem genibus clamavit voce magna Domine ne statuas illis hoc peccatum et cum hoc dixisset obdormivit Saulus autem erat consentiens neci eius
<Acts.8.1> facta est autem in illa die persecutio magna in ecclesia quae erat Hierosolymis et omnes dispersi sunt per regiones Iudaeae et Samariae praeter apostolos
<Acts.8.2> curaverunt autem Stephanum viri timorati et fecerunt planctum magnum super illum
<Acts.8.3> Saulus vero devastabat ecclesiam per domos intrans et trahens viros ac mulieres tradebat in custodiam
<Acts.8.4> igitur qui dispersi erant pertransiebant evangelizantes verbum
<Acts.8.5> Philippus autem descendens in civitatem Samariae praedicabat illis Christum
<Acts.8.6> intendebant autem turbae his quae a Philippo dicebantur unianimiter audientes et videntes signa quae faciebat
<Acts.8.7> multi enim eorum qui habebant spiritus inmundos clamantes voce magna exiebant multi autem paralytici et claudi curati sunt
<Acts.8.8> factum est ergo magnum gaudium in illa civitate
<Acts.8.9> vir autem quidam nomine Simon qui ante fuerat in civitate magus seducens gentem Samariae dicens esse se aliquem magnum
<Acts.8.10> cui auscultabant omnes a minimo usque ad maximum dicentes hic est virtus Dei quae vocatur Magna
<Acts.8.11> adtendebant autem eum propter quod multo tempore magicis suis dementasset eos
<Acts.8.12> cum vero credidissent Philippo evangelizanti de regno Dei et nomine Iesu Christi baptizabantur viri ac mulieres
<Acts.8.13> tunc Simon et ipse credidit et cum baptizatus esset adherebat Philippo videns etiam signa et virtutes maximas fieri stupens admirabatur
<Acts.8.14> cum autem audissent apostoli qui erant Hierosolymis quia recepit Samaria verbum Dei miserunt ad illos Petrum et Iohannem
<Acts.8.15> qui cum venissent oraverunt pro ipsis ut acciperent Spiritum Sanctum
<Acts.8.16> nondum enim in quemquam illorum venerat sed baptizati tantum erant in nomine Domini Iesu
<Acts.8.17> tunc inponebant manus super illos et accipiebant Spiritum Sanctum
<Acts.8.18> cum vidisset autem Simon quia per inpositionem manus apostolorum daretur Spiritus Sanctus obtulit eis pecuniam
<Acts.8.19> dicens date et mihi hanc potestatem ut cuicumque inposuero manus accipiat Spiritum Sanctum Petrus autem dixit ad eum
<Acts.8.20> pecunia tua tecum sit in perditionem quoniam donum Dei existimasti pecunia possideri
<Acts.8.21> non est tibi pars neque sors in sermone isto cor enim tuum non est rectum coram Deo
<Acts.8.22> paenitentiam itaque age ab hac nequitia tua et roga Deum si forte remittatur tibi haec cogitatio cordis tui
<Acts.8.23> in felle enim amaritudinis et obligatione iniquitatis video te esse
<Acts.8.24> respondens autem Simon dixit precamini vos pro me ad Dominum ut nihil veniat super me horum quae dixistis
<Acts.8.25> et illi quidem testificati et locuti verbum Domini rediebant Hierosolymam et multis regionibus Samaritanorum evangelizabant
<Acts.8.26> angelus autem Domini locutus est ad Philippum dicens surge et vade contra meridianum ad viam quae descendit ab Hierusalem in Gazam haec est deserta
<Acts.8.27> et surgens abiit et ecce vir aethiops eunuchus potens Candacis reginae Aethiopum qui erat super omnes gazas eius venerat adorare in Hierusalem
<Acts.8.28> et revertebatur sedens super currum suum legensque prophetam Esaiam
<Acts.8.29> dixit autem Spiritus Philippo accede et adiunge te ad currum istum
<Acts.8.30> adcurrens autem Philippus audivit illum legentem Esaiam prophetam et dixit putasne intellegis quae legis
<Acts.8.31> qui ait et quomodo possum si non aliquis ostenderit mihi rogavitque Philippum ut ascenderet et sederet secum
<Acts.8.32> locus autem scripturae quam legebat erat hic tamquam ovis ad occisionem ductus est et sicut agnus coram tondente se sine voce sic non aperuit os suum
<Acts.8.33> in humilitate iudicium eius sublatum est generationem illius quis enarrabit quoniam tollitur de terra vita eius
<Acts.8.34> respondens autem eunuchus Philippo dixit obsecro te de quo propheta dicit hoc de se an de alio aliquo
<Acts.8.35> aperiens autem Philippus os suum et incipiens ab scriptura ista evangelizavit illi Iesum
<Acts.8.36> et dum irent per viam venerunt ad quandam aquam et ait eunuchus ecce aqua quid prohibet me baptizari
<Acts.8.38> et iussit stare currum et descenderunt uterque in aquam Philippus et eunuchus et baptizavit eum
<Acts.8.39> cum autem ascendissent de aqua Spiritus Domini rapuit Philippum et amplius non vidit eum eunuchus ibat enim per viam suam gaudens
<Acts.8.40> Philippus autem inventus est in Azoto et pertransiens evangelizabat civitatibus cunctis donec veniret Caesaream
<Acts.9.1> Saulus autem adhuc inspirans minarum et caedis in discipulos Domini accessit ad principem sacerdotum
<Acts.9.2> et petiit ab eo epistulas in Damascum ad synagogas ut si quos invenisset huius viae viros ac mulieres vinctos perduceret in Hierusalem
<Acts.9.3> et cum iter faceret contigit ut adpropinquaret Damasco et subito circumfulsit eum lux de caelo
<Acts.9.4> et cadens in terram audivit vocem dicentem sibi Saule Saule quid me persequeris
<Acts.9.5> qui dixit quis es Domine et ille ego sum Iesus quem tu persequeris
<Acts.9.7> sed surge et ingredere civitatem et dicetur tibi quid te oporteat facere viri autem illi qui comitabantur cum eo stabant stupefacti audientes quidem vocem neminem autem videntes
<Acts.9.8> surrexit autem Saulus de terra apertisque oculis nihil videbat ad manus autem illum trahentes introduxerunt Damascum
<Acts.9.9> et erat tribus diebus non videns et non manducavit neque bibit
<Acts.9.10> erat autem quidam discipulus Damasci nomine Ananias et dixit ad illum in visu Dominus Anania at ille ait ecce ego Domine
<Acts.9.11> et Dominus ad illum surgens vade in vicum qui vocatur Rectus et quaere in domo Iudae Saulum nomine Tarsensem ecce enim orat
<Acts.9.12> et vidit virum Ananiam nomine introeuntem et inponentem sibi manus ut visum recipiat
<Acts.9.13> respondit autem Ananias Domine audivi a multis de viro hoc quanta mala sanctis tuis fecerit in Hierusalem
<Acts.9.14> et hic habet potestatem a principibus sacerdotum alligandi omnes qui invocant nomen tuum
<Acts.9.15> dixit autem ad eum Dominus vade quoniam vas electionis est mihi iste ut portet nomen meum coram gentibus et regibus et filiis Israhel
<Acts.9.16> ego enim ostendam illi quanta oporteat eum pro nomine meo pati
<Acts.9.17> et abiit Ananias et introivit in domum et inponens ei manus dixit Saule frater Dominus misit me Iesus qui apparuit tibi in via qua veniebas ut videas et implearis Spiritu Sancto
<Acts.9.18> et confestim ceciderunt ab oculis eius tamquam squamae et visum recepit et surgens baptizatus est
<Acts.9.19> et cum accepisset cibum confortatus est fuit autem cum discipulis qui erant Damasci per dies aliquot
<Acts.9.20> et continuo in synagogis praedicabat Iesum quoniam hic est Filius Dei
<Acts.9.21> stupebant autem omnes qui audiebant et dicebant nonne hic est qui expugnabat in Hierusalem eos qui invocabant nomen istud et huc ad hoc venit ut vinctos illos duceret ad principes sacerdotum
<Acts.9.22> Saulus autem magis convalescebat et confundebat Iudaeos qui habitabant Damasci adfirmans quoniam hic est Christus
<Acts.9.23> cum implerentur autem dies multi consilium fecerunt Iudaei ut eum interficerent
<Acts.9.24> notae autem factae sunt Saulo insidiae eorum custodiebant autem et portas die ac nocte ut eum interficerent
<Acts.9.25> accipientes autem discipuli eius nocte per murum dimiserunt eum submittentes in sporta
<Acts.9.26> cum autem venisset in Hierusalem temptabat iungere se discipulis et omnes timebant eum non credentes quia esset discipulus
<Acts.9.27> Barnabas autem adprehensum illum duxit ad apostolos et narravit illis quomodo in via vidisset Dominum et quia locutus est ei et quomodo in Damasco fiducialiter egerit in nomine Iesu
<Acts.9.28> et erat cum illis intrans et exiens in Hierusalem et fiducialiter agens in nomine Domini
<Acts.9.29> loquebatur quoque et disputabat cum Graecis illi autem quaerebant occidere eum
<Acts.9.30> quod cum cognovissent fratres deduxerunt eum Caesaream et dimiserunt Tarsum
<Acts.9.31> ecclesia quidem per totam Iudaeam et Galilaeam et Samariam habebat pacem et aedificabatur ambulans in timore Domini et consolatione Sancti Spiritus replebatur
<Acts.9.32> factum est autem Petrum dum pertransiret universos devenire et ad sanctos qui habitabant Lyddae
<Acts.9.33> invenit autem ibi hominem quendam nomine Aeneam ab annis octo iacentem in grabatto qui erat paralyticus
<Acts.9.34> et ait illi Petrus Aeneas sanat te Iesus Christus surge et sterne tibi et continuo surrexit
<Acts.9.35> et viderunt illum omnes qui habitabant Lyddae et Saronae qui conversi sunt ad Dominum
<Acts.9.36> in Ioppe autem fuit quaedam discipula nomine Tabitas quae interpretata dicitur Dorcas haec erat plena operibus bonis et elemosynis quas faciebat
<Acts.9.37> factum est autem in diebus illis ut infirmata moreretur quam cum lavissent posuerunt eam in cenaculo
<Acts.9.38> cum autem prope esset Lydda ab Ioppe discipuli audientes quia Petrus esset in ea miserunt duos viros ad eum rogantes ne pigriteris venire usque ad nos
<Acts.9.39> exsurgens autem Petrus venit cum illis et cum advenisset duxerunt illum in cenaculum et circumsteterunt illum omnes viduae flentes et ostendentes tunicas et vestes quas faciebat illis Dorcas
<Acts.9.40> eiectis autem omnibus foras Petrus ponens genua oravit et conversus ad corpus dixit Tabita surge at illa aperuit oculos suos et viso Petro resedit
<Acts.9.41> dans autem illi manum erexit eam et cum vocasset sanctos et viduas adsignavit eam vivam
<Acts.9.42> notum autem factum est per universam Ioppen et crediderunt multi in Domino
<Acts.9.43> factum est autem ut dies multos moraretur in Ioppe apud quendam Simonem coriarium
<Acts.10.1> vir autem quidam erat in Caesarea nomine Cornelius centurio cohortis quae dicitur Italica
<Acts.10.2> religiosus et timens Deum cum omni domo sua faciens elemosynas multas plebi et deprecans Deum semper
<Acts.10.3> vidit in visu manifeste quasi hora nona diei angelum Dei introeuntem ad se et dicentem sibi Corneli
<Acts.10.4> at ille intuens eum timore correptus dixit quid est domine dixit autem illi orationes tuae et elemosynae tuae ascenderunt in memoriam in conspectu Dei
<Acts.10.5> et nunc mitte viros in Ioppen et accersi Simonem quendam qui cognominatur Petrus
<Acts.10.6> hic hospitatur apud Simonem quendam coriarium cuius est domus iuxta mare
<Acts.10.7> et cum discessisset angelus qui loquebatur illi vocavit duos domesticos suos et militem metuentem Dominum ex his qui illi parebant
<Acts.10.8> quibus cum narrasset omnia misit illos in Ioppen
<Acts.10.9> postera autem die iter illis facientibus et adpropinquantibus civitati ascendit Petrus in superiora ut oraret circa horam sextam
<Acts.10.10> et cum esuriret voluit gustare parantibus autem eis cecidit super eum mentis excessus
<Acts.10.11> et videt caelum apertum et descendens vas quoddam velut linteum magnum quattuor initiis submitti de caelo in terram
<Acts.10.12> in quo erant omnia quadrupedia et serpentia terrae et volatilia caeli
<Acts.10.13> et facta est vox ad eum surge Petre et occide et manduca
<Acts.10.14> ait autem Petrus absit Domine quia numquam manducavi omne commune et inmundum
<Acts.10.15> et vox iterum secundo ad eum quae Deus purificavit ne tu commune dixeris
<Acts.10.16> hoc autem factum est per ter et statim receptum est vas in caelum
<Acts.10.17> et dum intra se haesitaret Petrus quidnam esset visio quam vidisset ecce viri qui missi erant a Cornelio inquirentes domum Simonis adstiterunt ad ianuam
<Acts.10.18> et cum vocassent interrogabant si Simon qui cognominatur Petrus illic haberet hospitium
<Acts.10.19> Petro autem cogitante de visione dixit Spiritus ei ecce viri tres quaerunt te
<Acts.10.20> surge itaque et descende et vade cum eis nihil dubitans quia ego misi illos
<Acts.10.21> descendens autem Petrus ad viros dixit ecce ego sum quem quaeritis quae causa est propter quam venistis
<Acts.10.22> qui dixerunt Cornelius centurio vir iustus et timens Deum et testimonium habens ab universa gente Iudaeorum responsum accepit ab angelo sancto accersire te in domum suam et audire verba abs te
<Acts.10.23> introducens igitur eos recepit hospitio sequenti autem die surgens profectus est cum eis et quidam ex fratribus ab Ioppe comitati sunt eum
<Acts.10.24> altera autem die introivit Caesaream Cornelius vero expectabat illos convocatis cognatis suis et necessariis amicis
<Acts.10.25> et factum est cum introisset Petrus obvius ei Cornelius et procidens ad pedes adoravit
<Acts.10.26> Petrus vero levavit eum dicens surge et ego ipse homo sum
<Acts.10.27> et loquens cum illo intravit et invenit multos qui convenerant
<Acts.10.28> dixitque ad illos vos scitis quomodo abominatum sit viro iudaeo coniungi aut accedere ad alienigenam et mihi ostendit Deus neminem communem aut inmundum dicere hominem
<Acts.10.29> propter quod sine dubitatione veni accersitus interrogo ergo quam ob causam accersistis me
<Acts.10.30> et Cornelius ait a nudius quartana die usque in hanc horam orans eram hora nona in domo mea et ecce vir stetit ante me in veste candida et ait
<Acts.10.31> Corneli exaudita est oratio tua et elemosynae tuae commemoratae sunt in conspectu Dei
<Acts.10.32> mitte ergo in Ioppen et accersi Simonem qui cognominatur Petrus hic hospitatur in domo Simonis coriarii iuxta mare
<Acts.10.33> confestim igitur misi ad te et tu bene fecisti veniendo nunc ergo omnes nos in conspectu tuo adsumus audire omnia quaecumque tibi praecepta sunt a Domino
<Acts.10.34> aperiens autem Petrus os dixit in veritate conperi quoniam non est personarum acceptor Deus
<Acts.10.35> sed in omni gente qui timet eum et operatur iustitiam acceptus est illi
<Acts.10.36> verbum misit filiis Israhel adnuntians pacem per Iesum Christum hic est omnium Dominus
<Acts.10.37> vos scitis quod factum est verbum per universam Iudaeam incipiens enim a Galilaea post baptismum quod praedicavit Iohannes
<Acts.10.38> Iesum a Nazareth quomodo unxit eum Deus Spiritu Sancto et virtute qui pertransivit benefaciendo et sanando omnes oppressos a diabolo quoniam Deus erat cum illo
<Acts.10.39> et nos testes sumus omnium quae fecit in regione Iudaeorum et Hierusalem quem et occiderunt suspendentes in ligno
<Acts.10.40> hunc Deus suscitavit tertia die et dedit eum manifestum fieri
<Acts.10.41> non omni populo sed testibus praeordinatis a Deo nobis qui manducavimus et bibimus cum illo postquam resurrexit a mortuis
<Acts.10.42> et praecepit nobis praedicare populo et testificari quia ipse est qui constitutus est a Deo iudex vivorum et mortuorum
<Acts.10.43> huic omnes prophetae testimonium perhibent remissionem peccatorum accipere per nomen eius omnes qui credunt in eum
<Acts.10.44> adhuc loquente Petro verba haec cecidit Spiritus Sanctus super omnes qui audiebant verbum
<Acts.10.45> et obstipuerunt ex circumcisione fideles qui venerant cum Petro quia et in nationes gratia Spiritus Sancti effusa est
<Acts.10.46> audiebant enim illos loquentes linguis et magnificantes Deum
<Acts.10.47> tunc respondit Petrus numquid aquam quis prohibere potest ut non baptizentur hii qui Spiritum Sanctum acceperunt sicut et nos
<Acts.10.48> et iussit eos in nomine Iesu Christi baptizari tunc rogaverunt eum ut maneret aliquot diebus
<Acts.11.1> audierunt autem apostoli et fratres qui erant in Iudaea quoniam et gentes receperunt verbum Dei
<Acts.11.2> cum ascendisset autem Petrus in Hierosolymam disceptabant adversus illum qui erant ex circumcisione
<Acts.11.3> dicentes quare introisti ad viros praeputium habentes et manducasti cum illis
<Acts.11.4> incipiens autem Petrus exponebat illis ordinem dicens
<Acts.11.5> ego eram in civitate Ioppe orans et vidi in excessu mentis visionem descendens vas quoddam velut linteum magnum quattuor initiis submitti de caelo et venit usque ad me
<Acts.11.6> in quod intuens considerabam et vidi quadrupedia terrae et bestias et reptilia et volatilia caeli
<Acts.11.7> audivi autem et vocem dicentem mihi surgens Petre occide et manduca
<Acts.11.8> dixi autem nequaquam Domine quia commune aut inmundum numquam introivit in os meum
<Acts.11.9> respondit autem vox secundo de caelo quae Deus mundavit tu ne commune dixeris
<Acts.11.10> hoc autem factum est per ter et recepta sunt rursum omnia in caelum
<Acts.11.11> et ecce confestim tres viri adstiterunt in domo in qua eram missi a Caesarea ad me
<Acts.11.12> dixit autem Spiritus mihi ut irem cum illis nihil haesitans venerunt autem mecum et sex fratres isti et ingressi sumus in domum viri
<Acts.11.13> narravit autem nobis quomodo vidisset angelum in domo sua stantem et dicentem sibi mitte in Ioppen et accersi Simonem qui cognominatur Petrus
<Acts.11.14> qui loquetur tibi verba in quibus salvus eris tu et universa domus tua
<Acts.11.15> cum autem coepissem loqui decidit Spiritus Sanctus super eos sicut et in nos in initio
<Acts.11.16> recordatus sum autem verbi Domini sicut dicebat Iohannes quidem baptizavit aqua vos autem baptizabimini Spiritu Sancto
<Acts.11.17> si ergo eandem gratiam dedit illis Deus sicut et nobis qui credidimus in Dominum Iesum Christum ego quis eram qui possem prohibere Deum
<Acts.11.18> his auditis tacuerunt et glorificaverunt Deum dicentes ergo et gentibus Deus paenitentiam ad vitam dedit
<Acts.11.19> et illi quidem qui dispersi fuerant a tribulatione quae facta fuerat sub Stephano perambulaverunt usque Foenicen et Cyprum et Antiochiam nemini loquentes verbum nisi solis Iudaeis
<Acts.11.20> erant autem quidam ex eis viri cyprii et cyrenei qui cum introissent Antiochiam loquebantur et ad Graecos adnuntiantes Dominum Iesum
<Acts.11.21> et erat manus Domini cum eis multusque numerus credentium conversus est ad Dominum
<Acts.11.22> pervenit autem sermo ad aures ecclesiae quae erat Hierosolymis super istis et miserunt Barnaban usque Antiochiam
<Acts.11.23> qui cum pervenisset et vidisset gratiam Dei gavisus est et hortabatur omnes proposito cordis permanere in Domino
<Acts.11.24> quia erat vir bonus et plenus Spiritu Sancto et fide et adposita est turba multa Domino
<Acts.11.25> profectus est autem Tarsum ut quaereret Saulum quem cum invenisset perduxit Antiochiam
<Acts.11.26> et annum totum conversati sunt in ecclesia et docuerunt turbam multam ita ut cognominarentur primum Antiochiae discipuli Christiani
<Acts.11.27> in his autem diebus supervenerunt ab Hierosolymis prophetae Antiochiam
<Acts.11.28> et surgens unus ex eis nomine Agabus significabat per Spiritum famem magnam futuram in universo orbe terrarum quae facta est sub Claudio
<Acts.11.29> discipuli autem prout quis habebat proposuerunt singuli eorum in ministerium mittere habitantibus in Iudaea fratribus
<Acts.11.30> quod et fecerunt mittentes ad seniores per manus Barnabae et Sauli
<Acts.12.1> eodem autem tempore misit Herodes rex manus ut adfligeret quosdam de ecclesia
<Acts.12.2> occidit autem Iacobum fratrem Iohannis gladio
<Acts.12.3> videns autem quia placeret Iudaeis adposuit adprehendere et Petrum erant autem dies azymorum
<Acts.12.4> quem cum adprehendisset misit in carcerem tradens quattuor quaternionibus militum custodire eum volens post pascha producere eum populo
<Acts.12.5> et Petrus quidem servabatur in carcere oratio autem fiebat sine intermissione ab ecclesia ad Deum pro eo
<Acts.12.6> cum autem producturus eum esset Herodes in ipsa nocte erat Petrus dormiens inter duos milites vinctus catenis duabus et custodes ante ostium custodiebant carcerem
<Acts.12.7> et ecce angelus Domini adstitit et lumen refulsit in habitaculo percussoque latere Petri suscitavit eum dicens surge velociter et ceciderunt catenae de manibus eius
<Acts.12.8> dixit autem angelus ad eum praecingere et calcia te gallicas tuas et fecit sic et dixit illi circumda tibi vestimentum tuum et sequere me
<Acts.12.9> et exiens sequebatur et nesciebat quia verum est quod fiebat per angelum aestimabat autem se visum videre
<Acts.12.10> transeuntes autem primam et secundam custodiam venerunt ad portam ferream quae ducit ad civitatem quae ultro aperta est eis et exeuntes processerunt vicum unum et continuo discessit angelus ab eo
<Acts.12.11> et Petrus ad se reversus dixit nunc scio vere quia misit Dominus angelum suum et eripuit me de manu Herodis et de omni expectatione plebis Iudaeorum
<Acts.12.12> consideransque venit ad domum Mariae matris Iohannis qui cognominatus est Marcus ubi erant multi congregati et orantes
<Acts.12.13> pulsante autem eo ostium ianuae processit puella ad audiendum nomine Rhode
<Acts.12.14> et ut cognovit vocem Petri prae gaudio non aperuit ianuam sed intro currens nuntiavit stare Petrum ante ianuam
<Acts.12.15> at illi dixerunt ad eam insanis illa autem adfirmabat sic se habere illi autem dicebant angelus eius est
<Acts.12.16> Petrus autem perseverabat pulsans cum autem aperuissent viderunt eum et obstipuerunt
<Acts.12.17> annuens autem eis manu ut tacerent enarravit quomodo Dominus eduxisset eum de carcere dixitque nuntiate Iacobo et fratribus haec et egressus abiit in alium locum
<Acts.12.18> facta autem die erat non parva turbatio inter milites quidnam de Petro factum esset
<Acts.12.19> Herodes autem cum requisisset eum et non invenisset inquisitione facta de custodibus iussit eos duci descendensque a Iudaea in Caesaream ibi commoratus est
<Acts.12.20> erat autem iratus Tyriis et Sidoniis at illi unianimes venerunt ad eum et persuaso Blasto qui erat super cubiculum regis postulabant pacem eo quod alerentur regiones eorum ab illo
<Acts.12.21> statuto autem die Herodes vestitus veste regia sedit pro tribunali et contionabatur ad eos
<Acts.12.22> populus autem adclamabat dei voces et non hominis
<Acts.12.23> confestim autem percussit eum angelus Domini eo quod non dedisset honorem Deo et consumptus a vermibus exspiravit
<Acts.12.24> verbum autem Domini crescebat et multiplicabatur
<Acts.12.25> Barnabas autem et Saulus reversi sunt ab Hierosolymis expleto ministerio adsumpto Iohanne qui cognominatus est Marcus
<Acts.13.1> erant autem in ecclesia quae erat Antiochiae prophetae et doctores in quibus Barnabas et Symeon qui vocabatur Niger et Lucius Cyrenensis et Manaen qui erat Herodis tetrarchae conlactaneus et Saulus
<Acts.13.2> ministrantibus autem illis Domino et ieiunantibus dixit Spiritus Sanctus separate mihi Barnaban et Saulum in opus quod adsumpsi eos
<Acts.13.3> tunc ieiunantes et orantes inponentesque eis manus dimiserunt illos
<Acts.13.4> et ipsi quidem missi ab Spiritu Sancto abierunt Seleuciam et inde navigaverunt Cyprum
<Acts.13.5> et cum venissent Salamina praedicabant verbum Dei in synagogis Iudaeorum habebant autem et Iohannem in ministerio
<Acts.13.6> et cum perambulassent universam insulam usque Paphum invenerunt quendam virum magum pseudoprophetam Iudaeum cui nomen erat Bariesu
<Acts.13.7> qui erat cum proconsule Sergio Paulo viro prudente hic accitis Barnaba et Saulo desiderabat audire verbum Dei
<Acts.13.8> resistebat autem illis Elymas magus sic enim interpretatur nomen eius quaerens avertere proconsulem a fide
<Acts.13.9> Saulus autem qui et Paulus repletus Spiritu Sancto intuens in eum
<Acts.13.10> dixit o plene omni dolo et omni fallacia fili diaboli inimice omnis iustitiae non desinis subvertere vias Domini rectas
<Acts.13.11> et nunc ecce manus Domini super te et eris caecus non videns solem usque ad tempus et confestim cecidit in eum caligo et tenebrae et circumiens quaerebat qui ei manum daret
<Acts.13.12> tunc proconsul cum vidisset factum credidit admirans super doctrinam Domini
<Acts.13.13> et cum a Papho navigassent Paulus et qui cum eo venerunt Pergen Pamphiliae Iohannes autem discedens ab eis reversus est Hierosolymam
<Acts.13.14> illi vero pertranseuntes Pergen venerunt Antiochiam Pisidiae et ingressi synagogam die sabbatorum sederunt
<Acts.13.15> post lectionem autem legis et prophetarum miserunt principes synagogae ad eos dicentes viri fratres si quis est in vobis sermo exhortationis ad plebem dicite
<Acts.13.16> surgens autem Paulus et manu silentium indicens ait viri israhelitae et qui timetis Deum audite
<Acts.13.17> Deus plebis Israhel elegit patres nostros et plebem exaltavit cum essent incolae in terra Aegypti et in brachio excelso eduxit eos ex ea
<Acts.13.18> et per quadraginta annorum tempus mores eorum sustinuit in deserto
<Acts.13.19> et destruens gentes septem in terra Chanaan sorte distribuit eis terram eorum
<Acts.13.20> quasi post quadringentos et quinquaginta annos et post haec dedit iudices usque ad Samuhel prophetam
<Acts.13.21> et exinde postulaverunt regem et dedit illis Deus Saul filium Cis virum de tribu Beniamin annis quadraginta
<Acts.13.22> et amoto illo suscitavit illis David regem cui et testimonium perhibens dixit inveni David filium Iesse virum secundum cor meum qui faciet omnes voluntates meas
<Acts.13.23> huius Deus ex semine secundum promissionem eduxit Israhel salvatorem Iesum
<Acts.13.24> praedicante Iohanne ante faciem adventus eius baptismum paenitentiae omni populo Israhel
<Acts.13.25> cum impleret autem Iohannes cursum suum dicebat quem me arbitramini esse non sum ego sed ecce venit post me cuius non sum dignus calciamenta pedum solvere
<Acts.13.26> viri fratres filii generis Abraham et qui in vobis timent Deum vobis verbum salutis huius missum est
<Acts.13.27> qui enim habitabant Hierusalem et principes eius hunc ignorantes et voces prophetarum quae per omne sabbatum leguntur iudicantes impleverunt
<Acts.13.28> et nullam causam mortis invenientes in eum petierunt a Pilato ut interficerent eum
<Acts.13.29> cumque consummassent omnia quae de eo scripta erant deponentes eum de ligno posuerunt in monumento
<Acts.13.30> Deus vero suscitavit eum a mortuis qui visus est per dies multos his
<Acts.13.31> qui simul ascenderant cum eo de Galilaea in Hierusalem qui usque nunc sunt testes eius ad plebem
<Acts.13.32> et nos vobis adnuntiamus ea quae ad patres nostros repromissio facta est
<Acts.13.33> quoniam hanc Deus adimplevit filiis nostris resuscitans Iesum sicut et in psalmo secundo scriptum est Filius meus es tu ego hodie genui te
<Acts.13.34> quod autem suscitaverit eum a mortuis amplius iam non reversurum in corruptionem ita dixit quia dabo vobis sancta David fidelia
<Acts.13.35> ideoque et alias dicit non dabis Sanctum tuum videre corruptionem
<Acts.13.36> David enim sua generatione cum administrasset voluntati Dei dormivit et adpositus est ad patres suos et vidit corruptionem
<Acts.13.37> quem vero Deus suscitavit non vidit corruptionem
<Acts.13.38> notum igitur sit vobis viri fratres quia per hunc vobis remissio peccatorum adnuntiatur ab omnibus quibus non potuistis in lege Mosi iustificari
<Acts.13.39> in hoc omnis qui credit iustificatur
<Acts.13.40> videte ergo ne superveniat quod dictum est in prophetis
<Acts.13.41> videte contemptores et admiramini et disperdimini quia opus operor ego in diebus vestris opus quod non credetis si quis enarraverit vobis
<Acts.13.42> exeuntibus autem illis rogabant ut sequenti sabbato loquerentur sibi verba haec
<Acts.13.43> cumque dimissa esset synagoga secuti sunt multi Iudaeorum et colentium advenarum Paulum et Barnaban qui loquentes suadebant eis ut permanerent in gratia Dei
<Acts.13.44> sequenti vero sabbato paene universa civitas convenit audire verbum Domini
<Acts.13.45> videntes autem turbas Iudaei repleti sunt zelo et contradicebant his quae a Paulo dicebantur blasphemantes
<Acts.13.46> tunc constanter Paulus et Barnabas dixerunt vobis oportebat primum loqui verbum Dei sed quoniam repellitis illud et indignos vos iudicastis aeternae vitae ecce convertimur ad gentes
<Acts.13.47> sic enim praecepit nobis Dominus posui te in lumen gentibus ut sis in salutem usque ad extremum terrae
<Acts.13.48> audientes autem gentes gavisae sunt et glorificabant verbum Domini et crediderunt quotquot erant praeordinati ad vitam aeternam
<Acts.13.49> disseminabatur autem verbum Domini per universam regionem
<Acts.13.50> Iudaei autem concitaverunt religiosas mulieres et honestas et primos civitatis et excitaverunt persecutionem in Paulum et Barnaban et eiecerunt eos de finibus suis
<Acts.13.51> at illi excusso pulvere pedum in eos venerunt Iconium
<Acts.13.52> discipuli quoque replebantur gaudio et Spiritu Sancto
<Acts.14.1> factum est autem Iconii ut simul introirent synagogam Iudaeorum et loquerentur ita ut crederet Iudaeorum et Graecorum copiosa multitudo
<Acts.14.2> qui vero increduli fuerunt Iudaei suscitaverunt et ad iracundiam concitaverunt animas gentium adversus fratres
<Acts.14.3> multo igitur tempore demorati sunt fiducialiter agentes in Domino testimonium perhibente verbo gratiae suae dante signa et prodigia fieri per manus eorum
<Acts.14.4> divisa est autem multitudo civitatis et quidam quidem erant cum Iudaeis quidam vero cum apostolis
<Acts.14.5> cum autem factus esset impetus gentilium et Iudaeorum cum principibus suis ut contumeliis adficerent et lapidarent eos
<Acts.14.6> intellegentes confugerunt ad civitates Lycaoniae Lystram et Derben et universam in circuitu regionem et ibi evangelizantes erant
<Acts.14.7> et quidam vir in Lystris infirmus pedibus sedebat claudus ex utero matris suae qui numquam ambulaverat
<Acts.14.8> hic audivit Paulum loquentem qui intuitus eum et videns quia haberet fidem ut salvus fieret
<Acts.14.9> dixit magna voce surge super pedes tuos rectus et exilivit et ambulabat
<Acts.14.10> turbae autem cum vidissent quod fecerat Paulus levaverunt vocem suam lycaonice dicentes dii similes facti hominibus descenderunt ad nos
<Acts.14.11> et vocabant Barnaban Iovem Paulum vero Mercurium quoniam ipse erat dux verbi
<Acts.14.12> sacerdos quoque Iovis qui erat ante civitatem tauros et coronas ante ianuas adferens cum populis volebat sacrificare
<Acts.14.13> quod ubi audierunt apostoli Barnabas et Paulus conscissis tunicis suis exilierunt in turbas clamantes
<Acts.14.14> et dicentes viri quid haec facitis et nos mortales sumus similes vobis homines adnuntiantes vobis ab his vanis converti ad Deum vivum qui fecit caelum et terram et mare et omnia quae in eis sunt
<Acts.14.15> qui in praeteritis generationibus dimisit omnes gentes ingredi in vias suas
<Acts.14.16> et quidem non sine testimonio semet ipsum reliquit benefaciens de caelo dans pluvias et tempora fructifera implens cibo et laetitia corda vestra
<Acts.14.17> et haec dicentes vix sedaverunt turbas ne sibi immolarent
<Acts.14.18> supervenerunt autem quidam ab Antiochia et Iconio Iudaei et persuasis turbis lapidantesque Paulum traxerunt extra civitatem aestimantes eum mortuum esse
<Acts.14.19> circumdantibus autem eum discipulis surgens intravit civitatem et postera die profectus est cum Barnaba in Derben
<Acts.14.20> cumque evangelizassent civitati illi et docuissent multos reversi sunt Lystram et Iconium et Antiochiam
<Acts.14.21> confirmantes animas discipulorum exhortantes ut permanerent in fide et quoniam per multas tribulationes oportet nos intrare in regnum Dei
<Acts.14.22> et cum constituissent illis per singulas ecclesias presbyteros et orassent cum ieiunationibus commendaverunt eos Domino in quem crediderunt
<Acts.14.23> transeuntesque Pisidiam venerunt Pamphiliam
<Acts.14.24> et loquentes in Pergen verbum Domini descenderunt in Attaliam
<Acts.14.25> et inde navigaverunt Antiochiam unde erant traditi gratiae Dei in opus quod conpleverunt
<Acts.14.26> cum autem venissent et congregassent ecclesiam rettulerunt quanta fecisset Deus cum illis quia aperuisset gentibus ostium fidei
<Acts.14.27> morati sunt autem tempus non modicum cum discipulis
<Acts.15.1> et quidam descendentes de Iudaea docebant fratres quia nisi circumcidamini secundum morem Mosi non potestis salvi fieri
<Acts.15.2> facta ergo seditione non minima Paulo et Barnabae adversum illos statuerunt ut ascenderent Paulus et Barnabas et quidam alii ex illis ad apostolos et presbyteros in Hierusalem super hac quaestione
<Acts.15.3> illi igitur deducti ab ecclesia pertransiebant Foenicen et Samariam narrantes conversionem gentium et faciebant gaudium magnum omnibus fratribus
<Acts.15.4> cum autem venissent Hierosolymam suscepti sunt ab ecclesia et ab apostolis et senioribus adnuntiantes quanta Deus fecisset cum illis
<Acts.15.5> surrexerunt autem quidam de heresi Pharisaeorum qui crediderant dicentes quia oportet circumcidi eos praecipere quoque servare legem Mosi
<Acts.15.6> conveneruntque apostoli et seniores videre de verbo hoc
<Acts.15.7> cum autem magna conquisitio fieret surgens Petrus dixit ad eos viri fratres vos scitis quoniam ab antiquis diebus in nobis elegit Deus per os meum audire gentes verbum evangelii et credere
<Acts.15.8> et qui novit corda Deus testimonium perhibuit dans illis Spiritum Sanctum sicut et nobis
<Acts.15.9> et nihil discrevit inter nos et illos fide purificans corda eorum
<Acts.15.10> nunc ergo quid temptatis Deum inponere iugum super cervicem discipulorum quod neque patres nostri neque nos portare potuimus
<Acts.15.11> sed per gratiam Domini Iesu credimus salvari quemadmodum et illi
<Acts.15.12> tacuit autem omnis multitudo et audiebant Barnaban et Paulum narrantes quanta fecisset Deus signa et prodigia in gentibus per eos
<Acts.15.13> et postquam tacuerunt respondit Iacobus dicens viri fratres audite me
<Acts.15.14> Simeon narravit quemadmodum primum Deus visitavit sumere ex gentibus populum nomini suo
<Acts.15.15> et huic concordant verba prophetarum sicut scriptum est
<Acts.15.16> post haec revertar et aedificabo tabernaculum David quod decidit et diruta eius reaedificabo et erigam illud
<Acts.15.17> ut requirant ceteri hominum Dominum et omnes gentes super quas invocatum est nomen meum dicit Dominus faciens haec
<Acts.15.18> notum a saeculo est Domino opus suum
<Acts.15.19> propter quod ego iudico non inquietari eos qui ex gentibus convertuntur ad Deum
<Acts.15.20> sed scribere ad eos ut abstineant se a contaminationibus simulacrorum et fornicatione et suffocatis et sanguine
<Acts.15.21> Moses enim a temporibus antiquis habet in singulis civitatibus qui eum praedicent in synagogis ubi per omne sabbatum legitur
<Acts.15.22> tunc placuit apostolis et senioribus cum omni ecclesia eligere viros ex eis et mittere Antiochiam cum Paulo et Barnaba Iudam qui cognominatur Barsabban et Silam viros primos in fratribus
<Acts.15.23> scribentes per manus eorum apostoli et seniores fratres his qui sunt Antiochiae et Syriae et Ciliciae fratribus ex gentibus salutem
<Acts.15.24> quoniam audivimus quia quidam ex nobis exeuntes turbaverunt vos verbis evertentes animas vestras quibus non mandavimus
<Acts.15.25> placuit nobis collectis in unum eligere viros et mittere ad vos cum carissimis nostris Barnaba et Paulo
<Acts.15.26> hominibus qui tradiderunt animas suas pro nomine Domini nostri Iesu Christi
<Acts.15.27> misimus ergo Iudam et Silam qui et ipsi vobis verbis referent eadem
<Acts.15.28> visum est enim Spiritui Sancto et nobis nihil ultra inponere vobis oneris quam haec necessario
<Acts.15.29> ut abstineatis vos ab immolatis simulacrorum et sanguine suffocato et fornicatione a quibus custodientes vos bene agetis valete
<Acts.15.30> illi igitur dimissi descenderunt Antiochiam et congregata multitudine tradiderunt epistulam
<Acts.15.31> quam cum legissent gavisi sunt super consolatione
<Acts.15.32> Iudas autem et Silas et ipsi cum essent prophetae verbo plurimo consolati sunt fratres et confirmaverunt
<Acts.15.33> facto autem ibi tempore dimissi sunt cum pace a fratribus ad eos qui miserant illos
<Acts.15.35> Paulus autem et Barnabas demorabantur Antiochiae docentes et evangelizantes cum aliis pluribus verbum Domini
<Acts.15.36> post aliquot autem dies dixit ad Barnaban Paulus revertentes visitemus fratres per universas civitates in quibus praedicavimus verbum Domini quomodo se habeant
<Acts.15.37> Barnabas autem volebat secum adsumere et Iohannem qui cognominatur Marcus
<Acts.15.38> Paulus autem rogabat eum qui discessisset ab eis a Pamphilia et non isset cum eis in opus non debere recipi eum
<Acts.15.39> facta est autem dissensio ita ut discederent ab invicem et Barnabas adsumpto Marco navigaret Cyprum
<Acts.15.40> Paulus vero electo Sila profectus est traditus gratiae Domini a fratribus
<Acts.15.41> perambulabat autem Syriam et Ciliciam confirmans ecclesias
<Acts.16.1> pervenit autem in Derben et Lystram et ecce discipulus quidam erat ibi nomine Timotheus filius mulieris iudaeae fidelis patre gentili
<Acts.16.2> huic testimonium reddebant qui in Lystris erant et Iconii fratres
<Acts.16.3> hunc voluit Paulus secum proficisci et adsumens circumcidit eum propter Iudaeos qui erant in illis locis sciebant enim omnes quod pater eius gentilis esset
<Acts.16.4> cum autem pertransirent civitates tradebant eis custodire dogmata quae erant decreta ab apostolis et senioribus qui essent Hierosolymis
<Acts.16.5> et ecclesiae quidem confirmabantur fide et abundabant numero cotidie
<Acts.16.6> transeuntes autem Frygiam et Galatiae regionem vetati sunt a Sancto Spiritu loqui verbum in Asia
<Acts.16.7> cum venissent autem in Mysiam temptabant ire Bithyniam et non permisit eos Spiritus Iesu
<Acts.16.8> cum autem pertransissent Mysiam descenderunt Troadem
<Acts.16.9> et visio per noctem Paulo ostensa est vir macedo quidam erat stans et deprecans eum et dicens transiens in Macedoniam adiuva nos
<Acts.16.10> ut autem visum vidit statim quaesivimus proficisci in Macedoniam certi facti quia vocasset nos Deus evangelizare eis
<Acts.16.11> navigantes autem a Troade recto cursu venimus Samothraciam et sequenti die Neapolim
<Acts.16.12> et inde Philippis quae est prima partis Macedoniae civitas colonia eramus autem in hac urbe diebus aliquot conferentes
<Acts.16.13> die autem sabbatorum egressi sumus foras portam iuxta flumen ubi videbatur oratio esse et sedentes loquebamur mulieribus quae convenerant
<Acts.16.14> et quaedam mulier nomine Lydia purpuraria civitatis Thyatirenorum colens Deum audivit cuius Dominus aperuit cor intendere his quae dicebantur a Paulo
<Acts.16.15> cum autem baptizata esset et domus eius deprecata est dicens si iudicastis me fidelem Domino esse introite in domum meam et manete et coegit nos
<Acts.16.16> factum est autem euntibus nobis ad orationem puellam quandam habentem spiritum pythonem obviare nobis quae quaestum magnum praestabat dominis suis divinando
<Acts.16.17> haec subsecuta Paulum et nos clamabat dicens isti homines servi Dei excelsi sunt qui adnuntiant vobis viam salutis
<Acts.16.18> hoc autem faciebat multis diebus dolens autem Paulus et conversus spiritui dixit praecipio tibi in nomine Iesu Christi exire ab ea et exiit eadem hora
<Acts.16.19> videntes autem domini eius quia exivit spes quaestus eorum adprehendentes Paulum et Silam perduxerunt in forum ad principes
<Acts.16.20> et offerentes eos magistratibus dixerunt hii homines conturbant civitatem nostram cum sint Iudaei
<Acts.16.21> et adnuntiant morem quem non licet nobis suscipere neque facere cum simus Romani
<Acts.16.22> et concurrit plebs adversus eos et magistratus scissis tunicis eorum iusserunt virgis caedi
<Acts.16.23> et cum multas plagas eis inposuissent miserunt eos in carcerem praecipientes custodi ut diligenter custodiret eos
<Acts.16.24> qui cum tale praeceptum accepisset misit eos in interiorem carcerem et pedes eorum strinxit in ligno
<Acts.16.25> media autem nocte Paulus et Silas adorantes laudabant Deum et audiebant eos qui in custodia erant
<Acts.16.26> subito vero terraemotus factus est magnus ita ut moverentur fundamenta carceris et aperta sunt statim ostia omnia et universorum vincula soluta sunt
<Acts.16.27> expergefactus autem custos carceris et videns apertas ianuas carceris evaginato gladio volebat se interficere aestimans fugisse vinctos
<Acts.16.28> clamavit autem Paulus magna voce dicens nihil feceris tibi mali universi enim hic sumus
<Acts.16.29> petitoque lumine introgressus est et tremefactus procidit Paulo et Silae
<Acts.16.30> et producens eos foras ait domini quid me oportet facere ut salvus fiam
<Acts.16.31> at illi dixerunt crede in Domino Iesu et salvus eris tu et domus tua
<Acts.16.32> et locuti sunt ei verbum Domini cum omnibus qui erant in domo eius
<Acts.16.33> et tollens eos in illa hora noctis lavit plagas eorum et baptizatus est ipse et omnes eius continuo
<Acts.16.34> cumque perduxisset eos in domum suam adposuit eis mensam et laetatus est cum omni domo sua credens Deo
<Acts.16.35> et cum dies factus esset miserunt magistratus lictores dicentes dimitte homines illos
<Acts.16.36> nuntiavit autem custos carceris verba haec Paulo quia miserunt magistratus ut dimittamini nunc igitur exeuntes ite in pace
<Acts.16.37> Paulus autem dixit eis caesos nos publice indemnatos homines romanos miserunt in carcerem et nunc occulte nos eiciunt non ita sed veniant
<Acts.16.38> et ipsi nos eiciant nuntiaverunt autem magistratibus lictores verba haec timueruntque audito quod Romani essent
<Acts.16.39> et venientes deprecati sunt eos et educentes rogabant ut egrederentur urbem
<Acts.16.40> exeuntes autem de carcere introierunt ad Lydiam et visis fratribus consolati sunt eos et profecti sunt
<Acts.17.1> cum autem perambulassent Amphipolim et Apolloniam venerunt Thessalonicam ubi erat synagoga Iudaeorum
<Acts.17.2> secundum consuetudinem autem Paulus introivit ad eos et per sabbata tria disserebat eis de scripturis
<Acts.17.3> adaperiens et insinuans quia Christum oportuit pati et resurgere a mortuis et quia hic est Christus Iesus quem ego adnuntio vobis
<Acts.17.4> et quidam ex eis crediderunt et adiuncti sunt Paulo et Silae et de colentibus gentilibusque multitudo magna et mulieres nobiles non paucae
<Acts.17.5> zelantes autem Iudaei adsumentesque de vulgo viros quosdam malos et turba facta concitaverunt civitatem et adsistentes domui Iasonis quaerebant eos producere in populum
<Acts.17.6> et cum non invenissent eos trahebant Iasonem et quosdam fratres ad principes civitatis clamantes quoniam hii qui orbem concitant et huc venerunt
<Acts.17.7> quos suscepit Iason et hii omnes contra decreta Caesaris faciunt regem alium dicentes esse Iesum
<Acts.17.8> concitaverunt autem plebem et principes civitatis audientes haec
<Acts.17.9> et accepto satis ab Iasone et a ceteris dimiserunt eos
<Acts.17.10> fratres vero confestim per noctem dimiserunt Paulum et Silam in Beroeam qui cum advenissent in synagogam Iudaeorum introierunt
<Acts.17.11> hii autem erant nobiliores eorum qui sunt Thessalonicae qui susceperunt verbum cum omni aviditate cotidie scrutantes scripturas si haec ita se haberent
<Acts.17.12> et multi quidem crediderunt ex eis et gentilium mulierum honestarum et viri non pauci
<Acts.17.13> cum autem cognovissent in Thessalonica Iudaei quia et Beroeae praedicatum est a Paulo verbum Dei venerunt et illuc commoventes et turbantes multitudinem
<Acts.17.14> statimque tunc Paulum dimiserunt fratres ut iret usque ad mare Silas autem et Timotheus remanserunt ibi
<Acts.17.15> qui autem deducebant Paulum perduxerunt usque Athenas et accepto mandato ab eo ad Silam et Timotheum ut quam celeriter venirent ad illum profecti sunt
<Acts.17.16> Paulus autem cum Athenis eos expectaret incitabatur spiritus eius in ipso videns idolatriae deditam civitatem
<Acts.17.17> disputabat igitur in synagoga cum Iudaeis et colentibus et in foro per omnes dies ad eos qui aderant
<Acts.17.18> quidam autem epicurei et stoici philosophi disserebant cum eo et quidam dicebant quid vult seminiverbius hic dicere alii vero novorum daemoniorum videtur adnuntiator esse quia Iesum et resurrectionem adnuntiabat eis
<Acts.17.19> et adprehensum eum ad Ariopagum duxerunt dicentes possumus scire quae est haec nova quae a te dicitur doctrina
<Acts.17.20> nova enim quaedam infers auribus nostris volumus ergo scire quidnam velint haec esse
<Acts.17.21> Athenienses autem omnes et advenae hospites ad nihil aliud vacabant nisi aut dicere aut audire aliquid novi
<Acts.17.22> stans autem Paulus in medio Ariopagi ait viri athenienses per omnia quasi superstitiosiores vos video
<Acts.17.23> praeteriens enim et videns simulacra vestra inveni et aram in qua scriptum erat ignoto deo quod ergo ignorantes colitis hoc ego adnuntio vobis
<Acts.17.24> Deus qui fecit mundum et omnia quae in eo sunt hic caeli et terrae cum sit Dominus non in manufactis templis inhabitat
<Acts.17.25> nec manibus humanis colitur indigens aliquo cum ipse det omnibus vitam et inspirationem et omnia
<Acts.17.26> fecitque ex uno omne genus hominum inhabitare super universam faciem terrae definiens statuta tempora et terminos habitationis eorum
<Acts.17.27> quaerere Deum si forte adtractent eum aut inveniant quamvis non longe sit ab unoquoque nostrum
<Acts.17.28> in ipso enim vivimus et movemur et sumus sicut et quidam vestrum poetarum dixerunt ipsius enim et genus sumus
<Acts.17.29> genus ergo cum simus Dei non debemus aestimare auro aut argento aut lapidi sculpturae artis et cogitationis hominis divinum esse simile
<Acts.17.30> et tempora quidem huius ignorantiae despiciens Deus nunc adnuntiat hominibus ut omnes ubique paenitentiam agant
<Acts.17.31> eo quod statuit diem in qua iudicaturus est orbem in aequitate in viro in quo statuit fidem praebens omnibus suscitans eum a mortuis
<Acts.17.32> cum audissent autem resurrectionem mortuorum quidam quidem inridebant quidam vero dixerunt audiemus te de hoc iterum
<Acts.17.33> sic Paulus exivit de medio eorum
<Acts.17.34> quidam vero viri adherentes ei crediderunt in quibus et Dionisius Ariopagita et mulier nomine Damaris et alii cum eis
<Acts.18.1> post haec egressus ab Athenis venit Corinthum
<Acts.18.2> et inveniens quendam Iudaeum nomine Aquilam Ponticum genere qui nuper venerat ab Italia et Priscillam uxorem eius eo quod praecepisset Claudius discedere omnes Iudaeos a Roma accessit ad eos
<Acts.18.3> et quia eiusdem erat artis manebat apud eos et operabatur erat autem scenofactoriae artis
<Acts.18.5> cum venissent autem de Macedonia Silas et Timotheus instabat verbo Paulus testificans Iudaeis esse Christum Iesum
<Acts.18.6> contradicentibus autem eis et blasphemantibus excutiens vestimenta dixit ad eos sanguis vester super caput vestrum mundus ego ex hoc ad gentes vadam
<Acts.18.7> et migrans inde intravit in domum cuiusdam nomine Titi Iusti colentis Deum cuius domus erat coniuncta synagogae
<Acts.18.8> Crispus autem archisynagogus credidit Domino cum omni domo sua et multi Corinthiorum audientes credebant et baptizabantur
<Acts.18.9> dixit autem Dominus nocte per visionem Paulo noli timere sed loquere et ne taceas
<Acts.18.10> propter quod ego sum tecum et nemo adponetur tibi ut noceat te quoniam populus est mihi multus in hac civitate
<Acts.18.11> sedit autem annum et sex menses docens apud eos verbum Dei
<Acts.18.12> Gallione autem proconsule Achaiae insurrexerunt uno animo Iudaei in Paulum et adduxerunt eum ad tribunal
<Acts.18.13> dicentes quia contra legem hic persuadet hominibus colere Deum
<Acts.18.14> incipiente autem Paulo aperire os dixit Gallio ad Iudaeos si quidem esset iniquum aliquid aut facinus pessimum o viri iudaei recte vos sustinerem
<Acts.18.15> si vero quaestiones sunt de verbo et nominibus et legis vestrae vos ipsi videritis iudex ego horum nolo esse
<Acts.18.16> et minavit eos a tribunali
<Acts.18.17> adprehendentes autem omnes Sosthenen principem synagogae percutiebant ante tribunal et nihil eorum Gallioni curae erat
<Acts.18.18> Paulus vero cum adhuc sustinuisset dies multos fratribus valefaciens navigavit Syriam et cum eo Priscilla et Aquila qui sibi totonderat in Cencris caput habebat enim votum
<Acts.18.19> devenitque Ephesum et illos ibi reliquit ipse vero ingressus synagogam disputavit cum Iudaeis
<Acts.18.20> rogantibus autem eis ut ampliori tempore maneret non consensit
<Acts.18.21> sed valefaciens et dicens iterum revertar ad vos Deo volente profectus est ab Epheso
<Acts.18.22> et descendens Caesaream ascendit et salutavit ecclesiam et descendit Antiochiam
<Acts.18.23> et facto ibi aliquanto tempore profectus est perambulans ex ordine galaticam regionem et Frygiam confirmans omnes discipulos
<Acts.18.24> Iudaeus autem quidam Apollo nomine Alexandrinus natione vir eloquens devenit Ephesum potens in scripturis
<Acts.18.25> hic erat edoctus viam Domini et fervens spiritu loquebatur et docebat diligenter ea quae sunt Iesu sciens tantum baptisma Iohannis
<Acts.18.26> hic ergo coepit fiducialiter agere in synagoga quem cum audissent Priscilla et Aquila adsumpserunt eum et diligentius exposuerunt ei viam Dei
<Acts.18.27> cum autem vellet ire Achaiam exhortati fratres scripserunt discipulis ut susciperent eum qui cum venisset contulit multum his qui crediderant
<Acts.18.28> vehementer enim Iudaeos revincebat publice ostendens per scripturas esse Christum Iesum
<Acts.19.1> factum est autem cum Apollo esset Corinthi ut Paulus peragratis superioribus partibus veniret Ephesum et inveniret quosdam discipulos
<Acts.19.2> dixitque ad eos si Spiritum Sanctum accepistis credentes at illi ad eum sed neque si Spiritus Sanctus est audivimus
<Acts.19.3> ille vero ait in quo ergo baptizati estis qui dixerunt in Iohannis baptismate
<Acts.19.4> dixit autem Paulus Iohannes baptizavit baptisma paenitentiae populum dicens in eum qui venturus esset post ipsum ut crederent hoc est in Iesum
<Acts.19.5> his auditis baptizati sunt in nomine Domini Iesu
<Acts.19.6> et cum inposuisset illis manum Paulus venit Spiritus Sanctus super eos et loquebantur linguis et prophetabant
<Acts.19.7> erant autem omnes viri fere duodecim
<Acts.19.8> introgressus autem synagogam cum fiducia loquebatur per tres menses disputans et suadens de regno Dei
<Acts.19.9> cum autem quidam indurarentur et non crederent maledicentes viam coram multitudine discedens ab eis segregavit discipulos cotidie disputans in scola Tyranni
<Acts.19.10> hoc autem factum est per biennium ita ut omnes qui habitabant in Asia audirent verbum Domini Iudaei atque gentiles
<Acts.19.11> virtutesque non quaslibet Deus faciebat per manus Pauli
<Acts.19.12> ita ut etiam super languidos deferrentur a corpore eius sudaria vel semicintia et recedebant ab eis languores et spiritus nequam egrediebantur
<Acts.19.13> temptaverunt autem quidam et de circumeuntibus iudaeis exorcistis invocare super eos qui habebant spiritus malos nomen Domini Iesu dicentes adiuro vos per Iesum quem Paulus praedicat
<Acts.19.14> erant autem quidam Scevae Iudaei principis sacerdotum septem filii qui hoc faciebant
<Acts.19.15> respondens autem spiritus nequam dixit eis Iesum novi et Paulum scio vos autem qui estis
<Acts.19.16> et insiliens homo in eos in quo erat daemonium pessimum et dominatus amborum invaluit contra eos ita ut nudi et vulnerati effugerent de domo illa
<Acts.19.17> hoc autem notum factum est omnibus Iudaeis atque gentilibus qui habitabant Ephesi et cecidit timor super omnes illos et magnificabatur nomen Domini Iesu
<Acts.19.18> multique credentium veniebant confitentes et adnuntiantes actus suos
<Acts.19.19> multi autem ex his qui fuerant curiosa sectati contulerunt libros et conbuserunt coram omnibus et conputatis pretiis illorum invenerunt pecuniam denariorum quinquaginta milium
<Acts.19.20> ita fortiter verbum Dei crescebat et confirmabatur
<Acts.19.21> his autem expletis posuit Paulus in Spiritu transita Macedonia et Achaia ire Hierosolymam dicens quoniam postquam fuero ibi oportet me et Romam videre
<Acts.19.22> mittens autem in Macedoniam duos ex ministrantibus sibi Timotheum et Erastum ipse remansit ad tempus in Asia
<Acts.19.23> facta est autem in illo tempore turbatio non minima de via
<Acts.19.24> Demetrius enim quidam nomine argentarius faciens aedes argenteas Dianae praestabat artificibus non modicum quaestum
<Acts.19.25> quos convocans et eos qui eiusmodi erant opifices dixit viri scitis quia de hoc artificio adquisitio est nobis
<Acts.19.26> et videtis et auditis quia non solum Ephesi sed paene totius Asiae Paulus hic suadens avertit multam turbam dicens quoniam non sunt dii qui manibus fiunt
<Acts.19.27> non solum autem haec periclitabitur nobis pars in redargutionem venire sed et magnae deae Dianae templum in nihilum reputabitur sed et destrui incipiet maiestas eius quam tota Asia et orbis colit
<Acts.19.28> his auditis repleti sunt ira et exclamaverunt dicentes magna Diana Ephesiorum
<Acts.19.29> et impleta est civitas confusione et impetum fecerunt uno animo in theatrum rapto Gaio et Aristarcho Macedonibus comitibus Pauli
<Acts.19.30> Paulo autem volente intrare in populum non permiserunt discipuli
<Acts.19.31> quidam autem et de Asiae principibus qui erant amici eius miserunt ad eum rogantes ne se daret in theatrum
<Acts.19.32> alii autem aliud clamabant erat enim ecclesia confusa et plures nesciebant qua ex causa convenissent
<Acts.19.33> de turba autem detraxerunt Alexandrum propellentibus eum Iudaeis Alexander ergo manu silentio postulato volebat rationem reddere populo
<Acts.19.34> quem ut cognoverunt Iudaeum esse vox facta est una omnium quasi per horas duas clamantium magna Diana Ephesiorum
<Acts.19.35> et cum sedasset scriba turbas dixit viri ephesii quis enim est hominum qui nesciat Ephesiorum civitatem cultricem esse magnae Dianae Iovisque prolis
<Acts.19.36> cum ergo his contradici non possit oportet vos sedatos esse et nihil temere agere
<Acts.19.37> adduxistis enim homines istos neque sacrilegos neque blasphemantes deam vestram
<Acts.19.38> quod si Demetrius et qui cum eo sunt artifices habent adversus aliquem causam conventus forenses aguntur et pro consulibus sunt accusent invicem
<Acts.19.39> si quid autem alterius rei quaeritis in legitima ecclesia poterit absolvi
<Acts.19.40> nam et periclitamur argui seditionis hodiernae cum nullus obnoxius sit de quo non possimus reddere rationem concursus istius et cum haec dixisset dimisit ecclesiam
<Acts.20.1> postquam autem cessavit tumultus vocatis Paulus discipulis et exhortatus eos valedixit et profectus est ut iret in Macedoniam
<Acts.20.2> cum autem perambulasset partes illas et exhortatus eos fuisset multo sermone venit ad Graeciam
<Acts.20.3> ubi cum fecisset menses tres factae sunt illi insidiae a Iudaeis navigaturo in Syriam habuitque consilium ut reverteretur per Macedoniam
<Acts.20.4> comitatus est autem eum Sopater Pyrri Beroensis Thessalonicensium vero Aristarchus et Secundus et Gaius Derbeus et Timotheus Asiani vero Tychicus et Trophimus
<Acts.20.5> hii cum praecessissent sustinebant nos Troade
<Acts.20.6> nos vero navigavimus post dies azymorum a Philippis et venimus ad eos Troadem in diebus quinque ubi demorati sumus diebus septem
<Acts.20.7> in una autem sabbati cum convenissemus ad frangendum panem Paulus disputabat eis profecturus in crastinum protraxitque sermonem usque in mediam noctem
<Acts.20.8> erant autem lampades copiosae in cenaculo ubi eramus congregati
<Acts.20.9> sedens autem quidam adulescens nomine Eutychus super fenestram cum mergeretur somno gravi disputante diu Paulo eductus somno cecidit de tertio cenaculo deorsum et sublatus est mortuus
<Acts.20.10> ad quem cum descendisset Paulus incubuit super eum et conplexus dixit nolite turbari anima enim ipsius in eo est
<Acts.20.11> ascendens autem frangensque panem et gustans satisque adlocutus usque in lucem sic profectus est
<Acts.20.12> adduxerunt autem puerum viventem et consolati sunt non minime
<Acts.20.13> nos autem ascendentes navem enavigavimus in Asson inde suscepturi Paulum sic enim disposuerat ipse per terram iter facturus
<Acts.20.14> cum autem convenisset nos in Asson adsumpto eo venimus Mytilenen
<Acts.20.15> et inde navigantes sequenti die venimus contra Chium et alia adplicuimus Samum et sequenti venimus Miletum
<Acts.20.16> proposuerat enim Paulus transnavigare Ephesum ne qua mora illi fieret in Asia festinabat enim si possibile sibi esset ut diem pentecosten faceret Hierosolymis
<Acts.20.17> a Mileto autem mittens Ephesum vocavit maiores natu ecclesiae
<Acts.20.18> qui cum venissent ad eum et simul essent dixit eis vos scitis a prima die qua ingressus sum in Asiam qualiter vobiscum per omne tempus fuerim
<Acts.20.19> serviens Domino cum omni humilitate et lacrimis et temptationibus quae mihi acciderunt ex insidiis Iudaeorum
<Acts.20.20> quomodo nihil subtraxerim utilium quo minus adnuntiarem vobis et docerem vos publice et per domos
<Acts.20.21> testificans Iudaeis atque gentilibus in Deum paenitentiam et fidem in Dominum nostrum Iesum Christum
<Acts.20.22> et nunc ecce alligatus ego Spiritu vado in Hierusalem quae in ea eventura sint mihi ignorans
<Acts.20.23> nisi quod Spiritus Sanctus per omnes civitates protestatur mihi dicens quoniam vincula et tribulationes me manent
<Acts.20.24> sed nihil horum vereor nec facio animam pretiosiorem quam me dummodo consummem cursum meum et ministerium quod accepi a Domino Iesu testificari evangelium gratiae Dei
<Acts.20.25> et nunc ecce ego scio quia amplius non videbitis faciem meam vos omnes per quos transivi praedicans regnum Dei
<Acts.20.26> quapropter contestor vos hodierna die quia mundus sum a sanguine omnium
<Acts.20.27> non enim subterfugi quo minus adnuntiarem omne consilium Dei vobis
<Acts.20.28> adtendite vobis et universo gregi in quo vos Spiritus Sanctus posuit episcopos regere ecclesiam Dei quam adquisivit sanguine suo
<Acts.20.29> ego scio quoniam intrabunt post discessionem meam lupi graves in vos non parcentes gregi
<Acts.20.30> et ex vobis ipsis exsurgent viri loquentes perversa ut abducant discipulos post se
<Acts.20.31> propter quod vigilate memoria retinentes quoniam per triennium nocte et die non cessavi cum lacrimis monens unumquemque vestrum
<Acts.20.32> et nunc commendo vos Deo et verbo gratiae ipsius qui potens est aedificare et dare hereditatem in sanctificatis omnibus
<Acts.20.33> argentum aut aurum aut vestem nullius concupivi
<Acts.20.34> ipsi scitis quoniam ad ea quae mihi opus erant et his qui mecum sunt ministraverunt manus istae
<Acts.20.35> omnia ostendi vobis quoniam sic laborantes oportet suscipere infirmos ac meminisse verbi Domini Iesu quoniam ipse dixit beatius est magis dare quam accipere
<Acts.20.36> et cum haec dixisset positis genibus suis cum omnibus illis oravit
<Acts.20.37> magnus autem fletus factus est omnium et procumbentes super collum Pauli osculabantur eum
<Acts.20.38> dolentes maxime in verbo quo dixerat quoniam amplius faciem eius non essent visuri et deducebant eum ad navem
<Acts.21.1> cum autem factum esset ut navigaremus abstracti ab eis recto cursu venimus Cho et sequenti die Rhodum et inde Patara
<Acts.21.2> et cum invenissemus navem transfretantem in Foenicen ascendentes navigavimus
<Acts.21.3> cum paruissemus autem Cypro et relinquentes eam ad sinistram navigabamus in Syriam et venimus Tyrum ibi enim navis erat expositura onus
<Acts.21.4> inventis autem discipulis mansimus ibi diebus septem qui Paulo dicebant per Spiritum ne ascenderet Hierosolymam
<Acts.21.5> et explicitis diebus profecti ibamus deducentibus nos omnibus cum uxoribus et filiis usque foras civitatem et positis genibus in litore oravimus
<Acts.21.6> et cum valefecissemus invicem ascendimus in navem illi autem redierunt in sua
<Acts.21.7> nos vero navigatione explicita a Tyro descendimus Ptolomaida et salutatis fratribus mansimus die una apud illos
<Acts.21.8> alia autem die profecti venimus Caesaream et intrantes in domum Philippi evangelistae qui erat de septem mansimus apud eum
<Acts.21.9> huic autem erant filiae quattuor virgines prophetantes
<Acts.21.10> et cum moraremur per dies aliquot supervenit quidam a Iudaea propheta nomine Agabus
<Acts.21.11> is cum venisset ad nos tulit zonam Pauli et alligans sibi pedes et manus dixit haec dicit Spiritus Sanctus virum cuius est zona haec sic alligabunt in Hierusalem Iudaei et tradent in manus gentium
<Acts.21.12> quod cum audissemus rogabamus nos et qui loci illius erant ne ascenderet Hierosolymam
<Acts.21.13> tunc respondit Paulus et dixit quid facitis flentes et adfligentes cor meum ego enim non solum alligari sed et mori in Hierusalem paratus sum propter nomen Domini Iesu
<Acts.21.14> et cum ei suadere non possemus quievimus dicentes Domini voluntas fiat
<Acts.21.15> post dies autem istos praeparati ascendebamus Hierusalem
<Acts.21.16> venerunt autem et ex discipulis a Caesarea nobiscum adducentes apud quem hospitaremur Mnasonem quendam Cyprium antiquum discipulum
<Acts.21.17> et cum venissemus Hierosolymam libenter exceperunt nos fratres
<Acts.21.18> sequenti autem die introibat Paulus nobiscum ad Iacobum omnesque collecti sunt seniores
<Acts.21.19> quos cum salutasset narrabat per singula quae fecisset Deus in gentibus per ministerium ipsius
<Acts.21.20> at illi cum audissent magnificabant Deum dixeruntque ei vides frater quot milia sint in Iudaeis qui crediderunt et omnes aemulatores sunt legis
<Acts.21.21> audierunt autem de te quia discessionem doceas a Mose eorum qui per gentes sunt Iudaeorum dicens non debere circumcidere eos filios suos neque secundum consuetudinem ingredi
<Acts.21.22> quid ergo est utique oportet convenire multitudinem audient enim te supervenisse
<Acts.21.23> hoc ergo fac quod tibi dicimus sunt nobis viri quattuor votum habentes super se
<Acts.21.24> his adsumptis sanctifica te cum illis et inpende in illis ut radant capita et scient omnes quia quae de te audierunt falsa sunt sed ambulas et ipse custodiens legem
<Acts.21.25> de his autem qui crediderunt ex gentibus nos scripsimus iudicantes ut abstineant se ab idolis immolato et sanguine et suffocato et fornicatione
<Acts.21.26> tunc Paulus adsumptis viris postera die purificatus cum illis intravit in templum adnuntians expletionem dierum purificationis donec offerretur pro unoquoque eorum oblatio
<Acts.21.27> dum autem septem dies consummarentur hii qui de Asia erant Iudaei cum vidissent eum in templo concitaverunt omnem populum et iniecerunt ei manus clamantes
<Acts.21.28> viri israhelitae adiuvate hic est homo qui adversus populum et legem et locum hunc omnes ubique docens insuper et gentiles induxit in templum et violavit sanctum locum istum
<Acts.21.29> viderant enim Trophimum Ephesium in civitate cum ipso quem aestimaverunt quoniam in templum induxisset Paulus
<Acts.21.30> commotaque est civitas tota et facta est concursio populi et adprehendentes Paulum trahebant eum extra templum et statim clausae sunt ianuae
<Acts.21.31> quaerentibus autem eum occidere nuntiatum est tribuno cohortis quia tota confunditur Hierusalem
<Acts.21.32> qui statim adsumptis militibus et centurionibus decucurrit ad illos qui cum vidissent tribunum et milites cessaverunt percutere Paulum
<Acts.21.33> tunc accedens tribunus adprehendit eum et iussit alligari catenis duabus et interrogabat quis esset et quid fecisset
<Acts.21.34> alii autem aliud clamabant in turba et cum non posset certum cognoscere prae tumultu iussit duci eum in castra
<Acts.21.35> et cum venisset ad gradus contigit ut portaretur a militibus propter vim populi
<Acts.21.36> sequebatur enim multitudo populi clamans tolle eum
<Acts.21.37> et cum coepisset induci in castra Paulus dicit tribuno si licet mihi loqui aliquid ad te qui dixit graece nosti
<Acts.21.38> nonne tu es Aegyptius qui ante hos dies tumultum concitasti et eduxisti in desertum quattuor milia virorum sicariorum
<Acts.21.39> et dixit ad eum Paulus ego homo sum quidem iudaeus a Tarso Ciliciae non ignotae civitatis municeps rogo autem te permitte mihi loqui ad populum
<Acts.21.40> et cum ille permisisset Paulus stans in gradibus annuit manu ad plebem et magno silentio facto adlocutus est hebraea lingua dicens
<Acts.22.1> viri fratres et patres audite quam ad vos nunc reddo rationem
<Acts.22.2> cum audissent autem quia hebraea lingua loquitur ad illos magis praestiterunt silentium
<Acts.22.3> et dixit ego sum vir iudaeus natus Tarso Ciliciae nutritus autem in ista civitate secus pedes Gamalihel eruditus iuxta veritatem paternae legis aemulator legis sicut et vos omnes estis hodie
<Acts.22.4> qui hanc viam persecutus sum usque ad mortem alligans et tradens in custodias viros ac mulieres
<Acts.22.5> sicut princeps sacerdotum testimonium mihi reddit et omnes maiores natu a quibus et epistulas accipiens ad fratres Damascum pergebam ut adducerem inde vinctos in Hierusalem uti punirentur
<Acts.22.6> factum est autem eunte me et adpropinquante Damasco media die subito de caelo circumfulsit me lux copiosa
<Acts.22.7> et decidens in terram audivi vocem dicentem mihi Saule Saule quid me persequeris
<Acts.22.8> ego autem respondi quis es Domine dixitque ad me ego sum Iesus Nazarenus quem tu persequeris
<Acts.22.9> et qui mecum erant lumen quidem viderunt vocem autem non audierunt eius qui loquebatur mecum
<Acts.22.10> et dixi quid faciam Domine Dominus autem dixit ad me surgens vade Damascum et ibi tibi dicetur de omnibus quae te oporteat facere
<Acts.22.11> et cum non viderem prae claritate luminis illius ad manum deductus a comitibus veni Damascum
<Acts.22.12> Ananias autem quidam vir secundum legem testimonium habens ab omnibus habitantibus Iudaeis
<Acts.22.13> veniens ad me et adstans dixit mihi Saule frater respice et ego eadem hora respexi in eum
<Acts.22.14> at ille dixit Deus patrum nostrorum praeordinavit te ut cognosceres voluntatem eius et videres Iustum et audires vocem ex ore eius
<Acts.22.15> quia eris testis illius ad omnes homines eorum quae vidisti et audisti
<Acts.22.16> et nunc quid moraris exsurge baptizare et ablue peccata tua invocato nomine ipsius
<Acts.22.17> factum est autem revertenti mihi in Hierusalem et oranti in templo fieri me in stupore mentis
<Acts.22.18> et videre illum dicentem mihi festina et exi velociter ex Hierusalem quoniam non recipient testimonium tuum de me
<Acts.22.19> et ego dixi Domine ipsi sciunt quia ego eram concludens in carcerem et caedens per synagogas eos qui credebant in te
<Acts.22.20> et cum funderetur sanguis Stephani testis tui ego adstabam et consentiebam et custodiebam vestimenta interficientium illum
<Acts.22.21> et dixit ad me vade quoniam ego in nationes longe mittam te
<Acts.22.22> audiebant autem eum usque ad hoc verbum et levaverunt vocem suam dicentes tolle de terra eiusmodi non enim fas est eum vivere
<Acts.22.23> vociferantibus autem eis et proicientibus vestimenta sua et pulverem iactantibus in aerem
<Acts.22.24> iussit tribunus induci eum in castra et flagellis caedi et torqueri eum ut sciret propter quam causam sic adclamarent ei
<Acts.22.25> et cum adstrinxissent eum loris dixit adstanti sibi centurioni Paulus si hominem romanum et indemnatum licet vobis flagellare
<Acts.22.26> quo audito centurio accessit ad tribunum et nuntiavit dicens quid acturus es hic enim homo civis romanus est
<Acts.22.27> accedens autem tribunus dixit illi dic mihi tu Romanus es at ille dixit etiam
<Acts.22.28> et respondit tribunus ego multa summa civitatem hanc consecutus sum et Paulus ait ego autem et natus sum
<Acts.22.29> protinus ergo discesserunt ab illo qui eum torturi erant tribunus quoque timuit postquam rescivit quia civis romanus esset et quia alligasset eum
<Acts.22.30> postera autem die volens scire diligentius qua ex causa accusaretur a Iudaeis solvit eum et iussit sacerdotes convenire et omne concilium et producens Paulum statuit inter illos
<Acts.23.1> intendens autem concilium Paulus ait viri fratres ego omni conscientia bona conversatus sum ante Deum usque in hodiernum diem
<Acts.23.2> princeps autem sacerdotum Ananias praecepit adstantibus sibi percutere os eius
<Acts.23.3> tunc Paulus ad eum dixit percutiet te Deus paries dealbate et tu sedens iudicas me secundum legem et contra legem iubes me percuti
<Acts.23.4> et qui adstabant dixerunt summum sacerdotem Dei maledicis
<Acts.23.5> dixit autem Paulus nesciebam fratres quia princeps est sacerdotum scriptum est enim principem populi tui non maledices
<Acts.23.6> sciens autem Paulus quia una pars esset Sadducaeorum et altera Pharisaeorum exclamavit in concilio viri fratres ego Pharisaeus sum filius Pharisaeorum de spe et resurrectione mortuorum ego iudicor
<Acts.23.7> et cum haec dixisset facta est dissensio inter Pharisaeos et Sadducaeos et soluta est multitudo
<Acts.23.8> Sadducaei enim dicunt non esse resurrectionem neque angelum neque spiritum Pharisaei autem utrumque confitentur
<Acts.23.9> factus est autem clamor magnus et surgentes quidam Pharisaeorum pugnabant dicentes nihil mali invenimus in homine isto quod si spiritus locutus est ei aut angelus
<Acts.23.10> et cum magna dissensio facta esset timens tribunus ne discerperetur Paulus ab ipsis iussit milites descendere et rapere eum de medio eorum ac deducere eum in castra
<Acts.23.11> sequenti autem nocte adsistens ei Dominus ait constans esto sicut enim testificatus es de me Hierusalem sic te oportet et Romae testificari
<Acts.23.12> facta autem die collegerunt se quidam ex Iudaeis et devoverunt se dicentes neque manducaturos neque bibituros donec occiderent Paulum
<Acts.23.13> erant autem plus quam quadraginta qui hanc coniurationem fecerant
<Acts.23.14> qui accesserunt ad principes sacerdotum et seniores et dixerunt devotione devovimus nos nihil gustaturos donec occidamus Paulum
<Acts.23.15> nunc ergo vos notum facite tribuno cum concilio ut producat illum ad vos tamquam aliquid certius cognituri de eo nos vero priusquam adpropiet parati sumus interficere illum
<Acts.23.16> quod cum audisset filius sororis Pauli insidias venit et intravit in castra nuntiavitque Paulo
<Acts.23.17> vocans autem Paulus ad se unum ex centurionibus ait adulescentem hunc perduc ad tribunum habet enim aliquid indicare illi
<Acts.23.18> et ille quidem adsumens eum duxit ad tribunum et ait vinctus Paulus vocans rogavit me hunc adulescentem perducere ad te habentem aliquid loqui tibi
<Acts.23.19> adprehendens autem tribunus manum illius secessit cum eo seorsum et interrogavit illum quid est quod habes indicare mihi
<Acts.23.20> ille autem dixit Iudaeis convenit rogare te ut crastina die Paulum producas in concilium quasi aliquid certius inquisituri sint de illo
<Acts.23.21> tu vero ne credideris illis insidiantur enim ei ex eis viri amplius quadraginta qui se devoverunt non manducare neque bibere donec interficiant eum et nunc parati sunt expectantes promissum tuum
<Acts.23.22> tribunus igitur dimisit adulescentem praecipiens ne cui loqueretur quoniam haec nota sibi fecisset
<Acts.23.23> et vocatis duobus centurionibus dixit illis parate milites ducentos ut eant usque Caesaream et equites septuaginta et lancearios ducentos a tertia hora noctis
<Acts.23.24> et iumenta praeparate ut inponentes Paulum salvum perducerent ad Felicem praesidem
<Acts.23.26> scribens epistulam continentem haec Claudius Lysias optimo praesidi Felici salutem
<Acts.23.27> virum hunc conprehensum a Iudaeis et incipientem interfici ab eis superveniens cum exercitu eripui cognito quia Romanus est
<Acts.23.28> volensque scire causam quam obiciebant illi deduxi eum in concilium eorum
<Acts.23.29> quem inveni accusari de quaestionibus legis ipsorum nihil vero dignum morte aut vinculis habentem crimen
<Acts.23.30> et cum mihi perlatum esset de insidiis quas paraverunt ei misi ad te denuntians et accusatoribus ut dicant apud te
<Acts.23.31> milites ergo secundum praeceptum sibi adsumentes Paulum duxerunt per noctem in Antipatridem
<Acts.23.32> et postera die dimissis equitibus ut irent cum eo reversi sunt ad castra
<Acts.23.33> qui cum venissent Caesaream et tradidissent epistulam praesidi statuerunt ante illum et Paulum
<Acts.23.34> cum legisset autem et interrogasset de qua provincia esset et cognoscens quia de Cilicia
<Acts.23.35> audiam te inquit cum et accusatores tui venerint iussitque in praetorio Herodis custodiri eum
<Acts.24.1> post quinque autem dies descendit princeps sacerdotum Ananias cum senioribus quibusdam et Tertullo quodam oratore qui adierunt praesidem adversus Paulum
<Acts.24.2> et citato Paulo coepit accusare Tertullus dicens cum in multa pace agamus per te et multa corrigantur per tuam providentiam
<Acts.24.3> semper et ubique suscipimus optime Felix cum omni gratiarum actione
<Acts.24.4> ne diutius autem te protraham oro breviter audias nos pro tua clementia
<Acts.24.5> invenimus hunc hominem pestiferum et concitantem seditiones omnibus Iudaeis in universo orbe et auctorem seditionis sectae Nazarenorum
<Acts.24.6> qui etiam templum violare conatus est quem et adprehendimus
<Acts.24.8> a quo poteris ipse iudicans de omnibus istis cognoscere de quibus nos accusamus eum
<Acts.24.9> adiecerunt autem et Iudaei dicentes haec ita se habere
<Acts.24.10> respondit autem Paulus annuente sibi praeside dicere ex multis annis esse te iudicem genti huic sciens bono animo pro me satisfaciam
<Acts.24.11> potes enim cognoscere quia non plus sunt dies mihi quam duodecim ex quo ascendi adorare in Hierusalem
<Acts.24.12> et neque in templo invenerunt me cum aliquo disputantem aut concursum facientem turbae neque in synagogis neque in civitate
<Acts.24.13> neque probare possunt tibi de quibus nunc accusant me
<Acts.24.14> confiteor autem hoc tibi quod secundum sectam quam dicunt heresim sic deservio patrio Deo meo credens omnibus quae in lege et prophetis scripta sunt
<Acts.24.15> spem habens in Deum quam et hii ipsi expectant resurrectionem futuram iustorum et iniquorum
<Acts.24.16> in hoc et ipse studeo sine offendiculo conscientiam habere ad Deum et ad homines semper
<Acts.24.17> post annos autem plures elemosynas facturus in gentem meam veni et oblationes et vota
<Acts.24.18> in quibus invenerunt me purificatum in templo non cum turba neque cum tumultu
<Acts.24.19> quidam autem ex Asia Iudaei quos oportebat apud te praesto esse et accusare si quid haberent adversum me
<Acts.24.20> aut hii ipsi dicant si quid invenerunt in me iniquitatis cum stem in concilio
<Acts.24.21> nisi de una hac solummodo voce qua clamavi inter eos stans quoniam de resurrectione mortuorum ego iudicor hodie a vobis
<Acts.24.22> distulit autem illos Felix certissime sciens de via dicens cum tribunus Lysias descenderit audiam vos
<Acts.24.23> iussitque centurioni custodiri eum et habere requiem nec quemquam prohibere de suis ministrare ei
<Acts.24.24> post aliquot autem dies veniens Felix cum Drusilla uxore sua quae erat Iudaea vocavit Paulum et audivit ab eo fidem quae est in Iesum Christum
<Acts.24.25> disputante autem illo de iustitia et castitate et de iudicio futuro timefactus Felix respondit quod nunc adtinet vade tempore autem oportuno accersiam te
<Acts.24.26> simul et sperans quia pecunia daretur a Paulo propter quod et frequenter accersiens eum loquebatur cum eo
<Acts.24.27> biennio autem expleto accepit successorem Felix Porcium Festum volens autem gratiam praestare Iudaeis Felix reliquit Paulum vinctum
<Acts.25.1> Festus ergo cum venisset in provinciam post triduum ascendit Hierosolymam a Caesarea
<Acts.25.2> adieruntque eum principes sacerdotum et primi Iudaeorum adversus Paulum et rogabant eum
<Acts.25.3> postulantes gratiam adversum eum ut iuberet perduci eum Hierusalem insidias tendentes ut eum interficerent in via
<Acts.25.4> Festus autem respondit servari Paulum in Caesarea se autem maturius profecturum
<Acts.25.5> qui ergo in vobis ait potentes sunt descendentes simul si quod est in viro crimen accusent eum
<Acts.25.6> demoratus autem inter eos dies non amplius quam octo aut decem descendit Caesaream et altera die sedit pro tribunali et iussit Paulum adduci
<Acts.25.7> qui cum perductus esset circumsteterunt eum qui ab Hierosolyma descenderant Iudaei multas et graves causas obicientes quas non poterant probare
<Acts.25.8> Paulo autem rationem reddente quoniam neque in legem Iudaeorum neque in templum neque in Caesarem quicquam peccavi
<Acts.25.9> Festus autem volens Iudaeis gratiam praestare respondens Paulo dixit vis Hierosolymam ascendere et ibi de his iudicari apud me
<Acts.25.10> dixit autem Paulus ad tribunal Caesaris sto ubi me oportet iudicari Iudaeis non nocui sicut tu melius nosti
<Acts.25.11> si enim nocui aut dignum morte aliquid feci non recuso mori si vero nihil est eorum quae hii accusant me nemo potest me illis donare Caesarem appello
<Acts.25.12> tunc Festus cum consilio locutus respondit Caesarem appellasti ad Caesarem ibis
<Acts.25.13> et cum dies aliquot transacti essent Agrippa rex et Bernice descenderunt Caesaream ad salutandum Festum
<Acts.25.14> et cum dies plures ibi demorarentur Festus regi indicavit de Paulo dicens vir quidam est derelictus a Felice vinctus
<Acts.25.15> de quo cum essem Hierosolymis adierunt me principes sacerdotum et seniores Iudaeorum postulantes adversus illum damnationem
<Acts.25.16> ad quos respondi quia non est consuetudo Romanis donare aliquem hominem priusquam is qui accusatur praesentes habeat accusatores locumque defendendi accipiat ad abluenda crimina
<Acts.25.17> cum ergo huc convenissent sine ulla dilatione sequenti die sedens pro tribunali iussi adduci virum
<Acts.25.18> de quo cum stetissent accusatores nullam causam deferebant de quibus ego suspicabar malum
<Acts.25.19> quaestiones vero quasdam de sua superstitione habebant adversus eum et de quodam Iesu defuncto quem adfirmabat Paulus vivere
<Acts.25.20> haesitans autem ego de huiusmodi quaestione dicebam si vellet ire Hierosolymam et ibi iudicari de istis
<Acts.25.21> Paulo autem appellante ut servaretur ad Augusti cognitionem iussi servari eum donec mittam eum ad Caesarem
<Acts.25.22> Agrippa autem ad Festum volebam et ipse hominem audire cras inquit audies eum
<Acts.25.23> altera autem die cum venisset Agrippa et Bernice cum multa ambitione et introissent in auditorium cum tribunis et viris principalibus civitatis et iubente Festo adductus est Paulus
<Acts.25.24> et dixit Festus Agrippa rex et omnes qui simul adestis nobiscum viri videtis hunc de quo omnis multitudo Iudaeorum interpellavit me Hierosolymis petens et hic clamantes non oportere eum vivere amplius
<Acts.25.25> ego vero conperi nihil dignum eum morte admisisse ipso autem hoc appellante Augustum iudicavi mittere
<Acts.25.26> de quo quid certum scribam domino non habeo propter quod produxi eum ad vos et maxime ad te rex Agrippa ut interrogatione facta habeam quid scribam
<Acts.25.27> sine ratione enim mihi videtur mittere vinctum et causas eius non significare
<Acts.26.1> Agrippa vero ad Paulum ait permittitur tibi loqui pro temet ipso tunc Paulus extenta manu coepit rationem reddere
<Acts.26.2> de omnibus quibus accusor a Iudaeis rex Agrippa aestimo me beatum apud te cum sim defensurus me hodie
<Acts.26.3> maxime te sciente omnia quae apud Iudaeos sunt consuetudines et quaestiones propter quod obsecro patienter me audias
<Acts.26.4> et quidem vitam meam a iuventute quae ab initio fuit in gente mea in Hierosolymis noverunt omnes Iudaei
<Acts.26.5> praescientes me ab initio si velint testimonium perhibere quoniam secundum certissimam sectam nostrae religionis vixi Pharisaeus
<Acts.26.6> et nunc in spe quae ad patres nostros repromissionis facta est a Deo sto iudicio subiectus
<Acts.26.7> in quam duodecim tribus nostrae nocte ac die deservientes sperant devenire de qua spe accusor a Iudaeis rex
<Acts.26.8> quid incredibile iudicatur apud vos si Deus mortuos suscitat
<Acts.26.9> et ego quidem existimaveram me adversus nomen Iesu Nazareni debere multa contraria agere
<Acts.26.10> quod et feci Hierosolymis et multos sanctorum ego in carceribus inclusi a principibus sacerdotum potestate accepta et cum occiderentur detuli sententiam
<Acts.26.11> et per omnes synagogas frequenter puniens eos conpellebam blasphemare et amplius insaniens in eos persequebar usque in exteras civitates
<Acts.26.12> in quibus dum irem Damascum cum potestate et permissu principum sacerdotum
<Acts.26.13> die media in via vidi rex de caelo supra splendorem solis circumfulsisse me lumen et eos qui mecum simul erant
<Acts.26.14> omnesque nos cum decidissemus in terram audivi vocem loquentem mihi hebraica lingua Saule Saule quid me persequeris durum est tibi contra stimulum calcitrare
<Acts.26.15> ego autem dixi quis es Domine Dominus autem dixit ego sum Iesus quem tu persequeris
<Acts.26.16> sed exsurge et sta super pedes tuos ad hoc enim apparui tibi ut constituam te ministrum et testem eorum quae vidisti et eorum quibus apparebo tibi
<Acts.26.17> eripiens te de populo et gentibus in quas nunc ego mitto te
<Acts.26.18> aperire oculos eorum ut convertantur a tenebris ad lucem et de potestate Satanae ad Deum ut accipiant remissionem peccatorum et sortem inter sanctos per fidem quae est in me
<Acts.26.19> unde rex Agrippa non fui incredulus caelestis visionis
<Acts.26.20> sed his qui sunt Damasci primum et Hierosolymis et in omnem regionem Iudaeae et gentibus adnuntiabam ut paenitentiam agerent et converterentur ad Deum digna paenitentiae opera facientes
<Acts.26.21> hac ex causa me Iudaei cum essem in templo conprehensum temptabant interficere
<Acts.26.22> auxilio autem adiutus Dei usque in hodiernum diem sto testificans minori atque maiori nihil extra dicens quam ea quae prophetae sunt locuti futura esse et Moses
<Acts.26.23> si passibilis Christus si primus ex resurrectione mortuorum lumen adnuntiaturus est populo et gentibus
<Acts.26.24> haec loquente eo et rationem reddente Festus magna voce dixit insanis Paule multae te litterae ad insaniam convertunt
<Acts.26.25> at Paulus non insanio inquit optime Feste sed veritatis et sobrietatis verba eloquor
<Acts.26.26> scit enim de his rex ad quem et constanter loquor latere enim eum nihil horum arbitror neque enim in angulo quicquam horum gestum est
<Acts.26.27> credis rex Agrippa prophetis scio quia credis
<Acts.26.28> Agrippa autem ad Paulum in modico suades me Christianum fieri
<Acts.26.29> et Paulus opto apud Deum et in modico et in magno non tantum te sed et omnes hos qui audiunt hodie fieri tales qualis et ego sum exceptis vinculis his
<Acts.26.30> et exsurrexit rex et praeses et Bernice et qui adsidebant eis
<Acts.26.31> et cum secessissent loquebantur ad invicem dicentes quia nihil morte aut vinculorum dignum quid facit homo iste
<Acts.26.32> Agrippa autem Festo dixit dimitti poterat homo hic si non appellasset Caesarem
<Acts.27.1> ut autem iudicatum est eum navigare in Italiam et tradi Paulum cum reliquis custodiis centurioni nomine Iulio cohortis Augustae
<Acts.27.2> ascendentes autem navem hadrumetinam incipientem navigare circa Asiae loca sustulimus perseverante nobiscum Aristarcho Macedone Thessalonicense
<Acts.27.3> sequenti autem die devenimus Sidonem humane autem tractans Iulius Paulum permisit ad amicos ire et curam sui agere
<Acts.27.4> et inde cum sustulissemus subnavigavimus Cypro propterea quod essent venti contrarii
<Acts.27.5> et pelagus Ciliciae et Pamphiliae navigantes venimus Lystram quae est Lyciae
<Acts.27.6> et ibi inveniens centurio navem alexandrinam navigantem in Italiam transposuit nos in eam
<Acts.27.7> et cum multis diebus tarde navigaremus et vix devenissemus contra Cnidum prohibente nos vento adnavigavimus Cretae secundum Salmonem
<Acts.27.8> et vix iuxta navigantes venimus in locum quendam qui vocatur Boni portus cui iuxta erat civitas Thalassa
<Acts.27.9> multo autem tempore peracto et cum iam non esset tuta navigatio eo quod et ieiunium iam praeterisset consolabatur Paulus
<Acts.27.10> dicens eis viri video quoniam cum iniuria et multo damno non solum oneris et navis sed etiam animarum nostrarum incipit esse navigatio
<Acts.27.11> centurio autem gubernatori et nauclerio magis credebat quam his quae a Paulo dicebantur
<Acts.27.12> et cum aptus portus non esset ad hiemandum plurimi statuerunt consilium navigare inde si quo modo possent devenientes Phoenice hiemare portum Cretae respicientem ad africum et ad chorum
<Acts.27.13> adspirante autem austro aestimantes propositum se tenere cum sustulissent de Asson legebant Cretam
<Acts.27.14> non post multum autem misit se contra ipsam ventus typhonicus qui vocatur euroaquilo
<Acts.27.15> cumque arrepta esset navis et non posset conari in ventum data nave flatibus ferebamur
<Acts.27.16> insulam autem quandam decurrentes quae vocatur Caudam potuimus vix obtinere scapham
<Acts.27.17> qua sublata adiutoriis utebantur accingentes navem timentes ne in Syrtim inciderent submisso vase sic ferebantur
<Acts.27.18> valide autem nobis tempestate iactatis sequenti die iactum fecerunt
<Acts.27.19> et tertia die suis manibus armamenta navis proiecerunt
<Acts.27.20> neque sole autem neque sideribus apparentibus per plures dies et tempestate non exigua inminente iam ablata erat spes omnis salutis nostrae
<Acts.27.21> et cum multa ieiunatio fuisset tunc stans Paulus in medio eorum dixit oportebat quidem o viri audito me non tollere a Creta lucrique facere iniuriam hanc et iacturam
<Acts.27.22> et nunc suadeo vobis bono animo esse amissio enim nullius animae erit ex vobis praeterquam navis
<Acts.27.23> adstitit enim mihi hac nocte angelus Dei cuius sum ego et cui deservio
<Acts.27.24> dicens ne timeas Paule Caesari te oportet adsistere et ecce donavit tibi Deus omnes qui navigant tecum
<Acts.27.25> propter quod bono animo estote viri credo enim Deo quia sic erit quemadmodum dictum est mihi
<Acts.27.26> in insulam autem quandam oportet nos devenire
<Acts.27.27> sed posteaquam quartadecima nox supervenit navigantibus nobis in Hadria circa mediam noctem suspicabantur nautae apparere sibi aliquam regionem
<Acts.27.28> qui submittentes invenerunt passus viginti et pusillum inde separati invenerunt passus quindecim
<Acts.27.29> timentes autem ne in aspera loca incideremus de puppi mittentes anchoras quattuor optabant diem fieri
<Acts.27.30> nautis vero quaerentibus fugere de navi cum misissent scapham in mare sub obtentu quasi a prora inciperent anchoras extendere
<Acts.27.31> dixit Paulus centurioni et militibus nisi hii in navi manserint vos salvi fieri non potestis
<Acts.27.32> tunc absciderunt milites funes scaphae et passi sunt eam excidere
<Acts.27.33> et cum lux inciperet fieri rogabat Paulus omnes sumere cibum dicens quartadecima hodie die expectantes ieiuni permanetis nihil accipientes
<Acts.27.34> propter quod rogo vos accipere cibum pro salute vestra quia nullius vestrum capillus de capite peribit
<Acts.27.35> et cum haec dixisset sumens panem gratias egit Deo in conspectu omnium et cum fregisset coepit manducare
<Acts.27.36> animaequiores autem facti omnes et ipsi adsumpserunt cibum
<Acts.27.37> eramus vero universae animae in navi ducentae septuaginta sex
<Acts.27.38> et satiati cibo adleviabant navem iactantes triticum in mare
<Acts.27.39> cum autem dies factus esset terram non agnoscebant sinum vero quendam considerabant habentem litus in quem cogitabant si possent eicere navem
<Acts.27.40> et cum anchoras abstulissent committebant se mari simul laxantes iuncturas gubernaculorum et levato artemone secundum flatum aurae tendebant ad litus
<Acts.27.41> et cum incidissemus in locum bithalassum inpegerunt navem et prora quidem fixa manebat inmobilis puppis vero solvebatur a vi maris
<Acts.27.42> militum autem consilium fuit ut custodias occiderent ne quis cum enatasset effugeret
<Acts.27.43> centurio autem volens servare Paulum prohibuit fieri iussitque eos qui possent natare mittere se primos et evadere et ad terram exire
<Acts.27.44> et ceteros alios in tabulis ferebant quosdam super ea quae de navi essent et sic factum est ut omnes animae evaderent ad terram
<Acts.28.1> et cum evasissemus tunc cognovimus quia Militene insula vocatur barbari vero praestabant non modicam humanitatem nobis
<Acts.28.2> accensa enim pyra reficiebant nos omnes propter imbrem qui inminebat et frigus
<Acts.28.3> cum congregasset autem Paulus sarmentorum aliquantam multitudinem et inposuisset super ignem vipera a calore cum processisset invasit manum eius
<Acts.28.4> ut vero viderunt barbari pendentem bestiam de manu eius ad invicem dicebant utique homicida est homo hic qui cum evaserit de mari Ultio non sinit vivere
<Acts.28.5> et ille quidem excutiens bestiam in ignem nihil mali passus est
<Acts.28.6> at illi existimabant eum in tumorem convertendum et subito casurum et mori diu autem illis sperantibus et videntibus nihil mali in eo fieri convertentes se dicebant eum esse deum
<Acts.28.7> in locis autem illis erant praedia principis insulae nomine Publii qui nos suscipiens triduo benigne exhibuit
<Acts.28.8> contigit autem patrem Publii febribus et dysenteria vexatum iacere ad quem Paulus intravit et cum orasset et inposuisset ei manus salvavit eum
<Acts.28.9> quo facto et omnes qui in insula habebant infirmitates accedebant et curabantur
<Acts.28.10> qui etiam multis honoribus nos honoraverunt et navigantibus inposuerunt quae necessaria erant
<Acts.28.11> post menses autem tres navigavimus in nave alexandrina quae in insula hiemaverat cui erat insigne Castorum
<Acts.28.12> et cum venissemus Syracusam mansimus ibi triduo
<Acts.28.13> inde circumlegentes devenimus Regium et post unum diem flante austro secunda die venimus Puteolos
<Acts.28.14> ubi inventis fratribus rogati sumus manere apud eos dies septem et sic venimus Romam
<Acts.28.15> et inde cum audissent fratres occurrerunt nobis usque ad Appii Forum et Tribus Tabernis quos cum vidisset Paulus gratias agens Deo accepit fiduciam
<Acts.28.16> cum venissemus autem Romam permissum est Paulo manere sibimet cum custodiente se milite
<Acts.28.17> post tertium autem diem convocavit primos Iudaeorum cumque convenissent dicebat eis ego viri fratres nihil adversus plebem faciens aut morem paternum vinctus ab Hierosolymis traditus sum in manus Romanorum
<Acts.28.18> qui cum interrogationem de me habuissent voluerunt me dimittere eo quod nulla causa esset mortis in me
<Acts.28.19> contradicentibus autem Iudaeis coactus sum appellare Caesarem non quasi gentem meam habens aliquid accusare
<Acts.28.20> propter hanc igitur causam rogavi vos videre et adloqui propter spem enim Israhel catena hac circumdatus sum
<Acts.28.21> at illi dixerunt ad eum nos neque litteras accepimus de te a Iudaea neque adveniens aliquis fratrum nuntiavit aut locutus est quid de te malum
<Acts.28.22> rogamus autem a te audire quae sentis nam de secta hac notum est nobis quia ubique ei contradicitur
<Acts.28.23> cum constituissent autem illi diem venerunt ad eum in hospitium plures quibus exponebat testificans regnum Dei suadensque eos de Iesu ex lege Mosi et prophetis a mane usque ad vesperam
<Acts.28.24> et quidam credebant his quae dicebantur quidam vero non credebant
<Acts.28.25> cumque invicem non essent consentientes discedebant dicente Paulo unum verbum quia bene Spiritus Sanctus locutus est per Esaiam prophetam ad patres nostros
<Acts.28.26> dicens vade ad populum istum et dic aure audietis et non intellegetis et videntes videbitis et non perspicietis
<Acts.28.27> incrassatum est enim cor populi huius et auribus graviter audierunt et oculos suos conpresserunt ne forte videant oculis et auribus audiant et corde intellegant et convertantur et sanem illos
<Acts.28.28> notum ergo sit vobis quoniam gentibus missum est hoc salutare Dei ipsi et audient
<Acts.28.30> mansit autem biennio toto in suo conducto et suscipiebat omnes qui ingrediebantur ad eum
<Acts.28.31> praedicans regnum Dei et docens quae sunt de Domino Iesu Christo cum omni fiducia sine prohibitione
<Romans.1.1> Paulus servus Christi Iesu vocatus apostolus segregatus in evangelium Dei
<Romans.1.2> quod ante promiserat per prophetas suos in scripturis sanctis
<Romans.1.3> de Filio suo qui factus est ex semine David secundum carnem
<Romans.1.4> qui praedestinatus est Filius Dei in virtute secundum Spiritum sanctificationis ex resurrectione mortuorum Iesu Christi Domini nostri
<Romans.1.5> per quem accepimus gratiam et apostolatum ad oboediendum fidei in omnibus gentibus pro nomine eius
<Romans.1.6> in quibus estis et vos vocati Iesu Christi
<Romans.1.7> omnibus qui sunt Romae dilectis Dei vocatis sanctis gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo
<Romans.1.8> primum quidem gratias ago Deo meo per Iesum Christum pro omnibus vobis quia fides vestra adnuntiatur in universo mundo
<Romans.1.9> testis enim mihi est Deus cui servio in spiritu meo in evangelio Filii eius quod sine intermissione memoriam vestri facio
<Romans.1.10> semper in orationibus meis obsecrans si quo modo tandem aliquando prosperum iter habeam in voluntate Dei veniendi ad vos
<Romans.1.11> desidero enim videre vos ut aliquid inpertiar gratiae vobis spiritalis ad confirmandos vos
<Romans.1.12> id est simul consolari in vobis per eam quae invicem est fidem vestram atque meam
<Romans.1.13> nolo autem vos ignorare fratres quia saepe proposui venire ad vos et prohibitus sum usque adhuc ut aliquem fructum habeam et in vobis sicut et in ceteris gentibus
<Romans.1.14> Graecis ac barbaris sapientibus et insipientibus debitor sum
<Romans.1.15> ita quod in me promptum est et vobis qui Romae estis evangelizare
<Romans.1.16> non enim erubesco evangelium virtus enim Dei est in salutem omni credenti Iudaeo primum et Graeco
<Romans.1.17> iustitia enim Dei in eo revelatur ex fide in fidem sicut scriptum est iustus autem ex fide vivit
<Romans.1.18> revelatur enim ira Dei de caelo super omnem impietatem et iniustitiam hominum eorum qui veritatem in iniustitiam detinent
<Romans.1.19> quia quod notum est Dei manifestum est in illis Deus enim illis manifestavit
<Romans.1.20> invisibilia enim ipsius a creatura mundi per ea quae facta sunt intellecta conspiciuntur sempiterna quoque eius virtus et divinitas ut sint inexcusabiles
<Romans.1.21> quia cum cognovissent Deum non sicut Deum glorificaverunt aut gratias egerunt sed evanuerunt in cogitationibus suis et obscuratum est insipiens cor eorum
<Romans.1.22> dicentes enim se esse sapientes stulti facti sunt
<Romans.1.23> et mutaverunt gloriam incorruptibilis Dei in similitudinem imaginis corruptibilis hominis et volucrum et quadrupedum et serpentium
<Romans.1.24> propter quod tradidit illos Deus in desideria cordis eorum in inmunditiam ut contumeliis adficiant corpora sua in semet ipsis
<Romans.1.25> qui commutaverunt veritatem Dei in mendacio et coluerunt et servierunt creaturae potius quam creatori qui est benedictus in saecula amen
<Romans.1.26> propterea tradidit illos Deus in passiones ignominiae nam feminae eorum inmutaverunt naturalem usum in eum usum qui est contra naturam
<Romans.1.27> similiter autem et masculi relicto naturali usu feminae exarserunt in desideriis suis in invicem masculi in masculos turpitudinem operantes et mercedem quam oportuit erroris sui in semet ipsis recipientes
<Romans.1.28> et sicut non probaverunt Deum habere in notitia tradidit eos Deus in reprobum sensum ut faciant quae non conveniunt
<Romans.1.29> repletos omni iniquitate malitia fornicatione avaritia nequitia plenos invidia homicidio contentione dolo malignitate susurrones
<Romans.1.30> detractores Deo odibiles contumeliosos superbos elatos inventores malorum parentibus non oboedientes
<Romans.1.31> insipientes inconpositos sine affectione absque foedere sine misericordia
<Romans.1.32> qui cum iustitiam Dei cognovissent non intellexerunt quoniam qui talia agunt digni sunt morte non solum ea faciunt sed et consentiunt facientibus
<Romans.2.1> propter quod inexcusabilis es o homo omnis qui iudicas in quo enim iudicas alterum te ipsum condemnas eadem enim agis qui iudicas
<Romans.2.2> scimus enim quoniam iudicium Dei est secundum veritatem in eos qui talia agunt
<Romans.2.3> existimas autem hoc o homo qui iudicas eos qui talia agunt et facis ea quia tu effugies iudicium Dei
<Romans.2.4> an divitias bonitatis eius et patientiae et longanimitatis contemnis ignorans quoniam benignitas Dei ad paenitentiam te adducit
<Romans.2.5> secundum duritiam autem tuam et inpaenitens cor thesaurizas tibi iram in die irae et revelationis iusti iudicii Dei
<Romans.2.6> qui reddet unicuique secundum opera eius
<Romans.2.7> his quidem qui secundum patientiam boni operis gloriam et honorem et incorruptionem quaerentibus vitam aeternam
<Romans.2.8> his autem qui ex contentione et qui non adquiescunt veritati credunt autem iniquitati ira et indignatio
<Romans.2.9> tribulatio et angustia in omnem animam hominis operantis malum Iudaei primum et Graeci
<Romans.2.10> gloria autem et honor et pax omni operanti bonum Iudaeo primum et Graeco
<Romans.2.11> non est enim personarum acceptio apud Deum
<Romans.2.12> quicumque enim sine lege peccaverunt sine lege et peribunt et quicumque in lege peccaverunt per legem iudicabuntur
<Romans.2.13> non enim auditores legis iusti sunt apud Deum sed factores legis iustificabuntur
<Romans.2.14> cum enim gentes quae legem non habent naturaliter quae legis sunt faciunt eiusmodi legem non habentes ipsi sibi sunt lex
<Romans.2.15> qui ostendunt opus legis scriptum in cordibus suis testimonium reddente illis conscientia ipsorum et inter se invicem cogitationum accusantium aut etiam defendentium
<Romans.2.16> in die cum iudicabit Deus occulta hominum secundum evangelium meum per Iesum Christum
<Romans.2.17> si autem tu Iudaeus cognominaris et requiescis in lege et gloriaris in Deo
<Romans.2.18> et nosti voluntatem et probas utiliora instructus per legem
<Romans.2.19> confidis te ipsum ducem esse caecorum lumen eorum qui in tenebris sunt
<Romans.2.20> eruditorem insipientium magistrum infantium habentem formam scientiae et veritatis in lege
<Romans.2.21> qui ergo alium doces te ipsum non doces qui praedicas non furandum furaris
<Romans.2.22> qui dicis non moechandum moecharis qui abominaris idola sacrilegium facis
<Romans.2.23> qui in lege gloriaris per praevaricationem legis Deum inhonoras
<Romans.2.24> nomen enim Dei per vos blasphematur inter gentes sicut scriptum est
<Romans.2.25> circumcisio quidem prodest si legem observes si autem praevaricator legis sis circumcisio tua praeputium facta est
<Romans.2.26> si igitur praeputium iustitias legis custodiat nonne praeputium illius in circumcisionem reputabitur
<Romans.2.27> et iudicabit quod ex natura est praeputium legem consummans te qui per litteram et circumcisionem praevaricator legis es
<Romans.2.28> non enim qui in manifesto Iudaeus est neque quae in manifesto in carne circumcisio
<Romans.2.29> sed qui in abscondito Iudaeus et circumcisio cordis in spiritu non littera cuius laus non ex hominibus sed ex Deo est
<Romans.3.1> quid ergo amplius est Iudaeo aut quae utilitas circumcisionis
<Romans.3.2> multum per omnem modum primum quidem quia credita sunt illis eloquia Dei
<Romans.3.3> quid enim si quidam illorum non crediderunt numquid incredulitas illorum fidem Dei evacuabit absit
<Romans.3.4> est autem Deus verax omnis autem homo mendax sicut scriptum est ut iustificeris in sermonibus tuis et vincas cum iudicaris
<Romans.3.5> si autem iniquitas nostra iustitiam Dei commendat quid dicemus numquid iniquus Deus qui infert iram secundum hominem dico
<Romans.3.6> absit alioquin quomodo iudicabit Deus mundum
<Romans.3.7> si enim veritas Dei in meo mendacio abundavit in gloriam ipsius quid adhuc et ego tamquam peccator iudicor
<Romans.3.8> et non sicut blasphemamur et sicut aiunt nos quidam dicere faciamus mala ut veniant bona quorum damnatio iusta est
<Romans.3.9> quid igitur praecellimus eos nequaquam causati enim sumus Iudaeos et Graecos omnes sub peccato esse
<Romans.3.10> sicut scriptum est quia non est iustus quisquam
<Romans.3.11> non est intellegens non est requirens Deum
<Romans.3.12> omnes declinaverunt simul inutiles facti sunt non est qui faciat bonum non est usque ad unum
<Romans.3.13> sepulchrum patens est guttur eorum linguis suis dolose agebant venenum aspidum sub labiis eorum
<Romans.3.14> quorum os maledictione et amaritudine plenum est
<Romans.3.15> veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem
<Romans.3.16> contritio et infelicitas in viis eorum
<Romans.3.17> et viam pacis non cognoverunt
<Romans.3.18> non est timor Dei ante oculos eorum
<Romans.3.19> scimus autem quoniam quaecumque lex loquitur his qui in lege sunt loquitur ut omne os obstruatur et subditus fiat omnis mundus Deo
<Romans.3.20> quia ex operibus legis non iustificabitur omnis caro coram illo per legem enim cognitio peccati
<Romans.3.21> nunc autem sine lege iustitia Dei manifestata est testificata a lege et prophetis
<Romans.3.22> iustitia autem Dei per fidem Iesu Christi super omnes qui credunt non enim est distinctio
<Romans.3.23> omnes enim peccaverunt et egent gloriam Dei
<Romans.3.24> iustificati gratis per gratiam ipsius per redemptionem quae est in Christo Iesu
<Romans.3.25> quem proposuit Deus propitiationem per fidem in sanguine ipsius ad ostensionem iustitiae suae propter remissionem praecedentium delictorum
<Romans.3.26> in sustentatione Dei ad ostensionem iustitiae eius in hoc tempore ut sit ipse iustus et iustificans eum qui ex fide est Iesu
<Romans.3.27> ubi est ergo gloriatio exclusa est per quam legem factorum non sed per legem fidei
<Romans.3.28> arbitramur enim iustificari hominem per fidem sine operibus legis
<Romans.3.29> an Iudaeorum Deus tantum nonne et gentium immo et gentium
<Romans.3.30> quoniam quidem unus Deus qui iustificabit circumcisionem ex fide et praeputium per fidem
<Romans.3.31> legem ergo destruimus per fidem absit sed legem statuimus
<Romans.4.1> quid ergo dicemus invenisse Abraham patrem nostrum secundum carnem
<Romans.4.2> si enim Abraham ex operibus iustificatus est habet gloriam sed non apud Deum
<Romans.4.3> quid enim scriptura dicit credidit Abraham Deo et reputatum est illi ad iustitiam
<Romans.4.4> ei autem qui operatur merces non inputatur secundum gratiam sed secundum debitum
<Romans.4.5> ei vero qui non operatur credenti autem in eum qui iustificat impium reputatur fides eius ad iustitiam
<Romans.4.6> sicut et David dicit beatitudinem hominis cui Deus accepto fert iustitiam sine operibus
<Romans.4.7> beati quorum remissae sunt iniquitates et quorum tecta sunt peccata
<Romans.4.8> beatus vir cui non inputabit Dominus peccatum
<Romans.4.9> beatitudo ergo haec in circumcisione an etiam in praeputio dicimus enim quia reputata est Abrahae fides ad iustitiam
<Romans.4.10> quomodo ergo reputata est in circumcisione an in praeputio non in circumcisione sed in praeputio
<Romans.4.11> et signum accepit circumcisionis signaculum iustitiae fidei quae est in praeputio ut sit pater omnium credentium per praeputium ut reputetur et illis ad iustitiam
<Romans.4.12> et sit pater circumcisionis non his tantum qui sunt ex circumcisione sed et his qui sectantur vestigia quae est in praeputio fidei patris nostri Abrahae
<Romans.4.13> non enim per legem promissio Abrahae aut semini eius ut heres esset mundi sed per iustitiam fidei
<Romans.4.14> si enim qui ex lege heredes sunt exinanita est fides abolita est promissio
<Romans.4.15> lex enim iram operatur ubi enim non est lex nec praevaricatio
<Romans.4.16> ideo ex fide ut secundum gratiam ut firma sit promissio omni semini non ei qui ex lege est solum sed et ei qui ex fide est Abrahae qui est pater omnium nostrum
<Romans.4.17> sicut scriptum est quia patrem multarum gentium posui te ante Deum cui credidit qui vivificat mortuos et vocat quae non sunt tamquam ea quae sunt
<Romans.4.18> qui contra spem in spem credidit ut fieret pater multarum gentium secundum quod dictum est sic erit semen tuum
<Romans.4.19> et non infirmatus fide consideravit corpus suum emortuum cum fere centum annorum esset et emortuam vulvam Sarrae
<Romans.4.20> in repromissione etiam Dei non haesitavit diffidentia sed confortatus est fide dans gloriam Deo
<Romans.4.21> plenissime sciens quia quaecumque promisit potens est et facere
<Romans.4.22> ideo et reputatum est illi ad iustitiam
<Romans.4.23> non est autem scriptum tantum propter ipsum quia reputatum est illi
<Romans.4.24> sed et propter nos quibus reputabitur credentibus in eum qui suscitavit Iesum Dominum nostrum a mortuis
<Romans.4.25> qui traditus est propter delicta nostra et resurrexit propter iustificationem nostram
<Romans.5.1> iustificati igitur ex fide pacem habeamus ad Deum per Dominum nostrum Iesum Christum
<Romans.5.2> per quem et accessum habemus fide in gratiam istam in qua stamus et gloriamur in spe gloriae filiorum Dei
<Romans.5.3> non solum autem sed et gloriamur in tribulationibus scientes quod tribulatio patientiam operatur
<Romans.5.4> patientia autem probationem probatio vero spem
<Romans.5.5> spes autem non confundit quia caritas Dei diffusa est in cordibus nostris per Spiritum Sanctum qui datus est nobis
<Romans.5.6> ut quid enim Christus cum adhuc infirmi essemus secundum tempus pro impiis mortuus est
<Romans.5.7> vix enim pro iusto quis moritur nam pro bono forsitan quis et audeat mori
<Romans.5.8> commendat autem suam caritatem Deus in nos quoniam cum adhuc peccatores essemus
<Romans.5.9> Christus pro nobis mortuus est multo igitur magis iustificati nunc in sanguine ipsius salvi erimus ab ira per ipsum
<Romans.5.10> si enim cum inimici essemus reconciliati sumus Deo per mortem Filii eius multo magis reconciliati salvi erimus in vita ipsius
<Romans.5.11> non solum autem sed et gloriamur in Deo per Dominum nostrum Iesum Christum per quem nunc reconciliationem accepimus
<Romans.5.12> propterea sicut per unum hominem in hunc mundum peccatum intravit et per peccatum mors et ita in omnes homines mors pertransiit in quo omnes peccaverunt
<Romans.5.13> usque ad legem enim peccatum erat in mundo peccatum autem non inputatur cum lex non est
<Romans.5.14> sed regnavit mors ab Adam usque ad Mosen etiam in eos qui non peccaverunt in similitudinem praevaricationis Adae qui est forma futuri
<Romans.5.15> sed non sicut delictum ita et donum si enim unius delicto multi mortui sunt multo magis gratia Dei et donum in gratiam unius hominis Iesu Christi in plures abundavit
<Romans.5.16> et non sicut per unum peccantem ita et donum nam iudicium ex uno in condemnationem gratia autem ex multis delictis in iustificationem
<Romans.5.17> si enim in unius delicto mors regnavit per unum multo magis abundantiam gratiae et donationis et iustitiae accipientes in vita regnabunt per unum Iesum Christum
<Romans.5.18> igitur sicut per unius delictum in omnes homines in condemnationem sic et per unius iustitiam in omnes homines in iustificationem vitae
<Romans.5.19> sicut enim per inoboedientiam unius hominis peccatores constituti sunt multi ita et per unius oboeditionem iusti constituentur multi
<Romans.5.20> lex autem subintravit ut abundaret delictum ubi autem abundavit delictum superabundavit gratia
<Romans.5.21> ut sicut regnavit peccatum in morte ita et gratia regnet per iustitiam in vitam aeternam per Iesum Christum Dominum nostrum
<Romans.6.1> quid ergo dicemus permanebimus in peccato ut gratia abundet
<Romans.6.2> absit qui enim mortui sumus peccato quomodo adhuc vivemus in illo
<Romans.6.3> an ignoratis quia quicumque baptizati sumus in Christo Iesu in morte ipsius baptizati sumus
<Romans.6.4> consepulti enim sumus cum illo per baptismum in mortem ut quomodo surrexit Christus a mortuis per gloriam Patris ita et nos in novitate vitae ambulemus
<Romans.6.5> si enim conplantati facti sumus similitudini mortis eius simul et resurrectionis erimus
<Romans.6.6> hoc scientes quia vetus homo noster simul crucifixus est ut destruatur corpus peccati ut ultra non serviamus peccato
<Romans.6.7> qui enim mortuus est iustificatus est a peccato
<Romans.6.8> si autem mortui sumus cum Christo credimus quia simul etiam vivemus cum Christo
<Romans.6.9> scientes quod Christus surgens ex mortuis iam non moritur mors illi ultra non dominabitur
<Romans.6.10> quod enim mortuus est peccato mortuus est semel quod autem vivit vivit Deo
<Romans.6.11> ita et vos existimate vos mortuos quidem esse peccato viventes autem Deo in Christo Iesu
<Romans.6.12> non ergo regnet peccatum in vestro mortali corpore ut oboediatis concupiscentiis eius
<Romans.6.13> sed neque exhibeatis membra vestra arma iniquitatis peccato sed exhibete vos Deo tamquam ex mortuis viventes et membra vestra arma iustitiae Deo
<Romans.6.14> peccatum enim vobis non dominabitur non enim sub lege estis sed sub gratia
<Romans.6.15> quid ergo peccavimus quoniam non sumus sub lege sed sub gratia absit
<Romans.6.16> nescitis quoniam cui exhibetis vos servos ad oboediendum servi estis eius cui oboeditis sive peccati sive oboeditionis ad iustitiam
<Romans.6.17> gratias autem Deo quod fuistis servi peccati oboedistis autem ex corde in eam formam doctrinae in qua traditi estis
<Romans.6.18> liberati autem a peccato servi facti estis iustitiae
<Romans.6.19> humanum dico propter infirmitatem carnis vestrae sicut enim exhibuistis membra vestra servire inmunditiae et iniquitati ad iniquitatem ita nunc exhibete membra vestra servire iustitiae in sanctificationem
<Romans.6.20> cum enim servi essetis peccati liberi fuistis iustitiae
<Romans.6.21> quem ergo fructum habuistis tunc in quibus nunc erubescitis nam finis illorum mors est
<Romans.6.22> nunc vero liberati a peccato servi autem facti Deo habetis fructum vestrum in sanctificationem finem vero vitam aeternam
<Romans.6.23> stipendia enim peccati mors gratia autem Dei vita aeterna in Christo Iesu Domino nostro
<Romans.7.1> an ignoratis fratres scientibus enim legem loquor quia lex in homine dominatur quanto tempore vivit
<Romans.7.2> nam quae sub viro est mulier vivente viro alligata est legi si autem mortuus fuerit vir soluta est a lege viri
<Romans.7.3> igitur vivente viro vocabitur adultera si fuerit cum alio viro si autem mortuus fuerit vir eius liberata est a lege ut non sit adultera si fuerit cum alio viro
<Romans.7.4> itaque fratres mei et vos mortificati estis legi per corpus Christi ut sitis alterius qui ex mortuis resurrexit ut fructificaremus Deo
<Romans.7.5> cum enim essemus in carne passiones peccatorum quae per legem erant operabantur in membris nostris ut fructificarent morti
<Romans.7.6> nunc autem soluti sumus a lege morientes in quo detinebamur ita ut serviamus in novitate spiritus et non in vetustate litterae
<Romans.7.7> quid ergo dicemus lex peccatum est absit sed peccatum non cognovi nisi per legem nam concupiscentiam nesciebam nisi lex diceret non concupisces
<Romans.7.8> occasione autem accepta peccatum per mandatum operatum est in me omnem concupiscentiam sine lege enim peccatum mortuum erat
<Romans.7.9> ego autem vivebam sine lege aliquando sed cum venisset mandatum peccatum revixit
<Romans.7.10> ego autem mortuus sum et inventum est mihi mandatum quod erat ad vitam hoc esse ad mortem
<Romans.7.11> nam peccatum occasione accepta per mandatum seduxit me et per illud occidit
<Romans.7.12> itaque lex quidem sancta et mandatum sanctum et iustum et bonum
<Romans.7.13> quod ergo bonum est mihi factum est mors absit sed peccatum ut appareat peccatum per bonum mihi operatum est mortem ut fiat supra modum peccans peccatum per mandatum
<Romans.7.14> scimus enim quod lex spiritalis est ego autem carnalis sum venundatus sub peccato
<Romans.7.15> quod enim operor non intellego non enim quod volo hoc ago sed quod odi illud facio
<Romans.7.16> si autem quod nolo illud facio consentio legi quoniam bona
<Romans.7.17> nunc autem iam non ego operor illud sed quod habitat in me peccatum
<Romans.7.18> scio enim quia non habitat in me hoc est in carne mea bonum nam velle adiacet mihi perficere autem bonum non invenio
<Romans.7.19> non enim quod volo bonum hoc facio sed quod nolo malum hoc ago
<Romans.7.20> si autem quod nolo illud facio non ego operor illud sed quod habitat in me peccatum
<Romans.7.21> invenio igitur legem volenti mihi facere bonum quoniam mihi malum adiacet
<Romans.7.22> condelector enim legi Dei secundum interiorem hominem
<Romans.7.23> video autem aliam legem in membris meis repugnantem legi mentis meae et captivantem me in lege peccati quae est in membris meis
<Romans.7.24> infelix ego homo quis me liberabit de corpore mortis huius
<Romans.7.25> gratia Dei per Iesum Christum Dominum nostrum igitur ego ipse mente servio legi Dei carne autem legi peccati
<Romans.8.1> nihil ergo nunc damnationis est his qui sunt in Christo Iesu qui non secundum carnem ambulant
<Romans.8.2> lex enim Spiritus vitae in Christo Iesu liberavit me a lege peccati et mortis
<Romans.8.3> nam quod inpossibile erat legis in quo infirmabatur per carnem Deus Filium suum mittens in similitudinem carnis peccati et de peccato damnavit peccatum in carne
<Romans.8.4> ut iustificatio legis impleretur in nobis qui non secundum carnem ambulamus sed secundum Spiritum
<Romans.8.5> qui enim secundum carnem sunt quae carnis sunt sapiunt qui vero secundum Spiritum quae sunt Spiritus sentiunt
<Romans.8.6> nam prudentia carnis mors prudentia autem Spiritus vita et pax
<Romans.8.7> quoniam sapientia carnis inimicitia est in Deum legi enim Dei non subicitur nec enim potest
<Romans.8.8> qui autem in carne sunt Deo placere non possunt
<Romans.8.9> vos autem in carne non estis sed in Spiritu si tamen Spiritus Dei habitat in vobis si quis autem Spiritum Christi non habet hic non est eius
<Romans.8.10> si autem Christus in vobis est corpus quidem mortuum est propter peccatum spiritus vero vita propter iustificationem
<Romans.8.11> quod si Spiritus eius qui suscitavit Iesum a mortuis habitat in vobis qui suscitavit Iesum Christum a mortuis vivificabit et mortalia corpora vestra propter inhabitantem Spiritum eius in vobis
<Romans.8.12> ergo fratres debitores sumus non carni ut secundum carnem vivamus
<Romans.8.13> si enim secundum carnem vixeritis moriemini si autem Spiritu facta carnis mortificatis vivetis
<Romans.8.14> quicumque enim Spiritu Dei aguntur hii filii sunt Dei
<Romans.8.15> non enim accepistis spiritum servitutis iterum in timore sed accepistis Spiritum adoptionis filiorum in quo clamamus Abba Pater
<Romans.8.16> ipse Spiritus testimonium reddit spiritui nostro quod sumus filii Dei
<Romans.8.17> si autem filii et heredes heredes quidem Dei coheredes autem Christi si tamen conpatimur ut et conglorificemur
<Romans.8.18> existimo enim quod non sunt condignae passiones huius temporis ad futuram gloriam quae revelabitur in nobis
<Romans.8.19> nam expectatio creaturae revelationem filiorum Dei expectat
<Romans.8.20> vanitati enim creatura subiecta est non volens sed propter eum qui subiecit in spem
<Romans.8.21> quia et ipsa creatura liberabitur a servitute corruptionis in libertatem gloriae filiorum Dei
<Romans.8.22> scimus enim quod omnis creatura ingemescit et parturit usque adhuc
<Romans.8.23> non solum autem illa sed et nos ipsi primitias Spiritus habentes et ipsi intra nos gemimus adoptionem filiorum expectantes redemptionem corporis nostri
<Romans.8.24> spe enim salvi facti sumus spes autem quae videtur non est spes nam quod videt quis quid sperat
<Romans.8.25> si autem quod non videmus speramus per patientiam expectamus
<Romans.8.26> similiter autem et Spiritus adiuvat infirmitatem nostram nam quid oremus sicut oportet nescimus sed ipse Spiritus postulat pro nobis gemitibus inenarrabilibus
<Romans.8.27> qui autem scrutatur corda scit quid desideret Spiritus quia secundum Deum postulat pro sanctis
<Romans.8.28> scimus autem quoniam diligentibus Deum omnia cooperantur in bonum his qui secundum propositum vocati sunt sancti
<Romans.8.29> nam quos praescivit et praedestinavit conformes fieri imaginis Filii eius ut sit ipse primogenitus in multis fratribus
<Romans.8.30> quos autem praedestinavit hos et vocavit et quos vocavit hos et iustificavit quos autem iustificavit illos et glorificavit
<Romans.8.31> quid ergo dicemus ad haec si Deus pro nobis quis contra nos
<Romans.8.32> qui etiam Filio suo non pepercit sed pro nobis omnibus tradidit illum quomodo non etiam cum illo omnia nobis donabit
<Romans.8.33> quis accusabit adversus electos Dei Deus qui iustificat
<Romans.8.34> quis est qui condemnet Christus Iesus qui mortuus est immo qui resurrexit qui et est ad dexteram Dei qui etiam interpellat pro nobis
<Romans.8.35> quis nos separabit a caritate Christi tribulatio an angustia an persecutio an fames an nuditas an periculum an gladius
<Romans.8.36> sicut scriptum est quia propter te mortificamur tota die aestimati sumus ut oves occisionis
<Romans.8.37> sed in his omnibus superamus propter eum qui dilexit nos
<Romans.8.38> certus sum enim quia neque mors neque vita neque angeli neque principatus neque instantia neque futura neque fortitudines
<Romans.8.39> neque altitudo neque profundum neque creatura alia poterit nos separare a caritate Dei quae est in Christo Iesu Domino nostro
<Romans.9.1> veritatem dico in Christo non mentior testimonium mihi perhibente conscientia mea in Spiritu Sancto
<Romans.9.2> quoniam tristitia est mihi magna et continuus dolor cordi meo
<Romans.9.3> optabam enim ipse ego anathema esse a Christo pro fratribus meis qui sunt cognati mei secundum carnem
<Romans.9.4> qui sunt Israhelitae quorum adoptio est filiorum et gloria et testamenta et legislatio et obsequium et promissa
<Romans.9.5> quorum patres et ex quibus Christus secundum carnem qui est super omnia Deus benedictus in saecula amen
<Romans.9.6> non autem quod exciderit verbum Dei non enim omnes qui ex Israhel hii sunt Israhel
<Romans.9.7> neque quia semen sunt Abrahae omnes filii sed in Isaac vocabitur tibi semen
<Romans.9.8> id est non qui filii carnis hii filii Dei sed qui filii sunt promissionis aestimantur in semine
<Romans.9.9> promissionis enim verbum hoc est secundum hoc tempus veniam et erit Sarrae filius
<Romans.9.10> non solum autem sed et Rebecca ex uno concubitum habens Isaac patre nostro
<Romans.9.11> cum enim nondum nati fuissent aut aliquid egissent bonum aut malum ut secundum electionem propositum Dei maneret
<Romans.9.12> non ex operibus sed ex vocante dictum est ei quia maior serviet minori
<Romans.9.13> sicut scriptum est Iacob dilexi Esau autem odio habui
<Romans.9.14> quid ergo dicemus numquid iniquitas apud Deum absit
<Romans.9.15> Mosi enim dicit miserebor cuius misereor et misericordiam praestabo cuius miserebor
<Romans.9.16> igitur non volentis neque currentis sed miserentis Dei
<Romans.9.17> dicit enim scriptura Pharaoni quia in hoc ipsum excitavi te ut ostendam in te virtutem meam et ut adnuntietur nomen meum in universa terra
<Romans.9.18> ergo cuius vult miseretur et quem vult indurat
<Romans.9.19> dicis itaque mihi quid adhuc queritur voluntati enim eius quis resistit
<Romans.9.20> o homo tu quis es qui respondeas Deo numquid dicit figmentum ei qui se finxit quid me fecisti sic
<Romans.9.21> an non habet potestatem figulus luti ex eadem massa facere aliud quidem vas in honorem aliud vero in contumeliam
<Romans.9.22> quod si volens Deus ostendere iram et notam facere potentiam suam sustinuit in multa patientia vasa irae aptata in interitum
<Romans.9.23> ut ostenderet divitias gloriae suae in vasa misericordiae quae praeparavit in gloriam
<Romans.9.24> quos et vocavit nos non solum ex Iudaeis sed etiam ex gentibus
<Romans.9.25> sicut in Osee dicit vocabo non plebem meam plebem meam et non misericordiam consecutam misericordiam consecutam
<Romans.9.26> et erit in loco ubi dictum est eis non plebs mea vos ibi vocabuntur filii Dei vivi
<Romans.9.27> Esaias autem clamat pro Israhel si fuerit numerus filiorum Israhel tamquam harena maris reliquiae salvae fient
<Romans.9.28> verbum enim consummans et brevians in aequitate quia verbum breviatum faciet Dominus super terram
<Romans.9.29> et sicut praedixit Esaias nisi Dominus Sabaoth reliquisset nobis semen sicut Sodoma facti essemus et sicut Gomorra similes fuissemus
<Romans.9.30> quid ergo dicemus quod gentes quae non sectabantur iustitiam adprehenderunt iustitiam iustitiam autem quae ex fide est
<Romans.9.31> Israhel vero sectans legem iustitiae in legem iustitiae non pervenit
<Romans.9.32> quare quia non ex fide sed quasi ex operibus offenderunt in lapidem offensionis
<Romans.9.33> sicut scriptum est ecce pono in Sion lapidem offensionis et petram scandali et omnis qui credit in eum non confundetur
<Romans.10.1> fratres voluntas quidem cordis mei et obsecratio ad Deum fit pro illis in salutem
<Romans.10.2> testimonium enim perhibeo illis quod aemulationem Dei habent sed non secundum scientiam
<Romans.10.3> ignorantes enim Dei iustitiam et suam quaerentes statuere iustitiae Dei non sunt subiecti
<Romans.10.4> finis enim legis Christus ad iustitiam omni credenti
<Romans.10.5> Moses enim scripsit quoniam iustitiam quae ex lege est qui fecerit homo vivet in ea
<Romans.10.6> quae autem ex fide est iustitia sic dicit ne dixeris in corde tuo quis ascendit in caelum id est Christum deducere
<Romans.10.7> aut quis descendit in abyssum hoc est Christum ex mortuis revocare
<Romans.10.8> sed quid dicit prope est verbum in ore tuo et in corde tuo hoc est verbum fidei quod praedicamus
<Romans.10.9> quia si confitearis in ore tuo Dominum Iesum et in corde tuo credideris quod Deus illum excitavit ex mortuis salvus eris
<Romans.10.10> corde enim creditur ad iustitiam ore autem confessio fit in salutem
<Romans.10.11> dicit enim scriptura omnis qui credit in illum non confundetur
<Romans.10.12> non enim est distinctio Iudaei et Graeci nam idem Dominus omnium dives in omnes qui invocant illum
<Romans.10.13> omnis enim quicumque invocaverit nomen Domini salvus erit
<Romans.10.14> quomodo ergo invocabunt in quem non crediderunt aut quomodo credent ei quem non audierunt quomodo autem audient sine praedicante
<Romans.10.15> quomodo vero praedicabunt nisi mittantur sicut scriptum est quam speciosi pedes evangelizantium pacem evangelizantium bona
<Romans.10.16> sed non omnes oboedierunt evangelio Esaias enim dicit Domine quis credidit auditui nostro
<Romans.10.17> ergo fides ex auditu auditus autem per verbum Christi
<Romans.10.18> sed dico numquid non audierunt et quidem in omnem terram exiit sonus eorum et in fines orbis terrae verba eorum
<Romans.10.19> sed dico numquid Israhel non cognovit primus Moses dicit ego ad aemulationem vos adducam in non gentem in gentem insipientem in iram vos mittam
<Romans.10.20> Esaias autem audet et dicit inventus sum non quaerentibus me palam apparui his qui me non interrogabant
<Romans.10.21> ad Israhel autem dicit tota die expandi manus meas ad populum non credentem et contradicentem
<Romans.11.1> dico ergo numquid reppulit Deus populum suum absit nam et ego Israhelita sum ex semine Abraham tribu Beniamin
<Romans.11.2> non reppulit Deus plebem suam quam praesciit an nescitis in Helia quid dicit scriptura quemadmodum interpellat Deum adversus Israhel
<Romans.11.3> Domine prophetas tuos occiderunt altaria tua suffoderunt et ego relictus sum solus et quaerunt animam meam
<Romans.11.4> sed quid dicit illi responsum divinum reliqui mihi septem milia virorum qui non curvaverunt genu Baal
<Romans.11.5> sic ergo et in hoc tempore reliquiae secundum electionem gratiae factae sunt
<Romans.11.6> si autem gratia non ex operibus alioquin gratia iam non est gratia
<Romans.11.7> quid ergo quod quaerebat Israhel hoc non est consecutus electio autem consecuta est ceteri vero excaecati sunt
<Romans.11.8> sicut scriptum est dedit illis Deus spiritum conpunctionis oculos ut non videant et aures ut non audiant usque in hodiernum diem
<Romans.11.9> et David dicit fiat mensa eorum in laqueum et in captionem et in scandalum et in retributionem illis
<Romans.11.10> obscurentur oculi eorum ne videant et dorsum illorum semper incurva
<Romans.11.11> dico ergo numquid sic offenderunt ut caderent absit sed illorum delicto salus gentibus ut illos aemulentur
<Romans.11.12> quod si delictum illorum divitiae sunt mundi et deminutio eorum divitiae gentium quanto magis plenitudo eorum
<Romans.11.13> vobis enim dico gentibus quamdiu quidem ego sum gentium apostolus ministerium meum honorificabo
<Romans.11.14> si quo modo ad aemulandum provocem carnem meam et salvos faciam aliquos ex illis
<Romans.11.15> si enim amissio eorum reconciliatio est mundi quae adsumptio nisi vita ex mortuis
<Romans.11.16> quod si delibatio sancta est et massa et si radix sancta et rami
<Romans.11.17> quod si aliqui ex ramis fracti sunt tu autem cum oleaster esses insertus es in illis et socius radicis et pinguidinis olivae factus es
<Romans.11.18> noli gloriari adversus ramos quod si gloriaris non tu radicem portas sed radix te
<Romans.11.19> dices ergo fracti sunt rami ut ego inserar
<Romans.11.20> bene propter incredulitatem fracti sunt tu autem fide stas noli altum sapere sed time
<Romans.11.21> si enim Deus naturalibus ramis non pepercit ne forte nec tibi parcat
<Romans.11.22> vide ergo bonitatem et severitatem Dei in eos quidem qui ceciderunt severitatem in te autem bonitatem Dei si permanseris in bonitate alioquin et tu excideris
<Romans.11.23> sed et illi si non permanserint in incredulitate inserentur potens est enim Deus iterum inserere illos
<Romans.11.24> nam si tu ex naturali excisus es oleastro et contra naturam insertus es in bonam olivam quanto magis hii secundum naturam inserentur suae olivae
<Romans.11.25> nolo enim vos ignorare fratres mysterium hoc ut non sitis vobis ipsis sapientes quia caecitas ex parte contigit in Israhel donec plenitudo gentium intraret
<Romans.11.26> et sic omnis Israhel salvus fieret sicut scriptum est veniet ex Sion qui eripiat avertet impietates ab Iacob
<Romans.11.27> et hoc illis a me testamentum cum abstulero peccata eorum
<Romans.11.28> secundum evangelium quidem inimici propter vos secundum electionem autem carissimi propter patres
<Romans.11.29> sine paenitentia enim sunt dona et vocatio Dei
<Romans.11.30> sicut enim aliquando et vos non credidistis Deo nunc autem misericordiam consecuti estis propter illorum incredulitatem
<Romans.11.31> ita et isti nunc non crediderunt in vestram misericordiam ut et ipsi misericordiam consequantur
<Romans.11.32> conclusit enim Deus omnia in incredulitatem ut omnium misereatur
<Romans.11.33> o altitudo divitiarum sapientiae et scientiae Dei quam inconprehensibilia sunt iudicia eius et investigabiles viae eius
<Romans.11.34> quis enim cognovit sensum Domini aut quis consiliarius eius fuit
<Romans.11.35> aut quis prior dedit illi et retribuetur ei
<Romans.11.36> quoniam ex ipso et per ipsum et in ipso omnia ipsi gloria in saecula amen
<Romans.12.1> obsecro itaque vos fratres per misericordiam Dei ut exhibeatis corpora vestra hostiam viventem sanctam Deo placentem rationabile obsequium vestrum
<Romans.12.2> et nolite conformari huic saeculo sed reformamini in novitate sensus vestri ut probetis quae sit voluntas Dei bona et placens et perfecta
<Romans.12.3> dico enim per gratiam quae data est mihi omnibus qui sunt inter vos non plus sapere quam oportet sapere sed sapere ad sobrietatem unicuique sicut Deus divisit mensuram fidei
<Romans.12.4> sicut enim in uno corpore multa membra habemus omnia autem membra non eundem actum habent
<Romans.12.5> ita multi unum corpus sumus in Christo singuli autem alter alterius membra
<Romans.12.6> habentes autem donationes secundum gratiam quae data est nobis differentes sive prophetiam secundum rationem fidei
<Romans.12.7> sive ministerium in ministrando sive qui docet in doctrina
<Romans.12.8> qui exhortatur in exhortando qui tribuit in simplicitate qui praeest in sollicitudine qui miseretur in hilaritate
<Romans.12.9> dilectio sine simulatione odientes malum adherentes bono
<Romans.12.10> caritatem fraternitatis invicem diligentes honore invicem praevenientes
<Romans.12.11> sollicitudine non pigri spiritu ferventes Domino servientes
<Romans.12.12> spe gaudentes in tribulatione patientes orationi instantes
<Romans.12.13> necessitatibus sanctorum communicantes hospitalitatem sectantes
<Romans.12.14> benedicite persequentibus benedicite et nolite maledicere
<Romans.12.15> gaudere cum gaudentibus flere cum flentibus
<Romans.12.16> id ipsum invicem sentientes non alta sapientes sed humilibus consentientes nolite esse prudentes apud vosmet ipsos
<Romans.12.17> nulli malum pro malo reddentes providentes bona non tantum coram Deo sed etiam coram omnibus hominibus
<Romans.12.18> si fieri potest quod ex vobis est cum omnibus hominibus pacem habentes
<Romans.12.19> non vosmet ipsos defendentes carissimi sed date locum irae scriptum est enim mihi vindictam ego retribuam dicit Dominus
<Romans.12.20> sed si esurierit inimicus tuus ciba illum si sitit potum da illi hoc enim faciens carbones ignis congeres super caput eius
<Romans.12.21> noli vinci a malo sed vince in bono malum
<Romans.13.1> omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit non est enim potestas nisi a Deo quae autem sunt a Deo ordinatae sunt
<Romans.13.2> itaque qui resistit potestati Dei ordinationi resistit qui autem resistunt ipsi sibi damnationem adquirunt
<Romans.13.3> nam principes non sunt timori boni operis sed mali vis autem non timere potestatem bonum fac et habebis laudem ex illa
<Romans.13.4> Dei enim minister est tibi in bonum si autem male feceris time non enim sine causa gladium portat Dei enim minister est vindex in iram ei qui malum agit
<Romans.13.5> ideo necessitate subditi estote non solum propter iram sed et propter conscientiam
<Romans.13.6> ideo enim et tributa praestatis ministri enim Dei sunt in hoc ipsum servientes
<Romans.13.7> reddite omnibus debita cui tributum tributum cui vectigal vectigal cui timorem timorem cui honorem honorem
<Romans.13.8> nemini quicquam debeatis nisi ut invicem diligatis qui enim diligit proximum legem implevit
<Romans.13.9> nam non adulterabis non occides non furaberis non concupisces et si quod est aliud mandatum in hoc verbo instauratur diliges proximum tuum tamquam te ipsum
<Romans.13.10> dilectio proximo malum non operatur plenitudo ergo legis est dilectio
<Romans.13.11> et hoc scientes tempus quia hora est iam nos de somno surgere nunc enim propior est nostra salus quam cum credidimus
<Romans.13.12> nox praecessit dies autem adpropiavit abiciamus ergo opera tenebrarum et induamur arma lucis
<Romans.13.13> sicut in die honeste ambulemus non in comesationibus et ebrietatibus non in cubilibus et inpudicitiis non in contentione et aemulatione
<Romans.13.14> sed induite Dominum Iesum Christum et carnis curam ne feceritis in desideriis
<Romans.14.1> infirmum autem in fide adsumite non in disceptationibus cogitationum
<Romans.14.2> alius enim credit manducare omnia qui autem infirmus est holus manducat
<Romans.14.3> is qui manducat non manducantem non spernat et qui non manducat manducantem non iudicet Deus enim illum adsumpsit
<Romans.14.4> tu quis es qui iudices alienum servum suo domino stat aut cadit stabit autem potens est enim Deus statuere illum
<Romans.14.5> nam alius iudicat diem plus inter diem alius iudicat omnem diem unusquisque in suo sensu abundet
<Romans.14.6> qui sapit diem Domino sapit et qui manducat Domino manducat gratias enim agit Deo et qui non manducat Domino non manducat et gratias agit Deo
<Romans.14.7> nemo enim nostrum sibi vivit et nemo sibi moritur
<Romans.14.8> sive enim vivimus Domino vivimus sive morimur Domino morimur sive ergo vivimus sive morimur Domini sumus
<Romans.14.9> in hoc enim Christus et mortuus est et revixit ut et mortuorum et vivorum dominetur
<Romans.14.10> tu autem quid iudicas fratrem tuum aut tu quare spernis fratrem tuum omnes enim stabimus ante tribunal Dei
<Romans.14.11> scriptum est enim vivo ego dicit Dominus quoniam mihi flectet omne genu et omnis lingua confitebitur Deo
<Romans.14.12> itaque unusquisque nostrum pro se rationem reddet Deo
<Romans.14.13> non ergo amplius invicem iudicemus sed hoc iudicate magis ne ponatis offendiculum fratri vel scandalum
<Romans.14.14> scio et confido in Domino Iesu quia nihil commune per ipsum nisi ei qui existimat quid commune esse illi commune est
<Romans.14.15> si enim propter cibum frater tuus contristatur iam non secundum caritatem ambulas noli cibo tuo illum perdere pro quo Christus mortuus est
<Romans.14.16> non ergo blasphemetur bonum nostrum
<Romans.14.17> non est regnum Dei esca et potus sed iustitia et pax et gaudium in Spiritu Sancto
<Romans.14.18> qui enim in hoc servit Christo placet Deo et probatus est hominibus
<Romans.14.19> itaque quae pacis sunt sectemur et quae aedificationis sunt in invicem
<Romans.14.20> noli propter escam destruere opus Dei omnia quidem munda sunt sed malum est homini qui per offendiculum manducat
<Romans.14.21> bonum est non manducare carnem et non bibere vinum neque in quo frater tuus offendit aut scandalizatur aut infirmatur
<Romans.14.22> tu fidem habes penes temet ipsum habe coram Deo beatus qui non iudicat semet ipsum in eo quo probat
<Romans.14.23> qui autem discernit si manducaverit damnatus est quia non ex fide omne autem quod non ex fide peccatum est
<Romans.15.1> debemus autem nos firmiores inbecillitates infirmorum sustinere et non nobis placere
<Romans.15.2> unusquisque vestrum proximo suo placeat in bonum ad aedificationem
<Romans.15.3> etenim Christus non sibi placuit sed sicut scriptum est inproperia inproperantium tibi ceciderunt super me
<Romans.15.4> quaecumque enim scripta sunt ad nostram doctrinam scripta sunt ut per patientiam et consolationem scripturarum spem habeamus
<Romans.15.5> Deus autem patientiae et solacii det vobis id ipsum sapere in alterutrum secundum Iesum Christum
<Romans.15.6> ut unianimes uno ore honorificetis Deum et Patrem Domini nostri Iesu Christi
<Romans.15.7> propter quod suscipite invicem sicut et Christus suscepit vos in honorem Dei
<Romans.15.8> dico enim Christum Iesum ministrum fuisse circumcisionis propter veritatem Dei ad confirmandas promissiones patrum
<Romans.15.9> gentes autem super misericordiam honorare Deum sicut scriptum est propter hoc confitebor tibi in gentibus et nomini tuo cantabo
<Romans.15.10> et iterum dicit laetamini gentes cum plebe eius
<Romans.15.11> et iterum laudate omnes gentes Dominum et magnificate eum omnes populi
<Romans.15.12> et rursus Esaias ait erit radix Iesse et qui exsurget regere gentes in eo gentes sperabunt
<Romans.15.13> Deus autem spei repleat vos omni gaudio et pace in credendo ut abundetis in spe in virtute Spiritus Sancti
<Romans.15.14> certus sum autem fratres mei et ego ipse de vobis quoniam et ipsi pleni estis dilectione repleti omni scientia ita ut possitis alterutrum monere
<Romans.15.15> audacius autem scripsi vobis fratres ex parte tamquam in memoriam vos reducens propter gratiam quae data est mihi a Deo
<Romans.15.16> ut sim minister Christi Iesu in gentibus sanctificans evangelium Dei ut fiat oblatio gentium accepta sanctificata in Spiritu Sancto
<Romans.15.17> habeo igitur gloriam in Christo Iesu ad Deum
<Romans.15.18> non enim audeo aliquid loqui eorum quae per me non effecit Christus in oboedientiam gentium verbo et factis
<Romans.15.19> in virtute signorum et prodigiorum in virtute Spiritus Sancti ita ut ab Hierusalem per circuitum usque in Illyricum repleverim evangelium Christi
<Romans.15.20> sic autem hoc praedicavi evangelium non ubi nominatus est Christus ne super alienum fundamentum aedificarem
<Romans.15.21> sed sicut scriptum est quibus non est adnuntiatum de eo videbunt et qui non audierunt intellegent
<Romans.15.22> propter quod et inpediebar plurimum venire ad vos
<Romans.15.23> nunc vero ulterius locum non habens in his regionibus cupiditatem autem habens veniendi ad vos ex multis iam annis
<Romans.15.24> cum in Hispaniam proficisci coepero spero quod praeteriens videam vos et a vobis deducar illuc si vobis primum ex parte fruitus fuero
<Romans.15.25> nunc igitur proficiscar in Hierusalem ministrare sanctis
<Romans.15.26> probaverunt enim Macedonia et Achaia conlationem aliquam facere in pauperes sanctorum qui sunt in Hierusalem
<Romans.15.27> placuit enim eis et debitores sunt eorum nam si spiritalium eorum participes facti sunt gentiles debent et in carnalibus ministrare eis
<Romans.15.28> hoc igitur cum consummavero et adsignavero eis fructum hunc proficiscar per vos in Hispaniam
<Romans.15.29> scio autem quoniam veniens ad vos in abundantia benedictionis Christi veniam
<Romans.15.30> obsecro igitur vos fratres per Dominum nostrum Iesum Christum et per caritatem Spiritus ut adiuvetis me in orationibus pro me ad Deum
<Romans.15.31> ut liberer ab infidelibus qui sunt in Iudaea et obsequii mei oblatio accepta fiat in Hierosolyma sanctis
<Romans.15.32> ut veniam ad vos in gaudio per voluntatem Dei et refrigerer vobiscum
<Romans.15.33> Deus autem pacis sit cum omnibus vobis amen
<Romans.16.1> commendo autem vobis Phoebem sororem nostram quae est in ministerio ecclesiae quae est Cenchris
<Romans.16.2> ut eam suscipiatis in Domino digne sanctis et adsistatis ei in quocumque negotio vestri indiguerit etenim ipsa quoque adstitit multis et mihi ipsi
<Romans.16.3> salutate Priscam et Aquilam adiutores meos in Christo Iesu
<Romans.16.4> qui pro anima mea suas cervices subposuerunt quibus non solus ego gratias ago sed et cunctae ecclesiae gentium
<Romans.16.5> et domesticam eorum ecclesiam salutate Ephaenetum dilectum mihi qui est primitivus Asiae in Christo
<Romans.16.6> salutate Mariam quae multum laboravit in vobis
<Romans.16.7> salutate Andronicum et Iuniam cognatos et concaptivos meos qui sunt nobiles in apostolis qui et ante me fuerunt in Christo
<Romans.16.8> salutate Ampliatum dilectissimum mihi in Domino
<Romans.16.9> salutate Urbanum adiutorem nostrum in Christo et Stachyn dilectum meum
<Romans.16.10> salutate Apellen probum in Christo
<Romans.16.11> salutate eos qui sunt ex Aristoboli salutate Herodionem cognatum meum salutate eos qui sunt ex Narcissi qui sunt in Domino
<Romans.16.12> salutate Tryfenam et Tryfosam quae laborant in Domino salutate Persidam carissimam quae multum laboravit in Domino
<Romans.16.13> salutate Rufum electum in Domino et matrem eius et meam
<Romans.16.14> salutate Asyncritum Flegonta Hermen Patrobam Hermam et qui cum eis sunt fratres
<Romans.16.15> salutate Filologum et Iuliam Nereum et sororem eius et Olympiadem et omnes qui cum eis sunt sanctos
<Romans.16.16> salutate invicem in osculo sancto salutant vos omnes ecclesiae Christi
<Romans.16.17> rogo autem vos fratres ut observetis eos qui dissensiones et offendicula praeter doctrinam quam vos didicistis faciunt et declinate ab illis
<Romans.16.18> huiusmodi enim Christo Domino nostro non serviunt sed suo ventri et per dulces sermones et benedictiones seducunt corda innocentium
<Romans.16.19> vestra enim oboedientia in omnem locum divulgata est gaudeo igitur in vobis sed volo vos sapientes esse in bono et simplices in malo
<Romans.16.20> Deus autem pacis conteret Satanan sub pedibus vestris velociter gratia Domini nostri Iesu Christi vobiscum
<Romans.16.21> salutat vos Timotheus adiutor meus et Lucius et Iason et Sosipater cognati mei
<Romans.16.22> saluto vos ego Tertius qui scripsi epistulam in Domino
<Romans.16.23> salutat vos Gaius hospes meus et universae ecclesiae salutat vos Erastus arcarius civitatis et Quartus frater
<Romans.16.25> ei autem qui potens est vos confirmare iuxta evangelium meum et praedicationem Iesu Christi secundum revelationem mysterii temporibus aeternis taciti
<Romans.16.26> quod nunc patefactum est per scripturas prophetarum secundum praeceptum aeterni Dei ad oboeditionem fidei in cunctis gentibus cognito
<Romans.16.27> solo sapienti Deo per Iesum Christum cui honor in saecula saeculorum amen
<1 Corinthians.1.1> Paulus vocatus apostolus Christi Iesu per voluntatem Dei et Sosthenes frater
<1 Corinthians.1.2> ecclesiae Dei quae est Corinthi sanctificatis in Christo Iesu vocatis sanctis cum omnibus qui invocant nomen Domini nostri Iesu Christi in omni loco ipsorum et nostro
<1 Corinthians.1.3> gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo
<1 Corinthians.1.4> gratias ago Deo meo semper pro vobis in gratia Dei quae data est vobis in Christo Iesu
<1 Corinthians.1.5> quia in omnibus divites facti estis in illo in omni verbo et in omni scientia
<1 Corinthians.1.6> sicut testimonium Christi confirmatum est in vobis
<1 Corinthians.1.7> ita ut nihil vobis desit in ulla gratia expectantibus revelationem Domini nostri Iesu Christi
<1 Corinthians.1.8> qui et confirmabit vos usque ad finem sine crimine in die adventus Domini nostri Iesu Christi
<1 Corinthians.1.9> fidelis Deus per quem vocati estis in societatem Filii eius Iesu Christi Domini nostri
<1 Corinthians.1.10> obsecro autem vos fratres per nomen Domini nostri Iesu Christi ut id ipsum dicatis omnes et non sint in vobis scismata sitis autem perfecti in eodem sensu et in eadem sententia
<1 Corinthians.1.11> significatum est enim mihi de vobis fratres mei ab his qui sunt Chloes quia contentiones inter vos sunt
<1 Corinthians.1.12> hoc autem dico quod unusquisque vestrum dicit ego quidem sum Pauli ego autem Apollo ego vero Cephae ego autem Christi
<1 Corinthians.1.13> divisus est Christus numquid Paulus crucifixus est pro vobis aut in nomine Pauli baptizati estis
<1 Corinthians.1.14> gratias ago Deo quod neminem vestrum baptizavi nisi Crispum et Gaium
<1 Corinthians.1.15> ne quis dicat quod in nomine meo baptizati sitis
<1 Corinthians.1.16> baptizavi autem et Stephanae domum ceterum nescio si quem alium baptizaverim
<1 Corinthians.1.17> non enim misit me Christus baptizare sed evangelizare non in sapientia verbi ut non evacuetur crux Christi
<1 Corinthians.1.18> verbum enim crucis pereuntibus quidem stultitia est his autem qui salvi fiunt id est nobis virtus Dei est
<1 Corinthians.1.19> scriptum est enim perdam sapientiam sapientium et prudentiam prudentium reprobabo
<1 Corinthians.1.20> ubi sapiens ubi scriba ubi conquisitor huius saeculi nonne stultam fecit Deus sapientiam huius mundi
<1 Corinthians.1.21> nam quia in Dei sapientia non cognovit mundus per sapientiam Deum placuit Deo per stultitiam praedicationis salvos facere credentes
<1 Corinthians.1.22> quoniam et Iudaei signa petunt et Graeci sapientiam quaerunt
<1 Corinthians.1.23> nos autem praedicamus Christum crucifixum Iudaeis quidem scandalum gentibus autem stultitiam
<1 Corinthians.1.24> ipsis autem vocatis Iudaeis atque Graecis Christum Dei virtutem et Dei sapientiam
<1 Corinthians.1.25> quia quod stultum est Dei sapientius est hominibus et quod infirmum est Dei fortius est hominibus
<1 Corinthians.1.26> videte enim vocationem vestram fratres quia non multi sapientes secundum carnem non multi potentes non multi nobiles
<1 Corinthians.1.27> sed quae stulta sunt mundi elegit Deus ut confundat sapientes et infirma mundi elegit Deus ut confundat fortia
<1 Corinthians.1.28> et ignobilia mundi et contemptibilia elegit Deus et quae non sunt ut ea quae sunt destrueret
<1 Corinthians.1.29> ut non glorietur omnis caro in conspectu eius
<1 Corinthians.1.30> ex ipso autem vos estis in Christo Iesu qui factus est sapientia nobis a Deo et iustitia et sanctificatio et redemptio
<1 Corinthians.1.31> ut quemadmodum scriptum est qui gloriatur in Domino glorietur
<1 Corinthians.2.1> et ego cum venissem ad vos fratres veni non per sublimitatem sermonis aut sapientiae adnuntians vobis testimonium Christi
<1 Corinthians.2.2> non enim iudicavi scire me aliquid inter vos nisi Iesum Christum et hunc crucifixum
<1 Corinthians.2.3> et ego in infirmitate et timore et tremore multo fui apud vos
<1 Corinthians.2.4> et sermo meus et praedicatio mea non in persuasibilibus sapientiae verbis sed in ostensione Spiritus et virtutis
<1 Corinthians.2.5> ut fides vestra non sit in sapientia hominum sed in virtute Dei
<1 Corinthians.2.6> sapientiam autem loquimur inter perfectos sapientiam vero non huius saeculi neque principum huius saeculi qui destruuntur
<1 Corinthians.2.7> sed loquimur Dei sapientiam in mysterio quae abscondita est quam praedestinavit Deus ante saecula in gloriam nostram
<1 Corinthians.2.8> quam nemo principum huius saeculi cognovit si enim cognovissent numquam Dominum gloriae crucifixissent
<1 Corinthians.2.9> sed sicut scriptum est quod oculus non vidit nec auris audivit nec in cor hominis ascendit quae praeparavit Deus his qui diligunt illum
<1 Corinthians.2.10> nobis autem revelavit Deus per Spiritum suum Spiritus enim omnia scrutatur etiam profunda Dei
<1 Corinthians.2.11> quis enim scit hominum quae sint hominis nisi spiritus hominis qui in ipso est ita et quae Dei sunt nemo cognovit nisi Spiritus Dei
<1 Corinthians.2.12> nos autem non spiritum mundi accepimus sed Spiritum qui ex Deo est ut sciamus quae a Deo donata sunt nobis
<1 Corinthians.2.13> quae et loquimur non in doctis humanae sapientiae verbis sed in doctrina Spiritus spiritalibus spiritalia conparantes
<1 Corinthians.2.14> animalis autem homo non percipit ea quae sunt Spiritus Dei stultitia est enim illi et non potest intellegere quia spiritaliter examinatur
<1 Corinthians.2.15> spiritalis autem iudicat omnia et ipse a nemine iudicatur
<1 Corinthians.2.16> quis enim cognovit sensum Domini qui instruat eum nos autem sensum Christi habemus
<1 Corinthians.3.1> et ego fratres non potui vobis loqui quasi spiritalibus sed quasi carnalibus tamquam parvulis in Christo
<1 Corinthians.3.2> lac vobis potum dedi non escam nondum enim poteratis sed ne nunc quidem potestis adhuc enim estis carnales
<1 Corinthians.3.3> cum enim sit inter vos zelus et contentio nonne carnales estis et secundum hominem ambulatis
<1 Corinthians.3.4> cum enim quis dicit ego quidem sum Pauli alius autem ego Apollo nonne homines estis quid igitur est Apollo quid vero Paulus
<1 Corinthians.3.5> ministri eius cui credidistis et unicuique sicut Dominus dedit
<1 Corinthians.3.6> ego plantavi Apollo rigavit sed Deus incrementum dedit
<1 Corinthians.3.7> itaque neque qui plantat est aliquid neque qui rigat sed qui incrementum dat Deus
<1 Corinthians.3.8> qui plantat autem et qui rigat unum sunt unusquisque autem propriam mercedem accipiet secundum suum laborem
<1 Corinthians.3.9> Dei enim sumus adiutores Dei agricultura estis Dei aedificatio estis
<1 Corinthians.3.10> secundum gratiam Dei quae data est mihi ut sapiens architectus fundamentum posui alius autem superaedificat unusquisque autem videat quomodo superaedificet
<1 Corinthians.3.11> fundamentum enim aliud nemo potest ponere praeter id quod positum est qui est Christus Iesus
<1 Corinthians.3.12> si quis autem superaedificat supra fundamentum hoc aurum argentum lapides pretiosos ligna faenum stipulam
<1 Corinthians.3.13> uniuscuiusque opus manifestum erit dies enim declarabit quia in igne revelabitur et uniuscuiusque opus quale sit ignis probabit
<1 Corinthians.3.14> si cuius opus manserit quod superaedificavit mercedem accipiet
<1 Corinthians.3.15> si cuius opus arserit detrimentum patietur ipse autem salvus erit sic tamen quasi per ignem
<1 Corinthians.3.16> nescitis quia templum Dei estis et Spiritus Dei habitat in vobis
<1 Corinthians.3.17> si quis autem templum Dei violaverit disperdet illum Deus templum enim Dei sanctum est quod estis vos
<1 Corinthians.3.18> nemo se seducat si quis videtur inter vos sapiens esse in hoc saeculo stultus fiat ut sit sapiens
<1 Corinthians.3.19> sapientia enim huius mundi stultitia est apud Deum scriptum est enim conprehendam sapientes in astutia eorum
<1 Corinthians.3.20> et iterum Dominus novit cogitationes sapientium quoniam vanae sunt
<1 Corinthians.3.21> itaque nemo glorietur in hominibus omnia enim vestra sunt
<1 Corinthians.3.22> sive Paulus sive Apollo sive Cephas sive mundus sive vita sive mors sive praesentia sive futura omnia enim vestra sunt
<1 Corinthians.3.23> vos autem Christi Christus autem Dei
<1 Corinthians.4.1> sic nos existimet homo ut ministros Christi et dispensatores mysteriorum Dei
<1 Corinthians.4.2> hic iam quaeritur inter dispensatores ut fidelis quis inveniatur
<1 Corinthians.4.3> mihi autem pro minimo est ut a vobis iudicer aut ab humano die sed neque me ipsum iudico
<1 Corinthians.4.4> nihil enim mihi conscius sum sed non in hoc iustificatus sum qui autem iudicat me Dominus est
<1 Corinthians.4.5> itaque nolite ante tempus iudicare quoadusque veniat Dominus qui et inluminabit abscondita tenebrarum et manifestabit consilia cordium et tunc laus erit unicuique a Deo
<1 Corinthians.4.6> haec autem fratres transfiguravi in me et Apollo propter vos ut in nobis discatis ne supra quam scriptum est unus adversus alterum infletur pro alio
<1 Corinthians.4.7> quis enim te discernit quid autem habes quod non accepisti si autem accepisti quid gloriaris quasi non acceperis
<1 Corinthians.4.8> iam saturati estis iam divites facti estis sine nobis regnastis et utinam regnaretis ut et nos vobiscum regnaremus
<1 Corinthians.4.9> puto enim Deus nos apostolos novissimos ostendit tamquam morti destinatos quia spectaculum facti sumus mundo et angelis et hominibus
<1 Corinthians.4.10> nos stulti propter Christum vos autem prudentes in Christo nos infirmi vos autem fortes vos nobiles nos autem ignobiles
<1 Corinthians.4.11> usque in hanc horam et esurimus et sitimus et nudi sumus et colaphis caedimur et instabiles sumus
<1 Corinthians.4.12> et laboramus operantes manibus nostris maledicimur et benedicimus persecutionem patimur et sustinemus
<1 Corinthians.4.13> blasphemamur et obsecramus tamquam purgamenta huius mundi facti sumus omnium peripsima usque adhuc
<1 Corinthians.4.14> non ut confundam vos haec scribo sed ut filios meos carissimos moneo
<1 Corinthians.4.15> nam si decem milia pedagogorum habeatis in Christo sed non multos patres nam in Christo Iesu per evangelium ego vos genui
<1 Corinthians.4.16> rogo ergo vos imitatores mei estote
<1 Corinthians.4.17> ideo misi ad vos Timotheum qui est filius meus carissimus et fidelis in Domino qui vos commonefaciat vias meas quae sunt in Christo sicut ubique in omni ecclesia doceo
<1 Corinthians.4.18> tamquam non venturus sim ad vos sic inflati sunt quidam
<1 Corinthians.4.19> veniam autem cito ad vos si Dominus voluerit et cognoscam non sermonem eorum qui inflati sunt sed virtutem
<1 Corinthians.4.20> non enim in sermone est regnum Dei sed in virtute
<1 Corinthians.4.21> quid vultis in virga veniam ad vos an in caritate et spiritu mansuetudinis
<1 Corinthians.5.1> omnino auditur inter vos fornicatio et talis fornicatio qualis nec inter gentes ita ut uxorem patris aliquis habeat
<1 Corinthians.5.2> et vos inflati estis et non magis luctum habuistis ut tollatur de medio vestrum qui hoc opus fecit
<1 Corinthians.5.3> ego quidem absens corpore praesens autem spiritu iam iudicavi ut praesens eum qui sic operatus est
<1 Corinthians.5.4> in nomine Domini nostri Iesu Christi congregatis vobis et meo spiritu cum virtute Domini Iesu
<1 Corinthians.5.5> tradere huiusmodi Satanae in interitum carnis ut spiritus salvus sit in die Domini Iesu
<1 Corinthians.5.6> non bona gloriatio vestra nescitis quia modicum fermentum totam massam corrumpit
<1 Corinthians.5.7> expurgate vetus fermentum ut sitis nova consparsio sicut estis azymi etenim pascha nostrum immolatus est Christus
<1 Corinthians.5.8> itaque epulemur non in fermento veteri neque in fermento malitiae et nequitiae sed in azymis sinceritatis et veritatis
<1 Corinthians.5.9> scripsi vobis in epistula ne commisceamini fornicariis
<1 Corinthians.5.10> non utique fornicariis huius mundi aut avaris aut rapacibus aut idolis servientibus alioquin debueratis de hoc mundo exisse
<1 Corinthians.5.11> nunc autem scripsi vobis non commisceri si is qui frater nominatur est fornicator aut avarus aut idolis serviens aut maledicus aut ebriosus aut rapax cum eiusmodi nec cibum sumere
<1 Corinthians.5.12> quid enim mihi de his qui foris sunt iudicare nonne de his qui intus sunt vos iudicatis
<1 Corinthians.5.13> nam eos qui foris sunt Deus iudicabit auferte malum ex vobis ipsis
<1 Corinthians.6.1> audet aliquis vestrum habens negotium adversus alterum iudicari apud iniquos et non apud sanctos
<1 Corinthians.6.2> an nescitis quoniam sancti de mundo iudicabunt et si in vobis iudicabitur mundus indigni estis qui de minimis iudicetis
<1 Corinthians.6.3> nescitis quoniam angelos iudicabimus quanto magis saecularia
<1 Corinthians.6.4> saecularia igitur iudicia si habueritis contemptibiles qui sunt in ecclesia illos constituite ad iudicandum
<1 Corinthians.6.5> ad verecundiam vestram dico sic non est inter vos sapiens quisquam qui possit iudicare inter fratrem suum
<1 Corinthians.6.6> sed frater cum fratre iudicio contendit et hoc apud infideles
<1 Corinthians.6.7> iam quidem omnino delictum est in vobis quod iudicia habetis inter vos quare non magis iniuriam accipitis quare non magis fraudem patimini
<1 Corinthians.6.8> sed vos iniuriam facitis et fraudatis et hoc fratribus
<1 Corinthians.6.9> an nescitis quia iniqui regnum Dei non possidebunt nolite errare neque fornicarii neque idolis servientes neque adulteri
<1 Corinthians.6.10> neque molles neque masculorum concubitores neque fures neque avari neque ebriosi neque maledici neque rapaces regnum Dei possidebunt
<1 Corinthians.6.11> et haec quidam fuistis sed abluti estis sed sanctificati estis sed iustificati estis in nomine Domini nostri Iesu Christi et in Spiritu Dei nostri
<1 Corinthians.6.12> omnia mihi licent sed non omnia expediunt omnia mihi licent sed ego sub nullius redigar potestate
<1 Corinthians.6.13> esca ventri et venter escis Deus autem et hunc et haec destruet corpus autem non fornicationi sed Domino et Dominus corpori
<1 Corinthians.6.14> Deus vero et Dominum suscitavit et nos suscitabit per virtutem suam
<1 Corinthians.6.15> nescitis quoniam corpora vestra membra Christi sunt tollens ergo membra Christi faciam membra meretricis absit
<1 Corinthians.6.16> an nescitis quoniam qui adheret meretrici unum corpus efficitur erunt enim inquit duo in carne una
<1 Corinthians.6.17> qui autem adheret Domino unus spiritus est
<1 Corinthians.6.18> fugite fornicationem omne peccatum quodcumque fecerit homo extra corpus est qui autem fornicatur in corpus suum peccat
<1 Corinthians.6.19> an nescitis quoniam membra vestra templum est Spiritus Sancti qui in vobis est quem habetis a Deo et non estis vestri
<1 Corinthians.6.20> empti enim estis pretio magno glorificate et portate Deum in corpore vestro
<1 Corinthians.7.1> de quibus autem scripsistis bonum est homini mulierem non tangere
<1 Corinthians.7.2> propter fornicationes autem unusquisque suam uxorem habeat et unaquaeque suum virum habeat
<1 Corinthians.7.3> uxori vir debitum reddat similiter autem et uxor viro
<1 Corinthians.7.4> mulier sui corporis potestatem non habet sed vir similiter autem et vir sui corporis potestatem non habet sed mulier
<1 Corinthians.7.5> nolite fraudare invicem nisi forte ex consensu ad tempus ut vacetis orationi et iterum revertimini in id ipsum ne temptet vos Satanas propter incontinentiam vestram
<1 Corinthians.7.6> hoc autem dico secundum indulgentiam non secundum imperium
<1 Corinthians.7.7> volo autem omnes homines esse sicut me ipsum sed unusquisque proprium habet donum ex Deo alius quidem sic alius vero sic
<1 Corinthians.7.8> dico autem non nuptis et viduis bonum est illis si sic maneant sicut et ego
<1 Corinthians.7.9> quod si non se continent nubant melius est enim nubere quam uri
<1 Corinthians.7.10> his autem qui matrimonio iuncti sunt praecipio non ego sed Dominus uxorem a viro non discedere
<1 Corinthians.7.11> quod si discesserit manere innuptam aut viro suo reconciliari et vir uxorem ne dimittat
<1 Corinthians.7.12> nam ceteris ego dico non Dominus si quis frater uxorem habet infidelem et haec consentit habitare cum illo non dimittat illam
<1 Corinthians.7.13> et si qua mulier habet virum infidelem et hic consentit habitare cum illa non dimittat virum
<1 Corinthians.7.14> sanctificatus est enim vir infidelis in muliere fideli et sanctificata est mulier infidelis per virum fidelem alioquin filii vestri inmundi essent nunc autem sancti sunt
<1 Corinthians.7.15> quod si infidelis discedit discedat non est enim servituti subiectus frater aut soror in eiusmodi in pace autem vocavit nos Deus
<1 Corinthians.7.16> unde enim scis mulier si virum salvum facies aut unde scis vir si mulierem salvam facies
<1 Corinthians.7.17> nisi unicuique sicut divisit Dominus unumquemque sicut vocavit Deus ita ambulet et sic in omnibus ecclesiis doceo
<1 Corinthians.7.18> circumcisus aliquis vocatus est non adducat praeputium in praeputio aliquis vocatus est non circumcidatur
<1 Corinthians.7.19> circumcisio nihil est et praeputium nihil est sed observatio mandatorum Dei
<1 Corinthians.7.20> unusquisque in qua vocatione vocatus est in ea permaneat
<1 Corinthians.7.21> servus vocatus es non sit tibi curae sed et si potes liber fieri magis utere
<1 Corinthians.7.22> qui enim in Domino vocatus est servus libertus est Domini similiter qui liber vocatus est servus est Christi
<1 Corinthians.7.23> pretio empti estis nolite fieri servi hominum
<1 Corinthians.7.24> unusquisque in quo vocatus est fratres in hoc maneat apud Deum
<1 Corinthians.7.25> de virginibus autem praeceptum Domini non habeo consilium autem do tamquam misericordiam consecutus a Domino ut sim fidelis
<1 Corinthians.7.26> existimo ergo hoc bonum esse propter instantem necessitatem quoniam bonum est homini sic esse
<1 Corinthians.7.27> alligatus es uxori noli quaerere solutionem solutus es ab uxore noli quaerere uxorem
<1 Corinthians.7.28> si autem acceperis uxorem non peccasti et si nupserit virgo non peccavit tribulationem tamen carnis habebunt huiusmodi ego autem vobis parco
<1 Corinthians.7.29> hoc itaque dico fratres tempus breve est reliquum est ut qui habent uxores tamquam non habentes sint
<1 Corinthians.7.30> et qui flent tamquam non flentes et qui gaudent tamquam non gaudentes et qui emunt tamquam non possidentes
<1 Corinthians.7.31> et qui utuntur hoc mundo tamquam non utantur praeterit enim figura huius mundi
<1 Corinthians.7.32> volo autem vos sine sollicitudine esse qui sine uxore est sollicitus est quae Domini sunt quomodo placeat Deo
<1 Corinthians.7.33> qui autem cum uxore est sollicitus est quae sunt mundi quomodo placeat uxori et divisus est
<1 Corinthians.7.34> et mulier innupta et virgo cogitat quae Domini sunt ut sit sancta et corpore et spiritu quae autem nupta est cogitat quae sunt mundi quomodo placeat viro
<1 Corinthians.7.35> porro hoc ad utilitatem vestram dico non ut laqueum vobis iniciam sed ad id quod honestum est et quod facultatem praebeat sine inpedimento Dominum observandi
<1 Corinthians.7.36> si quis autem turpem se videri existimat super virgine sua quod sit superadulta et ita oportet fieri quod vult faciat non peccat nubat
<1 Corinthians.7.37> nam qui statuit in corde suo firmus non habens necessitatem potestatem autem habet suae voluntatis et hoc iudicavit in corde suo servare virginem suam bene facit
<1 Corinthians.7.38> igitur et qui matrimonio iungit virginem suam bene facit et qui non iungit melius facit
<1 Corinthians.7.39> mulier alligata est quanto tempore vir eius vivit quod si dormierit vir eius liberata est cui vult nubat tantum in Domino
<1 Corinthians.7.40> beatior autem erit si sic permanserit secundum meum consilium puto autem quod et ego Spiritum Dei habeo
<1 Corinthians.8.1> de his autem quae idolis sacrificantur scimus quia omnes scientiam habemus scientia inflat caritas vero aedificat
<1 Corinthians.8.2> si quis se existimat scire aliquid nondum cognovit quemadmodum oporteat eum scire
<1 Corinthians.8.3> si quis autem diligit Deum hic cognitus est ab eo
<1 Corinthians.8.4> de escis autem quae idolis immolantur scimus quia nihil est idolum in mundo et quod nullus Deus nisi unus
<1 Corinthians.8.5> nam et si sunt qui dicantur dii sive in caelo sive in terra siquidem sunt dii multi et domini multi
<1 Corinthians.8.6> nobis tamen unus Deus Pater ex quo omnia et nos in illum et unus Dominus Iesus Christus per quem omnia et nos per ipsum
<1 Corinthians.8.7> sed non in omnibus est scientia quidam autem conscientia usque nunc idoli quasi idolothytum manducant et conscientia ipsorum cum sit infirma polluitur
<1 Corinthians.8.8> esca autem nos non commendat Deo neque si non manducaverimus deficiemus neque si manducaverimus abundabimus
<1 Corinthians.8.9> videte autem ne forte haec licentia vestra offendiculum fiat infirmibus
<1 Corinthians.8.10> si enim quis viderit eum qui habet scientiam in idolio recumbentem nonne conscientia eius cum sit infirma aedificabitur ad manducandum idolothyta
<1 Corinthians.8.11> et peribit infirmus in tua scientia frater propter quem Christus mortuus est
<1 Corinthians.8.12> sic autem peccantes in fratres et percutientes conscientiam eorum infirmam in Christo peccatis
<1 Corinthians.8.13> quapropter si esca scandalizat fratrem meum non manducabo carnem in aeternum ne fratrem meum scandalizem
<1 Corinthians.9.1> non sum liber non sum apostolus nonne Iesum Dominum nostrum vidi non opus meum vos estis in Domino
<1 Corinthians.9.2> si aliis non sum apostolus sed tamen vobis sum nam signaculum apostolatus mei vos estis in Domino
<1 Corinthians.9.3> mea defensio apud eos qui me interrogant haec est
<1 Corinthians.9.4> numquid non habemus potestatem manducandi et bibendi
<1 Corinthians.9.5> numquid non habemus potestatem sororem mulierem circumducendi sicut et ceteri apostoli et fratres Domini et Cephas
<1 Corinthians.9.6> aut solus ego et Barnabas non habemus potestatem hoc operandi
<1 Corinthians.9.7> quis militat suis stipendiis umquam quis plantat vineam et fructum eius non edit quis pascit gregem et de lacte gregis non manducat
<1 Corinthians.9.8> numquid secundum hominem haec dico an et lex haec non dicit
<1 Corinthians.9.9> scriptum est enim in lege Mosi non alligabis os bovi trituranti numquid de bubus cura est Deo
<1 Corinthians.9.10> an propter nos utique dicit nam propter nos scripta sunt quoniam debet in spe qui arat arare et qui triturat in spe fructus percipiendi
<1 Corinthians.9.11> si nos vobis spiritalia seminavimus magnum est si nos carnalia vestra metamus
<1 Corinthians.9.12> si alii potestatis vestrae participes sunt non potius nos sed non usi sumus hac potestate sed omnia sustinemus ne quod offendiculum demus evangelio Christi
<1 Corinthians.9.13> nescitis quoniam qui in sacrario operantur quae de sacrario sunt edunt qui altario deserviunt cum altario participantur
<1 Corinthians.9.14> ita et Dominus ordinavit his qui evangelium adnuntiant de evangelio vivere
<1 Corinthians.9.15> ego autem nullo horum usus sum non scripsi autem haec ut ita fiant in me bonum est enim mihi magis mori quam ut gloriam meam quis evacuet
<1 Corinthians.9.16> nam si evangelizavero non est mihi gloria necessitas enim mihi incumbit vae enim mihi est si non evangelizavero
<1 Corinthians.9.17> si enim volens hoc ago mercedem habeo si autem invitus dispensatio mihi credita est
<1 Corinthians.9.18> quae est ergo merces mea ut evangelium praedicans sine sumptu ponam evangelium ut non abutar potestate mea in evangelio
<1 Corinthians.9.19> nam cum liber essem ex omnibus omnium me servum feci ut plures lucri facerem
<1 Corinthians.9.20> et factus sum Iudaeis tamquam Iudaeus ut Iudaeos lucrarer
<1 Corinthians.9.21> his qui sub lege sunt quasi sub lege essem cum ipse non essem sub lege ut eos qui sub lege erant lucri facerem his qui sine lege erant tamquam sine lege essem cum sine lege Dei non essem sed in lege essem Christi ut lucri facerem eos qui sine lege erant
<1 Corinthians.9.22> factus sum infirmis infirmus ut infirmos lucri facerem omnibus omnia factus sum ut omnes facerem salvos
<1 Corinthians.9.23> omnia autem facio propter evangelium ut particeps eius efficiar
<1 Corinthians.9.24> nescitis quod hii qui in stadio currunt omnes quidem currunt sed unus accipit bravium sic currite ut conprehendatis
<1 Corinthians.9.25> omnis autem qui in agone contendit ab omnibus se abstinet et illi quidem ut corruptibilem coronam accipiant nos autem incorruptam
<1 Corinthians.9.26> ego igitur sic curro non quasi in incertum sic pugno non quasi aerem verberans
<1 Corinthians.9.27> sed castigo corpus meum et in servitutem redigo ne forte cum aliis praedicaverim ipse reprobus efficiar
<1 Corinthians.10.1> nolo enim vos ignorare fratres quoniam patres nostri omnes sub nube fuerunt et omnes mare transierunt
<1 Corinthians.10.2> et omnes in Mose baptizati sunt in nube et in mari
<1 Corinthians.10.3> et omnes eandem escam spiritalem manducaverunt
<1 Corinthians.10.4> et omnes eundem potum spiritalem biberunt bibebant autem de spiritali consequenti eos petra petra autem erat Christus
<1 Corinthians.10.5> sed non in pluribus eorum beneplacitum est Deo nam prostrati sunt in deserto
<1 Corinthians.10.6> haec autem in figura facta sunt nostri ut non simus concupiscentes malorum sicut et illi concupierunt
<1 Corinthians.10.7> neque idolorum cultores efficiamini sicut quidam ex ipsis quemadmodum scriptum est sedit populus manducare et bibere et surrexerunt ludere
<1 Corinthians.10.8> neque fornicemur sicut quidam ex ipsis fornicati sunt et ceciderunt una die viginti tria milia
<1 Corinthians.10.9> neque temptemus Christum sicut quidam eorum temptaverunt et a serpentibus perierunt
<1 Corinthians.10.10> neque murmuraveritis sicut quidam eorum murmuraverunt et perierunt ab exterminatore
<1 Corinthians.10.11> haec autem omnia in figura contingebant illis scripta sunt autem ad correptionem nostram in quos fines saeculorum devenerunt
<1 Corinthians.10.12> itaque qui se existimat stare videat ne cadat
<1 Corinthians.10.13> temptatio vos non adprehendat nisi humana fidelis autem Deus qui non patietur vos temptari super id quod potestis sed faciet cum temptatione etiam proventum ut possitis sustinere
<1 Corinthians.10.14> propter quod carissimi mihi fugite ab idolorum cultura
<1 Corinthians.10.15> ut prudentibus loquor vos iudicate quod dico
<1 Corinthians.10.16> calicem benedictionis cui benedicimus nonne communicatio sanguinis Christi est et panis quem frangimus nonne participatio corporis Domini est
<1 Corinthians.10.17> quoniam unus panis unum corpus multi sumus omnes quidem de uno pane participamur
<1 Corinthians.10.18> videte Israhel secundum carnem nonne qui edunt hostias participes sunt altaris
<1 Corinthians.10.19> quid ergo dico quod idolis immolatum sit aliquid aut quod idolum sit aliquid
<1 Corinthians.10.20> sed quae immolant gentes daemoniis immolant et non Deo nolo autem vos socios fieri daemoniorum non potestis calicem Domini bibere et calicem daemoniorum
<1 Corinthians.10.21> non potestis mensae Domini participes esse et mensae daemoniorum
<1 Corinthians.10.22> an aemulamur Dominum numquid fortiores illo sumus omnia licent sed non omnia expediunt
<1 Corinthians.10.23> omnia licent sed non omnia aedificant
<1 Corinthians.10.24> nemo quod suum est quaerat sed quod alterius
<1 Corinthians.10.25> omne quod in macello venit manducate nihil interrogantes propter conscientiam
<1 Corinthians.10.26> Domini est terra et plenitudo eius
<1 Corinthians.10.27> si quis vocat vos infidelium et vultis ire omne quod vobis adponitur manducate nihil interrogantes propter conscientiam
<1 Corinthians.10.28> si quis autem dixerit hoc immolaticium est idolis nolite manducare propter illum qui indicavit et propter conscientiam
<1 Corinthians.10.29> conscientiam autem dico non tuam sed alterius ut quid enim libertas mea iudicatur ab alia conscientia
<1 Corinthians.10.30> si ego cum gratia participo quid blasphemor pro eo quod gratias ago
<1 Corinthians.10.31> sive ergo manducatis sive bibitis vel aliud quid facitis omnia in gloriam Dei facite
<1 Corinthians.10.32> sine offensione estote Iudaeis et gentilibus et ecclesiae Dei
<1 Corinthians.10.33> sicut et ego per omnia omnibus placeo non quaerens quod mihi utile est sed quod multis ut salvi fiant
<1 Corinthians.11.1> imitatores mei estote sicut et ego Christi
<1 Corinthians.11.2> laudo autem vos fratres quod omnia mei memores estis et sicut tradidi vobis praecepta mea tenetis
<1 Corinthians.11.3> volo autem vos scire quod omnis viri caput Christus est caput autem mulieris vir caput vero Christi Deus
<1 Corinthians.11.4> omnis vir orans aut prophetans velato capite deturpat caput suum
<1 Corinthians.11.5> omnis autem mulier orans aut prophetans non velato capite deturpat caput suum unum est enim atque si decalvetur
<1 Corinthians.11.6> nam si non velatur mulier et tondeatur si vero turpe est mulieri tonderi aut decalvari velet caput suum
<1 Corinthians.11.7> vir quidem non debet velare caput quoniam imago et gloria est Dei mulier autem gloria viri est
<1 Corinthians.11.8> non enim vir ex muliere est sed mulier ex viro
<1 Corinthians.11.9> etenim non est creatus vir propter mulierem sed mulier propter virum
<1 Corinthians.11.10> ideo debet mulier potestatem habere supra caput propter angelos
<1 Corinthians.11.11> verumtamen neque vir sine muliere neque mulier sine viro in Domino
<1 Corinthians.11.12> nam sicut mulier de viro ita et vir per mulierem omnia autem ex Deo
<1 Corinthians.11.13> vos ipsi iudicate decet mulierem non velatam orare Deum
<1 Corinthians.11.14> nec ipsa natura docet vos quod vir quidem si comam nutriat ignominia est illi
<1 Corinthians.11.15> mulier vero si comam nutriat gloria est illi quoniam capilli pro velamine ei dati sunt
<1 Corinthians.11.16> si quis autem videtur contentiosus esse nos talem consuetudinem non habemus neque ecclesiae Dei
<1 Corinthians.11.17> hoc autem praecipio non laudans quod non in melius sed in deterius convenitis
<1 Corinthians.11.18> primum quidem convenientibus vobis in ecclesia audio scissuras esse et ex parte credo
<1 Corinthians.11.19> nam oportet et hereses esse ut et qui probati sunt manifesti fiant in vobis
<1 Corinthians.11.20> convenientibus ergo vobis in unum iam non est dominicam cenam manducare
<1 Corinthians.11.21> unusquisque enim suam cenam praesumit ad manducandum et alius quidem esurit alius autem ebrius est
<1 Corinthians.11.22> numquid domos non habetis ad manducandum et bibendum aut ecclesiam Dei contemnitis et confunditis eos qui non habent quid dicam vobis laudo vos in hoc non laudo
<1 Corinthians.11.23> ego enim accepi a Domino quod et tradidi vobis quoniam Dominus Iesus in qua nocte tradebatur accepit panem
<1 Corinthians.11.24> et gratias agens fregit et dixit hoc est corpus meum pro vobis hoc facite in meam commemorationem
<1 Corinthians.11.25> similiter et calicem postquam cenavit dicens hic calix novum testamentum est in meo sanguine hoc facite quotienscumque bibetis in meam commemorationem
<1 Corinthians.11.26> quotienscumque enim manducabitis panem hunc et calicem bibetis mortem Domini adnuntiatis donec veniat
<1 Corinthians.11.27> itaque quicumque manducaverit panem vel biberit calicem Domini indigne reus erit corporis et sanguinis Domini
<1 Corinthians.11.28> probet autem se ipsum homo et sic de pane illo edat et de calice bibat
<1 Corinthians.11.29> qui enim manducat et bibit indigne iudicium sibi manducat et bibit non diiudicans corpus
<1 Corinthians.11.30> ideo inter vos multi infirmes et inbecilles et dormiunt multi
<1 Corinthians.11.31> quod si nosmet ipsos diiudicaremus non utique iudicaremur
<1 Corinthians.11.32> dum iudicamur autem a Domino corripimur ut non cum hoc mundo damnemur
<1 Corinthians.11.33> itaque fratres mei cum convenitis ad manducandum invicem expectate
<1 Corinthians.11.34> si quis esurit domi manducet ut non in iudicium conveniatis cetera autem cum venero disponam
<1 Corinthians.12.1> de spiritalibus autem nolo vos ignorare fratres
<1 Corinthians.12.2> scitis quoniam cum gentes essetis ad simulacra muta prout ducebamini euntes
<1 Corinthians.12.3> ideo notum vobis facio quod nemo in Spiritu Dei loquens dicit anathema Iesu et nemo potest dicere Dominus Iesus nisi in Spiritu Sancto
<1 Corinthians.12.4> divisiones vero gratiarum sunt idem autem Spiritus
<1 Corinthians.12.5> et divisiones ministrationum sunt idem autem Dominus
<1 Corinthians.12.6> et divisiones operationum sunt idem vero Deus qui operatur omnia in omnibus
<1 Corinthians.12.7> unicuique autem datur manifestatio Spiritus ad utilitatem
<1 Corinthians.12.8> alii quidem per Spiritum datur sermo sapientiae alii autem sermo scientiae secundum eundem Spiritum
<1 Corinthians.12.9> alteri fides in eodem Spiritu alii gratia sanitatum in uno Spiritu
<1 Corinthians.12.10> alii operatio virtutum alii prophetatio alii discretio spirituum alii genera linguarum alii interpretatio sermonum
<1 Corinthians.12.11> haec autem omnia operatur unus atque idem Spiritus dividens singulis prout vult
<1 Corinthians.12.12> sicut enim corpus unum est et membra habet multa omnia autem membra corporis cum sint multa unum corpus sunt ita et Christus
<1 Corinthians.12.13> etenim in uno Spiritu omnes nos in unum corpus baptizati sumus sive Iudaei sive gentiles sive servi sive liberi et omnes unum Spiritum potati sumus
<1 Corinthians.12.14> nam et corpus non est unum membrum sed multa
<1 Corinthians.12.15> si dixerit pes quoniam non sum manus non sum de corpore non ideo non est de corpore
<1 Corinthians.12.16> et si dixerit auris quia non sum oculus non sum de corpore non ideo non est de corpore
<1 Corinthians.12.17> si totum corpus oculus ubi auditus si totum auditus ubi odoratus
<1 Corinthians.12.18> nunc autem posuit Deus membra unumquodque eorum in corpore sicut voluit
<1 Corinthians.12.19> quod si essent omnia unum membrum ubi corpus
<1 Corinthians.12.20> nunc autem multa quidem membra unum autem corpus
<1 Corinthians.12.21> non potest dicere oculus manui opera tua non indigeo aut iterum caput pedibus non estis mihi necessarii
<1 Corinthians.12.22> sed multo magis quae videntur membra corporis infirmiora esse necessariora sunt
<1 Corinthians.12.23> et quae putamus ignobiliora membra esse corporis his honorem abundantiorem circumdamus et quae inhonesta sunt nostra abundantiorem honestatem habent
<1 Corinthians.12.24> honesta autem nostra nullius egent sed Deus temperavit corpus ei cui deerat abundantiorem tribuendo honorem
<1 Corinthians.12.25> ut non sit scisma in corpore sed id ipsum pro invicem sollicita sint membra
<1 Corinthians.12.26> et si quid patitur unum membrum conpatiuntur omnia membra sive gloriatur unum membrum congaudent omnia membra
<1 Corinthians.12.27> vos autem estis corpus Christi et membra de membro
<1 Corinthians.12.28> et quosdam quidem posuit Deus in ecclesia primum apostolos secundo prophetas tertio doctores deinde virtutes exin gratias curationum opitulationes gubernationes genera linguarum
<1 Corinthians.12.29> numquid omnes apostoli numquid omnes prophetae numquid omnes doctores
<1 Corinthians.12.30> numquid omnes virtutes numquid omnes gratiam habent curationum numquid omnes linguis loquuntur numquid omnes interpretantur
<1 Corinthians.12.31> aemulamini autem charismata maiora et adhuc excellentiorem viam vobis demonstro
<1 Corinthians.13.1> si linguis hominum loquar et angelorum caritatem autem non habeam factus sum velut aes sonans aut cymbalum tinniens
<1 Corinthians.13.2> et si habuero prophetiam et noverim mysteria omnia et omnem scientiam et habuero omnem fidem ita ut montes transferam caritatem autem non habuero nihil sum
<1 Corinthians.13.3> et si distribuero in cibos pauperum omnes facultates meas et si tradidero corpus meum ut ardeam caritatem autem non habuero nihil mihi prodest
<1 Corinthians.13.4> caritas patiens est benigna est caritas non aemulatur non agit perperam non inflatur
<1 Corinthians.13.5> non est ambitiosa non quaerit quae sua sunt non inritatur non cogitat malum
<1 Corinthians.13.6> non gaudet super iniquitatem congaudet autem veritati
<1 Corinthians.13.7> omnia suffert omnia credit omnia sperat omnia sustinet
<1 Corinthians.13.8> caritas numquam excidit sive prophetiae evacuabuntur sive linguae cessabunt sive scientia destruetur
<1 Corinthians.13.9> ex parte enim cognoscimus et ex parte prophetamus
<1 Corinthians.13.10> cum autem venerit quod perfectum est evacuabitur quod ex parte est
<1 Corinthians.13.11> cum essem parvulus loquebar ut parvulus sapiebam ut parvulus cogitabam ut parvulus quando factus sum vir evacuavi quae erant parvuli
<1 Corinthians.13.12> videmus nunc per speculum in enigmate tunc autem facie ad faciem nunc cognosco ex parte tunc autem cognoscam sicut et cognitus sum
<1 Corinthians.13.13> nunc autem manet fides spes caritas tria haec maior autem his est caritas
<1 Corinthians.14.1> sectamini caritatem aemulamini spiritalia magis autem ut prophetetis
<1 Corinthians.14.2> qui enim loquitur lingua non hominibus loquitur sed Deo nemo enim audit Spiritu autem loquitur mysteria
<1 Corinthians.14.3> nam qui prophetat hominibus loquitur aedificationem et exhortationem et consolationes
<1 Corinthians.14.4> qui loquitur lingua semet ipsum aedificat qui autem prophetat ecclesiam aedificat
<1 Corinthians.14.5> volo autem omnes vos loqui linguis magis autem prophetare nam maior est qui prophetat quam qui loquitur linguis nisi si forte ut interpretetur ut ecclesia aedificationem accipiat
<1 Corinthians.14.6> nunc autem fratres si venero ad vos linguis loquens quid vobis prodero nisi si vobis loquar aut in revelatione aut scientia aut prophetia aut in doctrina
<1 Corinthians.14.7> tamen quae sine anima sunt vocem dantia sive tibia sive cithara nisi distinctionem sonituum dederint quomodo scietur quod canitur aut quod citharizatur
<1 Corinthians.14.8> etenim si incertam vocem det tuba quis parabit se ad bellum
<1 Corinthians.14.9> ita et vos per linguam nisi manifestum sermonem dederitis quomodo scietur id quod dicitur eritis enim in aera loquentes
<1 Corinthians.14.10> tam multa ut puta genera linguarum sunt in mundo et nihil sine voce est
<1 Corinthians.14.11> si ergo nesciero virtutem vocis ero ei cui loquor barbarus et qui loquitur mihi barbarus
<1 Corinthians.14.12> sic et vos quoniam aemulatores estis spirituum ad aedificationem ecclesiae quaerite ut abundetis
<1 Corinthians.14.13> et ideo qui loquitur lingua oret ut interpretetur
<1 Corinthians.14.14> nam si orem lingua spiritus meus orat mens autem mea sine fructu est
<1 Corinthians.14.15> quid ergo est orabo spiritu orabo et mente psallam spiritu psallam et mente
<1 Corinthians.14.16> ceterum si benedixeris spiritu qui supplet locum idiotae quomodo dicet amen super tuam benedictionem quoniam quid dicas nescit
<1 Corinthians.14.17> nam tu quidem bene gratias agis sed alter non aedificatur
<1 Corinthians.14.18> gratias ago Deo quod omnium vestrum lingua loquor
<1 Corinthians.14.19> sed in ecclesia volo quinque verba sensu meo loqui ut et alios instruam quam decem milia verborum in lingua
<1 Corinthians.14.20> fratres nolite pueri effici sensibus sed malitia parvuli estote sensibus autem perfecti estote
<1 Corinthians.14.21> in lege scriptum est quoniam in aliis linguis et labiis aliis loquar populo huic et nec sic exaudient me dicit Dominus
<1 Corinthians.14.22> itaque linguae in signum sunt non fidelibus sed infidelibus prophetia autem non infidelibus sed fidelibus
<1 Corinthians.14.23> si ergo conveniat universa ecclesia in unum et omnes linguis loquantur intrent autem idiotae aut infideles nonne dicent quod insanitis
<1 Corinthians.14.24> si autem omnes prophetent intret autem quis infidelis vel idiota convincitur ab omnibus diiudicatur ab omnibus
<1 Corinthians.14.25> occulta cordis eius manifesta fiunt et ita cadens in faciem adorabit Deum pronuntians quod vere Deus in vobis est
<1 Corinthians.14.26> quid ergo est fratres cum convenitis unusquisque vestrum psalmum habet doctrinam habet apocalypsin habet linguam habet interpretationem habet omnia ad aedificationem fiant
<1 Corinthians.14.27> sive lingua quis loquitur secundum duos aut ut multum tres et per partes et unus interpretetur
<1 Corinthians.14.28> si autem non fuerit interpres taceat in ecclesia sibi autem loquatur et Deo
<1 Corinthians.14.29> prophetae duo aut tres dicant et ceteri diiudicent
<1 Corinthians.14.30> quod si alii revelatum fuerit sedenti prior taceat
<1 Corinthians.14.31> potestis enim omnes per singulos prophetare ut omnes discant et omnes exhortentur
<1 Corinthians.14.32> et spiritus prophetarum prophetis subiecti sunt
<1 Corinthians.14.33> non enim est dissensionis Deus sed pacis sicut in omnibus ecclesiis sanctorum
<1 Corinthians.14.34> mulieres in ecclesiis taceant non enim permittitur eis loqui sed subditas esse sicut et lex dicit
<1 Corinthians.14.35> si quid autem volunt discere domi viros suos interrogent turpe est enim mulieri loqui in ecclesia
<1 Corinthians.14.36> an a vobis verbum Dei processit aut in vos solos pervenit
<1 Corinthians.14.37> si quis videtur propheta esse aut spiritalis cognoscat quae scribo vobis quia Domini sunt mandata
<1 Corinthians.14.38> si quis autem ignorat ignorabitur
<1 Corinthians.14.39> itaque fratres aemulamini prophetare et loqui linguis nolite prohibere
<1 Corinthians.14.40> omnia autem honeste et secundum ordinem fiant
<1 Corinthians.15.1> notum autem vobis facio fratres evangelium quod praedicavi vobis quod et accepistis in quo et statis
<1 Corinthians.15.2> per quod et salvamini qua ratione praedicaverim vobis si tenetis nisi si frustra credidistis
<1 Corinthians.15.3> tradidi enim vobis in primis quod et accepi quoniam Christus mortuus est pro peccatis nostris secundum scripturas
<1 Corinthians.15.4> et quia sepultus est et quia resurrexit tertia die secundum scripturas
<1 Corinthians.15.5> et quia visus est Cephae et post haec undecim
<1 Corinthians.15.6> deinde visus est plus quam quingentis fratribus simul ex quibus multi manent usque adhuc quidam autem dormierunt
<1 Corinthians.15.7> deinde visus est Iacobo deinde apostolis omnibus
<1 Corinthians.15.8> novissime autem omnium tamquam abortivo visus est et mihi
<1 Corinthians.15.9> ego enim sum minimus apostolorum qui non sum dignus vocari apostolus quoniam persecutus sum ecclesiam Dei
<1 Corinthians.15.10> gratia autem Dei sum id quod sum et gratia eius in me vacua non fuit sed abundantius illis omnibus laboravi non ego autem sed gratia Dei mecum
<1 Corinthians.15.11> sive enim ego sive illi sic praedicamus et sic credidistis
<1 Corinthians.15.12> si autem Christus praedicatur quod resurrexit a mortuis quomodo quidam dicunt in vobis quoniam resurrectio mortuorum non est
<1 Corinthians.15.13> si autem resurrectio mortuorum non est neque Christus resurrexit
<1 Corinthians.15.14> si autem Christus non resurrexit inanis est ergo praedicatio nostra inanis est et fides vestra
<1 Corinthians.15.15> invenimur autem et falsi testes Dei quoniam testimonium diximus adversus Deum quod suscitaverit Christum quem non suscitavit si mortui non resurgunt
<1 Corinthians.15.16> nam si mortui non resurgunt neque Christus resurrexit
<1 Corinthians.15.17> quod si Christus non resurrexit vana est fides vestra adhuc enim estis in peccatis vestris
<1 Corinthians.15.18> ergo et qui dormierunt in Christo perierunt
<1 Corinthians.15.19> si in hac vita tantum in Christo sperantes sumus miserabiliores sumus omnibus hominibus
<1 Corinthians.15.20> nunc autem Christus resurrexit a mortuis primitiae dormientium
<1 Corinthians.15.21> quoniam enim per hominem mors et per hominem resurrectio mortuorum
<1 Corinthians.15.22> et sicut in Adam omnes moriuntur ita et in Christo omnes vivificabuntur
<1 Corinthians.15.23> unusquisque autem in suo ordine primitiae Christus deinde hii qui sunt Christi in adventu eius
<1 Corinthians.15.24> deinde finis cum tradiderit regnum Deo et Patri cum evacuaverit omnem principatum et potestatem et virtutem
<1 Corinthians.15.25> oportet autem illum regnare donec ponat omnes inimicos sub pedibus eius
<1 Corinthians.15.26> novissima autem inimica destruetur mors omnia enim subiecit sub pedibus eius cum autem dicat
<1 Corinthians.15.27> omnia subiecta sunt sine dubio praeter eum qui subiecit ei omnia
<1 Corinthians.15.28> cum autem subiecta fuerint illi omnia tunc ipse Filius subiectus erit illi qui sibi subiecit omnia ut sit Deus omnia in omnibus
<1 Corinthians.15.29> alioquin quid facient qui baptizantur pro mortuis si omnino mortui non resurgunt ut quid et baptizantur pro illis
<1 Corinthians.15.30> ut quid et nos periclitamur omni hora
<1 Corinthians.15.31> cotidie morior per vestram gloriam fratres quam habeo in Christo Iesu Domino nostro
<1 Corinthians.15.32> si secundum hominem ad bestias pugnavi Ephesi quid mihi prodest si mortui non resurgunt manducemus et bibamus cras enim moriemur
<1 Corinthians.15.33> nolite seduci corrumpunt mores bonos conloquia mala
<1 Corinthians.15.34> evigilate iuste et nolite peccare ignorantiam enim Dei quidam habent ad reverentiam vobis loquor
<1 Corinthians.15.35> sed dicet aliquis quomodo resurgunt mortui quali autem corpore veniunt
<1 Corinthians.15.36> insipiens tu quod seminas non vivificatur nisi prius moriatur
<1 Corinthians.15.37> et quod seminas non corpus quod futurum est seminas sed nudum granum ut puta tritici aut alicuius ceterorum
<1 Corinthians.15.38> Deus autem dat illi corpus sicut voluit et unicuique seminum proprium corpus
<1 Corinthians.15.39> non omnis caro eadem caro sed alia hominum alia pecorum alia caro volucrum alia autem piscium
<1 Corinthians.15.40> et corpora caelestia et corpora terrestria sed alia quidem caelestium gloria alia autem terrestrium
<1 Corinthians.15.41> alia claritas solis alia claritas lunae et alia claritas stellarum stella enim ab stella differt in claritate
<1 Corinthians.15.42> sic et resurrectio mortuorum seminatur in corruptione surgit in incorruptione
<1 Corinthians.15.43> seminatur in ignobilitate surgit in gloria seminatur in infirmitate surgit in virtute
<1 Corinthians.15.44> seminatur corpus animale surgit corpus spiritale si est corpus animale est et spiritale sic et scriptum est
<1 Corinthians.15.45> factus est primus homo Adam in animam viventem novissimus Adam in spiritum vivificantem
<1 Corinthians.15.46> sed non prius quod spiritale est sed quod animale est deinde quod spiritale
<1 Corinthians.15.47> primus homo de terra terrenus secundus homo de caelo caelestis
<1 Corinthians.15.48> qualis terrenus tales et terreni et qualis caelestis tales et caelestes
<1 Corinthians.15.49> igitur sicut portavimus imaginem terreni portemus et imaginem caelestis
<1 Corinthians.15.50> hoc autem dico fratres quoniam caro et sanguis regnum Dei possidere non possunt neque corruptio incorruptelam possidebit
<1 Corinthians.15.51> ecce mysterium vobis dico omnes quidem resurgemus sed non omnes inmutabimur
<1 Corinthians.15.52> in momento in ictu oculi in novissima tuba canet enim et mortui resurgent incorrupti et nos inmutabimur
<1 Corinthians.15.53> oportet enim corruptibile hoc induere incorruptelam et mortale hoc induere inmortalitatem
<1 Corinthians.15.54> cum autem mortale hoc induerit inmortalitatem tunc fiet sermo qui scriptus est absorta est mors in victoria
<1 Corinthians.15.55> ubi est mors victoria tua ubi est mors stimulus tuus
<1 Corinthians.15.56> stimulus autem mortis peccatum est virtus vero peccati lex
<1 Corinthians.15.57> Deo autem gratias qui dedit nobis victoriam per Dominum nostrum Iesum Christum
<1 Corinthians.15.58> itaque fratres mei dilecti stabiles estote et inmobiles abundantes in opere Domini semper scientes quod labor vester non est inanis in Domino
<1 Corinthians.16.1> de collectis autem quae fiunt in sanctos sicut ordinavi ecclesiis Galatiae ita et vos facite
<1 Corinthians.16.2> per unam sabbati unusquisque vestrum apud se ponat recondens quod ei beneplacuerit ut non cum venero tunc collectae fiant
<1 Corinthians.16.3> cum autem praesens fuero quos probaveritis per epistulas hos mittam perferre gratiam vestram in Hierusalem
<1 Corinthians.16.4> quod si dignum fuerit ut et ego eam mecum ibunt
<1 Corinthians.16.5> veniam autem ad vos cum Macedoniam pertransiero nam Macedoniam pertransibo
<1 Corinthians.16.6> apud vos autem forsitan manebo vel etiam hiemabo ut vos me deducatis quocumque iero
<1 Corinthians.16.7> nolo enim vos modo in transitu videre spero enim me aliquantum temporis manere apud vos si Dominus permiserit
<1 Corinthians.16.8> permanebo autem Ephesi usque ad pentecosten
<1 Corinthians.16.9> ostium enim mihi apertum est magnum et evidens et adversarii multi
<1 Corinthians.16.10> si autem venerit Timotheus videte ut sine timore sit apud vos opus enim Domini operatur sicut et ego
<1 Corinthians.16.11> ne quis ergo illum spernat deducite autem illum in pace ut veniat ad me expecto enim illum cum fratribus
<1 Corinthians.16.12> de Apollo autem fratre multum rogavi eum ut veniret ad vos cum fratribus et utique non fuit voluntas ut nunc veniret veniet autem cum ei vacuum fuerit
<1 Corinthians.16.13> vigilate state in fide viriliter agite et confortamini
<1 Corinthians.16.14> omnia vestra in caritate fiant
<1 Corinthians.16.15> obsecro autem vos fratres nostis domum Stephanae et Fortunati quoniam sunt primitiae Achaiae et in ministerium sanctorum ordinaverunt se ipsos
<1 Corinthians.16.16> ut et vos subditi sitis eiusmodi et omni cooperanti et laboranti
<1 Corinthians.16.17> gaudeo autem in praesentia Stephanae et Fortunati et Achaici quoniam id quod vobis deerat ipsi suppleverunt
<1 Corinthians.16.18> refecerunt enim et meum spiritum et vestrum cognoscite ergo qui eiusmodi sunt
<1 Corinthians.16.19> salutant vos ecclesiae Asiae salutant vos in Domino multum Aquila et Prisca cum domestica sua ecclesia
<1 Corinthians.16.20> salutant vos fratres omnes salutate invicem in osculo sancto
<1 Corinthians.16.21> salutatio mea manu Pauli
<1 Corinthians.16.22> si quis non amat Dominum Iesum Christum sit anathema maranatha
<1 Corinthians.16.23> gratia Domini Iesu vobiscum
<1 Corinthians.16.24> caritas mea cum omnibus vobis in Christo Iesu amen
<2 Corinthians.1.1> Paulus apostolus Iesu Christi per voluntatem Dei et Timotheus frater ecclesiae Dei quae est Corinthi cum sanctis omnibus qui sunt in universa Achaia
<2 Corinthians.1.2> gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo
<2 Corinthians.1.3> benedictus Deus et Pater Domini nostri Iesu Christi Pater misericordiarum et Deus totius consolationis
<2 Corinthians.1.4> qui consolatur nos in omni tribulatione nostra ut possimus et ipsi consolari eos qui in omni pressura sunt per exhortationem qua exhortamur et ipsi a Deo
<2 Corinthians.1.5> quoniam sicut abundant passiones Christi in nobis ita et per Christum abundat consolatio nostra
<2 Corinthians.1.6> sive autem tribulamur pro vestra exhortatione et salute sive exhortamur pro vestra exhortatione quae operatur in tolerantia earundem passionum quas et nos patimur
<2 Corinthians.1.7> et spes nostra firma pro vobis scientes quoniam sicut socii passionum estis sic eritis et consolationis
<2 Corinthians.1.8> non enim volumus ignorare vos fratres de tribulatione nostra quae facta est in Asia quoniam supra modum gravati sumus supra virtutem ita ut taederet nos etiam vivere
<2 Corinthians.1.9> sed ipsi in nobis ipsis responsum mortis habuimus ut non simus fidentes in nobis sed in Deo qui suscitat mortuos
<2 Corinthians.1.10> qui de tantis periculis eripuit nos et eruet in quem speramus quoniam et adhuc eripiet
<2 Corinthians.1.11> adiuvantibus et vobis in oratione pro nobis ut ex multis personis eius quae in nobis est donationis per multos gratiae agantur pro nobis
<2 Corinthians.1.12> nam gloria nostra haec est testimonium conscientiae nostrae quod in simplicitate et sinceritate Dei et non in sapientia carnali sed in gratia Dei conversati sumus in mundo abundantius autem ad vos
<2 Corinthians.1.13> non enim alia scribimus vobis quam quae legistis et cognoscitis spero autem quod usque in finem cognoscetis
<2 Corinthians.1.14> sicut et cognovistis nos ex parte quia gloria vestra sumus sicut et vos nostra in die Domini nostri Iesu Christi
<2 Corinthians.1.15> et hac confidentia volui prius venire ad vos ut secundam gratiam haberetis
<2 Corinthians.1.16> et per vos transire in Macedoniam et iterum a Macedonia venire ad vos et a vobis deduci in Iudaeam
<2 Corinthians.1.17> cum hoc ergo voluissem numquid levitate usus sum aut quae cogito secundum carnem cogito ut sit apud me est et non
<2 Corinthians.1.18> fidelis autem Deus quia sermo noster qui fit apud vos non est in illo est et non
<2 Corinthians.1.19> Dei enim Filius Iesus Christus qui in vobis per nos praedicatus est per me et Silvanum et Timotheum non fuit est et non sed est in illo fuit
<2 Corinthians.1.20> quotquot enim promissiones Dei sunt in illo est ideo et per ipsum amen Deo ad gloriam nostram
<2 Corinthians.1.21> qui autem confirmat nos vobiscum in Christum et qui unxit nos Deus
<2 Corinthians.1.22> et qui signavit nos et dedit pignus Spiritus in cordibus nostris
<2 Corinthians.1.23> ego autem testem Deum invoco in animam meam quod parcens vobis non veni ultra Corinthum
<2 Corinthians.1.24> non quia dominamur fidei vestrae sed adiutores sumus gaudii vestri nam fide stetistis
<2 Corinthians.2.1> statui autem hoc ipse apud me ne iterum in tristitia venirem ad vos
<2 Corinthians.2.2> si enim ego contristo vos et quis est qui me laetificet nisi qui contristatur ex me
<2 Corinthians.2.3> et hoc ipsum scripsi ut non cum venero tristitiam super tristitiam habeam de quibus oportuerat me gaudere confidens in omnibus vobis quia meum gaudium omnium vestrum est
<2 Corinthians.2.4> nam ex multa tribulatione et angustia cordis scripsi vobis per multas lacrimas non ut contristemini sed ut sciatis quam caritatem habeo abundantius in vobis
<2 Corinthians.2.5> si quis autem contristavit non me contristavit sed ex parte ut non onerem omnes vos
<2 Corinthians.2.6> sufficit illi qui eiusmodi est obiurgatio haec quae fit a pluribus
<2 Corinthians.2.7> ita ut e contra magis donetis et consolemini ne forte abundantiori tristitia absorbeatur qui eiusmodi est
<2 Corinthians.2.8> propter quod obsecro vos ut confirmetis in illum caritatem
<2 Corinthians.2.9> ideo enim et scripsi ut cognoscam experimentum vestrum an in omnibus oboedientes sitis
<2 Corinthians.2.10> cui autem aliquid donatis et ego nam et ego quod donavi si quid donavi propter vos in persona Christi
<2 Corinthians.2.11> ut non circumveniamur a Satana non enim ignoramus cogitationes eius
<2 Corinthians.2.12> cum venissem autem Troadem propter evangelium Christi et ostium mihi apertum esset in Domino
<2 Corinthians.2.13> non habui requiem spiritui meo eo quod non invenerim Titum fratrem meum sed valefaciens eis profectus sum in Macedoniam
<2 Corinthians.2.14> Deo autem gratias qui semper triumphat nos in Christo Iesu et odorem notitiae suae manifestat per nos in omni loco
<2 Corinthians.2.15> quia Christi bonus odor sumus Deo in his qui salvi fiunt et in his qui pereunt
<2 Corinthians.2.16> aliis quidem odor mortis in mortem aliis autem odor vitae in vitam et ad haec quis tam idoneus
<2 Corinthians.2.17> non enim sumus sicut plurimi adulterantes verbum Dei sed ex sinceritate sed sicut ex Deo coram Deo in Christo loquimur
<2 Corinthians.3.1> incipimus iterum nosmet ipsos commendare aut numquid egemus sicut quidam commendaticiis epistulis ad vos aut ex vobis
<2 Corinthians.3.2> epistula nostra vos estis scripta in cordibus nostris quae scitur et legitur ab omnibus hominibus
<2 Corinthians.3.3> manifestati quoniam epistula estis Christi ministrata a nobis et scripta non atramento sed Spiritu Dei vivi non in tabulis lapideis sed in tabulis cordis carnalibus
<2 Corinthians.3.4> fiduciam autem talem habemus per Christum ad Deum
<2 Corinthians.3.5> non quod sufficientes simus cogitare aliquid a nobis quasi ex nobis sed sufficientia nostra ex Deo est
<2 Corinthians.3.6> qui et idoneos nos fecit ministros novi testamenti non litterae sed Spiritus littera enim occidit Spiritus autem vivificat
<2 Corinthians.3.7> quod si ministratio mortis litteris deformata in lapidibus fuit in gloria ita ut non possent intendere filii Israhel in faciem Mosi propter gloriam vultus eius quae evacuatur
<2 Corinthians.3.8> quomodo non magis ministratio Spiritus erit in gloria
<2 Corinthians.3.9> nam si ministratio damnationis gloria est multo magis abundat ministerium iustitiae in gloria
<2 Corinthians.3.10> nam nec glorificatum est quod claruit in hac parte propter excellentem gloriam
<2 Corinthians.3.11> si enim quod evacuatur per gloriam est multo magis quod manet in gloria est
<2 Corinthians.3.12> habentes igitur talem spem multa fiducia utimur
<2 Corinthians.3.13> et non sicut Moses ponebat velamen super faciem suam ut non intenderent filii Israhel in faciem eius quod evacuatur
<2 Corinthians.3.14> sed obtusi sunt sensus eorum usque in hodiernum enim diem id ipsum velamen in lectione veteris testamenti manet non revelatum quoniam in Christo evacuatur
<2 Corinthians.3.15> sed usque in hodiernum diem cum legitur Moses velamen est positum super cor eorum
<2 Corinthians.3.16> cum autem conversus fuerit ad Deum aufertur velamen
<2 Corinthians.3.17> Dominus autem Spiritus est ubi autem Spiritus Domini ibi libertas
<2 Corinthians.3.18> nos vero omnes revelata facie gloriam Domini speculantes in eandem imaginem transformamur a claritate in claritatem tamquam a Domini Spiritu
<2 Corinthians.4.1> ideo habentes hanc ministrationem iuxta quod misericordiam consecuti sumus non deficimus
<2 Corinthians.4.2> sed abdicamus occulta dedecoris non ambulantes in astutia neque adulterantes verbum Dei sed in manifestatione veritatis commendantes nosmet ipsos ad omnem conscientiam hominum coram Deo
<2 Corinthians.4.3> quod si etiam opertum est evangelium nostrum in his qui pereunt est opertum
<2 Corinthians.4.4> in quibus deus huius saeculi excaecavit mentes infidelium ut non fulgeat inluminatio evangelii gloriae Christi qui est imago Dei
<2 Corinthians.4.5> non enim nosmet ipsos praedicamus sed Iesum Christum Dominum nos autem servos vestros per Iesum
<2 Corinthians.4.6> quoniam Deus qui dixit de tenebris lucem splendescere qui inluxit in cordibus nostris ad inluminationem scientiae claritatis Dei in facie Christi Iesu
<2 Corinthians.4.7> habemus autem thesaurum istum in vasis fictilibus ut sublimitas sit virtutis Dei et non ex nobis
<2 Corinthians.4.8> in omnibus tribulationem patimur sed non angustiamur aporiamur sed non destituimur
<2 Corinthians.4.9> persecutionem patimur sed non derelinquimur deicimur sed non perimus
<2 Corinthians.4.10> semper mortificationem Iesu in corpore nostro circumferentes ut et vita Iesu in corporibus nostris manifestetur
<2 Corinthians.4.11> semper enim nos qui vivimus in mortem tradimur propter Iesum ut et vita Iesu manifestetur in carne nostra mortali
<2 Corinthians.4.12> ergo mors in nobis operatur vita autem in vobis
<2 Corinthians.4.13> habentes autem eundem spiritum fidei sicut scriptum est credidi propter quod locutus sum et nos credimus propter quod et loquimur
<2 Corinthians.4.14> scientes quoniam qui suscitavit Iesum et nos cum Iesu suscitabit et constituet vobiscum
<2 Corinthians.4.15> omnia enim propter vos ut gratia abundans per multos gratiarum actione abundet in gloriam Dei
<2 Corinthians.4.16> propter quod non deficimus sed licet is qui foris est noster homo corrumpitur tamen is qui intus est renovatur de die in diem
<2 Corinthians.4.17> id enim quod in praesenti est momentaneum et leve tribulationis nostrae supra modum in sublimitatem aeternum gloriae pondus operatur nobis
<2 Corinthians.4.18> non contemplantibus nobis quae videntur sed quae non videntur quae enim videntur temporalia sunt quae autem non videntur aeterna sunt
<2 Corinthians.5.1> scimus enim quoniam si terrestris domus nostra huius habitationis dissolvatur quod aedificationem ex Deo habeamus domum non manufactam aeternam in caelis
<2 Corinthians.5.2> nam et in hoc ingemescimus habitationem nostram quae de caelo est superindui cupientes
<2 Corinthians.5.3> si tamen vestiti non nudi inveniamur
<2 Corinthians.5.4> nam et qui sumus in tabernaculo ingemescimus gravati eo quod nolumus expoliari sed supervestiri ut absorbeatur quod mortale est a vita
<2 Corinthians.5.5> qui autem efficit nos in hoc ipsum Deus qui dedit nobis pignus Spiritus
<2 Corinthians.5.6> audentes igitur semper et scientes quoniam dum sumus in corpore peregrinamur a Domino
<2 Corinthians.5.7> per fidem enim ambulamus et non per speciem
<2 Corinthians.5.8> audemus autem et bonam voluntatem habemus magis peregrinari a corpore et praesentes esse ad Deum
<2 Corinthians.5.9> et ideo contendimus sive absentes sive praesentes placere illi
<2 Corinthians.5.10> omnes enim nos manifestari oportet ante tribunal Christi ut referat unusquisque propria corporis prout gessit sive bonum sive malum
<2 Corinthians.5.11> scientes ergo timorem Domini hominibus suademus Deo autem manifesti sumus spero autem et in conscientiis vestris manifestos nos esse
<2 Corinthians.5.12> non iterum nos commendamus vobis sed occasionem damus vobis gloriandi pro nobis ut habeatis ad eos qui in facie gloriantur et non in corde
<2 Corinthians.5.13> sive enim mente excedimus Deo sive sobrii sumus vobis
<2 Corinthians.5.14> caritas enim Christi urget nos aestimantes hoc quoniam si unus pro omnibus mortuus est ergo omnes mortui sunt
<2 Corinthians.5.15> et pro omnibus mortuus est ut et qui vivunt iam non sibi vivant sed ei qui pro ipsis mortuus est et resurrexit
<2 Corinthians.5.16> itaque nos ex hoc neminem novimus secundum carnem et si cognovimus secundum carnem Christum sed nunc iam non novimus
<2 Corinthians.5.17> si qua ergo in Christo nova creatura vetera transierunt ecce facta sunt nova
<2 Corinthians.5.18> omnia autem ex Deo qui reconciliavit nos sibi per Christum et dedit nobis ministerium reconciliationis
<2 Corinthians.5.19> quoniam quidem Deus erat in Christo mundum reconcilians sibi non reputans illis delicta ipsorum et posuit in nobis verbum reconciliationis
<2 Corinthians.5.20> pro Christo ergo legationem fungimur tamquam Deo exhortante per nos obsecramus pro Christo reconciliamini Deo
<2 Corinthians.5.21> eum qui non noverat peccatum pro nobis peccatum fecit ut nos efficeremur iustitia Dei in ipso
<2 Corinthians.6.1> adiuvantes autem et exhortamur ne in vacuum gratiam Dei recipiatis
<2 Corinthians.6.2> ait enim tempore accepto exaudivi te et in die salutis adiuvavi te ecce nunc tempus acceptabile ecce nunc dies salutis
<2 Corinthians.6.3> nemini dantes ullam offensionem ut non vituperetur ministerium
<2 Corinthians.6.4> sed in omnibus exhibeamus nosmet ipsos sicut Dei ministros in multa patientia in tribulationibus in necessitatibus in angustiis
<2 Corinthians.6.5> in plagis in carceribus in seditionibus in laboribus in vigiliis in ieiuniis
<2 Corinthians.6.6> in castitate in scientia in longanimitate in suavitate in Spiritu Sancto in caritate non ficta
<2 Corinthians.6.7> in verbo veritatis in virtute Dei per arma iustitiae a dextris et sinistris
<2 Corinthians.6.8> per gloriam et ignobilitatem per infamiam et bonam famam ut seductores et veraces sicut qui ignoti et cogniti
<2 Corinthians.6.9> quasi morientes et ecce vivimus ut castigati et non mortificati
<2 Corinthians.6.10> quasi tristes semper autem gaudentes sicut egentes multos autem locupletantes tamquam nihil habentes et omnia possidentes
<2 Corinthians.6.11> os nostrum patet ad vos o Corinthii cor nostrum dilatatum est
<2 Corinthians.6.12> non angustiamini in nobis angustiamini autem in visceribus vestris
<2 Corinthians.6.13> eandem autem habentes remunerationem tamquam filiis dico dilatamini et vos
<2 Corinthians.6.14> nolite iugum ducere cum infidelibus quae enim participatio iustitiae cum iniquitate aut quae societas luci ad tenebras
<2 Corinthians.6.15> quae autem conventio Christi ad Belial aut quae pars fideli cum infidele
<2 Corinthians.6.16> qui autem consensus templo Dei cum idolis vos enim estis templum Dei vivi sicut dicit Deus quoniam inhabitabo in illis et inambulabo et ero illorum Deus et ipsi erunt mihi populus
<2 Corinthians.6.17> propter quod exite de medio eorum et separamini dicit Dominus et inmundum ne tetigeritis
<2 Corinthians.6.18> et ego recipiam vos et ero vobis in patrem et vos eritis mihi in filios et filias dicit Dominus omnipotens
<2 Corinthians.7.1> has igitur habentes promissiones carissimi mundemus nos ab omni inquinamento carnis et spiritus perficientes sanctificationem in timore Dei
<2 Corinthians.7.2> capite nos neminem laesimus neminem corrupimus neminem circumvenimus
<2 Corinthians.7.3> non ad condemnationem dico praedixi enim quod in cordibus nostris estis ad conmoriendum et ad convivendum
<2 Corinthians.7.4> multa mihi fiducia est apud vos multa mihi gloriatio pro vobis repletus sum consolatione superabundo gaudio in omni tribulatione nostra
<2 Corinthians.7.5> nam et cum venissemus Macedoniam nullam requiem habuit caro nostra sed omnem tribulationem passi foris pugnae intus timores
<2 Corinthians.7.6> sed qui consolatur humiles consolatus est nos Deus in adventu Titi
<2 Corinthians.7.7> non solum autem in adventu eius sed etiam in solacio quo consolatus est in vobis referens nobis vestrum desiderium vestrum fletum vestram aemulationem pro me ita ut magis gauderem
<2 Corinthians.7.8> quoniam et si contristavi vos in epistula non me paenitet et si paeniteret videns quod epistula illa et si ad horam vos contristavit
<2 Corinthians.7.9> nunc gaudeo non quia contristati estis sed quia contristati estis ad paenitentiam contristati enim estis secundum Deum ut in nullo detrimentum patiamini ex nobis
<2 Corinthians.7.10> quae enim secundum Deum tristitia est paenitentiam in salutem stabilem operatur saeculi autem tristitia mortem operatur
<2 Corinthians.7.11> ecce enim hoc ipsum secundum Deum contristari vos quantam in vobis operatur sollicitudinem sed defensionem sed indignationem sed timorem sed desiderium sed aemulationem sed vindictam in omnibus exhibuistis vos incontaminatos esse negotio
<2 Corinthians.7.12> igitur et si scripsi vobis non propter eum qui fecit iniuriam nec propter eum qui passus est sed ad manifestandam sollicitudinem nostram quam pro vobis habemus ad vos coram Deo
<2 Corinthians.7.13> ideo consolati sumus in consolatione autem nostra abundantius magis gavisi sumus super gaudium Titi quia refectus est spiritus eius ab omnibus vobis
<2 Corinthians.7.14> et si quid apud illum de vobis gloriatus sum non sum confusus sed sicut omnia vobis in veritate locuti sumus ita et gloriatio nostra quae fuit ad Titum veritas facta est
<2 Corinthians.7.15> et viscera eius abundantius in vos sunt reminiscentis omnium vestrum oboedientiam quomodo cum timore et tremore excepistis eum
<2 Corinthians.7.16> gaudeo quod in omnibus confido in vobis
<2 Corinthians.8.1> notam autem facimus vobis fratres gratiam Dei quae data est in ecclesiis Macedoniae
<2 Corinthians.8.2> quod in multo experimento tribulationis abundantia gaudii ipsorum et altissima paupertas eorum abundavit in divitias simplicitatis eorum
<2 Corinthians.8.3> quia secundum virtutem testimonium illis reddo et supra virtutem voluntarii fuerunt
<2 Corinthians.8.4> cum multa exhortatione obsecrantes nos gratiam et communicationem ministerii quod fit in sanctos
<2 Corinthians.8.5> et non sicut speravimus sed semet ipsos dederunt primum Domino deinde nobis per voluntatem Dei
<2 Corinthians.8.6> ita ut rogaremus Titum ut quemadmodum coepit ita et perficiat in vos etiam gratiam istam
<2 Corinthians.8.7> sed sicut in omnibus abundatis fide et sermone et scientia et omni sollicitudine et caritate vestra in nos ut et in hac gratia abundetis
<2 Corinthians.8.8> non quasi imperans dico sed per aliorum sollicitudinem etiam vestrae caritatis ingenitum bonum conprobans
<2 Corinthians.8.9> scitis enim gratiam Domini nostri Iesu Christi quoniam propter vos egenus factus est cum esset dives ut illius inopia vos divites essetis
<2 Corinthians.8.10> et consilium in hoc do hoc enim vobis utile est qui non solum facere sed et velle coepistis ab anno priore
<2 Corinthians.8.11> nunc vero et facto perficite ut quemadmodum promptus est animus voluntatis ita sit et perficiendi ex eo quod habetis
<2 Corinthians.8.12> si enim voluntas prompta est secundum id quod habet accepta est non secundum quod non habet
<2 Corinthians.8.13> non enim ut aliis sit remissio vobis autem tribulatio sed ex aequalitate
<2 Corinthians.8.14> in praesenti tempore vestra abundantia illorum inopiam suppleat ut et illorum abundantia vestrae inopiae sit supplementum ut fiat aequalitas sicut scriptum est
<2 Corinthians.8.15> qui multum non abundavit et qui modicum non minoravit
<2 Corinthians.8.16> gratias autem Deo qui dedit eandem sollicitudinem pro vobis in corde Titi
<2 Corinthians.8.17> quoniam exhortationem quidem suscepit sed cum sollicitior esset sua voluntate profectus est ad vos
<2 Corinthians.8.18> misimus etiam cum illo fratrem cuius laus est in evangelio per omnes ecclesias
<2 Corinthians.8.19> non solum autem sed et ordinatus ab ecclesiis comes peregrinationis nostrae in hac gratia quae ministratur a nobis ad Domini gloriam et destinatam voluntatem nostram
<2 Corinthians.8.20> devitantes hoc ne quis nos vituperet in hac plenitudine quae ministratur a nobis
<2 Corinthians.8.21> providemus enim bona non solum coram Deo sed etiam coram hominibus
<2 Corinthians.8.22> misimus autem cum illis et fratrem nostrum quem probavimus in multis saepe sollicitum esse nunc autem multo sollicitiorem confidentia multa in vos
<2 Corinthians.8.23> sive pro Tito qui est socius meus et in vos adiutor sive fratres nostri apostoli ecclesiarum gloriae Christi
<2 Corinthians.8.24> ostensionem ergo quae est caritatis vestrae et nostrae gloriae pro vobis in illos ostendite in faciem ecclesiarum
<2 Corinthians.9.1> nam de ministerio quod fit in sanctos ex abundanti est mihi scribere vobis
<2 Corinthians.9.2> scio enim promptum animum vestrum pro quo de vobis glorior apud Macedonas quoniam Achaia parata est ab anno praeterito et vestra aemulatio provocavit plurimos
<2 Corinthians.9.3> misi autem fratres ut ne quod gloriamur de vobis evacuetur in hac parte ut quemadmodum dixi parati sitis
<2 Corinthians.9.4> ne cum venerint mecum Macedones et invenerint vos inparatos erubescamus nos ut non dicamus vos in hac substantia
<2 Corinthians.9.5> necessarium ergo existimavi rogare fratres ut praeveniant ad vos et praeparent repromissam benedictionem hanc paratam esse sic quasi benedictionem non quasi avaritiam
<2 Corinthians.9.6> hoc autem qui parce seminat parce et metet et qui seminat in benedictionibus de benedictionibus et metet
<2 Corinthians.9.7> unusquisque prout destinavit corde suo non ex tristitia aut ex necessitate hilarem enim datorem diligit Deus
<2 Corinthians.9.8> potens est autem Deus omnem gratiam abundare facere in vobis ut in omnibus semper omnem sufficientiam habentes abundetis in omne opus bonum
<2 Corinthians.9.9> sicut scriptum est dispersit dedit pauperibus iustitia eius manet in aeternum
<2 Corinthians.9.10> qui autem administrat semen seminanti et panem ad manducandum praestabit et multiplicabit semen vestrum et augebit incrementa frugum iustitiae vestrae
<2 Corinthians.9.11> ut in omnibus locupletati abundetis in omnem simplicitatem quae operatur per nos gratiarum actionem Deo
<2 Corinthians.9.12> quoniam ministerium huius officii non solum supplet ea quae desunt sanctis sed etiam abundat per multas gratiarum actiones in Domino
<2 Corinthians.9.13> per probationem ministerii huius glorificantes Deum in oboedientia confessionis vestrae in evangelium Christi et simplicitate communicationis in illos et in omnes
<2 Corinthians.9.14> et ipsorum obsecratione pro vobis desiderantium vos propter eminentem gratiam Dei in vobis
<2 Corinthians.9.15> gratias Deo super inenarrabili dono eius
<2 Corinthians.10.1> ipse autem ego Paulus obsecro vos per mansuetudinem et modestiam Christi qui in facie quidem humilis inter vos absens autem confido in vobis
<2 Corinthians.10.2> rogo autem ne praesens audeam per eam confidentiam qua existimo audere in quosdam qui arbitrantur nos tamquam secundum carnem ambulemus
<2 Corinthians.10.3> in carne enim ambulantes non secundum carnem militamus
<2 Corinthians.10.4> nam arma militiae nostrae non carnalia sed potentia Deo ad destructionem munitionum consilia destruentes
<2 Corinthians.10.5> et omnem altitudinem extollentem se adversus scientiam Dei et in captivitatem redigentes omnem intellectum in obsequium Christi
<2 Corinthians.10.6> et in promptu habentes ulcisci omnem inoboedientiam cum impleta fuerit vestra oboedientia
<2 Corinthians.10.7> quae secundum faciem sunt videte si quis confidit sibi Christi se esse hoc cogitet iterum apud se quia sicut ipse Christi est ita et nos
<2 Corinthians.10.8> nam et si amplius aliquid gloriatus fuero de potestate nostra quam dedit Dominus in aedificationem et non in destructionem vestram non erubescam
<2 Corinthians.10.9> ut autem non existimer tamquam terrere vos per epistulas
<2 Corinthians.10.10> quoniam quidem epistulae inquiunt graves sunt et fortes praesentia autem corporis infirma et sermo contemptibilis
<2 Corinthians.10.11> hoc cogitet qui eiusmodi est quia quales sumus verbo per epistulas absentes tales et praesentes in facto
<2 Corinthians.10.12> non enim audemus inserere aut conparare nos quibusdam qui se ipsos commendant sed ipsi in nobis nosmet ipsos metientes et conparantes nosmet ipsos nobis
<2 Corinthians.10.13> nos autem non in inmensum gloriabimur sed secundum mensuram regulae quam mensus est nobis Deus mensuram pertingendi usque ad vos
<2 Corinthians.10.14> non enim quasi non pertingentes ad vos superextendimus nos usque ad vos enim pervenimus in evangelio Christi
<2 Corinthians.10.15> non in inmensum gloriantes in alienis laboribus spem autem habentes crescentis fidei vestrae in vobis magnificari secundum regulam nostram in abundantiam
<2 Corinthians.10.16> etiam in illa quae ultra vos sunt evangelizare non in aliena regula in his quae praeparata sunt gloriari
<2 Corinthians.10.17> qui autem gloriatur in Domino glorietur
<2 Corinthians.10.18> non enim qui se ipsum commendat ille probatus est sed quem Dominus commendat
<2 Corinthians.11.1> utinam sustineretis modicum quid insipientiae meae sed et subportate me
<2 Corinthians.11.2> aemulor enim vos Dei aemulatione despondi enim vos uni viro virginem castam exhibere Christo
<2 Corinthians.11.3> timeo autem ne sicut serpens Evam seduxit astutia sua ita corrumpantur sensus vestri et excidant a simplicitate quae est in Christo
<2 Corinthians.11.4> nam si is qui venit alium Christum praedicat quem non praedicavimus aut alium spiritum accipitis quem non accepistis aut aliud evangelium quod non recepistis recte pateremini
<2 Corinthians.11.5> existimo enim nihil me minus fecisse magnis apostolis
<2 Corinthians.11.6> et si inperitus sermone sed non scientia in omnibus autem manifestatus sum vobis
<2 Corinthians.11.7> aut numquid peccatum feci me ipsum humilians ut vos exaltemini quoniam gratis evangelium Dei evangelizavi vobis
<2 Corinthians.11.8> alias ecclesias expoliavi accipiens stipendium ad ministerium vestrum
<2 Corinthians.11.9> et cum essem apud vos et egerem nulli onerosus fui nam quod mihi deerat suppleverunt fratres qui venerunt a Macedonia et in omnibus sine onere me vobis servavi et servabo
<2 Corinthians.11.10> est veritas Christi in me quoniam haec gloria non infringetur in me in regionibus Achaiae
<2 Corinthians.11.11> quare quia non diligo vos Deus scit
<2 Corinthians.11.12> quod autem facio et faciam ut amputem occasionem eorum qui volunt occasionem ut in quo gloriantur inveniantur sicut et nos
<2 Corinthians.11.13> nam eiusmodi pseudoapostoli operarii subdoli transfigurantes se in apostolos Christi
<2 Corinthians.11.14> et non mirum ipse enim Satanas transfigurat se in angelum lucis
<2 Corinthians.11.15> non est ergo magnum si ministri eius transfigurentur velut ministri iustitiae quorum finis erit secundum opera ipsorum
<2 Corinthians.11.16> iterum dico ne quis me putet insipientem alioquin velut insipientem accipite me ut et ego modicum quid glorier
<2 Corinthians.11.17> quod loquor non loquor secundum Dominum sed quasi in insipientia in hac substantia gloriae
<2 Corinthians.11.18> quoniam multi gloriantur secundum carnem et ego gloriabor
<2 Corinthians.11.19> libenter enim suffertis insipientes cum sitis ipsi sapientes
<2 Corinthians.11.20> sustinetis enim si quis vos in servitutem redigit si quis devorat si quis accipit si quis extollitur si quis in faciem vos caedit
<2 Corinthians.11.21> secundum ignobilitatem dico quasi nos infirmi fuerimus in quo quis audet in insipientia dico audeo et ego
<2 Corinthians.11.22> Hebraei sunt et ego Israhelitae sunt et ego semen Abrahae sunt et ego
<2 Corinthians.11.23> ministri Christi sunt minus sapiens dico plus ego in laboribus plurimis in carceribus abundantius in plagis supra modum in mortibus frequenter
<2 Corinthians.11.24> a Iudaeis quinquies quadragenas una minus accepi
<2 Corinthians.11.25> ter virgis caesus sum semel lapidatus sum ter naufragium feci nocte et die in profundo maris fui
<2 Corinthians.11.26> in itineribus saepe periculis fluminum periculis latronum periculis ex genere periculis ex gentibus periculis in civitate periculis in solitudine periculis in mari periculis in falsis fratribus
<2 Corinthians.11.27> in labore et aerumna in vigiliis multis in fame et siti in ieiuniis multis in frigore et nuditate
<2 Corinthians.11.28> praeter illa quae extrinsecus sunt instantia mea cotidiana sollicitudo omnium ecclesiarum
<2 Corinthians.11.29> quis infirmatur et non infirmor quis scandalizatur et ego non uror
<2 Corinthians.11.30> si gloriari oportet quae infirmitatis meae sunt gloriabor
<2 Corinthians.11.31> Deus et Pater Domini Iesu scit qui est benedictus in saecula quod non mentior
<2 Corinthians.11.32> Damasci praepositus gentis Aretae regis custodiebat civitatem Damascenorum ut me conprehenderet
<2 Corinthians.11.33> et per fenestram in sporta dimissus sum per murum et effugi manus eius
<2 Corinthians.12.1> si gloriari oportet non expedit quidem veniam autem ad visiones et revelationes Domini
<2 Corinthians.12.2> scio hominem in Christo ante annos quattuordecim sive in corpore nescio sive extra corpus nescio Deus scit raptum eiusmodi usque ad tertium caelum
<2 Corinthians.12.3> et scio huiusmodi hominem sive in corpore sive extra corpus nescio Deus scit
<2 Corinthians.12.4> quoniam raptus est in paradisum et audivit arcana verba quae non licet homini loqui
<2 Corinthians.12.5> pro eiusmodi gloriabor pro me autem nihil gloriabor nisi in infirmitatibus meis
<2 Corinthians.12.6> nam et si voluero gloriari non ero insipiens veritatem enim dicam parco autem ne quis in me existimet supra id quod videt me aut audit ex me
<2 Corinthians.12.7> et ne magnitudo revelationum extollat me datus est mihi stimulus carnis meae angelus Satanae ut me colaphizet
<2 Corinthians.12.8> propter quod ter Dominum rogavi ut discederet a me
<2 Corinthians.12.9> et dixit mihi sufficit tibi gratia mea nam virtus in infirmitate perficitur libenter igitur gloriabor in infirmitatibus meis ut inhabitet in me virtus Christi
<2 Corinthians.12.10> propter quod placeo mihi in infirmitatibus in contumeliis in necessitatibus in persecutionibus in angustiis pro Christo cum enim infirmor tunc potens sum
<2 Corinthians.12.11> factus sum insipiens vos me coegistis ego enim debui a vobis commendari nihil enim minus fui ab his qui sunt supra modum apostoli tametsi nihil sum
<2 Corinthians.12.12> signa tamen apostoli facta sunt super vos in omni patientia signis et prodigiis et virtutibus
<2 Corinthians.12.13> quid est enim quod minus habuistis prae ceteris ecclesiis nisi quod ego ipse non gravavi vos donate mihi hanc iniuriam
<2 Corinthians.12.14> ecce tertio hoc paratus sum venire ad vos et non ero gravis vobis non enim quaero quae vestra sunt sed vos nec enim debent filii parentibus thesaurizare sed parentes filiis
<2 Corinthians.12.15> ego autem libentissime inpendam et superinpendar ipse pro animabus vestris licet plus vos diligens minus diligar
<2 Corinthians.12.16> sed esto ego vos non gravavi sed cum essem astutus dolo vos cepi
<2 Corinthians.12.17> numquid per aliquem eorum quos misi ad vos circumveni vos
<2 Corinthians.12.18> rogavi Titum et misi cum illo fratrem numquid Titus vos circumvenit nonne eodem spiritu ambulavimus nonne hisdem vestigiis
<2 Corinthians.12.19> olim putatis quod excusemus nos apud vos coram Deo in Christo loquimur omnia autem carissimi propter vestram aedificationem
<2 Corinthians.12.20> timeo enim ne forte cum venero non quales volo inveniam vos et ego inveniar a vobis qualem non vultis ne forte contentiones aemulationes animositates dissensiones detractiones susurrationes inflationes seditiones sint inter vos
<2 Corinthians.12.21> ne iterum cum venero humiliet me Deus apud vos et lugeam multos ex his qui ante peccaverunt et non egerunt paenitentiam super inmunditia et fornicatione et inpudicitia quam gesserunt
<2 Corinthians.13.1> ecce tertio hoc venio ad vos in ore duorum vel trium testium stabit omne verbum
<2 Corinthians.13.2> praedixi et praedico ut praesens bis et nunc absens his qui ante peccaverunt et ceteris omnibus quoniam si venero iterum non parcam
<2 Corinthians.13.3> an experimentum quaeritis eius qui in me loquitur Christi qui in vos non infirmatur sed potens est in vobis
<2 Corinthians.13.4> nam et si crucifixus est ex infirmitate sed vivit ex virtute Dei nam et nos infirmi sumus in illo sed vivemus cum eo ex virtute Dei in vobis
<2 Corinthians.13.5> vosmet ipsos temptate si estis in fide ipsi vos probate an non cognoscitis vos ipsos quia Christus Iesus in vobis est nisi forte reprobi estis
<2 Corinthians.13.6> spero autem quod cognoscetis quia nos non sumus reprobi
<2 Corinthians.13.7> oramus autem Deum ut nihil mali faciatis non ut nos probati pareamus sed ut vos quod bonum est faciatis nos autem ut reprobi simus
<2 Corinthians.13.8> non enim possumus aliquid adversus veritatem sed pro veritate
<2 Corinthians.13.9> gaudemus enim quando nos infirmi sumus vos autem potentes estis hoc et oramus vestram consummationem
<2 Corinthians.13.10> ideo haec absens scribo ut non praesens durius agam secundum potestatem quam Dominus dedit mihi in aedificationem et non in destructionem
<2 Corinthians.13.11> de cetero fratres gaudete perfecti estote exhortamini idem sapite pacem habete et Deus dilectionis et pacis erit vobiscum
<2 Corinthians.13.12> salutate invicem in osculo sancto salutant vos sancti omnes
<2 Corinthians.13.13> gratia Domini nostri Iesu Christi et caritas Dei et communicatio Sancti Spiritus cum omnibus vobis amen
<Galatians.1.1> Paulus apostolus non ab hominibus neque per hominem sed per Iesum Christum et Deum Patrem qui suscitavit eum a mortuis
<Galatians.1.2> et qui mecum sunt omnes fratres ecclesiis Galatiae
<Galatians.1.3> gratia vobis et pax a Deo Patre et Domino nostro Iesu Christo
<Galatians.1.4> qui dedit semet ipsum pro peccatis nostris ut eriperet nos de praesenti saeculo nequam secundum voluntatem Dei et Patris nostri
<Galatians.1.5> cui est gloria in saecula saeculorum amen
<Galatians.1.6> miror quod sic tam cito transferimini ab eo qui vos vocavit in gratiam Christi in aliud evangelium
<Galatians.1.7> quod non est aliud nisi sunt aliqui qui vos conturbant et volunt convertere evangelium Christi
<Galatians.1.8> sed licet nos aut angelus de caelo evangelizet vobis praeterquam quod evangelizavimus vobis anathema sit
<Galatians.1.9> sicut praediximus et nunc iterum dico si quis vobis evangelizaverit praeter id quod accepistis anathema sit
<Galatians.1.10> modo enim hominibus suadeo aut Deo aut quaero hominibus placere si adhuc hominibus placerem Christi servus non essem
<Galatians.1.11> notum enim vobis facio fratres evangelium quod evangelizatum est a me quia non est secundum hominem
<Galatians.1.12> neque enim ego ab homine accepi illud neque didici sed per revelationem Iesu Christi
<Galatians.1.13> audistis enim conversationem meam aliquando in iudaismo quoniam supra modum persequebar ecclesiam Dei et expugnabam illam
<Galatians.1.14> et proficiebam in iudaismo supra multos coetaneos in genere meo abundantius aemulator existens paternarum mearum traditionum
<Galatians.1.15> cum autem placuit ei qui me segregavit de utero matris meae et vocavit per gratiam suam
<Galatians.1.16> ut revelaret Filium suum in me ut evangelizarem illum in gentibus continuo non adquievi carni et sanguini
<Galatians.1.17> neque veni Hierosolyma ad antecessores meos apostolos sed abii in Arabiam et iterum reversus sum Damascum
<Galatians.1.18> deinde post annos tres veni Hierosolyma videre Petrum et mansi apud eum diebus quindecim
<Galatians.1.19> alium autem apostolorum vidi neminem nisi Iacobum fratrem Domini
<Galatians.1.20> quae autem scribo vobis ecce coram Deo quia non mentior
<Galatians.1.21> deinde veni in partes Syriae et Ciliciae
<Galatians.1.22> eram autem ignotus facie ecclesiis Iudaeae quae erant in Christo
<Galatians.1.23> tantum autem auditum habebant quoniam qui persequebatur nos aliquando nunc evangelizat fidem quam aliquando expugnabat
<Galatians.1.24> et in me clarificabant Deum
<Galatians.2.1> deinde post annos quattuordecim iterum ascendi Hierosolyma cum Barnaba adsumpto et Tito
<Galatians.2.2> ascendi autem secundum revelationem et contuli cum illis evangelium quod praedico in gentibus seorsum autem his qui videbantur ne forte in vacuum currerem aut cucurrissem
<Galatians.2.3> sed neque Titus qui mecum erat cum esset gentilis conpulsus est circumcidi
<Galatians.2.4> sed propter subintroductos falsos fratres qui subintroierunt explorare libertatem nostram quam habemus in Christo Iesu ut nos in servitutem redigerent
<Galatians.2.5> quibus neque ad horam cessimus subiectioni ut veritas evangelii permaneat apud vos
<Galatians.2.6> ab his autem qui videbantur esse aliquid quales aliquando fuerint nihil mea interest Deus personam hominis non accipit mihi enim qui videbantur nihil contulerunt
<Galatians.2.7> sed e contra cum vidissent quod creditum est mihi evangelium praeputii sicut Petro circumcisionis
<Galatians.2.8> qui enim operatus est Petro in apostolatum circumcisionis operatus est et mihi inter gentes
<Galatians.2.9> et cum cognovissent gratiam quae data est mihi Iacobus et Cephas et Iohannes qui videbantur columnae esse dextras dederunt mihi et Barnabae societatis ut nos in gentes ipsi autem in circumcisionem
<Galatians.2.10> tantum ut pauperum memores essemus quod etiam sollicitus fui hoc ipsum facere
<Galatians.2.11> cum autem venisset Cephas Antiochiam in faciem ei restiti quia reprehensibilis erat
<Galatians.2.12> prius enim quam venirent quidam ab Iacobo cum gentibus edebat cum autem venissent subtrahebat et segregabat se timens eos qui ex circumcisione erant
<Galatians.2.13> et simulationi eius consenserunt ceteri Iudaei ita ut et Barnabas duceretur ab eis in illa simulatione
<Galatians.2.14> sed cum vidissem quod non recte ambularent ad veritatem evangelii dixi Cephae coram omnibus si tu cum Iudaeus sis gentiliter et non iudaice vivis quomodo gentes cogis iudaizare
<Galatians.2.15> nos natura Iudaei et non ex gentibus peccatores
<Galatians.2.16> scientes autem quod non iustificatur homo ex operibus legis nisi per fidem Iesu Christi et nos in Christo Iesu credidimus ut iustificemur ex fide Christi et non ex operibus legis propter quod ex operibus legis non iustificabitur omnis caro
<Galatians.2.17> quod si quaerentes iustificari in Christo inventi sumus et ipsi peccatores numquid Christus peccati minister est absit
<Galatians.2.18> si enim quae destruxi haec iterum aedifico praevaricatorem me constituo
<Galatians.2.19> ego enim per legem legi mortuus sum ut Deo vivam Christo confixus sum cruci
<Galatians.2.20> vivo autem iam non ego vivit vero in me Christus quod autem nunc vivo in carne in fide vivo Filii Dei qui dilexit me et tradidit se ipsum pro me
<Galatians.2.21> non abicio gratiam Dei si enim per legem iustitia ergo Christus gratis mortuus est
<Galatians.3.1> o insensati Galatae quis vos fascinavit ante quorum oculos Iesus Christus proscriptus est crucifixus
<Galatians.3.2> hoc solum volo a vobis discere ex operibus legis Spiritum accepistis an ex auditu fidei
<Galatians.3.3> sic stulti estis cum Spiritu coeperitis nunc carne consummamini
<Galatians.3.4> tanta passi estis sine causa si tamen sine causa
<Galatians.3.5> qui ergo tribuit vobis Spiritum et operatur virtutes in vobis ex operibus legis an ex auditu fidei
<Galatians.3.6> sicut Abraham credidit Deo et reputatum est ei ad iustitiam
<Galatians.3.7> cognoscitis ergo quia qui ex fide sunt hii sunt filii Abrahae
<Galatians.3.8> providens autem scriptura quia ex fide iustificat gentes Deus praenuntiavit Abrahae quia benedicentur in te omnes gentes
<Galatians.3.9> igitur qui ex fide sunt benedicentur cum fideli Abraham
<Galatians.3.10> quicumque enim ex operibus legis sunt sub maledicto sunt scriptum est enim maledictus omnis qui non permanserit in omnibus quae scripta sunt in libro legis ut faciat ea
<Galatians.3.11> quoniam autem in lege nemo iustificatur apud Deum manifestum est quia iustus ex fide vivit
<Galatians.3.12> lex autem non est ex fide sed qui fecerit ea vivet in illis
<Galatians.3.13> Christus nos redemit de maledicto legis factus pro nobis maledictum quia scriptum est maledictus omnis qui pendet in ligno
<Galatians.3.14> ut in gentibus benedictio Abrahae fieret in Christo Iesu ut pollicitationem Spiritus accipiamus per fidem
<Galatians.3.15> fratres secundum hominem dico tamen hominis confirmatum testamentum nemo spernit aut superordinat
<Galatians.3.16> Abrahae dictae sunt promissiones et semini eius non dicit et seminibus quasi in multis sed quasi in uno et semini tuo qui est Christus
<Galatians.3.17> hoc autem dico testamentum confirmatum a Deo quae post quadringentos et triginta annos facta est lex non irritam facit ad evacuandam promissionem
<Galatians.3.18> nam si ex lege hereditas iam non ex repromissione Abrahae autem per promissionem donavit Deus
<Galatians.3.19> quid igitur lex propter transgressiones posita est donec veniret semen cui promiserat ordinata per angelos in manu mediatoris
<Galatians.3.20> mediator autem unius non est Deus autem unus est
<Galatians.3.21> lex ergo adversus promissa Dei absit si enim data esset lex quae posset vivificare vere ex lege esset iustitia
<Galatians.3.22> sed conclusit scriptura omnia sub peccato ut promissio ex fide Iesu Christi daretur credentibus
<Galatians.3.23> prius autem quam veniret fides sub lege custodiebamur conclusi in eam fidem quae revelanda erat
<Galatians.3.24> itaque lex pedagogus noster fuit in Christo ut ex fide iustificemur
<Galatians.3.25> at ubi venit fides iam non sumus sub pedagogo
<Galatians.3.26> omnes enim filii Dei estis per fidem in Christo Iesu
<Galatians.3.27> quicumque enim in Christo baptizati estis Christum induistis
<Galatians.3.28> non est Iudaeus neque Graecus non est servus neque liber non est masculus neque femina omnes enim vos unum estis in Christo Iesu
<Galatians.3.29> si autem vos Christi ergo Abrahae semen estis secundum promissionem heredes
<Galatians.4.1> dico autem quanto tempore heres parvulus est nihil differt servo cum sit dominus omnium
<Galatians.4.2> sed sub tutoribus est et actoribus usque ad praefinitum tempus a patre
<Galatians.4.3> ita et nos cum essemus parvuli sub elementis mundi eramus servientes
<Galatians.4.4> at ubi venit plenitudo temporis misit Deus Filium suum factum ex muliere factum sub lege
<Galatians.4.5> ut eos qui sub lege erant redimeret ut adoptionem filiorum reciperemus
<Galatians.4.6> quoniam autem estis filii misit Deus Spiritum Filii sui in corda nostra clamantem Abba Pater
<Galatians.4.7> itaque iam non es servus sed filius quod si filius et heres per Deum
<Galatians.4.8> sed tunc quidem ignorantes Deum his qui natura non sunt dii serviebatis
<Galatians.4.9> nunc autem cum cognoveritis Deum immo cogniti sitis a Deo quomodo convertimini iterum ad infirma et egena elementa quibus denuo servire vultis
<Galatians.4.10> dies observatis et menses et tempora et annos
<Galatians.4.11> timeo vos ne forte sine causa laboraverim in vobis
<Galatians.4.12> estote sicut et ego quia et ego sicut vos fratres obsecro vos nihil me laesistis
<Galatians.4.13> scitis autem quia per infirmitatem carnis evangelizavi vobis iam pridem
<Galatians.4.14> et temptationem vestram in carne mea non sprevistis neque respuistis sed sicut angelum Dei excepistis me sicut Christum Iesum
<Galatians.4.15> ubi est ergo beatitudo vestra testimonium enim perhibeo vobis quia si fieri posset oculos vestros eruissetis et dedissetis mihi
<Galatians.4.16> ergo inimicus vobis factus sum verum dicens vobis
<Galatians.4.17> aemulantur vos non bene sed excludere vos volunt ut illos aemulemini
<Galatians.4.18> bonum autem aemulamini in bono semper et non tantum cum praesens sum apud vos
<Galatians.4.19> filioli mei quos iterum parturio donec formetur Christus in vobis
<Galatians.4.20> vellem autem esse apud vos modo et mutare vocem meam quoniam confundor in vobis
<Galatians.4.21> dicite mihi qui sub lege vultis esse legem non legistis
<Galatians.4.22> scriptum est enim quoniam Abraham duos filios habuit unum de ancilla et unum de libera
<Galatians.4.23> sed qui de ancilla secundum carnem natus est qui autem de libera per repromissionem
<Galatians.4.24> quae sunt per allegoriam dicta haec enim sunt duo testamenta unum quidem a monte Sina in servitutem generans quae est Agar
<Galatians.4.25> Sina enim mons est in Arabia qui coniunctus est ei quae nunc est Hierusalem et servit cum filiis eius
<Galatians.4.26> illa autem quae sursum est Hierusalem libera est quae est mater nostra
<Galatians.4.27> scriptum est enim laetare sterilis quae non paris erumpe et exclama quae non parturis quia multi filii desertae magis quam eius quae habet virum
<Galatians.4.28> nos autem fratres secundum Isaac promissionis filii sumus
<Galatians.4.29> sed quomodo tunc qui secundum carnem natus fuerat persequebatur eum qui secundum spiritum ita et nunc
<Galatians.4.30> sed quid dicit scriptura eice ancillam et filium eius non enim heres erit filius ancillae cum filio liberae
<Galatians.4.31> itaque fratres non sumus ancillae filii sed liberae qua libertate nos Christus liberavit
<Galatians.5.1> state et nolite iterum iugo servitutis contineri
<Galatians.5.2> ecce ego Paulus dico vobis quoniam si circumcidamini Christus vobis nihil proderit
<Galatians.5.3> testificor autem rursum omni homini circumcidenti se quoniam debitor est universae legis faciendae
<Galatians.5.4> evacuati estis a Christo qui in lege iustificamini a gratia excidistis
<Galatians.5.5> nos enim spiritu ex fide spem iustitiae expectamus
<Galatians.5.6> nam in Christo Iesu neque circumcisio aliquid valet neque praeputium sed fides quae per caritatem operatur
<Galatians.5.7> currebatis bene quis vos inpedivit veritati non oboedire
<Galatians.5.8> persuasio non est ex eo qui vocat vos
<Galatians.5.9> modicum fermentum totam massam corrumpit
<Galatians.5.10> ego confido in vobis in Domino quod nihil aliud sapietis qui autem conturbat vos portabit iudicium quicumque est ille
<Galatians.5.11> ego autem fratres si circumcisionem adhuc praedico quid adhuc persecutionem patior ergo evacuatum est scandalum crucis
<Galatians.5.12> utinam et abscidantur qui vos conturbant
<Galatians.5.13> vos enim in libertatem vocati estis fratres tantum ne libertatem in occasionem detis carnis sed per caritatem servite invicem
<Galatians.5.14> omnis enim lex in uno sermone impletur diliges proximum tuum sicut te ipsum
<Galatians.5.15> quod si invicem mordetis et comeditis videte ne ab invicem consumamini
<Galatians.5.16> dico autem spiritu ambulate et desiderium carnis non perficietis
<Galatians.5.17> caro enim concupiscit adversus spiritum spiritus autem adversus carnem haec enim invicem adversantur ut non quaecumque vultis illa faciatis
<Galatians.5.18> quod si spiritu ducimini non estis sub lege
<Galatians.5.19> manifesta autem sunt opera carnis quae sunt fornicatio inmunditia luxuria
<Galatians.5.20> idolorum servitus veneficia inimicitiae contentiones aemulationes irae rixae dissensiones sectae
<Galatians.5.21> invidiae homicidia ebrietates comesationes et his similia quae praedico vobis sicut praedixi quoniam qui talia agunt regnum Dei non consequentur
<Galatians.5.22> fructus autem Spiritus est caritas gaudium pax longanimitas bonitas benignitas
<Galatians.5.23> fides modestia continentia adversus huiusmodi non est lex
<Galatians.5.24> qui autem sunt Christi carnem crucifixerunt cum vitiis et concupiscentiis
<Galatians.5.25> si vivimus spiritu spiritu et ambulemus
<Galatians.5.26> non efficiamur inanis gloriae cupidi invicem provocantes invicem invidentes
<Galatians.6.1> fratres et si praeoccupatus fuerit homo in aliquo delicto vos qui spiritales estis huiusmodi instruite in spiritu lenitatis considerans te ipsum ne et tu tempteris
<Galatians.6.2> alter alterius onera portate et sic adimplebitis legem Christi
<Galatians.6.3> nam si quis existimat se aliquid esse cum sit nihil ipse se seducit
<Galatians.6.4> opus autem suum probet unusquisque et sic in semet ipso tantum gloriam habebit et non in altero
<Galatians.6.5> unusquisque enim onus suum portabit
<Galatians.6.6> communicet autem is qui catecizatur verbum ei qui se catecizat in omnibus bonis
<Galatians.6.7> nolite errare Deus non inridetur
<Galatians.6.8> quae enim seminaverit homo haec et metet quoniam qui seminat in carne sua de carne et metet corruptionem qui autem seminat in spiritu de spiritu metet vitam aeternam
<Galatians.6.9> bonum autem facientes non deficiamus tempore enim suo metemus non deficientes
<Galatians.6.10> ergo dum tempus habemus operemur bonum ad omnes maxime autem ad domesticos fidei
<Galatians.6.11> videte qualibus litteris scripsi vobis mea manu
<Galatians.6.12> quicumque volunt placere in carne hii cogunt vos circumcidi tantum ut crucis Christi persecutionem non patiantur
<Galatians.6.13> neque enim qui circumciduntur legem custodiunt sed volunt vos circumcidi ut in carne vestra glorientur
<Galatians.6.14> mihi autem absit gloriari nisi in cruce Domini nostri Iesu Christi per quem mihi mundus crucifixus est et ego mundo
<Galatians.6.15> in Christo enim Iesu neque circumcisio aliquid valet neque praeputium sed nova creatura
<Galatians.6.16> et quicumque hanc regulam secuti fuerint pax super illos et misericordia et super Israhel Dei
<Galatians.6.17> de cetero nemo mihi molestus sit ego enim stigmata Iesu in corpore meo porto
<Galatians.6.18> gratia Domini nostri Iesu Christi cum spiritu vestro fratres amen
<Ephesians.1.1> Paulus apostolus Christi Iesu per voluntatem Dei sanctis omnibus qui sunt Ephesi et fidelibus in Christo Iesu
<Ephesians.1.2> gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo
<Ephesians.1.3> benedictus Deus et Pater Domini nostri Iesu Christi qui benedixit nos in omni benedictione spiritali in caelestibus in Christo
<Ephesians.1.4> sicut elegit nos in ipso ante mundi constitutionem ut essemus sancti et inmaculati in conspectu eius in caritate
<Ephesians.1.5> qui praedestinavit nos in adoptionem filiorum per Iesum Christum in ipsum secundum propositum voluntatis suae
<Ephesians.1.6> in laudem gloriae gratiae suae in qua gratificavit nos in dilecto
<Ephesians.1.7> in quo habemus redemptionem per sanguinem eius remissionem peccatorum secundum divitias gratiae eius
<Ephesians.1.8> quae superabundavit in nobis in omni sapientia et prudentia
<Ephesians.1.9> ut notum faceret nobis sacramentum voluntatis suae secundum bonum placitum eius quod proposuit in eo
<Ephesians.1.10> in dispensationem plenitudinis temporum instaurare omnia in Christo quae in caelis et quae in terra sunt in ipso
<Ephesians.1.11> in quo etiam sorte vocati sumus praedestinati secundum propositum eius qui omnia operatur secundum consilium voluntatis suae
<Ephesians.1.12> ut simus in laudem gloriae eius qui ante speravimus in Christo
<Ephesians.1.13> in quo et vos cum audissetis verbum veritatis evangelium salutis vestrae in quo et credentes signati estis Spiritu promissionis Sancto
<Ephesians.1.14> qui est pignus hereditatis nostrae in redemptionem adquisitionis in laudem gloriae ipsius
<Ephesians.1.15> propterea et ego audiens fidem vestram quae est in Domino Iesu et dilectionem in omnes sanctos
<Ephesians.1.16> non cesso gratias agens pro vobis memoriam vestri faciens in orationibus meis
<Ephesians.1.17> ut Deus Domini nostri Iesu Christi Pater gloriae det vobis spiritum sapientiae et revelationis in agnitione eius
<Ephesians.1.18> inluminatos oculos cordis vestri ut sciatis quae sit spes vocationis eius quae divitiae gloriae hereditatis eius in sanctis
<Ephesians.1.19> et quae sit supereminens magnitudo virtutis eius in nos qui credidimus secundum operationem potentiae virtutis eius
<Ephesians.1.20> quam operatus est in Christo suscitans illum a mortuis et constituens ad dexteram suam in caelestibus
<Ephesians.1.21> supra omnem principatum et potestatem et virtutem et dominationem et omne nomen quod nominatur non solum in hoc saeculo sed et in futuro
<Ephesians.1.22> et omnia subiecit sub pedibus eius et ipsum dedit caput supra omnia ecclesiae
<Ephesians.1.23> quae est corpus ipsius plenitudo eius qui omnia in omnibus adimpletur
<Ephesians.2.1> et vos cum essetis mortui delictis et peccatis vestris
<Ephesians.2.2> in quibus aliquando ambulastis secundum saeculum mundi huius secundum principem potestatis aeris huius spiritus qui nunc operatur in filios diffidentiae
<Ephesians.2.3> in quibus et nos omnes aliquando conversati sumus in desideriis carnis nostrae facientes voluntates carnis et cogitationum et eramus natura filii irae sicut et ceteri
<Ephesians.2.4> Deus autem qui dives est in misericordia propter nimiam caritatem suam qua dilexit nos
<Ephesians.2.5> et cum essemus mortui peccatis convivificavit nos Christo gratia estis salvati
<Ephesians.2.6> et conresuscitavit et consedere fecit in caelestibus in Christo Iesu
<Ephesians.2.7> ut ostenderet in saeculis supervenientibus abundantes divitias gratiae suae in bonitate super nos in Christo Iesu
<Ephesians.2.8> gratia enim estis salvati per fidem et hoc non ex vobis Dei enim donum est
<Ephesians.2.9> non ex operibus ut ne quis glorietur
<Ephesians.2.10> ipsius enim sumus factura creati in Christo Iesu in operibus bonis quae praeparavit Deus ut in illis ambulemus
<Ephesians.2.11> propter quod memores estote quod aliquando vos gentes in carne qui dicimini praeputium ab ea quae dicitur circumcisio in carne manufacta
<Ephesians.2.12> quia eratis illo in tempore sine Christo alienati a conversatione Israhel et hospites testamentorum promissionis spem non habentes et sine Deo in mundo
<Ephesians.2.13> nunc autem in Christo Iesu vos qui aliquando eratis longe facti estis prope in sanguine Christi
<Ephesians.2.14> ipse est enim pax nostra qui fecit utraque unum et medium parietem maceriae solvens inimicitiam in carne sua
<Ephesians.2.15> legem mandatorum decretis evacuans ut duos condat in semet ipsum in unum novum hominem faciens pacem
<Ephesians.2.16> et reconciliet ambos in uno corpore Deo per crucem interficiens inimicitiam in semet ipso
<Ephesians.2.17> et veniens evangelizavit pacem vobis qui longe fuistis et pacem his qui prope
<Ephesians.2.18> quoniam per ipsum habemus accessum ambo in uno Spiritu ad Patrem
<Ephesians.2.19> ergo iam non estis hospites et advenae sed estis cives sanctorum et domestici Dei
<Ephesians.2.20> superaedificati super fundamentum apostolorum et prophetarum ipso summo angulari lapide Christo Iesu
<Ephesians.2.21> in quo omnis aedificatio constructa crescit in templum sanctum in Domino
<Ephesians.2.22> in quo et vos coaedificamini in habitaculum Dei in Spiritu
<Ephesians.3.1> huius rei gratia ego Paulus vinctus Christi Iesu pro vobis gentibus
<Ephesians.3.2> si tamen audistis dispensationem gratiae Dei quae data est mihi in vobis
<Ephesians.3.3> quoniam secundum revelationem notum mihi factum est sacramentum sicut supra scripsi in brevi
<Ephesians.3.4> prout potestis legentes intellegere prudentiam meam in mysterio Christi
<Ephesians.3.5> quod aliis generationibus non est agnitum filiis hominum sicuti nunc revelatum est sanctis apostolis eius et prophetis in Spiritu
<Ephesians.3.6> esse gentes coheredes et concorporales et conparticipes promissionis in Christo Iesu per evangelium
<Ephesians.3.7> cuius factus sum minister secundum donum gratiae Dei quae data est mihi secundum operationem virtutis eius
<Ephesians.3.8> mihi omnium sanctorum minimo data est gratia haec in gentibus evangelizare ininvestigabiles divitias Christi
<Ephesians.3.9> et inluminare omnes quae sit dispensatio sacramenti absconditi a saeculis in Deo qui omnia creavit
<Ephesians.3.10> ut innotescat principibus et potestatibus in caelestibus per ecclesiam multiformis sapientia Dei
<Ephesians.3.11> secundum praefinitionem saeculorum quam fecit in Christo Iesu Domino nostro
<Ephesians.3.12> in quo habemus fiduciam et accessum in confidentia per fidem eius
<Ephesians.3.13> propter quod peto ne deficiatis in tribulationibus meis pro vobis quae est gloria vestra
<Ephesians.3.14> huius rei gratia flecto genua mea ad Patrem Domini nostri Iesu Christi
<Ephesians.3.15> ex quo omnis paternitas in caelis et in terra nominatur
<Ephesians.3.16> ut det vobis secundum divitias gloriae suae virtute corroborari per Spiritum eius in interiore homine
<Ephesians.3.17> habitare Christum per fidem in cordibus vestris in caritate radicati et fundati
<Ephesians.3.18> ut possitis conprehendere cum omnibus sanctis quae sit latitudo et longitudo et sublimitas et profundum
<Ephesians.3.19> scire etiam supereminentem scientiae caritatem Christi ut impleamini in omnem plenitudinem Dei
<Ephesians.3.20> ei autem qui potens est omnia facere superabundanter quam petimus aut intellegimus secundum virtutem quae operatur in nobis
<Ephesians.3.21> ipsi gloria in ecclesia et in Christo Iesu in omnes generationes saeculi saeculorum amen
<Ephesians.4.1> obsecro itaque vos ego vinctus in Domino ut digne ambuletis vocatione qua vocati estis
<Ephesians.4.2> cum omni humilitate et mansuetudine cum patientia subportantes invicem in caritate
<Ephesians.4.3> solliciti servare unitatem spiritus in vinculo pacis
<Ephesians.4.4> unum corpus et unus spiritus sicut vocati estis in una spe vocationis vestrae
<Ephesians.4.5> unus Dominus una fides unum baptisma
<Ephesians.4.6> unus Deus et Pater omnium qui super omnes et per omnia et in omnibus nobis
<Ephesians.4.7> unicuique autem nostrum data est gratia secundum mensuram donationis Christi
<Ephesians.4.8> propter quod dicit ascendens in altum captivam duxit captivitatem dedit dona hominibus
<Ephesians.4.9> quod autem ascendit quid est nisi quia et descendit primum in inferiores partes terrae
<Ephesians.4.10> qui descendit ipse est et qui ascendit super omnes caelos ut impleret omnia
<Ephesians.4.11> et ipse dedit quosdam quidem apostolos quosdam autem prophetas alios vero evangelistas alios autem pastores et doctores
<Ephesians.4.12> ad consummationem sanctorum in opus ministerii in aedificationem corporis Christi
<Ephesians.4.13> donec occurramus omnes in unitatem fidei et agnitionis Filii Dei in virum perfectum in mensuram aetatis plenitudinis Christi
<Ephesians.4.14> ut iam non simus parvuli fluctuantes et circumferamur omni vento doctrinae in nequitia hominum in astutia ad circumventionem erroris
<Ephesians.4.15> veritatem autem facientes in caritate crescamus in illo per omnia qui est caput Christus
<Ephesians.4.16> ex quo totum corpus conpactum et conexum per omnem iuncturam subministrationis secundum operationem in mensuram uniuscuiusque membri augmentum corporis facit in aedificationem sui in caritate
<Ephesians.4.17> hoc igitur dico et testificor in Domino ut iam non ambuletis sicut gentes ambulant in vanitate sensus sui
<Ephesians.4.18> tenebris obscuratum habentes intellectum alienati a vita Dei per ignorantiam quae est in illis propter caecitatem cordis ipsorum
<Ephesians.4.19> qui desperantes semet ipsos tradiderunt inpudicitiae in operationem inmunditiae omnis in avaritia
<Ephesians.4.20> vos autem non ita didicistis Christum
<Ephesians.4.21> si tamen illum audistis et in ipso edocti estis sicut est veritas in Iesu
<Ephesians.4.22> deponere vos secundum pristinam conversationem veterem hominem qui corrumpitur secundum desideria erroris
<Ephesians.4.23> renovamini autem spiritu mentis vestrae
<Ephesians.4.24> et induite novum hominem qui secundum Deum creatus est in iustitia et sanctitate veritatis
<Ephesians.4.25> propter quod deponentes mendacium loquimini veritatem unusquisque cum proximo suo quoniam sumus invicem membra
<Ephesians.4.26> irascimini et nolite peccare sol non occidat super iracundiam vestram
<Ephesians.4.27> nolite locum dare diabolo
<Ephesians.4.28> qui furabatur iam non furetur magis autem laboret operando manibus quod bonum est ut habeat unde tribuat necessitatem patienti
<Ephesians.4.29> omnis sermo malus ex ore vestro non procedat sed si quis bonus ad aedificationem oportunitatis ut det gratiam audientibus
<Ephesians.4.30> et nolite contristare Spiritum Sanctum Dei in quo signati estis in die redemptionis
<Ephesians.4.31> omnis amaritudo et ira et indignatio et clamor et blasphemia tollatur a vobis cum omni malitia
<Ephesians.4.32> estote autem invicem benigni misericordes donantes invicem sicut et Deus in Christo donavit nobis
<Ephesians.5.1> estote ergo imitatores Dei sicut filii carissimi
<Ephesians.5.2> et ambulate in dilectione sicut et Christus dilexit nos et tradidit se ipsum pro nobis oblationem et hostiam Deo in odorem suavitatis
<Ephesians.5.3> fornicatio autem et omnis inmunditia aut avaritia nec nominetur in vobis sicut decet sanctos
<Ephesians.5.4> aut turpitudo aut stultiloquium aut scurrilitas quae ad rem non pertinent sed magis gratiarum actio
<Ephesians.5.5> hoc enim scitote intellegentes quod omnis fornicator aut inmundus aut avarus quod est idolorum servitus non habet hereditatem in regno Christi et Dei
<Ephesians.5.6> nemo vos seducat inanibus verbis propter haec enim venit ira Dei in filios diffidentiae
<Ephesians.5.7> nolite ergo effici participes eorum
<Ephesians.5.8> eratis enim aliquando tenebrae nunc autem lux in Domino ut filii lucis ambulate
<Ephesians.5.9> fructus enim lucis est in omni bonitate et iustitia et veritate
<Ephesians.5.10> probantes quid sit beneplacitum Deo
<Ephesians.5.11> et nolite communicare operibus infructuosis tenebrarum magis autem et redarguite
<Ephesians.5.12> quae enim in occulto fiunt ab ipsis turpe est et dicere
<Ephesians.5.13> omnia autem quae arguuntur a lumine manifestantur omne enim quod manifestatur lumen est
<Ephesians.5.14> propter quod dicit surge qui dormis et exsurge a mortuis et inluminabit tibi Christus
<Ephesians.5.15> videte itaque fratres quomodo caute ambuletis non quasi insipientes sed ut sapientes
<Ephesians.5.16> redimentes tempus quoniam dies mali sunt
<Ephesians.5.17> propterea nolite fieri inprudentes sed intellegentes quae sit voluntas Domini
<Ephesians.5.18> et nolite inebriari vino in quo est luxuria sed implemini Spiritu
<Ephesians.5.19> loquentes vobismet ipsis in psalmis et hymnis et canticis spiritalibus cantantes et psallentes in cordibus vestris Domino
<Ephesians.5.20> gratias agentes semper pro omnibus in nomine Domini nostri Iesu Christi Deo et Patri
<Ephesians.5.21> subiecti invicem in timore Christi
<Ephesians.5.22> mulieres viris suis subditae sint sicut Domino
<Ephesians.5.23> quoniam vir caput est mulieris sicut Christus caput est ecclesiae ipse salvator corporis
<Ephesians.5.24> sed ut ecclesia subiecta est Christo ita et mulieres viris suis in omnibus
<Ephesians.5.25> viri diligite uxores sicut et Christus dilexit ecclesiam et se ipsum tradidit pro ea
<Ephesians.5.26> ut illam sanctificaret mundans lavacro aquae in verbo
<Ephesians.5.27> ut exhiberet ipse sibi gloriosam ecclesiam non habentem maculam aut rugam aut aliquid eiusmodi sed ut sit sancta et inmaculata
<Ephesians.5.28> ita et viri debent diligere uxores suas ut corpora sua qui suam uxorem diligit se ipsum diligit
<Ephesians.5.29> nemo enim umquam carnem suam odio habuit sed nutrit et fovet eam sicut et Christus ecclesiam
<Ephesians.5.30> quia membra sumus corporis eius de carne eius et de ossibus eius
<Ephesians.5.31> propter hoc relinquet homo patrem et matrem suam et adherebit uxori suae et erunt duo in carne una
<Ephesians.5.32> sacramentum hoc magnum est ego autem dico in Christo et in ecclesia
<Ephesians.5.33> verumtamen et vos singuli unusquisque suam uxorem sicut se ipsum diligat uxor autem ut timeat virum
<Ephesians.6.1> filii oboedite parentibus vestris in Domino hoc enim est iustum
<Ephesians.6.2> honora patrem tuum et matrem quod est mandatum primum in promissione
<Ephesians.6.3> ut bene sit tibi et sis longevus super terram
<Ephesians.6.4> et patres nolite ad iracundiam provocare filios vestros sed educate illos in disciplina et correptione Domini
<Ephesians.6.5> servi oboedite dominis carnalibus cum timore et tremore in simplicitate cordis vestri sicut Christo
<Ephesians.6.6> non ad oculum servientes quasi hominibus placentes sed ut servi Christi facientes voluntatem Dei ex animo
<Ephesians.6.7> cum bona voluntate servientes sicut Domino et non hominibus
<Ephesians.6.8> scientes quoniam unusquisque quodcumque fecerit bonum hoc percipiet a Domino sive servus sive liber
<Ephesians.6.9> et domini eadem facite illis remittentes minas scientes quia et illorum et vester Dominus est in caelis et personarum acceptio non est apud eum
<Ephesians.6.10> de cetero fratres confortamini in Domino et in potentia virtutis eius
<Ephesians.6.11> induite vos arma Dei ut possitis stare adversus insidias diaboli
<Ephesians.6.12> quia non est nobis conluctatio adversus carnem et sanguinem sed adversus principes et potestates adversus mundi rectores tenebrarum harum contra spiritalia nequitiae in caelestibus
<Ephesians.6.13> propterea accipite armaturam Dei ut possitis resistere in die malo et omnibus perfectis stare
<Ephesians.6.14> state ergo succincti lumbos vestros in veritate et induti loricam iustitiae
<Ephesians.6.15> et calciati pedes in praeparatione evangelii pacis
<Ephesians.6.16> in omnibus sumentes scutum fidei in quo possitis omnia tela nequissimi ignea extinguere
<Ephesians.6.17> et galeam salutis adsumite et gladium Spiritus quod est verbum Dei
<Ephesians.6.18> per omnem orationem et obsecrationem orantes omni tempore in Spiritu et in ipso vigilantes in omni instantia et obsecratione pro omnibus sanctis
<Ephesians.6.19> et pro me ut detur mihi sermo in apertione oris mei cum fiducia notum facere mysterium evangelii
<Ephesians.6.20> pro quo legatione fungor in catena ita ut in ipso audeam prout oportet me loqui
<Ephesians.6.21> ut autem et vos sciatis quae circa me sunt quid agam omnia nota vobis faciet Tychicus carissimus frater et fidelis minister in Domino
<Ephesians.6.22> quem misi ad vos in hoc ipsum ut cognoscatis quae circa nos sunt et consoletur corda vestra
<Ephesians.6.23> pax fratribus et caritas cum fide a Deo Patre et Domino Iesu Christo
<Ephesians.6.24> gratia cum omnibus qui diligunt Dominum nostrum Iesum Christum in incorruptione
<Philippians.1.1> Paulus et Timotheus servi Iesu Christi omnibus sanctis in Christo Iesu qui sunt Philippis cum episcopis et diaconis
<Philippians.1.2> gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo
<Philippians.1.3> gratias ago Deo meo in omni memoria vestri
<Philippians.1.4> semper in cunctis orationibus meis pro omnibus vobis cum gaudio deprecationem faciens
<Philippians.1.5> super communicatione vestra in evangelio a prima die usque nunc
<Philippians.1.6> confidens hoc ipsum quia qui coepit in vobis opus bonum perficiet usque in diem Christi Iesu
<Philippians.1.7> sicut est mihi iustum hoc sentire pro omnibus vobis eo quod habeam in corde vos et in vinculis meis et in defensione et confirmatione evangelii socios gaudii mei omnes vos esse
<Philippians.1.8> testis enim mihi est Deus quomodo cupiam omnes vos in visceribus Christi Iesu
<Philippians.1.9> et hoc oro ut caritas vestra magis ac magis abundet in scientia et omni sensu
<Philippians.1.10> ut probetis potiora ut sitis sinceres et sine offensa in diem Christi
<Philippians.1.11> repleti fructu iustitiae per Christum Iesum in gloriam et laudem Dei
<Philippians.1.12> scire autem vos volo fratres quia quae circa me sunt magis ad profectum venerunt evangelii
<Philippians.1.13> ita ut vincula mea manifesta fierent in Christo in omni praetorio et in ceteris omnibus
<Philippians.1.14> et plures e fratribus in Domino confidentes vinculis meis abundantius audere sine timore verbum Dei loqui
<Philippians.1.15> quidam quidem et propter invidiam et contentionem quidam autem et propter bonam voluntatem Christum praedicant
<Philippians.1.16> quidam ex caritate scientes quoniam in defensionem evangelii positus sum
<Philippians.1.17> quidam autem ex contentione Christum adnuntiant non sincere existimantes pressuram se suscitare vinculis meis
<Philippians.1.18> quid enim dum omni modo sive per occasionem sive per veritatem Christus adnuntiatur et in hoc gaudeo sed et gaudebo
<Philippians.1.19> scio enim quia hoc mihi proveniet in salutem per vestram orationem et subministrationem Spiritus Iesu Christi
<Philippians.1.20> secundum expectationem et spem meam quia in nullo confundar sed in omni fiducia sicut semper et nunc magnificabitur Christus in corpore meo sive per vitam sive per mortem
<Philippians.1.21> mihi enim vivere Christus est et mori lucrum
<Philippians.1.22> quod si vivere in carne hic mihi fructus operis est et quid eligam ignoro
<Philippians.1.23> coartor autem e duobus desiderium habens dissolvi et cum Christo esse multo magis melius
<Philippians.1.24> permanere autem in carne magis necessarium est propter vos
<Philippians.1.25> et hoc confidens scio quia manebo et permanebo omnibus vobis ad profectum vestrum et gaudium fidei
<Philippians.1.26> ut gratulatio vestra abundet in Christo Iesu in me per meum adventum iterum ad vos
<Philippians.1.27> tantum digne evangelio Christi conversamini ut sive cum venero et videro vos sive absens audiam de vobis quia stetistis uno spiritu unianimes conlaborantes fide evangelii
<Philippians.1.28> et in nullo terreamini ab adversariis quae est illis causa perditionis vobis autem salutis et hoc a Deo
<Philippians.1.29> quia vobis donatum est pro Christo non solum ut in eum credatis sed ut etiam pro illo patiamini
<Philippians.1.30> eundem certamen habentes qualem et vidistis in me et nunc audistis de me
<Philippians.2.1> si qua ergo consolatio in Christo si quod solacium caritatis si qua societas spiritus si quid viscera et miserationes
<Philippians.2.2> implete gaudium meum ut idem sapiatis eandem caritatem habentes unianimes id ipsum sentientes
<Philippians.2.3> nihil per contentionem neque per inanem gloriam sed in humilitate superiores sibi invicem arbitrantes
<Philippians.2.4> non quae sua sunt singuli considerantes sed et ea quae aliorum
<Philippians.2.5> hoc enim sentite in vobis quod et in Christo Iesu
<Philippians.2.6> qui cum in forma Dei esset non rapinam arbitratus est esse se aequalem Deo
<Philippians.2.7> sed semet ipsum exinanivit formam servi accipiens in similitudinem hominum factus et habitu inventus ut homo
<Philippians.2.8> humiliavit semet ipsum factus oboediens usque ad mortem mortem autem crucis
<Philippians.2.9> propter quod et Deus illum exaltavit et donavit illi nomen super omne nomen
<Philippians.2.10> ut in nomine Iesu omne genu flectat caelestium et terrestrium et infernorum
<Philippians.2.11> et omnis lingua confiteatur quia Dominus Iesus Christus in gloria est Dei Patris
<Philippians.2.12> itaque carissimi mei sicut semper oboedistis non ut in praesentia mei tantum sed multo magis nunc in absentia mea cum metu et tremore vestram salutem operamini
<Philippians.2.13> Deus est enim qui operatur in vobis et velle et perficere pro bona voluntate
<Philippians.2.14> omnia autem facite sine murmurationibus et haesitationibus
<Philippians.2.15> ut sitis sine querella et simplices filii Dei sine reprehensione in medio nationis pravae et perversae inter quos lucetis sicut luminaria in mundo
<Philippians.2.16> verbum vitae continentes ad gloriam meam in die Christi quia non in vacuum cucurri neque in vacuum laboravi
<Philippians.2.17> sed et si immolor supra sacrificium et obsequium fidei vestrae gaudeo et congratulor omnibus vobis
<Philippians.2.18> id ipsum autem et vos gaudete et congratulamini mihi
<Philippians.2.19> spero autem in Domino Iesu Timotheum cito me mittere ad vos ut et ego bono animo sim cognitis quae circa vos sunt
<Philippians.2.20> neminem enim habeo tam unianimem qui sincera affectione pro vobis sollicitus sit
<Philippians.2.21> omnes enim sua quaerunt non quae sunt Christi Iesu
<Philippians.2.22> experimentum autem eius cognoscite quoniam sicut patri filius mecum servivit in evangelium
<Philippians.2.23> hunc igitur spero me mittere mox ut videro quae circa me sunt
<Philippians.2.24> confido autem in Domino quoniam et ipse veniam ad vos cito
<Philippians.2.25> necessarium autem existimavi Epafroditum fratrem et cooperatorem et commilitonem meum vestrum autem apostolum et ministrum necessitatis meae mittere ad vos
<Philippians.2.26> quoniam quidem omnes vos desiderabat et maestus erat propterea quod audieratis illum infirmatum
<Philippians.2.27> nam et infirmatus est usque ad mortem sed Deus misertus est eius non solum autem eius verum etiam et mei ne tristitiam super tristitiam haberem
<Philippians.2.28> festinantius ergo misi illum ut viso eo iterum gaudeatis et ego sine tristitia sim
<Philippians.2.29> excipite itaque illum cum omni gaudio in Domino et eiusmodi cum honore habetote
<Philippians.2.30> quoniam propter opus Christi usque ad mortem accessit tradens animam suam ut impleret id quod ex vobis deerat erga meum obsequium
<Philippians.3.1> de cetero fratres mei gaudete in Domino eadem vobis scribere mihi quidem non pigrum vobis autem necessarium
<Philippians.3.2> videte canes videte malos operarios videte concisionem
<Philippians.3.3> nos enim sumus circumcisio qui spiritu Deo servimus et gloriamur in Christo Iesu et non in carne fiduciam habentes
<Philippians.3.4> quamquam ego habeam confidentiam et in carne si quis alius videtur confidere in carne ego magis
<Philippians.3.5> circumcisus octava die ex genere Israhel de tribu Beniamin Hebraeus ex Hebraeis secundum legem Pharisaeus
<Philippians.3.6> secundum aemulationem persequens ecclesiam Dei secundum iustitiam quae in lege est conversatus sine querella
<Philippians.3.7> sed quae mihi fuerunt lucra haec arbitratus sum propter Christum detrimenta
<Philippians.3.8> verumtamen existimo omnia detrimentum esse propter eminentem scientiam Iesu Christi Domini mei propter quem omnia detrimentum feci et arbitror ut stercora ut Christum lucri faciam
<Philippians.3.9> et inveniar in illo non habens meam iustitiam quae ex lege est sed illam quae ex fide est Christi quae ex Deo est iustitia in fide
<Philippians.3.10> ad agnoscendum illum et virtutem resurrectionis eius et societatem passionum illius configuratus morti eius
<Philippians.3.11> si quo modo occurram ad resurrectionem quae est ex mortuis
<Philippians.3.12> non quod iam acceperim aut iam perfectus sim sequor autem si conprehendam in quo et conprehensus sum a Christo Iesu
<Philippians.3.13> fratres ego me non arbitror conprehendisse unum autem quae quidem retro sunt obliviscens ad ea vero quae sunt in priora extendens me
<Philippians.3.14> ad destinatum persequor ad bravium supernae vocationis Dei in Christo Iesu
<Philippians.3.15> quicumque ergo perfecti hoc sentiamus et si quid aliter sapitis et hoc vobis Deus revelabit
<Philippians.3.16> verumtamen ad quod pervenimus ut idem sapiamus et in eadem permaneamus regula
<Philippians.3.17> imitatores mei estote fratres et observate eos qui ita ambulant sicut habetis formam nos
<Philippians.3.18> multi enim ambulant quos saepe dicebam vobis nunc autem et flens dico inimicos crucis Christi
<Philippians.3.19> quorum finis interitus quorum deus venter et gloria in confusione ipsorum qui terrena sapiunt
<Philippians.3.20> nostra autem conversatio in caelis est unde etiam salvatorem expectamus Dominum Iesum Christum
<Philippians.3.21> qui reformabit corpus humilitatis nostrae configuratum corpori claritatis suae secundum operationem qua possit etiam subicere sibi omnia
<Philippians.4.1> itaque fratres mei carissimi et desiderantissimi gaudium meum et corona mea sic state in Domino carissimi
<Philippians.4.2> Euhodiam rogo et Syntychen deprecor id ipsum sapere in Domino
<Philippians.4.3> etiam rogo et te germane conpar adiuva illas quae mecum laboraverunt in evangelio cum Clemente et ceteris adiutoribus meis quorum nomina sunt in libro vitae
<Philippians.4.4> gaudete in Domino semper iterum dico gaudete
<Philippians.4.5> modestia vestra nota sit omnibus hominibus Dominus prope
<Philippians.4.6> nihil solliciti sitis sed in omni oratione et obsecratione cum gratiarum actione petitiones vestrae innotescant apud Deum
<Philippians.4.7> et pax Dei quae exsuperat omnem sensum custodiat corda vestra et intellegentias vestras in Christo Iesu
<Philippians.4.8> de cetero fratres quaecumque sunt vera quaecumque pudica quaecumque iusta quaecumque sancta quaecumque amabilia quaecumque bonae famae si qua virtus si qua laus haec cogitate
<Philippians.4.9> quae et didicistis et accepistis et audistis et vidistis in me haec agite et Deus pacis erit vobiscum
<Philippians.4.10> gavisus sum autem in Domino vehementer quoniam tandem aliquando refloruistis pro me sentire sicut et sentiebatis occupati autem eratis
<Philippians.4.11> non quasi propter penuriam dico ego enim didici in quibus sum sufficiens esse
<Philippians.4.12> scio et humiliari scio et abundare ubique et in omnibus institutus sum et satiari et esurire et abundare et penuriam pati
<Philippians.4.13> omnia possum in eo qui me confortat
<Philippians.4.14> verumtamen bene fecistis communicantes tribulationi meae
<Philippians.4.15> scitis autem et vos Philippenses quod in principio evangelii quando profectus sum a Macedonia nulla mihi ecclesia communicavit in ratione dati et accepti nisi vos soli
<Philippians.4.16> quia et Thessalonicam et semel et bis in usum mihi misistis
<Philippians.4.17> non quia quaero datum sed requiro fructum abundantem in rationem vestram
<Philippians.4.18> habeo autem omnia et abundo repletus sum acceptis ab Epafrodito quae misistis odorem suavitatis hostiam acceptam placentem Deo
<Philippians.4.19> Deus autem meus impleat omne desiderium vestrum secundum divitias suas in gloria in Christo Iesu
<Philippians.4.20> Deo autem et Patri nostro gloria in saecula saeculorum amen
<Philippians.4.21> salutate omnem sanctum in Christo Iesu salutant vos qui mecum sunt fratres
<Philippians.4.22> salutant vos omnes sancti maxime autem qui de Caesaris domo sunt
<Philippians.4.23> gratia Domini Iesu Christi cum spiritu vestro amen
<Colossians.1.1> Paulus apostolus Christi Iesu per voluntatem Dei et Timotheus frater
<Colossians.1.2> his qui sunt Colossis sanctis et fidelibus fratribus in Christo Iesu gratia vobis et pax a Deo Patre nostro
<Colossians.1.3> gratias agimus Deo et Patri Domini nostri Iesu Christi semper pro vobis orantes
<Colossians.1.4> audientes fidem vestram in Christo Iesu et dilectionem quam habetis in sanctos omnes
<Colossians.1.5> propter spem quae reposita est vobis in caelis quam audistis in verbo veritatis evangelii
<Colossians.1.6> quod pervenit ad vos sicut et in universo mundo est et fructificat et crescit sicut in vobis ex ea die qua audistis et cognovistis gratiam Dei in veritate
<Colossians.1.7> sicut didicistis ab Epaphra carissimo conservo nostro qui est fidelis pro vobis minister Christi Iesu
<Colossians.1.8> qui etiam manifestavit nobis dilectionem vestram in Spiritu
<Colossians.1.9> ideo et nos ex qua die audivimus non cessamus pro vobis orantes et postulantes ut impleamini agnitione voluntatis eius in omni sapientia et intellectu spiritali
<Colossians.1.10> ut ambuletis digne Deo per omnia placentes in omni opere bono fructificantes et crescentes in scientia Dei
<Colossians.1.11> in omni virtute confortati secundum potentiam claritatis eius in omni patientia et longanimitate cum gaudio
<Colossians.1.12> gratias agentes Patri qui dignos nos fecit in partem sortis sanctorum in lumine
<Colossians.1.13> qui eripuit nos de potestate tenebrarum et transtulit in regnum Filii dilectionis suae
<Colossians.1.14> in quo habemus redemptionem remissionem peccatorum
<Colossians.1.15> qui est imago Dei invisibilis primogenitus omnis creaturae
<Colossians.1.16> quia in ipso condita sunt universa in caelis et in terra visibilia et invisibilia sive throni sive dominationes sive principatus sive potestates omnia per ipsum et in ipso creata sunt
<Colossians.1.17> et ipse est ante omnes et omnia in ipso constant
<Colossians.1.18> et ipse est caput corporis ecclesiae qui est principium primogenitus ex mortuis ut sit in omnibus ipse primatum tenens
<Colossians.1.19> quia in ipso conplacuit omnem plenitudinem habitare
<Colossians.1.20> et per eum reconciliare omnia in ipsum pacificans per sanguinem crucis eius sive quae in terris sive quae in caelis sunt
<Colossians.1.21> et vos cum essetis aliquando alienati et inimici sensu in operibus malis
<Colossians.1.22> nunc autem reconciliavit in corpore carnis eius per mortem exhibere vos sanctos et inmaculatos et inreprehensibiles coram ipso
<Colossians.1.23> si tamen permanetis in fide fundati et stabiles et inmobiles ab spe evangelii quod audistis quod praedicatum est in universa creatura quae sub caelo est cuius factus sum ego Paulus minister
<Colossians.1.24> qui nunc gaudeo in passionibus pro vobis et adimpleo ea quae desunt passionum Christi in carne mea pro corpore eius quod est ecclesia
<Colossians.1.25> cuius factus sum ego minister secundum dispensationem Dei quae data est mihi in vos ut impleam verbum Dei
<Colossians.1.26> mysterium quod absconditum fuit a saeculis et generationibus nunc autem manifestatum est sanctis eius
<Colossians.1.27> quibus voluit Deus notas facere divitias gloriae sacramenti huius in gentibus quod est Christus in vobis spes gloriae
<Colossians.1.28> quem nos adnuntiamus corripientes omnem hominem et docentes omnem hominem in omni sapientia ut exhibeamus omnem hominem perfectum in Christo Iesu
<Colossians.1.29> in quo et laboro certando secundum operationem eius quam operatur in me in virtute
<Colossians.2.1> volo enim vos scire qualem sollicitudinem habeam pro vobis et pro his qui sunt Laodiciae et quicumque non viderunt faciem meam in carne
<Colossians.2.2> ut consolentur corda ipsorum instructi in caritate et in omnes divitias plenitudinis intellectus in agnitionem mysterii Dei Patris Christi Iesu
<Colossians.2.3> in quo sunt omnes thesauri sapientiae et scientiae absconditi
<Colossians.2.4> hoc autem dico ut nemo vos decipiat in subtilitate sermonum
<Colossians.2.5> nam et si corpore absens sum sed spiritu vobiscum sum gaudens et videns ordinem vestrum et firmamentum eius quae in Christo est fidei vestrae
<Colossians.2.6> sicut ergo accepistis Christum Iesum Dominum in ipso ambulate
<Colossians.2.7> radicati et superaedificati in ipso et confirmati fide sicut et didicistis abundantes in gratiarum actione
<Colossians.2.8> videte ne quis vos decipiat per philosophiam et inanem fallaciam secundum traditionem hominum secundum elementa mundi et non secundum Christum
<Colossians.2.9> quia in ipso inhabitat omnis plenitudo divinitatis corporaliter
<Colossians.2.10> et estis in illo repleti qui est caput omnis principatus et potestatis
<Colossians.2.11> in quo et circumcisi estis circumcisione non manufacta in expoliatione corporis carnis in circumcisione Christi
<Colossians.2.12> consepulti ei in baptismo in quo et resurrexistis per fidem operationis Dei qui suscitavit illum a mortuis
<Colossians.2.13> et vos cum mortui essetis in delictis et praeputio carnis vestrae convivificavit cum illo donans vobis omnia delicta
<Colossians.2.14> delens quod adversum nos erat chirografum decretis quod erat contrarium nobis et ipsum tulit de medio adfigens illud cruci
<Colossians.2.15> expolians principatus et potestates traduxit palam triumphans illos in semet ipso
<Colossians.2.16> nemo ergo vos iudicet in cibo aut in potu aut in parte diei festi aut neomeniae aut sabbatorum
<Colossians.2.17> quae sunt umbra futurorum corpus autem Christi
<Colossians.2.18> nemo vos seducat volens in humilitate et religione angelorum quae non vidit ambulans frustra inflatus sensu carnis suae
<Colossians.2.19> et non tenens caput ex quo totum corpus per nexus et coniunctiones subministratum et constructum crescit in augmentum Dei
<Colossians.2.20> si mortui estis cum Christo ab elementis mundi quid adhuc tamquam viventes in mundo decernitis
<Colossians.2.21> ne tetigeris neque gustaveris neque contrectaveris
<Colossians.2.22> quae sunt omnia in interitu ipso usu secundum praecepta et doctrinas hominum
<Colossians.2.23> quae sunt rationem quidem habentia sapientiae in superstitione et humilitate et ad non parcendum corpori non in honore aliquo ad saturitatem carnis
<Colossians.3.1> igitur si conresurrexistis Christo quae sursum sunt quaerite ubi Christus est in dextera Dei sedens
<Colossians.3.2> quae sursum sunt sapite non quae supra terram
<Colossians.3.3> mortui enim estis et vita vestra abscondita est cum Christo in Deo
<Colossians.3.4> cum Christus apparuerit vita vestra tunc et vos apparebitis cum ipso in gloria
<Colossians.3.5> mortificate ergo membra vestra quae sunt super terram fornicationem inmunditiam libidinem concupiscentiam malam et avaritiam quae est simulacrorum servitus
<Colossians.3.6> propter quae venit ira Dei super filios incredulitatis
<Colossians.3.7> in quibus et vos ambulastis aliquando cum viveretis in illis
<Colossians.3.8> nunc autem deponite et vos omnia iram indignationem malitiam blasphemiam turpem sermonem de ore vestro
<Colossians.3.9> nolite mentiri invicem expoliantes vos veterem hominem cum actibus eius
<Colossians.3.10> et induentes novum eum qui renovatur in agnitionem secundum imaginem eius qui creavit eum
<Colossians.3.11> ubi non est gentilis et Iudaeus circumcisio et praeputium barbarus et Scytha servus et liber sed omnia et in omnibus Christus
<Colossians.3.12> induite vos ergo sicut electi Dei sancti et dilecti viscera misericordiae benignitatem humilitatem modestiam patientiam
<Colossians.3.13> subportantes invicem et donantes vobis ipsis si quis adversus aliquem habet querellam sicut et Dominus donavit vobis ita et vos
<Colossians.3.14> super omnia autem haec caritatem quod est vinculum perfectionis
<Colossians.3.15> et pax Christi exultet in cordibus vestris in qua et vocati estis in uno corpore et grati estote
<Colossians.3.16> verbum Christi habitet in vobis abundanter in omni sapientia docentes et commonentes vosmet ipsos psalmis hymnis canticis spiritalibus in gratia cantantes in cordibus vestris Deo
<Colossians.3.17> omne quodcumque facitis in verbo aut in opere omnia in nomine Domini Iesu gratias agentes Deo et Patri per ipsum
<Colossians.3.18> mulieres subditae estote viris sicut oportet in Domino
<Colossians.3.19> viri diligite uxores et nolite amari esse ad illas
<Colossians.3.20> filii oboedite parentibus per omnia hoc enim placitum est in Domino
<Colossians.3.21> patres nolite ad indignationem provocare filios vestros ut non pusillo animo fiant
<Colossians.3.22> servi oboedite per omnia dominis carnalibus non ad oculum servientes quasi hominibus placentes sed in simplicitate cordis timentes Dominum
<Colossians.3.23> quodcumque facitis ex animo operamini sicut Domino et non hominibus
<Colossians.3.24> scientes quod a Domino accipietis retributionem hereditatis Domino Christo servite
<Colossians.3.25> qui enim iniuriam facit recipiet id quod inique gessit et non est personarum acceptio
<Colossians.4.1> domini quod iustum est et aequum servis praestate scientes quoniam et vos Dominum habetis in caelo
<Colossians.4.2> orationi instate vigilantes in ea in gratiarum actione
<Colossians.4.3> orantes simul et pro nobis ut Deus aperiat nobis ostium sermonis ad loquendum mysterium Christi propter quod etiam vinctus sum
<Colossians.4.4> ut manifestem illud ita ut oportet me loqui
<Colossians.4.5> in sapientia ambulate ad eos qui foris sunt tempus redimentes
<Colossians.4.6> sermo vester semper in gratia sale sit conditus ut sciatis quomodo oporteat vos unicuique respondere
<Colossians.4.7> quae circa me sunt omnia vobis nota faciet Tychicus carissimus frater et fidelis minister et conservus in Domino
<Colossians.4.8> quem misi ad vos ad hoc ipsum ut cognoscat quae circa vos sunt et consoletur corda vestra
<Colossians.4.9> cum Onesimo carissimo et fideli fratre qui est ex vobis omnia quae hic aguntur nota facient vobis
<Colossians.4.10> salutat vos Aristarchus concaptivus meus et Marcus consobrinus Barnabae de quo accepistis mandata si venerit ad vos excipite illum
<Colossians.4.11> et Iesus qui dicitur Iustus qui sunt ex circumcisione hii soli sunt adiutores in regno Dei qui mihi fuerunt solacio
<Colossians.4.12> salutat vos Epaphras qui ex vobis est servus Christi Iesu semper sollicitus pro vobis in orationibus ut stetis perfecti et pleni in omni voluntate Dei
<Colossians.4.13> testimonium enim illi perhibeo quod habet multum laborem pro vobis et pro his qui sunt Laodiciae et qui Hierapoli
<Colossians.4.14> salutat vos Lucas medicus carissimus et Demas
<Colossians.4.15> salutate fratres qui sunt Laodiciae et Nympham et quae in domo eius est ecclesiam
<Colossians.4.16> et cum lecta fuerit apud vos epistula facite ut et in Laodicensium ecclesia legatur et eam quae Laodicensium est vos legatis
<Colossians.4.17> et dicite Archippo vide ministerium quod accepisti in Domino ut illud impleas
<Colossians.4.18> salutatio mea manu Pauli memores estote vinculorum meorum gratia vobiscum amen
<1 Thessalonians.1.1> Paulus et Silvanus et Timotheus ecclesiae Thessalonicensium in Deo Patre et Domino Iesu Christo gratia vobis et pax
<1 Thessalonians.1.2> gratias agimus Deo semper pro omnibus vobis memoriam facientes in orationibus nostris sine intermissione
<1 Thessalonians.1.3> memores operis fidei vestrae et laboris et caritatis et sustinentiae spei Domini nostri Iesu Christi ante Deum et Patrem nostrum
<1 Thessalonians.1.4> scientes fratres dilecti a Deo electionem vestram
<1 Thessalonians.1.5> quia evangelium nostrum non fuit ad vos in sermone tantum sed et in virtute et in Spiritu Sancto et in plenitudine multa sicut scitis quales fuerimus vobis propter vos
<1 Thessalonians.1.6> et vos imitatores nostri facti estis et Domini excipientes verbum in tribulatione multa cum gaudio Spiritus Sancti
<1 Thessalonians.1.7> ita ut facti sitis forma omnibus credentibus in Macedonia et in Achaia
<1 Thessalonians.1.8> a vobis enim diffamatus est sermo Domini non solum in Macedonia et in Achaia sed in omni loco fides vestra quae est ad Deum profecta est ita ut non sit nobis necesse quicquam loqui
<1 Thessalonians.1.9> ipsi enim de nobis adnuntiant qualem introitum habuerimus ad vos et quomodo conversi estis ad Deum a simulacris servire Deo vivo et vero
<1 Thessalonians.1.10> et expectare Filium eius de caelis quem suscitavit ex mortuis Iesum qui eripuit nos ab ira ventura
<1 Thessalonians.2.1> nam ipsi scitis fratres introitum nostrum ad vos quia non inanis fuit
<1 Thessalonians.2.2> sed ante passi et contumeliis affecti sicut scitis in Philippis fiduciam habuimus in Deo nostro loqui ad vos evangelium Dei in multa sollicitudine
<1 Thessalonians.2.3> exhortatio enim nostra non de errore neque de inmunditia neque in dolo
<1 Thessalonians.2.4> sed sicut probati sumus a Deo ut crederetur nobis evangelium ita loquimur non quasi hominibus placentes sed Deo qui probat corda nostra
<1 Thessalonians.2.5> neque enim aliquando fuimus in sermone adulationis sicut scitis neque in occasione avaritiae Deus testis est
<1 Thessalonians.2.6> nec quaerentes ab hominibus gloriam neque a vobis neque ab aliis
<1 Thessalonians.2.7> cum possimus oneri esse ut Christi apostoli sed facti sumus lenes in medio vestrum tamquam si nutrix foveat filios suos
<1 Thessalonians.2.8> ita desiderantes vos cupide volebamus tradere vobis non solum evangelium Dei sed etiam animas nostras quoniam carissimi nobis facti estis
<1 Thessalonians.2.9> memores enim estis fratres laborem nostrum et fatigationem nocte et die operantes ne quem vestrum gravaremus praedicavimus in vobis evangelium Dei
<1 Thessalonians.2.10> vos testes estis et Deus quam sancte et iuste et sine querella vobis qui credidistis fuimus
<1 Thessalonians.2.11> sicut scitis qualiter unumquemque vestrum tamquam pater filios suos
<1 Thessalonians.2.12> deprecantes vos et consolantes testificati sumus ut ambularetis digne Deo qui vocavit vos in suum regnum et gloriam
<1 Thessalonians.2.13> ideo et nos gratias agimus Deo sine intermissione quoniam cum accepissetis a nobis verbum auditus Dei accepistis non ut verbum hominum sed sicut est vere verbum Dei qui operatur in vobis qui credidistis
<1 Thessalonians.2.14> vos enim imitatores facti estis fratres ecclesiarum Dei quae sunt in Iudaea in Christo Iesu quia eadem passi estis et vos a contribulibus vestris sicut et ipsi a Iudaeis
<1 Thessalonians.2.15> qui et Dominum occiderunt Iesum et prophetas et nos persecuti sunt et Deo non placent et omnibus hominibus adversantur
<1 Thessalonians.2.16> prohibentes nos gentibus loqui ut salvae fiant ut impleant peccata sua semper praevenit autem ira Dei super illos usque in finem
<1 Thessalonians.2.17> nos autem fratres desolati a vobis ad tempus horae aspectu non corde abundantius festinavimus faciem vestram videre cum multo desiderio
<1 Thessalonians.2.18> quoniam voluimus venire ad vos ego quidem Paulus et semel et iterum et inpedivit nos Satanas
<1 Thessalonians.2.19> quae est enim nostra spes aut gaudium aut corona gloriae nonne vos ante Dominum nostrum Iesum estis in adventu eius
<1 Thessalonians.2.20> vos enim estis gloria nostra et gaudium
<1 Thessalonians.3.1> propter quod non sustinentes amplius placuit nobis remanere Athenis solis
<1 Thessalonians.3.2> et misimus Timotheum fratrem nostrum et ministrum Dei in evangelio Christi ad confirmandos vos et exhortandos pro fide vestra
<1 Thessalonians.3.3> ut nemo moveatur in tribulationibus istis ipsi enim scitis quod in hoc positi sumus
<1 Thessalonians.3.4> nam et cum apud vos essemus praedicebamus vobis passuros nos tribulationes sicut et factum est et scitis
<1 Thessalonians.3.5> propterea et ego amplius non sustinens misi ad cognoscendam fidem vestram ne forte temptaverit vos is qui temptat et inanis fiat labor noster
<1 Thessalonians.3.6> nunc autem veniente Timotheo ad nos a vobis et adnuntiante nobis fidem et caritatem vestram et quia memoriam nostri habetis bonam semper desiderantes nos videre sicut nos quoque vos
<1 Thessalonians.3.7> ideo consolati sumus fratres in vobis in omni necessitate et tribulatione nostra per vestram fidem
<1 Thessalonians.3.8> quoniam nunc vivimus si vos statis in Domino
<1 Thessalonians.3.9> quam enim gratiarum actionem possumus Deo retribuere pro vobis in omni gaudio quo gaudemus propter vos ante Deum nostrum
<1 Thessalonians.3.10> nocte et die abundantius orantes ut videamus faciem vestram et conpleamus ea quae desunt fidei vestrae
<1 Thessalonians.3.11> ipse autem Deus et Pater noster et Dominus Iesus dirigat viam nostram ad vos
<1 Thessalonians.3.12> vos autem Dominus multiplicet et abundare faciat caritatem in invicem et in omnes quemadmodum et nos in vobis
<1 Thessalonians.3.13> ad confirmanda corda vestra sine querella in sanctitate ante Deum et Patrem nostrum in adventu Domini nostri Iesu cum omnibus sanctis eius amen
<1 Thessalonians.4.1> de cetero ergo fratres rogamus vos et obsecramus in Domino Iesu ut quemadmodum accepistis a nobis quomodo vos oporteat ambulare et placere Deo sicut et ambulatis ut abundetis magis
<1 Thessalonians.4.2> scitis enim quae praecepta dederimus vobis per Dominum Iesum
<1 Thessalonians.4.3> haec est enim voluntas Dei sanctificatio vestra
<1 Thessalonians.4.4> ut abstineatis vos a fornicatione ut sciat unusquisque vestrum suum vas possidere in sanctificatione et honore
<1 Thessalonians.4.5> non in passione desiderii sicut et gentes quae ignorant Deum
<1 Thessalonians.4.6> ut ne quis supergrediatur neque circumveniat in negotio fratrem suum quoniam vindex est Dominus de his omnibus sicut et praediximus vobis et testificati sumus
<1 Thessalonians.4.7> non enim vocavit nos Deus in inmunditia sed in sanctificatione
<1 Thessalonians.4.8> itaque qui spernit non hominem spernit sed Deum qui etiam dedit Spiritum suum Sanctum in vobis
<1 Thessalonians.4.9> de caritate autem fraternitatis non necesse habemus scribere vobis ipsi enim vos a Deo didicistis ut diligatis invicem
<1 Thessalonians.4.10> etenim facitis illud in omnes fratres in universa Macedonia rogamus autem vos fratres ut abundetis magis
<1 Thessalonians.4.11> et operam detis ut quieti sitis et ut vestrum negotium agatis et operemini manibus vestris sicut praecepimus vobis
<1 Thessalonians.4.12> et ut honeste ambuletis ad eos qui foris sunt et nullius aliquid desideretis
<1 Thessalonians.4.13> nolumus autem vos ignorare fratres de dormientibus ut non contristemini sicut et ceteri qui spem non habent
<1 Thessalonians.4.14> si enim credimus quod Iesus mortuus est et resurrexit ita et Deus eos qui dormierunt per Iesum adducet cum eo
<1 Thessalonians.4.15> hoc enim vobis dicimus in verbo Domini quia nos qui vivimus qui residui sumus in adventum Domini non praeveniemus eos qui dormierunt
<1 Thessalonians.4.16> quoniam ipse Dominus in iussu et in voce archangeli et in tuba Dei descendet de caelo et mortui qui in Christo sunt resurgent primi
<1 Thessalonians.4.17> deinde nos qui vivimus qui relinquimur simul rapiemur cum illis in nubibus obviam Domino in aera et sic semper cum Domino erimus
<1 Thessalonians.4.18> itaque consolamini invicem in verbis istis
<1 Thessalonians.5.1> de temporibus autem et momentis fratres non indigetis ut scribamus vobis
<1 Thessalonians.5.2> ipsi enim diligenter scitis quia dies Domini sicut fur in nocte ita veniet
<1 Thessalonians.5.3> cum enim dixerint pax et securitas tunc repentinus eis superveniet interitus sicut dolor in utero habenti et non effugient
<1 Thessalonians.5.4> vos autem fratres non estis in tenebris ut vos dies ille tamquam fur conprehendat
<1 Thessalonians.5.5> omnes enim vos filii lucis estis et filii diei non sumus noctis neque tenebrarum
<1 Thessalonians.5.6> igitur non dormiamus sicut ceteri sed vigilemus et sobrii simus
<1 Thessalonians.5.7> qui enim dormiunt nocte dormiunt et qui ebrii sunt nocte ebrii sunt
<1 Thessalonians.5.8> nos autem qui diei sumus sobrii simus induti loricam fidei et caritatis et galeam spem salutis
<1 Thessalonians.5.9> quoniam non posuit nos Deus in iram sed in adquisitionem salutis per Dominum nostrum Iesum Christum
<1 Thessalonians.5.10> qui mortuus est pro nobis ut sive vigilemus sive dormiamus simul cum illo vivamus
<1 Thessalonians.5.11> propter quod consolamini invicem et aedificate alterutrum sicut et facitis
<1 Thessalonians.5.12> rogamus autem vos fratres ut noveritis eos qui laborant inter vos et praesunt vobis in Domino et monent vos
<1 Thessalonians.5.13> ut habeatis illos abundantius in caritate propter opus illorum pacem habete cum eis
<1 Thessalonians.5.14> rogamus autem vos fratres corripite inquietos consolamini pusillianimes suscipite infirmos patientes estote ad omnes
<1 Thessalonians.5.15> videte ne quis malum pro malo alicui reddat sed semper quod bonum est sectamini et in invicem et in omnes
<1 Thessalonians.5.16> semper gaudete
<1 Thessalonians.5.17> sine intermissione orate
<1 Thessalonians.5.18> in omnibus gratias agite haec enim voluntas Dei est in Christo Iesu in omnibus vobis
<1 Thessalonians.5.19> Spiritum nolite extinguere
<1 Thessalonians.5.20> prophetias nolite spernere
<1 Thessalonians.5.21> omnia autem probate quod bonum est tenete
<1 Thessalonians.5.22> ab omni specie mala abstinete vos
<1 Thessalonians.5.23> ipse autem Deus pacis sanctificet vos per omnia et integer spiritus vester et anima et corpus sine querella in adventu Domini nostri Iesu Christi servetur
<1 Thessalonians.5.24> fidelis est qui vocavit vos qui etiam faciet
<1 Thessalonians.5.25> fratres orate pro nobis
<1 Thessalonians.5.26> salutate fratres omnes in osculo sancto
<1 Thessalonians.5.27> adiuro vos per Dominum ut legatur epistula omnibus sanctis fratribus
<1 Thessalonians.5.28> gratia Domini nostri Iesu Christi vobiscum amen
<2 Thessalonians.1.1> Paulus et Silvanus et Timotheus ecclesiae Thessalonicensium in Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo
<2 Thessalonians.1.2> gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo
<2 Thessalonians.1.3> gratias agere debemus Deo semper pro vobis fratres ita ut dignum est quoniam supercrescit fides vestra et abundat caritas uniuscuiusque omnium vestrum in invicem
<2 Thessalonians.1.4> ita ut et nos ipsi in vobis gloriemur in ecclesiis Dei pro patientia vestra et fide in omnibus persecutionibus vestris et tribulationibus quas sustinetis
<2 Thessalonians.1.5> in exemplum iusti iudicii Dei ut digni habeamini regno Dei pro quo et patimini
<2 Thessalonians.1.6> si tamen iustum est apud Deum retribuere tribulationem his qui vos tribulant
<2 Thessalonians.1.7> et vobis qui tribulamini requiem nobiscum in revelatione Domini Iesu de caelo cum angelis virtutis eius
<2 Thessalonians.1.8> in flamma ignis dantis vindictam his qui non noverunt Deum et qui non oboediunt evangelio Domini nostri Iesu
<2 Thessalonians.1.9> qui poenas dabunt in interitu aeternas a facie Domini et a gloria virtutis eius
<2 Thessalonians.1.10> cum venerit glorificari in sanctis suis et admirabilis fieri in omnibus qui crediderunt quia creditum est testimonium nostrum super vos in die illo
<2 Thessalonians.1.11> in quo etiam oramus semper pro vobis ut dignetur vos vocatione sua Deus et impleat omnem voluntatem bonitatis et opus fidei in virtute
<2 Thessalonians.1.12> ut clarificetur nomen Domini nostri Iesu Christi in vobis et vos in illo secundum gratiam Dei nostri et Domini Iesu Christi
<2 Thessalonians.2.1> rogamus autem vos fratres per adventum Domini nostri Iesu Christi et nostrae congregationis in ipsum
<2 Thessalonians.2.2> ut non cito moveamini a sensu neque terreamini neque per spiritum neque per sermonem neque per epistulam tamquam per nos quasi instet dies Domini
<2 Thessalonians.2.3> ne quis vos seducat ullo modo quoniam nisi venerit discessio primum et revelatus fuerit homo peccati filius perditionis
<2 Thessalonians.2.4> qui adversatur et extollitur supra omne quod dicitur Deus aut quod colitur ita ut in templo Dei sedeat ostendens se quia sit Deus
<2 Thessalonians.2.5> non retinetis quod cum adhuc essem apud vos haec dicebam vobis
<2 Thessalonians.2.6> et nunc quid detineat scitis ut reveletur in suo tempore
<2 Thessalonians.2.7> nam mysterium iam operatur iniquitatis tantum ut qui tenet nunc donec de medio fiat
<2 Thessalonians.2.8> et tunc revelabitur ille iniquus quem Dominus Iesus interficiet spiritu oris sui et destruet inlustratione adventus sui
<2 Thessalonians.2.9> eum cuius est adventus secundum operationem Satanae in omni virtute et signis et prodigiis mendacibus
<2 Thessalonians.2.10> et in omni seductione iniquitatis his qui pereunt eo quod caritatem veritatis non receperunt ut salvi fierent
<2 Thessalonians.2.11> ideo mittit illis Deus operationem erroris ut credant mendacio
<2 Thessalonians.2.12> ut iudicentur omnes qui non crediderunt veritati sed consenserunt iniquitati
<2 Thessalonians.2.13> nos autem debemus gratias agere Deo semper pro vobis fratres dilecti a Deo quod elegerit nos Deus primitias in salutem in sanctificatione Spiritus et fide veritatis
<2 Thessalonians.2.14> ad quod et vocavit vos per evangelium nostrum in adquisitionem gloriae Domini nostri Iesu Christi
<2 Thessalonians.2.15> itaque fratres state et tenete traditiones quas didicistis sive per sermonem sive per epistulam nostram
<2 Thessalonians.2.16> ipse autem Dominus noster Iesus Christus et Deus et Pater noster qui dilexit nos et dedit consolationem aeternam et spem bonam in gratia
<2 Thessalonians.2.17> exhortetur corda vestra et confirmet in omni opere et sermone bono
<2 Thessalonians.3.1> de cetero fratres orate pro nobis ut sermo Domini currat et clarificetur sicut et apud vos
<2 Thessalonians.3.2> et ut liberemur ab inportunis et malis hominibus non enim omnium est fides
<2 Thessalonians.3.3> fidelis autem Dominus est qui confirmabit vos et custodiet a malo
<2 Thessalonians.3.4> confidimus autem de vobis in Domino quoniam quae praecipimus et facitis et facietis
<2 Thessalonians.3.5> Dominus autem dirigat corda vestra in caritate Dei et patientia Christi
<2 Thessalonians.3.6> denuntiamus autem vobis fratres in nomine Domini nostri Iesu Christi ut subtrahatis vos ab omni fratre ambulante inordinate et non secundum traditionem quam acceperunt a nobis
<2 Thessalonians.3.7> ipsi enim scitis quemadmodum oporteat imitari nos quoniam non inquieti fuimus inter vos
<2 Thessalonians.3.8> neque gratis panem manducavimus ab aliquo sed in labore et fatigatione nocte et die operantes ne quem vestrum gravaremus
<2 Thessalonians.3.9> non quasi non habuerimus potestatem sed ut nosmet ipsos formam daremus vobis ad imitandum nos
<2 Thessalonians.3.10> nam et cum essemus apud vos hoc denuntiabamus vobis quoniam si quis non vult operari nec manducet
<2 Thessalonians.3.11> audimus enim inter vos quosdam ambulare inquiete nihil operantes sed curiose agentes
<2 Thessalonians.3.12> his autem qui eiusmodi sunt denuntiamus et obsecramus in Domino Iesu Christo ut cum silentio operantes suum panem manducent
<2 Thessalonians.3.13> vos autem fratres nolite deficere benefacientes
<2 Thessalonians.3.14> quod si quis non oboedit verbo nostro per epistulam hunc notate et non commisceamini cum illo ut confundatur
<2 Thessalonians.3.15> et nolite quasi inimicum existimare sed corripite ut fratrem
<2 Thessalonians.3.16> ipse autem Dominus pacis det vobis pacem sempiternam in omni loco Dominus cum omnibus vobis
<2 Thessalonians.3.17> salutatio mea manu Pauli quod est signum in omni epistula ita scribo
<2 Thessalonians.3.18> gratia Domini nostri Iesu Christi cum omnibus vobis amen
<1 Timothy.1.1> Paulus apostolus Christi Iesu secundum imperium Dei salvatoris nostri et Christi Iesu spei nostrae
<1 Timothy.1.2> Timotheo dilecto filio in fide gratia misericordia pax a Deo Patre et Christo Iesu Domino nostro
<1 Timothy.1.3> sicut rogavi te ut remaneres Ephesi cum irem in Macedoniam ut denuntiares quibusdam ne aliter docerent
<1 Timothy.1.4> neque intenderent fabulis et genealogiis interminatis quae quaestiones praestant magis quam aedificationem Dei quae est in fide
<1 Timothy.1.5> finis autem praecepti est caritas de corde puro et conscientia bona et fide non ficta
<1 Timothy.1.6> a quibus quidam aberrantes conversi sunt in vaniloquium
<1 Timothy.1.7> volentes esse legis doctores non intellegentes neque quae loquuntur neque de quibus adfirmant
<1 Timothy.1.8> scimus autem quia bona est lex si quis ea legitime utatur
<1 Timothy.1.9> sciens hoc quia iusto lex non est posita sed iniustis et non subditis impiis et peccatoribus sceleratis et contaminatis patricidis et matricidis homicidis
<1 Timothy.1.10> fornicariis masculorum concubitoribus plagiariis mendacibus periuris et si quid aliud sanae doctrinae adversatur
<1 Timothy.1.11> quae est secundum evangelium gloriae beati Dei quod creditum est mihi
<1 Timothy.1.12> gratias ago ei qui me confortavit Christo Iesu Domino nostro quia fidelem me existimavit ponens in ministerio
<1 Timothy.1.13> qui prius fui blasphemus et persecutor et contumeliosus sed misericordiam consecutus sum quia ignorans feci in incredulitate
<1 Timothy.1.14> superabundavit autem gratia Domini nostri cum fide et dilectione quae est in Christo Iesu
<1 Timothy.1.15> fidelis sermo et omni acceptione dignus quia Christus Iesus venit in mundum peccatores salvos facere quorum primus ego sum
<1 Timothy.1.16> sed ideo misericordiam consecutus sum ut in me primo ostenderet Christus Iesus omnem patientiam ad deformationem eorum qui credituri sunt illi in vitam aeternam
<1 Timothy.1.17> regi autem saeculorum inmortali invisibili soli Deo honor et gloria in saecula saeculorum amen
<1 Timothy.1.18> hoc praeceptum commendo tibi fili Timothee secundum praecedentes in te prophetias ut milites in illis bonam militiam
<1 Timothy.1.19> habens fidem et bonam conscientiam quam quidam repellentes circa fidem naufragaverunt
<1 Timothy.1.20> ex quibus est Hymeneus et Alexander quos tradidi Satanae ut discant non blasphemare
<1 Timothy.2.1> obsecro igitur primo omnium fieri obsecrationes orationes postulationes gratiarum actiones pro omnibus hominibus
<1 Timothy.2.2> pro regibus et omnibus qui in sublimitate sunt ut quietam et tranquillam vitam agamus in omni pietate et castitate
<1 Timothy.2.3> hoc enim bonum est et acceptum coram salutari nostro Deo
<1 Timothy.2.4> qui omnes homines vult salvos fieri et ad agnitionem veritatis venire
<1 Timothy.2.5> unus enim Deus unus et mediator Dei et hominum homo Christus Iesus
<1 Timothy.2.6> qui dedit redemptionem semet ipsum pro omnibus testimonium temporibus suis
<1 Timothy.2.7> in quo positus sum ego praedicator et apostolus veritatem dico non mentior doctor gentium in fide et veritate
<1 Timothy.2.8> volo ergo viros orare in omni loco levantes puras manus sine ira et disceptatione
<1 Timothy.2.9> similiter et mulieres in habitu ornato cum verecundia et sobrietate ornantes se non in tortis crinibus aut auro aut margaritis vel veste pretiosa
<1 Timothy.2.10> sed quod decet mulieres promittentes pietatem per opera bona
<1 Timothy.2.11> mulier in silentio discat cum omni subiectione
<1 Timothy.2.12> docere autem mulieri non permitto neque dominari in virum sed esse in silentio
<1 Timothy.2.13> Adam enim primus formatus est deinde Eva
<1 Timothy.2.14> et Adam non est seductus mulier autem seducta in praevaricatione fuit
<1 Timothy.2.15> salvabitur autem per filiorum generationem si permanserint in fide et dilectione et sanctificatione cum sobrietate
<1 Timothy.3.1> fidelis sermo si quis episcopatum desiderat bonum opus desiderat
<1 Timothy.3.2> oportet ergo episcopum inreprehensibilem esse unius uxoris virum sobrium prudentem ornatum hospitalem doctorem
<1 Timothy.3.3> non vinolentum non percussorem sed modestum non litigiosum non cupidum
<1 Timothy.3.4> suae domui bene praepositum filios habentem subditos cum omni castitate
<1 Timothy.3.5> si quis autem domui suae praeesse nescit quomodo ecclesiae Dei diligentiam habebit
<1 Timothy.3.6> non neophytum ne in superbia elatus in iudicium incidat diaboli
<1 Timothy.3.7> oportet autem illum et testimonium habere bonum ab his qui foris sunt ut non in obprobrium incidat et laqueum diaboli
<1 Timothy.3.8> diaconos similiter pudicos non bilingues non multo vino deditos non turpe lucrum sectantes
<1 Timothy.3.9> habentes mysterium fidei in conscientia pura
<1 Timothy.3.10> et hii autem probentur primum et sic ministrent nullum crimen habentes
<1 Timothy.3.11> mulieres similiter pudicas non detrahentes sobrias fideles in omnibus
<1 Timothy.3.12> diacones sint unius uxoris viri qui filiis suis bene praesunt et suis domibus
<1 Timothy.3.13> qui enim bene ministraverint gradum sibi bonum adquirent et multam fiduciam in fide quae est in Christo Iesu
<1 Timothy.3.14> haec tibi scribo sperans venire ad te cito
<1 Timothy.3.15> si autem tardavero ut scias quomodo oporteat te in domo Dei conversari quae est ecclesia Dei vivi columna et firmamentum veritatis
<1 Timothy.3.16> et manifeste magnum est pietatis sacramentum quod manifestatum est in carne iustificatum est in spiritu apparuit angelis praedicatum est gentibus creditum est in mundo adsumptum est in gloria
<1 Timothy.4.1> Spiritus autem manifeste dicit quia in novissimis temporibus discedent quidam a fide adtendentes spiritibus erroris et doctrinis daemoniorum
<1 Timothy.4.2> in hypocrisi loquentium mendacium et cauteriatam habentium suam conscientiam
<1 Timothy.4.3> prohibentium nubere abstinere a cibis quos Deus creavit ad percipiendum cum gratiarum actione fidelibus et his qui cognoverunt veritatem
<1 Timothy.4.4> quia omnis creatura Dei bona et nihil reiciendum quod cum gratiarum actione percipitur
<1 Timothy.4.5> sanctificatur enim per verbum Dei et orationem
<1 Timothy.4.6> haec proponens fratribus bonus eris minister Christi Iesu enutritus verbis fidei et bonae doctrinae quam adsecutus es
<1 Timothy.4.7> ineptas autem et aniles fabulas devita exerce te ipsum ad pietatem
<1 Timothy.4.8> nam corporalis exercitatio ad modicum utilis est pietas autem ad omnia utilis est promissionem habens vitae quae nunc est et futurae
<1 Timothy.4.9> fidelis sermo et omni acceptione dignus
<1 Timothy.4.10> in hoc enim laboramus et maledicimur quia speravimus in Deum vivum qui est salvator omnium hominum maxime fidelium
<1 Timothy.4.11> praecipe haec et doce
<1 Timothy.4.12> nemo adulescentiam tuam contemnat sed exemplum esto fidelium in verbo in conversatione in caritate in fide in castitate
<1 Timothy.4.13> dum venio adtende lectioni exhortationi doctrinae
<1 Timothy.4.14> noli neglegere gratiam quae in te est quae data est tibi per prophetiam cum inpositione manuum presbyterii
<1 Timothy.4.15> haec meditare in his esto ut profectus tuus manifestus sit omnibus
<1 Timothy.4.16> adtende tibi et doctrinae insta in illis hoc enim faciens et te ipsum salvum facies et qui te audiunt
<1 Timothy.5.1> seniorem ne increpaveris sed obsecra ut patrem iuvenes ut fratres
<1 Timothy.5.2> anus ut matres iuvenculas ut sorores in omni castitate
<1 Timothy.5.3> viduas honora quae vere viduae sunt
<1 Timothy.5.4> si qua autem vidua filios aut nepotes habet discant primum domum suam regere et mutuam vicem reddere parentibus hoc enim acceptum est coram Deo
<1 Timothy.5.5> quae autem vere vidua est et desolata speravit in Deum et instat obsecrationibus et orationibus nocte ac die
<1 Timothy.5.6> nam quae in deliciis est vivens mortua est
<1 Timothy.5.7> et hoc praecipe ut inreprehensibiles sint
<1 Timothy.5.8> si quis autem suorum et maxime domesticorum curam non habet fidem negavit et est infideli deterior
<1 Timothy.5.9> vidua eligatur non minus sexaginta annorum quae fuerit unius viri uxor
<1 Timothy.5.10> in operibus bonis testimonium habens si filios educavit si hospitio recepit si sanctorum pedes lavit si tribulationem patientibus subministravit si omne opus bonum subsecuta est
<1 Timothy.5.11> adulescentiores autem viduas devita cum enim luxuriatae fuerint in Christo nubere volunt
<1 Timothy.5.12> habentes damnationem quia primam fidem irritam fecerunt
<1 Timothy.5.13> simul autem et otiosae discunt circumire domos non solum otiosae sed et verbosae et curiosae loquentes quae non oportet
<1 Timothy.5.14> volo ergo iuveniores nubere filios procreare matres familias esse nullam occasionem dare adversario maledicti gratia
<1 Timothy.5.15> iam enim quaedam conversae sunt retro Satanan
<1 Timothy.5.16> si qua fidelis habet viduas subministret illis et non gravetur ecclesia ut his quae vere viduae sunt sufficiat
<1 Timothy.5.17> qui bene praesunt presbyteri duplici honore digni habeantur maxime qui laborant in verbo et doctrina
<1 Timothy.5.18> dicit enim scriptura non infrenabis os bovi trituranti et dignus operarius mercede sua
<1 Timothy.5.19> adversus presbyterum accusationem noli recipere nisi sub duobus et tribus testibus
<1 Timothy.5.20> peccantes coram omnibus argue ut et ceteri timorem habeant
<1 Timothy.5.21> testor coram Deo et Christo Iesu et electis angelis ut haec custodias sine praeiudicio nihil faciens in aliam partem declinando
<1 Timothy.5.22> manus cito nemini inposueris neque communicaveris peccatis alienis te ipsum castum custodi
<1 Timothy.5.23> noli adhuc aquam bibere sed vino modico utere propter stomachum tuum et frequentes tuas infirmitates
<1 Timothy.5.24> quorundam hominum peccata manifesta sunt praecedentia ad iudicium quosdam autem et subsequuntur
<1 Timothy.5.25> similiter et facta bona manifesta sunt et quae aliter se habent abscondi non possunt
<1 Timothy.6.1> quicumque sunt sub iugo servi dominos suos omni honore dignos arbitrentur ne nomen Domini et doctrina blasphemetur
<1 Timothy.6.2> qui autem fideles habent dominos non contemnant quia fratres sunt sed magis serviant quia fideles sunt et dilecti qui beneficii participes sunt haec doce et exhortare
<1 Timothy.6.3> si quis aliter docet et non adquiescit sanis sermonibus Domini nostri Iesu Christi et ei quae secundum pietatem est doctrinae
<1 Timothy.6.4> superbus nihil sciens sed languens circa quaestiones et pugnas verborum ex quibus oriuntur invidiae contentiones blasphemiae suspiciones malae
<1 Timothy.6.5> conflictationes hominum mente corruptorum et qui veritate privati sunt existimantium quaestum esse pietatem
<1 Timothy.6.6> est autem quaestus magnus pietas cum sufficientia
<1 Timothy.6.7> nihil enim intulimus in mundum haut dubium quia nec auferre quid possumus
<1 Timothy.6.8> habentes autem alimenta et quibus tegamur his contenti sumus
<1 Timothy.6.9> nam qui volunt divites fieri incidunt in temptationem et laqueum et desideria multa inutilia et nociva quae mergunt homines in interitum et perditionem
<1 Timothy.6.10> radix enim omnium malorum est cupiditas quam quidam appetentes erraverunt a fide et inseruerunt se doloribus multis
<1 Timothy.6.11> tu autem o homo Dei haec fuge sectare vero iustitiam pietatem fidem caritatem patientiam mansuetudinem
<1 Timothy.6.12> certa bonum certamen fidei adprehende vitam aeternam in qua vocatus es et confessus bonam confessionem coram multis testibus
<1 Timothy.6.13> praecipio tibi coram Deo qui vivificat omnia et Christo Iesu qui testimonium reddidit sub Pontio Pilato bonam confessionem
<1 Timothy.6.14> ut serves mandatum sine macula inreprehensibile usque in adventum Domini nostri Iesu Christi
<1 Timothy.6.15> quem suis temporibus ostendet beatus et solus potens rex regum et Dominus dominantium
<1 Timothy.6.16> qui solus habet inmortalitatem lucem habitans inaccessibilem quem vidit nullus hominum sed nec videre potest cui honor et imperium sempiternum amen
<1 Timothy.6.17> divitibus huius saeculi praecipe non sublime sapere neque sperare in incerto divitiarum sed in Deo qui praestat nobis omnia abunde ad fruendum
<1 Timothy.6.18> bene agere divites fieri in operibus bonis facile tribuere communicare
<1 Timothy.6.19> thesaurizare sibi fundamentum bonum in futurum ut adprehendant veram vitam
<1 Timothy.6.20> o Timothee depositum custodi devitans profanas vocum novitates et oppositiones falsi nominis scientiae
<1 Timothy.6.21> quam quidam promittentes circa fidem exciderunt gratia tecum
<2 Timothy.1.1> Paulus apostolus Christi Iesu per voluntatem Dei secundum promissionem vitae quae est in Christo Iesu
<2 Timothy.1.2> Timotheo carissimo filio gratia misericordia pax a Deo Patre et Christo Iesu Domino nostro
<2 Timothy.1.3> gratias ago Deo cui servio a progenitoribus in conscientia pura quam sine intermissione habeam tui memoriam in orationibus meis nocte ac die
<2 Timothy.1.4> desiderans te videre memor lacrimarum tuarum ut gaudio implear
<2 Timothy.1.5> recordationem accipiens eius fidei quae est in te non ficta quae et habitavit primum in avia tua Loide et matre tua Eunice certus sum autem quod et in te
<2 Timothy.1.6> propter quam causam admoneo te ut resuscites gratiam Dei quae est in te per inpositionem manuum mearum
<2 Timothy.1.7> non enim dedit nobis Deus spiritum timoris sed virtutis et dilectionis et sobrietatis
<2 Timothy.1.8> noli itaque erubescere testimonium Domini nostri neque me vinctum eius sed conlabora evangelio secundum virtutem Dei
<2 Timothy.1.9> qui nos liberavit et vocavit vocatione sancta non secundum opera nostra sed secundum propositum suum et gratiam quae data est nobis in Christo Iesu ante tempora saecularia
<2 Timothy.1.10> manifestata est autem nunc per inluminationem salvatoris nostri Iesu Christi qui destruxit quidem mortem inluminavit autem vitam et incorruptionem per evangelium
<2 Timothy.1.11> in quo positus sum ego praedicator et apostolus et magister gentium
<2 Timothy.1.12> ob quam causam etiam haec patior sed non confundor scio enim cui credidi et certus sum quia potens est depositum meum servare in illum diem
<2 Timothy.1.13> formam habe sanorum verborum quae a me audisti in fide et dilectione in Christo Iesu
<2 Timothy.1.14> bonum depositum custodi per Spiritum Sanctum qui habitat in nobis
<2 Timothy.1.15> scis hoc quod aversi sunt a me omnes qui in Asia sunt ex quibus est Phygelus et Hermogenes
<2 Timothy.1.16> det misericordiam Dominus Onesifori domui quia saepe me refrigeravit et catenam meam non erubuit
<2 Timothy.1.17> sed cum Romam venisset sollicite me quaesivit et invenit
<2 Timothy.1.18> det illi Dominus invenire misericordiam a Domino in illa die et quanta Ephesi ministravit melius tu nosti
<2 Timothy.2.1> tu ergo fili mi confortare in gratia quae est in Christo Iesu
<2 Timothy.2.2> et quae audisti a me per multos testes haec commenda fidelibus hominibus qui idonei erunt et alios docere
<2 Timothy.2.3> labora sicut bonus miles Christi Iesu
<2 Timothy.2.4> nemo militans inplicat se negotiis saecularibus ut ei placeat cui se probavit
<2 Timothy.2.5> nam et qui certat in agone non coronatur nisi legitime certaverit
<2 Timothy.2.6> laborantem agricolam oportet primum de fructibus accipere
<2 Timothy.2.7> intellege quae dico dabit enim tibi Dominus in omnibus intellectum
<2 Timothy.2.8> memor esto Iesum Christum resurrexisse a mortuis ex semine David secundum evangelium meum
<2 Timothy.2.9> in quo laboro usque ad vincula quasi male operans sed verbum Dei non est alligatum
<2 Timothy.2.10> ideo omnia sustineo propter electos ut et ipsi salutem consequantur quae est in Christo Iesu cum gloria caelesti
<2 Timothy.2.11> fidelis sermo nam si conmortui sumus et convivemus
<2 Timothy.2.12> si sustinemus et conregnabimus si negabimus et ille negabit nos
<2 Timothy.2.13> si non credimus ille fidelis manet negare se ipsum non potest
<2 Timothy.2.14> haec commone testificans coram Domino noli verbis contendere in nihil utile ad subversionem audientium
<2 Timothy.2.15> sollicite cura te ipsum probabilem exhibere Deo operarium inconfusibilem recte tractantem verbum veritatis
<2 Timothy.2.16> profana autem inaniloquia devita multum enim proficient ad impietatem
<2 Timothy.2.17> et sermo eorum ut cancer serpit ex quibus est Hymeneus et Philetus
<2 Timothy.2.18> qui a veritate exciderunt dicentes resurrectionem iam factam et subvertunt quorundam fidem
<2 Timothy.2.19> sed firmum fundamentum Dei stetit habens signaculum hoc cognovit Dominus qui sunt eius et discedat ab iniquitate omnis qui nominat nomen Domini
<2 Timothy.2.20> in magna autem domo non solum sunt vasa aurea et argentea sed et lignea et fictilia et quaedam quidem in honorem quaedam autem in contumeliam
<2 Timothy.2.21> si quis ergo emundaverit se ab istis erit vas in honorem sanctificatum et utile Domino ad omne opus bonum paratum
<2 Timothy.2.22> iuvenilia autem desideria fuge sectare vero iustitiam fidem caritatem pacem cum his qui invocant Dominum de corde puro
<2 Timothy.2.23> stultas autem et sine disciplina quaestiones devita sciens quia generant lites
<2 Timothy.2.24> servum autem Domini non oportet litigare sed mansuetum esse ad omnes docibilem patientem
<2 Timothy.2.25> cum modestia corripientem eos qui resistunt nequando det illis Deus paenitentiam ad cognoscendam veritatem
<2 Timothy.2.26> et resipiscant a diaboli laqueis a quo capti tenentur ad ipsius voluntatem
<2 Timothy.3.1> hoc autem scito quod in novissimis diebus instabunt tempora periculosa
<2 Timothy.3.2> et erunt homines se ipsos amantes cupidi elati superbi blasphemi parentibus inoboedientes ingrati scelesti
<2 Timothy.3.3> sine affectione sine pace criminatores incontinentes inmites sine benignitate
<2 Timothy.3.4> proditores protervi tumidi voluptatium amatores magis quam Dei
<2 Timothy.3.5> habentes speciem quidem pietatis virtutem autem eius abnegantes et hos devita
<2 Timothy.3.6> ex his enim sunt qui penetrant domos et captivas ducunt mulierculas oneratas peccatis quae ducuntur variis desideriis
<2 Timothy.3.7> semper discentes et numquam ad scientiam veritatis pervenientes
<2 Timothy.3.8> quemadmodum autem Iannes et Mambres restiterunt Mosi ita et hii resistunt veritati homines corrupti mente reprobi circa fidem
<2 Timothy.3.9> sed ultra non proficient insipientia enim eorum manifesta erit omnibus sicut et illorum fuit
<2 Timothy.3.10> tu autem adsecutus es meam doctrinam institutionem propositum fidem longanimitatem dilectionem patientiam
<2 Timothy.3.11> persecutiones passiones qualia mihi facta sunt Antiochiae Iconii Lystris quales persecutiones sustinui et ex omnibus me eripuit Dominus
<2 Timothy.3.12> et omnes qui volunt pie vivere in Christo Iesu persecutionem patientur
<2 Timothy.3.13> mali autem homines et seductores proficient in peius errantes et in errorem mittentes
<2 Timothy.3.14> tu vero permane in his quae didicisti et credita sunt tibi sciens a quo didiceris
<2 Timothy.3.15> et quia ab infantia sacras litteras nosti quae te possint instruere ad salutem per fidem quae est in Christo Iesu
<2 Timothy.3.16> omnis scriptura divinitus inspirata et utilis ad docendum ad arguendum ad corrigendum ad erudiendum in iustitia
<2 Timothy.3.17> ut perfectus sit homo Dei ad omne opus bonum instructus
<2 Timothy.4.1> testificor coram Deo et Christo Iesu qui iudicaturus est vivos ac mortuos et adventum ipsius et regnum eius
<2 Timothy.4.2> praedica verbum insta oportune inportune argue obsecra increpa in omni patientia et doctrina
<2 Timothy.4.3> erit enim tempus cum sanam doctrinam non sustinebunt sed ad sua desideria coacervabunt sibi magistros prurientes auribus
<2 Timothy.4.4> et a veritate quidem auditum avertent ad fabulas autem convertentur
<2 Timothy.4.5> tu vero vigila in omnibus labora opus fac evangelistae ministerium tuum imple
<2 Timothy.4.6> ego enim iam delibor et tempus meae resolutionis instat
<2 Timothy.4.7> bonum certamen certavi cursum consummavi fidem servavi
<2 Timothy.4.8> in reliquo reposita est mihi iustitiae corona quam reddet mihi Dominus in illa die iustus iudex non solum autem mihi sed et his qui diligunt adventum eius
<2 Timothy.4.9> festina venire ad me cito
<2 Timothy.4.10> Demas enim me dereliquit diligens hoc saeculum et abiit Thessalonicam Crescens in Galliam Titus in Dalmatiam
<2 Timothy.4.11> Lucas est mecum solus Marcum adsume et adduc tecum est enim mihi utilis in ministerium
<2 Timothy.4.12> Tychicum autem misi Ephesum
<2 Timothy.4.13> paenulam quam reliqui Troade apud Carpum veniens adfers et libros maxime autem membranas
<2 Timothy.4.14> Alexander aerarius multa mala mihi ostendit reddat ei Dominus secundum opera eius
<2 Timothy.4.15> quem et tu devita valde enim restitit verbis nostris
<2 Timothy.4.16> in prima mea defensione nemo mihi adfuit sed omnes me dereliquerunt non illis reputetur
<2 Timothy.4.17> Dominus autem mihi adstitit et confortavit me ut per me praedicatio impleatur et audiant omnes gentes et liberatus sum de ore leonis
<2 Timothy.4.18> liberabit me Dominus ab omni opere malo et salvum faciet in regnum suum caeleste cui gloria in saecula saeculorum amen
<2 Timothy.4.19> saluta Priscam et Aquilam et Onesifori domum
<2 Timothy.4.20> Erastus remansit Corinthi Trophimum autem reliqui infirmum Mileti
<2 Timothy.4.21> festina ante hiemem venire salutat te Eubulus et Pudens et Linus et Claudia et fratres omnes
<2 Timothy.4.22> Dominus Iesus cum spiritu tuo gratia nobiscum amen
<Titus.1.1> Paulus servus Dei apostolus autem Iesu Christi secundum fidem electorum Dei et agnitionem veritatis quae secundum pietatem est
<Titus.1.2> in spem vitae aeternae quam promisit qui non mentitur Deus ante tempora saecularia
<Titus.1.3> manifestavit autem temporibus suis verbum suum in praedicatione quae credita est mihi secundum praeceptum salvatoris nostri Dei
<Titus.1.4> Tito dilecto filio secundum communem fidem gratia et pax a Deo Patre et Christo Iesu salvatore nostro
<Titus.1.5> huius rei gratia reliqui te Cretae ut ea quae desunt corrigas et constituas per civitates presbyteros sicut ego tibi disposui
<Titus.1.6> si quis sine crimine est unius uxoris vir filios habens fideles non in accusatione luxuriae aut non subditos
<Titus.1.7> oportet enim episcopum sine crimine esse sicut Dei dispensatorem non superbum non iracundum non vinolentum non percussorem non turpilucri cupidum
<Titus.1.8> sed hospitalem benignum sobrium iustum sanctum continentem
<Titus.1.9> amplectentem eum qui secundum doctrinam est fidelem sermonem ut potens sit et exhortari in doctrina sana et eos qui contradicunt arguere
<Titus.1.10> sunt enim multi et inoboedientes vaniloqui et seductores maxime qui de circumcisione sunt
<Titus.1.11> quos oportet redargui qui universas domos subvertunt docentes quae non oportet turpis lucri gratia
<Titus.1.12> dixit quidam ex illis proprius ipsorum propheta Cretenses semper mendaces malae bestiae ventres pigri
<Titus.1.13> testimonium hoc verum est quam ob causam increpa illos dure ut sani sint in fide
<Titus.1.14> non intendentes iudaicis fabulis et mandatis hominum aversantium se a veritate
<Titus.1.15> omnia munda mundis coinquinatis autem et infidelibus nihil mundum sed inquinatae sunt eorum et mens et conscientia
<Titus.1.16> confitentur se nosse Deum factis autem negant cum sunt abominati et incredibiles et ad omne opus bonum reprobi
<Titus.2.1> tu autem loquere quae decet sanam doctrinam
<Titus.2.2> senes ut sobrii sint pudici prudentes sani fide dilectione patientia
<Titus.2.3> anus similiter in habitu sancto non criminatrices non vino multo servientes bene docentes
<Titus.2.4> ut prudentiam doceant adulescentulas ut viros suos ament filios diligant
<Titus.2.5> prudentes castas domus curam habentes benignas subditas suis viris ut non blasphemetur verbum Dei
<Titus.2.6> iuvenes similiter hortare ut sobrii sint
<Titus.2.7> in omnibus te ipsum praebe exemplum bonorum operum in doctrina integritatem gravitatem
<Titus.2.8> verbum sanum inreprehensibilem ut is qui ex adverso est vereatur nihil habens malum dicere de nobis
<Titus.2.9> servos dominis suis subditos esse in omnibus placentes non contradicentes
<Titus.2.10> non fraudantes, sed in omnibus fidem bonam ostendentes ut doctrinam salutaris nostri Dei ornent in omnibus
<Titus.2.11> apparuit enim gratia Dei salutaris omnibus hominibus
<Titus.2.12> erudiens nos ut abnegantes impietatem et saecularia desideria sobrie et iuste et pie vivamus in hoc saeculo
<Titus.2.13> expectantes beatam spem et adventum gloriae magni Dei et salvatoris nostri Iesu Christi
<Titus.2.14> qui dedit semet ipsum pro nobis ut nos redimeret ab omni iniquitate et mundaret sibi populum acceptabilem sectatorem bonorum operum
<Titus.2.15> haec loquere et exhortare et argue cum omni imperio nemo te contemnat
<Titus.3.1> admone illos principibus et potestatibus subditos esse dicto oboedire ad omne opus bonum paratos esse
<Titus.3.2> neminem blasphemare non litigiosos esse modestos omnem ostendentes mansuetudinem ad omnes homines
<Titus.3.3> eramus enim et nos aliquando insipientes increduli errantes servientes desideriis et voluptatibus variis in malitia et invidia agentes odibiles odientes invicem
<Titus.3.4> cum autem benignitas et humanitas apparuit salvatoris nostri Dei
<Titus.3.5> non ex operibus iustitiae quae fecimus nos sed secundum suam misericordiam salvos nos fecit per lavacrum regenerationis et renovationis Spiritus Sancti
<Titus.3.6> quem effudit in nos abunde per Iesum Christum salvatorem nostrum
<Titus.3.7> ut iustificati gratia ipsius heredes simus secundum spem vitae aeternae
<Titus.3.8> fidelis sermo est et de his volo te confirmare ut curent bonis operibus praeesse qui credunt Deo haec sunt bona et utilia hominibus
<Titus.3.9> stultas autem quaestiones et genealogias et contentiones et pugnas legis devita sunt enim inutiles et vanae
<Titus.3.10> hereticum hominem post unam et secundam correptionem devita
<Titus.3.11> sciens quia subversus est qui eiusmodi est et delinquit proprio iudicio condemnatus
<Titus.3.12> cum misero ad te Arteman aut Tychicum festina ad me venire Nicopolim ibi enim statui hiemare
<Titus.3.13> Zenan legis peritum et Apollo sollicite praemitte ut nihil illis desit
<Titus.3.14> discant autem et nostri bonis operibus praeesse ad usus necessarios ut non sint infructuosi
<Titus.3.15> salutant te qui mecum sunt omnes saluta qui nos amant in fide gratia Dei cum omnibus vobis amen
<Philemon.1.1> Paulus vinctus Iesu Christi et Timotheus frater Philemoni dilecto et adiutori nostro
<Philemon.1.2> et Appiae sorori et Archippo commilitoni nostro et ecclesiae quae in domo tua est
<Philemon.1.3> gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo
<Philemon.1.4> gratias ago Deo meo semper memoriam tui faciens in orationibus meis
<Philemon.1.5> audiens caritatem tuam et fidem quam habes in Domino Iesu et in omnes sanctos
<Philemon.1.6> ut communicatio fidei tuae evidens fiat in agnitione omnis boni in nobis in Christo Iesu
<Philemon.1.7> gaudium enim magnum habui et consolationem in caritate tua quia viscera sanctorum requieverunt per te frater
<Philemon.1.8> propter quod multam fiduciam habentes in Christo Iesu imperandi tibi quod ad rem pertinet
<Philemon.1.9> propter caritatem magis obsecro cum sis talis ut Paulus senex nunc autem et vinctus Iesu Christi
<Philemon.1.10> obsecro te de meo filio quem genui in vinculis Onesimo
<Philemon.1.11> qui tibi aliquando inutilis fuit nunc autem et tibi et mihi utilis
<Philemon.1.12> quem remisi tu autem illum id est mea viscera suscipe
<Philemon.1.13> quem ego volueram mecum detinere ut pro te mihi ministraret in vinculis evangelii
<Philemon.1.14> sine consilio autem tuo nihil volui facere uti ne velut ex necessitate bonum tuum esset sed voluntarium
<Philemon.1.15> forsitan enim ideo discessit ad horam a te ut aeternum illum recipere
<Philemon.1.16> iam non ut servum sed plus servo carissimum fratrem maxime mihi quanto autem magis tibi et in carne et in Domino
<Philemon.1.17> si ergo habes me socium suscipe illum sicut me
<Philemon.1.18> si autem aliquid nocuit tibi aut debet hoc mihi inputa
<Philemon.1.19> ego Paulus scripsi mea manu ego reddam ut non dicam tibi quod et te ipsum mihi debes
<Philemon.1.20> ita frater ego te fruar in Domino refice viscera mea in Domino
<Philemon.1.21> confidens oboedientia tua scripsi tibi sciens quoniam et super id quod dico facies
<Philemon.1.22> simul autem et para mihi hospitium nam spero per orationes vestras donari me vobis
<Philemon.1.23> salutat te Epaphras concaptivus meus in Christo Iesu
<Philemon.1.24> Marcus Aristarchus Demas Lucas adiutores mei
<Philemon.1.25> gratia Domini nostri Iesu Christi cum spiritu vestro amen
<Hebrews.1.1> multifariam et multis modis olim Deus loquens patribus in prophetis
<Hebrews.1.2> novissime diebus istis locutus est nobis in Filio quem constituit heredem universorum per quem fecit et saecula
<Hebrews.1.3> qui cum sit splendor gloriae et figura substantiae eius portansque omnia verbo virtutis suae purgationem peccatorum faciens sedit ad dexteram Maiestatis in excelsis
<Hebrews.1.4> tanto melior angelis effectus quanto differentius prae illis nomen hereditavit
<Hebrews.1.5> cui enim dixit aliquando angelorum Filius meus es tu ego hodie genui te et rursum ego ero illi in Patrem et ipse erit mihi in Filium
<Hebrews.1.6> et cum iterum introducit primogenitum in orbem terrae dicit et adorent eum omnes angeli Dei
<Hebrews.1.7> et ad angelos quidem dicit qui facit angelos suos spiritus et ministros suos flammam ignis
<Hebrews.1.8> ad Filium autem thronus tuus Deus in saeculum saeculi et virga aequitatis virga regni tui
<Hebrews.1.9> dilexisti iustitiam et odisti iniquitatem propterea unxit te Deus Deus tuus oleo exultationis prae participibus tuis
<Hebrews.1.10> et tu in principio Domine terram fundasti et opera manuum tuarum sunt caeli
<Hebrews.1.11> ipsi peribunt tu autem permanebis et omnes ut vestimentum veterescent
<Hebrews.1.12> et velut amictum involves eos et mutabuntur tu autem idem es et anni tui non deficient
<Hebrews.1.13> ad quem autem angelorum dixit aliquando sede a dextris meis quoadusque ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum
<Hebrews.1.14> nonne omnes sunt administratorii spiritus in ministerium missi propter eos qui hereditatem capient salutis
<Hebrews.2.1> propterea abundantius oportet observare nos ea quae audivimus ne forte pereffluamus
<Hebrews.2.2> si enim qui per angelos dictus est sermo factus est firmus et omnis praevaricatio et inoboedientia accepit iustam mercedis retributionem
<Hebrews.2.3> quomodo nos effugiemus si tantam neglexerimus salutem quae cum initium accepisset enarrari per Dominum ab eis qui audierunt in nos confirmata est
<Hebrews.2.4> contestante Deo signis et portentis et variis virtutibus et Spiritus Sancti distributionibus secundum suam voluntatem
<Hebrews.2.5> non enim angelis subiecit orbem terrae futurum de quo loquimur
<Hebrews.2.6> testatus est autem in quodam loco quis dicens quid est homo quod memor es eius aut filius hominis quoniam visitas eum
<Hebrews.2.7> minuisti eum paulo minus ab angelis gloria et honore coronasti eum et constituisti eum super opera manuum tuarum
<Hebrews.2.8> omnia subiecisti sub pedibus eius in eo enim quod ei omnia subiecit nihil dimisit non subiectum ei nunc autem necdum videmus omnia subiecta ei
<Hebrews.2.9> eum autem qui modico quam angeli minoratus est videmus Iesum propter passionem mortis gloria et honore coronatum ut gratia Dei pro omnibus gustaret mortem
<Hebrews.2.10> decebat enim eum propter quem omnia et per quem omnia qui multos filios in gloriam adduxerat auctorem salutis eorum per passiones consummare
<Hebrews.2.11> qui enim sanctificat et qui sanctificantur ex uno omnes propter quam causam non confunditur fratres eos vocare dicens
<Hebrews.2.12> nuntiabo nomen tuum fratribus meis in medio ecclesiae laudabo te
<Hebrews.2.13> et iterum ego ero fidens in eum et iterum ecce ego et pueri mei quos mihi dedit Deus
<Hebrews.2.14> quia ergo pueri communicaverunt sanguini et carni et ipse similiter participavit hisdem ut per mortem destrueret eum qui habebat mortis imperium id est diabolum
<Hebrews.2.15> et liberaret eos qui timore mortis per totam vitam obnoxii erant servituti
<Hebrews.2.16> nusquam enim angelos adprehendit sed semen Abrahae adprehendit
<Hebrews.2.17> unde debuit per omnia fratribus similare ut misericors fieret et fidelis pontifex ad Deum ut repropitiaret delicta populi
<Hebrews.2.18> in eo enim in quo passus est ipse temptatus potens est eis qui temptantur auxiliari
<Hebrews.3.1> unde fratres sancti vocationis caelestis participes considerate apostolum et pontificem confessionis nostrae Iesum
<Hebrews.3.2> qui fidelis est ei qui fecit illum sicut et Moses in omni domo illius
<Hebrews.3.3> amplioris enim gloriae iste prae Mose dignus habitus est quanto ampliorem honorem habet domus qui fabricavit illam
<Hebrews.3.4> omnis namque domus fabricatur ab aliquo qui autem omnia creavit Deus
<Hebrews.3.5> et Moses quidem fidelis erat in tota domo eius tamquam famulus in testimonium eorum quae dicenda erant
<Hebrews.3.6> Christus vero tamquam filius in domo sua quae domus sumus nos si fiduciam et gloriam spei usque ad finem firmam retineamus
<Hebrews.3.7> quapropter sicut dicit Spiritus Sanctus hodie si vocem eius audieritis
<Hebrews.3.8> nolite obdurare corda vestra sicut in exacerbatione secundum diem temptationis in deserto
<Hebrews.3.9> ubi temptaverunt me patres vestri probaverunt et viderunt opera mea
<Hebrews.3.10> quadraginta annos propter quod infensus fui generationi huic et dixi semper errant corde ipsi autem non cognoverunt vias meas
<Hebrews.3.11> sicut iuravi in ira mea si introibunt in requiem meam
<Hebrews.3.12> videte fratres ne forte sit in aliquo vestrum cor malum incredulitatis discedendi a Deo vivo
<Hebrews.3.13> sed adhortamini vosmet ipsos per singulos dies donec hodie cognominatur ut non obduretur quis ex vobis fallacia peccati
<Hebrews.3.14> participes enim Christi effecti sumus si tamen initium substantiae usque ad finem firmum retineamus
<Hebrews.3.15> dum dicitur hodie si vocem eius audieritis nolite obdurare corda vestra quemadmodum in illa exacerbatione
<Hebrews.3.16> quidam enim audientes exacerbaverunt sed non universi qui profecti sunt ab Aegypto per Mosen
<Hebrews.3.17> quibus autem infensus est quadraginta annos nonne illis qui peccaverunt quorum cadavera prostrata sunt in deserto
<Hebrews.3.18> quibus autem iuravit non introire in requiem ipsius nisi illis qui increduli fuerunt
<Hebrews.3.19> et videmus quia non potuerunt introire propter incredulitatem
<Hebrews.4.1> timeamus ergo ne forte relicta pollicitatione introeundi in requiem eius existimetur aliqui ex vobis deesse
<Hebrews.4.2> etenim et nobis nuntiatum est quemadmodum et illis sed non profuit illis sermo auditus non admixtis fidei ex his quae audierunt
<Hebrews.4.3> ingrediemur enim in requiem qui credidimus quemadmodum dixit sicut iuravi in ira mea si introibunt in requiem meam et quidem operibus ab institutione mundi factis
<Hebrews.4.4> dixit enim quodam loco de die septima sic et requievit Deus die septima ab omnibus operibus suis
<Hebrews.4.5> et in isto rursum si introibunt in requiem meam
<Hebrews.4.6> quoniam ergo superest quosdam introire in illam et hii quibus prioribus adnuntiatum est non introierunt propter incredulitatem
<Hebrews.4.7> iterum terminat diem quendam hodie in David dicendo post tantum temporis sicut supra dictum est hodie si vocem eius audieritis nolite obdurare corda vestra
<Hebrews.4.8> nam si eis Iesus requiem praestitisset numquam de alio loqueretur posthac die
<Hebrews.4.9> itaque relinquitur sabbatismus populo Dei
<Hebrews.4.10> qui enim ingressus est in requiem eius etiam ipse requievit ab operibus suis sicut a suis Deus
<Hebrews.4.11> festinemus ergo ingredi in illam requiem ut ne in id ipsum quis incidat incredulitatis exemplum
<Hebrews.4.12> vivus est enim Dei sermo et efficax et penetrabilior omni gladio ancipiti et pertingens usque ad divisionem animae ac spiritus conpagum quoque et medullarum et discretor cogitationum et intentionum cordis
<Hebrews.4.13> et non est ulla creatura invisibilis in conspectu eius omnia autem nuda et aperta sunt oculis eius ad quem nobis sermo
<Hebrews.4.14> habentes ergo pontificem magnum qui penetraverit caelos Iesum Filium Dei teneamus confessionem
<Hebrews.4.15> non enim habemus pontificem qui non possit conpati infirmitatibus nostris temptatum autem per omnia pro similitudine absque peccato
<Hebrews.4.16> adeamus ergo cum fiducia ad thronum gratiae ut misericordiam consequamur et gratiam inveniamus in auxilio oportuno
<Hebrews.5.1> omnis namque pontifex ex hominibus adsumptus pro hominibus constituitur in his quae sunt ad Deum ut offerat dona et sacrificia pro peccatis
<Hebrews.5.2> qui condolere possit his qui ignorant et errant quoniam et ipse circumdatus est infirmitate
<Hebrews.5.3> et propter eam debet quemadmodum et pro populo ita etiam pro semet ipso offerre pro peccatis
<Hebrews.5.4> nec quisquam sumit sibi honorem sed qui vocatur a Deo tamquam Aaron
<Hebrews.5.5> sic et Christus non semet ipsum clarificavit ut pontifex fieret sed qui locutus est ad eum Filius meus es tu ego hodie genui te
<Hebrews.5.6> quemadmodum et in alio dicit tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech
<Hebrews.5.7> qui in diebus carnis suae preces supplicationesque ad eum qui possit salvum illum a morte facere cum clamore valido et lacrimis offerens et exauditus pro sua reverentia
<Hebrews.5.8> et quidem cum esset Filius didicit ex his quae passus est oboedientiam
<Hebrews.5.9> et consummatus factus est omnibus obtemperantibus sibi causa salutis aeternae
<Hebrews.5.10> appellatus a Deo pontifex iuxta ordinem Melchisedech
<Hebrews.5.11> de quo grandis nobis sermo et ininterpretabilis ad dicendum quoniam inbecilles facti estis ad audiendum
<Hebrews.5.12> etenim cum deberetis magistri esse propter tempus rursum indigetis ut vos doceamini quae sint elementa exordii sermonum Dei et facti estis quibus lacte opus sit non solido cibo
<Hebrews.5.13> omnis enim qui lactis est particeps expers est sermonis iustitiae parvulus enim est
<Hebrews.5.14> perfectorum autem est solidus cibus eorum qui pro consuetudine exercitatos habent sensus ad discretionem boni ac mali
<Hebrews.6.1> quapropter intermittentes inchoationis Christi sermonem ad perfectionem feramur non rursum iacientes fundamentum paenitentiae ab operibus mortuis et fidei ad Deum
<Hebrews.6.2> baptismatum doctrinae inpositionis quoque manuum ac resurrectionis mortuorum et iudicii aeterni
<Hebrews.6.3> et hoc faciemus siquidem permiserit Deus
<Hebrews.6.4> inpossibile est enim eos qui semel sunt inluminati gustaverunt etiam donum caeleste et participes sunt facti Spiritus Sancti
<Hebrews.6.5> gustaverunt nihilominus bonum Dei verbum virtutesque saeculi venturi
<Hebrews.6.6> et prolapsi sunt renovari rursus ad paenitentiam rursum crucifigentes sibimet ipsis Filium Dei et ostentui habentes
<Hebrews.6.7> terra enim saepe venientem super se bibens imbrem et generans herbam oportunam illis a quibus colitur accipit benedictionem a Deo
<Hebrews.6.8> proferens autem spinas ac tribulos reproba est et maledicto proxima cuius consummatio in conbustionem
<Hebrews.6.9> confidimus autem de vobis dilectissimi meliora et viciniora saluti tametsi ita loquimur
<Hebrews.6.10> non enim iniustus Deus ut obliviscatur operis vestri et dilectionis quam ostendistis in nomine ipsius qui ministrastis sanctis et ministratis
<Hebrews.6.11> cupimus autem unumquemque vestrum eandem ostentare sollicitudinem ad expletionem spei usque in finem
<Hebrews.6.12> ut non segnes efficiamini verum imitatores eorum qui fide et patientia hereditabunt promissiones
<Hebrews.6.13> Abrahae namque promittens Deus quoniam neminem habuit per quem iuraret maiorem iuravit per semet ipsum
<Hebrews.6.14> dicens nisi benedicens benedicam te et multiplicans multiplicabo te
<Hebrews.6.15> et sic longanimiter ferens adeptus est repromissionem
<Hebrews.6.16> homines enim per maiorem sui iurant et omnis controversiae eorum finis ad confirmationem est iuramentum
<Hebrews.6.17> in quo abundantius volens Deus ostendere pollicitationis heredibus inmobilitatem consilii sui interposuit iusiurandum
<Hebrews.6.18> ut per duas res inmobiles quibus inpossibile est mentiri Deum fortissimum solacium habeamus qui confugimus ad tenendam propositam spem
<Hebrews.6.19> quam sicut anchoram habemus animae tutam ac firmam et incedentem usque in interiora velaminis
<Hebrews.6.20> ubi praecursor pro nobis introiit Iesus secundum ordinem Melchisedech pontifex factus in aeternum
<Hebrews.7.1> hic enim Melchisedech rex Salem sacerdos Dei summi qui obviavit Abrahae regresso a caede regum et benedixit ei
<Hebrews.7.2> cui decimas omnium divisit Abraham primum quidem qui interpretatur rex iustitiae deinde autem et rex Salem quod est rex pacis
<Hebrews.7.3> sine patre sine matre sine genealogia neque initium dierum neque finem vitae habens adsimilatus autem Filio Dei manet sacerdos in perpetuum
<Hebrews.7.4> intuemini autem quantus sit hic cui et decimam dedit de praecipuis Abraham patriarcha
<Hebrews.7.5> et quidem de filiis Levi sacerdotium accipientes mandatum habent decimas sumere a populo secundum legem id est a fratribus suis quamquam et ipsi exierunt de lumbis Abrahae
<Hebrews.7.6> cuius autem generatio non adnumeratur in eis decimas sumpsit Abraham et hunc qui habebat repromissiones benedixit
<Hebrews.7.7> sine ulla autem contradictione quod minus est a meliore benedicitur
<Hebrews.7.8> et hic quidem decimas morientes homines accipiunt ibi autem contestatus quia vivit
<Hebrews.7.9> et ut ita dictum sit per Abraham et Levi qui decimas accipit decimatus est
<Hebrews.7.10> adhuc enim in lumbis patris erat quando obviavit ei Melchisedech
<Hebrews.7.11> si ergo consummatio per sacerdotium leviticum erat populus enim sub ipso legem accepit quid adhuc necessarium secundum ordinem Melchisedech alium surgere sacerdotem et non secundum ordinem Aaron dici
<Hebrews.7.12> translato enim sacerdotio necesse est ut et legis translatio fiat
<Hebrews.7.13> in quo enim haec dicuntur de alia tribu est de qua nullus altario praesto fuit
<Hebrews.7.14> manifestum enim quod ex Iuda ortus sit Dominus noster in qua tribu nihil de sacerdotibus Moses locutus est
<Hebrews.7.15> et amplius adhuc manifestum est si secundum similitudinem Melchisedech exsurgit alius sacerdos
<Hebrews.7.16> qui non secundum legem mandati carnalis factus est sed secundum virtutem vitae insolubilis
<Hebrews.7.17> contestatur enim quoniam tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech
<Hebrews.7.18> reprobatio quidem fit praecedentis mandati propter infirmitatem eius et inutilitatem
<Hebrews.7.19> nihil enim ad perfectum adduxit lex introductio vero melioris spei per quam proximamus ad Deum
<Hebrews.7.20> et quantum est non sine iureiurando alii quidem sine iureiurando sacerdotes facti sunt
<Hebrews.7.21> hic autem cum iureiurando per eum qui dixit ad illum iuravit Dominus et non paenitebit tu es sacerdos in aeternum
<Hebrews.7.22> in tantum melioris testamenti sponsor factus est Iesus
<Hebrews.7.23> et alii quidem plures facti sunt sacerdotes idcirco quod morte prohiberentur permanere
<Hebrews.7.24> hic autem eo quod maneat in aeternum sempiternum habet sacerdotium
<Hebrews.7.25> unde et salvare in perpetuo potest accedentes per semet ipsum ad Deum semper vivens ad interpellandum pro eis
<Hebrews.7.26> talis enim decebat ut nobis esset pontifex sanctus innocens inpollutus segregatus a peccatoribus et excelsior caelis factus
<Hebrews.7.27> qui non habet cotidie necessitatem quemadmodum sacerdotes prius pro suis delictis hostias offerre deinde pro populi hoc enim fecit semel se offerendo
<Hebrews.7.28> lex enim homines constituit sacerdotes infirmitatem habentes sermo autem iurisiurandi qui post legem est Filium in aeternum perfectum
<Hebrews.8.1> capitulum autem super ea quae dicuntur talem habemus pontificem qui consedit in dextera sedis Magnitudinis in caelis
<Hebrews.8.2> sanctorum minister et tabernaculi veri quod fixit Dominus et non homo
<Hebrews.8.3> omnis enim pontifex ad offerenda munera et hostias constituitur unde necesse est et hunc habere aliquid quod offerat
<Hebrews.8.4> si ergo esset super terram nec esset sacerdos cum essent qui offerrent secundum legem munera
<Hebrews.8.5> qui exemplari et umbrae deserviunt caelestium sicut responsum est Mosi cum consummaret tabernaculum vide inquit omnia facito secundum exemplar quod tibi ostensum est in monte
<Hebrews.8.6> nunc autem melius sortitus est ministerium quanto et melioris testamenti mediator est quod in melioribus repromissionibus sanctum est
<Hebrews.8.7> nam si illud prius culpa vacasset non utique secundi locus inquireretur
<Hebrews.8.8> vituperans enim eos dicit ecce dies veniunt dicit Dominus et consummabo super domum Israhel et super domum Iuda testamentum novum
<Hebrews.8.9> non secundum testamentum quod feci patribus eorum in die qua adprehendi manum illorum ut educerem illos de terra Aegypti quoniam ipsi non permanserunt in testamento meo et ego neglexi eos dicit Dominus
<Hebrews.8.10> quia hoc testamentum quod disponam domui Israhel post dies illos dicit Dominus dando leges meas in mentem eorum et in corde eorum superscribam eas et ero eis in Deum et ipsi erunt mihi in populum
<Hebrews.8.11> et non docebit unusquisque proximum suum et unusquisque fratrem suum dicens cognosce Dominum quoniam omnes scient me a minore usque ad maiorem eorum
<Hebrews.8.12> quia propitius ero iniquitatibus eorum et peccatorum illorum iam non memorabor
<Hebrews.8.13> dicendo autem novum veteravit prius quod autem antiquatur et senescit prope interitum est
<Hebrews.9.1> habuit quidem et prius iustificationes culturae et sanctum saeculare
<Hebrews.9.2> tabernaculum enim factum est primum in quo inerant candelabra et mensa et propositio panum quae dicitur sancta
<Hebrews.9.3> post velamentum autem secundum tabernaculum quod dicitur sancta sanctorum
<Hebrews.9.4> aureum habens turibulum et arcam testamenti circumtectam ex omni parte auro in qua urna aurea habens manna et virga Aaron quae fronduerat et tabulae testamenti
<Hebrews.9.5> superque eam cherubin gloriae obumbrantia propitiatorium de quibus non est modo dicendum per singula
<Hebrews.9.6> his vero ita conpositis in priori quidem tabernaculo semper introibant sacerdotes sacrificiorum officia consummantes
<Hebrews.9.7> in secundo autem semel in anno solus pontifex non sine sanguine quem offert pro sua et populi ignorantia
<Hebrews.9.8> hoc significante Spiritu Sancto nondum propalatam esse sanctorum viam adhuc priore tabernaculo habente statum
<Hebrews.9.9> quae parabola est temporis instantis iuxta quam munera et hostiae offeruntur quae non possunt iuxta conscientiam perfectum facere servientem
<Hebrews.9.10> solummodo in cibis et in potibus et variis baptismis et iustitiis carnis usque ad tempus correctionis inpositis
<Hebrews.9.11> Christus autem adsistens pontifex futurorum bonorum per amplius et perfectius tabernaculum non manufactum id est non huius creationis
<Hebrews.9.12> neque per sanguinem hircorum et vitulorum sed per proprium sanguinem introivit semel in sancta aeterna redemptione inventa
<Hebrews.9.13> si enim sanguis hircorum et taurorum et cinis vitulae aspersus inquinatos sanctificat ad emundationem carnis
<Hebrews.9.14> quanto magis sanguis Christi qui per Spiritum Sanctum semet ipsum obtulit inmaculatum Deo emundabit conscientiam vestram ab operibus mortuis ad serviendum Deo viventi
<Hebrews.9.15> et ideo novi testamenti mediator est ut morte intercedente in redemptionem earum praevaricationum quae erant sub priore testamento repromissionem accipiant qui vocati sunt aeternae hereditatis
<Hebrews.9.16> ubi enim testamentum mors necesse est intercedat testatoris
<Hebrews.9.17> testamentum enim in mortuis confirmatum est alioquin nondum valet dum vivit qui testatus est
<Hebrews.9.18> unde ne primum quidem sine sanguine dedicatum est
<Hebrews.9.19> lecto enim omni mandato legis a Mose universo populo accipiens sanguinem vitulorum et hircorum cum aqua et lana coccinea et hysopo ipsum quoque librum et omnem populum aspersit
<Hebrews.9.20> dicens hic sanguis testamenti quod mandavit ad vos Deus
<Hebrews.9.21> etiam tabernaculum et omnia vasa ministerii sanguine similiter aspersit
<Hebrews.9.22> et omnia paene in sanguine mundantur secundum legem et sine sanguinis fusione non fit remissio
<Hebrews.9.23> necesse est ergo exemplaria quidem caelestium his mundari ipsa autem caelestia melioribus hostiis quam istis
<Hebrews.9.24> non enim in manufactis sanctis Iesus introiit exemplaria verorum sed in ipsum caelum ut appareat nunc vultui Dei pro nobis
<Hebrews.9.25> neque ut saepe offerat semet ipsum quemadmodum pontifex intrat in sancta per singulos annos in sanguine alieno
<Hebrews.9.26> alioquin oportebat eum frequenter pati ab origine mundi nunc autem semel in consummatione saeculorum ad destitutionem peccati per hostiam suam apparuit
<Hebrews.9.27> et quemadmodum statutum est hominibus semel mori post hoc autem iudicium
<Hebrews.9.28> sic et Christus semel oblatus ad multorum exhaurienda peccata secundo sine peccato apparebit expectantibus se in salutem
<Hebrews.10.1> umbram enim habens lex bonorum futurorum non ipsam imaginem rerum per singulos annos hisdem ipsis hostiis quas offerunt indesinenter numquam potest accedentes perfectos facere
<Hebrews.10.2> alioquin non cessassent offerri ideo quod nullam haberent ultra conscientiam peccati cultores semel mundati
<Hebrews.10.3> sed in ipsis commemoratio peccatorum per singulos annos fit
<Hebrews.10.4> inpossibile enim est sanguine taurorum et hircorum auferri peccata
<Hebrews.10.5> ideo ingrediens mundum dicit hostiam et oblationem noluisti corpus autem aptasti mihi
<Hebrews.10.6> holocaustomata et pro peccato non tibi placuit
<Hebrews.10.7> tunc dixi ecce venio in capitulo libri scriptum est de me ut faciam Deus voluntatem tuam
<Hebrews.10.8> superius dicens quia hostias et oblationes et holocaustomata et pro peccato noluisti nec placita sunt tibi quae secundum legem offeruntur
<Hebrews.10.9> tunc dixit ecce venio ut faciam Deus voluntatem tuam aufert primum ut sequens statuat
<Hebrews.10.10> in qua voluntate sanctificati sumus per oblationem corporis Christi Iesu in semel
<Hebrews.10.11> et omnis quidem sacerdos praesto est cotidie ministrans et easdem saepe offerens hostias quae numquam possunt auferre peccata
<Hebrews.10.12> hic autem unam pro peccatis offerens hostiam in sempiternum sedit in dextera Dei
<Hebrews.10.13> de cetero expectans donec ponantur inimici eius scabillum pedum eius
<Hebrews.10.14> una enim oblatione consummavit in sempiternum sanctificatos
<Hebrews.10.15> contestatur autem nos et Spiritus Sanctus postquam enim dixit
<Hebrews.10.16> hoc autem testamentum quod testabor ad illos post dies illos dicit Dominus dando leges meas in cordibus eorum et in mente eorum superscribam eas
<Hebrews.10.17> et peccatorum et iniquitatium eorum iam non recordabor amplius
<Hebrews.10.18> ubi autem horum remissio iam non oblatio pro peccato
<Hebrews.10.19> habentes itaque fratres fiduciam in introitu sanctorum in sanguine Christi
<Hebrews.10.20> quam initiavit nobis viam novam et viventem per velamen id est carnem suam
<Hebrews.10.21> et sacerdotem magnum super domum Dei
<Hebrews.10.22> accedamus cum vero corde in plenitudine fidei aspersi corda a conscientia mala et abluti corpus aqua munda
<Hebrews.10.23> teneamus spei nostrae confessionem indeclinabilem fidelis enim est qui repromisit
<Hebrews.10.24> et consideremus invicem in provocationem caritatis et bonorum operum
<Hebrews.10.25> non deserentes collectionem nostram sicut est consuetudinis quibusdam sed consolantes et tanto magis quanto videritis adpropinquantem diem
<Hebrews.10.26> voluntarie enim peccantibus nobis post acceptam notitiam veritatis iam non relinquitur pro peccatis hostia
<Hebrews.10.27> terribilis autem quaedam expectatio iudicii et ignis aemulatio quae consumptura est adversarios
<Hebrews.10.28> irritam quis faciens legem Mosi sine ulla miseratione duobus vel tribus testibus moritur
<Hebrews.10.29> quanto magis putatis deteriora mereri supplicia qui Filium Dei conculcaverit et sanguinem testamenti pollutum duxerit in quo sanctificatus est et Spiritui gratiae contumeliam fecerit
<Hebrews.10.30> scimus enim qui dixit mihi vindictam ego reddam et iterum quia iudicabit Dominus populum suum
<Hebrews.10.31> horrendum est incidere in manus Dei viventis
<Hebrews.10.32> rememoramini autem pristinos dies in quibus inluminati magnum certamen sustinuistis passionum
<Hebrews.10.33> et in altero quidem obprobriis et tribulationibus spectaculum facti in altero autem socii taliter conversantium effecti
<Hebrews.10.34> nam et vinctis conpassi estis et rapinam bonorum vestrorum cum gaudio suscepistis cognoscentes vos habere meliorem et manentem substantiam
<Hebrews.10.35> nolite itaque amittere confidentiam vestram quae magnam habet remunerationem
<Hebrews.10.36> patientia enim vobis necessaria est ut voluntatem Dei facientes reportetis promissionem
<Hebrews.10.37> adhuc enim modicum quantulum qui venturus est veniet et non tardabit
<Hebrews.10.38> iustus autem meus ex fide vivit quod si subtraxerit se non placebit animae meae
<Hebrews.10.39> nos autem non sumus subtractionis in perditionem sed fidei in adquisitionem animae
<Hebrews.11.1> est autem fides sperandorum substantia rerum argumentum non parentum
<Hebrews.11.2> in hac enim testimonium consecuti sunt senes
<Hebrews.11.3> fide intellegimus aptata esse saecula verbo Dei ut ex invisibilibus visibilia fierent
<Hebrews.11.4> fide plurimam hostiam Abel quam Cain obtulit Deo per quam testimonium consecutus est esse iustus testimonium perhibente muneribus eius Deo et per illam defunctus adhuc loquitur
<Hebrews.11.5> fide Enoch translatus est ne videret mortem et non inveniebatur quia transtulit illum Deus ante translationem enim testimonium habebat placuisse Deo
<Hebrews.11.6> sine fide autem inpossibile placere credere enim oportet accedentem ad Deum quia est et inquirentibus se remunerator fit
<Hebrews.11.7> fide Noe responso accepto de his quae adhuc non videbantur metuens aptavit arcam in salutem domus suae per quam damnavit mundum et iustitiae quae per fidem est heres est institutus
<Hebrews.11.8> fide qui vocatur Abraham oboedivit in locum exire quem accepturus erat in hereditatem et exiit nesciens quo iret
<Hebrews.11.9> fide moratus est in terra repromissionis tamquam in aliena in casulis habitando cum Isaac et Iacob coheredibus repromissionis eiusdem
<Hebrews.11.10> expectabat enim fundamenta habentem civitatem cuius artifex et conditor Deus
<Hebrews.11.11> fide et ipsa Sarra sterilis virtutem in conceptionem seminis accepit etiam praeter tempus aetatis quoniam fidelem credidit esse qui promiserat
<Hebrews.11.12> propter quod et ab uno orti sunt et haec emortuo tamquam sidera caeli in multitudinem et sicut harena quae est ad oram maris innumerabilis
<Hebrews.11.13> iuxta fidem defuncti sunt omnes isti non acceptis repromissionibus sed a longe eas aspicientes et salutantes et confitentes quia peregrini et hospites sunt supra terram
<Hebrews.11.14> qui enim haec dicunt significant se patriam inquirere
<Hebrews.11.15> et si quidem illius meminissent de qua exierunt habebant utique tempus revertendi
<Hebrews.11.16> nunc autem meliorem appetunt id est caelestem ideo non confunditur Deus vocari Deus eorum paravit enim illis civitatem
<Hebrews.11.17> fide obtulit Abraham Isaac cum temptaretur et unigenitum offerebat qui susceperat repromissiones
<Hebrews.11.18> ad quem dictum est quia in Isaac vocabitur tibi semen
<Hebrews.11.19> arbitrans quia et a mortuis suscitare potens est Deus unde eum et in parabola accepit
<Hebrews.11.20> fide et de futuris benedixit Isaac Iacob et Esau
<Hebrews.11.21> fide Iacob moriens singulis filiorum Ioseph benedixit et adoravit fastigium virgae eius
<Hebrews.11.22> fide Ioseph moriens de profectione filiorum Israhel memoratus est et de ossibus suis mandavit
<Hebrews.11.23> fide Moses natus occultatus est mensibus tribus a parentibus suis eo quod vidissent elegantem infantem et non timuerunt regis edictum
<Hebrews.11.24> fide Moses grandis factus negavit se esse filium filiae Pharaonis
<Hebrews.11.25> magis eligens adfligi cum populo Dei quam temporalis peccati habere iucunditatem
<Hebrews.11.26> maiores divitias aestimans thesauro Aegyptiorum inproperium Christi aspiciebat enim in remunerationem
<Hebrews.11.27> fide reliquit Aegyptum non veritus animositatem regis invisibilem enim tamquam videns sustinuit
<Hebrews.11.28> fide celebravit pascha et sanguinis effusionem ne qui vastabat primitiva tangeret eos
<Hebrews.11.29> fide transierunt mare Rubrum tamquam per aridam terram quod experti Aegyptii devorati sunt
<Hebrews.11.30> fide muri Hiericho ruerunt circuiti dierum septem
<Hebrews.11.31> fide Raab meretrix non periit cum incredulis excipiens exploratores cum pace
<Hebrews.11.32> et quid adhuc dicam deficiet enim me tempus enarrantem de Gedeon Barac Samson Iepthae David et Samuhel et prophetis
<Hebrews.11.33> qui per fidem devicerunt regna operati sunt iustitiam adepti sunt repromissiones obturaverunt ora leonum
<Hebrews.11.34> extinxerunt impetum ignis effugerunt aciem gladii convaluerunt de infirmitate fortes facti sunt in bello castra verterunt exterorum
<Hebrews.11.35> acceperunt mulieres de resurrectione mortuos suos alii autem distenti sunt non suscipientes redemptionem ut meliorem invenirent resurrectionem
<Hebrews.11.36> alii vero ludibria et verbera experti insuper et vincula et carceres
<Hebrews.11.37> lapidati sunt secti sunt temptati sunt in occisione gladii mortui sunt circumierunt in melotis in pellibus caprinis egentes angustiati adflicti
<Hebrews.11.38> quibus dignus non erat mundus in solitudinibus errantes et montibus et speluncis et in cavernis terrae
<Hebrews.11.39> et hii omnes testimonio fidei probati non acceperunt repromissionem
<Hebrews.11.40> Deo pro nobis melius aliquid providente ut ne sine nobis consummarentur
<Hebrews.12.1> ideoque et nos tantam habentes inpositam nubem testium deponentes omne pondus et circumstans nos peccatum per patientiam curramus propositum nobis certamen
<Hebrews.12.2> aspicientes in auctorem fidei et consummatorem Iesum qui pro proposito sibi gaudio sustinuit crucem confusione contempta atque in dextera sedis Dei sedit
<Hebrews.12.3> recogitate enim eum qui talem sustinuit a peccatoribus adversum semet ipsos contradictionem ut ne fatigemini animis vestris deficientes
<Hebrews.12.4> nondum usque ad sanguinem restitistis adversus peccatum repugnantes
<Hebrews.12.5> et obliti estis consolationis quae vobis tamquam filiis loquitur dicens fili mi noli neglegere disciplinam Domini neque fatigeris dum ab eo argueris
<Hebrews.12.6> quem enim diligit Dominus castigat flagellat autem omnem filium quem recipit
<Hebrews.12.7> in disciplina perseverate tamquam filiis vobis offert Deus quis enim filius quem non corripit pater
<Hebrews.12.8> quod si extra disciplinam estis cuius participes facti sunt omnes ergo adulteri et non filii estis
<Hebrews.12.9> deinde patres quidem carnis nostrae habuimus eruditores et reverebamur non multo magis obtemperabimus Patri spirituum et vivemus
<Hebrews.12.10> et illi quidem in tempore paucorum dierum secundum voluntatem suam erudiebant nos hic autem ad id quod utile est in recipiendo sanctificationem eius
<Hebrews.12.11> omnis autem disciplina in praesenti quidem videtur non esse gaudii sed maeroris postea autem fructum pacatissimum exercitatis per eam reddit iustitiae
<Hebrews.12.12> propter quod remissas manus et soluta genua erigite
<Hebrews.12.13> et gressus rectos facite pedibus vestris ut non claudicans erret magis autem sanetur
<Hebrews.12.14> pacem sequimini cum omnibus et sanctimoniam sine qua nemo videbit Dominum
<Hebrews.12.15> contemplantes ne quis desit gratiae Dei ne qua radix amaritudinis sursum germinans inpediat et per illam inquinentur multi
<Hebrews.12.16> ne quis fornicator aut profanus ut Esau qui propter unam escam vendidit primitiva sua
<Hebrews.12.17> scitote enim quoniam et postea cupiens hereditare benedictionem reprobatus est non enim invenit paenitentiae locum quamquam cum lacrimis inquisisset eam
<Hebrews.12.18> non enim accessistis ad tractabilem et accensibilem ignem et turbinem et caliginem et procellam
<Hebrews.12.19> et tubae sonum et vocem verborum quam qui audierunt excusaverunt se ne eis fieret verbum
<Hebrews.12.20> non enim portabant quod dicebatur et si bestia tetigerit montem lapidabitur
<Hebrews.12.21> et ita terribile erat quod videbatur Moses dixit exterritus sum et tremebundus
<Hebrews.12.22> sed accessistis ad Sion montem et civitatem Dei viventis Hierusalem caelestem et multorum milium angelorum frequentiae
<Hebrews.12.23> et ecclesiam primitivorum qui conscripti sunt in caelis et iudicem omnium Deum et spiritus iustorum perfectorum
<Hebrews.12.24> et testamenti novi mediatorem Iesum et sanguinis sparsionem melius loquentem quam Abel
<Hebrews.12.25> videte ne recusetis loquentem si enim illi non effugerunt recusantes eum qui super terram loquebatur multo magis nos qui de caelis loquentem nobis avertimur
<Hebrews.12.26> cuius vox movit terram tunc modo autem repromittit dicens adhuc semel ego movebo non solum terram sed et caelum
<Hebrews.12.27> quod autem adhuc semel dicit declarat mobilium translationem tamquam factorum ut maneant ea quae sunt inmobilia
<Hebrews.12.28> itaque regnum inmobile suscipientes habemus gratiam per quam serviamus placentes Deo cum metu et reverentia
<Hebrews.12.29> etenim Deus noster ignis consumens est
<Hebrews.13.1> caritas fraternitatis maneat
<Hebrews.13.2> hospitalitatem nolite oblivisci per hanc enim latuerunt quidam angelis hospitio receptis
<Hebrews.13.3> mementote vinctorum tamquam simul vincti et laborantium tamquam et ipsi in corpore morantes
<Hebrews.13.4> honorabile conubium in omnibus et torus inmaculatus fornicatores enim et adulteros iudicabit Deus
<Hebrews.13.5> sint mores sine avaritia contenti praesentibus ipse enim dixit non te deseram neque derelinquam
<Hebrews.13.6> ita ut confidenter dicamus Dominus mihi adiutor non timebo quid faciat mihi homo
<Hebrews.13.7> mementote praepositorum vestrorum qui vobis locuti sunt verbum Dei quorum intuentes exitum conversationis imitamini fidem
<Hebrews.13.8> Iesus Christus heri et hodie ipse et in saecula
<Hebrews.13.9> doctrinis variis et peregrinis nolite abduci optimum enim est gratia stabiliri cor non escis quae non profuerunt ambulantibus in eis
<Hebrews.13.10> habemus altare de quo edere non habent potestatem qui tabernaculo deserviunt
<Hebrews.13.11> quorum enim animalium infertur sanguis pro peccato in sancta per pontificem horum corpora cremantur extra castra
<Hebrews.13.12> propter quod et Iesus ut sanctificaret per suum sanguinem populum extra portam passus est
<Hebrews.13.13> exeamus igitur ad eum extra castra inproperium eius portantes
<Hebrews.13.14> non enim habemus hic manentem civitatem sed futuram inquirimus
<Hebrews.13.15> per ipsum ergo offeramus hostiam laudis semper Deo id est fructum labiorum confitentium nomini eius
<Hebrews.13.16> beneficientiae autem et communionis nolite oblivisci talibus enim hostiis promeretur Deus
<Hebrews.13.17> oboedite praepositis vestris et subiacete eis ipsi enim pervigilant quasi rationem pro animabus vestris reddituri ut cum gaudio hoc faciant et non gementes hoc enim non expedit vobis
<Hebrews.13.18> orate pro nobis confidimus enim quia bonam conscientiam habemus in omnibus bene volentes conversari
<Hebrews.13.19> amplius autem deprecor vos hoc facere ut quo celerius restituar vobis
<Hebrews.13.20> Deus autem pacis qui eduxit de mortuis pastorem magnum ovium in sanguine testamenti aeterni Dominum nostrum Iesum
<Hebrews.13.21> aptet vos in omni bono ut faciatis voluntatem eius faciens in vobis quod placeat coram se per Iesum Christum cui gloria in saecula saeculorum amen
<Hebrews.13.22> rogo autem vos fratres sufferatis verbum solacii etenim perpaucis scripsi vobis
<Hebrews.13.23> cognoscite fratrem nostrum Timotheum dimissum cum quo si celerius venerit videbo vos
<Hebrews.13.24> salutate omnes praepositos vestros et omnes sanctos salutant vos de Italia
<Hebrews.13.25> gratia cum omnibus vobis amen
<James.1.1> Iacobus Dei et Domini nostri Iesu Christi servus duodecim tribubus quae sunt in dispersione salutem
<James.1.2> omne gaudium existimate fratres mei cum in temptationibus variis incideritis
<James.1.3> scientes quod probatio fidei vestrae patientiam operatur
<James.1.4> patientia autem opus perfectum habeat ut sitis perfecti et integri in nullo deficientes
<James.1.5> si quis autem vestrum indiget sapientiam postulet a Deo qui dat omnibus affluenter et non inproperat et dabitur ei
<James.1.6> postulet autem in fide nihil haesitans qui enim haesitat similis est fluctui maris qui a vento movetur et circumfertur
<James.1.7> non ergo aestimet homo ille quod accipiat aliquid a Domino
<James.1.8> vir duplex animo inconstans in omnibus viis suis
<James.1.9> glorietur autem frater humilis in exaltatione sua
<James.1.10> dives autem in humilitate sua quoniam sicut flos faeni transibit
<James.1.11> exortus est enim sol cum ardore et arefecit faenum et flos eius decidit et decor vultus eius deperiit ita et dives in itineribus suis marcescet
<James.1.12> beatus vir qui suffert temptationem quia cum probatus fuerit accipiet coronam vitae quam repromisit Deus diligentibus se
<James.1.13> nemo cum temptatur dicat quoniam a Deo temptor Deus enim intemptator malorum est ipse autem neminem temptat
<James.1.14> unusquisque vero temptatur a concupiscentia sua abstractus et inlectus
<James.1.15> dein concupiscentia cum conceperit parit peccatum peccatum vero cum consummatum fuerit generat mortem
<James.1.16> nolite itaque errare fratres mei dilectissimi
<James.1.17> omne datum optimum et omne donum perfectum desursum est descendens a Patre luminum apud quem non est transmutatio nec vicissitudinis obumbratio
<James.1.18> voluntarie genuit nos verbo veritatis ut simus initium aliquod creaturae eius
<James.1.19> scitis fratres mei dilecti sit autem omnis homo velox ad audiendum tardus autem ad loquendum et tardus ad iram
<James.1.20> ira enim viri iustitiam Dei non operatur
<James.1.21> propter quod abicientes omnem inmunditiam et abundantiam malitiae in mansuetudine suscipite insitum verbum quod potest salvare animas vestras
<James.1.22> estote autem factores verbi et non auditores tantum fallentes vosmet ipsos
<James.1.23> quia si quis auditor est verbi et non factor hic conparabitur viro consideranti vultum nativitatis suae in speculo
<James.1.24> consideravit enim se et abiit et statim oblitus est qualis fuerit
<James.1.25> qui autem perspexerit in lege perfecta libertatis et permanserit non auditor obliviosus factus sed factor operis hic beatus in facto suo erit
<James.1.26> si quis autem putat se religiosum esse non refrenans linguam suam sed seducens cor suum huius vana est religio
<James.1.27> religio munda et inmaculata apud Deum et Patrem haec est visitare pupillos et viduas in tribulatione eorum inmaculatum se custodire ab hoc saeculo
<James.2.1> fratres mei nolite in personarum acceptione habere fidem Domini nostri Iesu Christi gloriae
<James.2.2> etenim si introierit in conventu vestro vir aureum anulum habens in veste candida introierit autem et pauper in sordido habitu
<James.2.3> et intendatis in eum qui indutus est veste praeclara et dixeritis tu sede hic bene pauperi autem dicatis tu sta illic aut sede sub scabillo pedum meorum
<James.2.4> nonne iudicatis apud vosmet ipsos et facti estis iudices cogitationum iniquarum
<James.2.5> audite fratres mei dilectissimi nonne Deus elegit pauperes in hoc mundo divites in fide et heredes regni quod repromisit Deus diligentibus se
<James.2.6> vos autem exhonorastis pauperem nonne divites per potentiam opprimunt vos et ipsi trahunt vos ad iudicia
<James.2.7> nonne ipsi blasphemant bonum nomen quod invocatum est super vos
<James.2.8> si tamen legem perficitis regalem secundum scripturas diliges proximum tuum sicut te ipsum bene facitis
<James.2.9> si autem personas accipitis peccatum operamini redarguti a lege quasi transgressores
<James.2.10> quicumque autem totam legem servaverit offendat autem in uno factus est omnium reus
<James.2.11> qui enim dixit non moechaberis dixit et non occides quod si non moechaberis occides autem factus es transgressor legis
<James.2.12> sic loquimini et sic facite sicut per legem libertatis incipientes iudicari
<James.2.13> iudicium enim sine misericordia illi qui non fecit misericordiam superexultat autem misericordia iudicio
<James.2.14> quid proderit fratres mei si fidem quis dicat se habere opera autem non habeat numquid poterit fides salvare eum
<James.2.15> si autem frater aut soror nudi sunt et indigent victu cotidiano
<James.2.16> dicat autem aliquis de vobis illis ite in pace calefacimini et saturamini non dederitis autem eis quae necessaria sunt corporis quid proderit
<James.2.17> sic et fides si non habeat opera mortua est in semet ipsam
<James.2.18> sed dicet quis tu fidem habes et ego opera habeo ostende mihi fidem tuam sine operibus et ego ostendam tibi ex operibus fidem meam
<James.2.19> tu credis quoniam unus est Deus bene facis et daemones credunt et contremescunt
<James.2.20> vis autem scire o homo inanis quoniam fides sine operibus otiosa est
<James.2.21> Abraham pater noster nonne ex operibus iustificatus est offerens Isaac filium suum super altare
<James.2.22> vides quoniam fides cooperabatur operibus illius et ex operibus fides consummata est
<James.2.23> et suppleta est scriptura dicens credidit Abraham Deo et reputatum est illi ad iustitiam et amicus Dei appellatus est
<James.2.24> videtis quoniam ex operibus iustificatur homo et non ex fide tantum
<James.2.25> similiter autem et Raab meretrix nonne ex operibus iustificata est suscipiens nuntios et alia via eiciens
<James.2.26> sicut enim corpus sine spiritu emortuum est ita et fides sine operibus mortua est
<James.3.1> nolite plures magistri fieri fratres mei scientes quoniam maius iudicium sumitis
<James.3.2> in multis enim offendimus omnes si quis in verbo non offendit hic perfectus est vir potens etiam freno circumducere totum corpus
<James.3.3> si autem equorum frenos in ora mittimus ad consentiendum nobis et omne corpus illorum circumferimus
<James.3.4> ecce et naves cum magnae sint et a ventis validis minentur circumferuntur a modico gubernaculo ubi impetus dirigentis voluerit
<James.3.5> ita et lingua modicum quidem membrum est et magna exultat ecce quantus ignis quam magnam silvam incendit
<James.3.6> et lingua ignis est universitas iniquitatis lingua constituitur in membris nostris quae maculat totum corpus et inflammat rotam nativitatis nostrae inflammata a gehenna
<James.3.7> omnis enim natura bestiarum et volucrum et serpentium etiam ceterorum domantur et domita sunt a natura humana
<James.3.8> linguam autem nullus hominum domare potest inquietum malum plena veneno mortifero
<James.3.9> in ipsa benedicimus Dominum et Patrem et in ipsa maledicimus homines qui ad similitudinem Dei facti sunt
<James.3.10> ex ipso ore procedit benedictio et maledictio non oportet fratres mei haec ita fieri
<James.3.11> numquid fons de eodem foramine emanat dulcem et amaram aquam
<James.3.12> numquid potest fratres mei ficus olivas facere aut vitis ficus sic neque salsa dulcem potest facere aquam
<James.3.13> quis sapiens et disciplinatus inter vos ostendat ex bona conversatione operationem suam in mansuetudine sapientiae
<James.3.14> quod si zelum amarum habetis et contentiones in cordibus vestris nolite gloriari et mendaces esse adversus veritatem
<James.3.15> non est ista sapientia desursum descendens sed terrena animalis diabolica
<James.3.16> ubi enim zelus et contentio ibi inconstantia et omne opus pravum
<James.3.17> quae autem desursum est sapientia primum quidem pudica est deinde pacifica modesta suadibilis plena misericordia et fructibus bonis non iudicans sine simulatione
<James.3.18> fructus autem iustitiae in pace seminatur facientibus pacem
<James.4.1> unde bella et lites in vobis nonne hinc ex concupiscentiis vestris quae militant in membris vestris
<James.4.2> concupiscitis et non habetis occiditis et zelatis et non potestis adipisci litigatis et belligeratis non habetis propter quod non postulatis
<James.4.3> petitis et non accipitis eo quod male petatis ut in concupiscentiis vestris insumatis
<James.4.4> adulteri nescitis quia amicitia huius mundi inimica est Dei quicumque ergo voluerit amicus esse saeculi huius inimicus Dei constituitur
<James.4.5> aut putatis quia inaniter scriptura dicat ad invidiam concupiscit Spiritus qui inhabitat in nobis
<James.4.6> maiorem autem dat gratiam propter quod dicit Deus superbis resistit humilibus autem dat gratiam
<James.4.7> subditi igitur estote Deo resistite autem diabolo et fugiet a vobis
<James.4.8> adpropiate Domino et adpropinquabit vobis emundate manus peccatores et purificate corda duplices animo
<James.4.9> miseri estote et lugete et plorate risus vester in luctum convertatur et gaudium in maerorem
<James.4.10> humiliamini in conspectu Domini et exaltabit vos
<James.4.11> nolite detrahere de alterutrum fratres qui detrahit fratri aut qui iudicat fratrem suum detrahit legi et iudicat legem si autem iudicas legem non es factor legis sed iudex
<James.4.12> unus est legislator et iudex qui potest perdere et liberare tu autem quis es qui iudicas proximum
<James.4.13> ecce nunc qui dicitis hodie aut crastino ibimus in illam civitatem et faciemus quidem ibi annum et mercabimur et lucrum faciemus
<James.4.14> qui ignoratis quid erit in crastinum quae enim est vita vestra vapor est ad modicum parens deinceps exterminatur
<James.4.15> pro eo ut dicatis si Dominus voluerit et vixerimus faciemus hoc aut illud
<James.4.16> nunc autem exultatis in superbiis vestris omnis exultatio talis maligna est
<James.4.17> scienti igitur bonum facere et non facienti peccatum est illi
<James.5.1> age nunc divites plorate ululantes in miseriis quae advenient vobis
<James.5.2> divitiae vestrae putrefactae sunt et vestimenta vestra a tineis comesta sunt
<James.5.3> aurum et argentum vestrum eruginavit et erugo eorum in testimonium vobis erit et manducabit carnes vestras sicut ignis thesaurizastis in novissimis diebus
<James.5.4> ecce merces operariorum qui messuerunt regiones vestras qui fraudatus est a vobis clamat et clamor ipsorum in aures Domini Sabaoth introiit
<James.5.5> epulati estis super terram et in luxuriis enutristis corda vestra in die occisionis
<James.5.6> addixistis occidistis iustum non resistit vobis
<James.5.7> patientes igitur estote fratres usque ad adventum Domini ecce agricola expectat pretiosum fructum terrae patienter ferens donec accipiat temporivum et serotinum
<James.5.8> patientes estote et vos confirmate corda vestra quoniam adventus Domini adpropinquavit
<James.5.9> nolite ingemescere fratres in alterutrum ut non iudicemini ecce iudex ante ianuam adsistit
<James.5.10> exemplum accipite fratres laboris et patientiae prophetas qui locuti sunt in nomine Domini
<James.5.11> ecce beatificamus qui sustinuerunt sufferentiam Iob audistis et finem Domini vidistis quoniam misericors est Dominus et miserator
<James.5.12> ante omnia autem fratres mei nolite iurare neque per caelum neque per terram neque aliud quodcumque iuramentum sit autem vestrum est est non non uti non sub iudicio decidatis
<James.5.13> tristatur aliquis vestrum oret aequo animo est psallat
<James.5.14> infirmatur quis in vobis inducat presbyteros ecclesiae et orent super eum unguentes eum oleo in nomine Domini
<James.5.15> et oratio fidei salvabit infirmum et adlevabit eum Dominus et si in peccatis sit dimittentur ei
<James.5.16> confitemini ergo alterutrum peccata vestra et orate pro invicem ut salvemini multum enim valet deprecatio iusti adsidua
<James.5.17> Helias homo erat similis nobis passibilis et oratione oravit ut non plueret super terram et non pluit annos tres et menses sex
<James.5.18> et rursum oravit et caelum dedit pluviam et terra dedit fructum suum
<James.5.19> fratres mei si quis ex vobis erraverit a veritate et converterit quis eum
<James.5.20> scire debet quoniam qui converti fecerit peccatorem ab errore viae suae salvabit animam eius a morte et operit multitudinem peccatorum
<1 Peter.1.1> Petrus apostolus Iesu Christi electis advenis dispersionis Ponti Galatiae Cappadociae Asiae et Bithyniae
<1 Peter.1.2> secundum praescientiam Dei Patris in sanctificatione Spiritus in oboedientiam et aspersionem sanguinis Iesu Christi gratia vobis et pax multiplicetur
<1 Peter.1.3> benedictus Deus et Pater Domini nostri Iesu Christi qui secundum magnam misericordiam suam regeneravit nos in spem vivam per resurrectionem Iesu Christi ex mortuis
<1 Peter.1.4> in hereditatem incorruptibilem et incontaminatam et inmarcescibilem conservatam in caelis in vobis
<1 Peter.1.5> qui in virtute Dei custodimini per fidem in salutem paratam revelari in tempore novissimo
<1 Peter.1.6> in quo exultatis modicum nunc si oportet contristati in variis temptationibus
<1 Peter.1.7> ut probatum vestrae fidei multo pretiosius sit auro quod perit per ignem probato inveniatur in laudem et gloriam et honorem in revelatione Iesu Christi
<1 Peter.1.8> quem cum non videritis diligitis in quem nunc quoque non videntes credentes autem exultatis laetitia inenarrabili et glorificata
<1 Peter.1.9> reportantes finem fidei vestrae salutem animarum
<1 Peter.1.10> de qua salute exquisierunt atque scrutati sunt prophetae qui de futura in vobis gratia prophetaverunt
<1 Peter.1.11> scrutantes in quod vel quale tempus significaret in eis Spiritus Christi praenuntians eas quae in Christo sunt passiones et posteriores glorias
<1 Peter.1.12> quibus revelatum est quia non sibi ipsis vobis autem ministrabant ea quae nunc nuntiata sunt vobis per eos qui evangelizaverunt vos Spiritu Sancto misso de caelo in quae desiderant angeli prospicere
<1 Peter.1.13> propter quod succincti lumbos mentis vestrae sobrii perfecte sperate in eam quae offertur vobis gratiam in revelatione Iesu Christi
<1 Peter.1.14> quasi filii oboedientiae non configurati prioribus ignorantiae vestrae desideriis
<1 Peter.1.15> sed secundum eum qui vocavit vos sanctum et ipsi sancti in omni conversatione sitis
<1 Peter.1.16> quoniam scriptum est sancti eritis quia ego sanctus sum
<1 Peter.1.17> et si Patrem invocatis eum qui sine acceptione personarum iudicat secundum uniuscuiusque opus in timore incolatus vestri tempore conversamini
<1 Peter.1.18> scientes quod non corruptibilibus argento vel auro redempti estis de vana vestra conversatione paternae traditionis
<1 Peter.1.19> sed pretioso sanguine quasi agni incontaminati et inmaculati Christi
<1 Peter.1.20> praecogniti quidem ante constitutionem mundi manifestati autem novissimis temporibus propter vos
<1 Peter.1.21> qui per ipsum fideles estis in Deo qui suscitavit eum a mortuis et dedit ei gloriam ut fides vestra et spes esset in Deo
<1 Peter.1.22> animas vestras castificantes in oboedientia caritatis in fraternitatis amore simplici ex corde invicem diligite adtentius
<1 Peter.1.23> renati non ex semine corruptibili sed incorruptibili per verbum Dei vivi et permanentis
<1 Peter.1.24> quia omnis caro ut faenum et omnis gloria eius tamquam flos faeni exaruit faenum et flos decidit
<1 Peter.1.25> verbum autem Domini manet in aeternum hoc est autem verbum quod evangelizatum est in vos
<1 Peter.2.1> deponentes igitur omnem malitiam et omnem dolum et simulationes et invidias et omnes detractiones
<1 Peter.2.2> sicut modo geniti infantes rationale sine dolo lac concupiscite ut in eo crescatis in salutem
<1 Peter.2.3> si gustastis quoniam dulcis Dominus
<1 Peter.2.4> ad quem accedentes lapidem vivum ab hominibus quidem reprobatum a Deo autem electum honorificatum
<1 Peter.2.5> et ipsi tamquam lapides vivi superaedificamini domus spiritalis sacerdotium sanctum offerre spiritales hostias acceptabiles Deo per Iesum Christum
<1 Peter.2.6> propter quod continet in scriptura ecce pono in Sion lapidem summum angularem electum pretiosum et qui crediderit in eo non confundetur
<1 Peter.2.7> vobis igitur honor credentibus non credentibus autem lapis quem reprobaverunt aedificantes hic factus est in caput anguli
<1 Peter.2.8> et lapis offensionis et petra scandali qui offendunt verbo nec credunt in quod et positi sunt
<1 Peter.2.9> vos autem genus electum regale sacerdotium gens sancta populus adquisitionis ut virtutes adnuntietis eius qui de tenebris vos vocavit in admirabile lumen suum
<1 Peter.2.10> qui aliquando non populus nunc autem populus Dei qui non consecuti misericordiam nunc autem misericordiam consecuti
<1 Peter.2.11> carissimi obsecro tamquam advenas et peregrinos abstinere vos a carnalibus desideriis quae militant adversus animam
<1 Peter.2.12> conversationem vestram inter gentes habentes bonam ut in eo quod detractant de vobis tamquam de malefactoribus ex bonis operibus considerantes glorificent Deum in die visitationis
<1 Peter.2.13> subiecti estote omni humanae creaturae propter Dominum sive regi quasi praecellenti
<1 Peter.2.14> sive ducibus tamquam ab eo missis ad vindictam malefactorum laudem vero bonorum
<1 Peter.2.15> quia sic est voluntas Dei ut benefacientes obmutescere faciatis inprudentium hominum ignorantiam
<1 Peter.2.16> quasi liberi et non quasi velamen habentes malitiae libertatem sed sicut servi Dei
<1 Peter.2.17> omnes honorate fraternitatem diligite Deum timete regem honorificate
<1 Peter.2.18> servi subditi in omni timore dominis non tantum bonis et modestis sed etiam discolis
<1 Peter.2.19> haec est enim gratia si propter conscientiam Dei sustinet quis tristitias patiens iniuste
<1 Peter.2.20> quae enim gloria est si peccantes et colaphizati suffertis sed si benefacientes et patientes sustinetis haec est gratia apud Deum
<1 Peter.2.21> in hoc enim vocati estis quia et Christus passus est pro vobis vobis relinquens exemplum ut sequamini vestigia eius
<1 Peter.2.22> qui peccatum non fecit nec inventus est dolus in ore ipsius
<1 Peter.2.23> qui cum malediceretur non maledicebat cum pateretur non comminabatur tradebat autem iudicanti se iniuste
<1 Peter.2.24> qui peccata nostra ipse pertulit in corpore suo super lignum ut peccatis mortui iustitiae viveremus cuius livore sanati estis
<1 Peter.2.25> eratis enim sicut oves errantes sed conversi estis nunc ad pastorem et episcopum animarum vestrarum
<1 Peter.3.1> similiter mulieres subditae suis viris ut et si qui non credunt verbo per mulierum conversationem sine verbo lucri fiant
<1 Peter.3.2> considerantes in timore castam conversationem vestram
<1 Peter.3.3> quarum sit non extrinsecus capillaturae aut circumdatio auri aut indumenti vestimentorum cultus
<1 Peter.3.4> sed qui absconditus cordis est homo in incorruptibilitate quieti et modesti spiritus quod est in conspectu Dei locuples
<1 Peter.3.5> sic enim aliquando et sanctae mulieres sperantes in Deo ornabant se subiectae propriis viris
<1 Peter.3.6> sicut Sarra oboediebat Abrahae dominum eum vocans cuius estis filiae benefacientes et non timentes ullam perturbationem
<1 Peter.3.7> viri similiter cohabitantes secundum scientiam quasi infirmiori vaso muliebri inpertientes honorem tamquam et coheredibus gratiae vitae uti ne inpediantur orationes vestrae
<1 Peter.3.8> in fine autem omnes unianimes conpatientes fraternitatis amatores misericordes humiles
<1 Peter.3.9> non reddentes malum pro malo vel maledictum pro maledicto sed e contrario benedicentes quia in hoc vocati estis ut benedictionem hereditate possideatis
<1 Peter.3.10> qui enim vult vitam diligere et videre dies bonos coerceat linguam suam a malo et labia eius ne loquantur dolum
<1 Peter.3.11> declinet autem a malo et faciat bonum inquirat pacem et persequatur eam
<1 Peter.3.12> quia oculi Domini super iustos et aures eius in preces eorum vultus autem Domini super facientes mala
<1 Peter.3.13> et quis est qui vobis noceat si boni aemulatores fueritis
<1 Peter.3.14> sed et si quid patimini propter iustitiam beati timorem autem eorum ne timueritis et non conturbemini
<1 Peter.3.15> Dominum autem Christum sanctificate in cordibus vestris parati semper ad satisfactionem omni poscenti vos rationem de ea quae in vobis est spe
<1 Peter.3.16> sed cum modestia et timore conscientiam habentes bonam ut in eo quod detrahunt vobis confundantur qui calumniantur vestram bonam in Christo conversationem
<1 Peter.3.17> melius est enim benefacientes si velit voluntas Dei pati quam malefacientes
<1 Peter.3.18> quia et Christus semel pro peccatis mortuus est iustus pro iniustis ut nos offerret Deo mortificatus carne vivificatus autem spiritu
<1 Peter.3.19> in quo et his qui in carcere erant spiritibus veniens praedicavit
<1 Peter.3.20> qui increduli fuerant aliquando quando expectabat Dei patientia in diebus Noe cum fabricaretur arca in qua pauci id est octo animae salvae factae sunt per aquam
<1 Peter.3.21> quod et vos nunc similis formae salvos facit baptisma non carnis depositio sordium sed conscientiae bonae interrogatio in Deum per resurrectionem Iesu Christi
<1 Peter.3.22> qui est in dextera Dei profectus in caelum subiectis sibi angelis et potestatibus et virtutibus
<1 Peter.4.1> Christo igitur passo in carne et vos eadem cogitatione armamini quia qui passus est carne desiit a peccatis
<1 Peter.4.2> ut iam non hominum desideriis sed voluntate Dei quod reliquum est in carne vivat temporis
<1 Peter.4.3> sufficit enim praeteritum tempus ad voluntatem gentium consummandam qui ambulaverunt in luxuriis desideriis vinolentiis comesationibus potationibus et inlicitis idolorum cultibus
<1 Peter.4.4> in quo peregrinantur non concurrentibus vobis in eandem luxuriae confusionem blasphemantes
<1 Peter.4.5> qui reddent rationem ei qui paratus est iudicare vivos et mortuos
<1 Peter.4.6> propter hoc enim et mortuis evangelizatum est ut iudicentur quidem secundum homines in carne vivant autem secundum Deum spiritu
<1 Peter.4.7> omnium autem finis adpropinquavit estote itaque prudentes et vigilate in orationibus
<1 Peter.4.8> ante omnia mutuam in vosmet ipsos caritatem continuam habentes quia caritas operit multitudinem peccatorum
<1 Peter.4.9> hospitales invicem sine murmuratione
<1 Peter.4.10> unusquisque sicut accepit gratiam in alterutrum illam administrantes sicut boni dispensatores multiformis gratiae Dei
<1 Peter.4.11> si quis loquitur quasi sermones Dei si quis ministrat tamquam ex virtute quam administrat Deus ut in omnibus honorificetur Deus per Iesum Christum cui est gloria et imperium in saecula saeculorum amen
<1 Peter.4.12> carissimi nolite peregrinari in fervore qui ad temptationem vobis fit quasi novi aliquid vobis contingat
<1 Peter.4.13> sed communicantes Christi passionibus gaudete ut et in revelatione gloriae eius gaudeatis exultantes
<1 Peter.4.14> si exprobramini in nomine Christi beati quoniam gloriae Dei Spiritus in vobis requiescit
<1 Peter.4.15> nemo enim vestrum patiatur quasi homicida aut fur aut maledicus aut alienorum appetitor
<1 Peter.4.16> si autem ut Christianus non erubescat glorificet autem Deum in isto nomine
<1 Peter.4.17> quoniam tempus ut incipiat iudicium de domo Dei si autem primum a nobis qui finis eorum qui non credunt Dei evangelio
<1 Peter.4.18> et si iustus vix salvatur impius et peccator ubi parebit
<1 Peter.4.19> itaque et hii qui patiuntur secundum voluntatem Dei fideli creatori commendant animas suas in benefactis
<1 Peter.5.1> seniores ergo qui in vobis sunt obsecro consenior et testis Christi passionum qui et eius quae in futuro revelanda est gloriae communicator
<1 Peter.5.2> pascite qui est in vobis gregem Dei providentes non coacto sed spontanee secundum Deum neque turpis lucri gratia sed voluntarie
<1 Peter.5.3> neque ut dominantes in cleris sed formae facti gregi et ex animo
<1 Peter.5.4> et cum apparuerit princeps pastorum percipietis inmarcescibilem gloriae coronam
<1 Peter.5.5> similiter adulescentes subditi estote senioribus omnes autem invicem humilitatem insinuate quia Deus superbis resistit humilibus autem dat gratiam
<1 Peter.5.6> humiliamini igitur sub potenti manu Dei ut vos exaltet in tempore visitationis
<1 Peter.5.7> omnem sollicitudinem vestram proicientes in eum quoniam ipsi cura est de vobis
<1 Peter.5.8> sobrii estote vigilate quia adversarius vester diabolus tamquam leo rugiens circuit quaerens quem devoret
<1 Peter.5.9> cui resistite fortes fide scientes eadem passionum ei quae in mundo est vestrae fraternitati fieri
<1 Peter.5.10> Deus autem omnis gratiae qui vocavit nos in aeternam suam gloriam in Christo Iesu modicum passos ipse perficiet confirmabit solidabit
<1 Peter.5.11> ipsi imperium in saecula saeculorum amen
<1 Peter.5.12> per Silvanum vobis fidelem fratrem ut arbitror breviter scripsi obsecrans et contestans hanc esse veram gratiam Dei in qua state
<1 Peter.5.13> salutat vos quae est in Babylone cumelecta et Marcus filius meus
<1 Peter.5.14> salutate invicem in osculo sancto gratia vobis omnibus qui estis in Christo
<2 Peter.1.1> Simon Petrus servus et apostolus Iesu Christi his qui coaequalem nobis sortiti sunt fidem in iustitia Dei nostri et salvatoris Iesu Christi
<2 Peter.1.2> gratia vobis et pax adimpleatur in cognitione Domini nostri
<2 Peter.1.3> quomodo omnia nobis divinae virtutis suae quae ad vitam et pietatem donata est per cognitionem eius qui vocavit nos propria gloria et virtute
<2 Peter.1.4> per quae maxima et pretiosa nobis promissa donavit ut per haec efficiamini divinae consortes naturae fugientes eius quae in mundo est concupiscentiae corruptionem
<2 Peter.1.5> vos autem curam omnem subinferentes ministrate in fide vestra virtutem in virtute autem scientiam
<2 Peter.1.6> in scientia autem abstinentiam in abstinentia autem patientiam in patientia autem pietatem
<2 Peter.1.7> in pietate autem amorem fraternitatis in amore autem fraternitatis caritatem
<2 Peter.1.8> haec enim vobis cum adsint et superent non vacuos nec sine fructu vos constituent in Domini nostri Iesu Christi cognitione
<2 Peter.1.9> cui enim non praesto sunt haec caecus est et manu temptans oblivionem accipiens purgationis veterum suorum delictorum
<2 Peter.1.10> quapropter fratres magis satagite ut per bona opera certam vestram vocationem et electionem faciatis haec enim facientes non peccabitis aliquando
<2 Peter.1.11> sic enim abundanter ministrabitur vobis introitus in aeternum regnum Domini nostri et salvatoris Iesu Christi
<2 Peter.1.12> propter quod incipiam vos semper commonere de his et quidem scientes et confirmatos in praesenti veritate
<2 Peter.1.13> iustum autem arbitror quamdiu sum in hoc tabernaculo suscitare vos in commonitione
<2 Peter.1.14> certus quod velox est depositio tabernaculi mei secundum quod et Dominus noster Iesus Christus significavit mihi
<2 Peter.1.15> dabo autem operam et frequenter habere vos post obitum meum ut horum memoriam faciatis
<2 Peter.1.16> non enim doctas fabulas secuti notam fecimus vobis Domini nostri Iesu Christi virtutem et praesentiam sed speculatores facti illius magnitudinis
<2 Peter.1.17> accipiens enim a Deo Patre honorem et gloriam voce delapsa ad eum huiuscemodi a magnifica gloria hic est Filius meus dilectus in quo mihi conplacui
<2 Peter.1.18> et hanc vocem nos audivimus de caelo adlatam cum essemus cum ipso in monte sancto
<2 Peter.1.19> et habemus firmiorem propheticum sermonem cui bene facitis adtendentes quasi lucernae lucenti in caliginoso loco donec dies inlucescat et lucifer oriatur in cordibus vestris
<2 Peter.1.20> hoc primum intellegentes quod omnis prophetia scripturae propria interpretatione non fit
<2 Peter.1.21> non enim voluntate humana adlata est aliquando prophetia sed Spiritu Sancto inspirati locuti sunt sancti Dei homines
<2 Peter.2.1> fuerunt vero et pseudoprophetae in populo sicut et in vobis erunt magistri mendaces qui introducent sectas perditionis et eum qui emit eos Dominum negant superducentes sibi celerem perditionem
<2 Peter.2.2> et multi sequentur eorum luxurias per quos via veritatis blasphemabitur
<2 Peter.2.3> et in avaritia fictis verbis de vobis negotiabuntur quibus iudicium iam olim non cessat et perditio eorum non dormitat
<2 Peter.2.4> si enim Deus angelis peccantibus non pepercit sed rudentibus inferni detractos in tartarum tradidit in iudicium cruciatos reservari
<2 Peter.2.5> et originali mundo non pepercit sed octavum Noe iustitiae praeconem custodivit diluvium mundo impiorum inducens
<2 Peter.2.6> et civitates Sodomorum et Gomorraeorum in cinerem redigens eversione damnavit exemplum eorum qui impie acturi sunt ponens
<2 Peter.2.7> et iustum Loth oppressum a nefandorum iniuria conversatione eruit
<2 Peter.2.8> aspectu enim et auditu iustus erat habitans apud eos qui diem de die animam iustam iniquis operibus cruciabant
<2 Peter.2.9> novit Dominus pios de temptatione eripere iniquos vero in diem iudicii cruciandos reservare
<2 Peter.2.10> magis autem eos qui post carnem in concupiscentia inmunditiae ambulant dominationemque contemnunt audaces sibi placentes sectas non metuunt blasphemantes
<2 Peter.2.11> ubi angeli fortitudine et virtute cum sint maiores non portant adversum se execrabile iudicium
<2 Peter.2.12> hii vero velut inrationabilia pecora naturaliter in captionem et in perniciem in his quae ignorant blasphemantes in corruptione sua et peribunt
<2 Peter.2.13> percipientes mercedem iniustitiae voluptatem existimantes diei delicias coinquinationes et maculae deliciis affluentes in conviviis suis luxuriantes vobiscum
<2 Peter.2.14> oculos habentes plenos adulterio et incessabiles delicti pellicentes animas instabiles cor exercitatum avaritiae habentes maledictionis filii
<2 Peter.2.15> derelinquentes rectam viam erraverunt secuti viam Balaam ex Bosor qui mercedem iniquitatis amavit
<2 Peter.2.16> correptionem vero habuit suae vesaniae subiugale mutum in hominis voce loquens prohibuit prophetae insipientiam
<2 Peter.2.17> hii sunt fontes sine aqua et nebulae turbinibus exagitatae quibus caligo tenebrarum reservatur
<2 Peter.2.18> superba enim vanitatis loquentes pellicent in desideriis carnis luxuriae eos qui paululum effugiunt qui in errore conversantur
<2 Peter.2.19> libertatem illis promittentes cum ipsi servi sint corruptionis a quo enim quis superatus est huius et servus est
<2 Peter.2.20> si enim refugientes coinquinationes mundi in cognitione Domini nostri et salvatoris Iesu Christi his rursus inpliciti superantur facta sunt eis posteriora deteriora prioribus
<2 Peter.2.21> melius enim erat illis non cognoscere viam iustitiae quam post agnitionem retrorsum converti ab eo quod illis traditum est sancto mandato
<2 Peter.2.22> contigit enim eis illud veri proverbii canis reversus ad suum vomitum et sus lota in volutabro luti
<2 Peter.3.1> hanc ecce vobis carissimi secundam scribo epistulam in quibus excito vestram in commonitione sinceram mentem
<2 Peter.3.2> ut memores sitis eorum quae praedixi verborum a sanctis prophetis et apostolorum vestrorum praeceptorum Domini et salvatoris
<2 Peter.3.3> hoc primum scientes quod venient in novissimis diebus in deceptione inlusores iuxta proprias concupiscentias ambulantes
<2 Peter.3.4> dicentes ubi est promissio aut adventus eius ex quo enim patres dormierunt omnia sic perseverant ab initio creaturae
<2 Peter.3.5> latet enim eos hoc volentes quod caeli erant prius et terra de aqua et per aquam consistens Dei verbo
<2 Peter.3.6> per quae ille tunc mundus aqua inundatus periit
<2 Peter.3.7> caeli autem qui nunc sunt et terra eodem verbo repositi sunt igni servati in diem iudicii et perditionis impiorum hominum
<2 Peter.3.8> unum vero hoc non lateat vos carissimi quia unus dies apud Dominum sicut mille anni et mille anni sicut dies unus
<2 Peter.3.9> non tardat Dominus promissi sed patienter agit propter vos nolens aliquos perire sed omnes ad paenitentiam reverti
<2 Peter.3.10> adveniet autem dies Domini ut fur in qua caeli magno impetu transient elementa vero calore solventur
<2 Peter.3.11> cum haec igitur omnia dissolvenda sint quales oportet esse vos in sanctis conversationibus et pietatibus
<2 Peter.3.12> expectantes et properantes in adventum Dei diei per quam caeli ardentes solventur et elementa ignis ardore tabescent
<2 Peter.3.13> novos vero caelos et novam terram et promissa ipsius expectamus in quibus iustitia habitat
<2 Peter.3.14> propter quod carissimi haec expectantes satis agite inmaculati et inviolati ei inveniri in pace
<2 Peter.3.15> et Domini nostri longanimitatem salutem arbitramini sicut et carissimus frater noster Paulus secundum datam sibi sapientiam scripsit vobis
<2 Peter.3.16> sicut et in omnibus epistulis loquens in eis de his in quibus sunt quaedam difficilia intellectu quae indocti et instabiles depravant sicut et ceteras scripturas ad suam ipsorum perditionem
<2 Peter.3.17> vos igitur fratres praescientes custodite ne insipientium errore transducti excidatis a propria firmitate
<2 Peter.3.18> crescite vero in gratia et in cognitione Domini nostri et salvatoris Iesu Christi ipsi gloria et nunc et in die aeternitatis amen
<1 John.1.1> quod fuit ab initio quod audivimus quod vidimus oculis nostris quod perspeximus et manus nostrae temptaverunt de verbo vitae
<1 John.1.2> et vita manifestata est et vidimus et testamur et adnuntiamus vobis vitam aeternam quae erat apud Patrem et apparuit nobis
<1 John.1.3> quod vidimus et audivimus adnuntiamus et vobis ut et vos societatem habeatis nobiscum et societas nostra sit cum Patre et cum Filio eius Iesu Christo
<1 John.1.4> et haec scribimus vobis ut gaudium nostrum sit plenum
<1 John.1.5> et haec est adnuntiatio quam audivimus ab eo et adnuntiamus vobis quoniam Deus lux est et tenebrae in eo non sunt ullae
<1 John.1.6> si dixerimus quoniam societatem habemus cum eo et in tenebris ambulamus mentimur et non facimus veritatem
<1 John.1.7> si autem in luce ambulemus sicut et ipse est in luce societatem habemus ad invicem et sanguis Iesu Filii eius mundat nos ab omni peccato
<1 John.1.8> si dixerimus quoniam peccatum non habemus ipsi nos seducimus et veritas in nobis non est
<1 John.1.9> si confiteamur peccata nostra fidelis est et iustus ut remittat nobis peccata et emundet nos ab omni iniquitate
<1 John.1.10> si dixerimus quoniam non peccavimus mendacem facimus eum et verbum eius non est in nobis
<1 John.2.1> filioli mei haec scribo vobis ut non peccetis sed et si quis peccaverit advocatum habemus apud Patrem Iesum Christum iustum
<1 John.2.2> et ipse est propitiatio pro peccatis nostris non pro nostris autem tantum sed etiam pro totius mundi
<1 John.2.3> et in hoc scimus quoniam cognovimus eum si mandata eius observemus
<1 John.2.4> qui dicit se nosse eum et mandata eius non custodit mendax est in hoc veritas non est
<1 John.2.5> qui autem servat verbum eius vere in hoc caritas Dei perfecta est in hoc scimus quoniam in ipso sumus
<1 John.2.6> qui dicit se in ipso manere debet sicut ille ambulavit et ipse ambulare
<1 John.2.7> carissimi non mandatum novum scribo vobis sed mandatum vetus quod habuistis ab initio mandatum vetus est verbum quod audistis
<1 John.2.8> iterum mandatum novum scribo vobis quod est verum et in ipso et in vobis quoniam tenebrae transeunt et lumen verum iam lucet
<1 John.2.9> qui dicit se in luce esse et fratrem suum odit in tenebris est usque adhuc
<1 John.2.10> qui diligit fratrem suum in lumine manet et scandalum in eo non est
<1 John.2.11> qui autem odit fratrem suum in tenebris est et in tenebris ambulat et nescit quo eat quoniam tenebrae obcaecaverunt oculos eius
<1 John.2.12> scribo vobis filioli quoniam remittuntur vobis peccata propter nomen eius
<1 John.2.13> scribo vobis patres quoniam cognovistis eum qui ab initio est scribo vobis adulescentes quoniam vicistis malignum
<1 John.2.14> scripsi vobis infantes quoniam cognovistis Patrem scripsi vobis patres quia cognovistis eum qui ab initio scripsi vobis adulescentes quia fortes estis et verbum Dei in vobis manet et vicistis malignum
<1 John.2.15> nolite diligere mundum neque ea quae in mundo sunt si quis diligit mundum non est caritas Patris in eo
<1 John.2.16> quoniam omne quod est in mundo concupiscentia carnis et concupiscentia oculorum est et superbia vitae quae non est ex Patre sed ex mundo est
<1 John.2.17> et mundus transit et concupiscentia eius qui autem facit voluntatem Dei manet in aeternum
<1 John.2.18> filioli novissima hora est et sicut audistis quia antichristus venit nunc antichristi multi facti sunt unde scimus quoniam novissima hora est
<1 John.2.19> ex nobis prodierunt sed non erant ex nobis nam si fuissent ex nobis permansissent utique nobiscum sed ut manifesti sint quoniam non sunt omnes ex nobis
<1 John.2.20> sed vos unctionem habetis a Sancto et nostis omnia
<1 John.2.21> non scripsi vobis quasi ignorantibus veritatem sed quasi scientibus eam et quoniam omne mendacium ex veritate non est
<1 John.2.22> quis est mendax nisi is qui negat quoniam Iesus non est Christus hic est antichristus qui negat Patrem et Filium
<1 John.2.23> omnis qui negat Filium nec Patrem habet qui confitetur Filium et Patrem habet
<1 John.2.24> vos quod audistis ab initio in vobis permaneat si in vobis permanserit quod ab initio audistis et vos in Filio et Patre manebitis
<1 John.2.25> et haec est repromissio quam ipse pollicitus est nobis vitam aeternam
<1 John.2.26> haec scripsi vobis de eis qui seducunt vos
<1 John.2.27> et vos unctionem quam accepistis ab eo manet in vobis et non necesse habetis ut aliquis doceat vos sed sicut unctio eius docet vos de omnibus et verum est et non est mendacium et sicut docuit vos manete in eo
<1 John.2.28> et nunc filioli manete in eo ut cum apparuerit habeamus fiduciam et non confundamur ab eo in adventu eius
<1 John.2.29> si scitis quoniam iustus est scitote quoniam et omnis qui facit iustitiam ex ipso natus est
<1 John.3.1> videte qualem caritatem dedit nobis Pater ut filii Dei nominemur et sumus propter hoc mundus non novit nos quia non novit eum
<1 John.3.2> carissimi nunc filii Dei sumus et nondum apparuit quid erimus scimus quoniam cum apparuerit similes ei erimus quoniam videbimus eum sicuti est
<1 John.3.3> et omnis qui habet spem hanc in eo sanctificat se sicut et ille sanctus est
<1 John.3.4> omnis qui facit peccatum et iniquitatem facit et peccatum est iniquitas
<1 John.3.5> et scitis quoniam ille apparuit ut peccata tolleret et peccatum in eo non est
<1 John.3.6> omnis qui in eo manet non peccat omnis qui peccat non vidit eum nec cognovit eum
<1 John.3.7> filioli nemo vos seducat qui facit iustitiam iustus est sicut et ille iustus est
<1 John.3.8> qui facit peccatum ex diabolo est quoniam ab initio diabolus peccat in hoc apparuit Filius Dei ut dissolvat opera diaboli
<1 John.3.9> omnis qui natus est ex Deo peccatum non facit quoniam semen ipsius in eo manet et non potest peccare quoniam ex Deo natus est
<1 John.3.10> in hoc manifesti sunt filii Dei et filii diaboli omnis qui non est iustus non est de Deo et qui non diligit fratrem suum
<1 John.3.11> quoniam haec est adnuntiatio quam audistis ab initio ut diligamus alterutrum
<1 John.3.12> non sicut Cain ex maligno erat et occidit fratrem suum et propter quid occidit eum quoniam opera eius maligna erant fratris autem eius iusta
<1 John.3.13> nolite mirari fratres si odit vos mundus
<1 John.3.14> nos scimus quoniam translati sumus de morte in vitam quoniam diligimus fratres qui non diligit manet in morte
<1 John.3.15> omnis qui odit fratrem suum homicida est et scitis quoniam omnis homicida non habet vitam aeternam in se manentem
<1 John.3.16> in hoc cognovimus caritatem quoniam ille pro nobis animam suam posuit et nos debemus pro fratribus animas ponere
<1 John.3.17> qui habuerit substantiam mundi et viderit fratrem suum necesse habere et clauserit viscera sua ab eo quomodo caritas Dei manet in eo
<1 John.3.18> filioli non diligamus verbo nec lingua sed opere et veritate
<1 John.3.19> in hoc cognoscimus quoniam ex veritate sumus et in conspectu eius suadeamus corda nostra
<1 John.3.20> quoniam si reprehenderit nos cor maior est Deus corde nostro et novit omnia
<1 John.3.21> carissimi si cor non reprehenderit nos fiduciam habemus ad Deum
<1 John.3.22> et quodcumque petierimus accipiemus ab eo quoniam mandata eius custodimus et ea quae sunt placita coram eo facimus
<1 John.3.23> et hoc est mandatum eius ut credamus in nomine Filii eius Iesu Christi et diligamus alterutrum sicut dedit mandatum nobis
<1 John.3.24> et qui servat mandata eius in illo manet et ipse in eo et in hoc scimus quoniam manet in nobis de Spiritu quem nobis dedit
<1 John.4.1> carissimi nolite omni spiritui credere sed probate spiritus si ex Deo sint quoniam multi pseudoprophetae exierunt in mundum
<1 John.4.2> in hoc cognoscitur Spiritus Dei omnis spiritus qui confitetur Iesum Christum in carne venisse ex Deo est
<1 John.4.3> et omnis spiritus qui solvit Iesum ex Deo non est et hoc est antichristi quod audistis quoniam venit et nunc iam in mundo est
<1 John.4.4> vos ex Deo estis filioli et vicistis eos quoniam maior est qui in vobis est quam qui in mundo
<1 John.4.5> ipsi de mundo sunt ideo de mundo loquuntur et mundus eos audit
<1 John.4.6> nos ex Deo sumus qui novit Deum audit nos qui non est ex Deo non audit nos in hoc cognoscimus Spiritum veritatis et spiritum erroris
<1 John.4.7> carissimi diligamus invicem quoniam caritas ex Deo est et omnis qui diligit ex Deo natus est et cognoscit Deum
<1 John.4.8> qui non diligit non novit Deum quoniam Deus caritas est
<1 John.4.9> in hoc apparuit caritas Dei in nobis quoniam Filium suum unigenitum misit Deus in mundum ut vivamus per eum
<1 John.4.10> in hoc est caritas non quasi nos dilexerimus Deum sed quoniam ipse dilexit nos et misit Filium suum propitiationem pro peccatis nostris
<1 John.4.11> carissimi si sic Deus dilexit nos et nos debemus alterutrum diligere
<1 John.4.12> Deum nemo vidit umquam si diligamus invicem Deus in nobis manet et caritas eius in nobis perfecta est
<1 John.4.13> in hoc intellegimus quoniam in eo manemus et ipse in nobis quoniam de Spiritu suo dedit nobis
<1 John.4.14> et nos vidimus et testificamur quoniam Pater misit Filium salvatorem mundi
<1 John.4.15> quisque confessus fuerit quoniam Iesus est Filius Dei Deus in eo manet et ipse in Deo
<1 John.4.16> et nos cognovimus et credidimus caritati quam habet Deus in nobis Deus caritas est et qui manet in caritate in Deo manet et Deus in eo
<1 John.4.17> in hoc perfecta est caritas nobiscum ut fiduciam habeamus in die iudicii quia sicut ille est et nos sumus in hoc mundo
<1 John.4.18> timor non est in caritate sed perfecta caritas foras mittit timorem quoniam timor poenam habet qui autem timet non est perfectus in caritate
<1 John.4.19> nos ergo diligamus quoniam Deus prior dilexit nos
<1 John.4.20> si quis dixerit quoniam diligo Deum et fratrem suum oderit mendax est qui enim non diligit fratrem suum quem vidit Deum quem non vidit quomodo potest diligere
<1 John.4.21> et hoc mandatum habemus ab eo ut qui diligit Deum diligat et fratrem suum
<1 John.5.1> omnis qui credit quoniam Iesus est Christus ex Deo natus est et omnis qui diligit eum qui genuit diligit eum qui natus est ex eo
<1 John.5.2> in hoc cognoscimus quoniam diligimus natos Dei cum Deum diligamus et mandata eius faciamus
<1 John.5.3> haec est enim caritas Dei ut mandata eius custodiamus et mandata eius gravia non sunt
<1 John.5.4> quoniam omne quod natum est ex Deo vincit mundum et haec est victoria quae vincit mundum fides nostra
<1 John.5.5> quis est qui vincit mundum nisi qui credit quoniam Iesus est Filius Dei
<1 John.5.6> hic est qui venit per aquam et sanguinem Iesus Christus non in aqua solum sed in aqua et sanguine et Spiritus est qui testificatur quoniam Christus est veritas
<1 John.5.7> quia tres sunt qui testimonium dant
<1 John.5.8> Spiritus et aqua et sanguis et tres unum sunt
<1 John.5.9> si testimonium hominum accipimus testimonium Dei maius est quoniam hoc est testimonium Dei quod maius est quia testificatus est de Filio suo
<1 John.5.10> qui credit in Filio Dei habet testimonium Dei in se qui non credit Filio mendacem facit eum quoniam non credidit in testimonio quod testificatus est Deus de Filio suo
<1 John.5.11> et hoc est testimonium quoniam vitam aeternam dedit nobis Deus et haec vita in Filio eius est
<1 John.5.12> qui habet Filium habet vitam qui non habet Filium Dei vitam non habet
<1 John.5.13> haec scripsi vobis ut sciatis quoniam vitam habetis aeternam qui creditis in nomine Filii Dei
<1 John.5.14> et haec est fiducia quam habemus ad eum quia quodcumque petierimus secundum voluntatem eius audit nos
<1 John.5.15> et scimus quoniam audit nos quicquid petierimus scimus quoniam habemus petitiones quas postulavimus ab eo
<1 John.5.16> qui scit fratrem suum peccare peccatum non ad mortem petet et dabit ei vitam peccantibus non ad mortem est peccatum ad mortem non pro illo dico ut roget
<1 John.5.17> omnis iniquitas peccatum est et est peccatum non ad mortem
<1 John.5.18> scimus quoniam omnis qui natus est ex Deo non peccat sed generatio Dei conservat eum et malignus non tangit eum
<1 John.5.19> scimus quoniam ex Deo sumus et mundus totus in maligno positus est
<1 John.5.20> et scimus quoniam Filius Dei venit et dedit nobis sensum ut cognoscamus verum Deum et simus in vero Filio eius hic est verus Deus et vita aeterna
<1 John.5.21> filioli custodite vos a simulacris
<2 John.1.1> senior electae dominae et natis eius quos ego diligo in veritate et non ego solus sed et omnes qui cognoverunt veritatem
<2 John.1.2> propter veritatem quae permanet in nobis et nobiscum erit in aeternum
<2 John.1.3> sit nobiscum gratia misericordia pax a Deo Patre et a Christo Iesu Filio Patris in veritate et caritate
<2 John.1.4> gavisus sum valde quoniam inveni de filiis tuis ambulantes in veritate sicut mandatum accepimus a Patre
<2 John.1.5> et nunc rogo te domina non tamquam mandatum novum scribens tibi sed quod habuimus ab initio ut diligamus alterutrum
<2 John.1.6> et haec est caritas ut ambulemus secundum mandata eius hoc mandatum est ut quemadmodum audistis ab initio in eo ambuletis
<2 John.1.7> quoniam multi seductores exierunt in mundum qui non confitentur Iesum Christum venientem in carne hic est seductor et antichristus
<2 John.1.8> videte vosmet ipsos ne perdatis quae operati estis sed ut mercedem plenam accipiatis
<2 John.1.9> omnis qui praecedit et non manet in doctrina Christi Deum non habet qui permanet in doctrina hic et Filium et Patrem habet
<2 John.1.10> si quis venit ad vos et hanc doctrinam non adfert nolite recipere eum in domum nec have ei dixeritis
<2 John.1.11> qui enim dicit illi have communicat operibus illius malignis
<2 John.1.12> plura habens vobis scribere nolui per cartam et atramentum spero enim me futurum apud vos et os ad os loqui ut gaudium vestrum plenum sit
<2 John.1.13> salutant te filii sororis tuae electae
<3 John.1.1> senior Gaio carissimo quem ego diligo in veritate
<3 John.1.2> carissime de omnibus orationem facio prospere te ingredi et valere sicut prospere agit anima tua
<3 John.1.3> gavisus sum valde venientibus fratribus et testimonium perhibentibus veritati tuae sicut tu in veritate ambulas
<3 John.1.4> maiorem horum non habeo gratiam quam ut audiam filios meos in veritate ambulantes
<3 John.1.5> carissime fideliter facis quicquid operaris in fratres et hoc in peregrinos
<3 John.1.6> qui testimonium reddiderunt caritati tuae in conspectu ecclesiae quos bene facies deducens digne Deo
<3 John.1.7> pro nomine enim profecti sunt nihil accipientes a gentibus
<3 John.1.8> nos ergo debemus suscipere huiusmodi ut cooperatores simus veritatis
<3 John.1.9> scripsissem forsitan ecclesiae sed is qui amat primatum gerere in eis Diotrepes non recipit nos
<3 John.1.10> propter hoc si venero commoneam eius opera quae facit verbis malignis garriens in nos et quasi non ei ista sufficiant nec ipse suscipit fratres et eos qui cupiunt prohibet et de ecclesia eicit
<3 John.1.11> carissime noli imitari malum sed quod bonum est qui benefacit ex Deo est qui malefacit non vidit Deum
<3 John.1.12> Demetrio testimonium redditur ab omnibus et ab ipsa veritate et nos autem testimonium perhibemus et nosti quoniam testimonium nostrum verum est
<3 John.1.13> multa habui scribere tibi sed nolui per atramentum et calamum scribere tibi
<3 John.1.14> spero autem protinus te videre et os ad os loquemur
<3 John.1.15> pax tibi salutant te amici saluta amicos per nomen
<Jude.1.1> Iudas Iesu Christi servus frater autem Iacobi his qui in Deo Patre dilectis et Iesu Christo conservatis vocatis
<Jude.1.2> misericordia vobis et pax et caritas adimpleatur
<Jude.1.3> carissimi omnem sollicitudinem faciens scribendi vobis de communi vestra salute necesse habui scribere vobis deprecans supercertari semel traditae sanctis fidei
<Jude.1.4> subintroierunt enim quidam homines qui olim praescripti sunt in hoc iudicium impii Dei nostri gratiam transferentes in luxuriam et solum Dominatorem et Dominum nostrum Iesum Christum negantes
<Jude.1.5> commonere autem vos volo scientes semel omnia quoniam Iesus populum de terra Aegypti salvans secundo eos qui non crediderunt perdidit
<Jude.1.6> angelos vero qui non servaverunt suum principatum sed dereliquerunt suum domicilium in iudicium magni diei vinculis aeternis sub caligine reservavit
<Jude.1.7> sicut Sodoma et Gomorra et finitimae civitates simili modo exfornicatae et abeuntes post carnem alteram factae sunt exemplum ignis aeterni poenam sustinentes
<Jude.1.8> similiter et hii carnem quidem maculant dominationem autem spernunt maiestates autem blasphemant
<Jude.1.9> cum Michahel archangelus cum diabolo disputans altercaretur de Mosi corpore non est ausus iudicium inferre blasphemiae sed dixit imperet tibi Dominus
<Jude.1.10> hii autem quaecumque quidem ignorant blasphemant quaecumque autem naturaliter tamquam muta animalia norunt in his corrumpuntur
<Jude.1.11> vae illis quia via Cain abierunt et errore Balaam mercede effusi sunt et contradictione Core perierunt
<Jude.1.12> hii sunt in epulis suis maculae convivantes sine timore semet ipsos pascentes nubes sine aqua quae a ventis circumferuntur arbores autumnales infructuosae bis mortuae eradicatae
<Jude.1.13> fluctus feri maris despumantes suas confusiones sidera errantia quibus procella tenebrarum in aeternum servata est
<Jude.1.14> prophetavit autem et his septimus ab Adam Enoc dicens ecce venit Dominus in sanctis milibus suis
<Jude.1.15> facere iudicium contra omnes et arguere omnes impios de omnibus operibus impietatis eorum quibus impie egerunt et de omnibus duris quae locuti sunt contra eum peccatores impii
<Jude.1.16> hii sunt murmuratores querellosi secundum desideria sua ambulantes et os illorum loquitur superba mirantes personas quaestus causa
<Jude.1.17> vos autem carissimi memores estote verborum quae praedicta sunt ab apostolis Domini nostri Iesu Christi
<Jude.1.18> quia dicebant vobis quoniam in novissimo tempore venient inlusores secundum sua desideria ambulantes impietatum
<Jude.1.19> hii sunt qui segregant animales Spiritum non habentes
<Jude.1.20> vos autem carissimi superaedificantes vosmet ipsos sanctissimae vestrae fidei in Spiritu Sancto orantes
<Jude.1.21> ipsos vos in dilectione Dei servate
<Jude.1.22> et hos quidem arguite iudicatos
<Jude.1.23> illos vero salvate de igne rapientes aliis autem miseremini in timore odientes et eam quae carnalis est maculatam tunicam
<Jude.1.24> ei autem qui potest vos conservare sine peccato et constituere ante conspectum gloriae suae inmaculatos in exultatione
<Jude.1.25> soli Deo salvatori nostro per Iesum Christum Dominum nostrum gloria magnificentia imperium et potestas ante omne saeculum et nunc et in omnia saecula amen
<Revelation.1.1> apocalypsis Iesu Christi quam dedit illi Deus palam facere servis suis quae oportet fieri cito et significavit mittens per angelum suum servo suo Iohanni
<Revelation.1.2> qui testimonium perhibuit verbo Dei et testimonium Iesu Christi quaecumque vidit
<Revelation.1.3> beatus qui legit et qui audiunt verba prophetiae et servant ea quae in ea scripta sunt tempus enim prope est
<Revelation.1.4> Iohannes septem ecclesiis quae sunt in Asia gratia vobis et pax ab eo qui est et qui erat et qui venturus est et a septem spiritibus qui in conspectu throni eius sunt
<Revelation.1.5> et ab Iesu Christo qui est testis fidelis primogenitus mortuorum et princeps regum terrae qui dilexit nos et lavit nos a peccatis nostris in sanguine suo
<Revelation.1.6> et fecit nostrum regnum sacerdotes Deo et Patri suo ipsi gloria et imperium in saecula saeculorum amen
<Revelation.1.7> ecce venit cum nubibus et videbit eum omnis oculus et qui eum pupugerunt et plangent se super eum omnes tribus terrae etiam amen
<Revelation.1.8> ego sum Alpha et Omega principium et finis dicit Dominus Deus qui est et qui erat et qui venturus est Omnipotens
<Revelation.1.9> ego Iohannes frater vester et particeps in tribulatione et regno et patientia in Iesu fui in insula quae appellatur Patmos propter verbum Dei et testimonium Iesu
<Revelation.1.10> fui in spiritu in dominica die et audivi post me vocem magnam tamquam tubae
<Revelation.1.11> dicentis quod vides scribe in libro et mitte septem ecclesiis Ephesum et Zmyrnam et Pergamum et Thyatiram et Sardis et Philadelphiam et Laodiciam
<Revelation.1.12> et conversus sum ut viderem vocem quae loquebatur mecum et conversus vidi septem candelabra aurea
<Revelation.1.13> et in medio septem candelabrorum similem Filio hominis vestitum podere et praecinctum ad mamillas zonam auream
<Revelation.1.14> caput autem eius et capilli erant candidi tamquam lana alba tamquam nix et oculi eius velut flamma ignis
<Revelation.1.15> et pedes eius similes orichalco sicut in camino ardenti et vox illius tamquam vox aquarum multarum
<Revelation.1.16> et habebat in dextera sua stellas septem et de ore eius gladius utraque parte acutus exiebat et facies eius sicut sol lucet in virtute sua
<Revelation.1.17> et cum vidissem eum cecidi ad pedes eius tamquam mortuus et posuit dexteram suam super me dicens noli timere ego sum primus et novissimus
<Revelation.1.18> et vivus et fui mortuus et ecce sum vivens in saecula saeculorum et habeo claves mortis et inferni
<Revelation.1.19> scribe ergo quae vidisti et quae sunt et quae oportet fieri post haec
<Revelation.1.20> sacramentum septem stellarum quas vidisti in dextera mea et septem candelabra aurea septem stellae angeli sunt septem ecclesiarum et candelabra septem septem ecclesiae sunt
<Revelation.2.1> angelo Ephesi ecclesiae scribe haec dicit qui tenet septem stellas in dextera sua qui ambulat in medio septem candelabrorum aureorum
<Revelation.2.2> scio opera tua et laborem et patientiam tuam et quia non potes sustinere malos et temptasti eos qui se dicunt apostolos et non sunt et invenisti eos mendaces
<Revelation.2.3> et patientiam habes et sustinuisti propter nomen meum et non defecisti
<Revelation.2.4> sed habeo adversus te quod caritatem tuam primam reliquisti
<Revelation.2.5> memor esto itaque unde excideris et age paenitentiam et prima opera fac sin autem venio tibi et movebo candelabrum tuum de loco suo nisi paenitentiam egeris
<Revelation.2.6> sed hoc habes quia odisti facta Nicolaitarum quae et ego odi
<Revelation.2.7> qui habet aurem audiat quid Spiritus dicat ecclesiis vincenti dabo ei edere de ligno vitae quod est in paradiso Dei mei
<Revelation.2.8> et angelo Zmyrnae ecclesiae scribe haec dicit primus et novissimus qui fuit mortuus et vivit
<Revelation.2.9> scio tribulationem tuam et paupertatem tuam sed dives es et blasphemaris ab his qui se dicunt Iudaeos esse et non sunt sed sunt synagoga Satanae
<Revelation.2.10> nihil horum timeas quae passurus es ecce missurus est diabolus ex vobis in carcerem ut temptemini et habebitis tribulationem diebus decem esto fidelis usque ad mortem et dabo tibi coronam vitae
<Revelation.2.11> qui habet aurem audiat quid Spiritus dicat ecclesiis qui vicerit non laedetur a morte secunda
<Revelation.2.12> et angelo Pergami ecclesiae scribe haec dicit qui habet rompheam utraque parte acutam
<Revelation.2.13> scio ubi habitas ubi sedes est Satanae et tenes nomen meum et non negasti fidem meam et in diebus Antipas testis meus fidelis qui occisus est apud vos ubi Satanas habitat
<Revelation.2.14> sed habeo adversus te pauca quia habes illic tenentes doctrinam Balaam qui docebat Balac mittere scandalum coram filiis Israhel edere et fornicari
<Revelation.2.15> ita habes et tu tenentes doctrinam Nicolaitarum
<Revelation.2.16> similiter paenitentiam age si quo minus venio tibi cito et pugnabo cum illis in gladio oris mei
<Revelation.2.17> qui habet aurem audiat quid Spiritus dicat ecclesiis vincenti dabo ei manna absconditum et dabo illi calculum candidum et in calculo nomen novum scriptum quod nemo scit nisi qui accipit
<Revelation.2.18> et angelo Thyatirae ecclesiae scribe haec dicit Filius Dei qui habet oculos ut flammam ignis et pedes eius similes orichalco
<Revelation.2.19> novi opera tua et caritatem et fidem et ministerium et patientiam tuam et opera tua novissima plura prioribus
<Revelation.2.20> sed habeo adversus te quia permittis mulierem Hiezabel quae se dicit propheten docere et seducere servos meos fornicari et manducare de idolothytis
<Revelation.2.21> et dedi illi tempus ut paenitentiam ageret et non vult paeniteri a fornicatione sua
<Revelation.2.22> ecce mitto eam in lectum et qui moechantur cum ea in tribulationem maximam nisi paenitentiam egerint ab operibus eius
<Revelation.2.23> et filios eius interficiam in morte et scient omnes ecclesiae quia ego sum scrutans renes et corda et dabo unicuique vestrum secundum opera vestra
<Revelation.2.24> vobis autem dico ceteris qui Thyatirae estis quicumque non habent doctrinam hanc qui non cognoverunt altitudines Satanae quemadmodum dicunt non mittam super vos aliud pondus
<Revelation.2.25> tamen id quod habetis tenete donec veniam
<Revelation.2.26> et qui vicerit et qui custodierit usque in finem opera mea dabo illi potestatem super gentes
<Revelation.2.27> et reget illas in virga ferrea tamquam vas figuli confringentur
<Revelation.2.28> sicut et ego accepi a Patre meo et dabo illi stellam matutinam
<Revelation.2.29> qui habet aurem audiat quid Spiritus dicat ecclesiis
<Revelation.3.1> et angelo ecclesiae Sardis scribe haec dicit qui habet septem spiritus Dei et septem stellas scio opera tua quia nomen habes quod vivas et mortuus es
<Revelation.3.2> esto vigilans et confirma cetera quae moritura erant non enim invenio opera tua plena coram Deo meo
<Revelation.3.3> in mente ergo habe qualiter acceperis et audieris et serva et paenitentiam age si ergo non vigilaveris veniam tamquam fur et nescies qua hora veniam ad te
<Revelation.3.4> sed habes pauca nomina in Sardis qui non inquinaverunt vestimenta sua et ambulabunt mecum in albis quia digni sunt
<Revelation.3.5> qui vicerit sic vestietur vestimentis albis et non delebo nomen eius de libro vitae et confitebor nomen eius coram Patre meo et coram angelis eius
<Revelation.3.6> qui habet aurem audiat quid Spiritus dicat ecclesiis
<Revelation.3.7> et angelo Philadelphiae ecclesiae scribe haec dicit sanctus et verus qui habet clavem David qui aperit et nemo cludit et cludit et nemo aperit
<Revelation.3.8> scio opera tua ecce dedi coram te ostium apertum quod nemo potest cludere quia modicam habes virtutem et servasti verbum meum et non negasti nomen meum
<Revelation.3.9> ecce dabo de synagoga Satanae qui dicunt se Iudaeos esse et non sunt sed mentiuntur ecce faciam illos ut veniant et adorent ante pedes tuos et scient quia ego dilexi te
<Revelation.3.10> quoniam servasti verbum patientiae meae et ego te servabo ab hora temptationis quae ventura est in orbem universum temptare habitantes in terra
<Revelation.3.11> venio cito tene quod habes ut nemo accipiat coronam tuam
<Revelation.3.12> qui vicerit faciam illum columnam in templo Dei mei et foras non egredietur amplius et scribam super eum nomen Dei mei et nomen civitatis Dei mei novae Hierusalem quae descendit de caelo a Deo meo et nomen meum novum
<Revelation.3.13> qui habet aurem audiat quid Spiritus dicat ecclesiis
<Revelation.3.14> et angelo Laodiciae ecclesiae scribe haec dicit Amen testis fidelis et verus qui est principium creaturae Dei
<Revelation.3.15> scio opera tua quia neque frigidus es neque calidus utinam frigidus esses aut calidus
<Revelation.3.16> sed quia tepidus es et nec frigidus nec calidus incipiam te evomere ex ore meo
<Revelation.3.17> quia dicis quod dives sum et locupletatus et nullius egeo et nescis quia tu es miser et miserabilis et pauper et caecus et nudus
<Revelation.3.18> suadeo tibi emere a me aurum ignitum probatum ut locuples fias et vestimentis albis induaris et non appareat confusio nuditatis tuae et collyrio inungue oculos tuos ut videas
<Revelation.3.19> ego quos amo arguo et castigo aemulare ergo et paenitentiam age
<Revelation.3.20> ecce sto ad ostium et pulso si quis audierit vocem meam et aperuerit ianuam introibo ad illum et cenabo cum illo et ipse mecum
<Revelation.3.21> qui vicerit dabo ei sedere mecum in throno meo sicut et ego vici et sedi cum Patre meo in throno eius
<Revelation.3.22> qui habet aurem audiat quid Spiritus dicat ecclesiis
<Revelation.4.1> post haec vidi et ecce ostium apertum in caelo et vox prima quam audivi tamquam tubae loquentis mecum dicens ascende huc et ostendam tibi quae oportet fieri post haec
<Revelation.4.2> statim fui in spiritu et ecce sedis posita erat in caelo et supra sedem sedens
<Revelation.4.3> et qui sedebat similis erat aspectui lapidis iaspidis et sardini et iris erat in circuitu sedis similis visioni zmaragdinae
<Revelation.4.4> et in circuitu sedis sedilia viginti quattuor et super thronos viginti quattuor seniores sedentes circumamictos vestimentis albis et in capitibus eorum coronas aureas
<Revelation.4.5> et de throno procedunt fulgura et voces et tonitrua et septem lampades ardentes ante thronum quae sunt septem spiritus Dei
<Revelation.4.6> et in conspectu sedis tamquam mare vitreum simile cristallo et in medio sedis et in circuitu sedis quattuor animalia plena oculis ante et retro
<Revelation.4.7> et animal primum simile leoni et secundum animal simile vitulo et tertium animal habens faciem quasi hominis et quartum animal simile aquilae volanti
<Revelation.4.8> et quattuor animalia singula eorum habebant alas senas et in circuitu et intus plena sunt oculis et requiem non habent die et nocte dicentia sanctus sanctus sanctus Dominus Deus omnipotens qui erat et qui est et qui venturus est
<Revelation.4.9> et cum darent illa animalia gloriam et honorem et benedictionem sedenti super thronum viventi in saecula saeculorum
<Revelation.4.10> procident viginti quattuor seniores ante sedentem in throno et adorabunt viventem in saecula saeculorum et mittent coronas suas ante thronum dicentes
<Revelation.4.11> dignus es Domine et Deus noster accipere gloriam et honorem et virtutem quia tu creasti omnia et propter voluntatem tuam erant et creata sunt
<Revelation.5.1> et vidi in dextera sedentis super thronum librum scriptum intus et foris signatum sigillis septem
<Revelation.5.2> et vidi angelum fortem praedicantem voce magna quis est dignus aperire librum et solvere signacula eius
<Revelation.5.3> et nemo poterat in caelo neque in terra neque subtus terram aperire librum neque respicere illum
<Revelation.5.4> et ego flebam multum quoniam nemo dignus inventus est aperire librum nec videre eum
<Revelation.5.5> et unus de senioribus dicit mihi ne fleveris ecce vicit leo de tribu Iuda radix David aperire librum et septem signacula eius
<Revelation.5.6> et vidi et ecce in medio throni et quattuor animalium et in medio seniorum agnum stantem tamquam occisum habentem cornua septem et oculos septem qui sunt spiritus Dei missi in omnem terram
<Revelation.5.7> et venit et accepit de dextera sedentis de throno
<Revelation.5.8> et cum aperuisset librum quattuor animalia et viginti quattuor seniores ceciderunt coram agno habentes singuli citharas et fialas aureas plenas odoramentorum quae sunt orationes sanctorum
<Revelation.5.9> et cantant novum canticum dicentes dignus es accipere librum et aperire signacula eius quoniam occisus es et redemisti nos Deo in sanguine tuo ex omni tribu et lingua et populo et natione
<Revelation.5.10> et fecisti eos Deo nostro regnum et sacerdotes et regnabunt super terram
<Revelation.5.11> et vidi et audivi vocem angelorum multorum in circuitu throni et animalium et seniorum et erat numerus eorum milia milium
<Revelation.5.12> dicentium voce magna dignus est agnus qui occisus est accipere virtutem et divinitatem et sapientiam et fortitudinem et honorem et gloriam et benedictionem
<Revelation.5.13> et omnem creaturam quae in caelo est et super terram et sub terram et quae sunt in mari et quae in ea omnes audivi dicentes sedenti in throno et agno benedictio et honor et gloria et potestas in saecula saeculorum
<Revelation.5.14> et quattuor animalia dicebant amen et seniores ceciderunt et adoraverunt
<Revelation.6.1> et vidi quod aperuisset agnus unum de septem signaculis et audivi unum de quattuor animalibus dicentem tamquam vocem tonitrui veni
<Revelation.6.2> et vidi et ecce equus albus et qui sedebat super illum habebat arcum et data est ei corona et exivit vincens ut vinceret
<Revelation.6.3> et cum aperuisset sigillum secundum audivi secundum animal dicens veni
<Revelation.6.4> et exivit alius equus rufus et qui sedebat super illum datum est ei ut sumeret pacem de terra et ut invicem se interficiant et datus est illi gladius magnus
<Revelation.6.5> et cum aperuisset sigillum tertium audivi tertium animal dicens veni et vidi et ecce equus niger et qui sedebat super eum habebat stateram in manu sua
<Revelation.6.6> et audivi tamquam vocem in medio quattuor animalium dicentem bilibris tritici denario et tres bilibres hordei denario et vinum et oleum ne laeseris
<Revelation.6.7> et cum aperuisset sigillum quartum audivi vocem quarti animalis dicentis veni et vidi
<Revelation.6.8> et ecce equus pallidus et qui sedebat desuper nomen illi Mors et inferus sequebatur eum et data est illi potestas super quattuor partes terrae interficere gladio fame et morte et bestiis terrae
<Revelation.6.9> et cum aperuisset quintum sigillum vidi subtus altare animas interfectorum propter verbum Dei et propter testimonium quod habebant
<Revelation.6.10> et clamabant voce magna dicentes usquequo Domine sanctus et verus non iudicas et vindicas sanguinem nostrum de his qui habitant in terra
<Revelation.6.11> et datae sunt illis singulae stolae albae et dictum est illis ut requiescerent tempus adhuc modicum donec impleantur conservi eorum et fratres eorum qui interficiendi sunt sicut et illi
<Revelation.6.12> et vidi cum aperuisset sigillum sextum et terraemotus factus est magnus et sol factus est niger tamquam saccus cilicinus et luna tota facta est sicut sanguis
<Revelation.6.13> et stellae caeli ceciderunt super terram sicut ficus mittit grossos suos cum vento magno movetur
<Revelation.6.14> et caelum recessit sicut liber involutus et omnis mons et insulae de locis suis motae sunt
<Revelation.6.15> et reges terrae et principes et tribuni et divites et fortes et omnis servus et liber absconderunt se in speluncis et petris montium
<Revelation.6.16> et dicunt montibus et petris cadite super nos et abscondite nos a facie sedentis super thronum et ab ira agni
<Revelation.6.17> quoniam venit dies magnus irae ipsorum et quis poterit stare
<Revelation.7.1> post haec vidi quattuor angelos stantes super quattuor angulos terrae tenentes quattuor ventos terrae ne flaret ventus super terram neque super mare neque in ullam arborem
<Revelation.7.2> et vidi alterum angelum ascendentem ab ortu solis habentem signum Dei vivi et clamavit voce magna quattuor angelis quibus datum est nocere terrae et mari
<Revelation.7.3> dicens nolite nocere terrae neque mari neque arboribus quoadusque signemus servos Dei nostri in frontibus eorum
<Revelation.7.4> et audivi numerum signatorum centum quadraginta quattuor milia signati ex omni tribu filiorum Israhel
<Revelation.7.5> ex tribu Iuda duodecim milia signati ex tribu Ruben duodecim milia ex tribu Gad duodecim milia
<Revelation.7.6> ex tribu Aser duodecim milia ex tribu Nepthalim duodecim milia ex tribu Manasse duodecim milia
<Revelation.7.7> ex tribu Symeon duodecim milia ex tribu Levi duodecim milia ex tribu Issachar duodecim milia
<Revelation.7.8> ex tribu Zabulon duodecim milia ex tribu Ioseph duodecim milia ex tribu Beniamin duodecim milia signati
<Revelation.7.9> post haec vidi turbam magnam quam dinumerare nemo poterat ex omnibus gentibus et tribubus et populis et linguis stantes ante thronum et in conspectu agni amicti stolas albas et palmae in manibus eorum
<Revelation.7.10> et clamabant voce magna dicentes salus Deo nostro qui sedet super thronum et agno
<Revelation.7.11> et omnes angeli stabant in circuitu throni et seniorum et quattuor animalium et ceciderunt in conspectu throni in facies suas et adoraverunt Deum
<Revelation.7.12> dicentes amen benedictio et claritas et sapientia et gratiarum actio et honor et virtus et fortitudo Deo nostro in saecula saeculorum amen
<Revelation.7.13> et respondit unus de senioribus dicens mihi hii qui amicti sunt stolis albis qui sunt et unde venerunt
<Revelation.7.14> et dixi illi domine mi tu scis et dixit mihi hii sunt qui veniunt de tribulatione magna et laverunt stolas suas et dealbaverunt eas in sanguine agni
<Revelation.7.15> ideo sunt ante thronum Dei et serviunt ei die ac nocte in templo eius et qui sedet in throno habitabit super illos
<Revelation.7.16> non esurient neque sitient amplius neque cadet super illos sol neque ullus aestus
<Revelation.7.17> quoniam agnus qui in medio throni est reget illos et deducet eos ad vitae fontes aquarum et absterget Deus omnem lacrimam ex oculis eorum
<Revelation.8.1> et cum aperuisset sigillum septimum factum est silentium in caelo quasi media hora
<Revelation.8.2> et vidi septem angelos stantes in conspectu Dei et datae sunt illis septem tubae
<Revelation.8.3> et alius angelus venit et stetit ante altare habens turibulum aureum et data sunt illi incensa multa ut daret orationibus sanctorum omnium super altare aureum quod est ante thronum
<Revelation.8.4> et ascendit fumus incensorum de orationibus sanctorum de manu angeli coram Deo
<Revelation.8.5> et accepit angelus turibulum et implevit illud de igne altaris et misit in terram et facta sunt tonitrua et voces et fulgora et terraemotus
<Revelation.8.6> et septem angeli qui habebant septem tubas paraverunt se ut tuba canerent
<Revelation.8.7> et primus tuba cecinit et facta est grando et ignis mixta in sanguine et missum est in terram et tertia pars terrae conbusta est et tertia pars arborum conbusta est et omne faenum viride conbustum est
<Revelation.8.8> et secundus angelus tuba cecinit et tamquam mons magnus igne ardens missus est in mare et facta est tertia pars maris sanguis
<Revelation.8.9> et mortua est tertia pars creaturae quae habent animas et tertia pars navium interiit
<Revelation.8.10> et tertius angelus tuba cecinit et cecidit de caelo stella magna ardens tamquam facula et cecidit in tertiam partem fluminum et in fontes aquarum
<Revelation.8.11> et nomen stellae dicitur Absinthius et facta est tertia pars aquarum in absinthium et multi hominum mortui sunt de aquis quia amarae factae sunt
<Revelation.8.12> et quartus angelus tuba cecinit et percussa est tertia pars solis et tertia pars lunae et tertia pars stellarum ut obscuraretur tertia pars eorum et diei non luceret pars tertia et nox similiter
<Revelation.8.13> et vidi et audivi vocem unius aquilae volantis per medium caelum dicentis voce magna vae vae vae habitantibus in terra de ceteris vocibus tubae trium angelorum qui erant tuba canituri
<Revelation.9.1> et quintus angelus tuba cecinit et vidi stellam de caelo cecidisse in terram et data est illi clavis putei abyssi
<Revelation.9.2> et aperuit puteum abyssi et ascendit fumus putei sicut fumus fornacis magnae et obscuratus est sol et aer de fumo putei
<Revelation.9.3> et de fumo exierunt lucustae in terram et data est illis potestas sicut habent potestatem scorpiones terrae
<Revelation.9.4> et praeceptum est illis ne laederent faenum terrae neque omne viride neque omnem arborem nisi tantum homines qui non habent signum Dei in frontibus
<Revelation.9.5> et datum est illis ne occiderent eos sed ut cruciarentur mensibus quinque et cruciatus eorum ut cruciatus scorpii cum percutit hominem
<Revelation.9.6> et in diebus illis quaerent homines mortem et non invenient eam et desiderabunt mori et fugiet mors ab ipsis
<Revelation.9.7> et similitudines lucustarum similes equis paratis in proelium et super capita earum tamquam coronae similes auro et facies earum sicut facies hominum
<Revelation.9.8> et habebant capillos sicut capillos mulierum et dentes earum sicut leonum erant
<Revelation.9.9> et habebant loricas sicut loricas ferreas et vox alarum earum sicut vox curruum equorum multorum currentium in bellum
<Revelation.9.10> et habebant caudas similes scorpionum et aculei in caudis earum potestas earum nocere hominibus mensibus quinque
<Revelation.9.11> et habebant super se regem angelum abyssi cui nomen hebraice Abaddon graece autem Apollyon et latine habet nomen Exterminans
<Revelation.9.12> vae unum abiit ecce veniunt adhuc duo vae post haec
<Revelation.9.13> et sextus angelus tuba cecinit et audivi vocem unum ex cornibus altaris aurei quod est ante oculos Dei
<Revelation.9.14> dicentem sexto angelo qui habebat tubam solve quattuor angelos qui alligati sunt in flumine magno Eufrate
<Revelation.9.15> et soluti sunt quattuor angeli qui parati erant in horam et diem et mensem et annum ut occiderent tertiam partem hominum
<Revelation.9.16> et numerus equestris exercitus vicies milies dena milia audivi numerum eorum
<Revelation.9.17> et ita vidi equos in visione et qui sedebant super eos habentes loricas igneas et hyacinthinas et sulphureas et capita equorum erant tamquam capita leonum et de ore ipsorum procedit ignis et fumus et sulphur
<Revelation.9.18> ab his tribus plagis occisa est tertia pars hominum de igne et fumo et sulphure qui procedebat ex ore ipsorum
<Revelation.9.19> potestas enim equorum in ore eorum est et in caudis eorum nam caudae illorum similes serpentibus habentes capita et in his nocent
<Revelation.9.20> et ceteri homines qui non sunt occisi in his plagis neque paenitentiam egerunt de operibus manuum suarum ut non adorarent daemonia et simulacra aurea et argentea et aerea et lapidea et lignea quae neque videre possunt neque audire neque ambulare
<Revelation.9.21> et non egerunt paenitentiam ab homicidiis suis neque a veneficiis suis neque a fornicatione sua neque a furtis suis
<Revelation.10.1> et vidi alium angelum fortem descendentem de caelo amictum nube et iris in capite eius et facies eius erat ut sol et pedes eius tamquam columna ignis
<Revelation.10.2> et habebat in manu sua libellum apertum et posuit pedem suum dextrum supra mare sinistrum autem super terram
<Revelation.10.3> et clamavit voce magna quemadmodum cum leo rugit et cum clamasset locuta sunt septem tonitrua voces suas
<Revelation.10.4> et cum locuta fuissent septem tonitrua scripturus eram et audivi vocem de caelo dicentem signa quae locuta sunt septem tonitrua et noli ea scribere
<Revelation.10.5> et angelum quem vidi stantem supra mare et supra terram levavit manum suam ad caelum
<Revelation.10.6> et iuravit per viventem in saecula saeculorum qui creavit caelum et ea quae in illo sunt et terram et ea quae in ea sunt et mare et quae in eo sunt quia tempus amplius non erit
<Revelation.10.7> sed in diebus vocis septimi angeli cum coeperit tuba canere et consummabitur mysterium Dei sicut evangelizavit per servos suos prophetas
<Revelation.10.8> et vox quam audivi de caelo iterum loquentem mecum et dicentem vade accipe librum apertum de manu angeli stantis supra mare et supra terram
<Revelation.10.9> et abii ad angelum dicens ei ut daret mihi librum et dicit mihi accipe et devora illum et faciet amaricare ventrem tuum sed in ore tuo erit dulce tamquam mel
<Revelation.10.10> et accepi librum de manu angeli et devoravi eum et erat in ore meo tamquam mel dulce et cum devorassem eum amaricatus est venter meus
<Revelation.10.11> et dicunt mihi oportet te iterum prophetare populis et gentibus et linguis et regibus multis
<Revelation.11.1> et datus est mihi calamus similis virgae dicens surge et metire templum Dei et altare et adorantes in eo
<Revelation.11.2> atrium autem quod est foris templum eice foras et ne metieris eum quoniam datum est gentibus et civitatem sanctam calcabunt mensibus quadraginta duobus
<Revelation.11.3> et dabo duobus testibus meis et prophetabunt diebus mille ducentis sexaginta amicti saccos
<Revelation.11.4> hii sunt duo olivae et duo candelabra in conspectu Domini terrae stantes
<Revelation.11.5> et si quis eos voluerit nocere ignis exiet de ore illorum et devorabit inimicos eorum et si quis voluerit eos laedere sic oportet eum occidi
<Revelation.11.6> hii habent potestatem cludendi caelum ne pluat diebus prophetiae ipsorum et potestatem habent super aquas convertendi eas in sanguinem et percutere terram omni plaga quotienscumque voluerint
<Revelation.11.7> et cum finierint testimonium suum bestia quae ascendit de abysso faciet adversus illos bellum et vincet eos et occidet illos
<Revelation.11.8> et corpora eorum in plateis civitatis magnae quae vocatur spiritaliter Sodoma et Aegyptus ubi et Dominus eorum crucifixus est
<Revelation.11.9> et videbunt de populis et tribubus et linguis et gentibus corpora eorum per tres dies et dimidium et corpora eorum non sinunt poni in monumentis
<Revelation.11.10> et inhabitantes terram gaudebunt super illis et iucundabuntur et munera mittent invicem quoniam hii duo prophetae cruciaverunt eos qui inhabitant super terram
<Revelation.11.11> et post dies tres et dimidium spiritus vitae a Deo intravit in eos et steterunt super pedes suos et timor magnus cecidit super eos qui viderunt eos
<Revelation.11.12> et audierunt vocem magnam de caelo dicentem illis ascendite huc et ascenderunt in caelum in nube et viderunt illos inimici eorum
<Revelation.11.13> et in illa hora factus est terraemotus magnus et decima pars civitatis cecidit et occisi sunt in terraemotu nomina hominum septem milia et reliqui in timore sunt missi et dederunt gloriam Deo caeli
<Revelation.11.14> vae secundum abiit ecce vae tertium veniet cito
<Revelation.11.15> et septimus angelus tuba cecinit et factae sunt voces magnae in caelo dicentes factum est regnum huius mundi Domini nostri et Christi eius et regnabit in saecula saeculorum
<Revelation.11.16> et viginti quattuor seniores qui in conspectu Dei sedent in sedibus suis ceciderunt in facies suas et adoraverunt Deum
<Revelation.11.17> dicentes gratias agimus tibi Domine Deus omnipotens qui es et qui eras quia accepisti virtutem tuam magnam et regnasti
<Revelation.11.18> et iratae sunt gentes et advenit ira tua et tempus mortuorum iudicari et reddere mercedem servis tuis prophetis et sanctis et timentibus nomen tuum pusillis et magnis et exterminandi eos qui corruperunt terram
<Revelation.11.19> et apertum est templum Dei in caelo et visa est arca testamenti eius in templo eius et facta sunt fulgora et voces et terraemotus et grando magna
<Revelation.12.1> et signum magnum paruit in caelo mulier amicta sole et luna sub pedibus eius et in capite eius corona stellarum duodecim
<Revelation.12.2> et in utero habens et clamat parturiens et cruciatur ut pariat
<Revelation.12.3> et visum est aliud signum in caelo et ecce draco magnus rufus habens capita septem et cornua decem et in capitibus suis septem diademata
<Revelation.12.4> et cauda eius trahebat tertiam partem stellarum caeli et misit eas in terram et draco stetit ante mulierem quae erat paritura ut cum peperisset filium eius devoraret
<Revelation.12.5> et peperit filium masculum qui recturus erit omnes gentes in virga ferrea et raptus est filius eius ad Deum et ad thronum eius
<Revelation.12.6> et mulier fugit in solitudinem ubi habet locum paratum a Deo ut ibi pascant illam diebus mille ducentis sexaginta
<Revelation.12.7> et factum est proelium in caelo Michahel et angeli eius proeliabantur cum dracone et draco pugnabat et angeli eius
<Revelation.12.8> et non valuerunt neque locus inventus est eorum amplius in caelo
<Revelation.12.9> et proiectus est draco ille magnus serpens antiquus qui vocatur Diabolus et Satanas qui seducit universum orbem proiectus est in terram et angeli eius cum illo missi sunt
<Revelation.12.10> et audivi vocem magnam in caelo dicentem nunc facta est salus et virtus et regnum Dei nostri et potestas Christi eius quia proiectus est accusator fratrum nostrorum qui accusabat illos ante conspectum Dei nostri die ac nocte
<Revelation.12.11> et ipsi vicerunt illum propter sanguinem agni et propter verbum testimonii sui et non dilexerunt animam suam usque ad mortem
<Revelation.12.12> propterea laetamini caeli et qui habitatis in eis vae terrae et mari quia descendit diabolus ad vos habens iram magnam sciens quod modicum tempus habet
<Revelation.12.13> et postquam vidit draco quod proiectus est in terram persecutus est mulierem quae peperit masculum
<Revelation.12.14> et datae sunt mulieri duae alae aquilae magnae ut volaret in desertum in locum suum ubi alitur per tempus et tempora et dimidium temporis a facie serpentis
<Revelation.12.15> et misit serpens ex ore suo post mulierem aquam tamquam flumen ut eam faceret trahi a flumine
<Revelation.12.16> et adiuvit terra mulierem et aperuit terra os suum et absorbuit flumen quod misit draco de ore suo
<Revelation.12.17> et iratus est draco in mulierem et abiit facere proelium cum reliquis de semine eius qui custodiunt mandata Dei et habent testimonium Iesu
<Revelation.12.18> et stetit super harenam maris
<Revelation.13.1> et vidi de mare bestiam ascendentem habentem capita septem et cornua decem et super cornua eius decem diademata et super capita eius nomina blasphemiae
<Revelation.13.2> et bestiam quam vidi similis erat pardo et pedes eius sicut ursi et os eius sicut os leonis et dedit illi draco virtutem suam et potestatem magnam
<Revelation.13.3> et unum de capitibus suis quasi occisum in mortem et plaga mortis eius curata est et admirata est universa terra post bestiam
<Revelation.13.4> et adoraverunt draconem quia dedit potestatem bestiae et adoraverunt bestiam dicentes quis similis bestiae et quis poterit pugnare cum ea
<Revelation.13.5> et datum est ei os loquens magna et blasphemiae et data est illi potestas facere menses quadraginta duo
<Revelation.13.6> et aperuit os suum in blasphemias ad Deum blasphemare nomen eius et tabernaculum eius et eos qui in caelo habitant
<Revelation.13.7> et datum est illi bellum facere cum sanctis et vincere illos et data est ei potestas in omnem tribum et populum et linguam et gentem
<Revelation.13.8> et adorabunt eum omnes qui inhabitant terram quorum non sunt scripta nomina in libro vitae agni qui occisus est ab origine mundi
<Revelation.13.9> si quis habet aurem audiat
<Revelation.13.10> qui in captivitatem in captivitatem vadit qui in gladio occiderit oportet eum gladio occidi hic est patientia et fides sanctorum
<Revelation.13.11> et vidi aliam bestiam ascendentem de terra et habebat cornua duo similia agni et loquebatur sicut draco
<Revelation.13.12> et potestatem prioris bestiae omnem faciebat in conspectu eius et facit terram et inhabitantes in eam adorare bestiam primam cuius curata est plaga mortis
<Revelation.13.13> et fecit signa magna ut etiam ignem faceret de caelo descendere in terram in conspectu hominum
<Revelation.13.14> et seducit habitantes terram propter signa quae data sunt illi facere in conspectu bestiae dicens habitantibus in terra ut faciant imaginem bestiae quae habet plagam gladii et vixit
<Revelation.13.15> et datum est illi ut daret spiritum imagini bestiae ut et loquatur imago bestiae et faciat quicumque non adoraverint imaginem bestiae occidantur
<Revelation.13.16> et faciet omnes pusillos et magnos et divites et pauperes et liberos et servos habere caracter in dextera manu aut in frontibus suis
<Revelation.13.17> et ne quis possit emere aut vendere nisi qui habet caracter nomen bestiae aut numerum nominis eius
<Revelation.13.18> hic sapientia est qui habet intellectum conputet numerum bestiae numerus enim hominis est et numerus eius est sescenti sexaginta sex
<Revelation.14.1> et vidi et ecce agnus stabat supra montem Sion et cum illo centum quadraginta quattuor milia habentes nomen eius et nomen Patris eius scriptum in frontibus suis
<Revelation.14.2> et audivi vocem de caelo tamquam vocem aquarum multarum et tamquam vocem tonitrui magni et vocem quam audivi sicut citharoedorum citharizantium in citharis suis
<Revelation.14.3> et cantabant quasi canticum novum ante sedem et ante quattuor animalia et seniores et nemo poterat discere canticum nisi illa centum quadraginta quattuor milia qui empti sunt de terra
<Revelation.14.4> hii sunt qui cum mulieribus non sunt coinquinati virgines enim sunt hii qui sequuntur agnum quocumque abierit hii empti sunt ex hominibus primitiae Deo et agno
<Revelation.14.5> et in ore ipsorum non est inventum mendacium sine macula sunt
<Revelation.14.6> et vidi alterum angelum volantem per medium caelum habentem evangelium aeternum ut evangelizaret sedentibus super terram et super omnem gentem et tribum et linguam et populum
<Revelation.14.7> dicens magna voce timete Deum et date illi honorem quia venit hora iudicii eius et adorate eum qui fecit caelum et terram et mare et fontes aquarum
<Revelation.14.8> et alius angelus secutus est dicens cecidit cecidit Babylon illa magna quae a vino irae fornicationis suae potionavit omnes gentes
<Revelation.14.9> et alius angelus tertius secutus est illos dicens voce magna si quis adoraverit bestiam et imaginem eius et acceperit caracterem in fronte sua aut in manu sua
<Revelation.14.10> et hic bibet de vino irae Dei qui mixtus est mero in calice irae ipsius et cruciabitur igne et sulphure in conspectu angelorum sanctorum et ante conspectum agni
<Revelation.14.11> et fumus tormentorum eorum in saecula saeculorum ascendit nec habent requiem die ac nocte qui adoraverunt bestiam et imaginem eius et si quis acceperit caracterem nominis eius
<Revelation.14.12> hic patientia sanctorum est qui custodiunt mandata Dei et fidem Iesu
<Revelation.14.13> et audivi vocem de caelo dicentem scribe beati mortui qui in Domino moriuntur amodo iam dicit Spiritus ut requiescant a laboribus suis opera enim illorum sequuntur illos
<Revelation.14.14> et vidi et ecce nubem candidam et supra nubem sedentem similem Filio hominis habentem in capite suo coronam auream et in manu sua falcem acutam
<Revelation.14.15> et alter angelus exivit de templo clamans voce magna ad sedentem super nubem mitte falcem tuam et mete quia venit hora ut metatur quoniam aruit messis terrae
<Revelation.14.16> et misit qui sedebat supra nubem falcem suam in terram et messa est terra
<Revelation.14.17> et alius angelus exivit de templo quod est in caelo habens et ipse falcem acutam
<Revelation.14.18> et alius angelus de altari qui habet potestatem supra ignem et clamavit voce magna qui habebat falcem acutam dicens mitte falcem tuam acutam et vindemia botros vineae terrae quoniam maturae sunt uvae eius
<Revelation.14.19> et misit angelus falcem suam in terram et vindemiavit vineam terrae et misit in lacum irae Dei magnum
<Revelation.14.20> et calcatus est lacus extra civitatem et exivit sanguis de lacu usque ad frenos equorum per stadia mille sescenta
<Revelation.15.1> et vidi aliud signum in caelo magnum et mirabile angelos septem habentes plagas septem novissimas quoniam in illis consummata est ira Dei
<Revelation.15.2> et vidi tamquam mare vitreum mixtum igne et eos qui vicerunt bestiam et imaginem illius et numerum nominis eius stantes supra mare vitreum habentes citharas Dei
<Revelation.15.3> et cantant canticum Mosi servi Dei et canticum agni dicentes magna et mirabilia opera tua Domine Deus omnipotens iustae et verae viae tuae rex saeculorum
<Revelation.15.4> quis non timebit Domine et magnificabit nomen tuum quia solus pius quoniam omnes gentes venient et adorabunt in conspectu tuo quoniam iudicia tua manifestata sunt
<Revelation.15.5> et post haec vidi et ecce apertum est templum tabernaculi testimonii in caelo
<Revelation.15.6> et exierunt septem angeli habentes septem plagas de templo vestiti lapide mundo candido et praecincti circa pectora zonis aureis
<Revelation.15.7> et unus ex quattuor animalibus dedit septem angelis septem fialas aureas plenas iracundiae Dei viventis in saecula saeculorum
<Revelation.15.8> et impletum est templum fumo a maiestate Dei et de virtute eius et nemo poterat introire in templum donec consummarentur septem plagae septem angelorum
<Revelation.16.1> et audivi vocem magnam de templo dicentem septem angelis ite et effundite septem fialas irae Dei in terram
<Revelation.16.2> et abiit primus et effudit fialam suam in terram et factum est vulnus saevum ac pessimum in homines qui habent caracterem bestiae et eos qui adoraverunt imaginem eius
<Revelation.16.3> et secundus effudit fialam suam in mare et factus est sanguis tamquam mortui et omnis anima vivens mortua est in mari
<Revelation.16.4> et tertius effudit fialam suam super flumina et super fontes aquarum et factus est sanguis
<Revelation.16.5> et audivi angelum aquarum dicentem iustus es qui es et qui eras sanctus quia haec iudicasti
<Revelation.16.6> quia sanguinem sanctorum et prophetarum fuderunt et sanguinem eis dedisti bibere digni sunt
<Revelation.16.7> et audivi altare dicens etiam Domine Deus omnipotens vera et iusta iudicia tua
<Revelation.16.8> et quartus effudit fialam suam in solem et datum est illi aestu adficere homines et igni
<Revelation.16.9> et aestuaverunt homines aestu magno et blasphemaverunt nomen Dei habentis potestatem super has plagas neque egerunt paenitentiam ut darent illi gloriam
<Revelation.16.10> et quintus effudit fialam suam super sedem bestiae et factum est regnum eius tenebrosum et conmanducaverunt linguas suas prae dolore
<Revelation.16.11> et blasphemaverunt Deum caeli prae doloribus et vulneribus suis et non egerunt paenitentiam ex operibus suis
<Revelation.16.12> et sextus effudit fialam suam in flumen illud magnum Eufraten et siccavit aquam eius ut praepararetur via regibus ab ortu solis
<Revelation.16.13> et vidi de ore draconis et de ore bestiae et de ore pseudoprophetae spiritus tres inmundos in modum ranarum
<Revelation.16.14> sunt enim spiritus daemoniorum facientes signa et procedunt ad reges totius terrae congregare illos in proelium ad diem magnum Dei omnipotentis
<Revelation.16.15> ecce venio sicut fur beatus qui vigilat et custodit vestimenta sua ne nudus ambulet et videant turpitudinem eius
<Revelation.16.16> et congregavit illos in locum qui vocatur hebraice Hermagedon
<Revelation.16.17> et septimus effudit fialam suam in aerem et exivit vox magna de templo a throno dicens factum est
<Revelation.16.18> et facta sunt fulgora et voces et tonitrua et terraemotus factus est magnus qualis numquam fuit ex quo homines fuerunt super terram talis terraemotus sic magnus
<Revelation.16.19> et facta est civitas magna in tres partes et civitates gentium ceciderunt et Babylon magna venit in memoriam ante Deum dare ei calicem vini indignationis irae eius
<Revelation.16.20> et omnis insula fugit et montes non sunt inventi
<Revelation.16.21> et grando magna sicut talentum descendit de caelo in homines et blasphemaverunt homines Deum propter plagam grandinis quoniam magna facta est vehementer
<Revelation.17.1> et venit unus de septem angelis qui habebant septem fialas et locutus est mecum dicens veni ostendam tibi damnationem meretricis magnae quae sedet super aquas multas
<Revelation.17.2> cum qua fornicati sunt reges terrae et inebriati sunt qui inhabitant terram de vino prostitutionis eius
<Revelation.17.3> et abstulit me in desertum in spiritu et vidi mulierem sedentem super bestiam coccineam plenam nominibus blasphemiae habentem capita septem et cornua decem
<Revelation.17.4> et mulier erat circumdata purpura et coccino et inaurata auro et lapide pretioso et margaritis habens poculum aureum in manu sua plenum abominationum et inmunditia fornicationis eius
<Revelation.17.5> et in fronte eius nomen scriptum mysterium Babylon magna mater fornicationum et abominationum terrae
<Revelation.17.6> et vidi mulierem ebriam de sanguine sanctorum et de sanguine martyrum Iesu et miratus sum cum vidissem illam admiratione magna
<Revelation.17.7> et dixit mihi angelus quare miraris ego tibi dicam sacramentum mulieris et bestiae quae portat eam quae habet capita septem et decem cornua
<Revelation.17.8> bestiam quam vidisti fuit et non est et ascensura est de abysso et in interitum ibit et mirabuntur inhabitantes terram quorum non sunt scripta nomina in libro vitae a constitutione mundi videntes bestiam quia erat et non est
<Revelation.17.9> et hic est sensus qui habet sapientiam septem capita septem montes sunt super quos mulier sedet et reges septem sunt
<Revelation.17.10> quinque ceciderunt unus est alius nondum venit et cum venerit oportet illum breve tempus manere
<Revelation.17.11> et bestia quae erat et non est et ipsa octava est et de septem est et in interitum vadit
<Revelation.17.12> et decem cornua quae vidisti decem reges sunt qui regnum nondum acceperunt sed potestatem tamquam reges una hora accipiunt post bestiam
<Revelation.17.13> hii unum consilium habent et virtutem et potestatem suam bestiae tradunt
<Revelation.17.14> hii cum agno pugnabunt et agnus vincet illos quoniam Dominus dominorum est et rex regum et qui cum illo sunt vocati et electi et fideles
<Revelation.17.15> et dixit mihi aquas quas vidisti ubi meretrix sedet populi sunt et gentes et linguae
<Revelation.17.16> et decem cornua quae vidisti et bestiam hii odient fornicariam et desolatam facient illam et nudam et carnes eius manducabunt et ipsam igni concremabunt
<Revelation.17.17> Deus enim dedit in corda eorum ut faciant quod illi placitum est ut dent regnum suum bestiae donec consummentur verba Dei
<Revelation.17.18> et mulier quam vidisti est civitas magna quae habet regnum super reges terrae
<Revelation.18.1> et post haec vidi alium angelum descendentem de caelo habentem potestatem magnam et terra inluminata est a gloria eius
<Revelation.18.2> et exclamavit in forti voce dicens cecidit cecidit Babylon magna et facta est habitatio daemoniorum et custodia omnis spiritus inmundi et custodia omnis volucris inmundae
<Revelation.18.3> quia de ira fornicationis eius biberunt omnes gentes et reges terrae cum illa fornicati sunt et mercatores terrae de virtute deliciarum eius divites facti sunt
<Revelation.18.4> et audivi aliam vocem de caelo dicentem exite de illa populus meus ut ne participes sitis delictorum eius et de plagis eius non accipiatis
<Revelation.18.5> quoniam pervenerunt peccata eius usque ad caelum et recordatus est Deus iniquitatum eius
<Revelation.18.6> reddite illi sicut ipsa reddidit et duplicate duplicia secundum opera eius in poculo quo miscuit miscite illi duplum
<Revelation.18.7> quantum glorificavit se et in deliciis fuit tantum date illi tormentum et luctum quia in corde suo dicit sedeo regina et vidua non sum et luctum non videbo
<Revelation.18.8> ideo in una die venient plagae eius mors et luctus et fames et igni conburetur quia fortis est Deus qui iudicavit illam
<Revelation.18.9> et flebunt et plangent se super illam reges terrae qui cum illa fornicati sunt et in deliciis vixerunt cum viderint fumum incendii eius
<Revelation.18.10> longe stantes propter timorem tormentorum eius dicentes vae vae civitas illa magna Babylon civitas illa fortis quoniam una hora venit iudicium tuum
<Revelation.18.11> et negotiatores terrae flebunt et lugebunt super illam quoniam merces eorum nemo emet amplius
<Revelation.18.12> mercem auri et argenti et lapidis pretiosi et margaritis et byssi et purpurae et serici et cocci et omne lignum thyinum et omnia vasa eboris et omnia vasa de lapide pretioso et aeramento et ferro et marmore
<Revelation.18.13> et cinnamomum et amomum et odoramentorum et unguenti et turis et vini et olei et similae et tritici et iumentorum et ovium et equorum et raedarum et mancipiorum et animarum hominum
<Revelation.18.14> et poma tua desiderii animae discessit a te et omnia pinguia et clara perierunt a te et amplius illa iam non invenient
<Revelation.18.15> mercatores horum qui divites facti sunt ab ea longe stabunt propter timorem tormentorum eius flentes ac lugentes
<Revelation.18.16> et dicentes vae vae civitas illa magna quae amicta erat byssino et purpura et cocco et deaurata est auro et lapide pretioso et margaritis
<Revelation.18.17> quoniam una hora destitutae sunt tantae divitiae et omnis gubernator et omnis qui in locum navigat et nautae et qui maria operantur longe steterunt
<Revelation.18.18> et clamaverunt videntes locum incendii eius dicentes quae similis civitati huic magnae
<Revelation.18.19> et miserunt pulverem super capita sua et clamaverunt flentes et lugentes dicentes vae vae civitas magna in qua divites facti sunt omnes qui habent naves in mari de pretiis eius quoniam una hora desolata est
<Revelation.18.20> exulta super eam caelum et sancti et apostoli et prophetae quoniam iudicavit Deus iudicium vestrum de illa
<Revelation.18.21> et sustulit unus angelus fortis lapidem quasi molarem magnum et misit in mare dicens hoc impetu mittetur Babylon magna illa civitas et ultra iam non invenietur
<Revelation.18.22> et vox citharoedorum et musicorum et tibia canentium et tuba non audietur in te amplius et omnis artifex omnis artis non invenietur in te amplius et vox molae non audietur in te amplius
<Revelation.18.23> et lux lucernae non lucebit tibi amplius et vox sponsi et sponsae non audietur adhuc in te quia mercatores tui erant principes terrae quia in veneficiis tuis erraverunt omnes gentes
<Revelation.18.24> et in ea sanguis prophetarum et sanctorum inventus est et omnium qui interfecti sunt in terra
<Revelation.19.1> post haec audivi quasi vocem magnam turbarum multarum in caelo dicentium alleluia salus et gloria et virtus Deo nostro est
<Revelation.19.2> quia vera et iusta iudicia sunt eius quia iudicavit de meretrice magna quae corrupit terram in prostitutione sua et vindicavit sanguinem servorum suorum de manibus eius
<Revelation.19.3> et iterum dixerunt alleluia et fumus eius ascendit in saecula saeculorum
<Revelation.19.4> et ceciderunt seniores viginti quattuor et quattuor animalia et adoraverunt Deum sedentem super thronum dicentes amen alleluia
<Revelation.19.5> et vox de throno exivit dicens laudem dicite Deo nostro omnes servi eius et qui timetis eum pusilli et magni
<Revelation.19.6> et audivi quasi vocem turbae magnae et sicut vocem aquarum multarum et sicut vocem tonitruum magnorum dicentium alleluia quoniam regnavit Dominus Deus noster omnipotens
<Revelation.19.7> gaudeamus et exultemus et demus gloriam ei quia venerunt nuptiae agni et uxor eius praeparavit se
<Revelation.19.8> et datum est illi ut cooperiat se byssinum splendens candidum byssinum enim iustificationes sunt sanctorum
<Revelation.19.9> et dicit mihi scribe beati qui ad cenam nuptiarum agni vocati sunt et dicit mihi haec verba vera Dei sunt
<Revelation.19.10> et cecidi ante pedes eius ut adorarem eum et dicit mihi vide ne feceris conservus tuus sum et fratrum tuorum habentium testimonium Iesu Deum adora testimonium enim Iesu est spiritus prophetiae
<Revelation.19.11> et vidi caelum apertum et ecce equus albus et qui sedebat super eum vocabatur Fidelis et Verax vocatur et iustitia iudicat et pugnat
<Revelation.19.12> oculi autem eius sicut flamma ignis et in capite eius diademata multa habens nomen scriptum quod nemo novit nisi ipse
<Revelation.19.13> et vestitus erat vestem aspersam sanguine et vocatur nomen eius Verbum Dei
<Revelation.19.14> et exercitus qui sunt in caelo sequebantur eum in equis albis vestiti byssinum album mundum
<Revelation.19.15> et de ore ipsius procedit gladius acutus ut in ipso percutiat gentes et ipse reget eos in virga ferrea et ipse calcat torcular vini furoris irae Dei omnipotentis
<Revelation.19.16> et habet in vestimento et in femore suo scriptum rex regum et Dominus dominantium
<Revelation.19.17> et vidi unum angelum stantem in sole et clamavit voce magna dicens omnibus avibus quae volabant per medium caeli venite congregamini ad cenam magnam Dei
<Revelation.19.18> ut manducetis carnes regum et carnes tribunorum et carnes fortium et carnes equorum et sedentium in ipsis et carnes omnium liberorum ac servorum et pusillorum ac magnorum
<Revelation.19.19> et vidi bestiam et reges terrae et exercitus eorum congregatos ad faciendum proelium cum illo qui sedebat in equo et cum exercitu eius
<Revelation.19.20> et adprehensa est bestia et cum illo pseudopropheta qui fecit signa coram ipso quibus seduxit eos qui acceperunt caracterem bestiae qui et adorant imaginem eius vivi missi sunt hii duo in stagnum ignis ardentis sulphure
<Revelation.19.21> et ceteri occisi sunt in gladio sedentis super equum qui procedit de ore ipsius et omnes aves saturatae sunt carnibus eorum
<Revelation.20.1> et vidi angelum descendentem de caelo habentem clavem abyssi et catenam magnam in manu sua
<Revelation.20.2> et adprehendit draconem serpentem antiquum qui est diabolus et Satanas et ligavit eum per annos mille
<Revelation.20.3> et misit eum in abyssum et clusit et signavit super illum ut non seducat amplius gentes donec consummentur mille anni post haec oportet illum solvi modico tempore
<Revelation.20.4> et vidi sedes et sederunt super eas et iudicium datum est illis et animas decollatorum propter testimonium Iesu et propter verbum Dei et qui non adoraverunt bestiam neque imaginem eius nec acceperunt caracterem in frontibus aut in manibus suis et vixerunt et regnaverunt cum Christo mille annis
<Revelation.20.5> ceteri mortuorum non vixerunt donec consummentur mille anni haec est resurrectio prima
<Revelation.20.6> beatus et sanctus qui habet partem in resurrectione prima in his secunda mors non habet potestatem sed erunt sacerdotes Dei et Christi et regnabunt cum illo mille annis
<Revelation.20.7> et cum consummati fuerint mille anni solvetur Satanas de carcere suo et exibit et seducet gentes quae sunt super quattuor angulos terrae Gog et Magog et congregabit eos in proelium quorum numerus est sicut harena maris
<Revelation.20.8> et ascenderunt super latitudinem terrae et circumierunt castra sanctorum et civitatem dilectam
<Revelation.20.9> et descendit ignis a Deo de caelo et devoravit eos et diabolus qui seducebat eos missus est in stagnum ignis et sulphuris ubi et bestia
<Revelation.20.10> et pseudoprophetes et cruciabuntur die ac nocte in saecula saeculorum
<Revelation.20.11> et vidi thronum magnum candidum et sedentem super eum a cuius aspectu fugit terra et caelum et locus non est inventus ab eis
<Revelation.20.12> et vidi mortuos magnos et pusillos stantes in conspectu throni et libri aperti sunt et alius liber apertus est qui est vitae et iudicati sunt mortui ex his quae scripta erant in libris secundum opera ipsorum
<Revelation.20.13> et dedit mare mortuos qui in eo erant et mors et inferus dederunt mortuos qui in ipsis erant et iudicatum est de singulis secundum opera ipsorum
<Revelation.20.14> et inferus et mors missi sunt in stagnum ignis haec mors secunda est stagnum ignis
<Revelation.20.15> et qui non est inventus in libro vitae scriptus missus est in stagnum ignis
<Revelation.21.1> et vidi caelum novum et terram novam primum enim caelum et prima terra abiit et mare iam non est
<Revelation.21.2> et civitatem sanctam Hierusalem novam vidi descendentem de caelo a Deo paratam sicut sponsam ornatam viro suo
<Revelation.21.3> et audivi vocem magnam de throno dicentem ecce tabernaculum Dei cum hominibus et habitabit cum eis et ipsi populus eius erunt et ipse Deus cum eis erit eorum Deus
<Revelation.21.4> et absterget Deus omnem lacrimam ab oculis eorum et mors ultra non erit neque luctus neque clamor neque dolor erit ultra quae prima abierunt
<Revelation.21.5> et dixit qui sedebat in throno ecce nova facio omnia et dicit scribe quia haec verba fidelissima sunt et vera
<Revelation.21.6> et dixit mihi factum est ego sum Alpha et Omega initium et finis ego sitienti dabo de fonte aquae vivae gratis
<Revelation.21.7> qui vicerit possidebit haec et ero illi Deus et ille erit mihi filius
<Revelation.21.8> timidis autem et incredulis et execratis et homicidis et fornicatoribus et veneficis et idolatris et omnibus mendacibus pars illorum erit in stagno ardenti igne et sulphure quod est mors secunda
<Revelation.21.9> et venit unus de septem angelis habentibus fialas plenas septem plagis novissimis et locutus est mecum dicens veni ostendam tibi sponsam uxorem agni
<Revelation.21.10> et sustulit me in spiritu in montem magnum et altum et ostendit mihi civitatem sanctam Hierusalem descendentem de caelo a Deo
<Revelation.21.11> habentem claritatem Dei lumen eius simile lapidi pretioso tamquam lapidi iaspidis sicut cristallum
<Revelation.21.12> et habebat murum magnum et altum habens portas duodecim et in portis angelos duodecim et nomina inscripta quae sunt nomina duodecim tribuum filiorum Israhel
<Revelation.21.13> ab oriente portae tres et ab aquilone portae tres et ab austro portae tres et ab occasu portae tres
<Revelation.21.14> et murus civitatis habens fundamenta duodecim et in ipsis duodecim nomina duodecim apostolorum agni
<Revelation.21.15> et qui loquebatur mecum habebat mensuram harundinem auream ut metiretur civitatem et portas eius et murum
<Revelation.21.16> et civitas in quadro posita est et longitudo eius tanta est quanta et latitudo et mensus est civitatem de harundine per stadia duodecim milia longitudo et latitudo et altitudo eius aequalia sunt
<Revelation.21.17> et mensus est murus eius centum quadraginta quattuor cubitorum mensura hominis quae est angeli
<Revelation.21.18> et erat structura muri eius ex lapide iaspide ipsa vero civitas auro mundo simile vitro mundo
<Revelation.21.19> fundamenta muri civitatis omni lapide pretioso ornata fundamentum primum iaspis secundus sapphyrus tertius carcedonius quartus zmaragdus
<Revelation.21.20> quintus sardonix sextus sardinus septimus chrysolitus octavus berillus nonus topazius decimus chrysoprassus undecimus hyacinthus duodecimus amethistus
<Revelation.21.21> et duodecim portae duodecim margaritae sunt per singulas et singulae portae erant ex singulis margaritis et platea civitatis aurum mundum tamquam vitrum perlucidum
<Revelation.21.22> et templum non vidi in ea Dominus enim Deus omnipotens templum illius est et agnus
<Revelation.21.23> et civitas non eget sole neque luna ut luceant in ea nam claritas Dei inluminavit eam et lucerna eius est agnus
<Revelation.21.24> et ambulabunt gentes per lumen eius et reges terrae adferent gloriam suam et honorem in illam
<Revelation.21.25> et portae eius non cludentur per diem nox enim non erit illic
<Revelation.21.26> et adferent gloriam et honorem gentium in illam
<Revelation.21.27> nec intrabit in ea aliquid coinquinatum et faciens abominationem et mendacium nisi qui scripti sunt in libro vitae agni
<Revelation.22.1> et ostendit mihi fluvium aquae vitae splendidum tamquam cristallum procedentem de sede Dei et agni
<Revelation.22.2> in medio plateae eius et ex utraque parte fluminis lignum vitae adferens fructus duodecim per menses singula reddentia fructum suum et folia ligni ad sanitatem gentium
<Revelation.22.3> et omne maledictum non erit amplius et sedes Dei et agni in illa erunt et servi eius servient illi
<Revelation.22.4> et videbunt faciem eius et nomen eius in frontibus eorum
<Revelation.22.5> et nox ultra non erit et non egebunt lumine lucernae neque lumine solis quoniam Dominus Deus inluminat illos et regnabunt in saecula saeculorum
<Revelation.22.6> et dixit mihi haec verba fidelissima et vera sunt et Dominus Deus spirituum prophetarum misit angelum suum ostendere servis suis quae oportet fieri cito
<Revelation.22.7> et ecce venio velociter beatus qui custodit verba prophetiae libri huius
<Revelation.22.8> et ego Iohannes qui audivi et vidi haec et postquam audissem et vidissem cecidi ut adorarem ante pedes angeli qui mihi haec ostendebat
<Revelation.22.9> et dicit mihi vide ne feceris conservus tuus sum et fratrum tuorum prophetarum et eorum qui servant verba libri huius Deum adora
<Revelation.22.10> et dicit mihi ne signaveris verba prophetiae libri huius tempus enim prope est
<Revelation.22.11> qui nocet noceat adhuc et qui in sordibus est sordescat adhuc et iustus iustitiam faciat adhuc et sanctus sanctificetur adhuc
<Revelation.22.12> ecce venio cito et merces mea mecum est reddere unicuique secundum opera sua
<Revelation.22.13> ego Alpha et Omega primus et novissimus principium et finis
<Revelation.22.14> beati qui lavant stolas suas ut sit potestas eorum in ligno vitae et portis intrent in civitatem
<Revelation.22.15> foris canes et venefici et inpudici et homicidae et idolis servientes et omnis qui amat et facit mendacium
<Revelation.22.16> ego Iesus misi angelum meum testificari vobis haec in ecclesiis ego sum radix et genus David stella splendida et matutina
<Revelation.22.17> et Spiritus et sponsa dicunt veni et qui audit dicat veni et qui sitit veniat qui vult accipiat aquam vitae gratis
<Revelation.22.18> contestor ego omni audienti verba prophetiae libri huius si quis adposuerit ad haec adponet Deus super illum plagas scriptas in libro isto
<Revelation.22.19> et si quis deminuerit de verbis libri prophetiae huius auferet Deus partem eius de ligno vitae et de civitate sancta et de his quae scripta sunt in libro isto
<Revelation.22.20> dicit qui testimonium perhibet istorum etiam venio cito amen veni Domine Iesu
<Revelation.22.21> gratia Domini nostri Iesu Christi cum omnibus